Ευδοκία-Αθηναΐς η Ελληνίδα φιλοσόφος και Αγιά

-Γράφει η Ειρήνη Κομνηνού* 

Η πολιτιστική πενία της εποχής μας επιβάλλει να στραφούμε στις πνευματικές πηγές των προγόνων μας, να ενστερνιστούμε τις διαχρονικές αξiες τους, όπως αυτές καλλιεργήθηκαν μέσα στην
Ελληνορθόδοξη παράδοσή μας, ώστε να μπορέσουμε να ξεφυγούμε από το πνευματικό τέλμα που μας εγκλώβισε η σύγχρονη εποχή.

Εμποτισμένοι εδώ και 170 χρόνια από το πνεύμα των Γερμανών-Βαυαρών, θεωρούν κάποιοι απαiδευτοι το Βυζάντιο, ως μiα περίοδο “σκοταδισμού και μηχανορραφιών”.

Για να γίνουμε σαν τα δήθεν φωτισμένα έθνη της Ευρώπης, πρέπει να αποκηρύξουμε “το πάτριον θρήσκευμα και παν Ελληνικόν”, όπως έγραφε ο καθηγητής Βερναρδάκης.

Αρκετοi εδώ και δεκαετίες αναπαράγουν καi πιστεύουν της θεωρiες της “πολιτισμένης” Δύσης, και δεν σπεύδουν στην μοναδική-αστείρευτη πηγή,  γνώσεως των Πατέρων της Εκκλησίας.

Γιά αυτό ένας ακόμη μεγάλος λόγιος ο ” Άγιος” τών γραμμάτων μας, ο Αλέξανδρος Παπαδιαμάντης
ενστερνιζόμενος τα λόγια του Χρυσοστόμου γράφει
:
“Να παύσει η συστηματική περιφρόνησης της θρησκείας εκ μέρους των πολιτικών ανδρών, επιστημόνων, λογίων, δημοσιογράφων και άλλων. Να συμμορφωθεί η ανωτέρα τάξις με τα έθιμα της χώρας.

Να γίνει προστάτης των πατρίων και όχι διώκτρια.

Να ασπασθεί και να εγκολπωθεί τα εθνικός παραδόσεις.

Να μην περιφρονεί ό,τι παλαιόν, ό,τι εγχώριον, ό,τιΕλληνικόν.

Να μην νοθεύονται τα οικογενειακά και θρησκευτικά έθιμα.

Να μη μιμώμεθα πότε τους παπιστάς πότε τους προτεστάντας, να μην χάσκωμεν προς τα ξένα, να τιμώμεν τα πάτρια, ως πότε θα είμεθα αχαρακτήριστοι Γραικύλοι;”.

“Η Ρωμανία κι αν επέρασεν ανθεί και φέρει κι άλλο”, έψαλλε ο ποντιακός ελληνισμός.

Θα ανθίζει η Ρωμανία όταν τιμά τα πάτρια.

“Πρέπει να φυλάξετε την πίστη σας και να την στερεώσετε, διότι, όταν επιάσαμε τα άρματα είπαμε πρώτα υπέρ πίστεως και έπειτα υπέρ πατρίδος” έλεγε στα 1838 στους μαθητές των Αθηνών ο Κολοκοτρώνης ή όπως το γράφει ο στρατηγός Μακρυγιάννης “χωρίς αρετή και πόνο εις την πατρίδα και πίστη εις την θρησκεία έθνη δεν υπάρχουν”

Η Ορθοδοξία πρωτοπόρος σε κάθε πτυχή τῆς ζωῆς μας.

Ο Άγιος Γρηγόριος υπήρξε μέγας θεολόγος, απαράμιλλος ποιητής αρχαϊκών στίχων, ρήτορας και φιλόσοφος.

Εiναι ο δεύτερος κατά σειρά θεολόγος τής Ορθοδοξiας μετά τον Αγιο Απόστολο Ιωάννη, τόν μαθητή τού Χριστού.

Ο Στυλοβάτης της Ορθοδοξίας καi του Ελληνισμού άνοιξε τον δρόμο στiς Ελληνiδες του μεσαiωνα να πάρουν σημαντικές θέσεις στην Βυζαντινή Αυτοκρατορία.

Ενδεκτικό εiναι ότι 1700 χρόνια πριν από την εμφάνιση του φεμινισμού αναφέρεται ο Άγιος
Γρηγόριος στην ανισότητα ανδρών και γυναικών, τους τότε νόμους που προκλητικά ευνοούσαν τους άνδρες.

“Δεν δέχομαι αυτήν την νομοθεσία” έλεγε. “Άνδρες ήταν οι νομοθέτες γι’ αυτό ενομοθέτησαν κατά των γυναικών. Ουκ ένι άρσεν ή θήλυ είπεν ο Κύριος”.

Εκτοτε άπεκτησαν οι γυναίκες αρκετές εξέχουσες θέσεις μέ βαση τiς ικανότητες τους καi την εμφάνιση τους.

Γιά νά έπαιρνε μiα γυναiκα αξιόλογες θέσεις έκεινους τους αιώνες έπρεπε να εiναι ηθική, μονογαμική, εμφανiσιμη καi μέ υψηλή παιδεiα.

Εδω καi χρόνια επικρατούσε η άποψη πως ο ρόλος της γυναίκας στον Βυζαντινό κόσμο ήταν τελείως αφανής, καi προσβλητικός.

Από σκόπιμη εμπάθεια πρός την Βυζαντινή αυτοκρατορiα οi παγανιστές παρουσιάζουν τά πάντα αρνητικά.

Μεταξύ άλλων αισχρών συκοφαντιών ισχυρiζονται οτι οi γυναίκες της υψηλής αριστοκρατίας, ήταν όλες φόνισσες, πόρνες, μεγαλομανείς, διεφθαρμένες, στριμένες, κλπ.

Ομως οi αντικειμενικές έρευνες μέ βάση τiς πιο αξιόπιστες ιστορικές πηγές έχουν αποδείξει πως όλες αυτές οι εκ προκαταλήψεως απόψεις δεν ευσταθούν για τις γυναίκες της Βυζαντινής κοινωνiας.

Είναι ιστορικά αποδεδειγμένο ότι οι γυναίκες στο Βυζάντιο κατείχαν πολύ ξεχωριστές, πολυσήμαντές και αξιοσημείωτες θέσεις στον οικογενειακό, φιλανθρωπικό, νοσηλευτικό και επαγγελματικό τομέα.

Επiσης εiχαν πολύ σημαντικές θέσεις στον κοινωνικό, πολιτικό, οικονομικό, πολιτιστικό-μουσικό ακόμη και στον στρατιωτικό τομέα.

Η ΑΓΙΑ ΕΥΔΟΚΙΑ-ΑΘΗΝΑΙΣ

Η Αθηναΐς γεννήθηκε το 401 στην Αθήνα και ήταν κόρη του ονομαστού φιλοσόφου και καθηγητή της ρητορικής, Λεοντίου.

Ο πατέρας της, και η ίδια ήταν παγανιστές στο θρήσκευμα.

Ο Λεόντιος φρόντισε να της δώσει αξιόλογη μόρφωση και παιδεία.

Η Αθηναΐς σπούδασε φιλοσοφία-φιλολογία αστρονομία και γεωμετρία. Ιδιαίτερα μελέτησε τον Όμηρο, τον Λυσία και τον Δημοσθένη.

Κυρίως ασχολήθηκε με την νεοπλατωνική φιλοσοφία. η οποία μεσουρανούσε την εποχή εκείνη.

Η ίδια ως γυναiκα ήταν στολισμένη με ευγένεια αισθημάτων και ψυχικό μεγαλείο.

Επίσης διέθετε σπάνια σωματική ομορφιά.

Όταν έγινε 20 ετών, απεβiωσε ο πατέρας της και τότε τα αδέλφια τ της αφαiρεσαν το μερίδιό της από την μεγάλη πατρική τους περιουσία.

Η Αθηναΐς δεν μπόρεσε να δικαιωθεί από τα αθηναϊκά δικαστήρια και γι’ αυτό κατέφυγε στη Βασιλεύουσα, περί το 420 ή το 421.

Ζήτησε ακρόαση από την Αυγούστα Πουλχερία, η οποία επιτρόπευσε τον ανήλικο αδελφό της Θεοδόσιο Β΄.

Η καλοσυνάτη και ταπεινή βασίλισσα δέχτηκε την Αθηναΐδα, άκουσε το πρόβλημά της και της υποσχέθηκε λύση.

Εκείνη την εποχή η Πουλχερία αναζητούσε την κατάλληλη σύζυγο για τον αδελφό της.

Στο πρόσωπο της ωραιότατης, ευφυούς και καλλιεργημένης Αθηναΐδας, διέκρινε την ιδανική σύζυγο για τον αδελφό της τον Θεοδόσιο και μια ικανή βασίλισσα για το κράτος.

Αμέσως της έκανε την σχετική πρόταση και εκείνη δέχτηκε.

Η Αθηναΐδα δέχτηκε, κατηχήθηκε, βαπτίστηκε και έγινε χριστιανή, παίρνοντας το όνομα Ευδοκία.

Το 421 έγινε ο γάμος της με το Θεοδόσιο και ένα χρόνο αργότερα, το 422 ονομάστηκε Αυγούστα, αφού γέννησε την πρώτης κόρη την Ευδοξία.

Όπως είναι γνωστό ο Θεοδόσιος β, είχε περιορισμένες διοικητικές ικανότητες και ασθενή χαρακτήρα.

Επί της ουσίας την εξουσία είχαν στα χέρια τους οι δυναμικές γυναίκες, η αδελφή του Πουλχερία και η σύζυγός του Ευδοκία καi η μεν Πουλχερία είχε επωμισθεί με τα διοικητικά, η δε Ευδοξία με τα πνευματικά.

Η Ευδοκία ήταν φορέας της ελληνικής παιδείας και του πολιτισμού.

Γιά αυτο επέτυχε μετά τους τρεiς Ιεράρχες να μεταδώσει τον Ελληνικό πολιτισμό και τα γράμματα από την Αθήνα στην Κωνσταντινούπολη, το κέντρο του τότε κόσμου.

Κατόρθωσε να αναδείξει την Ελληνική γλώσσα ως επίσημη γλώσσα της διοίκησης, της παιδείας και της δικαιοσύνης.

Ιδρυσε εκπαιδευτικά ιδρύματα, όπου διδάσκοταν οι επιστήμες, η φιλοσοφία και οι καλές τέχνες.

Η Αγiα ως ευφυής γυναίκα έβλεπε πως η άλλοτε λαμπρά κοιτίδα του πολιτισμού και της παιδείας, η αρχαiα Αθήνα παρήκμαζε ραγδαία και έπρεπε η πολιτισμική της κληρονομία να μεταφερθεί, στο κέντρο της απέραντης αυτοκρατορίας, στην Κωνσταντινούπολη, όπου θα είχε, την αρωγή του κράτους.

Το 425 μ.Χ. ίδρυσε στην Κωνσταντινούπολη το περίφημο Πανδιδακτήριο, όπου διδάσκονταν όλες οι επιστήμες της εποχής.

Καθιερώθηκε η Ελληνική γλώσσα, ως γλώσσα διδασκαλίας και χωρίστηκε το πρόγραμμα σπουδών σε δεκαπέντε έδρες για την σπουδή της ελληνικής γλώσσας και φιλολογίας, δεκατρείς για την σπουδή της λατινικής γλώσσας και φιλολογίας και μια έδρα φιλοσοφίας.

Είναι το πρώτο οργανωμένο πανεπιστήμιο της ιστορίας στον κόσμο.

Επίσης κατόρθωσε και παραμέρισε την λατινική γλώσσα και προώθησε την Ελληνική στην δικαιοσύνη.

Ακόμα προώθησε την Ελληνική και στην διοίκηση.

Στις ημέρες της άρχισαν να καταγράφονται οι νομικές διατάξεις στα Ελληνικά, όπως και οι πράξεις της διοίκησης.

Η πρώην παγανίστρια Ευδοκία είδε τη μεγάλη αξία της χριστιανικής πίστεως, για αυτό και υποστήριξε την Εκκλησία στο ιεραποστολικό της έργο.

Η ίδια ζούσε με πίστη και ευλάβεια και δεν την άγγιξε η διαφθορά των παλατιανών.

Το 437 πάντρεψε την κόρη της Ευδοξία με τον αυτοκράτορα της Δύσεως Ουαλεντιανό Γ΄ (419-455). Κατόπιν αποφάσισε να πραγματοποιήσει το όνειρό της, να πάει στου Αγίους Τόπους να προσκυνήσει τα εκεί Ιερά Προσκυνήματα.

Έμεινε δύο χρόνια, προσευχόμενη και κτίζοντας και ανακαινίζοντας σπουδαία έργα.

Το 439, επιστρέφοντας, πέρασε από την Αντιόχεια, όπου εξέφρασε την περηφάνια της για την Ελληνική της καταγωγή.

Μάλιστα έπεισε τον αυτοκράτορα να ανεγείρει διάφορα κοινωφελή έργα στη μεγάλη πόλη.

Στα τέλη του 439 επέστρεψε στην Κωνσταντινούπολη. Με δική της πρωτοβουλία ανέβηκε στο αξίωμα του υπάρχου ο έπαρχος Κύρος.

Αυτό όμως δεν άρεσε στον αντίζηλό του ευνούχο Χρυσάφιο.

Ο πανούργος αυτός άνθρωπος έπεισε και έστρεψε το Θεοδόσιο ενάντια στην Ευδοκία.

Για να διαρρήξει τις σχέσεις της με το Θεοδόσιο, την συκοφάντησε ότι δήθεν διατηρούσε ερωτική σχέση με τον παλατιανό αξιωματούχο Παυλίνο.

Δυστυχώς ο Θεοδόσιος πίστεψε τις συκοφαντίες, διέταξε τη θανάτωση του Παυλίνου και έριξε σε δυσμένεια την Ευδοκία. Επίσης στράφηκε εναντίον της και η Πουλχερία.

Μετά από αυτή την κατάσταση, κατάλαβε ότι η παραμονή της στην Βασιλεύουσα ήταν αδύνατη.

Για αυτό, το 443, αποφάσισε να φύγει και πάλι για τους Αγίους Τόπους. Παρέμεινε εκεί ως το θάνατό της. (1)

Δεν επέστρεψε ποτέ στην Κωνσταντινούπολη, ούτε μετά το θάνατο του Θεοδοσίου (450).

Επιδόθηκε στην προσευχή, τη νηστεία και την πνευματική περισυλλογή. Ανήγειρε με δικά της χρήματα ναούς,

Μονές και πολλά φιλανθρωπικά ιδρύματα. Αφιερώθηκε στην ανάγνωση των Γραφών και των πατερικών κειμένων.

Συναναστράφηκε με αγίους και ασκητές.

Η Ευδοκία συνέγραψε πολλά και αξιόλογα έργα, από τα οποία τα περισσότερα δυστυχώς δεν διασώθηκαν.

Από αυτά ξεχωρίζουν οi υπέροχοι στίχοι στη νίκη του Θεοδοσίου Β΄ εναντίον των Περσών, παράφραση της Οκτατεύχου και των προφητών Ζαχαρία και Δανιήλ, καθώς και τρία βιβλία του αγίου Κυπριανού Αντιοχείας

Στο σημείο αυτό να περάσουμε να δούμε τι αναφέρει σχετικά ο κατά γενική ομολογία όλων των πατριωτών, κορυφαίος Έλληνας σε ηθική, παιδεία, θάρρος, αξιοπρεπεια, ευρηματικότητα-δημιουργικότητα, προσφορά την δεκαετία που διανύουμε ο κύριος  Άγγελος Φ. Γιαννόπουλος :

Την ιδια εποχη με την Υπατια στην Αιγυπτο εζησε και η Ευδοκια-Αθηναις στην Κωνσταντινουπολη.

Η Ευδοκια συνδυασε αριστα το αρχαιο Ελληνικο πνευμα με την Χριστιανικη πιστη.

Η αγια Ευδοκια-Αθηναις ηταν νεοτερη απο την Υπατια,την οποια την ειχε ως πρωτυπο με αποτελεσμα να οδηγηθει στον χριστιανσιμο.

Η ΑΝΩΤΑΤΗ ΦΙΛΟΣΟΦΙΚΗ ΣΧΟΛΗ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥΠΟΛΕΩΣ THN ΕΠΟΧΗ ΤΗΣ ΑΓΙΑΣ ΕΥΔΟΚΙΑΣ-ΑΘΗΝΑΙΣ.

Εκει διδασκοταν το μαθημα της φιλοσοφιας, ακριβως με τον ιδιο τροπο που διαδασκοταν στην αρχαια Ελλαδα,

Οι σπουδαστες των πανεπιστημιακών σχολων Κωνσταντινουπόλεως διδασκοταν μουσικη,
γεωμετρια, αστρονομια, φιλοσοφια, φιλολογια.

Η Ελληνιδα Ευδοκια-Αθηναις εβαλε τα θεμελια μετα τους τρεις ιεραρχες για την ανοδικη πορεια του Ελληνισμου και της αυτοκρατοριας.

Παραλληλα με την Ελληνικη φιλοσοφικη σχολη η αυτοκρατειρα Ευδοκια θωρακιζε τον Ελληνισμο σε ηθικο-πνευματικο,σε πολιτικο και σε στρατιωτικο επιπεδο.

Πολλες φορες σας εχω αναφερει οτι οι Ελληνες της Ελληνικης-ρωμαικης αυτοκρατοριας λατρεψαν οσο τιποτε αλλο στον κοσμο τον αρχαιο Ελληνικο πολιτισμο.

Ειναι πολυ ενδεικτικο οτι οι Ελληνες χριστιανοι της αυτοκρατοριας αγαπησαν τοσο πολυ τον αρχαιο Ελληνικο πολιτισμο με αποτελεσμα να ειναι φανατικα προσκολημενοι σε αυτον.

Αυτο συνεβαλε στο να μην εξελιχθουν πολιτιστικα οσο θα
επρεπε με βαση τις ικανοτητες τους και την παιδεια τους.

Ειναι εντελως αδυνατον διανοουμενοι οπως οι τρεις ιεραρχες, η Αγια Ευδοκια, η Αννα Κομνηνη και αρκετοι αλλοι να μην ηταν σε θεση να επιδειξουν παρομοιο επιστημονικο εργο οπως αυτο των αρχαιων.

Η Αγια Ευδοκια-Αθηναις ειναι η πρωτη Ελληνιδα φιλοσοφος-ρητορας και αποτελει προδρομο της μεγαλης Αννας Κομνηνης.

Παραλληλα η αγια Ευδοκια επιδοθηκε στην συγγραφη πολυ σημαντικων εργων.

Δυστυχως τα περισσοτερα εργα της δεν εχουν διασωθει.

Ελαχιστα ειναι αυτα τα οποια σωθηκαν μεταξυ αυτων οι στιχοι για την νικη των Ελληνων επι των περσων, και οι εργασιες της για τους προφητες Δανιηλ και Ζαχαρια.

Επισης εγραψε την ιστορια του ευαγγελιου σε Ομηρικους στιχους, ενω δεν παρελειψε να γραψει εναντια στον μαγο του δωδεκαθεου τον Κυπριανο απο την Αντιοχεια.

Η Αθηναιδα ηταν κορη του ρητορα Λεοντιου.

Ο Λεοντιος διδαξε στην Αθηναιδα την αρχαια Ελληνικη γραμματεια.

Η Ελληνιδα Ευδοκια-Αθηναις σπουδασε μουσικη, γεωμετρια, αστρονομια, φιλοσοφια και ρητορικη.

Εαν ηταν τα πραγματα οπως τα αναφερουν οι μεγιστοι εχθροι του Ελληνισμου οι Φοινικικης καταγωγης δωδεκαθειστες δεν θα ανοιγε το 425 μ.χ. με επιθυμια της αγιας Ευδοκιας-Αθηναιδος στην Κωνσταντινουπολη η ανωτατη φιλοσοφικη σχολη.

Απο την εποχη του Κωνσταντιου εως την εποχη του Θεοδοσιου β εζησαν οι 5 μεγαλυτεροι Ελληνες νεοπλατωνικοι φιλοσοφοι του μεσαιωνα. *

Αυτοι ηταν ηταν ο μεγας Βασιλειος, ο αγιος Ιωαννης ο Χρυσοστομος, ο αγιος Γρηγοριος ο Ναζιανζηνος, ο αγιος Γρηγοριος Νυσσης και η φιλοχριστιανη Αλεξανδρινη φιλοσοφος η Υπατια.

Την εποχη εκεινη και οι πεντε νεοπλατωνικοι διδασκουν τον Αριστοκλη εχοντας παντοτε την αμεριστη υποστιριξη των αυτοκρατορων.

Οι αυτοκρατορες γνωριζουν προσωπικα τους μεγαλους φιλοσοφους και ρητορες τους αγιους ιεραρχες και τους στηριζουν στο επιστημονικο τους εργο.

Αυτο δεν ηταν αλλο απο την ενσωματωση ολοκληρης της Πλατωνικης διδασκαλιας στον Χριστιανισμο.

Με την ολοκληρωση αυτου του μοναδικου και
εξαιρετικου στα παγκοσμια χρονικα φιλοσοφικου -πνευματικου εργου οι Ιεαραρχες μετετρεψαν τον μεχτι τοτε Ιουδαικο χριστιανισμο σε καθαρα Ελληνικο.

Αμεσως ο αγιος Θεοδοσιος τον Μαιο του 381 μ.χ. θα ανακηρυξει τον Ελληνικο πλεον χριστιανισμο σε επισημη θρησκεια της Ελληνικης-ρωμαικης αυτοκρατοριας.

Εαν οι αυτοκρατορες ηταν εναντια στον Ιερο αρχαιο Ελληνικο πολιτισμο δεν θα επετρεπαν ποτε και σε καμια περιπτωση την ενσωματωση αυτουσιας της διδασκαλιας του Αριστοκλη στην χριστιανικη θρησκεια.

Ακομη αμεσα οι αυτοκρατορες θα τιμωρουσαν τους αγιουςς ιεραρχες και θα τους αφαιρουσαν ολα τα εκκλησιαστικα τους αξιωματα.

Φυσικα θα απαγορευαν την διδασκαλια του Πλατωνα και στους αγιους ιεραρχες στην φιλοχριστιανη Υπατια αλλα και σε ολους τους υπολοιπους φιλοσοφους.

Αυτο ομως ειναι κατι το οποιο δεν το εκανε ποτε ο κανενας αυτοκρατορας καθως ολοι οι φιλοσοφοι διδασκαν ελευθερα τον Πλατωνα.

Μεταξυ αλλων οι αυτοκρατορες θα εκλειναν και ολες τις φιλοσοφικες σχολες.

Ο αγιος Θεοδοσιος εδωσε Ελληνοχριστιανικη παιδεια στα τεκνα του και αυτα με την σειρα τους στα δικα τους παιδια.

Το αποτελεσμα να ανοιξει ο δρομος στην αγια Ευδοκια-Αθηναιδα να εξελιξει και να επανιδρυση την ανωταση φιλοσοφικη πανεπιστημιακη σχολη της πολης-Κωνσταντινουπολεως.

Το 425 μ.χ. με διαταγμα του Θεσοδοσιου του β αναβαθμιζεται και επανιδρυεται η ανωτατη φιλοσοφικη σχολη της πολης κατοπιν επιθυμιας της αγιας αυτοκρατειρας Ευδοκιας-Αθηναιδας.

Χωρις την ενωση του Χριστιανισμου και του αρχαιου Ελληνικου πολιτισμου ηταν αδυνατον να γινει ο Ελληνισμος παγκοσμια αυτοκρατορια και να φτασει στην κορυφη του κοσμου.

Ο Ελληνικος πολιτισμος και ο Χριστιανισμος θα ενωθουν ωστε να γινει για μια και μοναδικη φορα η Ελλαδα παγκοσμιο κρατικο μορφωμα.

Ο Χριστος και ο Πλατωνας ειναι τα θεμελια της αυτοκρατοριας.

Απο εκει ο Ελληνισμος θα παρει αστειρευτες δυναμεις για να μεγαλουργησει και να επιβιωσει.

Οι αγιοι πατερες της ορθοδοξης εκκλησιας κρατησαν οτι πολυτιμο ειχε ο αρχαιος Ελληνικος πολιτισμος, οπως οι διδασκαλιες του Πλατωνα και του Αριστοτελη και φυσικα χρησιμοποιουσαν την κορυφαια γλωσσα στον κοσμο την Ελληνικη.

Σκεφτειτε οτι ο Ελληνικος πολιτισμος δεν ηταν αρκετος απο μονος του για να φτασει στην κορυφη του κοσμου το Εθνος.

Για αυτο και επρεπε να ενωθει ο Ελληνικος πολιτισμος με τον χριστιανισμο.

Ο Ελληνικος πολιτισμος και ο Χριστιανισμος θα ενωθουν ωστε να γινει για μια και μοναδικη φορα η Ελλαδα παγκοσμιο κρατικο μορφωμα.

Οι αγιοι πατερες της Εκκλησίας διοτι σπουδασαν φιλοσοφια και ρητορικη στην αρχαια Αθηνα αλλα και σε αλλα μερη ενω υπηρξαν για λιγο διαστημα πρωτου να γινουν ιερεις επαγγελματιες ρητορες και σοφιστες αντιλήφθηκαν αμεσως την αξία του αρχαίου Ελληνικου πνευματος.

Χρησιμοποιησαν τις αξίες και τα ιδανικα τνω φιλοσοφων για να δημιουργησουν την χριστιανικη Ελληνορωμαικη αυτοκρατορια.

Aξιοποιοησαν στο επακρο την Ελληνική γλωσσα για να γραψουν ολα τα υψηλου επιστημονικου φιλοσοφικου και πνευματικου επιπεδου εργα τους.

Μεσα απο την δυναμικη και την πνευματικότητα της αρχαιοελληνικής αγωγής, διδαξαν στους Ελληνες την ελευθερια, την ομορφια,την αγαπη, την ηθικη
,την δικαιοσυνη, την γεναιοτητα-πιστη στον Ιησου Χριστου.

*Η Ειρήνη Κομνηνού ειναι γυμνάστρια-Personal Trainer καi απόφοιτη της Παιδαγωγικής Ακαδημίας. 

ΝΑΙ ΣΤΗΝ ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΗ ΚΑΙ ΤΗΝ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΟΤΗΤΑ ΟΧΙ ΣΤΗΝ ΒΙΑ ΚΑΙ ΣΤΟΝ
ΡΑΤΣΙΣΜΟ.

(1) Η  Ευδοκία εξαπατήθηκε από τον Θεοδόσιο και ακολούθησε τις δοξασίες του.

Για αυτό και αποχωρίσθηκε από την εκκλησιαστική κοινωνία της καθολικής ορθοδόξου  Εκκλησίας. Κατέβαλε και κάθε προσπάθεια για να επικρατήσουν και οργανωθούν οι Αποσχίται και αγωνιζόταν κατά των ορθοδόξων.

Για αυτό και όλοι οι μοναχοί της αγίας πόλεως και της ερήμου των Ιεροσολύμων ακολούθησαν την αποστασία, μολονότι ο Θεοδόσιος είχε διωχθή και στο θρόνο βρισκόταν ο Ιουβενάλιος.

Η Αγiα,έλαβε πολλές επιστολές και από τον αδελφό της Ουαλέριο και από τον άνδρα της θυγατέρας της να απομακρυνθή από την αίρεσι των Ευτυχιανιστών και να συνταχθή με την πίστι της Ορθοδόξου Εκκλησίας.   

Εκείνη όμως στενοχωριόταν,δίσταζε και δεν ήθελε να παραβιάση την συνείδησί της ένεκα των συγγενών της και να προδώση την ορθή, όπως νόμιζε, πίστι της.

Τοτε σκέφθηκε να επικοινωνήση και να μάθη καλά την ορθή πίστι. Προς τον σκοπό αυτό στέλνει τον πολύ ενάρετο χωρεπίσκοπο Αναστάσιο μαζί με μερικούς άλλους στην Αντιόχεια στον άγιο Συμεών το στυλίτη, που ήταν ονομαστός σ’ όλην την οικουμένη και έλαμπε με τις αρετές του.

Τού έγραψε τις δικές της σκέψεις γύρω από το θέμα της ορθής πίστεως, τον παρακαλούσε να λάβη τη θεάρεστη γνώμη του. Ο άγιος Συμεών της απάντησε τα εξής:

Γνώριζε ότι ό διάβολος βλέποντας τον πλούτο των αρετών σου, ζήτησε να σε κοσκινίση σαν το σιτάρι.

Και εκείνος ο Θεοδόσιος, ο διαφθορεύς της ορθής πίστεως, που έγινε δοχείο και όργανο του πονηρού, σου θόλωσε το νου και διατάραξε την ψυχή σου, που αγαπά και αγαπάται από τον Θεό.

Αλλά έχε θάρρος, γιατί η πίστι σου δεν χάθηκε. Εγώ όμως απόρησα για τούτο: Ενώ έχεις κοντά σου την πηγή, την αγνοείς. Κι’ έτρεξες τόσο μακρυά για ν’ αντλήσης πνευματικό νερό. Κοντά σου, λοιπόν, έχεις τον θεοφόρο Ευθύμιο. Ακολούθησε τις δικές του διδασκαλίες και νουθεσίες και θα σωθής.

Καθως άκουσε αυτά η μακαριστή Ευδοκία, δεν έδειξε καμμιά αμέλεια. Πρώτα απ’ όλα έμαθε ότι ο μέγας Ευθύμιος δεν δέχεται να πάη σε καμμία πόλι.

Έπειτα πήγε στο ψηλότερο μέρος της ανατολικής ερήμου, τριάντα περίπου στάδια (5.500 μ. περίπου) νοτιώτερα από τη Λαύρα του αγίου και εκεί οικοδόμησε έναν πύργο, επειδή επιθυμούσε ν’ απολαμβάνη από εκεί πιο συχνά τις διδαχές του αγίου. Έστειλε δε τον σταυροφύλακα Κοσμά και τον χωρεπίσκοπο Αναστάσιο να τον αναζητήσουν.

Εκεiνοι ήλθαν στην Λαύρα, αλλά δεν τον βρήκαν.

Kαθως έμαθαν ότι βρισκόταν στον Ρουβά, πήραν μαζί τους τον μακαριστό Θεόκτιστο και πήγαν να τον συναντήσουν εκεί. Και αφού τον παρακάλεσαν πολύ και με πολλά λόγια, τον έπεισαν και τον έφεραν προς την Ευδοκία, στον πύργο που εκείνη έκτισε και σήμερα έχει ιδρυθή εκεί η μονή του Σχολαρίου.

Όταν είδε τον άγιο Ευθύμιο η Ευδοκία, εγέμισε από χαρά. Έτρεξε, τον προσκύνησε και του είπε.

Τώρα γνωρίζω ότι με επισκέφθη­κε την ανάξια ο Θεός με τη δική σου παρουσία. Και ο άγιος γέροντας, αφού την ευλόγησε, της είπε: Πρόσεχε, παιδί μου, τον εαυτό σου από δω και πέρα.

Για να παρασυρθής και ν’ ακολουθήσης την πονηρή δοξασία του Θεοδοσίου, σου συνέβησαν τα κακά και ολέθρια γεγονότα της Ιταλίας.

Απομακρύνσου από την κακοδοξία. Και όπως δέχεσαι την πίστι των τριών Οικουμενικών Συνόδων, της Νικαίας που συνήλθε κατά του Αρείου, της Κωνσταντινουπόλεως κατά του Μακεδονίου και της Εφέσου κατά του Νεστορίου, έτσι να δεχθής και τον όρο που διακήρυξε η Σύνοδος που συνήλθε στη Χαλκηδόνα. Αφού απομακρυνθής από την επικοινωνία του Διοσκούρου, να συνταχθής με το μέρος του Αρχιεπισκόπου Ιεροσολύμων Ιουβεναλίου και να έχης μαζί του εκκλησιαστική επικοινωνία.

Αφού είπε αυτά και προσευχήθηκε για αυτήν και της έδωσε διάφορες συμβουλές,αναχώρησε. Εκείνη εθαύμασε πολύ την αρετή του αγίου. Και όσα της είπε, αμέσως και έμπρακτα τα εφάρμοσε, με τη συναίσθησι ότι τα άκουσε από το στόμα του Θεού. Αμέσως πήγε στα Ιεροσόλυμα και διά μέσου των πρεσβυτέρων Κοσμά και Αναστασίου επικοινώνησε με τον Αρχιεπίσκοπο και συντάχθηκε με την πίστι της Ορθοδόξου Εκκλησίας και απέκτησε την εκκλησιαστική κοινωνία. Το παράδειγμά της ακολούθησαν και πολλοί άλλοι, ένα πλήθος από λαϊκούς και μοναχούς, που είχαν πλανηθή από τον Θεοδόσιο.

loading...