«Αύτη ημέρα Κυρίου, αγαλλιάσθε λαοί. Ιδού γαρ του φωτός ο νυμφών και η βίβλος του λόγου της ζωής εκ γαστρός προελήλυθε».

Εν Πειραιεί τη 7η Σεπτεμβρίου 2018

Αρχ. Παύλου Δημητρακοπούλου.
Πρ. Ιερού Ναού Τιμίου Σταυρού Πειραιώς

Με τους παρά πάνω λόγους, αγαπητοί μου αδελφοί, ο ιερός υμνογράφος, προτρέπει στο δοξαστικό των αίνων της εορτής σε πνευματική χαρά και αγαλλίαση και σε επάξιο πνευματικό εορτασμό του
χαρμοσύνου γεγονότος της εορτής της γεννήσεως της Θεοτόκου, του ευωδεστάτου αυτού άνθους, που βλάστησε «εκ της ρίζης Ιεσσαί». Το Γενέθλιο της Υπεραγίας Θεοτόκου είναι η πρώτη, (χρονολογικά), των θεομητορικών εορτών του εκκλησιαστικού έτους. Κατά τον άγιο Ανδρέα Κρήτης εορτάζομε «παγκοσμίου ευφροσύνης γενέθλιον», που καθίσταται «η είσοδος όλων των εορτών και το προοίμιο του μυστηρίου του Χριστού». Και τούτο διότι η γέννηση της Θεοτόκου έγινε το σκεύος εκείνο της εκλογής, που προόρισε ο Θεός προαιωνίως να γίνει η πρόξενος της αναγεννήσεως και αναπλάσεως των πάντων, διά της εν χρόνω γεννήσεως κατά ανερμήνευτο και παράδοξο τρόπο, του αχρόνου και προαιωνίου Θεού Λόγου.
Ο μοναδικός και ανεπανάληπτος ρόλος τον οποίο διεδραμάτισε η Θεοτόκος στο έργο της σωτηρίας του ανθρώπου, προαναγγέλθηκε στην εποχή της Παλαιάς Διαθήκης από πλήθος προφητειών και προεικονίστηκε από πλείστες όσες προεικονίσεις και προτυπώσεις. Η άφλεκτος βάτος στο όραμα του Μωϋσή, οι θεόγραφες πλάκες και η κιβωτός του Νόμου, το ουράνιο μάννα και η χρυσή στάμνα, η λυχνία και η τράπεζα, η ράβδος Ααρών η βλαστήσασα, η κλίμακα του Ιακώβ, ο πόκος του Γεδεών, το αλατόμητον όρος του Δανιήλ, η κάμινος που με το πυρ εδρόσιζε τους τρεις Παίδες, αλλά και αυτά τα Άγια των Αγίων της σκηνής του μαρτυρίου, σύμφωνα με την διδασκαλία των αγίων Πατέρων,  προεικόνιζαν την Θεοτόκο. Αλλά και σε πολλούς προφήτες, όπως στον προφήτη Ησαΐα (7,14), στον προφήτη Ζαχαρία (2,14), στον προφήτη Ιεζεκιήλ (44,1-3), στον προφήτη Δανιήλ, (2,31-35), στον προφήτη Αββακούμ (3,3), έχουμε σαφέστατες αναφορές στο πρόσωπο της Θεοτόκου. Για την Παλαιά Διαθήκη η Θεοτόκος αποτελούσε το κήρυγμα των προφητών και την προσδοκία των δικαίων, ενώ για την Καινή γίνεται «η τιμιωτέρα των χερουβείμ και ενδοξοτέρα ασυγκρίτως των Σεραφείμ», ο «γλυκασμός των αγγέλων και των θλιβομένων η χαρά», η δόξα των αποστόλων και το καύχημα των μαρτύρων, το εντρύφημα των οσίων και το κεφάλαιον της σωτηρίας όλου του γένους των ανθρώπων.

Καμιά πληροφορία δεν μας δίδουν τα ευαγγελικά κείμενα γύρω από την γέννηση της Παναγίας και τους γονείς της, αλλ’ ό,τι γνωρίζουμε σχετικά με το θέμα αυτό προέρχεται από την αρχαία παράδοση, που ανάγεται στους αποστολικούς χρόνους. Σ’ ένα από τα απόκρυφα βιβλία της εποχής εκείνης, το πρωτευαγγέλιο του Ιακώβου, διασώζονται ορισμένα γνήσια στοιχεία της αρχέγονης παράδοσης, τα οποία μας πληροφορούν για την γέννηση της Θεοτόκου και την παιδική και νεανική της ηλικία. Βέβαια αν και οι άγιοι Πατέρες γενικά απέρριψαν τα απόκρυφα ευαγγέλια και δεν τα συμπεριέλαβαν στον Κανόνα της αγίας Γραφής, διότι περιείχαν πολλές ανακρίβειες και πλάνες, ωστόσο όμως η εκκλησιαστική συνείδηση σεβάστηκε τα στοιχεία εκείνα, που αναφέρονται στην γέννηση της Θεοτόκου και τα συμπεριέλαβε στην γνήσια εκκλησιαστική μας Παράδοση, διότι τα θεώρησε κατά τον πυρήνα τους ως γνήσια. Σύμφωνα λοιπόν με την παρά πάνω Παράδοση, γονείς της Θεοτόκου ήταν οι Άγιοι Ιωακείμ και Άννα, τους οποίους μνημονεύει η Εκκλησία μας πάντοτε στις ιερές ακολουθίες της και στην απόλυση πριν από την μνημόνευση των εκάστοτε εορταζομένων αγίων. Παρά το γεγονός δε ότι και οι δύο ήταν άμεμπτοι και δίκαιοι και κατ’ εξοχήν ενάρετοι, εν τούτοις ήταν άτεκνοι, διότι η αγία Άννα ήταν στείρα και επί πλέον είχαν φθάσει σε γεροντική ηλικία, οπότε και λόγω ηλικίας ήταν αδύνατη η τεκνογονία. Ωστόσο παρά το προχωρημένο της ηλικίας των δεν  έπαυαν να  παρακαλούν τον Θεόν με θερμές προσευχές να τους δώσει ο Θεός τέκνο και να πάρει από πάνω τους το όνειδος της ατεκνίας. Υποσχέθηκαν δε ότι αν φέρουν στον κόσμο παιδί, να το προσφέρουν ως αφιέρωμα σ’ Εκείνον. Κατά τον άγιο Γρηγόριο Παλαμά οι γονείς της Θεοτόκου «περίλυποι από τις προσβολές, αφού εθυμήθηκαν τον Αβραάμ και την Σάρα και όλους τους άλλους, που εδοκίμασαν την λύπη για την ατεκνία…απεφάσισαν να καταφύγουν και αυτοί στη παράκληση προς τον Θεον. Και ο μεν σώφρων Ιωακείμ αναχωρεί προς την έρημο, κατοικεί σ’ αυτήν και τηρεί νηστεία, αναπέμποντας προς τον Θεόν προσευχή να γίνει πατέρας. Και δεν σταμάτησε την δέηση, ούτε επέστρεψε από εκεί, πριν δεχθεί την βεβαίωση περί της αποδοχής του αιτήματός του από τον Θεόν. Η δε ομόφρων με αυτόν Άννα κλείνεται σ’ ένα γειτονικό κήπο και με πονεμένη καρδιά βοά προς τον Κύριο ‘εισάκουσέ με Θεέ των πατέρων μου και ευλόγησέ με όπως ευλόγησες την μήτρα της Σάρας’».  Πράγματι ο Θεός άκουσε τις προσευχές τους και όταν ήρθε το πλήρωμα του χρόνου έστειλε άγγελο, καθ’ όν χρόνον εκείνοι προσηύχοντο, για να τους αναγγέλει το χαρμόσυνο γεγονός. Και τους έδωσε κόρη «την θαυμασιωτάτην από όλες τις θαυμάσιες που φάνηκαν ανέκαθεν», κατά τον άγιο Γρηγόριο Παλαμά, «το κειμήλιον της Οικουμένης», κατά την έκφραση του αγίου Κυρίλλου Αλεξανδρείας, την γεννήτρια του δημιουργού των όλων, την «του πεσόντος Αδάμ ανάκλησιν και των δακρύων της Ευάς την λύτρωσιν», αυτήν που έκαμε τη γη ουρανό και τον Υιόν του Θεού άνθρωπον, τους δε ανθρώπους υιούς του Θεού κατά Χάριν. 
Εάν ο Υιός του Θεού υπήρξε η «προσδοκία των εθνών» και η προσδοκία πάσης της κτίσεως, τους αυτούς προσδιορισμούς μπορούμε να αποδώσουμε κατά παρόμοιο τρόπο και στην Θεοτόκο.  Ο άγιος Νικόλαος ο Καβάσιλας προχωρεί ακόμη περισσότερο και θεωρεί την Παναγία, όχι απλώς την κόρη που περίμενε όλη η κτίση, αλλά τον «καρπό των κτισμάτων», δηλαδή το σημείο εκείνο στο οποίο κατατείνει ολόκληρη η κτίση. Όπως το δένδρο υπάρχει για τον καρπό, έτσι η κτίση υπάρχει για την Παρθένο και η Παρθένος για τον Χριστό. Κατά τους αγίους Πατέρες, όταν ο Θεός στην αρχή των αιώνων ατενίζοντας προς τα δημιουργήματά του, είπε ότι είναι «καλά λίαν», ουσιαστικά έβλεπε μπροστά του τον καρπό όλης της δημιουργίας, την υπεραγία Θεοτόκο. Ο άγιος Ιωάννης ο Δαμασκηνός, το κεφάλαιο της θεολογίας των αγίων Πατέρων, πλημμυρισμένος από ανέκφραστη χαρά, σκιρτών και αγαλόμενος, «αρπάζει την κιθάρα του Πνεύματος» καθώς αναφέρει σ’ ένα λόγο του στη γέννηση της Θεοτόκου και «τραγουδάει την γέννησή της»: «Κοριτσάκι τόσο όμορφο και τόσο γλυκό. Κρίνο που ξεφύτρωσες ανάμεσα στ’ αγκάθια από την πιο ευγενική και βασιλική ρίζα του Δαυΐδ…Τριαντάφυλλο που ξεφύτρωσες μέσα από τ’ αγκάθια των Ιουδαίων και πλημμύρισες με το θεϊκό σου άρωμα τα σύμπαντα. Κόρη του Αδάμ και μητέρα του Θεού. Ευλογημένη η μέση και τα σπλάγχνα, απ’ όπου ξεφύτρωσες. Ευλογημένη η αγκαλιά που σε βάσταξε και τα χείλη που απολαύσανε τα αγνά σου φιλιά, δηλαδή τα χείλη των γονιών σου μονάχα, για να μείνης πάντοτε σ’ όλα παρθένος. Σήμερα αρχίζει η σωτηρία του κόσμου. Δοξολογήστε τον Κύριο όλη η γη, τραγουδήστε και χορέψτε και παίξτε τα όργανα».

Ήταν επίμονες οι προσευχές του Ιωακείμ και της Άννης, προσευχές θερμές με πολλά δάκρυα, για να τους χαρίσει ο Θεός την πανάμωμη κόρη. Προσευχές που συνοδεύονταν με πολλή πίστη, υπομονή και καρτερία, ότι ο Θεός θα εκπληρώσει τελικά το αίτημά τους. Η παράδοση αναφέρει, ότι μετά από πενήντα χρόνια στειρότητας απέκτησε η Άννα την Θεοτόκο. Αυτή η στάση των Θεοπατόρων αποτελεί για όλους μας έξοχο παράδειγμα καρτερίας και υπομονής. Ιδιαίτερα για τα ανδρόγυνα εκείνα, που θέλουν, αλλά για κάποιους λόγους δεν μπορούν να αποκτήσουν παιδιά, οι οποίοι αντί να κάνουν υπομονή και θερμή προσευχή και αντί να αφήσουν το θέμα αυτό στα χέρια του Θεού, απελπίζονται, δυσφορούν και αγανακτούν. Η σφοδρή επιθυμία να αποκτήσουν παιδί τους οδηγεί συχνά στο να καταφεύγουν στις δυνατότητες της σύγχρονης ιατρικής τεχνολογίας και σε διάφορες τεχνικές εξωσωματικής γονιμοποιήσεως. Ωστόσο ειδικοί μελετητές που ασχολήθηκαν με το θέμα, επισημαίνουν ότι τα προβλήματα που δημιουργούν οι τεχνικές αυτές, ηθικά, ιατρικά, κοινωνικά, ψυχολογικά και νομικά, είναι τεράστια και συνήθως ανυπέρβλητα και σε πολλές περιπτώσεις έρχονται σε ευθεία αντίθεση με τις αρχές της χριστιανικής ηθικής και το θέλημα του Θεού. Όπως αναφέρουν: «Άμεση συνέπεια της εξωσωματικής γονιμοποιήσεως είναι η δημιουργία ‘πλεοναζόντων εμβρύων’. Η Εκκλησία αρνείται τον όρο αυτόν, γιατί δεν μπορεί να δεχθεί, ότι υπάρχουν περισσευούμενοι άνθρωποι, την τύχη των οποίων μάλιστα καθορίζουν κάποιοι τρίτοι. Ο κάθε άνθρωπος -και συνεπώς το κάθε έμβρυο- έχει την μοναδικότητα του προσώπου, την ιερότητα της ανεπανάληπτης εικόνας του Θεού και την αναγκαιότητα της κοινωνίας των υπολοίπων μαζί του. Τα ατυχώς αποκαλούμενα ‘πλεονάζοντα έμβρυα’ διατηρούνται εν καταψύξει, είτε προς μελλοντική χρήση από τους φυσικούς γονείς, είτε προς δανεισμό σε άλλους ‘γονείς’, είτε για επιτέλεση επ’ αυτών πειραμάτων, είτε για να αποτελέσουν εργαστήρια οργανογένεσης για την κάλυψη μεταμοσχευτικών αναγκών, είτε τέλος για να καταστραφούν».
Αντί λοιπόν να καταφύγουμε σε τεχνικές εξωσωματικής γονιμοποιήσεως, ας καταφύγουμε στην προσευχή, ας μάθουμε να κάνουμε υπομονή και να υποτασσόμαστε στο θέλημα του Θεού. Μπορούμε ακόμη να καταφύγουμε σε προσκυνήματα, σε τάματα και σε θαυματουργές εικόνες, σε άγια λείψανα, όπως αυτό της αγίας Άννης, που έχει την ειδική Χάρη, να θεραπεύει περιπτώσεις στειρώσεως και να χαρίζει την ευλογία της τεκνογονίας. Ιδιαίτερη Χάρη να θεραπεύει περιπτώσεις στειρώσεως έχει επίσης η αγία Ζώνη της Θεοτόκου, η οποία φυλάσσεται στην Ιερά Μονή Βατοπαιδίου αγίου Όρους. Και όλα αυτά βέβαια με την προϋπόθεση της ριζικής αλλαγής της ζωής μας και της τακτικής συμμετοχής μας στα μυστήρια της Εκκλησίας μας, διότι η θαυματουργός δύναμις της Θείας Χάριτος δεν ενεργεί κατά τρόπο μαγικό χωρίς την ενεργό συμμετοχή του ανθρώπου με διαρκή μετάνοια και αγώνα πνευματικό. 
Ευχόμεθα η Κυρία μας Θεοτόκος και η Θεοπρομήτωρ Άννα, να θεραπεύσουν τις στείρες από πνευματικά έργα καρδιές μας, ώστε ο άγιος Θεός να πέμψει στις ψυχές μας την θεία Χάρη του και να μας χαρίσει των επουρανίων αγαθών. Αμήν.

ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΠΕΙΡΑΙΩΣ

ΓΡΑΦΕΙΟ ΕΠΙ ΤΩΝ ΑΙΡΕΣΕΩΝ ΚΑΙ ΠΑΡΑΘΡΗΣΚΕΙΩΝ

loading...

19 thoughts on “«Αύτη ημέρα Κυρίου, αγαλλιάσθε λαοί. Ιδού γαρ του φωτός ο νυμφών και η βίβλος του λόγου της ζωής εκ γαστρός προελήλυθε».

  1. Πρρρρρρρ

    Παπά, όλα σχεδόν τα κείμενα της Καινής Διαθήκης
    έχουν παραπομπές στην παλαιά Διαθήκη των Ιουδαίων.

    Αυτό σημαίνει ότι ουσιαστικά ο χριστιανισμός είναι θρησκεία
    μέσα από την θρησκεία των Ιουδαίων δηλαδή ιουδαϊκή αίρεση.

    Πρρρρρρρ

  2. Ο καθένας μπορεί να πει ό,τι κατεβάσει η γκλάβα του.
    Η αλήθεια όμως είναι αδυσώπητη:
    Πιστεύουν στον Χριστό οι Εβραίοι, ναι ή όχι; (Απάντησέ μου).
    Σταύρωσαν τον Χριστό οι Εβραίοι, ναι ή όχι; (Απάντησέ μου).
    Καταδίωκαν οι Εβραίοι τότε τους πιστεύοντες στον Χριστό, ναι ή όχι; (Απάντησέ μου).
    Ήταν ο Στέφανος θύμα λιθοβολισμού των Εβραίων, επειδή πίστευσε στον Χριστό, ναι ή όχι; (Απάντησέ μου).

  3. θα ερθει ο σωρρας και θα ορθωσει ναους του αιμομικτη Δια, κοιμηθητε ησυχοι.

  4. Και εγώ που νόμιζα θα σηκώσει ναό με την μαρίκα
    που ήταν παρθένα από το δεξί αφτί!

  5. @ Ανώνυμος7 Σεπτεμβρίου 2018 – 2:54 μ.μ

    Τώρα το είδα, να σε απαντήσω .
    Όχι δεν πιστευουν στον χριστό οι εβραίοι, αλλά τρίβουν τα χέρια τους.
    Όλοι οι πατέρες και βιβλικά πρόσωπα όλοι ήταν εβραίοι, όλα σχεδόν τα κείμενα
    της Καινής Διαθήκης έχουν παραπομπές στην παλαιά Διαθήκη των Ιουδαίων,
    άρα είναι μια εβραϊκή αίρεση και όχι θρησκεία.

    Δεν σταυρωσαν κανέναν χριστό οι εβραίοι διότι ΔΕΝ έχει υπάρξει κανένας χριστός.

    Ναι τους καταδίωκαν και οι ορθόδοξοι εβραίοι μισούσαν και μισούν τον χριστιανισμό,
    διότι: Όλη η βάση του ιουδαϊσμού είναι να περιμένει τον μεσσία, οι Εσαίοι σε
    μια βολική γιαυτούς χρονική περίοδο, έφεραν τον μεσσία (χριστό) πριν
    την ώρα του και επήλθε η ρήξη μεταξύ εβραίων.

    Ελπίζω να απάντησα στα ερωτήματα σου, αλλά δεν πιστευω να σε βοηθήσουν,
    η τσίμπλα που έχει συσωρευθεί στα μάτια σου θέλει ματσακωνι!

  6. Οι αρχαίοι Εβραίοι, αν και περιπλανόμενοι, σε μεγάλο μέρος της ιστορίας τους, χωρίς δηλ. αξιόλογο πολιτισμό,
    δημιούργησαν δύο παρακλάδια της θρησκείας τους,
    τον Χριστιανισμό και Μουσουλμανισμό.

    Η Π. Διαθήκη, η ιστορία και μυθολογία δηλαδή των Εβραίων,
    αποτελεί τα τρία τέταρτα ( 3/4 )της Αγίας Γραφής και μεγάλο μέρος του Κορανίου.

    Καθημερινά στους ναούς μας δοξολούνται Εβραίοι βασιλείς, γενάρχες,
    "προφήτες".
    Ο λαός του Ισραήλ κατά την Α. Γραφή του είναι
    "περιούσιος" (εκλεκτός!).

    Αγία Γραφή χωρίς Π.Δ. δεν γίνεται.

    Ο Ιησούς στην "Επί του Όρους Ομιλία" (Ματθαιος 5 – 17, 18) επικυρώνει την σπουδαιότητα της Π.Δ.
    Επίσης στο κατά Ιωάννη 5 – 39 προτρέπει τους πιστούς στην μελέτη
    της Π.Δ.

    ΜΑΤΘΑΙΟΣ ΚΕΦ. 5 Επί του Όρους Ομιλία

    17 Μη νομίσετε ότι ήλθα να καταλύσω τον νόμον του Μωϋσέως ή την διδασκαλίαν των προφητών. Δεν ήλθα να καταλύσω αυτά, αλλά να τα τηρήσω, να τα εκπληρώσω και να τα ολοκληρώσω εις ένα τέλειον νόμον.

    18 Διότι σας διαβεβαιώ με πάσαν επισημότητα, ότι έως ότου υπάρχη ο ουρανός και η γη, ούτε ένα γιώτα η ένα κόμμα, δεν θα παραπέση από τον νόμον, μέχρι την στιγμήν που όλα θα επαληθεύσουν και θα πραγματοποιηθούν εις την ζωήν και το έργον μου.

    ΙΩΑΝΝΗΣ ΚΕΦ. 5
    39 Λοιπόν, σεις πρέπει να ερευνάτε τας Γραφάς και να συλλαμβάνετε τα βαθύτερα αυτών νοήματα, διότι και σεις οι ίδιοι πιστεύετε ότι με την έρευναν και την πίστιν εις αυτάς θα έχετε ζωήν αιώνιον. Και αυταί ακριβώς αι Γραφαί είναί που μαρτυρούν δι' εμέ.

    (Προφανώς εννοεί ο Ιησούς τα εβραϊκά ιερά κείμενα, την Π. Διαθήκη, αφού η Καινή δεν είχε ακόμα γραφεί.)

    Από τα παραπάνω αποσπάσματα της Αγίας Γραφής (τα λόγια δηλαδή του Ιησού),
    αποδεικνύεται η πλήρης και ανεπιφύλακτη αποδοχή από τον Ιησού της ιουδαϊκής θρησκείας.

    Άλλωστε ο Ιησούς, ως πιστός Ιουδαίος, προσευχόταν στην Συναγωγή
    και υπέστη περιτομή, την οποία οι Χριστιανοί αναγνωρίζουν και εορτάζουν ως….. πνευματικό γεγονός την 1η Ιανουαρίου.

    Ο Χριστιανισμός, μέσα από την Π. Διαθήκη, διέδωσε τον Ιουδαϊσμό στα πέρατα του κόσμου.
    Έκανε τους Εβραίους κοσμοκράτορες.

  7. Νεκρός από πτώση ο γιος του υφυπουργού Γιώργου Δημαρά
    Πρώτη καταχώρηση: Παρασκευή, 7 Σεπτεμβρίου 2018, 14:25
    Νεκρός από πτώση ο γιος του υφυπουργού Γιώργου Δημαρά
    ?
    Τραγική κατάληξη είχε η πτώση του γιου του υφυπουργού Περιβάλλοντος και Ενέργειας Γιώργου Δημαρά, από το μπαλκόνι του σπιτιού του στην Πεντέλη.

    Σύμφωνα με τις πρώτες πληροφορίες, ο άνδρας έχασε τη ζωή του τα ξημερώματα της Παρασκευής.

    Ο θάνατος του 38χρονου προκλήθηκε από πτώση, από το μπαλκόνι του τρίτου ορόφου μεζονέτας όπου διέμενε με τους γονείς του.

    Αστυνομικές πηγές αποφεύγουν να προσδιορίσουν με ακρίβεια από τι προκλήθηκε η πτώση του άνδρα.

    Κάποιες πηγές από τις πρώτες στιγμές που έγινε γνωστό το τραγικό συμβάν έσπευσαν να προεξοφλήσουν ότι πρόκειται για δυστύχημα. Ωστόσο, την ίδια στιγμή, η αστυνομία απέφευγε να το επιβεβαιώσει. Σε κάθε περίπτωση αυτήν την ώρα διερευνώνται τα αίτια της πτώσης του 38χρονου.

    Άλλες πηγές σημειώνουν πως ο άνδρας φέρεται να αντιμετώπιζε ψυχολογικά προβλήματα, ενώ διερευνάται αν είχε νοσηλευθεί κατά το παρελθόν. Tο χτύπημα για τον πατέρα Γιώργο Δημαρά και τα υπόλοιπα μέλη της οικογένειάς του αντιλαμβάνεται ο οποιοσδήποτε ότι είναι βαρύ. Συγκλονισμένα από το τραγικό συμβάν είναι και τα υπόλοιπα μέλη της κυβέρνησης.

  8. Ναι, η απάντησή σου στα ερωτήματά μου είναι ''από την πόλη έρχομαι και στην κορφή κανέλα''.
    Ξαναπήγαινε στο δημοτικό, μπας και μάθεις ότι οι απαντήσεις δίνονται στα συγκεκριμένα ερωτήματα κι όχι στα ερωτήματα της φαντασίας σου.
    -Καλημέρα, Γιάννη.
    -Κουκιά σπέρνω.

  9. Σου έχω δώσει επανειλημμένως αποστομωτικές απαντήσεις σ' αυτά, αλλά δεν θέλεις να παραδεχθείς την αλήθεια.

  10. Ερωτήσεις ερωτήσεις, να σε κάνω και εγώ μια ερώτηση,
    όταν χτυπάς την ομελέτα λες ήμαρτον θεέ μου πριν, ή μετά?

  11. Μπορεις να μου απαντήσεις εσύ που μιλάς για παντοκρατορία των Εβραίων μέσω Παλαιάς Διαθήκης, γιατί οι Έλληνες δεν είναι παντοκράτορες, αφού ο ελληνικός πολιτισμός μεταδόθηκε στα πέρατα του κόσμου;;;;;

  12. Προς 5:18 μ.μ.
    Πάλι τα ίδια.
    -Καλημέρα, Γιάννη.
    -Κουκιά σπέρνω.

  13. Πρός Ζαγκλάρα……

    Σύμφωνα με το λεξικό, η λέξη ξεγνοιασιά είναι η αίσθηση ότι είσαι αμέριμνος, ότι δεν κουβαλάς ψυχικό βάρος ή υποχρεώσεις, ότι είσαι ελεύθερος από κάθε έγνοια.Μετά τι;Κάποτε τελειώνουν όλα.Ακόμα και η ασυδοσία.Και O νοών νοείτω.Αν μπορεί…

    Αμαρυλλίς Κ. Γεωργίου

  14. Ευχαριστώ για την ανάλυση κύριε Γεωργίου,
    Δεν είμαι τόσο δυνατός στην ετυμολογία, αν
    και με ενδιαφέρει πολύ και έχω ασχοληθεί αρκετά.

    Ξεγνοιασιά λοιπόν, η λέξη μπορεί ευκολα να παρεξηγηθεί,
    γιατί μπορεί να υποδηλώνει και τον τεμπέλη την ανευθυνότητα κλπ.

    Πάντα έλεγα και το ενοούσα, ότι με αρέσει το στρες,
    αλλά το στρες που έχω κάτω από έλεγχο.

    Η ασυδοσία πάλι? Τη είναι αυτό? μια λέξη με τριάντα αρνητικές ενοιες,
    όχι κύριε Γεωργίου, δεν υπάρχει η λέξη "ασυδοσία" ούτε η λέξη
    "ξεγνιασιά", υπάρχει η υπευθυνότητα και ο συνεχής αγώνας
    που δίνει νόημα και χρωματτίζει την ζωή.

  15. Ψυχοπαθητική προσωπικότητα
    Γράφει: Δημήτρης Σεφεριάδης
    Ψυχοπαθητική προσωπικότητα

    Έχει και άλλες ονομασίες, όπως αντικοινωνική ή αμοραλιστική προσωπικότητα. Συχνότερη στους άνδρες, μέχρι και σε ποσοστό 80% ως προς τις γυναίκες. Χαρακτηριστικά της είναι μια γενικευμένη και επίμονη αποφυγή συμμόρφωσης στους κοινωνικούς κανόνες, εγωκεντρικότητα, ανευθυνότητα, ψευδολογία, παρορμητικότητα και σεξουαλική προκλητικότητα. Η συμπεριφορά βρίσκεται σε κατάφωρη αντίθεση με τους κρατούντες κοινωνικούς κανόνες, προς τους οποίους δεν υπάρχει καμία αίσθηση σεβασμού. Οι ψυχοπαθητικοί είναι άτομα ανίκανα να νιώσουν ενοχή, να προβλέψουν τις συνέπειες των πράξεών τους, να διδαχθούν από την εμπειρία και να αξιολογήσουν την τιμωρία. Ρίχνουν σε άλλους τις ευθύνες των δικών τους πράξεων. Διακατέχονται από χαρακτηριστική συναισθηματική σκληρότητα και αδιαφορία για τα αισθήματα των άλλων, τους οποίους, όταν μπορούν, χρησιμοποιούν ως αντικείμενα. Είναι εξαιρετικά ικανοί να δημιουργούν διαπροσωπικές σχέσεις, τις οποίες, όμως, γρήγορα καταστρέφουν. Δεν ανέχονται την παραμικρή ματαίωση και αντιδρούν σε αυτήν με ευερεθιστότητα και επιθετικότητα, που φθάνει σε επίπεδα σκληρής βιαιότητας. Στα διαγνωστικά κριτήρια περιγράφεται ένας εκτεταμένος τύπος περιφρόνησης και παραβίασης των δικαιωμάτων των άλλων από την ηλικία των 15 ετών, όπως φαίνεται από τρία (ή περισσότερα) από τα παρακάτω:

    1. αδυναμία του ατόμου να συμμορφωθεί με τις κοινωνικές σταθερές αναφορικά με σύννομη συμπεριφορά, όπως φαίνεται από επαναλαμβανόμενες πράξεις που αποτελούν αιτίες σύλληψης,

    2. εξαπάτηση, όπως φαίνεται από επανειλημμένα ψέματα, χρήση πλαστών ονομάτων ή εξαπάτηση άλλων ατόμων για προσωπικό κέρδος ή ευχαρίστηση,

    3. παρορμητικότητα ή αδυναμία να κάνει σχέδια εκ των προτέρων,
    4. ευερεθιστότητα και επιθετικότητα, όπως φαίνεται από επανειλημμένους καβγάδες όπου έρχεται στα χέρια ή βιαιοπραγίες,

    5. απερίσκεπτη περιφρόνηση της ασφάλειας του εαυτού ή των άλλων,

    6. σταθερή ασυνέπεια, όπως φαίνεται από επανειλημμένη αδυναμία να διατηρήσει σταθερή εργασιακή συμπεριφορά ή να εκπληρώσει οικονομικές υποχρεώσεις, και

    7. έλλειψη τύψεων, όπως φαίνεται από το ότι το άτομο είναι αδιάφορο ή εκλογικεύειτο ότι πλήγωσε, κακομεταχειρίστηκε ή έκλεψε από κάποιον άλλον.

    Η συχνότητα αυτής της διαταραχής είναι μεγάλη σε συγκεκριμένους πληθυσμούς, όπως σε άτομα προερχόμενα από διαλυμένες οικογένειες, άτομα με σεξουαλικές ανωμαλίες, χρήστες ψυχοδραστικών ουσιών (Μεταξάς, 1979). Μεγάλο ποσοστό των ατόμων αυτών βρίσκεται σε διαρκή σύγκρουση με τον νόμο, λόγω των υψηλών ποσοστών παραβατικότητας και εγκληματικότητας που παρουσιάζει. Η θνησιμότητά τους είναι υψηλή, κυρίως στις νεανικές ηλικίες, και προκαλείται από τη βίαιη συμπεριφορά, την ανεξέλεγκτη σεξουαλική ζωή, τα ατυχήματα, τις αυτοκτονίες και την κατάχρηση ουσιών. Η αιτιοπαθογένειά της δεν είναι τεκμηριωμένη. Οι περισσότερες μελέτες έχουν γίνει σε πληθυσμούς φυλακισμένων ή αποφυλακισμένων εγκληματιών και αυτό αποτελεί μείζον μεθοδολογικό πρόβλημα, αφού η ψυχοπαθητική προσωπικότητα και η εγκληματικότητα, παρά την αναμφισβήτητη και εκτεταμένη αλληλοκάλυψή τους, δεν ταυτίζονται αναγκαστικά. Η κακοποίηση, η παραμέληση ή η εγκατάλειψη κατά την παιδική ηλικία είναι σημαντικοί παράγοντες που εμπλέκονται στην αιτιοπαθογένεια αυτής της διαταραχής (Luntz & Widom, 1994). Άλλοι παράγοντες, όπως κληρονομικότητα, περιγεννητικοί τραυματικοί παράγοντες ή πρώιμες εγκεφαλικές βλάβες, έχουν ενοχοποιηθεί, και πάντως η διερεύνηση του οργανικού υποστρώματος (Dolan, 1994) πάσχει από ασάφεια και έλλειψη σοβαρής τεκμηρίωσης.

  16. Mad Dog27 Αυγούστου 2018 – 2:22 μ.μ.
    Εδώ αυτό που ανακάλυψε μαλάκα σκαλίζοντας την κωλοτρυπίδα της μάνας σου.

    ———————————————-

    Ανώνυμος7 Σεπτεμβρίου 2018 – 4:24 μ.μ.
    Mad Dog7 Σεπτεμβρίου 2018 – 11:03 π.μ.
    Πάλι ο γερος, πάλι οι προφητείες για καταστροφές (όλες οι προφητείες
    είναι για λοιμους και καταστροφές) πάλι φοβέρες και δισυδαιμόνια!

    Χέζω την αντιανθρώπινη θρησκευτική σας στραβομάρα
    ρε κατώτερα όντα, που τολμάτε να λέγεστε Έλληνες!

    Ντροπή σας ρε εβραιογαμημενοι, φώλιασε ο φόβος στις ψυχούλες σας
    και ο διάβολος μεταμφιεσμένος σε "γέροντας" "παπάς" και
    το μουνί της μάνας τους, σας πάει γαμιώντας, ζώα!

    Άκου είπε ο γέροντας, στα αρχίδια μας τι είπε.

    —————————————————

    Stergios Zaglaras19 Αυγούστου 2018 – 7:27 μ.μ.
    Αλλά μετά διαμαρτύρεσθε όταν σας λέω:
    Με την βοήθεια θα καραπουτάνας παναγίας θα σας γαμήσουμε τον καραπούστη χριστό.

  17. ΕΧΕΙΣ ΑΠΟΛΥΤΟ ΔΙΚΙΟ 4.52.

    ΓΝΩΡΙΖΟΝΤΑΣ ΟΙ ΑΡΧΑΙΟΙ ΙΣΡΑΗΛΙΤΕΣ ΟΤΙ ΔΕΝ ΜΠΟΡΟΥΝ ΑΝΤΑΓΩΝΙΣΤΟΥΝ ΤΟΝ ΕΛΛΗΝΙΣΜΟ,
    ΕΠΙΝΟΗΣΑΝ ΚΑΙ ΜΑΣ ΕΠΕΒΑΛΑΝ ΤΟ ΠΑΡΑΚΛΑΔΙ ΤΗΣ ΘΡΗΣΚΕΙΑΣ ΤΟΥΣ, ΤΟΝ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΣΜΟ.
    ΣΗΜΕΡΑ ΣΤΟ ΔΗΜΟΤΙΚΟ ΔΙΔΑΣΚΟΝΤΑΙ ΤΑ ΕΛΛΗΝΟΠΟΥΛΑ ΠΡΩΤΑ ΤΗΝ ΘΕΟΛΟΓΙΑ
    ΚΑΙ ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΩΝ ΙΣΡΑΗΛΙΤΩΝ.
    ΒΑΠΤΙΖΟΝΤΑΙ "ΕΙΣ ΔΟΞΑΝ ΛΑΟΥ ΙΣΡΑΗΛ".
    Η ΘΡΗΣΚΕΙΑ ΤΩΝ ΠΡΟΓΟΝΩΝ ΜΑΣ ΚΑΤΑΣΥΚΟΦΑΝΤΗΘΗΚΕ, ΔΙΑΣΤΡΕΒΛΩΘΗΚΕ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΕΣ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΥΣ (ΠΑΠΑΔΑΡΙΟ, ΘΕΟΛΟΓΟΥΣ)
    ΚΑΙ ΤΟΝ ΔΙΕΘΝΗ ΣΙΩΝΙΣΜΟ.
    Ο ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΣΜΟΣ ΕΧΕΙ ΣΥΝΔΕΘΕΙ ΜΕ ΤΕΡΑΣΤΙΑ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΑ ΣΥΜΦΕΡΟΝΤΑ, ΕΧΕΙ ΕΜΠΟΡΕΥΜΑΤΟΠΟΙΗΣΕΙ ΑΚΟΜΑ ΚΑΙ ΤΗΝ "ΣΩΤΗΡΙΑ" ΤΩΝ ΠΑΡΑΠΛΑΝΗΜΕΝΩΝ ΟΠΑΔΩΝ.
    Η ΔΙΔΑΣΚΑΛΙΑ ΤΗΣ ΘΡΗΣΚΕΙΑΣ ΜΑΣ ΕΧΕΙ ΑΠΑΓΟΡΕΥΤΕΙ ΣΤΑ ΣΧΟΛΕΙΑ. ΚΑΘΕ ΤΙ ΤΟ ΑΡΧΑΙΟΕΛΛΗΝΙΚΟ ΧΛΕΥΑΖΕΤΑΙ ΚΑΙ ΑΠΑΞΙΩΝΕΤΑΙ.
    Ο Ι. ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΣ ΑΠΟΚΑΛΕΙ ΤΟΥΣ ΕΛΛΗΝΕΣ ΧΕΙΡΟΤΕΡΟΥΣ ΑΠΟ ΤΑ ΓΟΥΡΟΥΝΙΑ!

  18. +++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
    +++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
    +++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++

  19. https://www.pare-dose.net/6448

    Η Μαρία, συλλαμβάνει «δια Πνεύματος αγίου», τον Ιησου και από απλή γυναίκα δοξάζεται, σε «μετά Θεόν, η θεός».

    https://www.pare-dose.net/3065

    Απάντηση Ιουδαίων στον ίδιο τον Χριστό.
    «Εμείς δεν έγεννηθήκαμε από πορνεία…». (Ιωάνν. 8. 31-41)..
    ( Εξ αυτής της απάντησης είναι ηλίου φαεινότερο ότι οι Ιουδαίοι γνώριζαν το πώς συνελήφθη ο Χριστός στη μήτρα της μητρός του.)

    Μια ημέρα βρέθηκε να είναι έγκυος, όπως το ίδιο και η συγγενής της ( εξαδέλφη;) Ελισάβετ. Η τελευταία έπρεπε να ομολογήσει στον Ζαχαρία ότι το παιδί δεν ήταν δικό του. Στην γειτονιά και την οικογένεια δεν μπορούσαν φυσικά να παραδεχθούν κανένα σκάνδαλο. Για να κάνουν την γέννηση του παιδιού νόμιμη όφειλαν να κατασκευάσουν ένα σενάριο. Ο Ζαχαρίας θα είχε ένα όραμα ενός αγγέλου και να μείνει άφωνος. Θα επανακτούσε την φωνή του όταν το παιδί γεννιόταν. Παρά ταύτα δεν έδωσε στο παιδί το δικό του όνομα, για να μην τον αντικαταστήσει ως ιερέα. Η Μαρία εντωμεταξύ γνώριζε ότι ήταν έγκυος και επίσης όφειλε να καταστήσει πιστευτό το γεγονός ότι δεν εγνώριζε τίνος ήταν το παιδί (Πρωτευαγγέλιο του Ιακώβου 13. 3). Αφού το παραμύθι της Ελισάβετ λειτούργησε τόσο καλά, θα εφεύρισκε μια παρόμοια ιστοριούλα και να την πει στον αρραβωνιαστικό της, ο οποίος δεν πείστηκε πραγματικά μεν, αλλά τελικά την αποδέχτηκε μαζί με το παιδί της.

    Το δήθεν «αειπάρθενο», αναφέρεται για πρώτη φορά στο ψευδεπίγραφο «Πρωτευαγγέλιο του Ιακώβου», προϊόν του δευτέρου αιώνος και για αρκετούς, του τρίτου.

    Στο «Κατά Ματθαίον» ευαγγέλιο:
    Τοῦ δὲ Ἰησοῦ Χριστοῦ ἡ γέννησις οὕτως ἠν• μνηστευθείσης γὰρ τῆς μητρὸς αὐτοῦ Μαρίας τῷ Ἰωσήφ, πρὶν ἢ συνελθεῖν αὐτούς, εὑρέθη ἐν γαστρὶ ἔχουσα ἐκ πνεύματος ἁγίου· Ἰωσὴφ δὲ ὁ ἀνὴρ αὐτῆς δίκαιος ὢν καὶ μὴ θέλων αὐτὴν παραδειγματίσαι, ἐβουλήθη λάθρᾳ ἀπολῦσαι αὐτήν· ταῦτα δὲ αὐτοῦ ἐνθυμηθέντος ἰδού, ἄγγελος κυρίου κατ’ ὄναρ ἐφάνη αὐτῷ λέγων, Ἰωσὴφ υἱὸς Δαβίδ, μὴ φοβηθῇς παραλαβεῖν Μαριὰμ τὴν γυναῖκά σου• τὸ γὰρ ἐν αὐτῇ γεννηθὲν ἐκ πνεύματός ἐστιν ἁγίου· τέξεται δὲ υἱὸν καὶ καλέσεις τὸ ὄνομα αὐτοῦ Ἰησοῦν• αὐτὸς γὰρ σώσει τὸν λαὸν αὐτοῦ ἀπὸ τῶν ἁμαρτιῶν αὐτῶν. Τοῦτο δὲ ὅλον γέγονεν ἵνα πληρωθῇ τὸ ῥηθὲν ὑπὸ τοῦ κυρίου διὰ τοῦ προφήτου λέγοντος, Ἰδού, ἡ παρθένος ἐν γαστρὶ ἕξει καὶ τέξεται υἱόν, καὶ καλέσουσιν τὸ ὄνομα αὐτοῦ Ἐμμανουήλ, ὅ ἐστιν μεθερμηνευόμενον, Μεθ’ ἡμῶν ὁ θεός.
    (1:18-23)

    Επίσης, ο Ευαγγελισμός της Θεοτόκου, περιγράφεται με πιο έντονο και μυστηριώδη τρόπο, στο απόκρυφο Ευαγγέλιο Βαρθολομαίου, του 4ου μ.Χ. αιώνα:
    Συγκεντρώνονται οι απόστολοι για να ρωτήσουν πως συνέλαβε η Μαρία τον Κύριο. Διστάζουν όμως και τελικά την πλησιάζει ο Βαρθολομαίος και τη ρωτάει «πως συνέλαβες τον ασύλληπτο, πως βάσταξες αυτόν που είναι αβάσταχτος;». Ή Μαρία απαντά ότι την πλησίασε ο άγγελος και τότε «το καταπέτασμα του Ναού σχίστηκε και έγινε ένας πολύ μεγάλος σεισμός […] Εκείνος άπλωσε το χέρι του και με σήκωσε. Κοίταξα ψηλά στον ουρανό και ήρθε ένα σύννεφο δροσιάς και με ράντισε […]».
    Ο άγγελος τότε πήρε ένα ψωμί «και το έβαλε πάνω στο βωμό του ναού και έφαγε απ’ αυτό πρώτα ο ίδιος και έδωσε επίσης και σε μένα […] και…ένα ποτήρι γεμάτο κρασί και ήπιε πρώτα ο ίδιος και έδωσε κατόπιν σε μένα».

    Ολόκληρη η Καινή Διαθήκη την αναφέρει σπάνια και χωρίς ιδιαίτερες τιμές.
    Για την Κοίμηση της Θεοτόκου δεν υπάρχουν πληροφορίες από την Καινή Διαθήκη.

    Οι πατέρες της Εκκλησίας, του 3ου αιώνα ακόμη, την κατηγορούν για ματαιοδοξία, υπερηφάνεια, έλλειψη πίστης στον Χριστό και πολλά άλλα.

    Αλήθεια γιατί οι «πατέρες» της Εκκλησίας, άργησαν 400 ολόκληρα χρόνια να αντιληφθούν (ή να θυμηθούν) ότι η «θεομήτωρ» είναι άγια των αγίων;

    Αυτοτελώς δια την Μαρίαν το ενδιαφέρον ανακινείται δια πρώτην φορά περί το 400 μ.χ, λόγω των προανακρουσμάτων της χριστολογικής έριδος.

    Πρώτη επίσημη μαρτυρία εορτασμού του Ευαγγελισμού της Θεοτόκου απαντάται στο Α΄ Κεφάλαιο των πρακτικών της συνόδου του Τολέδου το 656.

Comments are closed.