ΑΓΙΟΣ ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΣ: Ο ΗΡΩΪΚΟΣ ΙΕΡΟΜΑΡΤΥΣ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ

ΛΑΜΠΡΟΥ Κ. ΣΚΟΝΤΖΟΥ Θεολόγου – Καθηγητού 

       Οι ποταμοί αιμάτων των Χριστιανών Μαρτύρων προέρχονται από όλες τα γένη, τις φυλές και τις κοινωνικές τάξεις. Το νέφος των Μαρτύρων της Εκκλησίας μας περιλαμβάνει ηρωικά πρόσωπα
ευγενών και άσημων, αρχόντων και αρχομένων, πλουσίων και φτωχών, κληρικών και λαϊκών, νέων και γερόντων, ως ηχηρή απάντηση σε όλους εκείνους τους κακεντρεχείς και ανιστόρητους, οι οποίοι θέλουν τον Χριστιανισμό να είναι τάχα δημιούργημα επιμέρους ομάδας.
     Μια ομάδα Μαρτύρων είναι και οι ιερομάρτυρες, οι οποίοι όντες κληρικοί, έδωσαν τη μαρτυρία τους για το Χριστό και την επισφράγισαν με τη ζωή τους. Ένας από αυτούς υπήρξε και ο άγιος Χαράλαμπος, μια ιδιαιτέρως ηρωική μορφή της Εκκλησίας μας. Γεννήθηκε περί το 90 μ. Χ. στη Μαγνησία, πιθανότατα, της Θεσσαλίας, κατ’ άλλους στην Μαγνησία της Μ. Ασίας. Οι ευσεβείς γονείς του τον ανέθρεψαν χριστιανικά, με κίνδυνο της ζωής τους, διότι η ιδιότητα του χριστιανού θεωρούνταν έγκλημα για το ρωμαϊκό κράτος και οι Χριστιανοί διώκονταν απηνώς.
     Περί το 130 μπήκε στις τάξεις του κλήρου. Ως πρεσβύτερος της Εκκλησίας της Μαγνησίας ανάλαβε τεράστιο αγώνα για τη διάδοση της νέας πίστεως. Έκθετε τον εαυτό τους σε κίνδυνο προκειμένου να αποσπάσει ανθρώπους από την σκοτεινή ειδωλολατρία και να τους οδηγήσει στο φως του Χριστού. Κήρυττε φλογερούς λόγους σωτηρίας και στηλίτευε δημόσια την πλάνη των δαιμονικών ειδώλων. Ευτύχησε να ζήσει 113 χρόνια. Έζησε κατά τον ταραχώδη δεύτερο αιώνα και βίωσε τους σκληρούς και απάνθρωπους διωγμούς των Χριστιανών. Αλλά για τον ίδιο ευδόκησε ο Θεός να δοκιμάσει τον μαρτυρικό θάνατο στα βαθιά του γεράματα.
      Βλέποντας το μαρτύριο χιλιάδων ηρωικών Χριστιανών, ποθούσε και ό ίδιος να αξιωθεί να χύσει το αίμα του για το Χριστό και την αλήθεια Του. Στα τέλη της ζωής του, αυτοκράτορας στη Ρώμη ήταν ο ασεβής και χριστιανομάχος Σεβήρος (193-211 μ. Χ.). Συνέχισε και αυτός την παράδοση των προκατόχων του. Μισούσε θανάσιμα τους Χριστιανούς και θεωρούσε καθήκον του να τους εξολοθρεύσει. Για τούτο και ανανέωσε με διάταγμά του το γενικό διωγμό τους σε όλη την αυτοκρατορία. Όποιος υπήκοος αρνιόταν να τιμήσει τους ειδωλολατρικούς «θεούς» και τους καταφρονούσε συλλαμβάνονταν, βασανίζονταν φρικτά και πέθαινε επονείδιστο θάνατο.
      Διοικητής της Μαγνησίας ήταν κάποιος σκληρός και φανατικός ειδωλολάτρης ονόματι Λουκιανός. Εφαρμόζοντας με περισσό φανατισμό την αυτοκρατορική διαταγή, έτρεχε σε κάθε μέρος μανιασμένος, ανακαλύπτοντας Χριστιανούς, τους οποίους υπέβαλλε σε σκληρά και απάνθρωπα βασανιστήρια, προκειμένου να τους μεταστρέψει ξανά στη λατρεία των ειδώλων. Τους οδηγούσε στα στάδια, όπου τους εξολόθρευε δημόσια για παραδειγματισμό.
       Μεταξύ αυτών ήταν και ο σεβάσμιος γέρων και πρεσβύτερος Χαράλαμπος. Είχε πληροφορηθεί για τη δράση του και γι’ αυτό διέταξε να τον φέρουν σιδηροδέσμιο μπροστά του. Ήταν ήδη υπέργηρος 113 ετών. Ο σκληρόψυχος ηγεμόνας τον κοίταξε με βλοσυρό βλέμμα και τον ρώτησε απειλητικά: «Γιατί γέροντα καταφρονείς τις διαταγές του αυτοκράτορα; Γιατί αρνείσαι τους θεούς μας;». Ο Χαράλαμπος, γαλήνιος και πράος του απάντησε πως πάνω από τις πρόσκαιρες ανθρώπινες βασιλείες στέκει ο αιώνιος Βασιλιάς των Ουρανών, ο Χριστός, ο αληθινός Θεός, ο σωτήρας του κόσμου και πως οι «θεοί» του ήταν ψεύτικοι, ανθρώπινες επινοήσεις, πίσω από τις οποίους κρύβονται οι δαίμονες, για να αποσπάσουν τους ανθρώπους από τη σωτηρία.
     Η ηρωική ομολογία του αγίου κληρικού εξόργισε τον Λουκιανό. Άφριζε και μούγκριζε σαν άγριο θηρίο. Χωρίς να σεβαστεί τα βαθιά του γεράματα, τον
παρέδωσε σε ανελέητα βασανιστήρια. Οι απάνθρωποι ειδωλολάτρες δήμιοι αφού τον έγδυσαν, άρχισαν να τον γδέρνουν ζωντανό! Εκείνος, υπέμεινε με αφάνταστη καρτερία τους ανείπωτους πόνους και ευχαριστούσε το Θεό για την τιμή που του έκανε να χύσει το αίμα του για Εκείνον! Το μαρτύριο κρατούσε ώρες και ο άγιος γέροντας άντεχε και συνέχιζε με μεγαλύτερη δύναμη να ευχαριστεί το Θεό. Τότε συνέβη το απροσδόκητο. Δύο από τους σκληρούς βασανιστές του, ο Πορφύριος και ο Βάπτος, βλέποντας τον ηρωισμό και την ανεξικακία του Μάρτυρα, μεταστράφηκαν στον Χριστιανισμό, πέταξαν τα μαχαίρια και φώναξαν: «Είμαστε και εμείς Χριστιανοί», με αποτέλεσμα να αποκεφαλιστούν επί τόπου. Κατόπιν δύο γυναίκες ξεπήδησαν από το πλήθος που παρακολουθούσε τα βασανιστήρια του Μάρτυρα, ομολόγησαν και εκείνες ότι είναι Χριστιανές και στεφανώθηκαν με το στέφανο του μαρτυρίου!
     Αλλά οι ώρες περνούσαν και τα εργαλεία άρχισαν να στομώνουν ανεξήγητα και δεν κατόρθωσαν οι δήμιοί του να τον σκοτώσουν. Μεταφέρθηκε στο σπίτι του, όπου συνέρρεαν χιλιάδες χριστιανοί να ασπασθούν τις πληγές του! Αλλά και πάλι τον συνέλαβαν, του έμπηξαν καρφιά στην πλάτη και τον έσυραν ως την Αντιόχεια. Εκεί υπέστη το τελειωτικό του μαρτύριο. Ο τοπικός διοικητής Κρίσπος διέταξε να τον ρίξουν στη φωτιά! Ο άγιος και πάλι ευχαριστούσε και δοξολογούσε το Θεό μέσα στις φονικές φλόγες, παραδίδοντας την αγία του ψυχή στο Χριστό, που τόσο αγάπησε και υπηρέτησε με συνέπεια σε όλη του τη ζωή!
       Τα τίμια λείψανά του περιμάζεψαν με σεβασμό οι Χριστιανοί, με επικεφαλής την
Γαλήνη, κόρη του αυτοκράτορα, η οποία βλέποντας τον ηρωισμό του αγίου είχε γίνει
και αυτή Χριστιανή. Η μνήμη του εορτάζεται στις 10 Φεβρουαρίου. Πλήθος ναών είναι αφιερωμένοι στη χάρη του και οι πιστοί επικαλούνται τη βοήθειά του, θεωρώντας τον ως έναν από τους πιο θαυματουργούς αγίους. Τρανταχτό παράδειγμα η θαυματουργική διάσωση της πόλεως των Φιλιατρών από τη μανία των γερμανικών στρατευμάτων το 1943. 
      Αυτοί είναι οι άγιοι της Εκκλησίας μας, αληθινοί ήρωες και ολοκληρωμένες προσωπικότητες, οι οποίοι νίκησαν τον αμαρτωλό και πτωτικό κόσμο με τη μαρτυρία τους, την οποία επισφράγισαν με το τίμιο αίμα τους. «Αύτη εστὶν η νίκη η νικήσασα τον κόσμον, η πίστις ημών» (Α΄Ιωάν.5,4), κατά τον ευαγγελιστή της αγάπης Ιωάννη! 

loading...

5 thoughts on “ΑΓΙΟΣ ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΣ: Ο ΗΡΩΪΚΟΣ ΙΕΡΟΜΑΡΤΥΣ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ

  1. ΑΣ ΒΑΛΟΥΝ ΤΟ ΑΓΙΟ ΧΕΡΑΚΙ ΤΟΥΣ ΟΙ ΑΓΙΟΙ ΝΑ ΛΕΥΤΕΡΩΘΕΙ Η ΕΛΛΑΔΑ ΜΑΣ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΠΡΟΔΟΤΕΣ
    ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ ΜΕ ΥΓΕΙΑ ΣΤΟΥΣ ΕΟΡΤΑΖΟΝΤΕΣ

  2. ΟΡΘΟΔΟΞΊΑ σημαίνει να λες την αλήθεια πολλοί φοβούνται την αλήθεια επειδή η μοναδική αλήθεια είναι ο ΘΕΟΣ. Οι πολιτικοί ολοι μηδενός εξαιρουμένου είναι ψεύτες και λαοπλάνοι .Γι'αυτό έχετε πίστη ΣΤΟ ΘΕΟ ΤΟ ΣΩΤΗΡΑ ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΟ

    Αναρωτιέστε, γιατί υπάρχει τοση απελπισία και τόσοι απελπισμένοι στην εποχή μας; Απο το άδειασμα του μυαλού και την ερημιά της καρδιάς. Ο νούς δεν σκέφτεται το Θεό και η καρδιά δεν αγαπάει το Θεό.
    Ολος ο κόσμος δεν μπορεί να γεμίσει το ανθρώπινο μυαλό, αυτό μπορεί μόνο ο Θεός να το κάνει. Χωρίς το Θεό ο νούς είναι πάντα άδειος και ολες οι γνώσεις που μπαίνουν στο μυαλό πέφτουν στην άβυσσο. Η αγάπη ολου του κόσμου δεν μπορεί να γεμίσει την καρδιά του ανθρώπου, επειδή η καρδιά νιώθει πως η κοσμική αγάπη αλλαζει και είναι σαν την παλίρροια και την άμπωτη της θάλασσας. Αδερφοί μου, και το μυαλό και η καρδιά μας ανήκουν στο Θεό και μόνο ο Θεός μπορεί να τα γεμίσει με τη δυναμή του. Να το γεμίσει με τη δική Του σοφία, με την πίστη και την αγάπη.
    Χωρίς το Θεό ολα είναι αμάθεια.
    Χωρίς το Θεό ολα είναι στεναχώρια.
    Χωρίς το Θεό ολα είναι απελπισία…"

  3. Ένα μοναδικό θαύμα συνέβη κατά τη διάρκεια του Β΄Παγκοσμίου πολέμου στα Φιλιατρά, τα οποία έσωσε ο Άγιος Χαράλαμπος.

    Διαβάστε ακολούθως μια αληθινή ιστορία για το θαύμα που πραγματοποίησε ο Άγιος Χαράλαμπος στα Φιλιατρά, έτσι όπως έχει διασωθεί στην παράδοσή μας.

    Το 1943 το Γερμανικό Στρατηγείο της Τρίπολης διέταξε τον Γερμανό Διοικητή των Φιλιατρών, Κοντάου, να κάψουν τα Φιλιατρά, να σκοτώσουν τους πρόκριτους της πόλης και να συλλάβουνε 1.500 κατοίκους της για να τους στείλουν στα στρατόδπεδα της Γερμανίας, καθώς οι αντάρτες είχαν προβεί σε κάποιο σαμποτάζ.

    Ο Κοντάου έδωσε με τη σειρά του διαταγή στους στρατιώτες του να προχωρήσουν την επομένη στις 6.00 π.μ. στην εκτέλεσή της.

    Μόλις το πληροφορήθηκε αυτό, ο ιερέας Θεόδωρος Κωτσάκης, από τα Φιλιατρά, προσπάθησε ανεπιτυχώς να μεσολαβήσει στους σκληρούς κατακτητές. Αποχωρώντας άπρακτος ο ιερέας από τη γερμανική διοίκηση, ειδοποίησε τους Φιλιατρινούς της Τρίπολης να προσευχηθούν τη νύκτα στον Άγιο Χαράλαμπο, πολιούχο Φιλιατρών, για να βάλει το χέρι του.

    Ο Άγιος Χαράλαμπος, πραγματικά, παρουσιάστηκε τη νύχτα στον Κοντάου, ενώ κοιμόταν. Ήταν μια ένας γέροντας σεβάσμιος, μεγαλοπρεπής, ιεροφορεμένος, που δεν την είχε δει ποτέ στη ζωή του ο Γερμανός Διοικητής. Ο γέροντας του ζήτησε ήπια να μην εκτελέσει τη φρικτή εντολή.

    Εκείνος εντυπωσιασμένος από το όνειρο, ξύπνησε. Σε λίγο ξανακοιμήθηκε, χωρίς να έχει επηρεαστεί. Όμως ο Άγιος επανεμφανίστηκε λέγοντας τα ίδια λόγια προσθέτοντας ότι θα φρόντιζε να μην τιμωρηθεί ο ίδιος για την παρακοή.

    Ο Διοικητής ξαναξύπνησε και αυτή τη φορά τα λόγια του γέροντα στοίχειωναν τη σκέψη του. Ωστόσο, του ήταν αδύνατο να μην εκτελέσει τη διαταγή, αφού γνώριζε ότι έτσι θα ακολουθούσε και η δική του παραδειγματική τιμωρία. Αποφάσισε, λοιπόν, να ξανακοιμηθεί, όταν για τρίτη φορά, ο Άγιος Χαράλαμπος τον επισκέφθηκε συμβουλεύοντάς τον: «Σου είπα να μην φοβηθείς. Εγώ θα φροντίσω και δεν θα τιμωρηθείς. Θα φυλάξω εσένα και όλους τους άνδρες σου και θα γυρίσετε στα σπίτια σας, χωρίς να πάθει κανένας τίποτε».

    Στην αρχή ο Διοικητής θέλησε να αρνηθεί την εντολή του Αγίου, αλλά τελικά λύγισε, διότι εν συνεχεία τη νύχτα εκείνη, ο Γερμανός αξιωματικός, κατά τα λεγόμενά του, άκουσε στον ύπνο του κλάματα, από βασανιζόμενους ανθρώπους στην αυλή του. Ύστερα πλησίαζαν ζωντανές μορφές, που έμοιαζαν γυναίκες, που κτυπούσαν τα στήθη από δυστυχία. Θρηνούσαν και καταριόντουσαν για την σφαγή των παιδιών τους που αναμενόταν. Όλες αυτές οι φωνές γίναν σύννεφο και ανέβαιναν προς τον ουρανό. Έβλεπε ακόμη ο Διοικητής σκοτεινά σύννεφα, που έβγαιναν από το δωμάτιό του και ανέβαιναν σκιάζοντας τον ήλιο και σκοτεινιάζοντας τα πρόσωπα των στρατιωτών του. Άλλοι απ’ αυτούς τρόμαζαν και άλλοι ζητούσαν βοήθειαν, κάνοντας τον Σταυρό τους. Ξύπνησε έντρομος. Πήγε να μιλήσει, αλλά έμενε ενεός βλέποντας ακόμη την άγια μορφή, το γέροντα του ονείρου του.

    Όταν συνήλθε, άρχισε να σκέφτεται το κακό, που επρόκειτο να γίνει. Οι σκέψεις αυτές τον αναστάτωσαν. Αλλά το “καθήκον” του ως αξιωματικού του Χίτλερ τον .. καλούσε να κάνει την αποτρόπαια πράξη. Ξανάκλεισε τα μάτια. Και ο Άγιος Χαράλαμπος, εμφανίσθηκε ξανά απειλητικός. Με φωνή δυνατή και επιτακτική του είπε: “Πρόσεξε! Η πόλη δε θα καεί και οι κάτοικοι δε θα συλληφθούν. Είναι αθώοι. Το ακούς;”

    Τότε σηκώθηκε και χαράματα τηλεφώνησε στον προϊστάμενό του στην Τρίπολη. Άρχισε να του μιλάει με τρεμάμενη φωνή, αλλά και ο στρατιωτικός διοικητής Πελοποννήσου δεν πήγαινε πίσω. Άνοιγε το στόμα του και έβγαιναν άναρθρες κραυγές. Ήθελε να αγριέψει για να εκτελεστεί η διαταγή, αλλά δεν μπορούσε. Η αιτία ήταν η ίδια. Και αυτός είχε δει στο όνειρό του τον Άγιο Χαράλαμπο όπως του τον περιέγραψε στο τηλέφωνο και ο αξιωματικός του. Τελικά τού ανακοίνωσε: «Γράψτε. Αναστέλλω την καταστροφήν της πόλεως. Έλθετε αμέσως ενώπιόν μου αύριον μεσημβρία».

  4. Τα ξημερώματα ανακοινώθηκε η ανάκληση της απόφασης των Γερμανών. Οι κάτοικοι των Φιλιατρών ξεχύθηκαν χαρούμενοι στα καφενεία, στην πλατεία, στους δρόμους, ώσπου αντιλήφθηκαν μια ομάδα Γερμανών που είχαν στη μέση τον αξιωματικό τους Κοντάου και δυο Ορθοδόξους ιερείς, να περνούν και να κατευθύνονται από τη μια Εκκλησία της πόλης στην άλλη. Ο αξιωματικός έψαχνε να βρει την εικόνα του Αγίου, που είδε. Όταν του ανοίξανε την πόρτα του Ναού της Παναγίας, αναγνώρισε την εικόνα του Αγιου Χαραλάμπους, που είδε στον ύπνο του.

    Η φωνή του κόπηκε. Λέγεται ότι σκέπασε με τα χέρια του το πρόσωπό του και όταν τα κατέβασε, έκανε το Σταυρό του, λέγοντας προσχευχές στα γερμανικά. Στη συνέχει ρώτησε τους ιερείς να του πούνε ποιος ήταν ο γέροντας της εικόνας. Του διηγηθήκαν, πως είναι ο θαυματουργός Άγιος Χαράλαμπος που υπέστη πολλά μαρτύρια για το Χριστό.

    Η ευγνωμοσύνη των Φιλιατρινών στον Άγιο δεν περιγραφόταν. Δοξάζαν το Θεό και ευχαριστούσαν τον Άγιο για το θαύμα του. Ο Γερμανός αξιωματικός και όλοι οι άνδρες της φρουράς εκείνης επέστρεψαν, όταν τελείωσε ο πόλεμος, στη Γερμανία, αλώβητοι. Ο αξιωματικός διατήρησε ζωηρή την μνήμη του θαύματος ευγνωμονώντας τον Άγιο.

    Έπειτα από λίγα χρόνια, ξεκίνησε με την γυναίκα του από την Γερμανία για τα Φιλιατρά. Δεν πρόλαβε όμως την γιορτή του Αγίου, διότι έφτασε στις 11 Φεβρουαρίου. Όταν όμως τον είδανε οι Φιλιατρινοί, χάρηκαν και ξαναγιορτάσαν. Ψάλλαν δοξολογία και παρέθεσαν εορταστικό τραπέζι. Πολλές φορές ο Κοντάου με την γυναίκα του, τα παιδιά του και άλλους πατριώτες του πήγαινε στις 10 Φεβρουαρίου στα Φιλιατρά για να προσευχηθεί στον Άγιο Χαράλαμπο.

  5. RICO RICO ΤΗΝ ΕΚΑΨΕΣ ΤΕΛΕΙΩΣ ΤΗΝ ΚΕΦΑΛΑ ΣΟΥ…

Comments are closed.