Ο ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΣΜΟΣ ΕΜΜΕΣΑ ΜΕΝ ΑΛΛΑ ΥΠΌ ΔΙΩΓΜΟΝ

Η Κυβέρνησή μας, χωρίς πλέον δισταγμούς, και προσχήματα, παίρνοντας την σκυτάλη από τους λεγόμενους προοδευτικούς, συνεχίζει ακάθεκτη χωρίς ουσιαστικούς λόγους, την αλλοίωση του χαρακτήρα της ιδιοπροσωπίας των Ελλήνων, εξαλείφοντας, σιγά-σιγά αλλά συστηματικά και
σταθερά, κάθε στοιχείο από τους Έλληνες, που να θυμίζει ότι, στην συντριπτική τους πλειοψηφία είναι Χριστιανοί Ορθόδοξοι. Διαστρεβλώνοντας ακόμη και το πνεύμα της συνταγματικής διάταξης, κατά την οποία επικρατούσα θρησκεία στη χώρα μας είναι η ορθόδοξη χριστιανική.
Προς τούτο, για να επιτελέσει τον στόχο αυτό, η Κυβέρνηση επέλεξε Πανεπιστημιακούς, καθ’ όλα άξιους στο χώρο εργασίας των, αλλά γνωρίζοντας εκ των προτέρων τα πιστεύω των σχετικά με την ορθοδοξία. Ο βασικός βέβαια στόχος, ως είναι επόμενο, κατευθύνεται στην παιδεία των νέων μας.
Με τον τρόπο αυτό και με εκτελεστικά όργανα τους υπ’ όψιν Πανεπιστημιακούς, ιδίως στο χώρο Παιδείας, προβαίνει σταδιακά και χωρίς καμία ουσιαστική δικαιολογία, στην αποχριστιανοποίηση της Ελλάδος και την εξάλειψη των συνδετικών κρίκων του Ελληνικού λαού, από της ύστερης αρχαιότητος παραδόσεις τους, τις αρχές, τα ήθη και έθιμά του και γενικά τις αξίες με τις οποίες εμφορείτο και πορεύτηκε μέχρι σήμερα.
Σήμερα είναι πολύ προβληματισμένος ο σκεπτόμενος Έλληνας και διερωτάται γιατί τόσο μέρος κατά της πίστεώς μας, διότι ανατρέχοντας στην Ιστορία μας, ο χριστιανισμός μόνο Προσφορά είχε προς τον Ελληνισμό, ιδίως στη διατήρηση του Ελληνικού γένους.
Οι απορίες είναι πολλές, τα ερωτήματα καυτά, μπρος στον δρόμο που ακολουθούν, αυτοί που έχουν την δύναμη να διαμορφώνουν την κοινή γνώμη.
Η αποχριστιανοποίηση του Ελληνικού Λαού και ο διαχωρισμός Εκκλησίας και κράτους, φαίνεται πλέον ότι έχει τους λόγους του. Οι ηθικές αρχές και αξίες του χριστιανισμού που κράτησαν μέχρι σήμερα ζωντανή την Ελευθερία και την διαιώνιση του Ελληνικού Έθνους, φαίνεται ότι ουσιαστικά για τους κρατούντες, από εδώ και πέρα αποτελούν εμπόδια στην μαζικοποίηση των λαών, στο βωμό της εξυπηρέτησης των ιδεών της Παγκοσμιοποίησης.
– Τα οικογενειακά και κοινωνικά θεμέλια, που ο Ελληνικός λαός, από γενιά σε γενιά, έκτισε και εδημιούργησε, ώστε η πραγματική ευτυχία των Ανθρώπων να βρει την θέση του και οι άνθρωποι να ζουν χωρίς φόβο και μίσος, άρχισαν πλέον να βάλλονται φανερά. Όμως ο Ελληνισμός ακόμη αντέχει.
– Ο Έλληνας, γελασμένος και πλανεμένος από τις εφήμερες χαρές που μας δίδει αυτό το σαθρό δημιούργημα των πολλών συμφερόντων της καταναλωτικής κοινωνίας, ισοπέδωσε τα πάντα. Οι Έλληνες, από το σύστημα Διοίκησης σήμερα πιέζονται ν’ ακολουθήσουν και να αντιγράψουν το ύπουλο και επικίνδυνο πνεύμα της εποχής, να ξεφύγουν από τις αρχές των, της διακονίας των συνανθρώπων, της υπερασπίσεως της Πατρίδος, την δημιουργία με ισχυρά θεμέλια οικογένειας, την θεραπεία της ανθρώπινης ψυχής, την μέριμνα των γηρατειών, της πίστεως που είναι ο βασικός αναχαίτης κάθε κακού, χάνοντας πλέον όλα τα μέσα αναχαίτισης, στην ζούγκλα της καταναλωτικής κοινωνίας. Όμως! η ζωή μας δείχνει ότι, οι Έλληνες επιμένουν και δεν αλλάζουν.
Ας δούμε τώρα στοιχειωδώς τι επέτυχαν οι λεγόμενοι προοδευτικοί και θιασώτες της παγκοσμιοποίησης ετσιθελικά και χωρίς την γνώμη του Ελληνικού λαού:
– Παλαιότερα εγένετο προσευχή και έπαρση της σημαίας στα Σχολεία. Καταργήθηκε, και διερωτάται ο σκεπτόμενος Έλλην πολίτης, σε τι έβλαπτε η πράξη αυτή ή ποίον έβλαπτε και γιατί. Στην συνέχεια έχουμε την κατάργηση έτσι φασιστικά, υπακούοντας αυτούς που ουδέποτε υποστήριζαν την Ελλάδα, παρά μόνο όταν συνέπιπταν τα συμφέροντά των, καταργεί την εγγραφή στις ταυτότητες του θρησκεύματος και την Εθνότητας. Στην συνέχεια καταργείται ο όρκος στα δικαστήρια, κάνοντας κακή αντιγραφή θεσπισμάτων άλλων Κρατών. Τέλος! φθάσαμε στην αλλαγή των θεσμών και αρχών της Οικογένειας, έργο κι αυτό των προοδευτικών και μερίδος της αριστερής των ιδεοληψίας, με το νόμο για την δυνατότητα γάμου μεταξύ ομοφυλόφιλων ζευγαριών και την έγκριση από αυτούς υιοθεσίας μικρών παιδιών.
Η δε πολιτική εξουσία της χώρας μας, που με το επικρατούν σύστημα, δεν ανέρχονται οι άριστοι σ’ αυτήν,εγκλωβισμένη στα κελεύσματα της εποχής  αδυνατεί να βοηθήσει τους δημιουργικούς Έλληνες, αντίθετα συνεχίζει την καταστροφή των ερεισμάτων της κοινωνίας μας, που θα μπορούσαν να συντελέσουν, αφ’ ενός στην δημιουργία και διατήρηση των αρχών και αξιών του λαού μας και αφ’ ετέρου στην αναστολή κολάσιμων πράξεων και την πρόοδο της Πατρίδος μας.
Παρ’ όλα αυτά, ο Σκεπτόμενος Έλληνας ελπίζει και πιστεύει, βλέποντας ένα μεγάλο μέρος της νεολαίας μας, σ’ όλες τις δραστηριότητες της ζωής, η λειχήνα της κακής έννοιας του προοδευτισμού να μην τους αγγίζει. Και! με αυτούς συνεχίζει και θα συνεχίζει ο Ελληνισμός την πορεία του στον χρόνο.
Στην Δημοκρατία ο τόπος χρειάζεται ορθή πατριωτική και συνεργάσιμη σκέψη. Δυστυχώς! όμως ο πολιτικός κόσμος της χώρας μας, θυμίζει τους στίχους του Αλεξανδρινού: «… Βαθειά κοιμάται ο Νέρων ασυνείδητος, ήσυχος και ευτυχής».

Ιωάννης Μ. Ασλανίδης
Αντγος ε.α.
Επίτιμος Διοικητής της Σ.Σ.Ε.