Η «ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗ» ΔΥΣΗ ΚΑΙ ΟΙ ΑΠΑΝΤΑΧΟΥ ΔΩΣΙΛΟΓΟΙ ΤΩΝ ΠΑΓΚΟΣΜΙΩΝ ΤΟΚΟΓΛΥΦΩΝ..
..Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΑΛΛΑΖΕΙ ΣΕΛΙΔΑ!
( Φωτογραφία από την σελίδα Κίτρινα Γιλέκα)
Του Λεωνίδα Αποσκίτη
Μετά τα μεγάλα συλλαλητήρια για την Μακεδονία, είναι φανερό ότι μέσα στους κόλπους της ελληνικής κοινωνίας
διαμορφώνεται ένα πλειοψηφικό ρεύμα αντίστασης κατά της εκχώρησης εθνικής κυριαρχίας που ξεκίνησε με τα μνημόνια και το ξεπούλημα του δημόσιου πλούτου και τώρα φθάνει στον σκληρό πυρήνα της ιστορίας και του πολιτισμού.
Απέναντι σ’ αυτό το πλήθος, που κάνει ό,τι μπορεί για να αντιμετωπίσει την ξενοκρατία -χωρίς οργάνωση, χωρίς την κατάλληλη ηγεσία, με ενθουσιασμό και απελπισία συγχρόνως, με ακρότητες και “κιτς” πιθανόν, βρίσκεται η νεοφιλελεύθερη οικονομική ολιγαρχία και η εθνομηδενιστική πνευματική ελίτ με τα χημικά των δυνάμεων καταστολής και το δηλητήριο των ενσωματωμένων μέσων ενημέρωσης.
Ακούγονται πλέον εξωφρενικές θέσεις από τα φερέφωνα της ελίτ, οι περισσότερες των οποίων είναι σ’ ευθεία αντίθεση με την αντίληψη της συντριπτικής πλειοψηφίας των Ελλήνων πολιτών.
Όπως το ότι η Ελλάδα, “απαλλαγμένη από απηρχαιωμένους εθνικισμούς”, θα γίνει πλέον δεκτή με ανοικτές αγκάλες από την παγκόσμια πολιτική κοινότητα… Άκουσον, άκουσον. Λες και η Ελλάδα ήταν μια χώρα-παρίας και περίμενε τους Σκοπιανούς να την εντάξουν στην διεθνή κοινότητα.
Αυτή η εξωνημένη “πνευματική” γραφειοκρατία, καθηγητάδων και παρατρεχάμενων, ενσταλάζει καθημερινά στην συνείδηση του ελληνικού λαού το αίσθημα της μειονεξίας, της ενοχής και του κόμπλεξ για τα ιστορικά του δίκαια.
Αυτοί εξακολουθούν να θεωρούν την ιστορία ως άχρηστο βαρίδι, αλλά δεν καταλαβαίνουν ότι η “διεθνής συγκυρία” που επικαλούνται έχει αντιστραφεί και τίποτα δεν είναι πλέον τετελεσμένο.
Όλο και περισσότεροι άνθρωποι σε όλη την Ευρώπη καταλαβαίνουν ότι η κυβερνώσα ολιγαρχία είναι αντιδημοκρατική, ότι έχει μεταβάλει τα κοινοβουλια σε “όπλα” κατά της κοινωνίας, ότι πολεμά το συμφέρον του έθνους, ότι υπάρχει ένας σκοτεινός ομφάλιος λώρος πίσω από τον πολιτικό “στρατό” των γκλομπαλιστών, τους τραπεζίτες, το ΔΝΤ, τις ΜΚΟ, τους γραφειοκράτες των Βρυξελλών και τους “νταβατζήδες” της διανόησης.
