ΤΟ ΣΤΡΙΜΩΓΜΑ ΤΟΥ ΕΡΝΤΟΓΑΝ ΓΙΑ ΝΑ ΧΤΥΠΗΣΕΙ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ…

Η ΤΟΥΡΚΙΑ ΤΡΕΚΛΙΖΕΙ…





Γράφει ο Λεωνίδας Κουμάκης
Καθημερινά φαίνεται ολοένα και πιο καθαρά πως οι συγκλονιστικές εξελίξεις στις σχέσεις Αμερικής – Τουρκίας αποτελούν συγκοινωνούντα δοχεία με τις

ραγδαία επιδεινούμενες σχέσεις Ρωσίας – Ελλάδος.

Το τοπίο αρχίζει να ξεκαθαρίζει, οι διάφορες χώρες παίρνουν τις θέσεις τους πριν διαμορφωθούν μη ανατρέψιμες καταστάσεις. Ας πάρουμε όμως τα πράγματα με την σειρά:
Η Τουρκία υπό την ηγεσία του Ρ. Τ. Ερντογάν εδώ και πολλά χρόνια ακολουθεί τον δρόμο ενός προκλητικού πολιτικού παραλογισμού που συνοψίζεται στην νοοτροπία μιας «υπερδύναμης» η οποία παίρνει ότι τραβάει η καρδιά της, χωρίς να δίνει σε κανένα λογαριασμό.
Την μια καταρρίπτει ένα Ρωσικό αεροσκάφος «επειδή μπήκε ελάχιστα εκατοστά μέσα στον τουρκικό εναέριο χώρο» (24 Νοεμβρίου 2015) και σε χρόνο ρεκόρ (2018) μεταμορφώνεται στον πιο πιστό σύμμαχο της Ρωσίας υπογράφοντας πολύ σημαντικές συμφωνίες (Συρία, συστοιχία πυραυλικών συστημάτων S-400, κατασκευή και χρηματοδότηση πυρηνικού σταθμού στο Άκκουγιου με την εκχώρηση του 51% στην Ρωσία κ.α.).
Ο προκλητικός πολιτικός παραλογισμός του Ρ. Τ. Ερντογάν εκδηλώθηκε (φυσικά) και απέναντι στις Η.Π.Α. με σειρά απαιτήσεων και ενεργειών: Την απαίτηση άμεσης έκδοσης του πρώην μέντορα και συντρόφου αλλά νυν εχθρού του Ερντογάν (Φετουλάχ Γκιουλέν), την σταδιακή «ομηρεία» τουλάχιστον δεκαπέντε (αθώων κατά τους Αμερικανούς) ανθρώπων κατά το πρότυπο της ομηρείας των Ελλήνων στρατιωτικών Άγγελου Μητραιτώδη και Δημήτρη Κουκλατζή στον Έβρο την 1η Μαρτίου 2018 οι οποίοι παραμένουν στις τουρκικές φυλακές χωρίς να τους έχει απαγγελθεί καμιά κατηγορία, την απαίτηση απελευθέρωσης του Μεχμέτ Χακάν Ατίλα πρώην αναπληρωτή γενικού διευθυντή της Τουρκικής κρατικής τράπεζας Halkbank και «ταμία» της «Φαμίλιας Ερντογάν», την εμπρηστική αντι –αμερικανική ρητορική του συνόλου σχεδόν του Τουρκικού τύπου (ελέγχεται από την «Φαμίλια») και την καλλιέργεια του εδάφους για την «απομάκρυνση της Αμερικανικής βάσης του Ινσιρλίκ», την παρεμπόδιση των ελέγχων στην παράκαμψη του εμπάργκο προς το Ιράν με την προσωπική ανάμειξη του Ερντογάν, την απαίτηση άμεσης διακοπής οποιασδήποτε βοήθειας προς τους Κούρδους της Συρίας κ.α.π.
Όπως ήταν φυσικό, η αδιέξοδη στρατηγική «κάνω ότι θέλω και λογαριασμό δεν δίνω» κάποτε θα έφθανε στο τέλος της. Και φαίνεται πως η ώρα αυτή έφθασε. Το πάζλ των τελευταίων γεγονότων δημιουργούν μια πολύ ενδιαφέρουσα εικόνα:
Στις 11 Ιουλίου 2018 διέρρευσε η πληροφορία για την «απέλαση δύο Ρώσων διπλωματών και την απαγόρευση εισόδου στην Ελλάδα άλλων δύο για παράνομες ενέργειες κατά της εθνικής ασφάλειας».
Στις 1 Αυγούστου 2018 οι Η.Π.Α. άρχισαν κύκλο κυρώσεων εναντίον της Τουρκίας με την απαγόρευση εισόδου στις ΗΠΑ δυο υπουργών της Τουρκικής κυβέρνησης (υπουργού Εσωτερικών και υπουργού Δικαιοσύνης) ως υπεύθυνους για την παράνομη σύλληψη και κράτηση, χωρίς απόδοση κατηγορίας, του ευαγγελικού πάστορα Άντριου Μπράνσον και Αμερικανού πολίτη με την υπόνοια απλώς, ότι συνεργάζεται με το κίνημα Γκιουλέν.
Στις 4 Αυγούστου 2018 η Τουρκία «ανταπέδωσε» τις κυρώσεις, χωρίς βέβαια καμιά ουσιαστική συνέπεια, πέρα από την συνεχή διολίσθηση της Τουρκικής λίρας και την εντεινόμενη φυγή κεφαλαίων από την οικονομία της Τουρκίας.
Στις 6 Αυγούστου 2018 ο Έλληνας πρεσβευτής στην Μόσχα ενημερώθηκε για τα Ρωσικά αντίποινα στην απέλαση Ρώσων διπλωματών: Απελαύνεται ο εμπορικός ακόλουθος της Ελλάδας και ο υπεύθυνος επικοινωνιών και απαγορεύεται η είσοδος στη Ρωσία του Γιώργου Σακελλαρίου, διευθυντή του πολιτικού γραφείου του υπουργού Ν. Κοτζιά.
Στις 7 Αυγούστου 2018 ο πρωθυπουργός της Ρωσίας Ντμίτρι Μεντβέντεφ έκανε μια λεκτική αναφορά – για πρώτη φορά 44 χρόνια μετά την Τουρκική εισβολή στην Κύπρο. Μιλώντας στην Kommersant, σύμφωνα με το πρακτορείο ειδήσεων TASS, αναφέρθηκε σε «Τουρκική Δημοκρατία της Βόρειας Κύπρου»!

loading...