Επίδειξη δύναμης του Αρχιεπισκόπου στην Ιεραρχία – Πως διαμορφώνονται πλέον οι ισορροπίες στις σχέσεις Εκκλησίας-κυβέρνησης

Του Μάνου Χατζηγιάννη

Ουσιαστικό αποτέλεσμα μπορεί να μην βγήκε από την Ιεραρχία της προηγούμενης εβδομάδας αλλά κάποια στοιχεία είναι σημαντικά για το επόμενο χρονικό διάστημα και την διαμόρφωση των ισορροπιών στα εκκλησιαστικά πράγματα.

Τα βασικά συμπεράσματα της έκτακτης Ιεραρχίας της εβδομάδας είναι δύο:

Πρώτον ο Αρχιεπίσκοπος είναι εδώ , ισχυρός και εν πολλοίς ακλόνητος , και έκανε επίδειξη δύναμης.

Δεύτερον οι σχέσεις Εκκλησίας-κυβέρνησης αναμένεται να διαμορφωθούν διαφορετικά εφεξής και μπαίνουν σε άλλη πλατφόρμα.

Όσον αφορά στο πρώτο σκέλος η επίδειξη δύναμης του κ. Ιερώνυμου απεικονίστηκε στο κάτωθι τρίπτυχο:

Εκλογή οικείων του μητροπολιτών

Πέρασε η θέση του για συνέχιση του διαλόγου, έστω και με “κόκκινες γραμμές”

“Μάλωσε” την Ιεραρχία για τον τρόπο που λειτουργεί

Για την εκλογή “αρχιεπισκοπικών” τα αναλύσαμε σε προηγούμενο άρθρο με την απορία αν έχει μείνει κανείς από το αρχιεπισκοπικό περιβάλλον που να μην έχει “τακτοποιηθεί” τα τελευταία χρόνια.

Για την πάγια θέση του στην συνέχιση του διαλόγου με την κυβέρνηση, η θέση πέρασε παρά τις φωνές Μητροπολιτών το τελευταίο διάστημα, που υποδήλωναν έντονη αντίθεση σε αυτήν την προσέγγιση.

Αυτό που όμως ήταν πρωτοφανές ήταν η αυστηρότητά του απέναντι στον τρόπο που λειτουργεί το σώμα της Ιεραρχίας. Με το να βάλει στο τραπέζι και άλλα θέματα όπως η εκκλησιαστική περιουσία εξέθεσε τρόπον τινά την Ιεραρχία παρουσιάζοντάς την σαν ανεπαρκή. Ο Αρχιεπίσκοπος ευθυγραμμίστηκε εν πολλοίς με την γραμμή η οποία πολλές φορές κατατέθηκε από διάφορους κύκλους το προηγούμενο διάστημα και επέκρινε την Εκκλησία, η οποία εστίασε μόνο στο μισθολογικό των κληρικών μετά την πρόταση συμφωνίας Τσίπρα-Ιερώνυμου και “πέρασε στα ψιλά” άλλα σοβαρά θεσμικά ζητήματα, αλλά και ζητήματα ουσίας.

Η ισχυρή και ηχηρή στάση του Αρχιεπισκόπου έστειλε πολλαπλά μηνύματα. Ακόμη και σε εκείνους εντός εκκλησιαστικών κύκλων που “έραβαν κοστούμι” αντικατάστασης, διαμηνύοντας πιο ξεκάθαρα από ποτέ πως εκείνος είναι που θα καθορίσει τις εξελίξεις.

Το δεύτερο συμπέρασμα της Ιεραρχίας είναι πως τα δεδομένα στις σχέσεις κυβέρνησης και Εκκλησίας διαμορφώνονται αλλιώς. Η μέχρι πρότινος συμπορευόμενη με την κυβέρνηση διοικούσα Εκκλησία “πάτησε πόδι” , έθεσε προαπαιτούμενα και με την στάση έδειξε να απομακρύνεται από το Μαξίμου αν και ο Αρχιεπιίσκοπος ευχαρίστησε τον υπουργό Γαβρόγλου την εισήγησή του.

Βέβαια και από την υπουργική αντίδραση διεφάνη ενόχληση, οπότε επιβεβαιώθηκε το ράγισμα του γυαλιού. Το σημαντικό είναι πάντως πως θα αντιδράσει επί της ουσίας η κυβέρνηση. Ενόψει εκλογών δεν έχει περιθώρια να έρθει σε ανοιχτή ρήξη με την Εκκλησία, αλλά οι επαναλαμβανόμενες κατά καιρούς δηλώσεις του κ. Γαβρόγλου πως “εμείς έχουμε τον τελευταίο λόγο” μόνο ως αισιόδοξες για την σχέση των δύο πλευρών δεν μπορούν να ερμηνευθούν.

Κάτι τελευταίο από τις εξελίξεις των προηγούμενων ημέρων είναι πως ο συνήθως λαλίστατος Ιερός Σύνδεσμος Κληρικών Ελλάδος δεν έχει τοποθετηθεί επισήμως ακόμη μετά την Ιεραρχία. Και αυτό κάνει εντύπωση γιατί ουσιαστικά η Ιεραρχία με την στάση της έβαλε πλάτη στα αιτήματα των κληρικών, ενώ αντιθέτως ο κ. Γαβρόγλου συνεχώς το τελευταίο διάστημα σε συνεντεύξεις του ανέφερε πως ο ΙΣΚΕ εκβιάζει ενώ δεν τον αναγνώριζε και ως επίσημο εκκλησιαστικό φορέα.

Σε κάθε περίπτωση οι “πειρασμοί” θα είναι πολλοί μέσα στην Σαρακοστή και το άμεσο μέλλον θα δείξει που θα οδηγηθούμε…

loading...