Ἂς καταλάβουμε ἐπίτέλους, τι σημαίνει δῆμος !!

Εἶναι σήμερα ἰδιαίτερα ἐπίκαιρο τό θέμα τῶν δήμων λόγω αὐτοδιοικητικῶν ἐκλογῶν.

Κατ΄άρχήν τί εἶναι σήμερα οἱ δῆμοι ;

Μία χαώδης κατάστασις μέσα στήν ὁποία χάνονται οἱ πλεῖστες δημοτικές ἀρχές διότι τό ὑπόβαθρο λειτουργίας των εἶναι κατασκευασμένο ἀπό τό κράτος τό κομματικό, τό ὁποῖο τίποτε ἂλλο δέν ἒκανε στήν πορεία του ἀπό τό να κτίζει τίς βάσεις πού διασφαλίζουν τήν διαστροφική του ἐπιβίωσι. Δηλαδή, χάος, ἀναποτελεσματικότητα, διχασμοί, ἀποπροσανατολισμός .

Ἒτσι καταφέραμε να ἒχουμε δήμους χωρίς δημότες, ἐνῶ οἱ προβλημένοι ἢ στηριγμένοι μέσα ἀπό τούς κομματικούς μηχανισμούς ἐκπρόσωποι, ἀντί να σκύψουν στά ζωτικά προβλήματα τῶν δημοτῶν τους, να τούς ὑπερασπιστοῦν ἀπό τίς ἂθλιες κυβερνητικές τακτικές πού σκοτώνουν τίς τοπικές οἰκονομίες, διατρίβουνται καί γελοιοποιοῦνται γιά τούς κάδους τῶν σκουπιδιῶν, γιά τά καρναβάλια πού τέρπουν ἰδιαίτερα τίς ξεπεσμένες κοινωνίες, γιά ἀνούσιες και χρηματοβόρες “πολιτιστικές” ἐκδηλώσεις, γιά τό ἂν τά τετραγωνικά τῶν ἂδειων ἀπό οἰκογένειες κατοικιῶν ἀνταποκρίνονται στήν πραγματικότητα καί γιά ἆλλα ἀνούσια.

Ἀντί νά ἀποτελέσουν κυψέλες μέσα στίς ὁποῖες οἱ τοπικές κοινωνίες παρουσιάζουν καί ἐπεξεργάζονται ἑνωτικά τίς ζωτικές τους ἀνησυχίες, ἒχουν καταντήσει ψυχροί χῶροι μέσα στούς ὁποίους ἐγκλοβισμένοι ἀπό τί σύστημα δήμαρχοι προσπαθοῦν να ἐπιβιώσουν ἰσορροπώντας μέσα σέ ἀντικρουόμενα τοπικά συμφέροντα, ἐνῶ ἀνεγκέφαλοι ὑποτακτικοί τοῦ συστήματος “ἀντιπολιτεύονται” μέ θόρυβο προβάλλοντας τήν ἀνεπάρκειά τους μέσα ἀπό τά ἀσήμαντα τά ὁποία ἱκανοποιοῦν μικροσυμφέροντα καί ἀτομικό συμπλεγματισμό.

Ἒχουμε λοιπόν ἓνα σύστημα πού δημιούργησε δεσμότες ἀπέναντι σ’αὐτούς πού μέ διαβολικές στρατηγικές τό ἐπέβαλαν στήν κοινωνία ὣστε ἒτσι να διασφαλίσουν τήν ἡσυχία τους, τά στηρίγματά τους καί να ἀδρανοποιήσουν κάθε ἒν δυνάμει ἀντίπαλό τους.

Διότι ὁ χῶρος μέσα στόν ὁποῖο μπορεῖ να καταξιωθεῖ ἡ ἂμεση παρουσία τοῦ πολίτη, εἶναι ἐδῶ. Ἀπό δῶ οἱ πολίτες μποροῦν να ἀντισταθοῦν ὀργανωμένα ἀπέναντι σέ κάθε παρανοϊκή καί σκοτεινή συμπεριφορά τῆς εὐρύτερης πολιτικῆς ἐξουσίας ἡ ὁποία γιά νά πάρει προεκλογικά τήν ἐξουσιοδότησι , “σκίζει τα μνημόνια”, ἐνῶ ὃταν τήν πάρει, ἒστω καί ἀλχημικά, σκίζει τόν λαό…

Μποροῦν να ἀντισταθοῦν ἀπέναντι στόν κάθε ἐξ ἲσου ὑπόδικο ἀπατεῶνα πού ψήφισε τήν ἀπάτη τῶν μνημονίων καί πού σήμερα τό παίζει ἀθῶα που@@@@τάνα καί γιά τό ὁποῖο γεγονός εἶναι ὑπόδικος ὂχι μόνον ἀπέναντι στήν ἱστορία τήν ὁποία προκειμένου γά τήν ἀτομική καί οἰκογενειακή του καλοπέρασι, ἒχει χεσμένη, ἀλλά ἀπέναντι στόν κοινό νόμο ὃταν τά πράγματα θα ἀλλάζουν πορεία. Δηλαδή ὃταν ἡ Ευρώπη τῆς ἀπάτης καί τῶν σκοτεινῶν συμφερόντων θα ἒχει πληρώς καταρρεύσει.

Ἂς το καταλάβουμε ὃλοι, ὃτι τα μνημόνια εἶχαν στόχο το ἐθνικό μας πλοῦτο καί γιά να ἐπιτευχεῖ ἡ ἁρπαγή του, χρησιμοποιήθηκαν ντόπια ὑποτακτκά τα ὁποῖα ἒφτιαξαν τίς συνθῆκεςε ἐξοντώσεως καί ἀδρανοποιησεως τῶν πολιτῶν σέ ὃλα τά ἐπίπεδα.

Ἀπό τήν καθημερινή ἐνημέρωσι, τίς σχέσεις κράτους μέ τόν πολιτή, τα σχολεῖα, τούς θεσμούς.

Εἰδικά οἱ δύο θεσμοί τῆς παιδείας καί τῆς Τοπικῆς Αὐτοιοικήσεως, πού ἀποτελοῦν τήν οὐσία τῆς κοινωνικῆς συνυπάρξεως καί προόδου, ἀντί να συνδέονται μέ ἂρρηκτους δεσμούς μεταξύ τους, τούς κατάντησαν χῦμα καταστάσεις στήν ἀπόλυτη ὑπηρεσία τοῦ χλευασμοῦ πού τον ὀνόμασαν «δημοκρατία» γιά τούς ἀγράμματους , τους ἀφελεῖς καί τούς τυχοδιῶκτες . Δηλαδή στό ὑπόβαθρο πού δημιούργησε ἡ πληροφόρησις καί ἡ παιδεία…

Αὐτή ἡ «δημοκρατία» εἶναι δέ τόσο ἀντιπροσωπευτική πού ἡ κάθε κυβερνητική μειοψηφία σκαρφίζεται τρόπους καί ἀλχημεῖες γιά να τιθασεύει τήν θελησι τῶν πολιτῶν καί στήν ἑπόμενη διακυβέρνησι…

Καί μολονότι γνωριζει ὃτι ἀποτελεῖ μία φαιδρή μειοψηφία ξεπουλᾶ ζωτικά συμφέροντα τῶν πολιτῶν ἀγνωόντας ἀλαζονικά τίς θελήσεις τους.

Ἀντιγραφή λοιπόν τῶν συμπεριφορῶν τους ἐπέβαλαν καί στήν διαχείρησι τῶν τοπικῶν ὑποθέσεων μέσω τῶν «δήμων» .

Ὁ πολίτης-δημότης ἐδῶ, ὃταν ζεῖ τό χάος στα τοπικά , πῶς θα μπορέσει να κάνει παρεμβάσεις γιά τα μεγάλα ; … (Ὃλα μελετημένα ἀπό σκοτεινούς ἐγκεφάλους τῶν ὑπουργείων οἱ ὁποίοι εἶναι οἱ ἲδιοι με ὃλες τίς κυβερνήσεις, ὃπως συμβαίνει δηλαδή με τήν Εὐρωπαϊκή Ἐπιτροπή πού ἀποτελεῖ τήν κυβέρνησι τῆς Εὐρώπης, πού δέν ξέρουμε ἀπό ποιούς τοποθετεῖται, ἀλλά ἒχουμε τήν ψευδαίσθησι ὃτι τούς ἐπιλέγουμε ἐπειδή ψηφίζουμε στίς Εὐρωεκλογές…)

Σκεφτόμενοι ὃλα αὐτα, ὃσοι πιστεύουμε στήν ἒνοια τοῦ πολίτη, ὀφείλουμε να πάρουμε θέσεις γιά να ἀνατρέψουμε ἀπό την βάσι τίς καταστάσεις.

Εἶναι μεγάλη ἡ δύναμις τῶν πολιτῶν ὃταν εἶναι ἑνωμένοι στήν βάσι τους. Διότι μέσα ἀπό τήν ἑνότητα, προκύπτει καί ὁ ἀποτελεσματικός συντονισμός.

Δηλαδή, νά κάνουμε τίς μεγάλες ὑπερβάσεις στίς τοπικές κοινωνίες καί να καταλάβουμε ὃτι ἀποτελοῦμε ἐμεῖς τήν πηγή τῆς ἐξουσίας.

Νά προωθήσουμε ἐκπροσώπους πού σέ πρώτη φᾶσι θα διακηρύξουν στίς τοπικές κοινωνίες ὃτι δέν εἶναι ὑπεύθυνοι μόνον γιά καρναβάλια καί για σκουπίδια ἀλλά κυρίως γιά νά μεταφέρουν δραστικά τίς θελήσεις τῶν πολιτῶν πρός τούς πολιτικούς.

Ὃταν αὐτά τα βάλουμε στήν σειρά τους, μέσα ἀπό τήν αὐτοδιοικητική ἐμπειρία στίς μικρές κοινωνίες οἱ ὁποῖες ἀποτελοῦν τήν μικρογραφία τοῦ κράτους, θά προκύψουν ἂξιοι ἐκπρόσωποι διαχειριστές τῶν μεγάλων μας ὑποθέσεων στήν εὐρύτερη διακυβέρνησι . Πρᾶγμα μή ἀποδεκτό ἀπό τήν φαύλη οἰκογενειοκρατία πού μᾶς ἐξουσιάζει ἐπί ἓναν αἰῶνα καί μεταφέρει τούς Ἓλληνες ὡς ἂψυχη κληρονομιά ὁ καθ΄ἓνας στά παιδιά του καί τά ἐγγόνια του γιά να ἀποτελοῦν στήριγμά του.

Ὂχι ἆλλες ἀνοχές μέ τήν ἐκχώρησι κυριαρχικῶν μας δικαιωμάτων, με τήν συστηματική ἐξοντωσι τοῦ Ἓλληνα πολιτη μέσα ἀπό τή προγραματισμένη φτώχια, με τον προγραμματισμένο δημογραφικό μας ὂλεθρο, με τήν προγραμματισμένη διάλυσι τῆς ἱστορικῆς μας πατρίδας.

Ὃσους δέν συλλαμβανουν ὃλα αὐτά καί ἐπιμένουν ὃτι ἂν ψηφιστοῦν θα εἶναι ποιό ἱκανοί να διαχειριστοῦν τήν καθαριότητα, θά ἀποδειχτοῦμε πραγματικά ἒξυπνοι νά τούς ρίξουμε μέσα στούς κάδους γιά να τήν διαχειρίζωνται καλύτερα…

Παναγιώτης Δερματᾶς 
www.dermatas.blogspot.com