Η ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΚΑΙ ΚΥΡΙΟΛΕΚΤΙΚΑ ΩΣ ΑΓΥΡΤΕΙΑ…
ΟΙ ΚΑΦΕΤΖΟΥΔΕΣ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ
του Λεωνίδα Αποσκίτη
Η περίοδος 2018-2020 είναι ιδιαίτερα κρίσιμη για τις πολιτικές εξελίξεις στην Ελλάδα
– με σειρά εκλογικών αναμετρήσεων που θα φέρουν σημαντικά ξεκαθαρίσματα.
Το σοβαρό ερώτημα που μένει ν’ απαντηθεί είναι πόσο γρήγορα ή πόσο απάνθρωπα θα γίνουν αισθητές οι συνέπειες της ληστείας, που διέπραξαν οι ελληνικές ελίτ μαζί με τους τοκογλυφικούς «θεσμούς»,και της αμαχητί παράδοσης της χώρας κι αυτό ίσως είναι που θα κρίνει τις εκλογές.
Ήδη οι πολιτικοί αστρολόγοι έχουν πιάσει δουλειά προβλέποντας κοσμοϊστορικά πολιτικά γεγονότα, καθώς ο Ποσειδώνας θα είναι «ο μεγάλος κυρίαρχος» και ο Ουρανός «μπαίνει στον Ταύρο» και σταθεροποιείται εκεί για τα επόμενα 7 χρόνια…
Το θλιβερό, όμως, γεγονός είναι ότι οι ελληνικές ελίτ συνεχίζουν την ίδια πολιτική που άσκησαν σε παλαιότερες κρίσιμες στιγμές οι προκάτοχοί τους, πολλές φορές, μάλιστα, αφήνοντας την τύχη της χώρας σε …χαρτορίχτρες και καφετζούδες.
Όσο παρανοϊκό κι αν φαίνεται αυτό, είναι αλήθεια. Πολλοί εκπρόσωποι της οικογενειοκρατίας που μας κυβέρνησαν χρόνια και χρόνια ελάμβαναν το χρίσμα της πολιτικής -πολύ πριν την Λέσχη Μπίλντερμπεργκ- σε διάφορες «πνευματιστικές» συγκεντρώσεις… όπου το μέντιουμ πολλάκις επικοινωνούσε απ’ ευθείας με το «πνεύμα» των εκάστοτε Επικυρίαρχων, στο Λονδίνο και την Ουάσιγκτων (ή, καλύτερα, το Λάνγκλεϋ).
Οι νεώτεροι θυμούνται ότι η περίοδος του Ωνασείου θα μπορούσε να χαρακτηρισθεί ως η εξωφρενική αποθέωση της ανάμιξης της «κρυστάλλινης σφαίρας» στην σύγχρονη πολιτική ζωή του τόπου. Επί πολλούς μήνες, οι εφημερίδες μιλούσαν για την «αυλή των μάγων» και ότι «δεν είναι δυνατόν ο τόπος να κατευθύνεται από έναν αστρολόγο» (Ελ. Τύπος 24/11/1995). Τι είχε συμβει; Κανείς δεν έμαθε ποτέ.
Δεν γνωρίζω αν ο σημερινός πρεσβευτής των ΗΠΑ στην Αθήνα, ο οποίος επηρεάζει, όπως φαίνεται, τις πολιτικές κατευθύνσεις της «αριστερής» πρωτο-κυβέρνησης, συμβουλεύεται την κρυστάλλινη σφαίρα, ένας, όμως, πολύ γνωστός προκάτοχός του το έκανε συστηματικά. Αυτό δείχνει το παρακάτω γεγονός.
Ο στρατιωτικός και πολιτικός Νικόλαος Πλαστήρας (1883-1953) υπήρξε μια από τις σημαντικές προσωπικότητες της ελληνικής ιστορίας το πρώτο μισό του εικοστού αιώνα. Πήρε μέρος στον Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο και ο λαός του έδωσε το προσωνύμιο «Ο μαύρος καβαλλάρης». Τον Αύγουστο του 1952, η κυβέρνηση συνασπισμού Πλαστήρα-Βενιζέλου έχασε την πλειοψηφία με την αποσκίρτηση δύο βουλευτών.
Οι εκλογές που προκηρύχθηκαν για τις 16 Νοεμβρίου του 1952 συνιστούσαν πλέον μια κρίσιμη καμπή μετά το τέλος του Εμφυλίου πολέμου. Η αμερικανική ανάμιξη ήταν ήδη έντονη σε όλους τους τομείς της δημόσιας ζωής και η χώρα είχε μεγάλη ανάγκη την αμερικανική βοήθεια.
Πρώτος στόχος των Αμερικανών ήταν ο περιορισμός της εκλογικής δύναμης της ηττημένης κομμουνιστικής αριστεράς και η ενίσχυση του κόμματος του Παπάγου «Ελληνικός Συναγερμός».
Ως ρυθμιστής των πολιτικών εξελίξεων εμφανίσθηκε τότε ο πρεσβευτής των ΗΠΑ, ο περίφημος Τζων Πιουριφόϊ (John Peurifoy). Σύμφωνα με τα ντοκουμέντα της εποχής, το πολιτικό τέλος του «Μαύρου καβαλλάρη» (16/11/1952) καθορίστηκε από μια σατανική καφετζού.
loading...
