«Η προσευχή είναι άγγιγμα Χριστού!»

Η προσευχή είναι άγγιγμα Χριστού! Τον αγγίζουμε αλλά δεν αλλάζουμε;.

Γράφει ο π. Ανδρέας Κονάνος.

Ο Αγιος Ιωάννης ο Σιναΐτης στην «Κλίμακα» λέει: Όταν ακουμπάς ένα φυσικό σώμα, σου μεταδίδει την ψυχρότητα ή τη θερμότητά του. Ακουμπάς, ας πούμε, ένα κρύο τζάμι και αισθάνεσαι ότι κρυώνεις κι εσύ. Παίρνεις από την ψυχρότητά του. Ακουμπάς ένα ζεστό σώμα, ένα ζεστό καλοριφέρ. Και ζεσταίνεσαι κι εσύ.

Οταν, λοιπόν, λες «ακουμπάω τον Θεό» -διότι αυτό είναι η προσευχή, είναι άγγιγμα του Θεού-, δεν είναι δυνατόν να Τον ακουμπάς και να συνεχίζεις να είσαι ίδιος! Δεν είναι παράξενο; Ακούμπησες Αυτόν που είναι ειρήνη, τον Θεό. Κι όμως εσύ δεν έχεις ειρήνη. Ακούμπησες την αγάπη, μα εσύ δεν έχεις αγάπη. Συνεχίζεις να εκδικείσαι. Θυμώνεις, αντιπαθείς ανθρώπους. Ζηλεύεις, φθονείς, μισείς, βγαίνουν από μέσα σου κακίες. Και, ζώντας σε ένα διαρκές κλίμα εμπάθειας, λέμε ότι μιλάμε στον Θεό. Η αληθινή προσευχή έχει αποδείξεις. Αποδείξεις της είναι η ευτυχία μας, η μακαριότητά μας, η λαμπρότητα του προσώπου μας, η ανάπαυση της καρδιάς μας. Δεν μπορεί να λες ότι προσεύχεσαι και να συνεχίζεις να ‘σαι τόσο ταραγμένος. Κάτι δεν πάει καλά εδώ. Τα παιδιά λένε αλήθειες:

«Η μάνα μου πάει εκκλησία και λέει ότι προσεύχεται, μα εγώ δεν βλέπω αλλαγή στη ζωή της. Ούτε μεταμόρφωση στη συμπεριφορά της. Ούτε ηρεμία στο βλέμμα της».

Αγγιγμα Χριστού! Αυτό είναι η προσευχή. Το άγγιγμα που μεταμορφώνει.Είναι ταξίδι σε χώρους υπερατλαντικούς, υπεργήινους και υπεργαλαξιακούς. Δηλαδή, ξεπερνάς, όπως λέει ο Αγιος Γρηγόριος ο Θεολόγος, τα όρια αυτού του κόσμου. Πας πέρα απ’ τα αστέρια, τους γαλαξίες, όλα τα στρώματα, τη στρατόσφαιρα κι όλα τα ουράνια επίπεδα. Και αγγίζεις τον Θεό. Και έπειτα επιστρέφεις στον κόσμο αυτό, στην καθημερινότητα και στις δουλειές σου, στην επαφή σου με τους ανθρώπους, φέρνοντας πλέον κάτι διαφορετικό. Οπως ο Χριστός μας όταν βγήκε από το Ορος των Ελαιών. Πώς ήταν; Μεταμορφωμένος. Διότι τόση ώρα προσευχόταν.

Οταν ρώτησε τους στρατιώτες που Τον έψαχναν «ποιον ζητάτε;», εκείνοι απάντησαν «τον Ιησού». Τότε ο Χριστός τούς είπε: «Εγώ είμαι». Και οι στρατιώτες έπεσαν κάτω! Γιατί; Γιατί ο Χριστός μας ήταν όλος μες στην προσευχή. Ηταν όλος μέσα στην παράδοση και την εμπιστοσύνη στον Ουράνιο Πατέρα Του. Και στο όρος της Μεταμόρφωσης, στο Θαβώρ, ακριβώς μια τέτοια ώρα έγινε η μεταμόρφωση: Την ώρα που ο Χριστός προσευχόταν. Λέει στην Αγία Γραφή: «Ἐγένετο δὲ αὐτοῦ προσευχομένου καὶ μετεμορφώθη ἔμπροσθεν αὐτῶν». Προσευχόταν και μεταμορφώθηκε. Στην πραγματικότητα, εκείνοι που μεταμορφώθηκαν ήταν οι μαθητές! Και είδαν τη λαμπρότητα του προσώπου Του, μα και τη δική τους ομορφιά. Προσευχή… (Κλείσε τα μάτια σου τώρα μόνο για ένα λεπτό και νιώσε ότι αναπνέεις την αγάπη του Θεού. Και συνέχισε το διάβασμα…)

Η ατμόσφαιρα της προσευχής αλλάζει την όλη κατάσταση του ανθρώπου. Διότι είναι επαφή με τον πυρήνα της ύπαρξής μας! Εκεί που είναι η Χάρη του Θεού και η σφραγίδα του Αγίου Πνεύματος, και η εικόνα του Χριστού. Λέμε ότι είμαστε πλασμένοι «κατ’ εἰκόνα καὶ καθ’ ὁμοίωσιν Θεοῦ». Αυτή η θεϊκή εικόνα και η γαλήνη είναι στον πυρήνα της ψυχής μας. Στο βάθος του είναι μας. Οταν προσεύχεσαι, τι κάνεις; Φεύγεις από τα γύρω. Σταματάς κάθε επαφή με τις φασαρίες αυτού του κόσμου: θορύβους, τηλεόραση, μουσική, εφημερίδες, ακούσματα. Βρίσκεις κάποια ήσυχη ώρα και κάνεις την προσευχούλα σου.

loading...

23 thoughts on “«Η προσευχή είναι άγγιγμα Χριστού!»

  1. Εἰς τὸ ὄνομα τοῦ Πατρὸς καὶ τοῦ Υἱοῦ καὶ τοῦ Ἁγίου Πνεύματος. Ἀμήν.

    Δόξα σοι, Χριστὲ ὁ Θεός, ἡ ἐλπὶς ἡμῶν, δόξα σοι.

    Βασιλεῦ οὐράνιε, Παράκλητε, τὸ Πνεῦμα τῆς ἀληθείας, ὁ πανταχοῦ παρὼν καὶ τὰ πάντα πληρῶν, ὁ θησαυρὸς τῶν ἀγαθῶν καὶ ζωῆς χορηγός, ἐλθὲ καὶ σκήνωσον ἐν ἡμῖν, καὶ καθάρισον ἡμᾶς ἀπὸ πάσης κηλῖδος, καὶ σῶσον, Ἀγαθέ, τὰς ψυχὰς ἡμῶν. Ἀμήν.

    Ἅγιος ὁ Θεός, Ἅγιος Ἰσχυρός, Ἅγιος Ἀθάνατος, ἐλέησον ἡμᾶς

    Δόξα Πατρὶ καὶ Υἱῷ καὶ Ἁγίῳ Πνεύματι. Καὶ νῦν καὶ ἀεὶ καὶ εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων. Ἀμήν.

    Παναγία Τριάς, ἐλέησον ἡμᾶς. Κύριε, ἱλάσθητι ταῖς ἁμαρτίαις ἡμῶν. Δέσποτα, συγχώρησον τὰς ἀνομίας ἡμῖν. Ἅγιε, ἐπίσκεψαι καὶ ἴασαι τὰς ἀσθενείας ἡμῶν, ἕνεκεν τοῦ ὀνόματός σου.

    Κύριε, ἐλέησον· Κύριε, ἐλέησον· Κύριε, ἐλέησον.

    Δόξα. Καὶ νῦν.

    Πάτερ ἡμῶν ὁ ἐν τοῖς οὐρανοῖς, ἁγιασθήτω τὸ ὄνομά σου. Ἐλθέτω ἡ βασιλεία σου. Γενηθήτω τὸ θέλημά σου, ὡς ἐν οὐρανῷ, καὶ ἐπὶ τῆς γῆς. Τὸν ἄρτον ἡμῶν τὸν ἐπιούσιον δὸς ἡμῖν σήμερον. Καὶ ἄφες ἡμῖν τὰ ὀφειλήματα ἡμῶν, ὡς καὶ ἡμεῖς ἀφίεμεν τοῖς ὀφειλέταις ἡμῶν. Καὶ μὴ εἰσενέγκῃς ἡμᾶς εἰς πειρασμόν, ἀλλὰ ῥῦσαι ἡμᾶς ἀπὸ τοῦ πονηροῦ. Ἀμήν.

    Ἐξεγερθέντες τοῦ ὕπνου, προσπίπτομέν σοι, Ἀγαθέ, καὶ τῶν Ἀγγέλων τὸν ὕμνον βοῶμέν σοι, Δυνατέ· Ἅγιος, Ἅγιος, Ἅγιος εἶ ὁ Θεός· διὰ τῆς Θεοτόκου ἐλέησον ἡμᾶς.

  2. Καλημέρα Χρόνια Πολλά σε όλη
    την 'Ελλάδα στους εορτάζοντες
    και σε μια παλιά φίλη που
    έγραφε στο ξ/ρε τη Σταυρούλα.

  3. ΕΣΤ’ ΗΜΑΡ ΟΤΕ ΦΟΙΒΟΣ ΠΑΛΙΝ ΕΛΕΥΣΕΤΑΙ
    = 3008 = ΔΕΥΤΕΡΑ ΠΑΡΟΥΣΙΑ ΑΠΟΛΛΩΝΟΣ !
    Αυτόν τον Χρησμό, τον τελευταίο και μόνο αληθινό,
    ως "φίλτρον τόλμης" στην καρδιά μας ας κρατήσουμε!
    Κι αυτό που σήμερα φαίνεται άπιαστο και μακρινό,
    θα έρθει μέρα που ως απτή πραγματικότητα θα ζήσουμε!
    ———————–
    Μητρός τε και πατρός και των άλλων προγόνων απάντων τιμιώτερόν
    εστιν η πατρίς και σεμνότερον και αγιώτερον και εν μείζονι
    μοίρακαι παρά θεοίς και παρ’ ανθρώποις τοις νουν έχουσι.

  4. Ο Άγιος Κωνσταντίνος έστειλε την μητέρα του, την Ελένη, στα Ιεροσόλυμα για να ανακαλύψει σε ποιο σημείο βρισκόταν ο Τάφος του Κυρίου και ο Τίμιος Σταυρός Του, γιατί οι Εβραίοι είχαν ρίξει επάνω τους χώματα και τα είχαν θάψει για να εξαφανιστεί κάθε ίχνος από την ιστορία του Χριστού…

    Όταν η Αγία Ελένη έφτασε στα Ιεροσόλυμα με τους ανθρώπους της, άρχισε αμέσως να ερευνά το τί έγινε ο Ζωοποιός Σταυρός. Κανείς όμως δεν γνώριζε να της πει που ήταν παραχωμένος.

    Τότε όλοι μαζί, Αρχιερείς και λαός, έκαναν δέηση προς τον Θεό για να τους αποκαλύψει που βρισκόταν ο Πανάγιος Τάφος και ο Τίμιος Σταυρός.

    Τότε, ο Κύριος εισάκουσε τη δέηση αυτών και αποκάλυψε στον Πατριάρχη Ιεροσολύμων Μακάριο ότι ο τόπος που ψάχνουν βρίσκεται κάτω ακριβώς από τον ναό της Αφροδίτης τον όποιον είχαν κτίσει μετέπειτα οι Έλληνες.

    Η Αγία Ελένη, αφού συγκέντρωσε πλήθος τεχνιτών και εργατών, έσκαψε εκεί και βρήκε τον Πανάγιο Τάφο και λίγο πιο πέρα βρήκε και τους τρεις σταυρούς του Ιησού και των δύο ληστών καθώς και τα καρφιά τους.

    Όλοι χάρηκαν με την εύρεση αυτή μα και πάλι όμως δεν ήταν πλήρως ικανοποιημένοι διότι δεν μπορούσαν να ξεχωρίσουν ποιος απ’ όλους ήταν ο Σταυρός του Κυρίου. Ο Πατριάρχης Μακάριος όμως είχε εμπιστοσύνη στο Κύριο και δεν ανησυχούσε διότι πίστευε ότι πάλι Εκείνος θα ενεργήσει, ώστε να αποκαλυφθεί ο Τίμιος Σταυρός Του.

    Έτσι και έγινε. Εκείνες τις ήμερες κείτονταν ημιθανής μία πλούσια γυναίκα λόγω κάποιας βαριάς ασθένειας κι οι γιατροί είχαν αποφασίσει ότι δεν υπήρχε περίπτωση να ζήσει. Αποφάσισαν λοιπόν να ακουμπήσουν επάνω της έναν έναν τους σταυρούς για να δουν εάν θα γίνει κάποιο θαύμα ώστε αυτή η γυναίκα να μπορέσει να θεραπευτεί. Έτυχε μάλιστα να ακουμπήσουν επάνω της πρώτα τους σταυρούς των ληστών και δεν έγινε τίποτα. Όταν όμως από μακριά πλησίαζαν τον Σταυρό του Κυρίου, ω του θαύματος! η γυναίκα αμέσως συνήλθε και σηκώθηκε υγιής, λες και μόλις είχε σηκωθεί από τον ύπνο.

    Βλέποντας το θαύμα αυτό, όλοι με ευλάβεια μεγάλη προσκύνησαν τον Σταυρό του Κυρίου και δόξασαν τον Θεό.

    Μόλις όμως διαδόθηκε το νέο στο λαό, όλοι οι Χριστιανοί ζητούσαν από τον Πατριάρχη να τους επιτρέψει να προσκυνήσουν κι αυτοί τον Σταυρό. Μα λόγω του μεγάλου πλήθους αυτό ήταν αδύνατο, έτσι ό Πατριάρχης διέταξε και του έφτιαξαν ένα υψηλό άμβωνα και μόλις αυτός ετοιμάστηκε, πήρε στα χέρια του τον Τίμιο Σταυρό, ανέβηκε στον υψηλό άμβωνα και από εκεί ύψωσε τον Σταυρό όπου τον έβλεπαν όλοι οι χριστιανοί και με κατάνυξη φώναζαν ΚΥΡΙΕ
    ΕΛΕΗΣΟΝ.

    Από την ήμερα αυτή, καθιερώθηκε να γιορτάζουμε στην Εκκλησία μας την Ύψωση του Τιμίου Σταυρού. Η Αγία Ελένη έπειτα πήρε τον Τίμιο Σταυρό μαζί της στην Κωνσταντινούπολη, αφού όμως άφησε μέρος αυτού στα Ιεροσόλυμα, στον Πατριάρχη Μακάριο.

    Ο Σταυρός του Κυρίου είχε 4,50 μέτρα ύψος και 2,40 μέτρα πλάτος. Αναφέρεται, μάλιστα, ότι ενώ ο Σταυρός, από την ημέρα της εύρεσης του, τεμαχιζόταν σε απειροελάχιστα κομματάκια και δινόταν στους πιστούς για ευλογία, αυτός παρέμεινε ακέραιος και δε μειωνόταν καθόλου.

  5. Απολυτίκιον. Ἦχος α΄.
    Σῶσον Κύριε τὸν λαόν σου καὶ εὐλόγησον τὴν κληρονομίαν σου, νίκας τοῖς Βασιλεῦσι κατὰ βαρβάρων δωρούμενος καὶ τὸ σὸν φυλάττων διὰ τοῦ Σταυροῦ σου πολίτευμα.

    Κοντάκιον.
    Ἦχος δ΄. Αὐτόμελον.
    Ὁ ὑψωθεὶς ἐν τῷ Σταυρῷ ἑκουσίως, τῇ ἐπωνύμῳ σου καινὴ πολιτεία, τοὺς οἰκτιρμούς σου δώρησαι, Χριστὲ ὁ Θεός, Εὔφρανον ἐν τῇ δυνάμει σου, τοὺς πιστοὺς Βασιλεῖς ἡμῶν, νίκας χορηγῶν αὐτοῖς, κατὰ τῶν πολεμίων, τὴν συμμαχίαν ἔχοιεν τὴν σήν, ὅπλον εἰρήνης, ἀήττητον τρόπαιον.

    Μεγαλυνάριον.
    Σήμερον η κτίσις πάσα Σωτήρ, πόθω ανυψούσα, τον πανάγιόν σου Σταυρόν, την φωνήν σοι αίρει, και πίστει εκβοά σοι. Δώρησαι τω λαώ σου, Λόγε την χάριν σου.

  6. O άγιος Κωνσταντίνος, ο μεγαλύτερος εγγληματίας από όλους τους Ρωμαίους αυτοκράτορες, σκότωσε:
    Τον γιο του, Κρίσπο, Τη γυναίκα του, Φαύστα, Τον πεθερό του, Μαξιμιανό, Το γαμπρό του,
    Λικίνιο, Το γαμπρό του, Βασιανό, Τον ανιψιό του, Λικινιανό (12 ετών)!

    Η γυναίκα του η Ελένη για να γλιτώσει σκέφτεικε το εξής:
    Πήγε λοιπόν στην Παλαιστήνη μετά από 300 τόσα χρόνια και βρεικε (!)
    την σανίδα που υποτίθεται σταυρώθηκε ο αγέννητος χριστός!

    Μαγγιόρα η ελενίτσα και την γλύτωσε,
    έκτοτε ένα δάσος ξυλευτηκε για να γίνει φυλακτά!

    Τι να πει κανείς, αν προσφερόταν αυτή η ιστορία σαν παραμύθι της χαλιμάς, θα είχε πλάκα,
    αλλά όταν προσφέρετε σαν γεγονότα, είναι να κλαις για την κατάντια του Έλληνα!

  7. ΠΑΤΕΡ ΗΜΩΝ ΔΙΑ Ο ΕΝ ΤΩ ΟΛΥΜΠΩ ΔΟΞΑΣΘΗΤΩ Τ' ΟΝΟΜΑ ΣΟΥ ΚΑΙ ΕΛΘΕΤΩ Η ΒΑΣΙΛΕΙΑ ΣΟΥ ΕΠΙ ΤΗΣ ΓΗΣ.

    Ο ΕΝ ΤΩ ΚΟΡΥΔΑΛΛΩ ΦΥΛΑΚΙΣΘΕΙΣ ΔΙ'ΑΠΑΤΑΣ ΥΙΟΣ ΣΟΥ ΑΡΤΕΜΗΣ ΨΩΡΡΑΣ Ο ΜΠΑΤΙΡΟΓΥΦΤΟΣ ΔΕΟΜΑΙ ΠΡΟΣ ΕΣΕ ΚΑΙ ΑΝΑΜΕΝΩ ΤΗΝ ΕΛΕΥΣΙΝ ΣΟΥ ΔΙΑ ΤΗΝ ΕΜΟΥ ΕΚ ΤΩΝ ΙΣΟΒΙΩΝ ΣΩΤΗΡΙΑΝ.

    ΤΑΙΣ ΠΡΕΣΒΕΙΑΙΣ ΤΟΥ ΥΠΕΡΛΑΜΠΡΟΥ ΦΟΙΒΟΥ ΣΩΣΟΝ ΔΙΑΦΥΛΑΞΕ ΚΑΙ ΕΛΕΥΘΕΡΩΣΟΝ ΕΜΕ ΕΚ ΤΟΥ ΚΟΡΥΔΑΛΛΟΥ. ΑΜΗΝ

  8. ******************************************************
    1) Ο Μέγας Κωνσταντίνος, σκότωσε (αν σκότωσε) αυτούς που αναφέρεις, όταν ήταν ειδωλολάτρης.
    Επομένως πρέπει να κατηγορείς την ειδωλολατρία, η οποία έσφαζε ή έψηνε ζωντανούς ανθρώπους πάνω στους βωμούς των θεών. Γι' αυτά τα εγκλήματα γιατί δεν ομιλείς;

    2) Ο Μέγας Κωνσταντίνος συνέχισε την παράδοση του αρχαιοελληνικού πολιτισμού. Δηλαδή έκανε ό,τι έκανε ο Μέγας Αλέξανδρος.
    Ο Μέγας Αλέξανδρος έσφαξε τα αδέλφια του, και όχι μόνον, πριν εκστρατεύσει στην Ανατολή.

    Μάθε την αλήθεια, η αλήθεια ελευθερώνει.
    *******************************************************

  9. Ο μέγας Έλληνας Μακεδόνας στρατηλάτης Αλέξανδρος, θαυμάζεται από όλους τους λαούς, εκτός από τα αναρχοκομμούνια και διεθνιστικές χριστιανικές κατινες.

    Ο μέγας κωνσταντίνος, που καθιέρωσε τον χριστιανισμό στην υπό κατοχή
    της Ελλάδας, δεν έγινε ποτέ χριστιανός, και καμία σχάση δεν είχε
    με την Ελλάδα και τον Ελληνικό πολιτισμό.

    Είναι ντροπή για έναν Έλληνα (που ΔΕΝ είσαι) να βρίζει τον άριστο
    του Ελληνισμού, ντροπή σου ρε δαιμονισμένε τσιμπλιάρη ξεφτίλα

    Ήθελα να ξέρω, πόσα χριστιανόπουλα του σάιτ
    ασπάζοντε τις ανθελληνικές σου θέσεις!

  10. Όπως είναι η τουρκική απειλή σήμερα για την Ελλάδα,
    100 φορές περισοτερο ήταν τότες η περσική απειλή.

    Ο Αλέξανδρος, έχοντας 10 χιλ Μακεδόνες αλλά και χίλιους επιστήμονες
    όλων τον κλάδων, διέλυσε αυτή την μεγάλη αυτοκρατορία τον περσών.

    Δίνοντας ελάχιστες μάχες και με σεβασμό στα θρησκευματα των
    χωρών που κατέκτησε, μετέδωσε τον Ελληνικό πολιτισμό.

    Εβραιοχριστιανοί και αναρχοκομμουνιστές είναι αντίθετοι, κατανοητό,
    ότι είναι καλό για την Ελλάδα, απέναντι μας τα κομμούνια
    και οι σαπιοι με τα μαυρα φουστάνια.

  11. ΚΑΜΜΙΑ ΑΝΟΧΗ ΔΕΝ ΕΠΙΤΡΕΠΕΤΑΙ ΣΕ ΚΑΘΕ ΕΙΔΟΥΣ ΒΛΑΣΦΗΜΙΑ!
    ΒΛΑΣΦΗΜΕΙ;<< ΡΑΠΙΣΟΝ ΑΥΤΟΥ ΤΗΝ ΟΨΙΝ,ΑΓΙΑΣΟΝ ΣΟΥ ΤΗΝ ΧΕΙΡΑ!!!

    δυο μισεs "αληθειεs"ενα μεγαλο ψεμα!
    το θαλασσινον υδωρ φερνει τσιρλα πψωρογιδο γρια σουηδεζα παλιολουγκρα αντε Π@ΥΣΤΡΑ ελεεινη το παρακανεs σιχαμα παλιοβρωμοκαΜΠΙΝΕ ΟΥΣΤ

  12. Η αλήθεια τσούζι και φέρνει ενέργειες όπως το θαλασινο νερό,
    τσίρλα, αλλά βγαίνει από εβραιοχριστιανικά στόματα,
    τσιρλλλλ πρρρρ σκατό και άγιος ο θεός γιαχβέ.

  13. ντογκου μπουρδολογηματα μεγαλοστομιες και παπαρολογιες

    Ασχετως του μεγαλειωδους αποτελεσματος που τον ανεδειξε Μεγα, η πραγματικη αληθεια ειναι οτι κατω απο τον φοβο των οπλων οι περισσοτερες αρχαιες Ελληνικες πολεις τον ακολουθησαν στην εκστρατεια εναντιον των Περσων.
    Οι Σπαρτιατες δεν τον ακολουθησαν.

    Του Σαράντου Καργάκου

    Τα προηγηθέντα

    ΔΥΟ μήνες μετά τη δολοφονία του Φιλίππου (336 π.Χ.) ο Αλέξανδρος, φοβούμενος εξέγερση των ελληνικών πόλεων, επικεφαλής μεγάλου στρατού εισέβαλε στη Ν. Ελλάδα. Οι Θεσσαλοί τον δέχθηκαν φιλικά και ανεγνώρισαν την ηγεμονία του. Ακολούθως προχώρησε προς τη Θήβα, που τον υποδέχθηκαν εκπρόσωποι της μακεδονίζουσας παράταξης, η οποία είχε την υποστήριξη της μακεδονικής φρουράς που είχε εγκαταστήσει ο Φί­λιππος στην Ακρόπολη των Θηβών. την Καδμεία, μετά τη μάχη της Χαιρώ­νειας. Στη Θήβα ο Αλέξανδρος δέχθηκε πρεσβείες πολλών πόλεων. Με­ταξύ αυτών και την πρεσβεία των Αθηναίων, η οποία τον ανεκήρυξε ηγε­μόνα της Ελλάδας και του απένειμε θείες τιμές. Λίγες ημέρες πριν οι Αθηναίοι ύβριζαν καπηλικά τον Αλέξανδρο. Αλλ οι ύβρεις υποκλίνονται προ της ισχύος. Εν συνεχεία ο Αλέξανδρος έφθασε στην Κόρινθο, συνεκάλεσε πανελλήνιο συνέδριο, το οποίο τον ανεκήρυξε στρατηγό αυτοκράτορα και αρχηγό της εκστρατείας εναντίον της Ασίας. Οι Ελληνικές πόλεις κηρύχθηκαν για μια ακόμη φορά ελεύθερες και αυτόνομες, ωστόσο μακεδονική φρουρά εξακολουθούσε να εδρεύει στην Θήβα. Όμως δεν θα μπορούσε να ξεκινήσει ο Αλέξανδρος για την Ασία, αν δεν είχε ξεκαθαρίσει το έδαφος προς Β. της Μακεδονίας, αν δηλαδή δεν είχε εξασφαλισμένα τα νώτα του και από το Β. Γι αυτό εφαρμόζοντας την τακτική του κεραυνοβόλου πολέμου, που τόσο ταίραξε στον χαρακτήρα του, επιτίθεται κατά των Τριβαλλών και Θρακών. Εντός 10 ημερών φθάνει στον Αίμο (Μπαλκάν). Διασχίζει τα περίφημα στενά της Σίπκας, , χωρίς καμμία απώλεια περνάει τον Δούναβη παρά τηΣιλίτστρια και ενεργεί επιδρομή κατά των Δακών. Ακολο΄ύθως στρέφεται προς Ν. Διέρχεται από την χώρα των Δαρδάνων (Περιοχή Σκοπίων) και υποτάσσει Αγριάνες και Παίονες. Ενώ εμάχετο σκληρά κατά των Ιλλυριών, που είχαν στασιάσει, Πέρσες πράκτορες διαδίδουν ότι σκοτώθηκε.

    Read more http://history-of-macedonia.com/2010/08/26/megas-alexandros-katastrofi-thivon/

  14. Η ΕΞΕΓΕΡΣΗ ΤΩΝ ΘΗΒΑΙΩΝ

    Η ΕΙΔΗΣΗ διέτρεξε και συνεκλόνισε την Ελλάδα, αλλά μόνο οι Θηβαί­οι, και επειδή ήσαν οι μόνοι που είχαν μακεδονική φρουρά και επει­δή δεν είχαν ξεχάσει την ήττα στη Χαιρώνεια (338 π.Χ.), ξεσηκώθη­καν και απέκλεισαν την μακεδονική φρουρά στην Καδμεία, Αφού συνεκάλεσαν Εκκλησία, κήρυξαν με ψήφισμα την ανεξαρτησία τους από τον Αλέξαν­δρο, εξέλεξαν νέους Βοιωτάρχες με αντιμακεδονικό φρόνημα και τους ανέ­θεσαν την ταχεία άλωση της Καδμείας, ενώ συγχρόνως ζήτησαν τη συνδρομή των άλλων Ελλήνων, κυρίως των Αθηναίων. Κανείς όμως δεν έδειξε προθυ­μία αρωγής. Συνέχιζαν ωστόσο να πολιορκούν την Καδμεία. Ο Αλέξανδρος μόλις το έμαθε. έσπευσε με ασύλληπτη ταχύτητα μέσα από δύσβατα όρη και περνώντας το στενό του Μετσόβου, έφθασε εντός επτά ημερών οτη Θεσσαλία και εντός πέντε ημερών προ των Θηβών. Οι Θηβαίοι έμαθαν ότι ο Αλέξανδρος πέρασε τις Θερμοπύλες, όταν αυτός είχε φθάσει στον Ογχηστό της Βοιωτίας. (Β. του χωρίου Μαυρομάτι. κοντά στο δρόμο Θηβών – Λιβαδιάς).

    Οι Θηβαίοι εξεπλάγησαν από την είδηση ότι ο Αλέξανδρος ήταν ζωντα­νός και μάλιστα δεν ήθελαν να το πιστέψουν. Πίστεψαν ότι πρόκειται περί άλλου Αλεξάνδρου, του γιου του Αερόπου. Σε δύο όμως ημέρες ο Αλέξαν­δρος στρατοπέδευσε στο βόρειο μέρος της πόλης, «κατά το Ιολάου τέμε­νος». (και περίμενε την παράδοση των Θηβαίων. Η γραπτή παράδοση, κυ­ρίως ο Αρριανός, που είχε διαμορφωθεί ήδη επί των ημερών του Αλεξάν­δρου διά των «βασιλείων εφημερίδων» που συνέτασσε ο Ευμενής ο Καρ· Μανός, προσδίδει στον Αλέξανδρο μια διάθεση διαλλακτικότητας και στους Θηβαίους διάθεση αδιαλλαξίας. Λέγεται λοιπόν ότι ο Αλέξανδρος δεν επι­θυμούσε την καταστροφή των Θηβών ούτε ήθελε να φθείρει τις δυνάμεις του σε εμφυλίους πολέμους. Γι’ αυτό έδωσε αμνηστία στους Θηβαίους με έναν όρο: να παραδώσουν τους αρχηγούς της αντί Μακεδονικής μερίδας. Φοί­νικα και Προθύτη. Οι Θηβαίοι όχι μόνο αρνήθηκαν αλλά προκλητικά απαί­τησαν την παράδοση των στρατηγών Παρμενίωνα και Αντιπάτρου και μά­λιστα κάλεσαν όποιον ήθελε να συμπράξει με τον «μεγάλο βασιλέα» της Περσίας και τους Θηβαίους, ώστε όλοι μαζί να ελευθερώσουν την Ελλάδα και να καταλύσουν την εξουσία του τυράννου της Ελλάδας. («Τόν βουλόμενον μετά του μεγάλου βασιλέως και Θηβαίων έλευθεροΰν τούς’ Ελλη­να; και καταλύειν τόν της Ελλάδος τύραννον»). Μετά την υβριστική αρ­νητική απάντηση ο Αλέξανδρος οργίσθηκέ και διέταξε την εκπόρθηση των Θηβών.

    Ο Γεώργιος Λ. Τσεβάς, ο κορυφαίος των ιστορικός της Θήβας, στο μνημει­ώδες δίτομο έργο του «Ιστορία των Θηβών και της Βοιωτίας» (Αθήνα 1928), έχει πολλούς λόγους, και ορθώς, να αμφιβάλλει για την αλήθεια των παραπά­νω ισχυρισμών. Οι Θηβαίοι ήσαν απ* όλους εγκαταλελειμμένοι και από πα­ντού απομονωμένοι. Αν προσφερόταν από τον Αλέξανδρο αμνηστία, θα την δέχονταν «ως θεόπεμπτον σανίδα σωτηρίας», όπως είχαν κάνει μετά τιι μά­χη των Πλαταιών. «Αλλ* ουδεμία αμνηστία εδόθη ης τους Θηβαίους, ουδέ άλλη πρότασις εγένετο εις αυτούς. Ο Αλέξανδρος βέβαιος ων περί της νί­κης. εδράξατο της ευκαιρίας να συγκρουσθη προς τους Θηβαίους, ίνα διά μιας νίκης κατά πόλεως ισχυρός και ονομαστής κατάπληξη και τρομοκρά­τηση το πανελλήνιον, του όπερ επέτυχε». (Γ.Δ. Τσεβά: «Ιστορία των Θη­βών…», τομ. Α’ σ. 38 Γ). Η άποψη του Τσεβά δεν στηρίζεται επί μαρτυριών αλ­λά επί εικασιών σφόδρα πιθανών. Όμως ο Τσεβάς έχει κατά τούτο δίκαιον: όντως ο Αλέξανδρος με τη συντριβή, καταστροφή, εξόντωση και εξανδραπο­δισμό των Θηβαίων ήθελε να κατατρομοκρατήσει τους αντι­πάλους του μέσα στις ελληνικές πόλεις. Και το πέτυχε. Βεβαίως ελέγχεται για υπέρμετρη σκλη­ρότητα. Δεν πρέπει όμως να μας διαφεύγει τούτο: ο πόλεμος στη­ρίζεται στην αρχή του φονεύειν. Αν ο στρατηλάτης φονεύσει λί­γους η πολλούς, δεν είναι θέμα ηθικής αλλά, όπως είπαμε, στρα­τηγικής. Η Θήβα για τον Αλέ­ξανδρο υπήρξε πεδίο πειραμα­τισμού. Παγίωση της ειρήνης και της εξουσίας του με την τρομο­κρατία. Ο ηγέτης όταν δεν μπορεί να πείσει, αναγκάζεται να τρομοκρατήσει.

    Read more http://history-of-macedonia.com/2010/08/26/megas-alexandros-katastrofi-thivon/

  15. **************************************************
    Προς Dog,
    Εγώ δεν ύβρισα κανέναν Έλληνα. Φαίνεται πως δεν καταλαβαίνεις αυτά που διαβάζεις.
    Έγραψα αυτά που λένε οι ιστορικοί συγγραφείς, για τα εγκλήματα του Μ. Αλεξάνδρου. Επομένως βρίζεις τους αρχαίους ιστορικούς, ι εμένα.

    Εγώ δεν ύβρισα τον αρχαίο ελληνικό πολιτισμό. Έγραψα αυτό που γράφουν οι αρχαίοι Έλληνες συγγραφείς για την ειδωλολατρία. Δηλαδή έσφαζαν ή έψηναν ζωντανούς ανθρώπους πάνω στους βωμούς των θεών. Επομένως βρίζεις τους αρχαίους συγγραφείς κι όχι εμένα.

    http://antexeistinalitheia.gr/ta-eschi-ke-i-anthropothisies-tis-dode/

    Εγώ είμαι Έλλην, λάτρης του ελληνοχριστιανικού πολιτισμού, όπως τον περιέγραψε στον λόγο του στην Πνύκα ο Μέγας Έλλην και Ορθόδοξος Κολοκοτρώνης.
    Εσύ από πού προκύπτει ότι είσαι Έλλην;
    Αν είσαι Έλλην γιατί αμφισβητείς τους αρχαίους Έλληνες συγγραφείς;
    *************************************************

  16. Ήθη και έθιμα για την ημέρα της Ύψωσης του Τιμίου και Ζωοποιού Σταυρού

    Αύριο, του Σταυρού είναι μεγάλη γιορτή της Χριστιανοσύνης (σαράντα μέρες μετά τη Μεταμόρφωση του Σωτήρος), αυστηρή νηστεία και μέρα με ιδιαίτερο λαογραφικό ενδιαφέρον…Στις 14 του μήνα, η Εκκλησία γιορτάζει την Ύψωση του Σταυρού. Του αληθινού Σταυρού, όπου πάνω σ’αυτόν μαρτύρησε ο Θεάνθρωπος και που τον έδειξε στην Αγία Ελένη, όπως λένε, ο συμπαθητικός και μυρωδάτος βασιλικός.

    Ο λαός μας λέει πως αυτό το μυροφυτό φύτρωσε εκεί ακριβώς που ήταν ο Τίμιος Σταυρός απ’τις σταλαματιές του Άγιου Αίματος του Χριστού. Άλλοι πιστεύουν πως ο βασιλικός φύτρωσε πάνω στον τάφο του Χριστού. .. την ημέρα αυτή στις εκκλησιές μοιράζεται ο αγιασμένος βασιλικός (το σταυρολούλουδο), που ο λαός μας πιστεύει πως έχει αρκετές θεραπευτικές και θαυματουργικές ικανότητες, γι’αυτό και το φυλάει στο εικονοστάσι για σταυρώματα και ξορκίσματα.”Με τούτο το βασιλικό, οι νοικοκυρές συνηθίζουν να φτιάχνουν το προζύμι της χρονιάς.
    Εδώ, στα μέρη μας (Πήλιο), το βασιλικό για το προζύμι οι γυναίκες των παίρνουν από το στολισμένο Σταυρό.
    Αυτόν το βασιλικό, μάλιστα, συχνά τον τοποθετούνε σ’ένα βαζάκι με νερό για να βγάλει ρίζες, ώστε να το φυτέψουνε ξανά κι από το ίδιο τούτο το φυτό να πάνε τα κλωναράκια την επόμενη χρονιά, τέτοια μέρα, στην εκκλησιά. Τα ματσάκια βασιλικών που μοιράζονται μετά το τέλος της λειτουργίας, τα κρατούνε φυλαχτό πάνω στο εικόνισμα.”… Με το βασιλικό της Υψώσεως του Σταυρού (το σταυρολούλουδο) και με τον αγιασμό της μέρας αυτής φτιάχνουν το νέο προζύμι. Οι τρόποι παρασκευής του και η πίστη στη θαυματουργό δύναμη των ιερών αντικειμένων, φαίνονται στις εξής συνήθειες.
    Στον Κατάλακκο Λήμνου, “κάθε σπίτι, κάθε νοικοκυρά φέρνει ένα κουμάρ’ με νερό στην εκκλησιά ‘ τ’αφήνουν στη μέση της εκκλησιάς, όπου γίνεται ο αγιασμός, και μετά το παίρνουν. Με τον αγιασμό αυτόν κάνουν το προζύμι της χρονιάς’ το κάνουν καινούριο. Το παλιό το σβουν ‘ το ζυμώνουν όλο την τελευταία βδομάδα.
    “Εις την Κορώνην “κάνουν ζυμάρι και βάνουν απάνω το κλωνί το βασιλικό που παίρνουν του Σταυρού από την εκκλησά ‘ ως την άλλη μέρα φουσκώνει και γίνεται προζύμι από μόνο του. Το προζύμι αυτό 40 μέρες δεν το δανείζουν, και το πρώτο ψωμί που θα ζυμώσουν μ’αυτό θα το κάνουν λειτουργιά και θα το μοιράσουν.”Η ιερότητα της μέρας συντελεί, ώστε να γίνονται τότε οι προετοιμασίες για τη σπορά που πλησιάζει, και κυρίως η ευλόγηση του προορισμένου γι’αυτήν εκλεκτού σπόρου.
    Για τον σκοπό αυτό στέλνουν στην εκκλησία πολυσπόριο, μείγμα απ’όλα τα είδη των σπόρων, για να λειτουργηθούν και να ευλογηθούν. Αναφέρω μερικά παραδείγματα.
    Στους Γαλανάδες της Νάξου την ημέρα αυτή “κάθε γεωργός θα βάλει σε μια πετσέτα λίγο κριθάρι, λίγα φασόλια, κουκιά και ό,τι άλλο έχει, για να σπείρει, και τα πάει στην εκκλησιά κι αφήνει την πετσέτα του δεξιά της Αγίας Θύρας ‘ εκεί σχηματίζεται σωρός ολόκληρος, τον οποίον ο ιερεύς ευλογεί μετά το τέλος της λειτουργίας.
    Καθένας κατόπιν παίρνει την πετσέτα του με το λειτουργημένο σπόρο. Όταν πρόκειται να σπείρει, ο γεωργός θα βάλει μέσα στο δισάκι του, που περιέχει τον σπόρο που θα σπείρει.

    http://www.inewsgr.com/

  17. το πορδοβουλωμα ο Λακης εχει αφηνιασει πρωτον γιατι σημερα ειναι του Σταυρου και ως γνωστον ολοι οι δαιμονισμενοι οταν αντικρυζουν το Σταυρο βλεπουν τερατα αφριζουν χτυπιουνται βριζουν
    Δευτερον ο καημενος ο Λακης ο επιχειρηματιας πουλησε ολη του την περιουσια ια μισα λεφτα του τα εφαγε η γκομενα γι αυτο ειχε κανει αποπειρα αυτοκτονιας οπως μας ειχε γραψει παλαιοτερα και τον παρηγορουσαμε
    το αλλο μεγιστο θεμα του Λακη ειναι οτι δεν του εχει μεινει δεκαρα τσακιστη γιατι πληρωνε τους δικηγορους του απατεωνα και της απατεωνισσας για να γινει βουλευτης μια κι αυτο ειναι το μαραζι του Λακη

    αχ βρε Λακη σε συμπονω και καταλαβαινω τα νευρα σου που τα ξεσπας σε αλλους αλλα θα σου αφιερωσω ενα τραγουδακι για να ηρεμησεις Λακη

    https://www.youtube.com/watch?v=SOJBvyAQEY0

  18. τα πψωρο μπαμπανογιδα…
    Master Quiz:ειναι ο Κ@ΛΟΣ τηs ΜΠΟΥΡΙ;
    α)κ.πατερακη;
    β)κ.μεγιστιαs;
    γ)κ.ευταξουλα;
    δ)κ.αγγελικη;
    ε)κ.ντογκ σουηδεζα

  19. Η ΣΟΥΗΔΕΖΑ ΚΑΥΧΙΕΤΑΙ ΓΙΑ ΤΟ ΠΑΛΑΜΑΡΙ ΤΟΥ ΒΑΡΚΑΡΗ ΠΟΥ ΤΟ ΕΤΡΩΓΕ ΤΙΣ ΝΥΧΤΕΣ ΜΕ ΦΕΓΓΑΡΙ ΑΧΧ ΑΧΧ
    ΚΑΙ ΠΙΣΩ ΑΠ ΤΑ ΒΡΑΧΑΚΙΑ ΤΟΝ ΕΠΑΙΖΕ Η ΕΥΤΑΞΩ ΣΤΑ ΔΥΟ ΤΗΣ ΤΑ ΧΕΡΑΚΙΑ

  20. Το φτηνιάρικο σου αιδοίο είναι μόνο για κατούρημα, τίποτα άλλο.

  21. Η γυναίκα του η Ελένη !!! Ρε κοπροσκυλο η Αγία Ελένη ηταν η μητέρα του ! Μα τελείως ντουβάρι αποδεικνύεσε . Ούτε μιά φράση σωστή δεν μπορείς να γράψεις και επί πλέον μάθε ελληνικά ή πάρε ενα λεξικό γιά να μη γίνεσε ρεζίλι των ομοίων σου (των σκυλιών )

  22. Μπερδευτηκα, αλλά θα μπορούσες να κάνεις την διόρθωση ευγενικά,
    αλλά ο εβραιοσατανας που έχεις μέσα σου δεν σε αφήνει
    και σιγά την πούστρα που έγινε αγία.
    Τα Ελληνικά μου είναι αυτά που είναι, αλλά όπως λέγεται,
    της κοντής ψωλής τα μαλιά την φταίνε.

  23. ΕΧΟΥΝ ΜΠΕΡΔΕΨΕΙ ΤΗ ΒΟΥΡΤΣΑ ΜΕ ΤΗΝ Π@ΥΤΣΑ ΟΙ ΛΟΒΟΤΟΜΗΜΕΝΟΙ ΘΡΗΣΚΟΛΗΠΤΟΙ.

Comments are closed.