Πώς η Δύση επέβαλε ότι το βυζαντινό κράτος δεν ήταν ελληνικό για να αποκόψει τον Ελληνισμό από την Αρχαιότητα

Η Δύση επί αιώνες εχθρεύονταν το Βυζάντιο τον Ελληνισμό και την Ορθοδοξία. Το όνειρο των δυτικών πάντοτε ήταν να κόψουν την συνέχεια του Ελληνισμού από την ένδοξη αρχαιότητα μέχρι σήμερα.

Επεδίωκαν λοιπόν να εμφανίσουν τον λαμπρό μεσαιωνικό Ελληνισμό του Βυζαντίου ως κάτι ξένο και αποκομμένο από τον ελληνορωμαϊκό πολιτισμό και την ρωμαϊκή κληρονομιά.

Οι Ρωμαίοι μεγαλούργησαν πάνω στον δικό μας πολιτισμό. Και εκεί οικοδόμησαν την Αυτοκρατορία τους. Από την στιγμή που η πρωτεύουσα μεταφέρθηκε στην Κωνσταντινούπολη, η κληρονομιά της Αυτοκρατορίας πέρασε σε ελληνικά χέρια.

Επειδή οι καιροί είναι πονηροί και οι νεοταξιτες της Δύσεως χτυπούν ανελέητα Ελληνισμό και Ορθοδοξία, υπάρχουν κάποια πράγματα που πρέπει να γίνουν κατανοητά ως προς την χιλιόχρονη Αυτοκρατορία, την οποία ζήλεψε και ο Αδόλφος Χίτλερ, ο οποίος ήθελε να φτιάξει το “χιλιόχρονο Ράιχ”

O Clifton R. Fox Καθηγητής Ιστορίας στο Tomball College, USA επισημαίνει: “Οι άνθρωποι που ζούσαν στη ‘Βυζαντινή Αυτοκρατορία’ ποτέ δεν ήξεραν ούτε και χρησιμοποίησαν τη λέξη ‘Βυζαντινός’. Αυτοί ήξεραν για τον εαυτό τους ότι είναι Ρωμαίοι, τίποτα παραπάνω και απολύτως τίποτα λιγότερο.

Με τη μεταφορά της πρωτεύουσας της Αυτοκρατορίας από τη Ρώμη του Τίβερη στη Νέα Ρώμη του Βοσπόρου, τη μετέπειτα Κωνσταντινούπολη, ο αυτοκράτορας Κωνσταντίνος ο 1ος μετέφερε την πραγματική ταυτότητα της Ρώμης σε καινούργια τοποθεσία.

Πολύ πριν τον Κωνσταντίνο τον 1ο, η ιδέα της ‘Ρώμης’ είχε αρχίσει να διαχωρίζεται από την Αιώνια Πόλη του Τίβερη. Έτσι που το Ρωμαίος σήμαινε τον Ρωμαίο πολίτη, όπου κι αν ζούσε. Πριν την Αυτοκρατορική περίοδο (89 π.Χ.), το Ρωμαϊκό Δίκαιο χορήγησε δικαιώματα Ρωμαίου πολίτη σε όλους τους κατοίκους της Ιταλίας. (σ.σ. και άρα και στους υπόλοιπους Έλληνες της Μ. Ελλάδος).

Κατόπιν, το δικαίωμα του Ρωμαίου πολίτη προσφερόταν σε όλο και μεγαλύτερο αριθμό ανθρώπων παντού στην Αυτοκρατορία. Το 212, ο αυτοκράτορας Καρακάλας διακήρυξε ότι όλοι οι ελεύθεροι πολίτες της Αυτοκρατορίας μπορούσαν να γίνουν Ρωμαίοι πολίτες, δίνοντάς τους τη δυνατότητα να αυτοαποκαλούνται Ρωμαίοι, και όχι απλά υποτελείς των Ρωμαίων.

Σε μερικές δεκαετίες οι άνθρωποι αναφερόμενοι στην Αυτοκρατορία άρχισαν να χρησιμοποιούν σπανιότερα (το Λατινικό) ‘Imperium Romanorum’ (Κράτος των Ρωμαίων) και συχνότερα το ‘Ρωμανία’ (Χώρα των Ρωμαίων)” (http://www.tc.nhmccd.cc.tx.us/people/crf01/romaion/, «Celator», Τόμος 10, Αριθμός 3: Μάρτιος 1996. Μετάφραση στα Ελληνικά, του ξενόγλωσσου άρθρου, στο:www.romanity.org ).

Ο Lorenz Gyomorey, λέει:

“Στην ονομασία της ΡΩΜΗΟΣΥΝΗΣ διαψεύστηκε και διαψεύδεται κάθε δυτική προσπάθεια να επικαλείται μια νεφελώδη ‘ελληνορωμαϊκή’ κληρονομιά σαν υψηλή αποστολή της Δύσης.

Η ύπαρξη της ΡΩΜΗΟΣΥΝΗΣ αποκαλύπτει την ‘Αγία Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία του Γερμανικού Έθνους’ ως φάρσα και αποδείχνει ότι η Αναγέννηση τίποτα άλλο δεν αναγέννησε παρά ένα φάντασμα, που ούτε καν υπήρχε. Έτσι, η ύπαρξη της Ρωμηοσύνης βεβαιώνει ότι κάθε επίκληση της αρχαίας Ελλάδας, της αρχαίας Ρώμης, της Αυτοκρατορίας, του πολιτισμού, δεν ήταν τίποτα άλλο παρά η ιδεολογική συγκάλυψη κατακτητικών, αποικιοκρατικών δυναστικών προσπαθειών” (Lorenz Gyomorey, «Η δύση της Δύσης», εκδ. Παπαζήση).

Ο ιστορικός Otto Mazal, γράφει:

“Οι ρίζες της αρνητικής τοποθέτησης των Δυτικών, που ήθελαν να βλέπουν τη βυζαντινή περίοδο μόνο ως μια διαρκή πορεία κατάπτωσης μετά την ένδοξη εποχή της ελληνορωμαϊκής αρχαιότητας, βρίσκονται στους χρονογράφους του Μεσαίωνα, για τους οποίους οι δυτικοί αυτοκράτορες ήταν οι νόμιμοι συνεχιστές του Imperium Romanum,ενώ το κατά την αντίληψη της Δύσης, αιρετικό ανατολικό κράτος, είχε χάσει ως ‘βασίλειο των Γραικών’ (Regnum Graecorum) την οικουμενικότητά του και είχε αποκλεισθεί από τη σκηνή της ιστορίας.

Για πρώτη φορά η Βυζαντινολογία του παρόντος δείχνει και πάλι με σαφήνεια την μεγάλη κοσμοϊστορική σημασία του Βυζαντίου (σ.σ. διάβαζε: Ρωμανίας) και δίνει ώθηση για μια αναθεώρηση” (“Byzanz und das Abendland”, Wien 1981, s. 8,11).

Στην Εγκυκλοπαίδεια Britannica, διαβάζουμε:

“Η ονομασία της αυτοκρατορίας συνδέεται κατά τη βυζαντινή περίοδο μόνο με την πρωτεύουσά της, που είχε ιδρυθεί στον χώρο της μικρής πόλης Βυζάντιο. Η αυτοκρατορία ονομαζόταν Ρωμαϊκή, οι πολίτες της Ρωμαίοι και ο αυτοκράτορας ήταν imperator Romano rum. Η σύνδεση της ονομασίας Βυζάντιο με την αυτοκρατορία έγινε στους νεώτερους χρόνους, με την έκδοση από τον Ιερώνυμο Wolf έργων των Βυζαντινών ιστορικών (“Corpus Byzantinae Historiae”, 1562) και καθιερώθηκε γενικά, αδιάφορα από τις μερικότερες κατά καιρούς επιλογές (Ελληνική Αυτοκρατορία ή Ανατολικό Ρωμαϊκό Κράτος).

Μερική επίσης, ήταν η χρήση της ονομασίας Γραικού σ’ όλη τη διάρκεια της ζωής της αυτοκρατορίας, παρά το γεγονός ότι από τον 9ο αιώνα στις λατινικές πηγές κυρίως του φραγκικού κράτους γίνεται συστηματική χρήση της για ολόκληρη την αυτοκρατορία, με σκοπό την εξουδετέρωση της ονομασίας Ρωμαίου και Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία για το Ανατολικό Ρωμαϊκό Κράτος) (…) και την αποκλειστική οικειοποίησή τους για το φραγκικό κράτος.

Η συνέχεια της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας και η νομιμότητα της συνέχειας αυτής, συνδεόταν άρρηκτα με τις ονομασίες που θεμελίωναν τη νόμιμη χρήση του τίτλου αυτοκράτωρ Ρωμαίων (imperator Romanorum) και εξασφάλιζαν τη μοναδικότητα και την αποκλειστικότητα της νόμιμης αυτοκρατορίας στην Οικουμένη” (Εγκυκλ. Britannica, «Βυζάντιο»).

Λέει ο Κολοκοτρώνης στον Στρατηγό Hamilton:

“Εμείς, καπετάν Άμιλτον, δεν εκάμαμε ποτέ συμβιβασμό με τους Τούρκους. Άλλους έκοψαν, άλλους σκλάβωσαν με το σπαθί και άλλοι, καθώς εμείς, ζήσαμε ελεύθεροι από γενεά σε γενεά. Ο βασιλιάς μας (ο Κωνσταντίνος Παλαιολόγος) εσκοτώθη, δεν έκαμε καμιά συνθήκη με τους Τούρκους. Η φρουρά του είχε παντοτινό πόλεμο με τους Τούρκους και δύο φρούρια ήσαν ανυπόταχτα. Η φρουρά του είναι οι κλέφτες και τα φρούρια η Μάνη, το Σούλι και τα βουνά.” (Θ. Κολοκοτρώνη, «Aπομνημονεύματα», εκδ. Αφών Τολίδη).

“Στο 16ο Διεθνές Βυζαντινολογικό Συνέδριο της Βιέννης, ο ίδιος ο πρόεδρος της Αυστριακής Δημοκρατίας, Rudolf Kirschlger κατά την επίσημη έναρξη των εργασιών του συνεδρίου, συνεχάρη τον καθηγητή Hunger, πρόεδρο της Αυστριακής Ακαδημίας των Επιστημών, της Διεθνούς Εταιρείας Βυζαντινών Σπουδών, της Οργανωτικής Επιτροπής του Συνεδρίου και ιδρυτή και οργανωτή της Βυζαντινολογικής Σχολής της Βιέννης, διότι, όπως είπε, απέδειξε ότι ο όρος ‘βυζαντινισμός’ δεν έχει καμμία σχέση με την βυζαντινή πραγματικότητα, αλλά προήλθε από ελλιπή κατανόηση του Βυζαντίου (σ.σ. διάβαζε:

Ρωμανίας) εκ μέρους των ιστοριογράφων της Αναγέννησης. Επανειλημμένα τονίστηκε από τον καθηγητή Hunger, ότι δεν πρέπει να γίνεται πλέον διάκριση μεταξύ ‘Byzantinistik’ και ‘Neogrzistik’, μεταξύ δηλαδή βυζαντινολογίας και νεοελληνικής φιλολογίας, διότι Βυζάντιο (σ.σ διάβαζε: Ρωμανία) και Νέος Ελληνισμός αποτελούν ενότητα”» («Επομένοι τοις θείοις πατράσι, αρχές και κριτήρια της πατερικής “θεολογίας”», εκδ. Βρυέννιος, Θεσ/κη 1997).

“Δεν είναι εκκλησία αυτό που νομίζουμε”.

“Μας πήραν μωρά παιδιά από το μαστό της μάνας μας, της Ορθοδόξου Εκκλησίας. Μας έμαθαν άλλα. Μας έδωσαν να πιούμε γάλα κονσέρβας. Μας έκοψαν από τις ρίζες. Μας χώρισαν από την Παράδοση. Μας απομάκρυναν από το σπίτι μας. Μας έκαμαν αλλοδαπούς στον τόπο μας. Βάλθηκαν να μας ξεμάθουν τη μητρική μας γλώσσα, τη γλώσσα της Ορθοδοξίας, τη μητρική γλώσσα του ανθρώπου. Ποιοί; Όσοι θέλησαν δια της βίας να μας σώσουν: οι διαφωτιστές, προπαγανδιστές, Βαυαροί, μασόνοι… μέχρι σήμερα. Μαζί μ’ αυτούς όλοι όσοι θεωρήσαμε τα φώτα τους φώτα, τον πολιτισμό τους πρόοδο. Και έτσι στα τυφλά, χωρίς διάκριση πνευματική, πήραμε το κάθετί απ’ αυτούς σαν ανώτερο, καλύτερο, πολιτισμένο (σε τέχνη, δίκαιο, διοργάνωση ζωής, αρχιτεκτονική, μουσική…).

Και βασανίζεται το ΄είναι΄ μας. Απορρίπτει ο οργανισμός μας ένα ένα τα μεταμοσχευθέντα ξένα μέλη. Και συνέχεια μας μεταμοσχεύουν βιαίως νέα, τα οποία αποβάλλονται και φανερώνεται με την προσωπική συμπεριφορά ποιός είναι ο βαθύτερος χαρακτήρας του λειτουργημένου λαού μας.

Δεν είναι η Εκκλησία αυτή που νομίζουμε. Δεν είναι αυτή που χτυπάμε, αυτή που βαλθήκαμε να καταστρέψωμε. Δεν έχει σχέση η Ορθοδοξία με ‘μεσαιωνισμούς’, ‘μυστικισμούς’, ‘κληρικαλισμούς’, ‘σχολαστικισμούς’ που ακούμε. Τόσοι δυτικοθρεμμένοι νομίζουν, ότι σε Δύση και Ανατολή, όλοι οι όροι έχουν το ίδιο περιεχόμενο. Και προσπαθούν να μας ελευθερώσουν από αρρώστιες που δεν περάσαμε. Και μας αρρωσταίνουν με τις θεραπείες τους. Και μας περιπλέκουν με τις λύσεις τους.

Δεν αρνούμαστε ότι υπήρξαν και υπάρχουν ανθρώπινες αδυναμίες. Υπήρξαν και υπάρχουν αδύνατοι, με πτώσεις και ελαττώματα. Αυτό κάνει ακόμα πιο συμπαθή την ίδια την Ορθοδοξία και αναδεικνύει την ανοχή της αγάπης της και την αλήθεια του μηνύματός της”».

ΓΙΑ ΤΗΝ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ

O Victor Berard ήταν Γάλλος περιηγητής, ιστορικός, Καθηγητής Πανεπιστημίου και πολιτικός, ο οποίος κατά την τελευταία δεκαετία του 19ου αιώνος (δηλαδή έναν ακριβώς αιώνα μετά τον θάνατο του Pήγα Φεραίου στο Βελιγράδι (24-6-1798)) ταξίδεψε στα Βαλκάνια. Τις εντυπώσεις του και τα σχόλιά του για τα τότε ανακινούμενα ζητήματα, όπως το Mακεδονικό, η εμφάνιση αλβανικού έθνους, ο Πανσλαβισμός κ.ά. κατέγραψε σε βιβλίο, το οποίο κυκλοφόρησε το 1987 και στα ελληνικά με τίτλο: “Τουρκία και Ελληνισμός – Οδοιπορικό στη Μακεδονία” (Εκδ. Tροχαλία). Από την σελίδα 211 της ελληνικής εκδόσεως, διαβάζουμε το παρακάτω απόσπασμα, το οποίο μας δείχνει πως οι ιδέες του Pήγα Φεραίου, δεν ήταν ουτοπία, αλλά ήταν σε μεγάλο βαθμό διαδεδομένες:

“(…) Mέ την ιδιότητά μας ως Γάλλων, είμαστε στο Mοναστήρι προστατευόμενοι του Έλληνα προξένου. Aπ’ αυτό ίσως να υποφέρει λίγο η εθνική μας φιλοτιμία αλλά ωφελείται η παιδεία μας. Zούμε παρέα με τον Mεγαλέξανδρο και τον Aριστοτέλη, γνήσιους Mακεδόνες. Σήμερα το πρωί ο πρόξενος μας διάβαζε τον Θούριο του Pήγα, του μέν Pήγα του Mακεδόνα (σημ. ο Bernard προφανώς δέχεται την ερμηνεία ότι ο Pήγας γεννήθηκε στο Bελεστίνο, αλλ’ από γονείς προερχομένους από το χωριό Περιβόλι της Δυτικής Mακεδονίας), του εταιριστή του περασμένου αιώνα, που ήθελε να ξεσηκώσει τις παραδουνάβιες επαρχίες και πέθανε προδομένος από την Aυστρία στον Tούρκο δήμιο” (http://www.perivoli.gr/istoria.html):

Σουλιώτες και Mανιάτες, λιοντάρια ξακουστά…

Mαυροβουνιού καπλάνια, Oλύμπου σταυραετοί…

Kι Aγράφων τα ξεφτέρια, γενήτε μια ψυχή!…

Aνδρείοι, Mακεδόνες, ορμήσατ’ ως θεριά…

Tου Σάβου και Δουνάβου αδέλφια χριστιανοί…

Nα σφάξωμεν τους λύκους, που τόν ζυγόν βαστούν,

καί Έλληνας τολμώσι σκληρά να τυραννούν.

Ήταν ένας καιρός όπου, από τον Kάβο – Mαταπά μέχρι το Δούναβη και από την Aδριατική ως τη Mαύρη Θάλασσα, Xριστιανός και Έλληνας ήταν λέξεις συνώνυμες. Oι σταυραετοί της Mάνης και τα καπλάνια του Mαυροβουνιού, τα ξεφτέρια του Σάβου και οι Mακεδόνες δέχονταν το όνομα Έλληνες πολύ καιρό ακόμη μετά τον θάνατο του Pήγα, του οποίου τους στίχους παραθέσαμε πιό πάνω…”

Η περιγραφή του Γάλλου (ιστορικού και περιηγητή) που μιλάει για την Oρθόδοξη Kοινοπολιτεία των Βαλκανικών λαών είναι χαρακτηριστική. Αυτή η κατάσταση είχε διαμορφωθεί υπό την εθναρχική και πνευματική καθοδήγηση του Οικουμενικού Πατριαρχείου και στα πλαίσια του Γένους των Ρωμηών (Pούμ μιλλέτ). Αυτή την Ελληνιστική υπερδύναμη ήθελε να αναστήσει και ο Καποδίστριας, αλλα και ο Μακρυγιάννης, ο οποίος έλεγε: “Να αναλάβομεν και να γένομεν και ένα όλοι οι ομόθρησκοι” (Στρατηγού Μακρυγιάννη “Οράματα και Θάματα”, Αθήνα 1983, σελ 177) καθώς και “Θα κάμωμεν το Ρωμαίικο” («Απομνημονεύματα», εκδ Μπάϋρον, σ.174).

ΟΙ ΛΕΞΕΙΣ “ΕΛΛΗΝ” ΚΑΙ “ΕΛΛΑΔΑ”

Οι λέξεις “Ελλην” και “Ελλάδα”, ήταν πλέον περιγραφικές της εθνότητας ΟΛΩΝ των κατοίκων των Βαλκανίων! Όλοι αυτοί οι άνθρωποι, είχαν ελληνιστικό υπόβαθρο, αλλά εμείς, με την εμμονή στον εθνικισμό (λόγω της ηγεμονίας των ξένων, οι οποίοι δεν ήθελαν αναβίωση της Ρωμανίας), αναγκάσαμε τους υπόλοιπους λαούς να αυτονομηθούν, χάνοντας ίσως για πάντα την πολιτισμική ηγεσία των Βαλκανίων.

Το όνομα Ελλάδα στην αρχή της επανάστασης του 1821 βεβαίως ουδεμία σχέση είχε με τις φαντασιώσεις των σημερινών “αρχαιόπληκτων”. Ελλάδα σήμαινε τα Βαλκάνια. “Ο Μωρέας, η Ήπειρος, η Θεσσαλία, η Σερβία, η Βουλγαρία, τα νησιά του Αρχιπελάγους, εν ένι λόγω η Ελλάς άπασα έπιασε τα όπλα δια να αποτινάξει τον βαρύν ζυγόν των βαρβάρων”, λέει στην προκήρυξή του στο Ιάσιο (24-2-1821) ο Αλέξανδρος Υψηλάντης. Οι Σέρβοι και οι Βούλγαροι είναι “Έλληνες”. Το ίδιο λέει κι ο Θ. Νέγρης στο “Ανάπτυξις του νόμου της Επιδαύρου” στα 1824».

Ρωμανού Ξενοφάνους Ανδρούτσου

loading...

12 thoughts on “Πώς η Δύση επέβαλε ότι το βυζαντινό κράτος δεν ήταν ελληνικό για να αποκόψει τον Ελληνισμό από την Αρχαιότητα

  1. Η Ανατολική Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία, ήταν κατοχή!
    Κανείς αυτοκράτορας δεν ήταν Έλληνας και μόνο
    στο τέλος της μιλούσαν λίγα τσάτρα πάτρα Ελληνικά.

    Λίγοι αυτοκράτορες ήταν φιλέλληνες όπως ο Ιουλιανός που δολοφόνησε
    πισώπλατα το ιεράτιο, όλοι ήταν φανατικοί διώκτες του Ελληνισμού που με
    συνεργία το μένος κατά τον Ελλήνων από το ιεράτιο, δεν άφησαν πέτρα στην πέτρα!

  2. Στην Ανατολική Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία (που το 1580 ονομάστηκε "Βυζάντιο" από τον Wolf), κατοικούσαν Ρωμαίοι, Ιουδαίοι, Βούλγαροι, Σλάβοι, Παφλαγόνες,
    Γότθοι, Αρμένιοι, Ιλλυριοί, Ίσαυροι, Φρύγες, Γαλάτες, Καππαδόκες, Σκύθες, Άβαντες,
    Άραβες, και δεκάδες άλλοι λαοί. Μεταξύ αυτών και ελληνικής καταγωγής μειονότητα, η οποία αφομοιώθηκε.

    Σχεδόν
    κανένας από τους αυτοκράτορες του Βυζαντίου δεν υπήρξε Έλληνας, δεν καταγόταν δηλαδή από περιοχή με αμιγή ελληνικό πληθυσμό (και η καταγωγή μερικών εξ αυτών που θεωρούνται "Έλληνες", είναι εξαιρετικά αμφισβητήσιμη).
    Μέχρι και Τούρκος, από την Χαζαρία, έγινε αυτοκράτορας. Είναι ο Λέοντας ο Δ΄ (775-780).
    Μόνο
    η Αυτοκράτειρα Ειρήνη η Αθηναία (780-782) είχε ελληνική καταγωγή. Υπήρξε σύζυγος του Λέοντα Δ',
    και δολοφόνησε ή κατ' άλλους τύφλωσε τον γιό της και όμως τιμάται από το παπαδαριό.

    Το μόνο ελληνικό ήταν η ελληνική ("ελληνιστική" καλύτερα γλώσσα) , επειδή ήταν η "διεθνής" της εποχής, κάτι σαν την αγγλική , η οποία ήταν μεν η επίσημη γλώσσα, αλλά οι περισσότεροι κάτοικοι την αγνοούσαν και μιλούσαν την γλώσσα της καταγωγής τους. Ακόμα και αυτοκράτορες αγνοούσαν την ελληνική, όπως ο Μ. Κωνσταντίνος.
    Σε ιστορικά βιβλία σλαυικών λαών, το Βυζάντιο αποκαλείται
    "σλαυικό", με το επιχείρημα ότι οι Σλαύοι ήταν η πλειονότητα των κατοίκων του Βυζαντίου.
    Ακόμα και οι Αρμένιοι διεκδικούν το Βυζάντιο, επειδή οι περισσότεροι αυτοκράτορες ήταν αρμενικής καταγωγής.
    Αυτή είναι η αλήθεια.
    Στα 1.100 χρόνια στο Βυζάντιο δεν γράφτηκε ούτε ένα αξιόλογο βιβλίο που να διαβάζεται σήμερα, δεν έγινε ούτε ένα σημαντικό πολιτιστικό έργο, εκτος απο εκκλησίες.
    Το Βυζάντιο δεν ήταν "ελληνικό", αλλά ανθελληνικό και σίγουρα ανήκε στους κατοίκους του.

  3. https://www.alfavita.gr/koinonia/274957_etsi-itan-i-konstantinoypoli-prin-apo-tin-alosi-ton-maio-toy-1453

    ΤΟ ΜΕΓΑΛΕΙΟ ΤΗΣ ΠΡΩΤΕΥΟΥΣΑΣ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΥ

    Έτσι ήταν η Κωνσταντινούπολη πριν από την άλωση, τον Μάιο του 1453

    Εντυπωσιακή είναι η αναπαράσταση της Κωνσταντινούπολης πριν την Άλωση στις 29 Μαΐου του 1453 όπως αποτυπώνεται στις παρακάτω φωτογραφίες και βίντεο
    Οι εικόνες που φέρνει στη δημοσιότητα το τουρκικό μέσο Κarar, δείχνουν την αίγλη της Κωνσταντινούπολης ενώ μέσα από αυτές ξεπροβάλλουν η Αγία Σοφία καθώς και εμβληματικά μνημεία της εποχής.

    Η Άλωση της Κωνσταντινούπολης ήρθε μετά την πολιορκία της βυζαντινής πρωτεύουσας, της οποίας Αυτοκράτορας ήταν ο Κωνσταντίνος ΙΑ’ Παλαιολόγος, από τον οθωμανικό στρατό, με επικεφαλής τον σουλτάνο Μωάμεθ Β’.

    Η πολιορκία διήρκεσε από τις 6 Απριλίου έως την Τρίτη, 29 Μαΐου 1453. Η άλωση αυτή της Κωνσταντινούπολης, σήμανε και το τέλος της υπερχιλιετούς Βυζαντινής Αυτοκρατορίας.

    Απόρροια της Άλωσης ήταν η ανελέητη συνέχιση της εδαφικής προώθησης των Τούρκων στην Β. Αφρική και στην Κεντρική Ευρώπη. Κατά τα τέλη του 17ου αιώνα η Οθωμανική Αυτοκρατορία έφτασε στο απόγειό της, απειλώντας την Βιέννη. Πολλές φορές η Άλωση της Κωνσταντινούπολης χρησιμοποιείται από τους ιστορικούς ως γεγονός που σηματοδοτεί το τέλους του Μεσαίωνα και την έναρξη της Αναγέννησης και της Εποχής των Ανακαλύψεων. Πολλοί μάλιστα εξ αυτών συμφωνούν στο ότι η μαζική μετακίνηση πολλών Ελλήνων από την Κωνσταντινούπολη στην Ιταλία λόγω της Άλωσης έπαιξε καθοριστικό ρόλο στη διαμόρφωση του περιεχομένου και της φιλοσοφίας που ακολούθησαν τα πρόσωπα της Αναγέννησης.

  4. 29 Μαίου 1453: Ημέρα μνήμης των Ελλήνων και των Ευρωπαίων

    Προδημοσίευση από το βιβλίο του συγγραφέα «Ευρωπαική Πολιτική και Ανατολικά Ζητήματα»

    29 Μαίου αποφράδα ημέρα για τον Ελληνισμό. Επέτειος της Β΄ Αλώσεως της Κωνσταντινουπόλεως. Η ονειρεμένη και αλησμόνητη Πόλη εάλω το 1453 από τους Οθωμανούς Τούρκους. Ποτέ όμως δεν έσβησε από τις καρδιές των Ελλήνων, για τους οποίους η μέρα αυτή είναι μέρα μνήμης. Η ιστορία της Βασιλίδος των πόλεων αποτελεί θεμελιώδους σημασίας μέρος της πολύπτυχης ιστορίας της Μεσαιωνικής Ελληνικής Αυτοκρατορίας, τόσο των περιόδων της ακμής της όσο και των φάσεων της παρακμής της. Σύμφωνα με τον σπουδαίο Γάλλο βυζαντινολόγο Πωλ Λεμέρλ, η τιμή για την επιβίωση του αρχαίου προτύπου ανήκει, κατά πολύ μεγάλο μέρος, «στη χιλιετία…στη διάρκεια της οποίας ένα κράτος ελληνικό, που μιλούσε ελληνικά και η πρωτεύουσά του ήταν στην Κωνσταντινούπολη διατήρησε την έννοια του δικαίου, την έννοια του νόμου, την έννοια της πόλεως και ενός ορισμένου τρόπου ζωής εν κοινωνία, καθώς και την έννοια της ηθικής, υπό κοινωνική αλλά και ατομική έννοια, και τέλος την έννοια της μόρφωσης, με μια λέξη: τον πολιτισμό».

    http://www.antibaro.gr/article/8396

  5. 29 Μαίου 1453: Ημέρα μνήμης των Ελλήνων και των Ευρωπαίων

    Προδημοσίευση από το βιβλίο του συγγραφέα «Ευρωπαική Πολιτική και Ανατολικά Ζητήματα»

    29 Μαίου αποφράδα ημέρα για τον Ελληνισμό. Επέτειος της Β΄ Αλώσεως της Κωνσταντινουπόλεως. Η ονειρεμένη και αλησμόνητη Πόλη εάλω το 1453 από τους Οθωμανούς Τούρκους. Ποτέ όμως δεν έσβησε από τις καρδιές των Ελλήνων, για τους οποίους η μέρα αυτή είναι μέρα μνήμης. Η ιστορία της Βασιλίδος των πόλεων αποτελεί θεμελιώδους σημασίας μέρος της πολύπτυχης ιστορίας της Μεσαιωνικής Ελληνικής Αυτοκρατορίας, τόσο των περιόδων της ακμής της όσο και των φάσεων της παρακμής της. Σύμφωνα με τον σπουδαίο Γάλλο βυζαντινολόγο Πωλ Λεμέρλ, η τιμή για την επιβίωση του αρχαίου προτύπου ανήκει, κατά πολύ μεγάλο μέρος, «στη χιλιετία…στη διάρκεια της οποίας ένα κράτος ελληνικό, που μιλούσε ελληνικά και η πρωτεύουσά του ήταν στην Κωνσταντινούπολη διατήρησε την έννοια του δικαίου, την έννοια του νόμου, την έννοια της πόλεως και ενός ορισμένου τρόπου ζωής εν κοινωνία, καθώς και την έννοια της ηθικής, υπό κοινωνική αλλά και ατομική έννοια, και τέλος την έννοια της μόρφωσης, με μια λέξη: τον πολιτισμό».

    http://www.antibaro.gr/article/8396

  6. Το μονο που μπορουμε νομιζω με σχετικη βεβαιοτητα να πουμε αφου οι ιστορικες πηγες εκεινης της εποχης (δεν ειναι αξιοπιστες ουτε ανεξιθρησκες και αντικειμενικες) οτι ο Ελληνας καταδιωκωμενος απο το χριστιανικο ιερατειο επιβιωσε λαθρα και οπως οπως ως στοιχιο και φαντασμα μεσα σε μια θαλασσα φανατικων γενοκτονων εξουσιαστων.Για να εχουμε μια ταξη μεγεθους περιπου οπως οι Ρωμιοι Ποντιοι σημερα στην φασιστικη Τουρκια.Ουτε καν να ψελλισουν μπορουν οτι ειναι Ελληνες.Κατι αναλογο και ακομα πιο τρομοκρατικο συνεβη τοτε στις απαρχες του Βυζαντιου αλλα και μετεπειτα.Η σκυθοπολη ως γενοκτονικο στρατοπεδο εξοντωσης Ελληνων (που προσφατα μαθαμε οτι υπηρχε) ηταν το modus vivendi της Βυζαντινης θεοκρατικης εξουσιας.Οσο συνεχιζουν να βγαινουν χειρογραφα και πληροφοριες (κρυμμενες απο τους εχθρους της Ελλαδος) τοσο θα ξεμπροστιαζονται οι διαχρονικοι καταστροφεις της.Ειναι βεβαιο οτι στα μοναστηρια και στις βιβλιοθηκες των υπονομευτων της Ελλαδος βρισκονται θαμενα τα πειστηρια της Ελληνικης γενοκτονιας των χρονων εκεινων.Οσα γλυτωσαν απο την πυρα!!…. Ομως ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΑ απο το πως βλεπει ο καθενας το θεμα νομιζω οτι πρωτιστως θα πρεπει να ΣΥΝΥΠΑΡΞΟΥΜΕ αφου δηλωνουμε και αισθανομαστε ΕΛΛΗΝΕΣ!!! Αυτοι που προτασουν την ΕΛΛΑΔΑ περαν καθε αλλης προτεραιοτητας(θρησκειας,κομματος,προνομιων και οφεληματων καθε ειδους)πραγμα βεβαια αρκετα εως πολυ δυσκολο, θα πρεπει να ΚΑΝΟΥΝ ΚΥΡΙΟΛΕΚΤΙΚΑ ΤΑ ΠΑΝΤΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΠΑΡΑΙΤΗΤΗ ΟΜΟΘΥΜΙΑ ΚΑΙ ΣΥΝΑΛΛΗΛΙΑ.ΚΑΙ ΝΑ "ΚΟΒΟΥΝ ΤΟΝ ΣΒΕΡΚΟ" ΤΟΥΣ ΑΝ ΧΡΕΙΑΣΤΕΙ ΓΙΑ ΤΟΝ ΣΚΟΠΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ, ΝΑ ΒΡΙΣΚΟΥΝ ΚΩΔΙΚΕΣ ΣΥΝΕΝΝΟΗΣΗΣ ΚΑΙ ΓΕΦΥΡΕΣ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑΣ.Πανω σαυτη την βαση νομιζω οτι πρεπει να συνεννοουμαστε οσοι συμπασχουμε για την πατριδα και εχουμε οπως ειναι φυσικο ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΕΣ ΑΠΟΨΕΙΣ.Αν ειμαστε καλοπροαιρετοι νομιζω οτι ΜΠΟΡΟΥΜΕ.Με την ΠΡΟΥΠΟΘΕΣΗ ομως οτι η ΠΑΤΡΙΔΑ ΕΛΛΑΣ ειναι για μας το υψιστο προταγμα.Εαν καποιος για παραδειγμα δηλωνει Ελληνας Κομμουνιστης η εθνικιστης- Νεοναζιστης η ακομα και φανατικος Ορθοδοξος Χριστιανος η και Δωδεκαθειστης και οι ιδιοτητες αυτες ΠΡΟΤΑΣΣΟΝΤΑΙ της ανυποκριτης αυθορμητης ψυχοτροπης και ανεπιφυλακτης αγαπης προς την Ελλαδα ειλικρινα σας λεω οτι ο τοπος αυτος δεν θαχει μελλον.

  7. Τι με νοιαζει εμενα τωρα τι ητανε και δεν ητανε στο βυζαντιο. Εμενα τo VOLVO μου να ειναι καλα βρουυμμ βρουυυμ να κανω βολτες και τα υπολοιπα ειναι απλες σκυλοκαβαλικες Σουηδων κτηνοβατων σε μπουρδελο για σκυλουςμ στη Στοκχολμη…

  8. Φιλαράκι, έμαθα πως τα έκλεισαν τα σκυλομπουρδέλα στην Στοκχόλμη
    από τότες που εμφανίστηκε η μάνα σου γιατί όταν την
    γαμανε από τον κώλο, φωνάζει γαβ γαβ γαβ!
    Ρε τρέλα που έχει ο κόσμος!

  9. ποσο μακρυα φιλαρακι να'ουμε εξετιναχθησαν τα πορδοφυλλα τησ δικιας σου μανας απο τις βρωμοψωλες των Αφγανων και λοιπων Λαθροκαυλων που κατακλυζουν το σπιτι σας και την γαμανε νυχθημερον για να εχεις εσυ διασυνδεση στο ιντερνετ και να σου πασαρουν καμια τσουρα να εισαι φτιαγμενος? αληθευει οτι ο μουχταρ ζηλεψε τα τροφαντα σου περικλανιδια και σε εχει παρει αρβαλα κι'εσενα? εδω σε θελω οχι να μας απαντησεις αλλα να μας δειξεις με ιχνοσ των πορδοφυλλων σου σε εκμαγειο με αλυυρον ινα διαπιστωσωμεν τι διαμετρημα εχεις αποκτησει απο το ξεχαρβαλωμα της οπης σου απο την τσουμπαμπα του μουχταρ!!! Αντεεε ντεεε!!! …παντως το ξεφτυλισε και αυτη.. για 2-3 ευρω πιπα κωλο? εε οχι δεν γινονται αυτα τα πρταγματα..

  10. Γαβ γαβ γαβ, χλίτση χλούτσου και πρρρρ έκανε ο πρωκτός της!
    Έρμη μάνα και τι δεν κάνει να ταΐση τον άχρηστο γιο της!

  11. Μπραααφ ηκουετο στη ορεινη χαλκιδικη και χαλασμος νεα παιδια αμουστακα ετρεχαν αλοι πηγαιναν αλλοι ερχονμταν δεν ηξερες τι συμβαινει και ξαφνικα μαθευτηκε οτι ηταν η δολια μανα του τιποτενιου σκυλογαμη συκιωτη που εστηνε την κωλαθρα της η κακομοιρα για να την πηδηξουν και να μαζεψει μερικα ευρω για το χασισι και το ιντερνετ του παιδιου της….και δωστου οι τσπυμπαμπες πεφτανε βροχη στα καθημαγμενα πορδοφυλλα της δολιας μανας και αυτος αρπαζε τα διευρα μολις δε συγκεντρωνε το ποσο για την δοση του λαγος στουσ εμπορους μαστουρασ ενω αυτη εσκιζε τα κωλοβαρδουλα της στον ρυθμο του χλουτσου χλουτσου….Αχχχ δολια μανα απο μικρος επεσε στην μαστουρα ο σκυλογαμης υιος σου και να τωρα τον εχεις και πηδιεσαι για να τον κοντρολαρτεις στην κατασταση που ειναι…

Comments are closed.