Ελλάδα, μια «χαλασμένη» χώρα, παραδομένη στον εθνικό διχασμό

Του Μάνου Οικονομίδη

Η Ιστορία έχει, μεταξύ άλλων, μια εξαιρετικά αρνητική συνήθεια. Να μας θυμίζει όσα θα μπορούσαμε να έχουμε κάνει. Ή, δεν προετοιμάσαμε εγκαίρως.

Γι’ αυτό και υποστηρίζει με θέρμη, πάθος και εκνευριστική συνέπεια, ότι, το μέλλον ανήκει σε όσους το προετοιμάζουν. Με μέτρο, σύστημα και προοπτική.

Είναι βέβαια προφανές ότι, η σχετική παρότρυνση-προτροπή απευθύνεται σε άλλα έθνη. Το δικό μας, όσο ιστορικό και περήφανο κι αν υπήρξε στο παρελθόν, δεν διακρίθηκε ποτέ για το συγκριτικό πλεονέκτημα της αρετής της πρόληψης. Του σχεδίου. Της προετοιμασίας.

Κάπως έτσι, πολύ συχνά δεν αντέχουμε τον πειρασμό να μην μιζεριάζουμε για όσα θα μπορούσαμε να έχουμε πετύχει.

Να μελαγχολήσουμε για χαμένες ευκαιρίες, μικρές και μεγάλες.

Να αναρωτηθούμε τι θα μπορούσε να έχει γίνει διαφορετικά.

Οι τρέχουσες μέρες συμπίπτουν με τη συμπλήρωση 14 ετών από το απέραντο ελληνικό καλοκαίρι του 2004. Και την κορύφωσή του, με τους Ολυμπιακούς Αγώνες της Αθήνας.

Ο πρόλογος εκείνου του μέλλοντος, γράφτηκε στις 13 Αυγούστου του 2004. Παρασκευή και 13, για τους προληπτικούς. Στην Τελετή Έναρξης των Αγώνων.

Μια επέτειος η οποία, εκ των πραγμάτων λειτουργεί ως μεγάλος επιταχυντής της μνήμης προς τη… μελαγχολία.

Εκείνες τις μέρες, σε εκείνη τη φορτισμένη συγκυρία, η Ελλάδα έμοιαζε προορισμένη να γυρίσει σελίδα.

Να κάνει ένα άλμα πιο γρήγορο από τη φθορά. Να αφήσει πίσω της την εθνική παρακμή της οκταετίας Σημίτη, της εποχής της εθνικής λεηλασίας, στην οποία μπήκαν οι βάσεις για την εθνική χρεοκοπία της άνοιξης του 2010, στο Καστελόριζο, στα χέρια και με την υπογραφή του τελευταίου των Παπανδρέου.

Είχαμε μια μεγάλη ευκαιρία να ξαναπιάσουμε το νήμα με τον σκανδαλισμό του ευρωπαϊκού πεπρωμένου μας. Ως η χώρα που, χάρισε στην Ευρώπη το όνομά της, και εντάχθηκε στην κοινή ευρωπαϊκή οικογένεια ως «το 10 το καλό».

Φυσικά και δυστυχώς, κανένα από τα παραπάνω σενάρια της ελπίδας, δεν υλοποιήθηκε. Αντιθέτως, όχι απλά δεν μείναμε στάσιμοι, αλλά διολισθήσαμε στη φθορά της παρακμής.

Η Ελλάδα χρεοκόπησε, οικονομικά, αξιακά και κυρίως σε επίπεδο πολιτικής ηγεσίας. Τα τελευταία 8 χρόνια, η πατρίδα μας βιώνει μια πρωτόγνωρη και αδικαιολόγητη κρίση, σύνθετη, πολυεπίπεδη και επίμονη, αδυνατώντας να διαμορφώσει στοιχειωδώς τον κατάλληλο ζωτικό χώρο, προκειμένου να σχεδιάσει μια ρεαλιστική διαδρομή υπέρβασης της εθνικής παρακμής.

Η σημερινή Ελλάδα, στη σκιά και της ανείπωτης τραγωδίας των πυρκαγιών, είναι μια «χαλασμένη» χώρα. Η οποία τρέχει πίσω από την ηχώ της προσδοκίας του 2004. Λαχανιασμένη και εξαντλημένη. Απογοητευμένη και με συρρικνωμένη αυτοκυριαρχία.

Μια χώρα η οποία, επέτρεψε σε άκρα, ακρότητες και υστερικούς, σε κήρυκες μίσους και διχόνοιας, να κυριαρχήσουν στον δημόσιο διάλογο. Εδραιώνοντας συνθήκες διαρκούς και ανατροφοδοτούμενου εθνικού διχασμού.

Όπως συνέβη σε πλείστες περιπτώσεις στην ιστορική διαδρομή του έθνους μας. Και, κάθε φορά, το τίμημα ήταν πιο οδυνηρό από την προηγούμενη.

Του Μάνου Οικονομίδη
Twitter@EmOikonomidis
Το άρθρο δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα “Αξία”, το Σάββατο 11 Αυγούστου 2018

loading...

11 thoughts on “Ελλάδα, μια «χαλασμένη» χώρα, παραδομένη στον εθνικό διχασμό

  1. ΑΦΙΕΡΩΜΕΝΑ ΣΤΟ ΞΥΠΝΗΣΤΕ ΡΕ, ΤΟ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΟ ΜΠΛΟΓΚ

    ΟΛΑ ΤΑ ΣΧΟΛΙΑ ΑΥΤΗΣ ΤΗΣ ΣΕΛΙΔΑΣ
    ————————————————

    Stergios Zaglaras12 Αυγούστου 2018 – 12:03 μ.μ.
    Από τα λόγια σου όλο αγάπη, καταλαβαίνω ότι είσαι χριστιανός!
    Την έχεις ακούσει εκείνη την ατάκα των αναρχικών? Ζόρικια!

    "Με την βοήθεια της παναγίας θα σας γαμήσουμε τον χριστό"

    Απάντηση

    Stergios Zaglaras12 Αυγούστου 2018 – 12:08 μ.μ.
    Η αλήθεια του γιατί δεν δέχονται γυναίκες στο όρος Άθως που οι δαιμονισμένοι
    μετονομασαν σαν "άγιο όρος" μη χέσω, είναι γιατί δεν θέλουν ανταγωνίστριες του
    άλλου φύλου, μέσα στην σεξουαλική ακολασία όπου ζουν οι αδερφές με τα μαυρα φουστάνια!

    Απάντηση

    Stergios Zaglaras12 Αυγούστου 2018 – 12:57 μ.μ.
    Χα..χα..χα.. είναι κάτι χρόνια που δεν επισκέφτηκα το blog, τότες είχε αρχές,
    σήμερα έχει χριστιανικά αρχίδια (φουντούκια δλδ)
    Είναι κοματι δύσκολο να ξεχωρίσουμε πιοι βρίζουν περισοτερο, οι αναρχικοί ή οι χριστιανοί?
    Νομίζω οι χριστιανοί προηγούντε ολίγον, και μπαβο τους γιατί συνήθως είναι
    κουραμπιέδες με αφράτους κώλους!

    http://www.ksipnistere.com/2018/08/blog-post_548.html?showComment=1534070439969#c7408238369996633020

  2. Τώρα τι θέλεις να σε απαντήσω, μήπως έχω μπει σε κανα χριστιανικό blog
    τύπου ταλιμπάν κλπ? Απαγορευεται να κάνω κριτική στην αλητεία των εβραιοχριστιανών?
    γιατί τσιμπλιάρη θα είδες παρόλλο το σκοτάδι σου, ότι ένας σχολιαστής αναφέρει
    γραπτές παπαριές ιερό-δουλων και κάποιος εβραιοχριστιανός τον βρίζει χυδαία,
    το πρόσεξες ή σε διέφυγε?

  3. ΚΑΛΩΣ ΤΗ ΠΕΡΔΙΚΑ ΠΟΥ ΠΕΡΠΑΤΑ ΛΕΒΕΝΤΙΚΑ ΔΕ ΜΕ ΤΟ ΠΕΣ ΔΕ ΜΕ ΤΟ ΛΕΓΕΣ ΤΟΣΕΣ ΜΕΡΕΣ ΟΤΙ ΤΟΝ ΚΟΛΛΑΣ ΤΟΝ ΚΑΡΚΟΣΕ ΜΑΡΗ ΜΑΥΡΗ ΟΥΥΥΥΥΥΥΥΥΥΥΥΥΥΥΧΑΧΑΧΑΧΑ

  4. Δεν την ξέρω αυτή την γλώσσα κιναιδων, αν σε ενδιαφέρει σε πληροφορώ
    ότι είναι από τα πολύ μεγάλα, βουνίσια Χαλκιδικιώτικη!

  5. Ο Αρθρογράφος παραλείπει εντέχνως να αναφερθεί
    στο χρόνια μετά τον Σημίτη που ο Καραμανλής
    εκτόξευσε το χρέος…..Ν.Δ λοιπόν;

  6. Με τετοιους μπασταρδους,με λεξιλογιο φτηνο και χαμαιτυπιου των πιο πανων σχολιαστων,πως να παει αρθρογραφε μου η Ελλαδα μπροστα.

  7. το αγγελικω
    το μανεσω
    το μορφω
    το ευταξω
    το μεγιστω
    το γκουρλω
    το πατερακω
    το αρη
    το φωτη
    χαχαχαχαχαχαχα και ολο το συνονθύλευμα του μεγιστανα μας ηρθε φουριοζο
    το ζαγκλαρω
    χαχαχαχαχαχαχαχαχαχαχαχαχαχαχαχα

  8. ΤΣΑΜΠΑ ΦΩΝΑΖΕΤΕ ,ΠΗΓΑΙΝΕΤΕ ΜΟΝΟΙ ΣΑΣ

  9. Έχει συγκλονίσει την κοινή γνώμη η αναισθησία και η αναισχυντία των κυβερνώντων μπροστά στην τραγωδία που έπληξε την Ανατολική Αττική και, κατ’ επέκταση, ολόκληρη την χώρα… Έχει συγκλονίσει η αναίδεια του Τζανακόπουλου, η «γαϊδουριά» του Πολάκη (το συμπαθές τετράποδο αδίκως «τα ακούει», καθ’ όσον η δική του φιλοτιμία ουδεμία σχέση έχει με αυτό το παχύδερμο…), η ανεμελιά του Σκουρλέτη, η αποκρουστική αναλγησία του ίδιου του Τσίπρα… Έχει συγκλονίσει η μοναδική τους μέριμνα και φροντίδα την επαύριο της ανείπωτης τραγωδίας: Το μόνο που τους ενδιαφέρει είναι η απόσειση των ευθυνών, η αναζήτηση υπαιτίων στο παρελθόν, η σκύλευση των θυμάτων με την κατηγορία της ευθύνης τους για τον θάνατό τους… Η περιφρόνηση της ανθρώπινης ζωής σε όλο της το τραγικό «μεγαλείο»…

    Και όμως! Το γεγονός δεν θα έπρεπε να μας εντυπωσιάζει. Απλώς οι άνθρωποι είναι τόσο γνήσιοι κομμουνιστές, ώστε απλώς επιβεβαιώνουν την αιματοβαμμένη ιστορία των ομοϊδεατών τους ανά την υφήλιο …

    — Τα θύματα του Στάλιν, πρώην σύντροφοί του και συνεργάτες του, ομολογούσαν με συντριβή τα εγκλήματά τους στις περίφημες δίκες της Μόσχας, αποδεχόμενοι την προσωπική τους ευθύνη για την απόφαση τους Στάλιν να τους εξοντώσει…

    –Οι δολοφόνοι 12.000 Πολωνών αξιωματικών στο Κατίν κατ’ εντολή του ερυθρού Χίτλερ (του πατερούλη των λαών κατά τον χιλιοτραγουδισμένο μύθο της απανταχού αριστεράς…) φόρτωναν επί δεκαετίες το αποτρόπαιο έγκλημά τους στους Ναζί, μέχρι που αποκαλύφθηκε η φρικτή αλήθεια…

    –Ο Μάο εξόντωσε χωρίς οίκτο από πενήντα έως εβδομήντα εκατομμύρια Κινέζους για να μεταμορφώσει πολιτιστικά (!) την Κίνα και ο

    –Στάλιν μετέτρεψε σε ανθρωποφάγους τους Ουκρανούς στην προσπάθεια των τελευταίων να επιβιώσουν από τον φοβερό λιμό που τους προκάλεσε ο σαδιστής δολοφόνος, που μέχρι πρόσφατα λατρευόταν και εξυμνείτο ως μεγαλοφυής και οραματιστής ηγέτης…

    –Ο ίδιος ο αιμοσταγής Γεωργιανός ευθύνεται επίσης για τα εκατομμύρια των αθώων θυμάτων που έχασαν την ζωή τους στα σοβιετικά γκούλαγκ, όπως ευθύνονται και οι διάδοχοί του στην σοβιετική ηγεσία, που, έστω με πιο χαλαρούς ρυθμούς, συνέχισαν την εγκληματική τακτική του…

    –Ο Πολ Ποτ της Καμπότζης εξόντωσε το 20% του πληθυσμού της χώρας του για να εδραιώσει την «επανάσταση»…

    –Ο Κάστρο μετέτρεψε την Κούβα σε απέραντο πορνείο, με συνεργάτη του τον Τσε, προς τιμή του οποίου ο Τσίπρας έχει ονομάσει ένα από τα παιδιά του Ερνέστο….

    Παντού, όπου εγκαθίδρυσαν τις λαϊκές «δημοκρατίες» τους, πρόσφεραν σκλαβιά, δυστυχία και άφθονη προπαγάνδα, για να πείσουν τους ατυχείς υπηκόους τους, ότι στους «παραδείσους» τους οι άνθρωποι απολάμβαναν την ευτυχία που στερούνταν οι κάτοικοι των δυτικών χωρών, γι’ αυτό και τους απαγόρευαν να εξέλθουν από τα σύνορά τους για να μην δυστυχήσουν…

    Η βαθύτατη περιφρόνηση προς τον άνθρωπο, η λατρεία της επανάστασης ως του μόνου δρόμου για την υποτιθέμενη εξάλειψη της εκμετάλλευσης ανθρώπου από άνθρωπο, που ποτέ δεν πραγματοποιήθηκε, η

  10. ψευδαίσθηση μιας μελλοντικής παγκόσμιας σοσιαλιστικής κοινωνίας, που έγινε όνειρο απατηλό γι’ αυτούς που πίστεψαν στην κομμουνιστική ουτοπία και εν τέλει η διαμόρφωση μιας κλειστής εξουσιαστικής συμμορίας, στην οποία όλοι οι υπόλοιποι είχαν υποχρέωση υποταγής, υπακοής και διαρκούς χειροκροτήματος, ήταν το αποτέλεσμα του παραμυθιού που έπλασαν ο Μαρξ και ο Λένιν και στο οποίο με την βία υποτάχθηκαν εκατοντάδες εκατομμύρια ανθρώπων, πριν το οικοδόμημα καταρρεύσει με πάταγο και διαλύσει την πιο απατηλή ψευδαίσθηση του περασμένου αιώνα.

    Η ιστορία απέδειξε ότι, στις κομμουνιστικές κοινωνίες η έννοια του ανθρώπου είχε ως μόνη σημασία και αξία αυτήν που έχει ένα τούβλο στην κατασκευή ενός οικοδομήματος. Η οικοδόμηση του σοσιαλισμού απαιτούσε εκατομμύρια ανθρώπινων τούβλων, που όλα μαζί, ως αγέλη, σιωπηλή και απρόσωπη, ήταν απαραίτητα για την μεγαλεπήβολη κατασκευή, αλλά το καθένα τους, μεμονωμένο και ασήμαντο, δεν είχε ούτε αξία, ούτε υπόσταση.

    Δεν είναι λοιπόν τυχαίο ότι ο αμαθής Τσίπρας, που ανδρώθηκε στις σχολικές καταλήψεις, στις οδομαχίες με την αστυνομία και στις πορείες προς την αμερικανική πρεσβεία και ως μόνα πνευματικά του εφόδια έχει τα τσιτάτα του Μαρξ, του Λένιν και του Τσε, σέβεται περισσότερο τον Κουφοντίνα και ενδιαφέρεται περισσότερο για την τύχη του και την καλή του διαβίωση, απ’ ότι σέβεται την μνήμη των τραγικών θυμάτων της πρόσφατης πυρκαγιάς και απ’ ότι ενδιαφέρεται για την τύχη των ανθρώπων που έχασαν τους δικούς τους και την περιουσία τους. Ο Τσίπρας, όπως και ο απίθανος συρφετός που απαρτίζει τους υπουργούς του και τους συνεργάτες του, έχουν μάθει να μην υπολογίζουν τον άνθρωπο και να νομίζουν ότι, κατέχοντες την εξ αποκαλύψεως κομμουνιστική αλήθεια, είναι προορισμένοι να σώσουν την ανθρωπότητα και να την καθοδηγούν δια βίου προς το μέλλον, που αυτοί και μόνον δικαιούνται να οραματίζονται… Νομίζουν ότι είναι αλάθητοι, ότι η έννοια της ευθύνης ανήκει μόνον στους άλλους, ότι έχουν μόνον δικαιώματα και καμία υποχρέωση. Η κοινωνία τους οφείλει και αυτοί δικαιούνται απλά και μόνον να τυγχάνουν του σεβασμού της και της εμπιστοσύνης της. Γι’ αυτό και «πρέπει» να κυβερνούν χωρίς να δίνουν λογαριασμό σε κανένα…

    Είναι κομμουνιστές μέχρι το κόκαλο και αυτό εξηγεί τα πάντα…

    Το μόνο που δεν εξηγείται είναι η αφέλεια του Ελληνικού λαού που τους πίστεψε και τους εμπιστεύθηκε…

    Διονύσης Κ. Καραχάλιος

  11. Που πηδιοταν αυτη η Ζαγκλαρω και μας εσκασε μυτη τον Δεκαπενταυγουστο

Comments are closed.