Της πατρίδας μου η σημαία έχει χρώμα γαλανό και στην μέση χαραγμένο έναν κάτασπρο σταυρό

-Γράφουν η Κίττυ Παπαδοπούλου και η Μαρία Κομνηνού*. 

Όσοι αυτόχθονες κάτοικοι της επικρατείας της Ελλάδος πιστεύουσιν εις Χριστόν, εισίν Έλληνες.

Οι ήρωες αγωνιστές του 1821 έχουν ως πρώτυπα τους “Βυζαντίνους”.

Σύμβολα τους ο Κωνσταντίνος Παλαιολόγος, ο δικέφαλος αετός, η αυτοκρατορική πορφύρα και το πενυματικό-ηθικό
αξιωμα εν τούτω νίκα, ενώνει-εμπνέει τους Έλληνες.

Τα ονόματα Ρωμιός-Ρωμιοσύνη, εξακολουθούν να είναι κυρίαρχα και έχουν άμεση αναφορά στην Ελληνική-Ρωμαική αυτοκρατορία. Οι Έλληνες του 21 βλέπουν ως φυσική κοιτίδα του γένους την Κωνσταντινούπολη. Η ίδια η μεγάλη ιδέα διέπει ολόκληρο το Ελληνικό έθνος σχετικα μέ την ανασύσταση της αυτοκρατορίας.

Ο Θ. Κολοκοτρώνης επισημαiνει τα εξης προς τον στρατηγό Χάμιλτον όταν πήγε να τον συναντήσει :

” Μίαν φοράν, όταν επήραμεν το Ναύπλιον, ήλθε ο Άμιλτων να με ιδή. Μου είπε ότι: “Πρέπει οι Έλληνες να ζητήσουν συμβιβασμόν και η Αγγλία να μεσιτεύση”. Εγώ του αποκρίθηκα ότι: “Αυτό δεν γίνεται ποτέ, ελευθερία ή θάνατος. Εμείς, καπετάν Άμιλτων, ποτέ συμβιβασμόν δεν εκάμαμεν με τον Τούρκο.

Άλλους έκοψε, άλλους εσκλάβωσε με το σπαθί και άλλοι, καθώς εμείς, εζούσαμεν ελεύθεροι από γενεά εις γενεά. Ο βασιλεύς μας εσκοτώθη, καμμία συνθήκη δεν έκαμε. Η φρουρά του είχε παντοτινόν πόλεμον με τους Τούρκους και δύο φρούρια ήταν πάντοτε ανυπότακτα”. Με είπε: “Ποία είναι η βασιλική φρουρά του, ποία είναι τα φρούρια;”. “Η φρουρά του βασιλέως μας είναι οι λεγόμενοι κλέφτες, τα φρούρια η Μάνη και το Σούλι και τα βουνά”. Έτσι δεν με ομίλησε πλέον”.

Οι πρόγονοί μας που μας απελευθέρωσαν το 1821 λέγανε ενδεικτικα : “οι αείμνηστοι προκάτοχοι ημών, οι αυτοκράτορες της Κωνσταντινουπόλεως”.

Στα συντάγματα των επαναστατημένων Ελλήνων του 1821, υπάρχουν πολλές αναφορές στο Βυζάντιο:

Νομική Διάταξις της Ανατολικής Χέρσου Ελλάδος, ή Οργανισμός του Αρείου Πάγου, Γερουσίας της Ανατ. Ελλάδος, 4/11/1821: «Οι κοινωνικοί νόμοι των αειμνήστων χριστιανών αυτοκρατόρων της Ελλάδος μόνοι ισχύουσι κατά το παρόν εις την Ανατολικήν Χέρσον Ελλάδαν»

Προσωρινό πολίτευμα της Ελλάδος 1/1/1822, όπου μεταξύ άλλων λέει: «Άχρι της κοινοποιήσεως των ειρημένων κωδίκων, αι πολιτικαί και εγκληματικαι διαδικασίαι βάσιν έχουσι τους Νόμους των αειμνήστων Χριστιανών ημών αυτοκρατόρων».-Νόμος της Επιδαύρου, Β’ Εθνική Συνέλευση, εν Άστρει 1823: «Διορίζεται επιτροπή για να εκθέση τα κυριώτερα των εγκληματικών εκ του προχείρου, ερανιζομένη από τους νόμους των ημετέρων αειμνήστων Βυζαντινών Αυτοκρατόρων».-Πολιτικόν Σύνταγμα της Ελλάδος, Τροιζήνα, 1827 :»Έως ότου δημοσιευθώσι Κώδικες οι Βυζαντινοί Νόμοι (..) και οι παρά της Ελληνικής Πολιτείας δημοσιευόμενοι νόμοι έχουν ισχύν.

Το λαϊκό συναίσθημα συνέδεε την ελευθερία με την θρησκεία

Στις επαναστατικές σημαίες του 21 δεσπόζουν ο δικέφαλος αετός με την κορώνα σε συνδυασμό με την πορφύρα, σύνδεσμος του ΅Ελληνισμού με την Ελληνική-Ρωμαική αυτοκρατορία.

Σε πίνακα ο αγωνιστής Νικολάκης Μητρόπουλος κρατάει τρίχρωμη σημαία με το σταυρό και την επιγραφή από το όραμα του Μ. Κωνσταντινου “εν τούτω νίκα”.

Η σημαία που ύψωσε ο Αλέξανδρος Υψηλάντης στο Ιάσιο στις 22 Φεβρουαρίου 1821 έχει στο κέντρο της το σταυρό και την ίδια επιγραφή (εν τούτω νίκα).

Στην επαναστατική του προκήρυξη καλεί τους Έλληνες να αγωνιστούν: ” Μάχου υπέρ Πίστεως και Πατρίδος” που παραπέμπει στα λόγια του Κωνσταντίνου Παλαιολόγου προς τους υπερασπιστές της Πόλης.

Τὴν περίοδο της Ἐθνεγερσίας, ο Παπαφλέσσας μὲ τοὺς ανδρειωμένους του σπεύδει πρὸς ἀπελευθέρωση της Τριπολιτσας. Καθ’ οδὸν πέρασε μεσα ἀπὸ διὰφορα χωριά, γιὰ νὰ δώσει θάρρος στὸ αιματοβαμμένο Γένος.

Καθὼς εβλεπαν οἱ Ἕλληνες της σημαίες καὶ τοὺς στρατιώτες, χτυπουσαν τὰ σήμαντρα των εκκλησιων καὶ οἱ μὲν ἱερεῖς εβγαιναν ενδεδυμένοι τὰ ιερὰ αμφιὰ καὶ μὲ τὸ Ευαγγέλιον
ανὰ χειρας, ενω ταυτοχρονα οἱ Χριστιανοὶ ανδρες-γυναῖκες καὶ παιδια παρακαλοῦσαν τὸν Θεὸ νὰ τοὺς εμψυχώσει.

Ὁ Ἀρχιμανδρίτης Παπαφλέσσας φοροὺσε μια περικεφαλαία καὶ γιὰ αυτο τὸν κοίταζαν μὲ πολυ περιέργεια οἱ ανθρωποι καὶ τον δεχοτόταν μὲ μεγάλες τιμες.

Ειχε δὲ σημαιοφόρον τον ονομαζόμενον πάπα-Τούρταν, ὁ οποιος κράτουσε εναν μεγάλο σταυρὸ ψηλὰ εἰς τὰ χέρια καὶ επήγαινε μπροστὰ εἰς τὸ στράτευμα.

Ὁ κόσμος εγένετο τοιχος καὶ εκαμαν την προσευχη τους, καθὼς περνουσε ὁ καλόγηρος μὲ τὸ σταυρό». (Ἠλ. Οἰκονόμου, «Κείμενα Πίστεως καὶ Ἐλευθερίας», Ἀθήνα 1985, σελ. 206.

Η Ελληνική σημαία δεν είναι ένα απλό σύμβολο, είναι η πεμπτουσία όλων εκείνων που έχουν την απόλυτη αξία για τους Έλληνες, είναι το σύμβολο της πατρίδας και της θρησκείας, το σύμβολο της ελευθερίας, το σύμβολο για τον ιερό εθνικου αγώνα.

Η σημαία μιλά στις ψυχές των Ελληνων, μέσα απο την ανδρεία και την γενναιότητα που αποπνέει η Ελληνική-Ρωμαική αυτοκρατορiα.

Η σημαία, με τα χρώματα του ουρανού και της θάλασσας, γεμιζει με ζωή-ψυχικη ευφορια τους επαναστατημένους οι οποiοι αποτίνουν φόρο τιμής στην Ελληνική σημαία.

Αυτο μας δεiχνει την μεγάλη αγάπη που έχουν για την πατρίδα τους.

Αυτός εiναι λόγος για τον οποίο αντέχουν τις δοκιμασίες της πολιορκίας, εξαιτiας του πόθου που έχουν για την απελευθέρωση της Ελλάδας, η οποiα απορρέει από την βαθιά πίστη πως η πατρίδα τους αξίζει κάθε δυνατή θυσία.

Οι Έλληνες κάθε στιγμή είναι έτοιμοι να δώσουν ακόμη και τις ζωές τους για να προστατεύσουν την σημαία και την πατρίδας τους.
Η σεβαστή-αγία Ελληνική σημαία αποτελεί τα ιερότερο εθνικό σύμβολο του έθνους και κάθε πραγματικός Έλληνας την αντικρίζει με τον πρέπον σεβασμό.

Η πατρίδα εiναι η μητέρα ολων μας, καθώς όλοι οι Έλληνες έχουμε ισχυρό συναισθηματικό δέσιμο, με την θρησκεiα, την ιστορiα, και τους προγόνους.

Η Ελλάδα και το Ελληνικό έθνος διατηρούν την αξιοπρέπεια και το μεγαλείο της ψυχής σε κάθε περίσταση, ακόμη και στις πιο δύσκολες καταστάσεις.

Ενδεικτικό παράδειγμα αποτελεί η στάση των Ηρώων πολιορκημένων Ελλήνων του Μεσολογγίου, οι οποίοι παρά το γεγονός οτι βρίσκονται αντιμέτωποι μ’ έναν βέβαιο θάνατο στα χέρια του εχθρού, δεν καταδέχονται να σκεφτούν το ενδεχόμενο της παράδοσης.

Με πρωτόγνωρο ψυχικό σθένος αποφασίζουν να πεθάνουν μαχόμενοι, θυσιαζόμενοι στα ιδανικά της ελευθερίας και της αξιοπρέπειας.

Οι ηρωες του Μεσολογγίου ξεπερνούν κάθε φόβο, γίνονται ήρωες και διαχρονικά σύμβολα, ελευθερίας και αξιοπρέπειας.

Το ανεπάναληπτο μεγαλείο των πολιορκημένων, οι οποίοι παρά το γεγονός ότι είναι αντιμέτωποι με τόσες δυσκολίες, όχι μόνο δεν υποκύπτουν στους φόβο τους, αλλά σχεδιάζουν μια ηρωική έξοδο, που εiναι σχεδόν βέβαιον οτι θα τους φέρει σε θανάσιμο κίνδυνο, θα τους γλιτώσει όμως απ’ τον ατιμωτικό αφανισμό λόγω της πείνας και της εξαθλίωσης.

Οι πολιορκημένοι έχουν συνηθίσει την εμπόλεμη κατάσταση.

Αντί να τους φοβίζει ο πόλεμος, και να τους δυσανασχετεί έχει γίνει πια κομμάτι της ζωής τους και τους παρακινεί σε δράση.

Αποφάσισαν να τελέσουν την ηρωική τους έξοδο και ουσιαστικά την ύστατη αυτοθυσία στις 10 Απριλίου.

Η άνοιξη έδινε στην φύση όλες τις ομορφιές της, οι πολιορκημένοι Έλληνες θα έπρεπε να βρουν τη δύναμη να απαρνηθούν τις ζωές τους.

Ο πειρασμός, επομένως, που προέκυπτε για εκεiνους απο την ευλογiα της φύσεως, ήταν μια τεράστια δοκιμασία που όφειλαν να νικήσουν προκειμένου να φτάσουν στην επίτευξη του στόχου τους.

Πέρα από την πείνα, την εξαθλίωση και τον φόβο του θανάτου, οι είχαν τώρα να παλέψουν και με το ανυπέρβλητο κάλλος της Ελληνικής φύσης.

Η άνοιξη έχει στολήσει το φυσικό περιβάλλον με κάθε δυνατή ομορφιά, δημιουργώντας μια εικόνα ονείρου, ένα κάλεσμα για την απόλαυση της ζωής και μια σαφή υπενθύμιση για την υπέρτατη αξία που έχει το δώρο της ζωής απο τον Χριστό-δημιουργό, το οποiο οι Έλληνες ηταν έτοιμοι να θυσιάσουν.

Το παράδειγμα της θυσίας του Ελλήνων του Μεσολογγiου θα λειτουργήσει ως ένα διαχρονικό μήνυμα ηρωισμού για όλους τους Έλληνες, οι οποίοι θα δεχτούν μέσα στις ψυχές τους, την θυσια εκείνων που χάθηκαν με τον πιο βίαιο τρόπο στο όνομα της Ελλάδας.

Θεωρούντες εκ του άλλου ότι μας εξέλιπεν κάθε ελπίς βοηθείας και προμηθείας τόσον από την θάλασσαν καθώς και από την ξηράν, ώστε να δυνηθώμεν να βαστάξωμεν, ενώ ευρισκόμεθα νικηταί του εχθρού, αποφασίσαμεν ομοφώνως:

Η έξοδός μας να γίνει βράδυ εις τας δύι ώρας της νυκτός 10 Απριλίου, ημέρα Σάββατον και ξημερώνοντας των Βαϊων, κατά το εξής σχέδιον, ή έλθη ή δεν έλθη βοήθεια.

* Η Κίττυ Παπαδοπούλου και η Μαρία Κομνηνού ειναι απόφοιτες φιλοσοφίας, παιδαγωγικής, ψυχολογίας. 

Σημαία

Της πατρίδας η σημαία
έχει χρώμα γαλανό
και στη μέση χαραγμένο
έναν κάτασπρο σταυρό.

Κυματίζει με καμάρι
Δεν φοβάται τον εχθρό
σαν τη θάλασσα είναι γαλάζια
και λευκή σαν τον αφρό.