Γιατί στην τελετή του Γάμου μνημονεύεται ο Άγιος Προκόπιος;
Ο άγιος Προκόπιος παρουσιάζεται κατά το όνομα του, ως τρόπον τινά η ενσάρκωση της προκοπής και ευχή για προκοπή. Ότι λέγεται με λόγια στην τελευταία ευχή ευλογίας.
«Ο Πατήρ, ο Υιός και το Άγιον Πνέυμα, η Παναγία Τριάς…παράσχοι υμίν…προκοπήν βίου και πίστεως…», λέγεται στην απόλυση με ένα εποπτικότερο και λαϊκότερο τρόπο, με την μνημόνευση της Προκοπής του αγίου.
Μας ξενίζει ίσως το λαϊκότροπο του πράγματος, αλλά η θεία λατρεία δεν είναι αμέτοχη του λαϊκού αυτού στοιχείου. Δεν προορίζεται μόνον για τους λογίους, αλλά και για τον πολύ λαό του Θεού. Υπάρχει περιθώριο να το δουν οι λογιότεροι με περισσότερη συμπάθεια και κατανόηση.
Εξ άλλου η περίπτωση του αγίου Προκοπίου είναι ιδιάζουσα και και ιδιαίτερα εντυπωσιακή. Κατά το συναξάριο του, το όνομα «Προκόπιος» του ΄δωσε ο Κύριος κατά την εμφάνιση Του σ’αυτόν κατά την διάρκεια του μαρτυρίου του:»Ουκ ετι συ Νεανίας (αυτό ήταν το όνομα του μάρτυρος), αλλά Προκόπιος έτη φερωνύμος καλούμενος. Ίσχυε τοιγαρούν και ανδρίζου, προκόπτων γαρ προκόψεις…»
Από τους ιερούς υμνογράφους εγκωμιάζεται ως «προκόπτων εν Θεώ» (δοξαστικό αίνων) ή «τη πίστει προκόπτων» (κοντάκιο-οίκος) ή «φερωνύμος προκόπτων» (εξαποστειλάριο). Στο πρώτο δε ιδιόμελο των στιχηρών των αίνων, χαρακτηριστικά συσχετίζεται προς την προκοπή των πιστών:»ως προκόπτων εν Θεώ, πάντας πρέσβευε, αθλοφόρε, προκόπτειν εν αυτή…εν θεαρέστοις οδοίς και θείαις πράξεσιν ευαρεστούντας αυτώ» Ειδικά δηλαδή στο να θεωρηθεί ο άγιος Προκόπιος ταυτόσημος με την προκοπή συντρέχουν όλοι οι ανωτέρω λόγοι: το όνομα του, το συναξάριο του, η λαϊκή ευσέβεια και η ιερή υμνογραφία…
Ι.Μ. Φουντούλη: «Απαντήσεις εις Λειτουργικάς Απορίας
Ποιά ήταν η Θάμαρ και τι εύχονται οι παπάδες στις νύφες;
Ανάμεσα στα λόγια που ψάλλει ο παπάς κατά την
διάρκεια της τελετής γάμου, ακούγεται το όνομα "Θάμαρ" .
Παρ' ότι λοιπόν, στον πολύ κόσμο, το όνομα "Θάμαρ", δεν λέει
τίποτε, εν τούτοις το όνομα «Αυνάν» κάτι, ίσως, να λέει (βλέπε "αυνανισμός").
Στην Βίβλο μαθαίνουμε, πως ο Αυνάν κλήθηκε, από τον
πατέρα του Ιούδα, να αντικαταστήσει τον αδελφό του, Ηρ (τον
σκότωσε ο Θεός, χωρίς να αναφέρεται ο λόγος), και να γονιμοποιήσει την
-χήρα πλέον- νύφη του Θάμαρ. Επειδή όμως,
σύμφωνα με αυτό το εβραϊκό έθιμο, τα παιδιά που θα γεννιόταν, δεν θα
θεωρούνταν παιδιά τού Αυνάν, αλλά παιδιά του αδελφού του Ηρ, ο
Αυνάν αρνείται να εκσπερματώσει στον κόλπο της και προτιμά το έδαφος. Αυτή η άρνηση τού Αυνάν,
εξοργίζει τον Θεό και τον στέλνει στα "θυμαράκια". Ίσως αξίζει να γίνει αναφορά εδώ,
στην επιλεκτική οργή τού Κυρίου, καθώς στην περίπτωση τού θεοσεβή Λωτ,
ο οποίος γκάστρωσε τις δυο του κόρες, δεν είδε και δεν άκουσε τίποτε…
Στον Ιούδα, απομένει ένας ακόμη γιος, ο Σηλώμ. Είναι όμως
ανήλικος. Έτσι, μέχρις ότου γίνει αυτό, ο Ιούδας στέλνει την Θάμαρ να
μείνει στο πατρικό της. Μετά από μερικές ημέρες, ο Ιούδας χάνει και την
γυναίκα του Σουά και για να γεμίσει λίγο τη ζωή του, μεταβαίνει στην
Θαμνά. Η Θάμαρ
πληροφορείται αυτή την μετάβαση τού πεθερού της και τότε…
Η συνέχεια στο θεϊκό κείμενο (Γένεσις, 38: 14-19).
Η χήρα Θάμαρ, αφού ντύνεται πόρνη, καλύπτοντας
το πρόσωπό της εξαπατά,
τον χήρο πεθερό της κάνει έρωτα μαζί του (και γκαστρώνεται
μάλιστα), λαμβάνοντας ως ενέχυρο το δακτυλίδι του, έως ότου της στείλει
το κατσικάκι που τής υποσχέθηκε.
Ας παρακάμψουμε τα ηθικά μηνύματα που εκπέμπει τον εν λόγω θεόπνευστο κείμενο.
Επιστρέφουμε στο μυστήριο του γάμου.
Τί εύχεται ο παπάς στην νύφη, μόλις περνάει στο δάκτυλό της το δακτυλίδι τού γάμου;
"Να λάμπει ο δακτύλιός σου, ως ο δακτύλιος τής Θάμαρ"!
Δηλαδή η πόρνη Θάμαρ που συνευρέθη με τον πεθερό της για ένα δακτυλίδι, εμφανίζεται
ως πρότυπο ηθικής! Η νύφη
εξομοιώνεται με μια πόρνη! Μήπως κάνετε
τώρα κι έναν συνειρμό με το πορνικό πέπλο τής Θάμαρ και το
πέπλο τής νύφης;
Σε άλλο σημείο, ο παπάς εύχεται στη νύφη: "…και συ νύμφη, μεγαλύνθητι ως Σάρα…".
Ποιά ήταν η Σάρα; Η σύζυγος του Αβραάμ (του προπάτορα των χριστιανών, που δοξολογείται καθημερινά στους ναούς), ο οποίος την εξέδιδε στους Αιγυπτίους!
Όμορφος ο κόσμος, ηθικός, αγγελικά πλασμένος!
Να συμπληρώσω.
Η πόρνη Σάρα και η πόρνη Θάμαρ, που απέκτησε παιδί με τον πεθερό της, από τον οποίο πήρε για την συνεύρεση ένα δακτυλίδι (ως εγγύηση της συμφωνηθείσας αμοιβής, που ήταν ένα κατσικάκι, που θα της έδινε αργότερα ο επιβήτορας πεθερός της), παρουσιάζονται κατά την τελετή ("μυστήριο") του γάμου, ΩΣ ΥΠΟΔΕΙΓΜΑΤΑ ΗΘΙΚΗΣ!
ΕΠΑΝΑΛΑΜΒΑΝΩ: ΔΥΟ ΠΟΡΝΕΣ Ο ΠΑΠΑΣ ΤΙΣ ΠΑΡΟΥΣΙΑΖΕΙ, ΚΑΤΑ ΤΟ "ΜΥΣΤΗΡΙΟ" ΤΟΥ ΓΑΜΟΥ ΩΣ ΥΠΟΔΕΙΓΜΑΤΑ ΗΘΙΚΗΣ!
Το πέπλο που φορούσε κατά την συνουσία η Θάμαρ, είναι το πέπλο του νυφικού που φορούν οι νύφες σήμερα, το δε δακτυλίδι που πήρε ως εγγύηση η πόρνη Θάμαρ, είναι το δακτυλίδι που φορούν οι μνηστευμένοι και παντρεμένοι σήμερα, η ΒΕΡΑ!
Και βέβαια την πνευματικότητα της τελετής συμπληρώνει ένας ακόμα Εβραίος, ο ψευτοπροφήτης Ησαϊας, υποχρεώνοντας τους Έλληνες νεόνυμφους να ταπεινωθούν ακόμα περισσότερο, χορεύοντας!
οντως παρουσιαζει ο ιερεας δυο πορνες αλλα το παραδειγμα αυτο ειναι προς αποφυγη για τη γυναικα που μπαινει στον εγαμο βιο
ας πουμε το παραδειγνα της γκουρλιου της εταιρας δωδεκαθειστριας που γεμησε κατα τον παυσανια ψωρρα απο τους πολλους εραστες
οταν λοιπον ο ιερεας ελεγε στον αρχαιο γαμο τους υμνους εφερνε σαν παραδειγμα προς αποφυγη τις πορνες της αρχαιοτητας και πρωτα απο ολους τον σεξουαλικα διεστραμενο ΔΙΑ που πηγαινε ακομα και με (κατσικες γυναικες μεταμορφωνενες)επειδη ηταν κτηνοβατης αυτα και αλλα πολλα συνεβαιναν στην αρχαιοτητα
με τους πορνοδιαστροφικους θεους και θεε τους οπως γραφει η ελληνικη μυθολογια
οντως παρουσιαζει ο ιερεας δυο πορνες αλλα το παραδειγμα αυτο ειναι προς αποφυγη για τη γυναικα που μπαινει στον εγαμο βιο
ας πουμε το παραδειγνα της γκουρλιου της εταιρας δωδεκαθειστριας που γεμησε κατα τον παυσανια ψωρρα απο τους πολλους εραστες
οταν λοιπον ο ιερεας ελεγε στον αρχαιο γαμο τους υμνους εφερνε σαν παραδειγμα προς αποφυγη τις πορνες της αρχαιοτητας και πρωτα απο ολους τον σεξουαλικα διεστραμενο ΔΙΑ που πηγαινε ακομα και με (κατσικες γυναικες μεταμορφωνενες)επειδη ηταν κτηνοβατης αυτα και αλλα πολλα συνεβαιναν στην αρχαιοτητα
με τους πορνοδιαστροφικους θεους και θεε τους οπως γραφει η ελληνικη μυθολογια
Μπα παναθεμασε που να σε παρει ο διαβγος με επνιξες απο το πολυ γελιο…χα χα χα χαααααααα τι ευθυμια ανειωτος ειναι αυτη? παραευθυμησαμεν παλι!!