Νικηφόρος Φωκάς, η ΜΑΣΤΙΓΑ του Ισλάμ (Γ’ Μέρος)

Σε προηγούμενα βίντεο είδαμε την επική εκστρατεία της Κρήτης, όπου ο Νικηφόρος Φωκάς, στρατηγός ακόμα, διέλυσε τους Άραβες και διέλυσε το πειρατικό εμιράτο που επί έναν αιώνα
έσπερνε τον τρόμο στο Αιγαίο.

Από τη στιγμή που ανέβηκε στο θρόνο, ο πολέμαρχος-βασιλέας έστρεψε το βλέμμα του στην Ανατολή, ξεκινώντας τη μεγάλη αντεπίθεση που οδηγήσει στην συντριβή του Χαλιφάτου.

ΔΕΙΤΕ ΤΟ ΝΕΟ ΜΑΣ ΒΙΝΤΕΟ

https://cognoscoteam.gr

loading...

18 thoughts on “Νικηφόρος Φωκάς, η ΜΑΣΤΙΓΑ του Ισλάμ (Γ’ Μέρος)

  1. ΠΩΣ ΚΑΙ ΔΕΝ ΦΑΝΗΚΕ ΤΟ ΣΑΡΑΚΗΝΟ ΚΑΤΑΛΟΙΠΟ ΚΑΙ ΓΝΩΣΤΟΣ ΟΠΑΔΟΣ ΤΟΥ ΜΟΓΓΟΛΟΓΥΦΤΟΥ ΑΠΑΤΕΩΝΑ ΝΑ ΔΙΑΜΑΡΤΥΡΗΘΕΙ ΓΙΑ ΤΗΝ ΣΦΑΓΗ ΤΩΝ ΣΑΡΑΚΗΝΩΝ ΠΡΟΓΟΝΩΝ ΤΟΥ ΣΤΗΝ ΚΡΗΤΗ ΑΠΟ ΤΟΝ ΝΙΚΗΦΟΡΟ ΦΩΚΑ…

  2. Το παραμύθι τής σφαγής τής Κρήτης

    Ή: πώς δημιουργείται μία συκοφαντία εκ τού μηδενός

    Αισχρά ψέματα, γεννήματα τής αρρωστημένης από τους μύθους, Νεοπαγανιστικής φαντασίας, με ψεύτικους διωγμούς τών Χριστιανών εναντίον τους. Στόχος τους οι αμαθείς και ανιστόρητοι οπαδοί τους, οι οποίοι έτσι φανατίζονται κατά τών Χριστιανών, από τα ψέματα τών ηγετών τού Νεοπαγανισμού. Ένα ακόμα ψέμα τών Νεοπαγανιστών θα ξεσκεπάσουμε σε αυτό το άρθρο. Για να μη μείνει η παραμικρή αμφιβολία για το δαιμονικό τους ήθος. Για να δουν όλοι την "ποιότητα" τών αρνητών τού Χριστού

    Φυσικά, το θέμα δεν κλείνει εδώ. Σε άλλο άρθρο μας, μπορείτε να δείτε ξέχωρα, αναίρεση και του Βλάση Ρασσιά, με αποδείξεις ότι στην Κρήτη δεν υπήρχαν τον καιρό εκείνο ειδωλολάτρες, όπως ισχυρίζονται οι δύο αυτοί παραχαράκτες της ιστορίας.

    Ο Νικηφόρος Φωκάς, ήταν ο απελευθερωτής τής Κρήτης από τους Άραβες. Για τους Νεοπαγανιστές όμως, ήταν διώκτης τών… (ανύπαρκτων τότε στην Κρήτη) ειδωλολατρών, τους οποίους επιμένουν να ονομάζουν: "έλληνες", λες και ο Ρωμαίικος στρατός ήταν κάτι άλλο!

    Στη συνέχεια, θα δώσουμε πρώτα μια εικόνα τών επιτευγμάτων τού μεγάλου αυτού αυτοκράτορα, και τής απελευθέρωσης τής Κρήτης από τους Άραβες, και μετά θα παρουσιάσουμε το Νεοπαγανιστικό παραμύθι, για να γελάσει ο κάθε πικραμένος.

    Τα παρακάτω, είναι παρμένα από τη διεύθυνση: http://11dim-kaval.kav.sch.gr/main/roads/fokas.htm

  3. Ο Νικηφόρος Φωκάς και η απελευθέρωση τής Κρήτης

    Ο Νικηφόρος Φωκάς καταγόταν από τη μεγάλη οικογένεια των Φωκάδων της Καππαδοκίας. Ο πατέρας του Βάρδας Φωκάς ήταν στρατηγός του θέματος των Ανατολικών.

    Από πολύ νεαρή ηλικία απέκτησε πλούσια εμπειρία από τους πολέμους των Βυζαντινών εναντίον των Αράβων.

    Ακολούθησε στρατιωτική σταδιοδρομία και ως νεαρός Πατρίκιος διακρίθηκε στην εκστρατεία του πατέρα του εναντίον των Αράβων. Ο Αυτοκράτορας Κωνσταντίνος Ζ΄ ο Πορφυρογέννητος τον διόρισε αρχηγό του Βυζαντινού στρατού στην Ανατολή. Ο Ρωμανός Β΄ (959 μ.Χ-963 μ.Χ.) τον τίμησε με τον τίτλο του Μάγιστρου και τον διόρισε πάλι Δομεστίνο των σχολών της Ανατολής, ενώ το 960 του ανέθεσε την αρχηγεία της εκστρατείας για την απελευθέρωση της Κρήτης από τους ΄Αραβες.

    Ο θάνατος του Αυτοκράτορα Ρωμανού Β΄(15 Μαρτίου 963) δημιούργησε σοβαρά προβλήματα, αφού η αυτοκράτειρα Θεοφανώ ήταν μόλις 20 ετών, οι δε γιοι του Βασίλειος και Κωνσταντίνος έξι και τριών ετών αντίστοιχα. Η άσκηση της εξουσίας θα περιερχόταν στον ευνούχο Ιωσήφ Φρίγγα, ο οποίος συνωμοτούσε εναντίον του ενδόξου στρατηγού. Ο Νικηφόρος Φωκάς είχε πλήρη γνώση της κατάστασης. Απέκτησε σιγά σιγά και το θαυμασμό της νεαρής Αυτοκράτειρας, η οποία δεν συμφωνούσε με τον τρόπο άσκησης της εξουσίας από παρακοιμώμενο ευνούχο. Τελικά ο Νικηφόρος Φωκάς πείστηκε να επιδιώξει την άνοδό του στον θρόνο της Aυτοκρατορίας παρά τη ροπή του προς το ασκητικό ιδεώδες, την οποία του την είχε εμφυσήσει ο φίλος του Αθανάσιος ο Αθωνίτης.

    Η δύναμή του ήταν τέτοια που η χήρα του Αυτοκράτορα, η Θεοφανώ, ήρθε σε συνεννόηση μαζί του και, αφού στέφθηκε αυτοκράτορας από το στρατό το 963 στην Καισάρεια, τον νυμφεύτηκε στη μεγάλη εκκλησία της Πρωτεύουσας, την Αγία Σοφία.

    Μέλος της μεγάλης στρατιωτικής οικογένειας των Φωκάδων, ο Νικηφόρος είναι ιδιότυπη περίπτωση αυτοκράτορα, που συνδυάζει την τραχύτητα του στρατιωτικού με τη θρησκευτική απλότητα του μοναχού. Μακριά από κάθε πολυτέλεια, ζει στα ανάκτορα όπως και στο στρατόπεδο χωρίς όμως να αδιαφορεί για τα συμφέροντα των αριστοκρατών, στους οποίους ανήκει. Με τη νομοθεσία του, ενώ καλυτερεύει τη θέση των μεγαλογαιοκτημόνων απέναντι στους μικροϊδιοκτήτες, προστατεύει ιδιαίτερα τη στρατιωτική ιδιοκτησία, θεωρώντας πρωταρχικής σημασίας την οικονομική ενίσχυση του στρατού. Παράλληλα σταματά τον πολλαπλασιασμό των μοναστηριών – επιτρέπει την ίδρυση νέων μόνο σε έρημα μέρη, όπως είναι το Άγιο Όρος – και εκδίδει διάταγμα (964) εναντίον της αύξησης της εκκλησιαστικής περιουσίας καθώς πίστευε πως ο πλούτος δεν ταίριαζε με την πνευματική φύση της και τον ασκητικό τρόπο ζωής των μοναχών. Περιόρισε επίσης την αρχή της προτιμήσεως για γαίες δυνατών ή φτωχών στα μέλη των αντίστοιχων τάξεων και φρόντισε να ενισχύσει την τάξη των στρατιωτών, ορίζοντας ως αναπαλλοτρίωτο όριο στρατιωτικών κτημάτων εκτάσεις αξίας 12 νομισμάτων. Με τον τρόπο αυτόν οι στρατιώτες μπορούσαν να καλύπτουν τα έξοδα του εξοπλισμού τους.

  4. Έκανε πολλούς πολέμους και εκτίναξε τα σύνορα της Aυτοκρατορίας πέρα από τον Ευφράτη. Ακόμα έδειξε περισσότερο ενδιαφέρον για τα Βυζαντινά συμφέροντα στις επαρχίες της Νότιας Ιταλίας και της Σικελίας. Αντιμετώπιζε με μεγάλη επιτυχία τα προβλήματα στα βόρεια σύνορα της Αυτοκρατορίας. Ακόμα απελευθέρωσε πολλές πόλεις με θριαμβευτικές νίκες, ανακατέλαβε την Κύπρο και επιβεβαίωσε την Βυζαντινή κυριαρχία στη Μεσόγειο.

    Βασική κατεύθυνση της πολιτικής του Αυτοκράτορα υπήρξε η συνέχιση των αγώνων εναντίον των Αράβων στην Ανατολή.

    Πράγματι ο Νικηφόρος αφού συγκέντρωνε τον Βυζαντινό στρατό στα Φύγολα της Μικράς Ασίας εκμεταλευόμενος την απουσία του αραβικού στόλου από την Κρήτη κατέπλευσε στον κολπίσκο πλησίον του Χάνδακα και άρχισε τις επιχειρήσεις εναντίον του συγκεντρωμένου στρατού. Οι επιχειρήσεις συνεχίστηκαν ολόκληρο το χειμώνα. Στις 7 Μαρτίου του 961 μ.Χ. κατέλαβε το Χάνδακα και εκκαθάρισε το νησί από τα υπολείμματα των Αράβων, ενώ άφησε αξιόλογη τη φρουρά για τη προστασία του νησιού από νέες αραβικές επιδρομές.

    Κατά την επιστροφή του στην Κωνσταντινούπολη τέλεσε θρίαμβο ενώπιον του Αυτοκράτορα Ρωμανού Β΄ και μεγάλου πλήθους, οι οποίοι εντυπωσιάστηκαν από τον μεγάλο αριθμό των αιχμαλώτων καθώς και τον ΄Αραβα Εμίρη της Κρήτης Αμπντ-Αλ-Αμιζ.

    Μετά την επιστροφή του στην Ανατολή οργάνωσε συστηματικά τον αγώνα των Αράβων.

    Νίκησε σε επανηλειμμένες αναμετρήσεις τον χαλίφη των Αράβων Σαιφ-αλ Ντάου Λαχ, κατέλαβε 60 σημαντικά φρούρια και την πρωτεύουσα του κράτους του Χαλεπίου στη Βόρεια Συρία (Δεκέμβριος 962 μ.Χ.). Οι νίκες εναντίον των Αράβων σε όλα τα πεδία ανύψωσαν το γόητρο της Aυτοκρατορίας και την προσωπική ακτινοβολία του μεγάλου βυζαντινού αρχηγού.

    Τα πρώτα δύο έτη της βασιλείας του απομάκρυνε τους ΄Αραβες από την Κιλικία. Οι πόλεις Τάρας, Άδανα, Μονεστία και άλλες απελευθερώθηκαν με θριαμβευτικές νίκες του βυζαντινού στρατού. Το 966 μ.Χ. ο Νικηφόρος πολιόρκησε χωρίς επιτυχία την Αντιόχεια αλλά προσάρτησε μεγάλο τμήμα της Συρίας. Το 967 μ.Χ. οργάνωσε νέα εκστρατεία στη Συρία, κινήθηκε κατά μήκος της παραλιακής ζώνης, απελευθέρωσε πολλές πόλεις και τελικά αποφάσισε την πολιορκία της Αντιόχειας. Κατέλαβε την ΄Εδεσσα, στην οποία βρήκε την αχειροποίητη εικόνα του Χριστού, προχώρησε μέχρι την Τρίπολη του όρους Λιβάνου, κατέλαβε είκοσι περίπου οχυρά φρούρια και επέβαλε νέα πολιορκία στην Αντιόχεια. Η πολιορκία ανατέθηκε στους στρατηγούς Πέτρο Φωκά και Μιχαήλ Βούρτζη οι οποίοι τελικά κατόρθωσαν να καταλάβουν την Πόλη (29 Οκτωβρίου 969 μ.Χ). Σύντομα καλύφθηκε και το Χαλέπι και ο Άραβας εμίρης του Χαλεπίου αναγνώρισε τη βυζαντινή κυριαρχία. Οι επιτυχίες του Νικηφόρου στην Ανατολή εξουδετέρωσαν πλήρως την αραβική απειλή για πολλές δεκαετίες ενώ παράλληλα αποκατέστησαν την βυζαντινή παρουσία μέχρι τη Μεσοποταμία.

  5. Η χριστιανική θρησκεία διαθέτει και εγκληματίες αγίους.

    Ο Ιλλυριός Μέγας Κωνσταντίνος είναι ένας κατά συρροήν δολοφόνος αφού σκότωσε γαμπρό, γιο, εγγονό και τη σύζυγό του μαζί με χιλιάδες θύματα στους πολέμους του.

    Ο Ισπανός Θεοδόσιος βαρύνεται ανάμεσα σε άλλα και με τη Σφαγή του Ιππόδρομου στη Θεσσαλονίκη το 590 μ.Χ. με δεκαπέντε χιλιάδες περίπου θύματα.

    Πολλές αγίες, όπως η Ειρήνη (σύζυγος του Τούρκου βυζαντινού αυτοκράτορα
    Λέοντα Δ'), έχουν σκοτώσει ακόμα και τα παιδιά τους, αλλά τιμώνται από την Εκκλησία.

    Ο Ιλλυριός Ιουστινιανός και η Θεοδώρα (πρώην πόρνη, άγνωστης καταγωγής) με μια άλλη σφαγή τριάντα πέντε χιλιάδων (35.000) στη Στάση του Νίκα είναι επίσης άγιοι.

    Ο Κύριλλος, ο ηθικός αυτουργός της δολοφονίας της Υπατίας που κομμάτιασαν χριστιανοί στην Αλεξάνδρεια.

    Αλλοι είναι άγιοι με….. το σπαθί τους, όπως ο Νικηφόρος Φωκάς που έσφαζε, με το χέρι του, χιλιάδες Κρητικούς (κατά την Επανάσταση των Κρητικών κατά των Βυζαντινών), στο…. όνομα του Κυρίου!

    Ο άγιος Πορφύριος, ο άγιος Μεθόδιος και άλλοι άγιοι δεν θα διστάσουν να ξεθάψουν τα κόκαλα των αντιπάλων τους για να τα αναθεματίσουν, να τα μαστιγώσουν και να τα κάψουν!

  6. Η τόσο σημαντική αύξηση δύναμης και αίγλης του Βυζαντίου υπαγορεύει στον Νικηφόρο την αγέρωχη στάση του απέναντι στους Βουλγάρους, όταν αντιπρόσωποί τους ζητούν την πληρωμή φόρων που πληρώνονταν από παλαιά. Η μυστική συνεννόηση Βουλγάρων και Ούγγρων, που έδινε τη δυνατότητα στους τελευταίους να κάνουν επιδρομές στη Θράκη περνώντας από βουλγαρικό έδαφος, προκαλεί τον Νικηφόρο να στρέψει τους Ρώσους εναντίον των Βουλγάρων, γεγονός επικίνδυνο για το ίδιο το Βυζάντιο, κυρίως ύστερα από τη ρωσική κατάληψη της Βουλγαρίας. Συναίσθηση υπεροχής, αλλά και παράδοση αιώνων, δημιουργεί τη δυσμενή αντίδραση του Νικηφόρου, όταν επανιδρύεται στη Δύση η Αυτοκρατορία, αυτή τη φορά από Γερμανό ηγεμόνα, τον Όθωνα Α' (962), ο οποίος μονοπωλεί τον τίτλο του Αυτοκράτορα των Ρωμαίων.

    Η ισχυρή αντίδραση του Νικηφόρου για την ανεπίτρεπτη στάση του Γερμανού ηγεμόνα εκδηλώνεται και με τη δυσμενή υποδοχή, που επιφυλάσσει στον πρέσβη του Όθωνα, Λιουτπράνδο (968).

    Η συνεχής πολεμική δραστηριότητα των Βυζαντινών για μια ολόκληρη εξαετία (963 μ.Χ.-969 μ.Χ.) είχε κουράσει τον Βυζαντινό στρατό και είχε προκαλέσει τη δυσφορία του λαού από τις επαχθείς φορολογικές επιβαρύνσεις. Ο ανιψιός του, Ιωάννης Τσιμισκής εκμεταλεύτηκε αυτή τη δυσφορία και σε συνεργασία με την αυτοκράτειρα Θεοφανώ, συγκρούστηκε με το Νικηφόρο και οργάνωσε συνομωσία για την εκθρόνισή του, η οποία συντελέστηκε με τη δολοφονία του ηρωικού Αυτοκράτορα τη νύχτα της 10ης Οκτωβρίου το 969 μ.Χ. Αυτό ήταν το άδικο τέλος του Νικηφόρου Φωκά, ενός από τους σημαντικότερους Αυτοκράτορες του Βυζαντίου.

    Ο Νικηφόρος Φωκάς υπήρξε ένας από τους σημαντικότερους Αυτοκράτορες του Βυζαντίου και μεγαλόπνοος οραματιστής της παγκόσμιας ακτινοβολίας της Αυτοκρατορίας. Φύση ιδιόρυθμη και δυναμική, αισθανόταν ιδιαίτερη ικανοποίηση στο πεδίο των μαχών και στην εμπειρία της ασκητικής ησυχίας. Οι στρατιωτικές και στρατηγικές του ικανότητες είχαν αναπτυχθεί στο έπακρο όπως φαίνεται και από τα στρατιωτικά του έργα. Αδάμαστος πολεμιστής και μεγαλόπνοος ηγέτης, αφιέρωσε ολόκληρη τη ζωή του στο πεδίο των μαχών και στην πνευματική άσκηση.

  7. Ελληνοκεντρικές απάτες. (ε) Γενοκτονία Ελλήνων το 961 από τους βυζαντινούς! Που είναι οι πηγές;

    Ο Νικηφόρος Φωκάς, μετά από δυο σχεδόν αιώνες κατοχής, κατάφερε να ανακαταλάβει την Κρήτη από τα χέρια των Μουσουλμάνων. Οι Έλληνες πιστοί του Δωδεκάθεου σκάρωσαν ολόκληρο παραμύθι: Δεν ήταν Μουσουλμάνοι στην Κρήτη, αλλά Έλληνες δωδεκαθεϊστές.
    Βασίζονται, λένε, στα αποσπάσματα ενός ιστορικού, του Πρίσκου, που είναι, με βάση τις προσωπικές μου έρευνες αλλά και αυτές άλλων, ΑΝΥΠΑΡΚΤΑ!

    Μα δεν υπάρχει ένας γνήσιος Έλλην να με επανελληνίσει;

    Ψάχνω το απόσπασμα του ιστορικού Πρίσκου που αναφέρει “Εθνικούς” στην Κρήτη τον 10ο αιώνα μ.Χ.
    Στα “εθνικά” μπλογκ λένε πως υπάρχει στα “Κρητικά, στην συλλογή Jus Graeco-romanum”. Το βρηκα το βιβλίο, εδώ,
    https://ia801409.us.archive.org/27/items/jusgraecoromanu00linggoog/jusgraecoromanu00linggoog.pdf
    και …ούτε Πρίσκος ούτε Κρητικά υπάρχουν. Μετά, έψαξα τα άπαντα του Πρίσκου, εδώ,
    http://www.archive.org/stream/historicigraecim01dinduoft#page/n3/mode/2up
    ευρισκόμενα μεταξύ άλλων ελασσόνων βυζαντινών Ιστορικών. Για τον Αττίλα γράφει.
    Επειδή δεν θέλω -πάλι- να χαρακτηρίσω τους Επανελληνιστές ως αισχρούς και αήθεις ψεύτες, παρακαλώ βοηθείστε με. Πείσετε με πως αυτός ο δόλιος ο Πρίσκος έγραψε κάτι για τους Εθνικούς της Κρήτης, και ας είναι και συνταγή μαγειρικής.
    Απατεωνίσκοι της σειράς…

    και ο κώλος της ιέρειας της …Αρτέμιδος…

    http://skourtdim.blogspot.com/2015/08/961.html

  8. KOLOGYFTOS SAKATIS EGLHMATIAS AREMIS PSORAS H ZAGLARO.

  9. Ο κ@λος της ιέρειας της …Αρτέμιδος…

    Μετάφραση, Δ. Σκουρτέλης

    “'Οσο ο στρατηγός δυνάμωνε την παράταξη κατά μέτωπο και έβαζε σε τάξη τις δυνάμεις του, ένα πουτανάκι, με κουνήματα και σείσματα, να το χαρακτηρίσω με επιείκεια ιταμό και αναιδές, έσκυβε από τα τείχη, έκανε κάτι μαγείες και ξόρκια. Λένε πως οι (εξισλαμισμένοι) Κρητικοί κατέχουν μαντείες και βωμολοχίες και μαγείες που από παλιά είχαν πάρει από τους Μανιχαίους και τον Μωάμεθ. Μα δεν έκανε μόνο αυτά εκείνο το αναιδές και ακόλαστο γύναιο. Αλλά σήκωνε και το ρούχο της πάνω από το συνηθισμένο και γύμνωνε (όλα) τα μέρη του σώματος, και περηφανεύοταν να ειρωνεύεται τον στρατηγό. Τότε, ένας από τους καλούς τοξότες τέντωσε την χορδή και ρίχνει στο ακόλαστο γύναιο, και το έριξε από τους προμαχώνες και έγινε κομάτια αμέσως (πέφτοντας) και ξεφύσηξε την ψυχή της και απέσπασε έτσι την καταστροφή που έπρεπε, εξ αιτίας της ύβρης της.”

    Το αυθεντικό κείμενο:

    “ἐν ᾧ δὲ ὁ στρατηγὸς τὴν ἴλην κατὰ μέτωπον ἐκρατύνετο, καὶ εἰς πλαίσιον τὰς δυνάμεις συνέταττε, γύναιον ἑταιρικὸν, ἀκκιζόμενόν τε καὶ θρυπτόμενον, ἰταμὸν ἐπιεικῶς τυγχάνον καὶ ἀναιδὲς, τῶν προμαχεώνων προκύπτον, γοητείας ἐποιεῖτό τινας καὶ ἐπῳδάς. λέγεται γὰρ κατόχους εἶναι Κρῆτας μαντείαις καὶ βωμολοχίαις καὶ πλάναις, πρὸς τῶν Μανιχαίων καὶ τοῦ Μωάμεθ παρειληφότας ἀνέκαθεν. οὐ ταύτῃ δὲ μόνον τὸ ἰταμὸν ἐκεῖνο γύναιον τὸ ἀναιδὲς καὶ ἀκόλαστον ἐπεδείκνυτο· ἀλλὰ καὶ, τὸν χιτωνίσκον παρὰ τὸ μέτριον ἀνασεσυρκὸς καὶ ἀπογυμνοῦν τὰ μέρη τοῦ σώματος, ἐς τὸν στρατηγὸν ἐπέσκωπτεν ἐπαρώμενον. καὶ δή τις τῶν εὐστόχων τοξοτῶν, τὴν νευρὰν ἐντεινάμενος, βάλλει τὸ ἀκόλαστον γύναιον, καὶ χαμαιῤῥιφὲς τῶν πύργων κατήνεγκε, διαῤῥαγὲν αὐτίκα, καὶ τὸ ψυχίδιον ἀποφυσῆσαν, καὶ τίσιν τῆς ὕβρεως τὸν οἰκτρὸν ἐπισπασάμενον ὄλεθρον.”

    Να τι λένε οι αρχαιόπληκτοι γι αυτήν την μάγισσα, παραλείποντας να πουν πως ο Διάκονος λέει καθαρά πως ήταν Μουσουλμάνα. Όχι, ήταν …ιέρεια της Άρτεμης!!!

    “Η Κλεαγέτη ήταν πολύ μορφωμένη και γόνος Ιερατικής οικογενείας. Η μητέρα της λεγόταν Ζηνόκλεια, ήταν Ιέρεια της Ήρας, και είχε πάρει μέρος στην μάχη της Κρήτης κατά των βυζαντινών το 949. Με το τόξο της είχε σκοτώσει 50 βυζαντινούς κατακτητές. Η Ζηνόκλεια τελούσε τα Ελληνικά Μυστήρια και είχε διδάξει από μικρή την θυγατέρα της Κλεαγέτη το πώς να πολεμά τους βυζαντινούς κατακτητές. Ο Λέων Διάκονος στην Ιστορία του αναφέρει την Κλεαγέτη με υβριστικούς όρους. Την αποκαλεί «γύναιον εταιρικόν», «αναιδές», και ότι τάχα έκανε μαγγανείες. Όμως της αναγνωρίζει, αν και με υβριστικό τόνο, ότι ήταν μάντισσα και ότι ήταν ατρόμητη, καθώς πλησίαζε μόνη της μέχρι τα φυλάκια των βυζαντινών και τους προκαλούσε σε πόλεμο.”

    Πόσα άλλα ψέματα θα υποστούμε χάριν της “Εθνικής μας θρησκείας;”

  10. ΠΟΙΟ ΚΟΡΟΙΔΟ ΑΠΟ ΤΟΝ ΑΡΧΙΣΥΜΜΟΡΙΤΗ ΖΑΓΚΛΑΡΑ ΠΕΘΑΙΝΕΙ

  11. Γιατί καλέ κύριε διαχειριστά σβήσατε τα τραγουδάκια;Η μουσική εξημερώνει ακόμη και
    την αυτού μεγαλειότητα τον κύριο "Ζαγκλάρα"

  12. Πολύ ωραίο τραγούδι , ευχαριστώ πολύ
    τώρα θα σας αφιερώσω αυτό το τραγούδι που τραγουδούσε ο μπαμπάς μου σε μένα και τον αδερφό μου και θα σας καληνυχτίσω

    https://www.youtube.com/watch?v=vFmebxBFPnY

  13. Πολύ καλό, από τα εκλεκτα μου,
    ακόμη καλύτερη ερμηνια δίνει ο Θέμης Αδαμαντίδης!

  14. Έτσι που με έκανες τώρα δεν θα μπορώ να βρίζω ρε γμτ μου!
    Άστιευομαι βέβαια, καλό απόγευμα!

  15. Αύγουστος 15, 2017 στις 3:54 μμ
    Ως Στελιος Ζαγκλαρας κε ωσ ανθροπωσ το ομολογω ειμε καθαρμα κε σατανιστης

  16. Ειναι ανεπιτρεπτο να σβηνονται ανευ λογου σχολια που ειναι ευπρεπη ασχετα αν δεν αρεσουν σε καποιους.Δεν βγαζω κανενα πορισμα,το εκλαμβανω ως αβλεψια.

Comments are closed.