ΔΙΚΕΣ ΠΑΡΑΛΛΗΛΕΣ- Η ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ ΚΑΤΑΔΙΚΑΣΤΗΚΕ ΕΝΤΕΛΩΣ ΑΝΥΠΕΡΑΣΠΙΣΤΗ

Του Στέλιου Τάτση

Παρακολούθησα όλη την ντροπιαστική διαδικασία της συμφωνίας των
Πρεσπών, που κατέληξε στην εκχώρηση του ονόματος ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ
σε ένα ιστορικά ανύπαρκτο κρατίδιο , κατασκευασμένο από τον

δικτάτορα Τίτο. Όλο αυτό το διάστημα που παρακολουθούσα , τις
αισχρές και σιχαμένες συνομιλίες με τους γείτονες , ο νούς μου έφερνε εικόνες από την Δίκη των Θ.Κολοκοτρώνη και Δ.Πλαπούτα
το 1834 στο Ναύπλιο. Άνευ δίκης …….εκχωρήθηκε η ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ,
άνευ δίκης καταδικάστηκαν οι Ήρωες του 1821.
Αξίζει να αναφερθώ εν περιλήψει στο ιστορικό της δίκης του Ναυπλίου. Δεν ξέρω αν η αχαριστία  και η αγνωμοσύνη , πηγάζουν  από
το DNA της φυλής μας η αυτοί που τις κουβαλούν μέσα στην ψυχή τους είναι παρύσακτα αίματα ……..
Ως γνωστόν αυτά τα δυό παληκάρια ο Θόδωρος Κολοκοτρώνης και ο Δημήτρης Πλαπούτας , κατηγορήθηκαν για εσχάτη προδοσία , περί
δήθεν συνωμοσίας εναντίον του ανήλικου βασιλιά Όθωνα και των
Γερμανών αντι βασιλέων , παρά το γεγονός ότι ο Κολοκοτρώνης
πρωτοστάτησε στα γεγονότα για την εκλογή του Όθωνατο 1832.
Ήταν δε γνωστός για την φιλοκαποδιαστριακή και φιλορωσική του
τοποθέτηση, πράγμα που προφανώς εκμεταλλεύτηκαν οι πολιτικοί
του αντίπαλοι για να τον εξοντώσουν.
Η δίκη των ξεκίνησε στις 30 Απριλίου του 1834 και τέλειωσε 26 Μαίου του ιδίου έτους.
Την σύνθεση του δικαστηρίου αποτελούσαν οι:
Αναστάσιος Πολυζωίδης Πρόεδρος από το πάλαι ποτέ Μελένικο της βορειοανατολικής Μακεδονίας που ήταν εμπορική πόλη και το αξιολογότερο κέντρο του Ελληνισμού και σήμερα είναι πολύ όμορφο
τουριστικό χωριό της Νότιας Βουλγαρίας. Είχα την τύχη να το επισκεφτώ πρίν τρία χρόνια με έναν φίλο από το Εμπόριο Κοζάνης
τον Θωμά Δαλάκη. Μας έκανε εντύπωση η ομορφιά του  και η σφραγίδα που άφησαν στον τόπο οι πρόγονοί  μας. Για τους ανιστόρητους , θα ήθελα να επισημάνω πως η περιοχή πέρασε στους Βουλγάρους το 1913 με την συνθήκη του Βουκουρεστίου.
Γεώργιος Τερτσέτης Αντιπρόεδρος και μέλη οι:
Δ. Σούτσος, Α.Βούλγαρης και Φ.Φραγκούλης.
Κατά την εξέταση των μαρτύρων ,Πρόεδρος και Αντιπρόεδρος
αντελήφθησαν  πως οι μάρτυρες ήταν ψευδομάρτυρες, διότι αφ´ενός
αυτά που έλεγαν δεν είχαν καμία βάση αποδείξεως και αφ’ετέρου ,
το ότι  ενώ πριν συμπεριληφθούν στην λίστα μαρτύρων ήταν
άσημοι και ανύπαρκτοι ξαφνικά προωθήθηκαν σε επιλήψιμες θέσεις.
Το ίδιο ακριβώς που έγινε με το Μακεδονικό σήμερα που ορισμένοι
πούλησαν την συνείδησή τους για τους ίδιους λόγους και να επιτευχθεί
μια ισχνή πλειοψηφία για ένα τέτοιο μεγάλο Εθνικό θέμα.
Ας μην κρυβόμαστε πίσω από το δάχτυλό μας , οι Πρέσπες θα έχουν δυσάρεστες μελλοντικές εξελίξεις εις βάρος μας και όποιος δεν το
καταλαβαίνει δεν είναι Έλληνας. Ήδη άρχισαν τα όργανα ,τόσο με
το όνομα όσο και με τα προϊόντα. Ο Σόρος και η παρέα…….του έχουν
κατά νούν μια Μακεδονία με ολόκληρο το γεωγραφικό της χώρο σε ένα ανεξάρτητο κράτος με πρωτεύουσα την  Θεσσαλονίκη .
Ο Πολυζωίδης παρά το γεγονός ότι ήταν αντίπαλος του Κολοκοτρώνη,
εντούτοις στάθηκε στο ύψος του θεσμού τον οποίον υπηρετούσε.
Οι τρεις από τους πέντε δικαστές , πουλημένοι όντες ψήφισαν  υπέρ
της καταδίκης , αντίθετοι ήταν ο Πρόεδρος και ο Αντιπρόεδρος.
Ο κυβερνητικός επίτροπος Εισαγγελέας ανθέλληνας Μάσον μαζί με
τον Υπουργό Δικαιοσύνης Σχινά , προσπάθησαν να πείσουν τον
Πρόεδρο Πολυζωίδη να υπογράψει την  απόφαση της καταδίκης
λέγοντάς του , εν ονόματι τουΒασιλέως σε διατάσσουμε  να την υπογράψεις.Κι’εκείνος απήντησε στα ανδρείκελα των Βαυαρών :
«Προτιμώ να μου κόψουν το χέρι αλλά δεν την υπογράφω, όχι δεν
θα είμαι συνεργός στον φόνο  δύο αθώων». Ο Σχινάς τότε του είπε,
δεν με ενδιαφέρει η υπογραφή σου , όμως σε διατάσσω να παρευρεθείς
στην αίθουσα συνεδριάσεων ,όπου θα απαγγελθεί αμέσως η απόφαση.
Εκείνος  αμετακίνητος, γαντζώθηκε στην καρέκλα του αποφασισμένος να μην υποχωρήσει και τότε ο παθιασμένος  Υπουργός, με ύφος δέκα καρδιναλίων , ξεφώνισε και η υπομονή έχει
τα όριά της  και διέταξε τους επιτελείς – υποτελείς του να τον μεταφέρουν στην αίθουσα διά της βίας.Όπως τον μετέφερναν,,
φώναζε , πως το σώμα μου μπορείτε να το κάνετε ότι θέλετε, τον
στοχασμό μου και την συνείδησή μου  όμως δεν μπορείτε να την παραβιάσετε.
Αφού καταδίκασαν και έριξαν τους ήρωες στην φυλακή , στη συνέχεια
παρέπεμψαν τον Πολυζωίδη και τον Τερτσέτη σε δίκη στο ίδιο τζαμί
τουΝαυπλιου .
Η απολογία τόσο του Ζωίδη όσο και του Τερτσέτη θα μείνουν για πάντα στο πάνθεον  της ιστορίας της Ελληνικής δικαιοσύνης.
Ο Πολυζωίδης μίλησε με σκληρή γλώσσα εναντίον του Επιτρόπου Μάνσον λέγοντας.
Δεν υπέγραψα την θανατική ποινή των κατηγορουμένων , διότι εκτός
από τον νόμο που ήταν μετο μέρος των , με εμποδίζει και ένα άλλο αίτιο πολύ πιό ανώτερο: « Ο Εθνισμός μας !……ο Εθνισμός μας κ.Επίτροπε , είναι θεμελιομένος  εις το αίμα 800 χιλιάδων Ελλήνων
φονευθέντων  εις τον αγώνα και δεν ήταν θέλημα Θεού ημείς , εις την
26ην Μαίου (τέλος της δίκης) να φθάσομεβ εις τόση αναισθησία ,ώστε
να εξαλείψει την λατρείαν τουΕθνισμού από τα σπλάχνα μας  η
επωμίδα του Υπουργού. Εσεις κ. Επίτροπε Μάσον και όλη η φάρα σας
έχετε ανάγκη από σκυμμένα κεφάλια , αλλά να βάλλετε καλά στο
μυαλό σας , πως τούτη η χώρα , η Πατρίδα μου , που λέγεται Ελλάδα,
ΞΕΡΝΑΕΙ ΤΑΣΩΜΑΤΑ ΠΟΥ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΔΙΚΑ ΤΗΣ .
Πόση ομοιότητα αγαπητοί αναγνώστες έχει εκείνη η δίκη με την σημερινή καταδίκη της ΜΑΚΕΔΟΝΙΑΣ  ΜΑΣ.
Γερμανοί πρωταγονιστές τότε , Γερμανοί πρωταγονιστές και σήμερα.
Η διαφορά είναι , πως σ´εκείνην την δίκη υπήρξαν, ο Πολυζωίδης
και ο Τερτσέτης , οι οποίοι υπερασπίστηκαν την αθωότητα των Ηρώων, αλλά και αυτήν καθεαυτή την δικαιοσύνη.Ενώ η Μακεδονία μας καταδικάστηκε παντελώς ανυπεράσπιστη.