ΑΓΙΟΣ ΘΕΟΔΩΡΟΣ Ο ΣΤΡΑΤΗΛΑΤΗΣ: Ο ΗΡΩΪΚΟΣ ΜΕΓΑΛΟΜΑΡΤΥΣ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ

ΛΑΜΠΡΟΥ Κ. ΣΚΟΝΤΖΟΥ Θεολόγου – Καθηγητού

     Κάποιοι κακοήθεις και ανιστόρητοι, θέλουν να περιορίσουν τη χριστιανική πίστη της αρχαίας Εκκλησίας στους φτωχούς και τους δούλους. Όμως  έρχεται η ιστορία και τα συναξάρια της
Εκκλησίας μας για να τους διαψεύσουν οικτρά. Τη νέα πίστη είχαν υιοθετήσει άνθρωποι από όλες τις κοινωνικές τάξεις και τα επαγγέλματα. Μια από αυτές ήταν οι στρατιωτικοί. Μέσα από τις τάξεις τους αναδείχθηκαν μυριάδες Μάρτυρες κατά τη διάρκεια των διωγμών των πρώτων τριακοσίων χρόνων.
      Ένας από αυτούς υπήρξε ο μεγαλομάρτυρας Θεόδωρος ο Στρατηλάτης. Δεν είναι γνωστό το ακριβές έτος της γεννήσεώς του. Τοποθετείται περί τα τέλη του 3ου μ. Χ. αιώνα. Γεννήθηκε στην πόλη Ευχάνεια του Ελενοπόντου, (Ευξείνου Πόντου), στην πανάρχαια κοιτίδα του Ελληνισμού, από Έλληνες γονείς, οι οποίοι είχαν μεταστραφεί στον Χριστιανισμό. Τα πρώτα χρόνια της ζωής του τα έζησε στην Ποντική Ηράκλεια της Παφλαγονίας και ανατράφηκε με τα νάματα της χριστιανικής πίστεως και ευσέβειας. Από παιδί διακρινόταν για το εξαίρετο παράστημά του και κυρίως για τα πλούσια πνευματικά και ψυχικά του χαρίσματα. Είχε αποκτήσει σπουδαία παιδεία, μελετώντας τα ιερά χριστιανικά κείμενα, καθώς και τους αρχαίους Έλληνες φιλοσόφους. Αναδείχτηκε μάλιστα σπουδαίος ρήτορας.
      Από νεαρός ξεχώριζε για τις ηγετικές του ικανότητες και γι’ αυτό αποφάσισε να ακολουθήσει το επάγγελμα του στρατιωτικού, το οποίο απολάμβανε μεγάλο σέβας της εποχή εκείνη. Γι’ αυτό και κατατάχτηκε στον ρωμαϊκό στρατό. Το ξεχωριστό σωματικό του παράστημα, οι αθλητικές του επιδόσεις και κυρίως το θάρρος, ανδρεία του και οι έμφυτες στρατιωτικές του αρετές τον ανέβασαν πολύ γρήγορα στη στρατιωτική ιεραρχία του ρωμαϊκού στρατού των ανατολικών περιοχών της αυτοκρατορίας. Έγινε στρατηλάτης, αξίωμα ανάλογο με του σημερινού στρατηγού.
       Η φήμη του για τις ικανότητές του και για την αποτελεσματικότητα των λεγεώνων που διοικούσε, έφτασε ως τον αυτοκράτορα Λικίνιο (307-324), ο οποίος τον προσκάλεσε για να τον γνωρίσει από κοντά και να τον ανταμείψει για τις πολύτιμες στρατιωτικές του υπηρεσίες. Αλλά κάποιοι φανατικοί σύμβουλοί του τον πληροφόρησαν ότι ο Θεόδωρος ήταν Χριστιανός. Ο Λικίνιος ήταν φανατικός ειδωλολάτρης και μισούσε θανάσιμα τον Χριστιανισμό. Του έστειλε κατ’ αρχήν μια επιστολή, προτείνοντάς του να θυσιάσουν μαζί στους «θεούς». Ο Θεόδωρος του απάντησε με ευγένεια και διπλωματία πως δεν ήταν δυνατόν να τον συναντήσει τη συγκεκριμένη χρονική περίοδο και πως τον περίμενε να έρθει στην Ηράκλεια, όπου θα θυσίαζαν τότε από κοινού. Όμως ο στρατηλάτης ήθελε απλά να κερδίσει χρόνο.
      Ο Λικίνιος πίστεψε στα γραφόμενα του Θεοδώρου και με την πρώτη ευκαιρία επισκέφτηκε όντως την Ηράκλεια και ο στρατηλάτης του οργάνωσε μια λαμπρή υποδοχή. Του ζήτησε μάλιστα και τα παγανιστικά ξόανα και είδωλα, φτιαγμένα από χρυσάφι και πολύτιμες πέτρες, τα οποία κουβαλούσε μαζί του ο θρησκομανής αυτοκράτορας, με σκοπό δήθεν να τους αποδώσει τιμές. Παρευθύς ο ηρωικός Θεόδωρος πήρε στα χέρια του τα σύνεργα της ειδωλολατρίας, τα οποία θρυμμάτισε και τα έδωσε στους φτωχούς να πουλήσουν τα ακριβά μέταλλα για να καλύψουν βιοτικές τους ανάγκες. Ο Λικίνιος έμεινε άναυδος από την πράξη του κορυφαίου στρατιωτικού του. Θεώρησε την πράξη του αφ’ ενός μεν ασεβή προς τους «θεούς» του κράτους, και αφ’ ετέρου προσβολή κατά του προσώπου του.
        Διέταξε αμέσως τη σύλληψή του και την ενώπιόν του μεταφορά, για να τον ανακρίνει προσωπικά. Ο αυτοκράτορας αρχικά έκρυψε τον θυμό και την προσβολή του και θέλησε με κολακείες να πείσει τον στρατηλάτη να απαρνηθεί την χριστιανική του πίστη και να θυσιάσει στους «θεούς» του. Του επεσήμανε ότι τη λαμπρή του
καριέρα τη χρωστά στην εύνοιά τους και ως εκ τούτου είναι υποχρεωμένος να τους προσφέρει θυσία. Ο Θεόδωρος παρέμεινε ατάραχος και γαλήνιος, όση ώρα μιλούσε ο Λικίνιος. Απάντησε στον αυτοκράτορα πως η χριστιανική του πίστη και ιδιότητα αξίζουν περισσότερο από όλα τα αξιώματα του κόσμου. Πως οι «θεοί» του είναι ανύπαρκτοι και αποκυήματα αρρωστημένων μυθογράφων και πως πίσω από αυτούς κρύβονται οι κακοποιοί δαίμονες, οι οποίοι λατρεύονται στα πρόσωπά τους. Πως ο αληθινός Θεός είναι η Παναγία Τριάδα, που μας αποκάλυψε ο Ιησούς Χριστός, ο Οποίος έγινε άνθρωπος για να μας λυτρώσει από την αμαρτία τη φθορά και το θάνατο. Να μας απαλλάξει από το σκοτάδι της ειδωλολατρίας και της πλάνης, να μας κάνει τέκνα φωτός. 
      Ο θηριώδης Λικίνιος έγινε έξαλλος από οργή θυμό για την εμμονή του στρατηλάτη του να μη θυσιάσει στους «θεούς» του και για την προσβολή εναντίον τους. Τον απείλησε ότι τον περιμένουν σκληρά βασανιστήρια, αλλά ο Θεόδωρος έμεινε εδραίος στην πίστη του και περίμενε με ανυπομονησία το μαρτύριο για την πίστη του στο Χριστό. Τότε διέταξε να τον καθαιρέσουν από το υψηλό του αξίωμα, να τον γδύσουν και να τον μαστιγώσουν με βούνευρα, τα οποία κατέληγαν σε μολυβένια σφαιρίδια. Οι απάνθρωποι ειδωλολάτρες δήμιοι ξέσκιζαν με λύσσα τις σάρκες του Μάρτυρα και κατόπιν τον έριξαν στη φυλακή, όπου έμεινε επτά ημέρες χωρίς τροφή και νερό, αναμένοντας να απαρνηθεί την πίστη του. Αφού είδε ο Λικίνιος ότι δεν κατόρθωσε τίποτε, έδωσε εντολή να τον σταυρώσουν, εν μέσω απερίγραπτων ταπεινώσεων και βανδαλισμών. Η ψυχή του πέταξε στα ουράνια, για να συναντήσει τον αληθινό και αιώνιο Βασιλέα Χριστό και το σώμα του το συνέλλεξαν οι Χριστιανοί και το ενταφίασαν με μεγάλες τιμές. Ήταν 8 Φεβρουαρίου του έτους 319. Αυτή την ημέρα όρισε η Εκκλησία μας να τιμάται η σεπτή του μνήμη. Ανήκει στη χορεία των μεγαλομαρτύρων και απολαμβάνει διαχρονικά την τιμή των πιστών. Αυτοί είναι οι ήρωες της Πίστεώς μας! 

loading...

8 thoughts on “ΑΓΙΟΣ ΘΕΟΔΩΡΟΣ Ο ΣΤΡΑΤΗΛΑΤΗΣ: Ο ΗΡΩΪΚΟΣ ΜΕΓΑΛΟΜΑΡΤΥΣ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ

  1. Σήμερα 8 Φεβρουαρίου οι Χριστιανοί τιμούν και γιορτάζουν τον Εβραίο ψευτοπροφήτη Ζαχαρία.

    Ο Ζαχαρίας υπήρξε εθνικιστής και διακρίθηκε γιά τον ανθελληνισμό του.
    Οι αρχαίοι Εβραίοι μισούσαν τους Έλληνες και ιδιαίτερα τους Κρήτες, που με τον λαμπρό Μινωικό πολιτισμό τους, στάθηκαν εμπόδιο στα εθνικιστικά τους σχέδια.

    Ας ανοίξουμε την Αγία Γραφή.

    Ζαχαρίας Κεφάλαιο 9

    13 Διότι σας, της φυλής Ιούδα, σας εχρησιμοποίησα και σας ετέντωσα ως τόξον, ως άλλην δε φαρέτραν εγέμισα με βέλη τους άλλους Ισραηλίτας. Θα εξεγείρω τα τέκνα σου, ω Σιών, εναντίον των τέκνων των Ελλήνων και θα σε χειρισθώ ως ρομφαίαν πολεμιστού.

    14 Ο Κυριος θα επέλθη εναντίον αυτών των εχθρών και τα βέλη του θα εξακοντισθούν ως αστραπαί. Ο Κυριος ο παντοκράτωρ θα σαλπίση με σάλπιγγα και θα βαδίση εναντίον αυτών προκαλών αναταραχήν με την δικαίαν αυτού απειλήν.

    15 Αλλά ο Κυριος ο παντοκράτωρ, θα βοηθήση τους Ιουδαίους και θα εξοντώσουν τους εχθρούς (δηλ. τους Έλληνες!) Θα τους καταχώσουν με τους λίθους της σφενδόνης των, θα τους καταπιούν, όπως πίνουν τον οίνον, θα γεμίσουν δοχεία από αίμα όπως γεμάται από το αίμα των θυσιαζομένων ζώων είναι αι φιάλαι και το θυσιαστήριον των ολοκαυτωμάτων.

    Παρατηρείστε με πόσο μίσος εκφράζεται κατά των Ελλήνων και προσδοκά την εξόντωσή τους με την βοήθεια του Θεού των Ιουδαιοχριστιανών.

  2. Άκου να δεις τι λέει ο καλός θεός διά στόματος Μωυσή

    …Εάν δεν με υπακούσητε… και εγώ θέλω κάμει τούτο εις εσάς, θέλω βάλει
    εφ' υμάς τρόμον, μαρασμόν, και καύσωνα, ψώραν και τον ίκτερα τα οποία
    θέλουσι κατατήκει (θα λιώνει) την ψυχήν υμών…

    θα σπέρνεις και τα γεννήματά σου θα τα τρώνε εχθροί σου. Εχθροί θα σε εξουσιάζουν.
    Αν δεν με υπακούσετε, θα σας επιβάλλω επταπλάσια τιμωρία για τις αμαρτίες σας,
    θα συντρίψω την δύναμη σας, και θα κάνω τον ουρανό από πάνω σας σαν σίδερο
    και την γη από κάτω σας σαν χαλκό, και δεν θα αποδίδει η γη γεννήματα,
    άκαρπα θα μένουν τα δέντρα σας. Επταπλάσιες πληγές θα φέρω για τις αμαρτίες σας.

    Και θα στείλω εναντίον σας τα άγρια θηρία να φάνε τα παιδιά σας και τα ζωντανά σας.
    Θα φέρω εναντίον σας μάχαιρα και μέσα στις πόλεις σας όπου θα καταφεύγετε,
    θα στέλνω θανατικό (΄"και εις τας πόλεις υμών εξαποστέλλω θάνατον εις υμάς")
    Θα σας συντρίψω. Θα τρώτε μα δεν θα χορταίνετε.

    Εάν και πάλι δεν με υπακούσετε τότε θα πορευτώ εναντίον σας με θυμό
    (΄"εν θυμώ πλαγίω" – με ύπουλο δηλαδή θυμό!) να σας παιδεύσω επταπλάσια.
    Τις σάρκες των υιών σας θα φάτε και των θυγατέρων σας, και θα κάνω να ερημώσουν
    οι δρόμοι και οι πόλεις σας, και η γη των εχθρών σας θα σας καταφάει". Λευιτ. ΚΣ΄14,16,-

    Αυτές είναι μερικές από τις φοβικές εντολές που έδωσε ο θεός δια χειρός Μωυσέως!
    Αν θέλεις και αν μπορείς μην υπακούς! Αυτή είναι η ιλαροτραγικότερη ιστορία της ανθρωπότητας!
    ——————————————
    Αλλά, τι άραγε είναι η πίστη?
    Δεν είναι η ιδέα που αναδύεται μέσα από την άγνοια, το φόβο και την ελπίδα;

  3. Εις τον Ευαγγελιστήν Ιωάννην κεφ. 12 § 20-23 διαβάζουμε:

    Ήσαν δε τινες Έλληνες εκ των αναβαινόντων ίνα προσκυνήσωσιν εν τη εορτή. Ούτοι ούν προσήλθον Φιλίππω τω από Βηθσαϊδά της Γαλιλλαίας και ηρώτων αυτόν λέγοντες: κύριε θέλομεν τον Ιησούν ιδείν.

    Έρχεται Φίλιππος και λέγει τω Ανδρέα και πάλιν Ανδρέας και Φίλιππος λέγουσι τω Ιησού, ο δε Ιησούς απεκρίνατο αυτοίς λέγων: “ Ελήλυθεν η ώρα ίνα δοξασθή ο υιός του Ανθρώπου”.

    Η φράση αυτή του Ιησού είναι ημιτελής, διότι

    δεν δίδεται εξήγηση πώς θα δοξασθή ο “Υιός του Ανθρώπου”.

    Όπως αναφέρει ο Μενέλαος Παγουλάτος εις το βιβλίον του “Ανθολόγιον Πατριδογνωσίας”, το έτος 1974 ο καθηγητής Ελευθ. Πρόκος –επίτιμος καθηγητής ξένων πανεπιστημίων- συμμετέχων σε επιστημονική επιτροπή της UNESCO, ανεκάλυψε σε μία βιβλιοθήκη του Βατικανού, χειρόγραφο του ΕΥΣΕΒΙΟΥ του ΠΑΜΦΙΛΟΥ, επισκόπου Καισαρείας, 265 μ.Χ., το οποίον περιέχει την συνέχεια της ως άνω φράσεως ως εξής:

    “Ελήλυθεν η ώρα ίνα δοξασθή ο Υιός του Ανθρώπου. Ελλάς γαρ μόνη ανθρωπογονεί, φυτόν ουράνιον και Βλάστημα θείον ηκριβωμένον, λογισμόν αποτίκτουσα οικειούμενον επιστήμην.”

    Διότι μόνη η Ελλάς γεννά ανθρώπους φυτόν εκ του ουρανού και του Θεού Βλάστημα εξακριβωμένον απογεννώσα λογικήν σκέψιν, ιδιοποιουμένη την επιστήμην.

    Πιστεύω ότι αυτή η περικοπή θα έπρεπε να λέγεται και να αναλύεται εις τους ιερούς ναούς ιδιαίτερα, αφού μάλιστα απευθύνεται σε Έλληνες ορθοδόξους. Αυτό τουλάχιστον απαιτεί και το δίπτυχον Ελληνο-Ορθοδοξία.

    Αλλά γιατί ο Ιησούς ομιλεί έτσι και εναποθέτει την δόξαν Του εις τους Έλληνας και πλέκει εγκώμιον δια την Ελλάδα και δεν πιστεύει ότι θα δοξασθή από τον “περιούσιον λαόν” του Θεού δηλ. τους Εβραίους;

    Πιστεύω ότι η εξήγησις είναι απλή: Όλη η διδασκαλία του Ιησού ταυτίζεται απόλυτα με την αρχαίαν Ελληνικήν φιλοσοφίαν και σκέψιν και ως προς αυτό υπάρχει σωρεία παραδειγμάτων.

    Ενδεικτικά αναφέρω τα εξής:

    Ιησούς: “ Ο υψών εαυτόν ταπεινωθήσεται και ο ταπεινών εαυτόν υψωθήσεται.”

    Χείλων ο Λακεδαιμόνιος (600 π.Χ.): “Τα μεν υψηλά ταπεινούν (ο Θεός), τα δε ταπεινά υψούν.”

    Ιησούς: “ Αγαπάτε τους εχθρούς υμών” Ματθ.κεφ.5 §44

    Κλεόβουλος ο Ρόδιος (500 π.Χ.): “ Τον δε εχθρόν φίλον ποιείν.”

    Ιησούς: “ Ευεργετείτε εκείνους που σας μισούν” Ματθ.κεφ.5 §44.

    Κλεόβουλος ο Ρόδιος (500 π.Χ.): “ Τον δε εχθρόν ευεργετείν”.

    Ιησούς: “ Ουκ επιορκήσεις” Ματθ.κεφ.5 §33.

    Πυθαγόρας: (580 π. Χ.) “Σέβου όρκον.”

    Ιησούς: “ Μακάριοι οι πεινώντες και διψώντες την δικαιοσύνην.”

    Πλάτων (427 π.Χ.): “Η δικαιοσύνη είναι το μεγαλύτερον αγαθόν για την ίδια την ψυχήν.”

    Και ο χρυσός κανών

    Ιησούς: “Όλα όσα θέλετε να σας κάνουν οι άνθρωποι, κάνετε και σείς τα ίδια σ΄αυτούς.”

    Ματθ.κεφ.7 §12

    Ισοκράτης (430 π.Χ.): “Μην κάνετε στους άλλους εκείνα για τα οποία εσείς θυμώνετε όταν τα κάνουν οι άλλοι σε σας.”

    Βλέπουμε λοιπόν ότι όλο το ηθικόν δίδαγμα του Ιησού είναι ταυτισμένο με το αρχαίον Ελληνικόν πνεύμα. Και εδώ νομίζω ότι θα έπρεπε να γίνεται αναφορά στους ιερούς Ελληνορθόδοξους Ναούς για το ποίοι πρωτοείπαν τα μεγάλα αυτά ηθικά διδάγματα.

    Βλέποντας λοιπόν ο Ιησούς τους Έλληνες να έρχονται προς Αυτόν, διαβλέπει ότι μόνον δια μέσου του Ελληνισμού θα ηδύνατο να διαδοθεί η διδασκαλία Του –πράγμα το οποίον ακριβώς έτσι συνέβη- και είναι όντως μία τεράστια αναγνώριση του Ελληνικού πνεύματος από Αυτόν τον ίδιον τον Υιόν του Ανθρώπου.

    Τι μεγαλείο αλήθεια και τι αρετή στο πρόσωπο του Θεανθρώπου!

    Όταν λοιπόν ο ιδρυτής της θρησκείας της αγάπης ομιλεί έτσι για την Ελλάδα και τους Έλληνες, εμείς τι άλλο μπορούμε να πούμε περισσότερον;

  4. Η ορθόδοξη πίστη, δεν είναι μόνο υπόθεση γνώσεως. Κυρίως είναι ορθός τρόπος ζωής. Ο Χριστός καλεί όλους μας όχι απλώς να Τον γνωρίσουμε, αλλά να ζήσουμε τη δική Του ζωή μέσα στην Εκκλησία που ο ίδιος ίδρυσε. Η συνεπής χριστιανική ζωή όλων μας είναι η πιό πειστική απόδειξη οτι η πίστη μας είναι η μόνη ορθή πίστη. Ο χριστιανός που ζεί ενωμένος με το Χριστό με τη συχνή προσευχή, με τακτική συμμετοχή στα μυστήρια και την κοινή λατρεία, τη ζωή και τα έργα της ενορίας του, βρίσκεται σε ασφάλεια. Ανήκοντας οργανικά και όχι τυπικά στα λογικά πρόβατα της ποίμνης του Χριστού, που είναι η Εκκλησία, δεν κινδυνεύει από τους λύκους, τους διάφορους δηλαδή αιρετικούς ( Ιω. 10,1-16).

    Μόνο η αλήθεια του Θεού σώζει τον άνθρωπο. Αυτή η αλήθεια μας φανέρωσε ο Κύριος μας Ιησούς Χριστός. Ήρθε στον κόσμο για να "κηρύξει το ευαγγέλιο του Θεού" (Μαρκ. 1,14). Να διδάξει και να "μαρτυρίσει την αλήθεια"(Ιω. 18,37). Γνωρίζοντας, λοιπόν ο άνθρωπος την αλήθεια του Χριστού ελευθερώνεται από την αμαρτία (Ιω. 8,32). Υπακούοντας σ' αυτήν μετέχει στην αληθινή ζωή (Ιω. 14,6). Απέναντι στην αλήθεια του Θεού βρίσκεται η πλάνη και η αίρεση. Η πλάνη αρνείται την αλήθεια και η αίρεση τη νοθεύει. Έτσι ο άνθρωπος που έπεσε σε πλάνη ή παρασύρθηκε απο την αίρεση χάνει τη δυνατότητα της σωτηρίας.

    Η Εκκλησία που είναι "ο στύλος και το στήριγμα της αλήθειας"( Ά Τιμ. 3,15), απο τα πρώτα χρόνια ακόμη, αγωνίστηκε σκληρά να κρατήσει ακέραιη και ανόθευτη την αλήθεια, που μας παρέδωσε ο Χριστός. Η συνεχής φροντίδα των Αποστόλων και των διαδόχων τους ήταν να προφυλάξουν τους χριστιανούς από τις πλανεμένες διδασκαλίες των "ψευδοδιδασκάλων" και των "ψευδοπροφητών (Ματθ. 7,15 ΄Β Πετρ. 2,1 Ά Ιω. 4,1 ). Αληθινός χριστιανός, είναι ο άνθρωπος εκείνος που πιστεύει στην Αγία Τριάδα. Στον Πατέρα, τον Υιό και το Άγιο Πνεύμα. Έχει αποδεχθεί και έχει ομολογήσει ότι ο Χριστός είναι ο Υιός του Θεού, ο Θεάνθρωπος Ιησούς, ο Εμμανουήλ και πως είναι ο Σωτήρας και Λυτρωτής του κόσμου. Είναι βαπτισμένος στο όνομα του Πατέρα, του Υιού και του Αγίου Πνεύματος και χρισμένος με (Άγιο Μύρο) τις δωρεές και τα χαρίσματα του Αγίου Πνεύματος. Με τη ζωή του και τις πράξεις του προσπαθεί καθημερινά να προκόπτει πνευματικά και να γίνει ζωντανό μέλος της Εκκλησίας.
    Όλοι οι ΟΡΘΟΔΟΞΟΙ Χριστιανοί είναι αδελφοί και μέλη της Εκκλησίας την οποία ίδρυσε ο Χριστός πάνω στο Σταυρό, χύνοντας το πανάγιο Αίμα Του.

  5. Πίστη σημαίνει σιγουριά γι' αυτό που ελπίζουμε και βεβαιότητα γι' αυτά που δε βλέπουμε (Εβρ. 11,1). Πίστη είναι η αποδοχή του Θεού όπως μας αποκαλύπτεται. Δεν δημιουργούμε εμείς την πίστη στο Θεό. Μας την δίνει ο ίδιος. Πίστη είναι ανεπιφύλακτη εμπιστοσύνη στο Θεό, τον Κύριο του ουρανού και της γης. Εμπιστοσύνη σημαίνει ότι δέχομαι χωρίς αμφιβολία ότι ο Θεός εκπληρώνει τις υποσχέσεις Του. Η πίστη είναι απόλυτη υπακοή στο Θεό. Υπακοή σημαίνει ότι εφαρμόζω τις εντολές του Θεού, όπως η υπακοή της Παναγίας στον Ευαγγελισμό. Γνήσια πίστη είναι θαρραλέα ομολογία με λόγια και με έργα. Σήμερα όλοι διακηρύττουν τις πεποιθήσεις τους. Γιατί να αρνείται ο Χριστιανός; Η πίστη δεν είναι συναίσθημα, αλλά γνώση του Θεού. Η πίστη είναι ΛΟΓΙΚΗ· Είναι προσωπική απάντηση του ανθρώπου στην κλήση του Θεού για σωτηρία. Και οι δαίμονες πιστεύουν, αλλά δεν τηρούν την πίστη στη ζωή τους. Η πίστη είναι απαραίτητη για τη ζωή. Η γνώση δεν καταργεί την πίστη. Ο άνθρωπος πιστεύει περισσότερα από όσα γνωρίζει και βλέπει.

    (Από την έκδοση της Ιεράς Μητροπόλεως Ηλείας που έχει τίτλο: "ΟΡΘΟΔΟΞΗ ΚΑΤΗΧΗΣΗ" – δια μεγάλους προσερχομένους στο άγιο Βάπτισμα – και την επιμελήθηκε ο θεολόγος κ. Γεώργιος Κομιώτης, Πρόεδρος της Δ.Ε. της Πανελληνίου Ενώσεως Θεολόγων Παραρτήματος Νομού Ηλείας)

  6. Τι άλλο θα ακούσουμε; Ισχυρίζονται πως ο Ιησούς διέφυγε την σταύρωση και την…κοπάνησε στην Ιαπωνία

    Αν μη τι άλλο πρέπει να παραδεχτεί κανείς πως η φαντασία των εχθρών της πίστης μας είναι ανεξάντλητη!
    Εκεί που νομίζεις πως τα έχεις ακούσει όλα με άρθρα και δήθεν «έρευνες» για τον Ιησού που είχε οικογένεια, που ήταν παντρεμένος με την Μαρία Μαγδαληνη΄, που είχε καλές σχέσεις με τους ομοφυλόφιλους και τόσα άλλα ευφάνταστα στα όρια της βλασφημίας ενίοτε, έρχεται κάτι ακόμη και δεν ξέρεις να πρέπει να γελάσεις ή
    να θυμώσεις…

    Κάποιοι ισχυρίζονται πως ο Ιησούς ήταν θαμμένος στην Ιαπωνία και ότι ο Χριστός άλλαξε με αδερφό του για να ξεφύγει από το θάνατο, έτσι διέφυγε τη σταύρωση και ταξίδεψε χιλιάδες μίλια από την Ασία στην Ιαπωνία, όπου θάφτηκε, σύμφωνα με το μύθο ενός μικρού χωριού.
    Κι όμως αυτή η παράξενη θεωρία σχετικά με την πραγματική τοποθεσία ταφής του Ιησού έχει αντίκτυπο αφού κάθε χρόνο πολλοί επισκέπτες συναθροίζονται σε μια μικρή γωνιά του Ιαπωνικού νησιού Χόνσχου για να επισκεφτούν τον «Τάφο του Χριστού».
    Βρίσκεται στο μικροσκοπικό χωριό Shingo, στο Aomori, ο τόπος αναφέρεται ότι περιέχει τον τάφο του Ιησού και του αδελφό του Isukiri, ο οποίος θυσιάστηκε στον σταυρό έτσι ο Ιησούς μπόρεσε να δραπετεύσει.
    Και η τρέλα των ανοήτων συνεχίζεται με διάφορες ανωμαλίες που γεννάει το άρρωστο μυαλό τους εναντίον Του ΙΗΣΟΎ ΧΡΙΣΤΟΎ γιατί έτσι νομίζουν οτι προσβάλλουν ΤΟΝ ΙΔΙΟ γράφουν γράφουν και περιμένουν να τους πιστέψει κάποιος έστω και ένας.Μα η απογοήτευση μεγάλη που αισθάνονται γιατί οι φτωχοί αυτοί άνθρωποι καταλαβαίνουν οτι ο αληθινός ΘΕΟΣ ΔΕΝ ΝΙΚΑΤΑΙ

  7. 1.40
    "o αληθινός ΘΕΟΣ ΔΕΝ ΝΙΚΑΤΑΙ"
    Το ίδιο θα σου έλεγε ένας αρχαίος πρόγονός μας, ένας Ινδουιστής, Βουδιστής, Βραχμάνος.
    Ποιός από όλους είναι ο "αληθινός";
    Εάν είχες γεννηθεί σε μία μουσουλμανική χώρα θα έλεγες άλλα.
    Εάν οι γονείς σου ήταν άθρησκοι ή άθεοι, θα έλεγες τα ίδια;
    γιατί δεν μπορεί όλοι να είναι "αληθινοί".
    Σκέψου και θα καταλάβεις την παγίδα στην οποία έχεις πέσει.
    Η αλήθεια θέλει δύναμη.
    Την έχεις;

  8. Πολύς λόγος για το τίποτα!
    Η καλύτερα καταγεγραμμένη εποχή είναι ακριβώς η εποχή που υποτίθεται
    γεννήθηκε ο χριστός, αλλα, κανείς ιστορικός δεν αναφέρει τίποτα
    για την γέννηση η την ζωή του!

    Προκαλώ κάθε θρησκευόμενο να μου δώσει, έστω και μια ένδειξη, όχι απόδειξη,
    ότι τον 1ο αιώνα έζησε στην Παλαιστίνη κάποιος επονομαζόμενος Ιησούς που
    αργότερα πήρε την ιδιότητα του Χριστού, (του Μεσσία δηλαδή των Εβραίων)
    που υποτίθεται έζησε και τέλος σταυρώθηκε για τους ανθρώπους.

    Και εν πάση περιπτώσει, δεν μπορώ να διανοηθώ, πώς ένας θεός εξαθλιώνεται
    από τους διώχτες του με την υποτιμητική σταύρωση για να τους σώσει.
    Έτσι θα σωθεί η ανθρωπότητα… κρεμώντας τον θεό με το σώβρακο στο σταυρό;

    Ο χριστός δεν είναι ιστορικό πρόσωπο, παρά μία προφητεία που έπρεπε να επαλειφθεί.
    Όταν οι συγκυρίες της εποχής με το δυνάμωμα το εσσαίων ήταν βολικές και εφόσον
    διείσδυσαν στο Ρωμαϊκό κράτος κατάφεραν με σατανικούς τρόπους να επικρατήσουν
    και αφού μας διέλυσαν σαν Ελλάδα, σήμερα τους προσκυνάμε!
    Για γέλια και για κλάματα δηλαδή!

Comments are closed.