Αποζημίωση-«μαμούθ» σε οικογένεια φοιτητή που πέθανε από αδέσποτη σφαίρα έξω από στρατόπεδο στο Χαϊδάρι

Με απόφαση του Συμβουλίου της Επικρατείας, το Δημόσιο θα καταβάλει το ποσόν των 800.000 ευρώ, συν τους νόμιμους τόκους, στους γονείς και τα δύο αδέλφια του 22χρόνου φοιτητή των ΤΕΙ, ο
οποίος, ένα βράδυ του Ιουλίου του 2000 που επέστρεφε με τη vespa του από την Ελευσίνα στο σπίτι του στη Νίκαια, έχασε τη ζωή του από μια αδέσποτη σφαίρα πολεμικού όπλου, έξω από το στρατόπεδο Στεφανάκη, στη λεωφόρο Σχιστού στο Σκαραμαγκά.

Αναλυτικότερα, το Α’ Τμήμα του Συμβουλίου της Επικρατείας απέρριψε την αίτηση του Ελληνικού Δημοσίου, που ζητούσε να αναιρεθεί η απόφαση του διοικητικού εφετείου Αθηνών, η οποία είχε επιδικάσει στους τέσσερις συγγενείς του 22χρονου το ποσό των 800.000 ευρώ.

Όπως προκύπτει από τη δικαστική απόφαση, η σφαίρα που βρήκε θανάσιμα τον φοιτητή, ήταν από το όπλο 33χρονου επιλοχία πυροβολικού της 180 Μοίρας Κατευθυνομένων Βλημάτων, ο οποίος εκτελούσε εκείνη τη νύκτα καθήκοντα αξιωματικού υπηρεσίας στρατοπέδου.

Δύο ώρες περίπου μετά τα μεσάνυκτα της 24ης προς τη 25η Ιουλίου 2000, ο επιλοχίας πυροβολικού, Γ.Δ., ήταν αξιωματικός υπηρεσίας στρατοπέδου και ο λοχίας Γ.Κ. εκτελούσε καθήκοντα αρχιφύλακα φρουράς στρατοπέδου και περιπόλου.

Κάποια στιγμή, ο σκοπός της κεντρικής πύλης του στρατοπέδου, 45 λεπτά μετά τα μεσάνυκτα, ειδοποίησε τον αξιωματικό υπηρεσίας ότι από την βορειοδυτική πλευρά του στρατοπέδου ακούστηκαν σφυρίγματα.

Ενημερώθηκε ο αρχιφύλακας, ο οποίος έσπευσε στην σκοπιά απ’ την οποία είχαν ακουστεί τα σφυρίγματα. Δεν διαπιστώθηκε κάτι το ύποπτο και ενημέρωσε τον αξιωματικό υπηρεσίας.

Ωστόσο, ο αξιωματικός υπηρεσίας πήρε το όπλο του (τύπου G3-A3), τοποθέτησε γεμιστήρα 18 φυσιγγίων, από τα οποία τα δύο πρώτα ήταν αβολίδωτα και μαζί με τον Γ.Λ. κατευθύνθηκαν προς την πλευρά του στρατοπέδου όπου είχαν ακουστεί τα σφυρίγματα.

Και οι δύο άνδρες δεν είδαν κάτι ύποπτο. Όμως, στις 2.10, ο Γ.Δ. και ενώ δεν είχε υποπέσει στην αντίληψή τους κάτι το ύποπτο, κατευθύνθηκε προς το συρματόπλεγμα του στρατοπέδου που βρίσκεται παράλληλα προς την Νέα Λεωφόρο Σχιστού. Εκεί φώναξε δύο φορές «Αλτ τι σι», χωρίς όμως να λάβει απάντηση.

Αμέσως, όπλισε το G3-A3 και πάτησε τη σκανδάλη για να πυροδοτηθούν τα δύο αβολίδωτα φυσίγγια, αλλά το όπλο παρουσίασε και τις δύο φορές εμπλοκή. Τότε ζήτησε το όπλο του λοχία το οποίο και αυτό ήταν όμοιο με το δικό του και επειδή δεν πυροδοτήθηκαν τα δυο πρώτα αβολίδωτα φυσίγγια, όπλισε και πυροδότησε κρατώντας το όπλο προς την κατεύθυνση του δρόμου, ενώ άρχισε να φωνάζει δυνατά αν υπάρχει κάποιος έξω από το στρατόπεδο.

Δεν έλαβε καμία απάντηση και παρ’ όλα αυτά άρχισε να πυροβολεί και πάλι προς το δρόμο. Μόλις σταμάτησε να πυροβολεί, ακούστηκε από την πλευρά της Λεωφόρου Σχιστού δυνατή κραυγή πόνου, η οποία ήταν από τον 22χρονο φοιτητή οινολογίας του ΤΕΙ, ο οποίος εκείνη την στιγμή περνούσε με την vespa του για να πάει στο σπίτι του.

Όταν ο φοιτητής βρέθηκε σε απόσταση 170 μέτρων από το στρατόπεδο, δέχθηκε τα πυρά που του αφαίρεσαν τη ζωή.

Από το αναθεωρητικό δικαστήριο, ο επιλοχίας Γ.Δ. καταδικάστηκε σε κάθειρξη 13 ετών για ανθρωποκτονία από πρόθεση με ενδεχόμενο δόλο σε ήρεμη ψυχική κατάσταση και για οπλοχρησία. Μετά την καταδίκη του, υποβιβάστηκε σε οπλίτη και απολύθηκε.

Οι γονείς και τα δύο αδέλφια του φοιτητή προσέφυγαν στα Διοικητικά Δικαστήρια και ζήτησαν, ως χρηματική ικανοποίηση για ψυχική οδύνη για τον απροσδόκητο θάνατο του αδελφού τους, να τους επιδικαστεί το ποσό των 1.399.920 ευρώ (699.960 ευρώ ο καθένας) και τα δυο αδέλφια ζήτησαν το ποσό των 799.920 ευρώ (399.960 ευρώ ο καθένας).

Τα διοικητικά δικαστήρια σε πρώτο και δεύτερο βαθμό επιδικάσαν από 300.000 ευρώ σε κάθε ένα από τους δύο γονείς και από 100.000 ευρώ σε κάθε ένα από τα δύο αδέλφια (συνολικά 800.000 ευρώ) συν τους νόμιμους τόκους.

Το Ελληνικό Δημόσιο είχε αντίθετη άποψη και κατέθεσε στο ΣτΕ αναίρεση κατά της εφετειακής απόφασης, υποστηρίζοντας ότι το ποσό είναι υπέρμετρα υψηλό και αντίθετο προς την συνταγματική αρχή της αναλογικότητας.

Τελικά, το ΣτΕ απέρριψε την αίτηση αναίρεσης του Ελληνικού Δημοσίου.

loading...