ΠΕΡΙ ΦΙΛΟΞΕΝΙΑΣ διαστρέβλωσις καί ἡ παραμόρφωσις τῆς ἐννοίας ἀπό τά Μ.Μ ΠΑΡΑΠΛΗΡΟΦΟΡΗΣΕΩΣ ΚΑΙ ΑΝΘΕΛΛΗΝΙΣΜΟΥ.

Τά  ΜΜΕ προκειμένου νά μᾶς πείσουν, ὅτι ὀφείλομεν λόγω φιλοξενίας, νά ἀνοίγωμεν τίς ἀγκαλιές μας καί τά σπίτια μας στούς δύστυχους ἀνθρώπους πού ἔρχονται γιά μία καλλίτερη ζωή, διά νά μᾶς
ἐκβιάσουν ψυχικά, ἐπικαλοῦνται καί λέγουν ὅτι καί οἱ σοφοί πρόγονοι μας ἦσαν φιλόξενοι, ἄρα καί ἐμεῖς ὀφείλομεν νά πράξωμεν τό ἴδιο.       
   Ὅσον δέ ἀφορᾶ τήν φιλοξενίαν τῶν ἀρχαίων Ἑλλήνων, νά βάλλωμεν τά πράγματα εἰς τήν θέσιν των.  Ἄπ΄ ἄκρον εἰς ἄκρου τῆς Ἕλλάδος ὑπῆρχαν ναοί τοῦ ξενίου Διός καί τῆς ξενίας Ἀθηνᾶς, οἱ ὁποῖοι μεταμφιεσμένοι ἔκαμαν <περιπολίας> ἀνά τήν Ἑλλάδα διά νά διαπιστώνουν ἐάν τηροῦνται οἱ κανόνες τῆς φιλοξενίας.
  Ξένος εἰς τήν ἀρχαίαν Ἑλλάδα ᾖτο ὁ Ἕλλην ὁ ὁποῖος ἐπισκέπτετο μίαν ἄλλην πόλιν, καί ξενία(φιλοξενία) ἡ ὑποδοχή καί περιποίησις τοῦ ξένου.  Μέτοικος ᾖτο ὁ Ἕλλην ὁ ὁποῖος θά κατοικοῦσεν εἰς μίαν ἄλλην πόλιν καί ἐπλήρωνεν εἰς τήν πόλιν τό λεγόμενον μετοίκιον. Ξενίας γραφή(Ἀττικόν Δίκαιον) εἶναι ἡ μήνυσις τήν ὁποία ἐδικαιοῦτο νά ὑποβάλη κάθε Ἀθηναῖος πολίτης πού εἶχεν ὅμως πλήρη πολιτικά διακαιώματα, κατά κάθε ἀντιποιουμένου δικαιώματα Ἀθηναίου πολίτη, ἐνῶ ᾖτο ἀπό ἄλλην πόλιν καί μόνον ὡς  μέτοικος ἐδικαιοῦτο νά παραμένη εἰς Ἀθήνας.
  Ἡ φιλοξενία μεταξύ τῶν Ἑλλήνων εἶναι γνωστή ἀπό τά βάθη τῶν αἰώνων, ἀπό τά χρόνια τοῦ Ὁμήρου. Εἰς τήν ἐμφιλίαν διαμάχην μεταξύ Τρώων καί Ἑλλήνων ὑπῆρχον καί δύο ἥρωες, δύο πολέμαρχοι ἀντίπαλοι. Ὁ ἕνας ἀπό τήν πλευράν τῶν Τρώων ᾖτο ὁ Γλαῦκος(οἱ πρόγονοι του εἶχον μετοικήσει εἰς τήν Λυκίαν) καί ἀπό τήν πλευράν τῶν Ἑλλήνων ὁ Διομήδης(Βασιλεύς τοῦ Ἄργους). Ἦλθεν κάποια στιγμή πού ἔπρεπε νά μονομαχήσουν. Ὁ Διομήδης ᾖτο ἀνδρεῖος καί γεναῖος ὡσάν τόν Ἀχιλλέα. Ὅταν ἦλθον ἀντιμέτωποι ὁ Διομήδης εἶχεν ἐντιπωσιασθεῖ ἀπό τήν γενναιότητα τοῦ Γλαύκου καί τόν ἐρωτᾶ ἀπό πού εἶναι ἡ καταγωγή του, καί αὐτός ἀρχίζει τήν ἀφήγησιν του. Τότε διαπιστοῦται ὅτι οἱ πρόγονοι των εἶχον φιλοξενίσει ὁ ἕνας τόν ἄλλον καί εἶχον ἀνταλλάξει τά ξένια δώρα εἰς τό ἀλογότροφον Ἄργος. Συγκινημένοι καί δύο βάζουν τά σπαθιά στίς θῆκες τους καί ὡς φίλοι πλέον, ὄχι μόνον δέν μονομαχοῦν ἀλλά ἀνταλλάσουν καί τάς πανοπλίας των, τοῦ Γλαύκου ᾖτο χρυσή, χάλκινη τοῦ Διομήδη. Ὁ Γλαῦκος ἐπί πλέον τοῦ λέγει ὅτι, ὅταν ἀνεχώρησεν διά τόν πόλεμον τής Τροίας ὁ πατέρας του ὁ Ἰππόλοχος, τοῦ ἔδωσε μίαν εὐχήν:  «Αἰέν ἀριστεύειν καί ὑπείροχον ἔμμενε ἄλλων μηδέ γένος πατέρων αἰσχυνέμεν». Πάντοτε νά ἀριστεύης καί νά ὑπερέχης τῶν ἄλλων, διά νά μήν ντροπιάσης τό γένος τῶν πατέρων σου.        ΟΜΗΡΟΥ <ΙΛΙΑΣ> ΡΑΨΩΔΙΑ  Ζ 119-236
  Οὔτως ἡ φιλοξενία ἀπευθύνετο ἀπό Ἕλληνας πρός Ἕλληνας καί οὐχί ἀπό Ἕλληνας πρός βαρβάρους. Ἡ φιλοξενία ᾖτο ἱερόν καθῆκον μεταξύ τῶν Ἑλλήνων, μεταξύ δέ τοῦ φιλοξενοῦντος καί φιλοξενουμένου ἀντηλάσσοντο ἀναμνηστικά δῶρα τά ὁποία μεταφέροντο εἰς τά παιδιά τους, ἀπό γενεάν εἰς γενεάν.
   Ὁ μέγας Θεμιστοκλῆς ἐγεννήθει εἰς τάς Ἀθήνας ἀπό Ἀθηναῖον Πατέρα, ἀλλά δέν ἐθεωρεῖτο ὅτι ᾖτο γνήσιος Ἀθηναῖος, καθ΄ὅτι ἡ Μητέρα του κατήγετο ἀπό τήν Θράκη. Εἰς τήν τότε Ἀθήνα τοῦ πνεύματος, τῆς φιλοσοφίας, τῆς φιλοπατρίας, τῆς ἀνδρείας ὑπῆρχεν ἱεράρχησις τῶν πραγμάτων, καί οὐχί πολτοποίησις. Δέν ἐπιτρεπόταν οἱ μή γνήσιοι Ἀθηναῖοι νά γυμνάζονται εἰς τάς παλαίστρας ἐντός τῶν τοιχῶν τῆς πόλεως, ἀλλά ἐπήγαινον νά γυμνάζονται εἰς τό Κυνοσάργες ἔξω ἀπό τάς πύλας τῆς πόλεως εἰς τό <γυμναστήριον τοῦ Ἡρακλέους>, τό ὁποῖον καί αὐτό εὐρίσκετο ἐκτός τῶν πυλῶν, ἐπειδή ὁ Ἡρακλῆς δέν ἦταν γνήσιος θεός, ἀφοῦ ἡ μητέρα του ἦταν θνητή. Ἀλλά ἐπειδή ὁ Θεμιστοκλῆς ᾖτο ἀπό παιδί εὐφυής ἔπεισεν τούς φίλους γνησίους Ἀθηναίους νά ἐξερχονται ἐκτός τῶν πυλῶν καί νά γυμνάζονται εἰς τό Κυνοσάργες μαζί του. Τό σημερινόν (Κυνοσάργους)
 Σεβαστέ Ἕλληνα τά ἀνθελληνικά ΜΜΕ ἔχουν κατορθώσει νά σοῦ ἀλλοιώσουν τήν ψυχοσύνθεσιν, καί αὐτό ἐπιτυγχάνεται διά μέσου τῶν πολλαπλῶν ψυχολογικῶν ἐπιχειρήσεων. Μέχρις βραβεῖον Νομπελ μοίραζαν ἐάν θά βάλλης λαθρομετανάστες εἰς τήν οἰκίαν σου. Κατόρθωσαν νά εἰσβάλλουν εἰς τήν ψυχήν σου καί νά σέ μετατρέψουν σέ ἕνα ψυχοπαθολογικόν ἄτομον, διαπνεόμενον ἀπό τό σύνδρομον τῆς Στοκχόλμης. Σέ αὐτό τό σύνδρομον, μερικοί ὑπάλληλοι τῆς τραπέζης πού γιά ἕξι ἡμέρας ἦσαν ὅμηροι τῶν ληστῶν τῆς τράπεζας, ἔκαμαν ἔρανον διά τά ἔξοδα τῆς δίκης τῶν ληστῶν. Ἔτσι καί μέ τούς λαθρομετανάστες, σοῦ ὑπέβαλλον ὅτι πρέπει νά ἀγαπᾶς τούς λαθρομετανάστες καί ὄχι τήν πατρίδα σου, τόν ἑαυτόν σου καί τό παιδί σου, παρά τά ὅσα κάμουν εἰς βάρος οἱ λαθρομετανάστες. Μία διέξοδος ὑπάρχει, διά νά ζῇς καί νά ὑπάρχῃς!  νά ἐπανακτήσης αὐτό πού σοῦ  ἀφαίρεσαν, τό ἀρχέγονον ἔνστικτον τῆς αὐτοσυντηρήσεως τοῦ γένους τῶν Ἑλλήνων. Ἑλληνα καί πρέπον καί δίκαιον καί ὡραῖον εἶναι: νά ζῇς καί νά ὑπάρχῃς. Εἶναι αὐτό πού σέ κάμει νά ὑπάρχης διά 11.500 ἔτη: « τῆς δὲ ἐνθάδε διακοσμήσεως παρ’ ἡμῖν ἐν τοῖς ἱεροῖς γράμμασιν ὀκτακισχιλίων ἐτῶν ἀριθμὸς γέγραπται. περὶ δὴ τῶν ἐνακισχίλια γεγονότων ἔτη πολιτῶν σοι δηλώσω διὰ βραχέων νόμους, καὶ τῶν ἔργων αὐτοῖς ὃ κάλλιστον ἐπράχθη».  Δηλ. τά ἱερά μας κείμενα μᾶς λέγουν ὅτι ἐμεῖς ἔχομεν μίαν Ἱστορίαν 8.000 ἐτῶν, ἐνῶ ἡ δική σας Ἱστορία εἶναι 9.000 ἐτῶν,  θά σοῦ φανερώσω δέ ἐν συντομία τά ἔργα καί ὅτι τό κάλλιστον ἔπραξαν οἱ πρόγονοι σου.  Αὐτά εἶπεν ὁ Αἰγύπτιος ἱερεύς εἰς τόν Σόλωνα, ὅτε οὖτος εἶχεν ἐπισκεφθεῖ τήν Αἴγυπτον. Καί ἐπίσης τοῦ λέγει: «Ἔτι δὲ τὸ κάλλιστον καὶ ἄριστον γένος ἐπ’ ἀνθρώπους».ΤΙΜΑΙΟΣ ΚΡΙΤΙΑΣ 23c.
  Καί ἐπειδή εἴμεθα τὸ κάλλιστον καὶ ἄριστον γένος ἐπ’ ἀνθρώπους, ἕνα ἔχομεν καθῆκον καί Ἱεράν ὑποχρέωσιν, νά διαινιζώμεθα ὡς καθαρόν γένος τῶν Ἑλλήνων.

                                                                                                    ΜΠΑΡΑΜΠΟΥΤΗΣ ΝΙΚΟΛΑΟΣ