ΠΑΠΑΦΩΤΗΣ ΛΑΥΡΕΩΤΗΣ Ο ΣΥΓΧΡΟΝΟΣ ΔΙΑ ΧΡΙΣΤΟΝ ΣΑΛΟΣ
ΑΦΙΕΡΩΜΑ ΣΤΟΝ ΣΥΓΧΡΟΝΟ ΑΓΙΟ ΤΗΣ ΛΕΣΒΟΥ
6 ΒΙΝΤΕΟ
Ο παπα-Φώτης Λαυριώτης αποτέλεσε αναμφισβήτητα μια εξέχουσα και ιδιάζουσα προσωπικότητα, όχι μόνον για το νησί του, την Λέσβο, άλλα και για όλον τον θρησκευτικό Ορθόδοξο και μη κόσμο.
Εάν η νήσος Λέσβος καυχάται για το πρόσωπο του ζωγράφου Θεόφιλου καθώς και για το έργο του, τώρα με τον παπα-Φώτη θα πρέπει να αισθάνεται ακόμη πιο περήφανη, γιατί στη γη της ανδρώθηκε, διηκόνησε, ευλόγησε, αγίασε, διέπρεψε και τάφηκε ο πολύς, αείμνηστος πλέον, παπα-Φώτης.
Ο παπα-Φώτης υπήρξε ένας ταπεινός παραδοσιακός παπάς, μάλλον καλόγηρος, με όλη τη σημασία της λέξεως. Έζησε έναν ολόκληρο αιώνα. Από μικρός αφιερώθηκε στη διακονία της Εκκλησίας.
Ξεκίνησε από το νησί του τη Λέσβο, έφθασε και ασκήτευσε στο Αγιώνυμον Όρος όπου έγινε μοναχός, διάκονος και πρεσβύτερος. Επέστρεψε στην Λέσβο και εφημέρευσε, επί μισόν περίπου αιώνα, στο αγαπημένο του χωριό τον Τρίγωνα Πλωμαρίου.
Υπήρξε άνθρωπος φιλήσυχος για τους πιστούς συνανθρώπους του, όμως αγρίευε όταν κάποιοι νεωτερίζοντες, κληρικοί και λαϊκοί, προσπαθούσαν να αλλοιώσουν ή μάλλον να αλώσουν την Ορθόδοξη Παράδοση.
Ήταν ο τελευταίος «κόλλυβας» της σειράς των μεγάλων κολλυβάδων Πατέρων, όπως της σειράς του Αγίου Νικόδημου του Αγιορείτου και άλλων.
Ήταν πρόσωπο που σε πολλούς προκαλούσε την αποστροφή, λόγω του κοντού αναστήματος του, άλλα και του ατημέλητου της ενδύσεως του. Οι τρόποι του θα χαρακτηρίζονταν άκρως καλογερικοί. Δεν ήθελε τερτίπια και διπλωματίες κατά την επικοινωνία.
Πιστός τηρητής των Παραδόσεων, ιδιαιτέρως των νηστειών και των προσευχών, των τυπικών διατάξεων και της ευταξίας της λατρείας, αντιστεκόταν όχι με ευγένειες και υποχωρήσεις, άλλα με δυναμικές επεμβάσεις και πολλές φορές με σκληρές εκφράσεις, ακόμη και χειρονομίες.
Ο ΠΑΠΑΦΩΤΗΣ ΠΕΡΑΝ ΤΩΝ ΑΛΛΩΝ ΕΙΧΕ ΜΕ ΤΗΝ ΕΥΛΟΓΙΑ ΤΟΥ ΘΕΟΥ ΚΑΙ ΠΡΟΟΡΑΤΙΚΟ ΧΑΡΙΣΜΑ.ΤΟ ΕΖΗΣΑ ΟΤΑΝ ΣΤΑ ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΤΟΥ ΤΟΝ ΕΠΙΣΚΕΦΘΗΚΑ ΜΑΖΙ ΜΕ ΦΙΛΟ ΜΥΤΗΛΗΝΙΟ ΣΤΟ ΣΠΙΤΙ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΗΣ ΤΟΥ ΚΟΡΗΣ ΣΤΗΝ ΑΘΗΝΑ.Ο ΦΙΛΟΣ ΠΑΡΑ ΤΙΣ ΔΙΑΜΑΡΤΥΡΙΕΣ ΜΟΥ ΝΑ ΜΗ ΕΝΟΧΛΕΙ ΤΟΝ ΓΕΡΟΝΤΑ ΤΟΝ ΡΩΤΟΥΣΕ ΤΙΘΑ ΓΙΝΕΙ ΣΤΙΣ ΕΠΙΚΕΙΜΕΝΕΣ ΚΡΙΣΕΙΣ ΤΩΝ ΑΝΩΤΑΤΩΝ ΑΞΙΩΜΑΤΙΚΩΝ ΜΕ ΕΜΕΝΑ .Ο ΓΕΡΟΝΤΑΣ ΜΕ ΚΟΙΤΑΞΕ ΚΑΙ ΜΟΥ ΧΑΜΟΓΕΛΑΣΕ ΜΕ ΕΝΑ ΧΑΜΟΓΕΛΟ ΠΟΥ ΟΜΟΙΟ ΤΟΥ ΔΕΝ ΕΧΩ ΑΝΤΙΚΡΥΣΕΙ ,ΚΑΤΑΛΑΒΑ ΚΑΙ ΕΙΠΑ ΣΤΟΝ ΦΙΛΟ ΜΟΥ ΝΑ ΜΗ ΣΥΝΕΧΙΣΕΙ ,Ο ΓΕΡΟΝΤΑΣ ΜΟΥ ΕΙΧΕ ΜΙΛΗΣΕΙ ΜΕ ΤΟΝ ΔΙΚΟ ΤΟΥ ΤΡΟΠΟ ΚΑΙ ΗΤΑΝ ΑΚΡΙΒΗΣ . ΤΗΝΕΥΧΗ ΚΑΙ ΤΙΣ ΠΡΕΣΒΕΙΕΣ ΤΟΥ ΝΑ ΕΧΟΥΜΕ !