ΤΟ ΨΕΥΤΟΑΡΙΣΤΕΡΟ ΠΡΟΣΩΠΕΙΟ ΤΟΥ ΣΙΩΝΙΣΜΟΥ

Το Εργατικό Κόμμα στη Βρετανία παρουσιάζει το BREXIT, ειδικά χωρίς συμφωνία παρά το ότι είναι η καλύτερη επιλογή, ως την επί γης Αποκάλυψη – κάτι που θυμίζει σε μεγάλο βαθμό τους ισχυρισμούς του Έλληνα πρωθυπουργού, μετά την προδοσία του Ιουλίου του 2015, όπου στην κυριολεξία δολοφόνησε την τελευταία ελπίδα των Ελλήνων. 

Έκτοτε όπως γνωρίζουμε βαδίζει στα ίχνη των Εργατικών, κυκλοφορώντας με τις ελίτ – όπως με το σκάφος της κυρίας Παναγόπουλου, χωρίς ίχνος ντροπής.

Αριστερός και υπέρ της ΕΕ, ακόμη και αν δεν ήταν γερμανική, δεν γίνεται σε καμία περίπτωση. 

Άρθρο

Οι εκάστοτε πολιτικές ιδεολογίες έχουν πάντοτε τη σημασία τους και οφείλουν να γίνονται σεβαστές από όλους – είτε τις ενστερνίζονται, είτε όχι. 

Εκτός αυτού διεξάγεται πόλεμος μεταξύ τους, όπου κάποια μπορεί να ηττηθεί από την αντίπαλη – χωρίς όμως κάτι τέτοιο να σημαίνει πως αλλάζει. 

Εν προκειμένω δεν αναφερόμαστε στην ελληνική αριστερά, η οποία όχι μόνο ηττήθηκε κατά κράτος, αλλά πρόδωσε τόσο την ιδεολογία, όσο και τη χώρα της – επειδή το ίδιο ακριβώς συνέβη με όλα τα προηγούμενα κόμματα που μετά το 2009 κυβέρνησαν την Ελλάδα.

Αντίθετα, το θέμα μας είναι η βρετανική αριστερά ή, ακόμη καλύτερα, το εργατικό κόμμα (Labour Party) – η στάση της αριστερής πτέρυγας του οποίου, όσον αφορά την τότε ΕΟΚ, χαρακτηριζόταν από την επιθυμία δημιουργίας μίας νέας, μετά-καπιταλιστικής κοινωνίας. 

Εν προκειμένω, κατά το δημοψήφισμα του 1975 σε σχέση με την παραμονή ή μη της Μ. Βρετανίας στην ΕΟΚ, ψήφισε ξεκάθαρα υπέρ της εξόδου – επειδή φοβόταν πολύ σωστά ότι, οι κανόνες που έχουν ψηφισθεί για τις (μη) κρατικές ενισχύσεις θα εμπόδιζαν την πραγματοποίηση του αντικαπιταλιστικού οικονομικού της προγράμματος.

Εκτός αυτού η αριστερή πτέρυγα απέρριπτε το ελεύθερο εμπόριο, τασσόμενη υπέρ ενός επιλεκτικού προστατευτισμού – κάτι που όμως φαίνεται πως έπαψε να πιστεύει όταν διενεργήθηκε το δημοψήφισμα του 2016, αφού τέθηκε υπέρ του BREXIT, παρά το ότι στο σημερινό ευρωπαϊκό Δίκαιο υπάρχουν πολύ μεγαλύτερα εμπόδια σε σχέση με το 1975, όσον αφορά την πραγμάτωση ενός δημοκρατικού σοσιαλιστικού συστήματος.

Τότε οι νόμοι περί της κρατικής μη ενίσχυσης/επιδότησης των επιχειρήσεων ήταν στοιχειώδεις – ενώ σήμερα έχει δημιουργηθεί ένα περίπλοκο νομικό σύστημα που θέτει στενά όρια στις εθνικοποιήσεις, περιορίζοντας τες σε πολύ μεγάλο βαθμό. 

Επομένως η αριστερά δεν ηττήθηκε μόνο, αλλά άλλαξε ριζικά απόψεις – κάτι που θεωρείται απολύτως εξευτελιστικό για τη συγκεκριμένη παράταξη, εάν όχι σχιζοφρενές αφού διατήρησε, έστω τυπικά μόνο, το όνομα της.

Ιστορική διαδρομή

Περαιτέρω, η άνοδος της κυρίας Thatcher στην εξουσία τη δεκαετία του 1980, είχε ως αποτέλεσμα την επιβολή της ακραίας νεοφιλελεύθερης θεωρίας της ως την έκφραση της κοινής λογικής σε όλες τις επόμενες κυβερνήσεις – τουλάχιστον στις αντιλήψεις των πολιτικών ελίτ της χώρας.