Η ΧΕΙΡΑΓΩΓΗΣΗ ΤΗΣ ΕΚΦΡΑΣΗΣ ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΤΑ ΜΕΣΑ ΤΗΣ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗΣ ΔΙΚΤΥΩΣΗΣ
ΛΟΓΟΚΡΙΣΙΑ ΚΑΙ ΑΣΚΗΣΗ ΕΛΕΓΧΟΥ
Γράφει η Φωτεινή Μαστρογιάννη
Διαβάζουμε συνεχώς για το πως το Facebook και άλλα κοινωνικά μέσα λογοκρίνουν αναρτήσεις που δεν είναι σύμφωνες με τη δική τους πολιτική ατζέντα (μην ξεχνάμε ότι στις ημέρες μας είναι οι…
εταιρείες και όχι οι πολιτικοί που καθορίζουν την πολιτική πραγματικότητα).
Η ελευθερία έκφρασης, λοιπόν, έχει περιορισθεί και περιορίζεται δραματικά. Πέραν όμως της λογοκρισίας έχουμε και την αυτολογοκρισία στον λόγο των πολιτών και κυρίως στον δημοσιογραφικό λόγο.
Η αυτολογοκρισία είναι αποτέλεσμα εξωτερικών παραγόντων π.χ. πολιτικών, οικονομικών, κοινωνικών αλλά και ψυχολογικών όπως είναι η προσωπικότητα του δημοσιογράφου και η στάση του μέσου.
Οι συνθήκες που προκαλούν αυτολογοκρισία είναι αρκετές. Μία συνθήκη είναι το οικονομικό κίνητρο το οποίο μπορεί να αφορά είτε την απλή επιβίωση ενός εντύπου ή τη μεγιστοποίηση των κερδών ενός ήδη κερδοφόρου εντύπου. Άλλα κίνητρα είναι το πολιτικό ή ακόμα και κίνητρα όπως είναι η διατήρηση της θέσης εργασίας κτλ.
Ο Marlin (1938), υποστηρίζει ότι υπάρχουν διαφορετικά επίπεδα στα οποία μπορεί να ασκηθεί λογοκρισία ένα από αυτά είναι η αυτολογοκρισία ενώ ένα άλλο επίπεδο είναι όταν οι επικεφαλής ενός μέσου αποφασίζουν να μην δημοσιευθούν/προβληθούν κάποια κείμενα των δημοσιογράφων.
Η αυτολογοκρισία έχει διαφορετικές μορφές. Για παράδειγμα, για να προβληθεί η στάση του μέσου, ένας δημοσιογράφος μπορεί να χρησιμοποιήσει τη λέξη «κυβέρνηση» αντί της λέξης «καθεστώς» κάτι το οποίο να αντιτίθεται στις δημοσιογραφικές του πεποιθήσεις.
Μία άλλη συνθήκη είναι οι διάφορες πιέσεις που μπορούν να ασκηθούν, μία από αυτές είναι η επίσημη λογοκρισία γιατί όπου αυτή υφίσταται, η αυτολογοκρισία τείνει να εκτείνεται πέραν των ορίων που θέτει η απαγόρευση της έκφρασης.
Ο Τζωρτζ Οργουελ στη Φάρμα των Ζώων είχε γράψει στον πρόλογο: «Αυτό που είναι ενοχλητικό είναι ότι η λογοκρισία είναι πολλές φορές εθελοντική» και προσθέτει «όποιος έχει ζήσει σε μία ξένη χώρα για αρκετό καιρό, μπορεί να βρει κάποια είδηση η οποία θα μπορούσε να είναι επικεφαλίδα στις εφημερίδες αλλά η είδηση αυτή αγνοήθηκε από τα βρετανικά μέσα.
Κάτι τέτοιο δεν ήταν αποτέλεσμα κυβερνητικής παρέμβασης. Φαίνεται ότι υπήρχε μία σιωπηλή συμφωνία αποσιώπησης αυτών των γεγονότων».
Ενδιαφέρον είναι να επισημανθεί η σχέση αυτολογοκρισίας και ημι-αυταρχικών καθεστώτων. Στα καθεστώτα αυτά, η αυτολογοκρισία ασκείται μέσω καταπίεσης (νομικής και μη) αλλά και μέσω της ελεύθερης λειτουργίας των μέσων αρκεί αυτά να μεταδίδουν ειδήσεις ευνοϊκές για την ηγεσία και κατ’αυτό τον τρόπο ούτε χάνεται ο έλεγχος αλλά ούτε ευνοείται η ελευθερία της έκφρασης.
Οι δημοσιογράφοι προσπαθούν να αποκαλύψουν τις παράνομες ενέργειες των πολιτικών ενώ αντίθετα οι πολιτικοί προσπαθούν να τις κρύψουν, ως εκ τούτου προκύπτει σύγκρουση όσον αφορά την αποκάλυψη της πληροφορίας. Οι πολιτικοί, αρκετές φορές, όχι μόνο προσπαθούν να κρύψουν τις πληροφορίες αλλά και προσπαθούν να χειραγωγήσουν γεγονότα.
loading...
Η κατασκευη και επιννοηση νεολογισμων με τον βολικο δομικο τροπο της Ελληνικης Γλωσσας κυριως, ειναι το κατ εξοχην διαλεκτικο οπλο των πασης φυσεως Νεοταξιτων αριστερων ακομα και "δεξιων".Ιδιως αυτων των αριστερων της πιο καθαρης εκφρασης της ΝΤΠ αυτης των Μαρξιστων-Διεθνιστων.Το οπλο αυτο συνισταται σε μια αρμαθια πειραγμενων Ελληνικων λεξεων(κυριως) που διαφαινεται οτι παρηχθησαν στα προπαγανδιστικα εργαστηρια του βαθεος παγκοσμιου υπερκρατους.Κυριως και λογω του καταλληλου δομικου στοιχειου, του ετυμου της Ελληνικης γλωσσας.Ειχε ξαναγινει αυτο παλιοτερα οταν ο Χριστιανισμος προσπαθησε και επετυχε να αποδομησει τον Ελληνισμο ουσιαστικα.Τωρα βλεπουμε νεο εργο με την επιθεση της παραπανω διεθνους ΕΛΙΤ κατα των δυτικων δημοκρατικων και ηθικων προταγματων και ιδιως αυτων που ελκουν την καταγωγη παλι απο την Αρχαια Ελλαδα. Μερικες απ αυτες τις συγχρονες λεξεις οπως ομοφοβια,αντισημητισμος,ομοσεξουαλισμος,Ισλαμοφοβια και ολα τα εις -φοβια τα εις -αντι και τα εις -ομου)αλλα και μη Ελληνικες οπως ο ρατσισμος λειτουργουν ακαριαια ως αυτοματα ανακλαστικα και διανοητικοι φρακτες. Μεταφερονται ετσι ακριτα συνειρμοι και καταφορες ενος διανοητικου κοσμου οπου κυριαρχει η προπαγανδα η ετοιμοπαραδοτη σκεψη και τα συνθηματικα ενος κατευθυνομενου μισους κατα των αλλων που εκλαμβανονται παντα ως εχθροι.ΕΙ ΟΥ ΜΕΘ ΗΜΩΝ,ΚΑΘ ΗΜΩΝ!!Λεγανε οι χριστιανοι!Το ιδιο λενε και οι Νεοταξιτες Μαρξιστες σημερα.Οπως και οι Ναζι και οι Φασιστες στο παρελθον. Ειναι ενας διανοητικος κοσμος που δεν θελει να διαλεχθει,να επικοινωνησει,να συνεννοηθει.Θελει να επικρατησει πασει θυσια και δεν θα σταματησει αν δεν το επιτυχει.Η ελευθερια του λογου (μεγα επιτευμα της παγκοσμιας Ελλαδος) δεν απασχολει τον μισερο αυτον κοσμο οσο δεν εξυπηρετειται απ αυτον.Στην πραγματικοτητα κανενας διαλογος δεν μπορει να επιτευχθει με οχημα μεταλλαγμενες λεξεις και μισερα νοηματα-σφαιρες!!