Ο “κάθε κατεργάρης στον πάγκο του” και η αλήθεια στη θέση της!!!
*Γράφει ο Χρήστος Κ. Μακρίδης
Παρά την φιλότιμη, πλην όμως κατευθυνόμενη κι ελεγχόμενη, προσπάθεια των έμμισθων κονδυλοφόρων που επί ημέρες προσπάθησαν να δημιουργήσουν εκρηκτικό κλίμα, καταθέτοντας
αυτάρεσκα, δίκην αυθεντίας, τις περισπούδαστες δηλητηριώδεις απόψεις τους μέσα από τα εμετικά πρωτοσέλιδα των αθλητικών εφημερίδων και των ραδιοτηλεοπτικών συχνοτήτων, ήρθε στο τέλος η ώρα της αμείλικτης αλήθειας. Η ώρα της αποκάλυψης, της Τούμπας, που άφησε γυμνό τον, κατ΄αυτούς, “βασιλιά”, δίχως προστασία. Εκεί, όπου ο αγώνας κρίθηκε μέσα στις τέσσερις γραμμές του γηπέδου, όχι στις αίθουσες των δικαστηρίων, βάζοντας σε αμήχανη θέση ένα ολόκληρο σύστημα εξουσίας ήτοι τους κάθε λογής αστείους, γυμνοσάλιαγκες, πραίτορες του.
Εκεί, όπου έλαμψε η ποδοσφαιρική αλήθεια σε βάρος της ποδοσφαιρικής έπαρσης (τους διαφεύγει ότι οι αυτοκρατορίες του κόσμου, είχαν ανέκαθεν περιόδους ακμής και παρακμής), της ποδοσφαιρικής “αλητείας” και της νοσηρής οπαδικής αλαζονείας. Εκεί, όπου, απολαύσαμε μια ξεχωριστή ποδοσφαιρική ατμόσφαιρα, που μόνο ο λαός του ΠΑΟΚ, σύσσωμος (με όπλο τη φωνή του, τις ευφάνταστες εμπνεύσεις του και το ασίγαστο πάθος του), μπορεί να δημιουργεί και να χαρίζει στο φιλοθεάμον κοινό. Εκεί, όπου, αποστομώθηκαν οι παράγοντες του “άρρωστου” ελληνικού ποδοσφαίρου, οι άνθρωποι που με τις ενέργειές τους έδιωξαν τον κόσμο από τα γήπεδα. Οι άνθρωποι που στέρησαν από το φίλαθλο ελληνικό κοινό το δικαίωμα της δίωρης κυριακάτικης απόδρασης ήτοι την χαρά της διασκέδασης στο δικό του ταπεινό θέατρο.
Σε κάθε περίπτωση, οφείλουν άμεσα όλοι οι εμπλεκόμενοι παράγοντες με την τύχη του πολύπαθου ελληνικού ποδοσφαίρου, να καταλάβουν ότι ο σημερινός ΠΑΟΚ, δεν βολεύεται πλέον με ρόλους συμπρωταγωνιστή, διεκδικεί επί ίσοις όροις τον ρόλο του πρωταγωνιστή. Έχει παρέλθει η εποχή των “κλοπών” των ποδοσφαιρικών τίτλων, η εποχή της ομηρείας που ο μεγάλος αυτός σύλλογος ήταν ο συμπαθής παίκτης πλην όμως ακίνδυνος αντίπαλος για την ποδοσφαιρική οικογένεια του πάλαι ποτέ κατάπτυστου Π.Ο.Κ., όντας σε συνεχή διοικητική περιδίνηση και μόνιμη οικονομική ανασφάλεια. Έχει, πέραν του υπέροχου, μοναδικού, αφοσιωμένου και ανεπανάληπτου λαού του, στιβαρή διοίκηση, άφθονο χρήμα και διορατική ηγεσία με όραμα και στόχο. Ένα, λοιπόν, του πρέπει, του ανήκει και του αξίζει, όπως έδειξε σήμερα το κατ’ ευφημισμόν ντέρμπι του ελληνικού ποδοσφαίρου, η ποδοσφαιρική κορυφή!!!!!!!!
*Πολιτικός Επιστήμων – Τεχ.Γεωπόνος – Παιδαγωγός
ΠΑΟΚΤΣης είμαι από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου.(Τώρα είμαι κοντά στα 60) Σωστά αυτά περί ΠΟΚ. Τότε ο ΠΑΟΚ,αν ήταν ομάδα του κέντρου,και μιλάω για την 10ετία του 70,θα είχε τρελαθεί στα κύπελα και στα πρωταθλήματα. Δυστυχώς όμως ήταν ομάδα της Θεσ/νίκης,και δεν είχε καμία τύχη.
Ο ΠΑΟΚ τότε,για τα δεδομένα εκείνης της εποχής,έπαιζε μπάλα. Ποιον να θυμηθείς και ποιον να ξεχάσεις από την εποχή εκείνη. Κουδα;Σαράφη; Τερζανίδη; Παρίδη; Αποστολίδη; Ασλανίδη; Και όλοι οι άλλοι παιχταράδες.
Σήμερα τί είναι όμως ο ΠΑΟΚ; Φέτος,τί είναι; Απλά μονόφθαλμος στους στραβους. Διότι κατά την γνώμη μου,σε ελάχιστα ματσ έπαιξε καλή μπάλα ο ΠΑΟΚ. Αν θέλουμε αυτή η ομάδα να έχει συνέχεια,και να διακριθεί στην Ευρώπη,πρέπει οι υπεύθυνοι να βάλουν πιο βαθεια το χέρι στην τσέπη,και να έρθει κατά τον Λευκό Πύργο και καμια πραγματική φίρμα,διότι κακά τα ψέματα,χρειάζεται παίκτες με αξία ο ΠΑΟΚ. Κι αν γίνει καμια τέτοια κίνηση,είμαι σίγουρος,ότι θα τα βγάλει τα λεφτά του,καθ όσον η Τουμπα θα είναι γεμάτη κάθε φορά που θα παίζει ο ΠΑΟΚ.