Κύριε Βούτση Η νέα Ελληνική γλώσσα χωρίζεται σε διαλέκτους και ιδιώματα.

Η διαφορά των ιδιωμάτων από τις διαλέκτους είναι ότι ο βαθμός κατανόησης μεταξύ ιδιωμάτων είναι μεγαλύτερων από το βαθμό κατανόησης μεταξύ διαλέκτων. Επειδή η γλωσσολογία της ελληνικής γλώσσας είναι τουλάχιστον 100 χρόνια πίσω από τη διεθνή εξέλιξη με τεράστια έλλειψη
έρευνας, συλλογής στοιχείων και ταξινόμησης, τα ιδιώματα, οι διάλεκτοι ή οι “υπο”-γλώσσες της νέας ελληνικής βρίσκονται σε μια ασαφή κατάσταση από επιστημονική άποψη. Χονδρικά, αυτό που γνωρίζουμε ως απόσταγμα απ’ ότι έρευνες έχουν δημοσιοποιηθεί έως τώρα, είναι ότι υπάρχει μία κύρια γλώσσα με κάποιες σαφείς ξεχωριστές διαλέκτους (ή γλώσσες κατ’ άλλους), όπως κυπριακή, ποντιακή, τσακωνική, γκρεκανική κ.λπ. και κάποιες ασαφείς διαλέκτους ή γλώσσες (ή ιδιώματα κατ’ άλλους). Αυτές οι ασαφείς γλώσσες ή διάλεκτοι ή ιδιώματα χωρίζονται σε δύο μεγάλες κατηγορίες (τις βόρειες και τις νότιες). Στις βόρειες η ασαφής ταξινόμηση γίνεται περισσότερο με γεωγραφικά κριτήρια, κι έτσι έχουμε την ηπειρωτική, τη θρακιώτικη, τα σαμιακή και τη μακεδονική (και άλλες φυσικά). Επίσης, αυτές οι ασαφείς γλώσσες ή διάλεκτοι χωρίζονται σε επίσης υποκατηγορίες διαλέκτων η ιδιωμάτων. Η μακεδονική γλώσσα ή διάλεκτος για παράδειγμα, χωρίζεται στην ανατολική (Παγγαίο κ.α.), τη θασίτικη, τη σερραϊκή, τη δαρνακική (περιοχή των Σερρών), τη χαλκιδικιώτικη, την κεντρική (Θεσσαλονίκη κ.α.), την ολύμπια, την ημαθο-καμπανιακή, τη βοϊο-γρεβενιώτικη και τη βορειοδυτική (Κοζάνη, Καστοριά κ.λπ.). Εάν λοιπόν αυτές οι υποκατηγορίες χαρακτηρίζονται ως ιδιώματα, τότε η μακεδονική, που τις περιλαμβάνει όλες, χαρακτηρίζεται ως διάλεκτος. Εάν οι υποκατηγορίες χαρακτηρίζονται ως διάλεκτοι, τότε η μακεδονική, που τις περιλαμβάνει όλες, χαρακτηρίζεται ως γλώσσα. Ανάλογα με την προσέγγιση του κάθε επιστήμονα. Εκτός αυτών, υπάρχουν και οι “μακεδονίτικες” γλώσσες ή διάλεκτοι που είναι σλαβογενείς. Αυτές ονομάστηκαν έτσι στις αρχές του 20ού αιώνα, γιατί διαπιστώθηκε ότι ομιλούνταν κατά συντριπτική πλειοψηφία από Έλληνες (στη συνείδηση). Όπως π.χ. η καραμανλίδικη θεωρείται μια καππαδοκική γλώσσα που ομιλούνταν από Έλληνες, αλλά ήταν τουρκογενής. Εκχωρώντας, τον όρο “μακεδονική γλώσσα” σε μια επίσημη γλώσσα ενός γειτονικού έθνους-κράτους, αντιλαμβάνεστε σε τί περιπέτειες θα εμπλακούμε στο εξής. Άρα τα του Βούτση είναι βλακώδη σε βαθμό ύποπτο….

αναγνωστης