Ο Χρήστος Ρήγας στον ΕΛΕΥΘΕΡΟ ΚΟΣΜΟ «Να γιατί σκότωσαν τον Κωνσταντίνο»

Ο Χρήστος Ρήγας με την ιδιότητα του προέδρου της Λ.Ε.Π.ΕΝ. παραβρέθηκε στις εκδηλώσεις που έλαβαν χώρα στο χωριό Βουλιαράτες της Βορείου Ηπείρου. Μιλήσαμε μαζί του και ήταν αποκαλυπτικός και για την στάση των Αλβανών, αλλά και για την αντίδραση των Ελλήνων επισήμων που ήταν παρόντες.

Την Κυριακή 28 Οκτωβρίου βρισκόσασταν στην Βόρειο Ήπειρο για να παραστείτε σε μία εκδήλωση, σωστά;

Πολύ σωστά αφού όπως κάθε χρόνο, διοργανώθηκε εκδήλωση τιμής και μνήμης στους Έλληνες νεκρούς που έχασαν την ζωή τους στην Βόρειο Ήπειρο κατά την διάρκεια του Ελληνοϊταλικού πολέμου, πολλοί εκ των οποίων παραμένουν άταφοι. Το πρωί τελέστηκε Θεία λειτουργία και μνημόσυνο στην Κλεισούρα Πρεμετής στο 731, στον Ιερό Ναό του Αγίου Νικολάου. Στην συνέχεια κατευθυνθήκαμε προς το χωριό Βουλιαράτες όπου στο νεκροταφείο του γίνεται αντίστοιχη εκδήλωση και κατάθεση στεφάνων.

Άρα είσαστε στην περιοχή όπου έγινε το συμβάν της δολοφονίας του ομοεθνούς μας, οπότε θα μπορείτε να μας δώσετε ασφαλείς πληροφορίες. Τι ακριβώς συνέβη;

Σύμφωνα με μαρτυρίες που είχα από κατοίκους του χωριού, τη προηγούμενη, το Σάββατο το βράδυ ο Κωνσταντίνος είχε τοποθετήσει μία μεγάλη Ελληνική Σημαία σε ένα κτήριο στην πλατεία του χωριού Βουλιαράτες, όπως άλλωστε έκανε κάθε χρόνο όπου σημαιοστόλιζε το χωριό για τον εορτασμό της 28ης Οκτωβρίου 1940. Το πρωί της Κυριακής η Ελληνική Σημαία από την πλατεία του χωριού έλειπε και το χώρο φρουρούσαν Αλβανοί αστυνομικοί. Ο Κωνσταντίνος διαπληκτίστηκε με τους αστυνομικούς για την Σημαία μας και στη συνέχεια πήγε σπίτι και επέστρεψε και πυροβόλησε στον αέρα.

Τα αλβανικά ΜΜΕ διέδωσαν ότι πυροβόλησε κατά των αστυνομικών και μάλιστα έδειχναν και τρύπες από σφαίρες στα περιπολικά.

Όχι, οι κάτοικοι του χωριού που με πληροφόρησαν είναι κατηγορηματικοί, ουδέποτε ο Κωνσταντίνος έστρεψε το όπλο του κατά της αστυνομίας.

Φωτογραφία ντοκουμέντο. Τα ελικόπτερα της αλβανικής αστυνομίας μεταφέρουν τους αστυνομικούς οι οποίοι αμέσως μετά δολοφόνησαν τον Κωνσταντίνο Κατσίφα…

Πως φτάσαμε σε αυτήν την τραγική εξέλιξη;

Μετά από καταδίωξη της αλβανικής αστυνομίας ο Κωνσταντίνος έφτασε στο βουνό όπου βρίσκεται και το υδραγωγείο του χωριού. Κατά διάρκεια της εκδήλωσης πέρασε πάνω από τα κεφάλια μας ένα ελικόπτερο της αλβανικής αστυνομίας και σε 200 μέτρα περίπου απόσταση αποβίβασε τους αστυνομικούς. όπου με αυτοκίνητα, κατευθύνθηκαν προς την περιοχή που βρισκόταν ο Κωνσταντίνος και τον σκότωσαν.

Μας είπατε ότι κάθε χρόνο σημαιοστόλιζε το χωριό για την 28η Οκτωβρίου. Τι άλλαξε εφέτος; Υπάρχουν κάποιες πληροφορίες ότι οι Αλβανοί ενοχλούνταν από την πατριωτική του δράση και δεχόταν πολλές παρενοχλήσεις;

Ο Κωνσταντίνος, τον οποίον γνώριζα προσωπικά γιατί είχαμε συνεργαστεί σε πολλές πατριωτικές εκδηλώσεις, όχι μόνον για την Βόρειο Ήπειρο, ήταν ένας νέος Έλληνας με βαθιά ανησυχία για τα τεκταινόμενα στα εθνικά μας θέματα και αυτό ενοχλούσε τους Αλβανούς. Οι Αλβανοί έχουν κάνει τα Ελληνικά χωριά μία ανοιχτή σχεδόν φυλακή, φέρνοντας συνεχώς εποίκους από το Κοσσυφοπέδιο με σκοπό να τρομοκρατήσουν τους Έλληνες ώστε να εγκαταλείψουν τις εστίες τους. Θυμηθείτε τι συνέβη με τους Έλληνες της Ίμβρου και της Τενέδου. Η δράση του τους ενοχλούσε, τον προκαλούσαν και βρήκαν την δικαιολογία να του στερήσουν την ζωή. Υπάρχει και κάτι άλλο όμως, εξίσου σημαντικό. Μπορεί να δείχνουν οι Αλβανοί ένα «καλό» πρόσωπο προς τον έξω κόσμο και τους Διεθνείς Οργανισμούς, που θέλουν να ενταχθούν, αλλά αυτό που γίνεται δεν τους αρέσει. Οι εκδηλώσεις για τους νεκρούς πολεμιστές μας του 1940 τονώνουν το Εθνικό συναίσθημα των καταπιεσμένων Βορειοηπειρωτών αδελφών μας. Δεν τους αρέσει, που κάθε χρόνο όλο και περισσότερος κόσμος συμμετέχει σε αυτές τις εκδηλώσεις. Ίσως να σκέφτηκαν ότι δείχνοντας το πραγματικό τους πρόσωπο θα αποτρέψουν ή θα μειώσουν στο μέλλον την συμμετοχή των Ελλήνων. Και δολοφόνησαν τον Κωνσταντίνο.

Θα μπορούσε να αποφευχθεί ο θάνατος του Κωνσταντίνου,, σημειωτέον ότι στην περιοχή υπήρχαν τόσο η πρέσβειρά μας στα Τίρανα και εκπρόσωποι της Ελληνικής κυβέρνησης. Τι έκαναν αυτοί, πως αντέδρασαν;

Καμία αντίδραση, δεν έκαναν τίποτε. Την ώρα που εξελισσόταν το περιστατικό όλοι βρίσκονταν σε ένα κτήριο όπου μας παρέθεταν γεύμα οι κάτοικοι του χωριού. Εγώ βρισκόμουν έξω από το κτήριο και άκουσα περισσότερους από 200 πυροβολισμούς από πολεμικά όπλα. Δεν μπορεί να μην είχε ενημερωθεί κανένας επίσημος. Αλλά και έτσι να είναι αυτό δείχνει το πώς αντιμετωπίζει η αλβανική κυβέρνηση τους δικούς μας εκπροσώπους. Σημασία έχει ότι χάθηκε η ζωή ενός ακόμα νέου Έλληνα που αγαπούσε την πατρίδα του και όπως πιστεύω η αντίδρασή μας είναι η συνηθισμένη νηφαλιότητα. Για όλους εμάς ο Κωνσταντίνος θα ζει μέσα στις καρδιές μας,!