Τι συμβολίζει ο Χορός του Ησαΐα;
Ο χορός του Ησαΐα είναι ένας ύμνος προς την Παναγία, η οποία αξιώθηκε για την ταπεινοσύνη της και την αρετή της να συλλάβει με τρόπο θαυματουργικό και να γεννήσει τον Ιησού Χριστό, το Θεάνθρωπο και Σωτήρα μας.
Η Θεοτόκος, κατά την ορθόδοξη διδασκαλία, είναι των «βροτών η σωτηρία» (δ´ τροπ. η´ ωδής Ακαθ. ύμνου), η «τον αχώρητον Θεόν εν γαστρί χωρήσασα» (θ´ ωδή Μ. Τρίτης), το «δοχείον του αστέκτου» και το «χωρίον του απείρου Πλαστουργού» (θ´ καταβ. Πεντηκοστής), «η μόνη άμωμος εν γυναιξί» (γ´ τροπ. θ´ ωδής Ακαθ. ύμνου), η «γέφυρα» η «μετάγουσα τους εκ γής προς ουρανόν» (γ´ οίκος Ακαθ. ύμνου), «του πεσόντος Αδάμ η ανάκλησις», «των δακρύων της Εὔας η λύτρωσις» (α´ οίκος Ακαθ. ύμνου), είναι αυτή από την οποία σαρκώθηκε, «εξ ής Θεός εσαρκώθη» (κάθισμα Θεοτοκίο του Όρθρου πλαγ. Δ´ ήχου), ο Λόγος του Θεού και πάμπολλα άλλα.
Γι᾿ αυτό κάθε δοξολογία προς τον Υιό της Παρθένου είναι ταυτόχρονα μακαρισμός προς την Παναγία Μητέρα.
Η μνεία του Προφήτη Ησαΐα στο τροπάριο έχει φυσικά το λόγο της. Ο Ησαΐας προφήτευσε αρκετούς αιώνες πρό Χριστού τη σάρκωση του Υιού και Λόγου του Θεού με τα εξής λόγια· «Ιδού η Παρθένος εν γαστρί έξει· και τέξεται υιόν, και καλέσουσι το όνομα αυτού Εμμανουήλ» (7,14).
Το όνομα Εμμανουήλ είναι εβραϊκό και σημαίνει «μεθ᾿ ημών ο Θεός». Η λέξη Ανατολή στους Εβραίους είχε και θρησκευτικό χαρακτήρα· «Ιδού ανήρ, Ανατολή όνομα αυτώ», λέγει ο προφήτης Ζαχαρίας (6,12). Ανατολή, λοιπόν, είναι ο ίδιος ο Θεός, «η άναρχος Θεότης» κατά τον Ισίδωρο τον Πηλουσιώτη. «Επεσκέψατο ημάς ανατολή εξ ύψους» λέει ο ευαγγελιστής Λουκάς (α´ 78) και εννοεί το Χριστό που κατέβηκε από τον ουρανό με τη θεία του ενανθρώπηση. Στην υμνογραφία των Χριστουγέννων ῾ο Χριστός αποκαλείται «Ήλιος της Δικαιοσύνης», «εξ ύψους ανατολή» και «ανατολή ανατολών» (βλ. απολυτ. και εξαποστειλ. της εορτής).
Τί μπορεί να σημαίνει όμως το τροπάριο αυτό για τους νεονύμφους; Οπωσδήποτε πέρα από το χαρμόσυνο τόνο του που διαχέεται και αντανακλάται στα πρόσωπα των νεονύμφων που αξιώθηκαν κι αυτοί να «χορέψουν το χορό του Ησαΐα», κατά τη λαϊκή έκφραση, και πέρα από την ενδόμυχη προσμονή να χαρούν κι αυτοί τη χαρά της τεκνογονίας, το σπουδαιότερο μήνυμα του τροπαρίου προς τους νεονύμφους, είναι άλλο.
Η σεμνή κόρη της Ναζαρέτ, αυτή «η δούλη Κυρίου», ήταν η ενσάρκωση της απόλυτης υπακοής στο Θεό· ήταν η ταπεινή και αθόρυβη εργάτρια των εντολών του Θεού· απέπνεε το άρωμα της ανεπιτήδευτης και πραγματικής ευλάβειας· ήταν ολοκληρωτικά αφοσιωμένη στο Θεό· ήταν κατά κυριολεξία «κεχαριτωμένη», την είχε δηλαδή επισκιάσει πέρα για πέρα η χάρη του Θεού. Γι᾿ αυτό και κρίθηκε άξια της ύψιστης τιμής να κυοφορήσει το Σωτήρα του κόσμου, να γίνει βοηθός του Θεού στο έργο της αποκατάστασης και της δικαίωσης του ανθρώπου, να γίνει «η πύλη της σωτηρίας» (ιθ´ οίκος Ακαθ. ύμνου) για το ανθρώπινο γένος. Γι᾿ αυτό τη μακαρίζουν «πάσαι αι γενεαί».
Υπόδειγμα προς μίμηση, λοιπόν, άριστο η Παναγία. Υπογραμμός και οδοδείκτης για την πορεία των νεονύμφων. Αν γνήσια είναι η προσπάθειά τους προς την κατεύθυνση αυτή, προς το δρόμο που μας υπέδειξε εκείνη, τότε πλούσια θα είναι η αμοιβή και η «ανταπόδοση» του Θεού, τότε ευλογημένη θα είναι η συμβίωσή τους και ολοκληρωμένη η οικογενειακή τους χαρά και ευτυχία.
Με το «Ησαΐα χόρευε…» η Ακολουθία του στεφανώματος φτάνει στο αποκορύφωμά της. Η στιγμή αυτή είναι επίσημη. Μετά το «χορό του Ησαΐα» είναι αδύνατο πια να προσβληθεί νομικά το έγκυρο του γάμου και κατασφαλίζεται μια για πάντα και αμετάθετα η ένωση, ο δεσμός των νεονύμφων.
Ο θρησκευτικός αυτός χορός -παρόμοιο χορό έχουμε και κατά την τέλεση των μυστηρίων του βαπτίσματος και της ιεροσύνης- ερμηνεύεται ως έκφραση πνευματικής και ουράνιας ευθυμίας για τη μυστική ένωση των νεονύμφων και πνευματικής αγαλλίασης για την έκχυση σ᾿ αυτούς «άνωθεν» της θείας χάρης και δωρεάς.
Με το «χορό του Ησαΐα» διαλαλείται ακόμη, κατά τον παραστατικότερο τρόπο, ο σκοπός του γάμου, ο οποίος βέβαια αποβλέπει στη δημιουργία οικογένειας, στη γέννηση δηλαδή και στη μόρφωση νέων μελών της Εκκλησίας του Χριστού· εξασφαλίζεται έτσι, με την ενεργό συμμετοχή του ανδρόγυνου, η συνέχεια στο απολυτρωτικό έργο του Εμμανουήλ.
Κλείνοντας αξίζει να σημειώσουμε ότι χορούς με θρησκευτικό χαρακτήρα, ζωηρότερους μάλιστα, συναντούμε και στην Π.Δ. (π.χ. Έξοδ. 15,20–21), αλλά και στην ελληνική αρχαιότητα, όπως π.χ. φανερώνει ο ευριπίδειος στίχος· «στήσομεν άρ᾿ αμφί βωμόν, ώ πάτερ, χορούς;» (Ιφιγ. εν Αυλίδι, στίχ. 676). Για όλα αυτά τα επιπρόσθετα στοιχεία βλ. Κ. Καλλινίκου «Ο χριστιανικός ναός και τα τελούμενα εν αυτώ», Αθήναι 1958, σελ. 555–556
Ανάμεσα στα λόγια που ψάλλει ο παπάς κατά την
διάρκεια της τελετής γάμου, ακούγεται το όνομα "Θάμαρ" .
Παρ' ότι λοιπόν, στον πολύ κόσμο, το όνομα "Θάμαρ", δεν λέει
τίποτε, εν τούτοις το όνομα «Αυνάν» κάτι, ίσως, να λέει (βλέπε "αυνανισμός").
Στην Βίβλο μαθαίνουμε, πως ο Αυνάν κλήθηκε, από τον
πατέρα του Ιούδα, να αντικαταστήσει τον αδελφό του, Ηρ (τον
σκότωσε ο Θεός, χωρίς να αναφέρεται ο λόγος), και να γονιμοποιήσει την
-χήρα πλέον- νύφη του Θάμαρ.
Επειδή όμως,
σύμφωνα με αυτό το εβραϊκό έθιμο, τα παιδιά που θα γεννιόταν, δεν θα
θεωρούνταν παιδιά τού Αυνάν, αλλά παιδιά του αδελφού του Ηρ, ο
Αυνάν αρνείται να εκσπερματώσει στον κόλπο της και προτιμά το έδαφος. Αυτή η άρνηση τού Αυνάν,
εξοργίζει τον Θεό και τον στέλνει στα "θυμαράκια".
Ίσως αξίζει να γίνει αναφορά εδώ,
στην επιλεκτική οργή τού Κυρίου, καθώς στην περίπτωση τού θεοσεβή Λωτ,
ο οποίος γκάστρωσε τις δυο του κόρες,
ο Πανάγαθος δεν είδε και δεν άκουσε τίποτε!
Στον Ιούδα, απομένει ένας ακόμη γιος, ο Σηλώμ. Είναι όμως
ανήλικος. Έτσι, μέχρις ότου γίνει αυτό, ο Ιούδας στέλνει την Θάμαρ να
μείνει στο πατρικό της. Μετά από μερικές ημέρες, ο Ιούδας χάνει και την
γυναίκα του Σουά και για να γεμίσει λίγο τη ζωή του, μεταβαίνει στην
Θαμνά.
Η Θάμαρ
πληροφορείται αυτή την μετάβαση τού πεθερού της και τότε…
Η συνέχεια στην Αγία Γραφή
Γένεσις, 38: 14-19
Η χήρα Θάμαρ, αφού ντύνεται πόρνη, καλύπτοντας
το πρόσωπό της εξαπατά,
τον χήρο πεθερό της κάνει έρωτα μαζί του (και γκαστρώνεται
μάλιστα), λαμβάνοντας ως ενέχυρο το δακτυλίδι του, έως ότου της στείλει
το κατσικάκι που της υποσχέθηκε.
Ας παρακάμψουμε τα ηθικά μηνύματα που εκπέμπει τον εν λόγω θεόπνευστο κείμενο.
Επιστρέφουμε στο μυστήριο του γάμου.
Τί εύχεται ο παπάς στην νύφη, μόλις περνάει στο δάκτυλό της το δακτυλίδι τού γάμου;
"Να λάμπει ο δακτύλιός σου, ως ο δακτύλιος της Θάμαρ"!
Δηλαδή η πόρνη Θάμαρ που συνευρέθη με τον πεθερό της για ένα δακτυλίδι, εμφανίζεται
ως πρότυπο ηθικής! Η νύφη
εξομοιώνεται με μια πόρνη! Μήπως κάνετε
τώρα κι έναν συνειρμό με το πορνικό πέπλο τής Θάμαρ και το
πέπλο της νύφης;
Σε άλλο σημείο, ο παπάς εύχεται στη νύφη: "…και συ νύμφη, μεγαλύνθητι ως Σάρα…".
Ποιά ήταν η Σάρα;
Η σύζυγος του Εβραίου Αβραάμ (του προπάτορα των Χριστιανών, που δοξολογείται καθημερινά στους ναούς), ο οποίος την……εξέδιδε στους Αιγυπτίους!
Και βέβαια την πνευματικότητα της τελετής συμπληρώνει ένας άλλος Εβραίος "προφήτης", ο Ησαϊας, υποχρεώνοντας τους Έλληνες νεόνυμφους να ταπεινωθούν ακόμα περισσότερο, χορεύοντας στο όνομά του!
ΤΟ ΔΑΚΤΥΛΙΔΙ ΠΟΥ ΕΤΑΞΕ Ο ΠΕΘΕΡΟΣ ΣΤΗΝ ΠΟΥΤΑΝΑ ΝΥΦΗ ΤΟΥ ΓΙΑ ΑΜΟΙΒΗ ΕΠΕΙΔΗ ΤΗΝ ΠΗΔΗΞΕ ΕΙΝΑΙ
Η ΒΕΡΑ
ΠΟΥ ΦΟΡΟΥΝ ΑΠΟ ΑΓΝΟΙΑ ΦΥΣΙΚΑ ΟΙ ΠΑΝΤΡΕΜΕΝΟΙ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΙ.
ΠΟΙΟΣ ΕΙΠΕ ΠΩΣ Ο ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΣΜΟΣ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΗΘΙΚΑ ΜΗΝΥΜΑΤΑ;
Ο χορός του Ησαΐα είναι ένας ύμνος προς την Παναγία, η οποία αξιώθηκε για την ταπεινοσύνη της και την αρετή της να συλλάβει με τρόπο θαυματουργικό και να γεννήσει τον Ιησού Χριστό, το Θεάνθρωπο και Σωτήρα μας.
Η Θεοτόκος, κατά την ορθόδοξη διδασκαλία, είναι των «βροτών η σωτηρία» (δ´ τροπ. η´ ωδής Ακαθ. ύμνου), η «τον αχώρητον Θεόν εν γαστρί χωρήσασα» (θ´ ωδή Μ. Τρίτης), το «δοχείον του αστέκτου» και το «χωρίον του απείρου Πλαστουργού» (θ´ καταβ. Πεντηκοστής), «η μόνη άμωμος εν γυναιξί» (γ´ τροπ. θ´ ωδής Ακαθ. ύμνου), η «γέφυρα» η «μετάγουσα τους εκ γής προς ουρανόν» (γ´ οίκος Ακαθ. ύμνου), «του πεσόντος Αδάμ η ανάκλησις», «των δακρύων της Εὔας η λύτρωσις» (α´ οίκος Ακαθ. ύμνου), είναι αυτή από την οποία σαρκώθηκε, «εξ ής Θεός εσαρκώθη» (κάθισμα Θεοτοκίο του Όρθρου πλαγ. Δ´ ήχου), ο Λόγος του Θεού και πάμπολλα άλλα.
Γι᾿ αυτό κάθε δοξολογία προς τον Υιό της Παρθένου είναι ταυτόχρονα μακαρισμός προς την Παναγία Μητέρα.
Η μνεία του Προφήτη Ησαΐα στο τροπάριο έχει φυσικά το λόγο της. Ο Ησαΐας προφήτευσε αρκετούς αιώνες πρό Χριστού τη σάρκωση του Υιού και Λόγου του Θεού με τα εξής λόγια· «Ιδού η Παρθένος εν γαστρί έξει· και τέξεται υιόν, και καλέσουσι το όνομα αυτού Εμμανουήλ» (7,14).
Το όνομα Εμμανουήλ είναι εβραϊκό και σημαίνει «μεθ᾿ ημών ο Θεός». Η λέξη Ανατολή στους Εβραίους είχε και θρησκευτικό χαρακτήρα· «Ιδού ανήρ, Ανατολή όνομα αυτώ», λέγει ο προφήτης Ζαχαρίας (6,12). Ανατολή, λοιπόν, είναι ο ίδιος ο Θεός, «η άναρχος Θεότης» κατά τον Ισίδωρο τον Πηλουσιώτη. «Επεσκέψατο ημάς ανατολή εξ ύψους» λέει ο ευαγγελιστής Λουκάς (α´ 78) και εννοεί το Χριστό που κατέβηκε από τον ουρανό με τη θεία του ενανθρώπηση. Στην υμνογραφία των Χριστουγέννων ῾ο Χριστός αποκαλείται «Ήλιος της Δικαιοσύνης», «εξ ύψους ανατολή» και «ανατολή ανατολών» (βλ. απολυτ. και εξαποστειλ. της εορτής).
Τί μπορεί να σημαίνει όμως το τροπάριο αυτό για τους νεονύμφους; Οπωσδήποτε πέρα από το χαρμόσυνο τόνο του που διαχέεται και αντανακλάται στα πρόσωπα των νεονύμφων που αξιώθηκαν κι αυτοί να «χορέψουν το χορό του Ησαΐα», κατά τη λαϊκή έκφραση, και πέρα από την ενδόμυχη προσμονή να χαρούν κι αυτοί τη χαρά της τεκνογονίας, το σπουδαιότερο μήνυμα του τροπαρίου προς τους νεονύμφους, είναι άλλο.
Η σεμνή κόρη της Ναζαρέτ, αυτή «η δούλη Κυρίου», ήταν η ενσάρκωση της απόλυτης υπακοής στο Θεό· ήταν η ταπεινή και αθόρυβη εργάτρια των εντολών του Θεού· απέπνεε το άρωμα της ανεπιτήδευτης και πραγματικής ευλάβειας· ήταν ολοκληρωτικά αφοσιωμένη στο Θεό· ήταν κατά κυριολεξία «κεχαριτωμένη», την είχε δηλαδή επισκιάσει πέρα για πέρα η χάρη του Θεού. Γι᾿ αυτό και κρίθηκε άξια της ύψιστης τιμής να κυοφορήσει το Σωτήρα του κόσμου, να γίνει βοηθός του Θεού στο έργο της αποκατάστασης και της δικαίωσης του ανθρώπου, να γίνει «η πύλη της σωτηρίας» (ιθ´ οίκος Ακαθ. ύμνου) για το ανθρώπινο γένος. Γι᾿ αυτό τη μακαρίζουν «πάσαι αι γενεαί».
Υπόδειγμα προς μίμηση, λοιπόν, άριστο η Παναγία. Υπογραμμός και οδοδείκτης για την πορεία των νεονύμφων. Αν γνήσια είναι η προσπάθειά τους προς την κατεύθυνση αυτή, προς το δρόμο που μας υπέδειξε εκείνη, τότε πλούσια θα είναι η αμοιβή και η «ανταπόδοση» του Θεού, τότε ευλογημένη θα είναι η συμβίωσή τους και ολοκληρωμένη η οικογενειακή τους χαρά και ευτυχία.
Με το «Ησαΐα χόρευε…» η Ακολουθία του στεφανώματος φτάνει στο αποκορύφωμά της. Η στιγμή αυτή είναι επίσημη. Μετά το «χορό του Ησαΐα» είναι αδύνατο πια να προσβληθεί νομικά το έγκυρο του γάμου και κατασφαλίζεται μια για πάντα και αμετάθετα η ένωση, ο δεσμός των νεονύμφων.
Ο θρησκευτικός αυτός χορός -παρόμοιο χορό έχουμε και κατά την τέλεση των μυστηρίων του βαπτίσματος και της ιεροσύνης- ερμηνεύεται ως έκφραση πνευματικής και ουράνιας ευθυμίας για τη μυστική ένωση των νεονύμφων και πνευματικής αγαλλίασης για την έκχυση σ᾿ αυτούς «άνωθεν» της θείας χάρης και δωρεάς.
Με το «χορό του Ησαΐα» διαλαλείται ακόμη, κατά τον παραστατικότερο τρόπο, ο σκοπός του γάμου, ο οποίος βέβαια αποβλέπει στη δημιουργία οικογένειας, στη γέννηση δηλαδή και στη μόρφωση νέων μελών της Εκκλησίας του Χριστού· εξασφαλίζεται έτσι, με την ενεργό συμμετοχή του ανδρόγυνου, η συνέχεια στο απολυτρωτικό έργο του Εμμανουήλ.
****************************************************************************************************************************************************************************************************************************************************************************************************************************************************************************************************************************************************************************************************************************************************************************************************************************************************************************************************************************************************************************************
ΠΑΝΑΓΙΑ ΜΑΣ γύρω μας και εντός μας ☕❤# )~~*★ °.˛.˛.°★
ΠΑΝΑΓΙΑ ΜΑΣ γύρω μας και εντός μας ☕❤# )~~*★ °.˛.˛.°★
ΠΑΝΑΓΙΑ ΜΑΣ γύρω μας και εντός μας ☕❤# )~~*★ °.˛.˛.°★
ΠΑΝΑΓΙΑ ΜΑΣ γύρω μας και εντός μας ☕❤# )~~*★ °.˛.˛.°★
ΠΑΝΑΓΙΑ ΜΑΣ γύρω μας και εντός μας ☕❤# )~~*★ °.˛.˛.°★
ΠΑΝΑΓΙΑ ΜΑΣ γύρω μας και εντός μας ☕❤# )~~*★ °.˛.˛.°★
ESY NA KOITAS APO THN KLEIDAROTRYPA TO MOYNI THS MANAS SOY OTAN GAMIETAI KAI NA MHN SE APASXOLEI TI KANOYN OI XRISTIANOI POYSTARE
καμια τελετη λειτουργεια μυστηριο χωρις ταπεινωση των Ελληνων και υμνους και δοξολογιες στους Εβραιους δεν γινεται
νταβατζηδες απατεωνες πορνες ειναι τα προτυπα
ΚΑΛΗΣΠΕΡΑ ΣΤΟ ΗΡΑΚΛΕΙΟ ΚΡΗΤΗΣ
=============================
http://www.ksipnistere.com/2018/10/blog-post_599.html
Mad Dog7 Οκτωβρίου 2018 – 6:41 μ.μ.
Ενώ εσύ είσαι επώνυμος, ευρύπρωκτε καραγιόζη, πολύ σοβαρός
ο παπαγιαννόπουλος, τώρα φόρεσε και φουστίτσα και γράφει σαν άννα!
Όλα τα χριστιανά είναι μικροτσούτσουνα πουτανάκια που τα γαμανε οι εβραίοι.
Φτου σου πουτάνας έκτρωμα.
———————————–
Mad Dog7 Οκτωβρίου 2018 – 7:23 μ.μ.
Εμμονική κωλοτρυπίδα παπαγιανόπουλε, πάλι εσύ βρίζεις σαν δαρμένη
πουτάνα και κατηγοράς εμένα, γαμώ το σπίτι σου άτιμε εβραιογαμημένε.
Δεν ντρέπεσε αλήτη με της 100 μάσκες, δίνεις και συγχαρητήρια στον εαυτό σου,
τι ξεφτίλα! Aλλά αυτή η μάσκα της άννας σε πάει μούρλια βρε!
Χα..χα.. φτου σου εβραιοπροσκυνημένο σίχαμα
————————————
Mad Dog7 Οκτωβρίου 2018 – 7:50 μ.μ.
Έτσι, άνοιξε την χριστιανική σου λέπρα, μίλα όπως σε έρχεται,
όπως όταν χέζεις, βασικά, σαν χριστιανός!
Kai πούσαι, παπαγιανόπουλε, ρούφα ένα αρχίδι αλλά με προσοχή,
μη μου πνιγείς και πάω για ζωοκτονία!
Και άσε τον Δια, γιατί θα την ξεκωλιάσω την μαρίκα!
————————————-
Mad Dog7 Οκτωβρίου 2018 – 8:45 μ.μ.
100% Έλληνας βιολογικά, 200% συνειδησιακά, κατάλαβες αλβανίδας πόρνης έκτρωμα?
Εσείς πάντα ξεκινάτε τις ύβρεις γαμώ την εβραϊκή σας τύφλα ελεεινά υποκιμένα,
και λέγε λέγε θα το γαμήσουμε στο τέλος το μπασταρδο της μαρίκας.
=====================================
Amber Alert … ΔΙΑΔΟΧΙΚΕΣ ΕΞΑΦΑΝΙΣΕΙΣ
ΑΓΓΕΛΙΚΗ . ΕΥΤΑΞΙΑΣ . ΖΑΓΚΛΑΡΑΣ mad dog
Giannis Paterakis. elen manesi.morfeas sky
ΜΕΓΙΣΤΙΑΣ. ΤΑΡΑΡΟΜ .paul kosmidis. Αγνωστος
{{{{{{{{{{{{{{{{{{{{{{{{{{{{{{{{{{{{{{[[