Αθηναΐς μια λησμονημένη αγία

 

 
Απο την εποχη του Κωνσταντιου εως την εποχη του αυτοκρατορα Θεοδοσιου του β εζησαν οι 5 μεγαλυτεροι Ελληνες νεοπλατωνικοι φιλοσοφοι του μεσαιωνα. *
 
Αυτοι ηταν ηταν ο μεγας Βασιλειος, ο αγιος Ιωαννης ο Χρυσοστομος, ο αγιος Γρηγοριος ο Ναζιανζηνος, ο αγιος Γρηγοριος Νυσσης και η φιλοχριστιανη Αλεξανδρινη φιλοσοφος Υπατια. 
 
 
Την εποχη εκεινη και οι πεντε  νεοπλατωνικοι διδασκουν τον Αριστοκλη εχοντας παντοτε την αμεριστη υποστιριξη των αυτοκρατορων.
 
Οι αυτοκρατορες γνωριζουν προσωπικα τους μεγαλους φιλοσοφους – ρητορες τους αγιους ιεραρχες και τους στηριζουν  στο επιστημονικο τους εργο.

Αυτο δεν ηταν αλλο απο την ενσωματωση ολοκληρης της Πλατωνικης διδασκαλιας στον Χριστιανισμο. 
   
 
Με την ολοκληρωση αυτου του μοναδικου στο ειδος του στα παγκοσμια χρονικα φιλοσοφικου και πνευματικου εργου καθως οι αγιοι Ιεαραρχες μετετρεψαν τον ιουδαικο χριστιανισμο σε καθαρα Ελληνικο, αμεσως ο αγιος και μεγας Θεοδοσιος τον Μαιο του 381 μ.χ. θα ανακηρυξει τον Ελληνικο πλεον χριστιανισμο σε επισημη θρησκεια της Ελληνικης-ρωμαικης αυτοκρατοριας.

Εαν οι αυτοκρατορες ηταν εναντια στον Ιερο αρχαιο Ελληνικο πολιτισμο δεν θα επετρεπαν ποτε και σε καμια περιπτωση την ενσωματωση αυτουσιας της διδασκαλιας του Αριστοκλη στην χριστιανικη θρησκεια.
 
  
Ακομη αμεσα οι αυτοκρατορες θα τιμωρουσαν τους αγιουςς ιεραρχες και θα τους αφαιρουσαν ολα τα εκκλησιαστικα τους αξιωματα.  
 
 
Φυσικα θα απαγορευαν την διδασκαλια του Πλατωνα στους ιεραρχες στην Υπατια αλλα και σε ολους τους υπολοιπους φιλοσοφους. 
 
 
 
Αυτο ομως ειναι κατι το οποιο δεν το εκανε ποτε 
κανενας αυτοκρατορας καθως ολοι οι φιλοσοφοι διδασκαν ελευθερα τον Πλατωνα.
 
 
 
Μεταξυ αλλων οι αυτοκρατορες θα εκλειναν και ολες τις φιλοσοφικες σχολες.
 
 
 
 
Ο αγιος Θεοδοσιος εδωσε Ελληνοχριστιανικη παιδεια στα τεκνα του και αυτα με την σειρα τους στα δικα τους παιδια.
 
 
Το αποτελεσμα να ανοιξει ο δρομος στην αγια Αθηναιδα να εξελιξει και να επανιδρυση την ανωταση φιλοσοφικη πανεπιστημιακη σχολη 
της πολης-Κωνσταντινουπολεως.
 
 
Το  425 μ.χ. με  διαταγμα του αυτοκρατορια Θεσοδοσιου β αναβαθμιζεται και επανιδρυεται η ανωτατη φιλοσοφικη σχολη της πολης κατοπιν επιθυμιας της αγιας αυτοκρατειρας Αθηναιδας.
 
 
 
Χωρις την ενωση του Χριστιανισμου και του αρχαιου Ελληνικου πολιτισμου ηταν αδυνατον να γινει ο Ελληνισμος παγκοσμια αυτοκρατορια και να φτασει στην κορυφη του κοσμου. 
 
 
 
 
Ο Ελληνικος πολιτισμος και ο Χριστιανισμος θα ενωθουν ωστε να γινει για μια και μοναδικη φορα η Ελλαδα παγκοσμιο κρατικο μορφωμα.
 
 
 
Ο Χριστος και ο Πλατωνας ειναι τα θεμελια της αυτοκρατοριας. 
 
 
Απο εκει ο Ελληνισμος θα παρει αστειρευτες δυναμεις για να μεγαλουργησει και να επιβιωσει. 
 
 
Οι αγιοι πατερες της ορθοδοξης εκκλησιας κρατησαν οτι πολυτιμο ειχε ο αρχαιος Ελληνικος πολιτισμος, οπως οι διδασκαλιες του Πλατωνα και του Αριστοτελη και φυσικα χρησιμοποιουσαν την κορυφαια γλωσσα στον κοσμο την Ελληνικη. 
 
 
 
 
Σκεφτειτε οτι ο Ελληνικος πολιτισμος δεν ηταν αρκετος απο μονος του για να φτασει στην κορυφη του κοσμου το Εθνος.
 
 
 
 
Για αυτο και επρεπε να ενωθει ο Ελληνικος πολιτισμος με τον χριστιανισμο.   
 
 
Ο Ελληνικος πολιτισμος και ο Χριστιανισμος θα ενωθουν ωστε να γινει για μια και μοναδικη φορα η Ελλαδα παγκοσμιο κρατικο μορφωμα.
 
 
 
 
Οι αγιοι πατερες της Εκκλησίας διοτι σπουδασαν φιλοσοφια και ρηρορικη στην αρχαια Αθηνα αλλα και σε αλλα μερη ενω υπηρξαν για λιγο διαστημα πρωτου να γινουν ιερεις επαγγελματιες ρητορες και σοφιστες αντιλήφθηκαν αμεσως την αξία του αρχαίου Ελληνικου πνευματος.
 
 
 
 
Χρησιμοποιησαν τις αξίες και τα ιδανικα τνω φιλοσοφων για να δημιουργησουν την χριστιανικη Ελληνορωμαικη αυτοκρατορια. 
 
 
 
 
 
Aξιοποιοησαν στο επακρο  την Ελληνική γλωσσα για να γραψουν ολα τα υψηλου επιστημονικου φιλοσοφικου και πνευματικου επιπεδου εργα τους.
 
 
Ταυτοχρονα μεσα απο τη Ελληνικη φιλοσοφια διατυπωσαν  τα δογματα της ορθοδοξιας ωστε να προστατεψουν την ανερχομενη θρησκεια απο τους αιρετικους και  απο πασης φυσεως αιρεσεις.
 
 
 
 Απο την δυναμικη και την πνευματικότητα της αρχαιοελληνικής αγωγής,διδαξαν στους Ελληνες
την ελευθερια, την ομορφια, την αγαπη, την ηθικη
,την δικαιοσυνη, την γεναιοτητα και 
την πιστη στον Ιησου Χριστου.


Την εποχη που ηταν αυτοκρατορας ο Θεοδοσιος ο β, μια Ελληνιδα απο την Αθηνα, η Αθηναις θα παει στην βασιλευουσα να ζητησει τα δικαιωματα της, επι της κληρονομιας που της ειχε αφησει ο πατερας της. 

Τα αδερφια της την ειχαν αδικησει.

Οταν την ειδε η αυτοκρατειρα Πουλχερια,οτι ηταν
πολυ ομορφη, πνευματικα καλλιεργημενη και πολυ ηθικη, τις προτεινε να γινει συζυγος του αδερφου της.

Η Ελληνιδα κορη βαπτιστηκε, εγινε χριστιανη και ονομαστηκε Ευδοκια. 

Εν συνεχεια παντρευτηκε τον Θεοδοσιο τον β.
 
Η ΑΓΙΑ ΕΥΔΟΚΙΑ ΕΙΝΑΙ Η ΠΡΩΤΗ ΕΛΛΗΝΙΔΑ ΦΙΛΟΣΟΦΟΣ-ΡΗΤΟΡΑΣ.
 
Η Αγια Ευδοκια-Αθηναις ειναι η πρωτη Ελληνιδα φιλοσοφος-ρητορας και αποτελει προδρομο της μεγαλης Αννας Κομνηνης.
 
 
Παραλληλα η αγια επιδοθηκε στην συγγραφη πολυ σημαντικων εργων. 
 
 
 
Δυστυχως τα περισσοτερα εργα της δεν εχουν διασωθει.
 
 
 
 
Ελαχιστα ειναι αυτα τα οποια σωθηκαν μεταξυ αυτων οι στιχοι για την νικη των Ελληνων επι των περσων και οι εργασιες της για τους προφητες Δανιηλ και Ζαχαρια. 
 
 
 
 
Επισης εγραψε την ιστορια του ευαγγελιου σε Ομηρικους στιχους, ενω δεν παρελειψε να γραψει εναντια στον μαυρο μαγο του δωδεκαθεου τον Κυπριανο απο την Αντιοχεια. 
 
 
 
Η Αθηναιδα ηταν κορη του ρητορα Λεοντιου.
 
Ο Λεοντιος διδαξε στην κορη του την αρχαια Ελληνικη γραμματεια. 
 
 
 
Η Αθηναις σπουδασε μουσικη, γεωμετρια,
αστρονομια, φιλοσοφια και ρητορικη.

 
Εαν ηταν τα πραγματα οπως τα αναφερουν οι μεγιστοι εχθροι του Ελληνισμου οι εβραιοι δωδεκαθειστες δεν θα ανοιγε το 425 μ.χ. με επιθυμια της αγιας Ευδοκιας-Αθηναιδος στην Κωνσταντινουπολη η ανωτατη φιλοσοφικη σχολη.
 
 
Επισης δεν θα ειχε καμια ενασχοληση με τον αρχαιο Ελληνικο πολιτισμο. 
 
 
Την ιδια εποχη με την Υπατια στην Αιγυπτο εζησε και η Ευδοκια-Αθηναις στην Κωνσταντινουπολη.
 
 
 
Η αγια συνδυασε αριστα το αρχαιο Ελληνικο πνευμα με την Χριστιανικη πιστη.
 
 
Εντουτοις η αγια ηταν νεοτερη απο την Υπατια, την οποια την ειχε ως πρωτυπο με αποτελεσμα να οδηγηθει στον χριστιανσιμο.
 
 
Η ΑΝΩΤΑΤΗ ΦΙΛΟΣΟΦΙΚΗ ΣΧΟΛΗ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥΠΟΛΕΩΣ THN ΕΠΟΧΗ ΤΗΣ ΑΓΙΑΣ ΕΥΔΟΚΙΑΣ-ΑΘΗΝΑΙΣ.
Στην ανωτατη σχολη διδασκοταν το μαθημα της φιλοσοφιας, ακριβως με τον ιδιο τροπο που διαδασκοταν στην αρχαια Ελλαδα, οπου οι σπουδαστες του πανεπιστημιου διδασκοταν μουσικη,γεωμετρια, αστρονομια, φιλοσοφια, φιλολογια. 
Η Ευδοκια-Αθηναις εβαλε τα θεμελια μετα τους τρεις ιεραρχες για την ανοδικη πορεια του Ελληνισμου και της αυτοκρατοριας. 
Παραλληλα με την Ελληνικη φιλοσοφικη σχολη η αυτοκρατειρα Ευδοκια θωρακιζε τον Ελληνισμο σε ηθικο-πνευματικο και σε πολιτικο και σε στρατιωτικο επιπεδο.  
 
 
Πολλες φορες σας εχω αναφερει οτι οι Ελληνες της Ελληνικης-ρωμαικης αυτοκρατοριας λατρεψαν οσο τιποτε αλλο στον κοσμο τον αρχαιο Ελληνικο πολιτισμο.
 
 
 
 
Ειναι πολυ ενδεικτικο οτι οι Ελληνες χριστιανοι της αυτοκρατοριας αγαπησαν τοσο πολυ τον αρχαιο Ελληνικο πολιτισμο με αποτελεσμα να ειναι φανατικα προσκολημενοι σε αυτον.
 
 
 
 
 
Αυτο συνεβαλε στο να μην εξελιχθουν
πολιτιστικα οσο θα επρεπε με βαση τις ικανοτητες τους και την παιδεια τους.
 
 
 

Ειναι εντελως αδυνατον διανοουμενοι οπως οι τρεις ιεραρχες, η Αγια αυγουστα Ευδοκια, η Αννα Κομνηνη και αρκετοι αλλοι να μην ηταν σε θεση να επιδειξουν παρομοιο επιστημονικο εργο οπως αυτο των αρχαιων. 
 
 
 
 
  
Οι αγιοι πατερες της ορθοδοξης εκκλησιας κρατησαν οτι πολυτιμο ειχε ο αρχαιος Ελληνικος πολιτισμος, οπως οι διδασκαλιες του Πλατωνα και του Αριστοτελη και φυσικα χρησιμοποιουσαν την κορυφαια γλωσσα στον κοσμο την Ελληνικη. 
 
 
 
 
        ΕΠΙΚΡΑΤΕΕΙΝ Η ΑΠΟΛΛΥΣΘΑΙ         
ΓΡΑΦΕΙ Ο ΑΓΓΕΛΟΣ Φ. ΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ
 
ΥΠΑΤΙΑ
 

Η μεγαλη νεοπλατωνικη φιλοσοφος Υπατια ειχε
εκεινα τα χρονια ως μαθητες παρα πολλους χριστιανους. 
 
 
 
Αυτο ειναι ενδεικτικο οτι ο γνησιος ορθοδοξος χριστιανισμος ουδεποτε ηταν εναντια στην αρχαια Ελληνικη γραμματεια. 
 
 
 
 
Εαν οι Ελληνες χριστιανοι ηταν εναντια στον αρχαιο Ελληνικο πολιτσμο τοτε δεν θα τους δεχοταν η Φιλοσοφιος Υπατια ως μαθητες της.
 
 
Aυτο ειναι ιστορικο γεγονος πλεον. 
 
 
 
Ομως σε ολα τα χρονια τα οποια διδασκε η Υπατια ειχε παντοτε πολλους χριστιανους ως μαθητες.
 
 
 
 
 
Ο Συνεσιος ηταν ο πιο αγαπημενος μαθητης της Υπατιας και μεγας θαυμαστης της φιλοσοφου. 
 
 
 
 
Οταν τελέιωσε την φιλοσοφικη  διατηρουσε αλληλογραφια και ειχε επαφες με την μεγαλη φιλοσοφο. 
 
 
 
 
 
Ο Συνεσιος ηταν χριστιανος και μαθητης της Υπατιας ενω μετα απο την φοιτηση του στην σχολη της Υπατιας εγινε επισκοπος Κυρηνης.
 
 
 
 
 
Σε μια απαντηση της Υπατιας προς τον Συνεσιο η μεγαλη φιλοσοφος ειχε εκφρασει την επιθυμια να γινει Χριστιανη.
 
 
 
Η Υπατια αγαπουσε πολυ τον Χριστιανισμο και τους χριστιανους μαθητες της.
 
 
 
Αυτος ειναι και ο λογος για τον οποιο η Υπατια δεχοταν ως μαθητες τους χριστιανους, διοτι γνωριζε οτι ο Χριστιανισμος και η αρχαια Ελληνικη φιλοσοφια ειχαν τα ιδια αξιωματα. 
 
 
 
Αλλωστε η Υπατια ειχε το παραδειγμα των τριων ιεραρχων οι οποιοι ως φιλοσοφοι ενσωματωσαν ολοκληρη την Πλατωνικη διδασκαλια στον χριστιανισμο.
 
 
 
 
Γνωριζε η μεγαλη φιλοσφος οτι ο χριστιανισμος ηταν κατα πολυ καλο για τον Ελληνισμο και για ολοκληρη την ανθρωποτητα.
 
 
 
 
Παντοτε σας αναφερω ότι ολοι οι λαοι, ολοι οι ανθρωποι, εχουν δικαιωμα να πιστευουν οπου θελουν .
 
 
 
Όλα αυτά με την απαραιτητη προυποθεση να μην επιβαλλουν τα πιστευω τους σε τριτους ,ειτε δια της βιας, ειτε με πλαγιους τροπους.
 
 
 
 
Τι γινεται όμως στην περιπτωση που η άλλη πλευρα δεν συναινει;
 
 
 
 
Τι γινεται όταν η άλλη πλευρα ζητα παση θυσια τον αδικο αφανισμο αθωων Ελλήνων; Θα πρεπει να καθησουμε να αφανιστουμε ολοι οι Ελληνες χωρις να εχουμε πειραξει κανεναν απολυτως;  

    

 
 
 
 

Όλα αυτά διοτι από τα αρχαια χρονια ο πολιτισμος μας, και η ιδεολογια μας , είναι εμποδιο στην δημιουργια παγκοσμιου εωσφορικου κρατους.
 
 
 
Από ολους τους προαναφερομενους, εξαιρείται 

  

,
ένα μικρο μερος , βαση των παγκοσμιων μαθηματικων σταθερων, μετρον αριστον και μηδεν αγαν.  
 
 
 
 
Αναφερομαι παντοτε στους εβραιους που απο μονοθειστες της παλαιας διαθηκς και πιστοι των προφητων, αλλαξαν και εγιναν εωσφοριστες. 
 
 
 
Δεν αναφερομαι σε ολους τους εβραιους. 
 
  
 
 
Ολα αυτα με βαση της αμετρητες συνεντευξεις σχετικα με τους εβραιους απο τον Μητροπολιτη Σεραφειμ Πειραιως για την αλλαγη των εβραιων. 


ΣΤΙΣ 13 ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ ΕΟΡΤΑΖΕΤΑΙ Η ΜΝΗΜΗ 
ΤΗΣ ΑΓΙΑΣ ΕΥΔΟΚΙΑΣ-ΑΘΗΝΑΙΔΟΣ.

ΕΚΚΛΗΣΗ ΠΡΟΣ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΓΝΗΣΙΟΥΣ
ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΥΣ ΝΑ ΤΙΜΗΣΟΥΝ ΤΗΝ ΜΝΗΜΗ 
ΜΙΑΣ ΑΔΙΚΗΜΕΝΗΣ ΚΑΙ ΞΕΧΑΣΜΕΝΗΣ 
ΑΓΙΑΣ Η ΟΠΟΙΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΑΠΟΤΕΛΕΙ 
ΠΡΩΤΥΠΟ ΓΙΑ ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΕΛΛΗΝΙΔΕΣ.

Η ΑΓΙΑ ΕΧΤΙΣΕ ΙΕΡΟΥΣ ΝΑΟΥΣ
ΕΚΚΛΗΣΙΑΖΟΤΑΝ ΚΑΙ ΕΚΑΝΕ 
ΦΙΛΑΝΘΡΩΠΙΚΟ ΕΡΓΟ.

ΕΠΙΚΡΑΤΕΕΙΝ Η ΑΠΟΛΛΥΣΘΑΙ

ΕΠΙΚΡΑΤΕΕΙΝ Η ΑΠΟΛΛΥΣΘΑΙ

ΜΟΥΣΙΚΑ ΣΧΟΛΕΙΑ.

ΜΟΥΣΙΚΑ ΣΧΟΛΕΙΑ.

OXI AΛΛΑ ΘΑΝΑΤΗΦΟΡΑ ΚΑΙ ΣΟΒΑΡΑ ΤΡΟΧΑΙΑ ΑΤΥΧΗΜΑΤΑ

OXI AΛΛΑ ΘΑΝΑΤΗΦΟΡΑ ΚΑΙ ΣΟΒΑΡΑ ΤΡΟΧΑΙΑ ΑΤΥΧΗΜΑΤΑ

loading...

13 thoughts on “Αθηναΐς μια λησμονημένη αγία

  1. Σήμερα, 6 Αυγούστου, πανηγυρίζουμε τη Μεταμόρφωση του Σωτήρος Χριστού.

    Για τη Μεταμόρφωση του Σωτήρος, διαβάζουμε στη διήγηση των Ευαγγελιστών, ότι Κύριος μας Ιησούς Χριστός πήρε από τους μαθητές τον Πέτρο (βλέπε 29 Ιουνίου), τον Ιωάννη (βλέπε 26 Σεπτεμβρίου) και τον Ιάκωβο (βλέπε 30 Απριλίου) και ανέβηκε στό όρος Θαβώρ για να προσευχηθεί. Όπως σημειώνει ο Άγιος Νικόδημος ο Αγιορείτης: «Eπήρε δε τρεις μόνους Aποστόλους, ως προκρίτους και υπερέχοντας. O μεν γαρ Πέτρος επροκρίθη, επειδή ηγάπα πολλά τον Xριστόν. O δε Iωάννης, επειδή ηγαπάτο από τον Xριστόν. O δε Iάκωβος, επειδή εδύνετο να πίη το ποτήριον του θανάτου, το οποίον και ο Kύριος έπιεν».

    Οι τρεις μαθητές Του, όπως ήταν κουρασμένοι από τη δύσκολη ανάβαση στο Θαβώρ και ενώ κάθισαν να ξεκουραστούν, έπεσαν σε βαθύ ύπνο. Όταν, ξύπνησαν, αντίκρισαν απροσδόκητο και εξαίσιο θέαμα. Το πρόσωπο του Κυρίου άστραφτε σαν τον ήλιο, και τα φορέματα Του ήταν λευκά σαν το φως. Τον περιστοίχιζαν δε και συνομιλούσαν μαζί Του δυο άνδρες, ο Μωϋσής (βλέπε 4 Σεπτεμβρίου) και ο Ηλίας (βλέπε 20 Ιουλίου). Γράφει χαρακτηριστικά ο Άγιος Νικόδημος ο Αγιορείτης: «Έφερε δε εις το μέσον τους τον Mωυσήν και τον Ηλίαν, διά να διορθώση τας σφαλεράς υποψίας, οπού είχον οι πολλοί περί αυτού. Kαθότι, άλλοι μεν έλεγον τον Kύριον, πως είναι ο Ηλίας. Άλλοι δε, πως είναι ο Iερεμίας. Διά τούτο λοιπόν επαράστησεν εις το Θαβώρ τους πρώτους και κορυφαίους Προφήτας, διά να γνωρίσουν οι μαθηταί, και διά των μαθητών όλοι οι άνθρωποι, πόση διαφορά είναι αναμεταξύ του Xριστού, και των Προφητών. O μεν γαρ Xριστός, είναι Δεσπότης. Oι δε Προφήται, είναι δούλοι. Kαι ίνα μάθουν, ότι ο Kύριος έχει την εξουσίαν του θανάτου και της ζωής. Διά τούτο, από μεν τους αποθαμένους, έφερε τον Mωυσήν. Aπό δε τους ζωντανούς, έφερε τον Ηλίαν».

    Αφού οι μαθητές συνήλθαν κάπως από την έκπληξη, ο πάντα ενθουσιώδης, Πέτρος, θέλοντας να διατηρηθεί αυτή η αγία μέθη που προκαλούσε η ακτινοβολία του Κυρίου, ικετευτικά είπε να στήσουν τρεις σκηνές. Μια για τον Κύριο, μια για το Μωϋσή και μια για τον Ηλία. Πριν προλάβει, όμως, να τελειώσει τη φράση του, ήλθε σύννεφο που τους σκέπασε και μέσα απ’ αυτό ακούστηκε φωνή που έλεγε: «Οὗτος ἐστὶν ὁ υἱός μου ὁ ἀγαπητός· αὐτοῦ ἀκούετε» (Λουκά, θ’ 28-36). Δηλαδή, Αυτός είναι ο Υιός μου ο αγαπητός, που τον έστειλα για να σωθεί ο κόσμος. Αυτόν να ακούτε.

    Οφείλουμε, λοιπόν, και εμείς όχι μόνο να Τον ακούμε, αλλά και να Τον υπακούμε. Σε οποιοδήποτε δρόμο μας φέρει, είμαστε υποχρεωμένοι να πειθαρχούμε.

  2. Η ΙΟΥΔΑΙΚΗ ΜΥΘΟΛΟΓΙΑ ΠΗΡΕ ΤΕΛΟΣ.
    Η ΘΡΗΣΚΕΙΑ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ ΕΙΝΑΙ ΟΙ 12 ΘΕΟΙ ΤΗΣ,Η ΕΝΔΟΞΗ ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΗΣ ΚΙ ΟΧΙ Η ΞΕΝΟΦΕΡΤΗ ΕΒΡΑΪΚΗ ΘΡΗΣΚΕΙΑ ΠΟΥ ΓΟΝΑΤΙΖΕΙ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΑ ΤΟΥΣ ΕΛΛΗΝΕΣ ΦΟΡΟΛΟΓΟΥΜΕΝΟΥΣ ΓΙΑ ΝΑ ΠΛΗΡΩΝΟΥΝ ΤΟΥΣ ΚΡΑΤΙΚΟΔΙΑΙΤΟΥΣ ΠΑΠΑΔΕΣ ΠΟΥ ΔΕΝ ΤΟΥΣ ΠΡΟΣΦΕΡΟΥΝ ΑΠΟΛΥΤΩΣ ΤΙΠΟΤΑ.

    ΕΥΤΑΞΙΑΣ

  3. Η ομιλία της πραγματοποιήθηκε στις 28 Ιανουαρίου 2007 στο γεύμα που πραγματοποιήθηκε στο ξενοδοχείο «Ritz» γιά την εορτή των ''Ελληνικών Γραμμάτων'', με την παρουσία του μητροπολίτη Σικάγου Ιάκωβου και το θέμα ήταν ο "ελληνοχριστιανικός" πολιτισμός. Ξεκινώντας την ομιλία της σε άπταιστη καθαρεύουσα, αν και με αμερικανική προφορά, η νεαρή μαθηματικός έθεσε το ερώτημα σχετικά με τα αίτια που κατέστρεψαν τον αρχαίο ελληνικό πολιτισμό αναλύοντας τις διώξεις του Ελληνισμού από τον Χριστιανισμό. Ο υπεύθυνος για την εκδήλωση διέκοψε την βιντεοσκόπηση κι άρχισε έξαλλος και συνεπικουρούμενος από τέσσερις-πέντε ακόμα παρευρισκομένους να φωνάζει: «Έξω, έξω, βρωμοθήλυκο!», ενώ ορισμένοι άλλοι υποστήριζαν, ότι έπρεπε να αφήσουν την ομιλήτρια να ολοκληρώσει το λόγο της. Η Προμηθέα ύψωσε με σθένος τον τόνο της φωνής της και προσπάθησε να τους εξηγήσει, ότι αυτά που έλεγε αποτελούσαν την ιστορική αλήθεια, εμπρός όμως στις αυξανόμενες αντιδράσεις η μητέρα της αναγκάσθηκε να την κατεβάσει από το βήμα. ……….. Ιωάννης Θεοδωρόπουλος ΠΡΟΜΗΘΕΑ ΠΥΘΙΑ ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΘΑΥΜΑ ΠΟΥ ΚΑΤΕΠΛΗΞΕ ΤΟΥΣ ΟΡΘΟΛΟΓΙΣΤΕΣ, ΚΑΙ ΠΑΝΙΚΟΒΑΛΕ ΤΟΥΣ ΘΡΗΣΚΟΛΗΠΤΟΥΣ ΜΕ ΤΟΝ ΠΑΡΑΚΑΤΩ ΛΟΓΟ ΠΟΥ ΕΚΦΩΝΗΣΕ. Καλησπέρα σας Ελληνίδες και Έλληνες, τέκνα αθανάτων θεών και αθανάτων ηρώων. Κληρονόμοι του μεγαλύτερου παγκοσμίου πολιτισμού του απώτατου παρελθόντος, από το οποίο ακέραιο λείψανο διασώζεται σήμερα το μεγαλειώδες δημιούργημα του, η ελληνική γλώσσα μας, που χρειάστηκε πολλές μυριάδες ετών να εξελιχθεί και να τελειοποιηθεί, ποιοτικώς ανάλογη, φυσικά, με τον Ελληνικό πολιτισμό, που αποτέλεσε το εργαλείο για την οικοδόμηση του και την λειτουργία του. Έτσι δημιούργησε ο Θεός την Ελλάδα και ονόμασε «Γη του Φωτός», γιατί «ΕΛ» σημαίνει φως και «ΛΑΣ» σημαίνει «πέτρα», «έδαφος», «γη». Και από αυτή την Γη του Φωτός, την γη που πρώτη αντίκρισε το φως του ήλιου, γεννήθηκαν οι φωτοδότες των αρετών και του πολιτισμού, οι Έλληνες και σκόρπισαν αυτοί τον πολιτισμό τους εις όλη την γη καθώς και ετάχθη. Η γέννηση της Ελλάδας και της Ελληνικής Γλώσσας. Όπως σημειώνει η επιστήμη της Γεωλογίας και των άλλων συναφών κλάδων, προ 140 εκατομμυρίων ετών ήταν όταν ολόκληρος ο πλανήτης σκεπαζόταν από νερά και χέρσα γη δεν εφαίνετο πουθενά, μια γιγαντιαία ανοδική ορογεννητική κίνησης ανύψωσε υπέρ την επιφάνεια της υδρόσφαιρας, προς τον ήλιο, την λεγόμενη Πελαγονική Οροσειρά, μια στενή ζώνη ξηράς που περιελάμβανε την βορειότερη Μακεδονία (Πελαγονία), τον Όλυμπο, την Ανατολική πλευρά της μετέπειτα Θεσσαλίας και την Βόρειο Εύβοια. Επί 115 εκατομμύρια χρόνια, αυτή η μοναδική νησίδα, η Ελλάδα μας εν μέρει, αντίκριζε ολομόναχη την πανθάλασσα που την περιτριγύριζε. Εις αυτήν την νησίδα για 80 εκατομμύρια έτη, πριν ακόμα αναδυθούν άλλες οροσειρές, άρχισε η διαδικασία των νέων μορφών της γενέσεως όντων. Πριν 35 εκατομμύρια χρόνια, δηλαδή 105 εκατομμύρια έτη μετά την άνοδο της Πελαγονικής οροσειράς στην επιφάνεια, αναδύονται ως άλλα νησιά οι ορεινοί όγκοι όπως η Πίνδος, οι Δειναρικές Άλπεις, τα Πυρηναία και τα Ιμαλάϊα. Η λογική λέει, λοιπόν, η παρουσία του ανθρώπου, σε όποια εποχή και εάν εμφανίστηκε στην γη αυτός ο άνθρωπος, πρέπει να αναζητείται στον Όλυμπο. Είναι δε αδύνατον ποτέ σε μια περιοχή που για λόγους ανερμήνευτους αναδύεται η πρώτη χέρσος γη, ο άνθρωπος της προνομιούχου αυτής γης να σχηματίζεται όμως αργότερα από ότι οι άλλοι άνθρωποι, που η ανάδυση της γης τους καθυστερούσε κατά πάρα πολλά εκατομμύρια έτη. Χώρος και άνθρωπος εδώ μεταξύ Ολύμπου και Πίνδου εσχημάτιζαν την πανάρχαια Ελληνική γλώσσα, η οποία και δάνεισε τις λέξεις του πολιτισμού της εις όλους τους άλλους λαούς.

  4. Αυτή η Ελληνική γλώσσα περικλείει τις λύσεις στα οικουμενικά προβλήματα της ανθρωπότητας. Πληθώρα ερευνών και μελετών προσκομίζει συντριπτικά στοιχεία με τα οποία αποδεικνύεται ότι ποτέ δεν υπήρξε Ινδοευρωπαϊκή μητέρα γλώσσα, αλλά αντιθέτως η γονοποιός γλωσσική επίδραση, η οποία εισήγαγε στις διάφορες γλώσσες παγκοσμίως τα γνωστά λεκτικά στοιχεία, κοινά σήμερα σε αυτές, ασκήθηκε από την πανάρχαια Ελληνική γλώσσα. Η αρχαιολογική σκαπάνη φέρνει στο φως ολοένα και περισσότερα και ισχυρότερα τεκμήρια που επιβεβαιώνουν το τεράστιο ιστορικό βάθος της ανθρώπινης παρουσίας στον Ελλαδικό χώρο.

    Αυτά τα τεκμήρια αποδεικνύουν πως οι πολιτισμικές ρίζες της Ελλάδας χάνονται στα βάθη του απώτατου παρελθόντος και ταυτόχρονα αχρηστεύουν αυθαίρετες θεωρίες και δόγματα περί εμφανίσεως του ανθρώπου και του πολιτισμού στην Ανατολή ή την Αφρική.

    Η Ελληνική γλώσσα υπήρξε και είναι η τελειότερη μέχρι σήμερα ανθρώπινη γλώσσα επί της γης. Οι Έλληνες δεν διέθεταν μόνο ένα άλλα είκοσι συν αλφάβητα: το χαλκιδικό εκ του οποίου προέρχεται το λατινικό, το ιωνικό, το κορινθιακό κλπ. Μια θεωρία που εκτρέπεται της λογικής, το τερατογενές ψεύδος περί φοινικικού αλφάβητου, δέχεται την σύνδεση της τελειότερης γραφής της Ελληνικής, αυτής της τέλειας αλφαβητικής, με τον πολιτισμό των φοινίκων, οι οποίοι είχον έναν χαμηλότατης στάθμης πολιτισμό. Η αρχαιολογική σκαπάνη αποδεικνύει ότι το ιωνικό αλφάβητο, ένα από τα είκοσι συν αλφάβητα μας, που ψευδώς θεωρείται φοινικικής προελεύσεως, είναι τουλάχιστον 4000 χρόνια παλαιότερο των φοινίκων. Με προτροπή της Ελληνίστριας Marianne McDonald και με πρόεδρο τον καθηγητή T. Βrunner ξεκινά το 1972 στο πανεπιστήμιο Καλιφόρνιας το πρόγραμμα Θησαυρός Ελληνικής Γλώσσης, το περίφημο TLG. Μετά 13 χρόνια, το 2000, ο πέμπτος δίσκος κυκλοφόρησε TLG¬E που περιλαμβάνει περίπου 90 εκατομμύρια Ελληνικούς λεκτικούς τύπους. Ω Έλληνες ψυχή της ψυχής μου, πανάκριβο γένος, ταλαίπωρον γένος. Θα ανοίξω σε σας τους πόνους και τα δάκρυα από τα βάθη της παιδικής ψυχής μου. Τι κατέστρεψε τον πανάρχαιο Ελληνικό πολιτισμό και λόγο; Τώρα περασμένα μεγαλεία και διηγώντας τα να κλαίς.

    Παιδί αθανάτων θεών και ηρώων. Είναι δύσκολο για μένα να παραμείνω αλύγιστη και να καταπνίξω το πόνο μου όταν μιλάω για αυτήν την ανεπανάληπτη θηριωδία που κατέστρεψε το Ελληνικό έθνος και τα φώτα του πνεύματος του. Που δημιούργησε την μετέπειτα λανθάνουσα πορεία του Έθνους μας. Το αποτρόπαιο αυτό έγκλημα κατά της Ελλάδος και κατά συνέπεια κατά της ανθρωπότητας, το τραγικό αυτό θέατρο του μίσους που αποκρύπτεται και σήμερα διασώζει ο Ρωμαίος ιστορικός Αμμιανός Μαρκελλίνος στο 19ο τόμο του έργου του Rerum Gestarum Libri 31 τόμων. Ο Αμμιανός Μαρκελλίνος ήταν ο ιστορικός του ρωμαίου χριστιανού αυτοκράτορα Κωνστάντιου του δεύτερου, κατά την εποχή του οποίου άρχισαν οι διωγμοί εναντίον των Ελλήνων. Στη σημερινή πόλη του Δυτικού Ισραήλ την Bet She'an, γνωστή στους Έλληνες εκείνους όλων των αιματοβαμμένων χρόνων ως Σκυθόπολις, τον 4ο αιώνα μετά Χριστού, γύρω στο 341, λειτούργησε το πρώτο στρατόπεδο συγκέντρωσης, για δύο δεκαετίες, καθ’ όλη την διάρκεια της κατοχής του βυζαντινού θρόνου από τον δευτερότοκο γιο του Μεγάλου Κωνσταντίνου, τον Κωνστάντιο τον δεύτερο. Η Σκυθόπολις υπήρξε ο τόπος συγκέντρωσης, βασανισμού και θανάτωσης των Ελλήνων, όλων όσων αρνήθηκαν να ασπαστούν το δόγμα του Χριστιανισμού.

  5. Ο Χριστός μας δίνει τη δυνατότητα να μιλάμε μαζί Του
    – Γέροντα, ο καημός και ο πόνος μου είναι το θέμα της προσευχής. Βρίσκομαι πολύ πίσω. Τι να κάνω;
    – Να μιλάς αυθόρμητα στον Χριστό, στην Παναγία, στους Αγγέλους, στους Αγίους, όπου κι αν βρίσκε¬σαι, και να τους λες ό,τι θέλεις. «Χριστέ μου, να λες, Παναγία μου, τη διάθεσή μου την ξέρεις. Βοήθησέ με!». Έτσι απλά και ταπεινά να τους μιλάς συνέχεια για ό,τι σε απασχολεί και ύστερα να λες την ευχή: «Κύριε Ιησού Χριστέ, ελέησόν με».
    Gerontas Paisios Agioreitis 6212– Γέροντα, δεν προσεύχομαι συγκεντρωμένα.
    – Όταν προσεύχεσαι, να σκέφτεσαι με ποιον μιλάς. Μιλάς με τον Θεό! Μικρό πράγμα είναι αυτό; Σε ένα επίσημο πρόσωπο με πόση προσοχή μιλάει κανείς! Προσέχει να μην πει καμιά ανοησία, πότε – πότε μπερδεύεται και η γλώσσα του από συστολή. Ε, από τη στιγμή που προσέχει κανείς τόσο πολύ, όταν μιλάει με έναν άνθρωπο, πόσο πιο προσεκτικός πρέπει να είναι, όταν μιλάει με τον Θεό; Βλέπεις, ακόμη και ένα μικρό παιδί, όταν πηγαίνει να μιλήσει στον πατέρα του ή σε έναν ηλικιωμένο, πηγαίνει με συστολή. Αν πρόκειται να μιλήσει στον δάσκαλό του, που τον φοβάται και λίγο, πλησιάζει με πιο μεγάλη συστολή. Κι εμείς, τώρα, μιλάμε με τον Ίδιο τον Θεό, με την Παναγία, με τους Αγίους, και να μην το καταλαβαίνουμε;
    – Πριν έρθω, Γέροντα, στο μοναστήρι, τον Μοναχισμό τον είχα συνδέσει με την προσευχή. Τώρα όμως δυσκολεύομαι στην προσευχή και την θεωρώ το πιο δύσκολο και κουραστικό έργο.
    – Εσύ φιλόλογος δεν είσαι; Σου αρέσει να μιλάς, και δεν κουράζεσαι να κουβεντιάζεις με τους ανθρώπους. Με τον Χριστό όμως, που καταδέχεται να κουβεντιάσει μαζί σου, κουράζεσαι να μιλάς και σου φαίνεται δύσκολο. Δεν είναι βαρύ αυτό; Σαν να λέει κάποιος: «Ωχ, τώρα πρέπει να πάω να μιλήσω με τον βασιλιά. Δεν έχω όρεξη, αλλά τι να κάνω; Θα πάω». Ο Χριστός μας δίνει τη δυνατότητα να μιλάμε συνέχεια διά της προσευχής μαζί Του, κι εμείς να μη θέλουμε; Είναι φοβερό! Και το παράξενο είναι ότι Εκείνος θέλει να μιλάμε μαζί Του, για να μας βοηθάει, κι εμείς βαριόμαστε!
    – Γέροντα, πέφτω συχνά στη φλυαρία και μετά στενοχωριέμαι.
    – Καλύτερα δεν είναι να μιλάς με τον Χριστό; Όποιος μιλάει με τον Χριστό, ποτέ δεν μετανιώνει. Η φλυαρία είναι βέβαια πάθος, αλλά, αν την αξιοποιήσεις πνευματικά, μπορεί να γίνει προϋπόθεση για την προσευχή. Άλλοι βαριούνται και να μιλήσουν. Εσύ έχεις μια δύναμη μέσα σου και μια ορμή να μιλάς. Αν το αξιοποιήσεις αυτό πνευματικά, θα αγιασθεί η ψυχή σου. Προσπάθησε να λες μόνο τα απαραίτητα με τους ανθρώπους και να μιλάς συνέχεια με τον Χριστό. Όταν θα αρχίζεις μια ταπεινή συζήτηση μαζί Του, δεν θα παίρνεις είδηση τι γίνεται γύρω σου· τόσο ενδιαφέρον και τόση γλυκύτητα θα έχει. Εμένα ακόμη και οι πνευματικές συζητήσεις με κουράζουν, ενώ στην προσευχή νιώθω μεγάλη ανάπαυση.
    Η προσευχή είναι συνομιλία με τον Θεό. Μακαρίζω καμιά φορά εκείνους που έζησαν στην εποχή του Χριστού, γιατί έβλεπαν και άκουγαν τον Ίδιο τον Χριστό και μπορούσαν να Του μιλήσουν. Αλλά σκέφτομαι ότι εμείς είμαστε σε καλύτερη θέση, γιατί εκείνοι δεν μπορούσαν να απασχολήσουν πολύ τον Χριστό, ενώ εμείς μπορούμε με την προσευχή να μιλάμε συνέχεια μαζί Του.

    Γέροντος Παϊσίου Αγιορείτου, Λόγοι, Περί Προσευχής

  6. Ιησούς Χριστός, ο Σωτήρας μας
    Ιησούς Χριστός — Ένας ξυλουργός, διδάσκαλος & Σωτήρας

    Ο Ιησούς Χριστός είναι ο Σωτήρας του κόσμου και ο Υιός του Θεού. Είναι ο Λυτρωτής μας. Η Αγία Γραφή μάς διδάσκει ότι η μητέρα του Ιησού Χριστού ήταν η Μαρία, ο πατέρας Του επάνω στη γη ήταν ο Ιωσήφ και ότι γεννήθηκε στη Βηθλεέμ και μεγάλωσε στη Ναζαρέτ και εργάσθηκε με τον Ιωσήφ ως ξυλουργός. Όταν έγινε 30 ετών, άρχισε μία τριετή διακονία διδασκαλίας, ευλόγησης και ίασης των ανθρώπων των Αγίων Τόπων. Οργάνωσε επίσης την Εκκλησία Του και έδωσε στους μαθητές Του «δύναμη και εξουσία» (Κατά Λουκάν 9:1) για να βοηθούν στο έργο Του.

    Όμως τι εννοούμε, όταν λέμε ότι Εκείνος είναι ο Σωτήρας του κόσμου; Ο Λυτρωτής; Καθένας από αυτούς τους τίτλους δείχνει την αλήθεια ότι ο Ιησούς Χριστός είναι η μόνη οδός διά της οποίας μπορούμε να επιστρέψουμε και να ζήσουμε με τον Επουράνιο Πατέρα μας. Ο Ιησούς υπέφερε και σταυρώθηκε για τις αμαρτίες του κόσμου, δίδοντας σε καθένα από τα τέκνα του Θεού τη δωρεά της μετάνοιας και της συγχωρήσεως. Μόνον μέσω του ελέους και της χάρης Του μπορεί κάποιος να σωθεί. Η επακόλουθη ανάστασή Του προετοίμασε την οδό για να υπερνικήσει κάθε άτομο τον σωματικό θάνατο επίσης. Αυτά τα γεγονότα αποκαλούνται εξιλέωση. Εν συντομία, ο Ιησούς Χριστός μάς σώζει από την αμαρτία και τον θάνατο. Για τον λόγο αυτόν, είναι στην κυριολεξία ο Σωτήρας και Λυτρωτής μας. Στο μέλλον ο Ιησούς Χριστός θα επιστρέψει για να βασιλεύσει επάνω στη γη εν ειρήνη για χίλια χρόνια. Ο Ιησούς Χριστός είναι ο Υιός του Θεού και θα είναι ο Κύριός μας για πάντα.

  7. ΩΡΑΙΟ ΑΡΘΡΟ

    ΧΑΝΣ ΚΡΙΣΤΙΑΝ ΑΝΤΕΡΣΕΝ

  8. Πέρασαν χρόνια από την Κοίμηση του Μακαριστού Αρχιεπισκόπου Χριστοδούλου… ’Εμειναν όμως τα συγγράμματά του και το έργο του.
    Το παρακάτω κείμενο είναι ακόμα ένα επίκαιρο λόγω των ημερών.
    Σας το αναδημοσιεύουμε στη γλώσσα γραφής του.
    «Με δέος και κατάνυξι, ατενίζουμε απόψε στη μέση των εκκλησιών μας υψωμένο το Σταυρό του Λυτρωτή και ακούμε τα ιερά Ευαγγέλια να μας αφηγούνται τις συνθήκες της σταυρώσεως και νοερά μεταφερόμαστε στη μακρυνή εκείνη Ιερουσαλήμ, και ζούμε από κοντά όλες τις φάσεις του θείου δράματος. Έτσι, καθώς και από το συναξάρι της αποψινής βραδυάς, καλούμαστε να στοχασθούμε πάνω στους «εμπτυσμούς, τα ραπίσματα, τα κολαφίσματα, τας ύβρεις, τους γέλωτας την πορφυραν χλαίναν, τον κάλαμον, τον σπόγγον, το όξος, τους ήλιους, την λόγχην, καί προ πάντων τον σταυρόν και τον θάνατον, α δι’ ημάς εκών κατεδέξατο…», αφήνουμε το νου μας σε ένα γλυκό πνευματικό μετεωρισμό και με αφετηρία τα πραγματικά γεγονότα του πάθους, αναλογιζόμαστε του Χριστού μας την οδύνη πάνω στο Σταυρό.
    Ήταν μια οδύνη και ένας πόνος βαθύς που αυλάκωνε όλη του την ύπαρξη. Δεν πονούσε μόνο• σωματικά και υλικά από τις πληγές των καρφιών. Πονούσε και εσωτερικά περισσότερο, πονούσε για την αγνωμοσύνη των ανθρώπων, για την επιμονή τους στην πλάνη, για την άρνησή τους να δεχθούν τη δική του λύτρωση.
    STX
    Και αυτού του είδους ο πόνος, αληθινό μαρτύριο για το Θεό της αγάπης, προεκτείνεται μέσα στους αιώνες, είναι διαρκής και παρατεινόμενος, καθώς κάθε μέρα οι άνθρωποι αυτού του κόσμου παίρνουν στα χέρια τους το σφυρί και τα καρφιά και ξανασταυρώνουν τον Χριστό με τη ζωή και τη συμπεριφορά τους.
    Ναι. Ο Χριστός ξανασταυρώνεται από τους ανάξιους διαδόχους του, κληρικούς μέσα στην Εκκλησία, που ενώ ανέλαβαν στους ώμους των το βαρύ φορτίο της ευθύνης για τη σωτηρία των ανθρώπων, αυτοί επαναπαύονται στις οποιεσδήποτε απολαβές του αξιώματος των και αδιαφορούν για το λαό του Θεού, που διψάει για πνευματική τροφοδοσία.
    Προδότες αυτοί της μεγάλης αποστολής τους και διαχειριστές της θείας χάριτος, έμειναν στ’ αχνάρια των φαρισαίων, για τους οποίους ο ίδιος Κύριος είχε πη στο λαό να ακούνε τι λένε, αλλά να μη κάνουν ό,τι κάνουν.
    Δεν έλειψαν ποτέ από την Εκκλησία οι ανάξιοι και επιλήσμονες. Κοντά στους πολλούς άξιους που δοξάζουν το Θεό, είναι κι’ εκείνοι, οι λίγοι που τον ξανασταυρώνουν, επαναλαμβάνοντας το έγκλημα των ιουδαίων. Και το σταύρωμα αυτό, οδυνηρό όσο και το πρώτο, κατεδαφίζει την πίστη από τις καρδιές των πιστών, γκρεμίζει από μέσα την Εκκλησία, χαροποιεί τους εχθρούς της, θλίβει τους οπαδούς της. Αυτό το ξανασταύρωμα, έχει πελώριες διαστάσεις, γιατί μαρτυρεί πόσο το άλας μωράνθηκε, πόσο οι λυχνίες έσβυσαν. Και ο Χριστός πονεί και πάσχει, όπως τότε πού ψιθύριζε λόγια συγγνώμης για τους σταυρωτές του.
    Ο Χριστός ξανασταυρώνεται από τους κάπηλους των αρχών για τις οποίες θυσιάσθηκε. Πολλοί στην ιστορία του κόσμου έβαλαν για σημαία τους το Ευαγγέλιο του. Κρατώντας το στο χέρι, και στο άλλο το Σταυρό, έκρυψαν από κάτω τις άνομες προθέσεις τους, για να επιτύχουν στο σκοπό τους.

  9. Πρόβαλαν το Χριστό για να κερδίσουν χρυσό. Λέρωσαν την αγιότητά του μέσα στη λάσπη των συμφερόντων τους. Έβαλαν στα καλούπια τους τη διδασκαλία του και την δέχτηκαν όσο αυτή εξυπηρετούσε τα σχέδιά τους. Έτσι καταπάτησαν τον ίδιο το Χριστό στο πρόσωπο της εικόνας του, εκμεταλλεύθηκαν τον αδύνατο, αιχμαλώτισαν την ‘ Εκκλησία. Ουσιαστικά, κάθε φορά που εχρησιμοποίησαν το Χριστό, για να ικανοποιήσουν είτε τις φιλοδοξίες των, είτε τις πολιτικές και οικονομικές τους επιδιώξεις, δεν έκαναν τίποτε άλλο παρά να ξανασταυρώνουν τον Κύριο ανελέητα, αθεόφοβα και υβριστικά.
    Ο Χριστός ξανασταυρώνεται από τους ιδεολογικούς αντιπάλους της πίστεως. Με την πέννα τους βουτηγμένη στο δηλητήριο της αρνήσεως και της συκοφαντίας, με ένα μίσος πρωτοφανές ορμούν κάθε τόσο επάνω στο σώμα της άγιάς του Εκκλησίας και το κακοποιούν με λύσσα. Ποτίζουν τη νεολαία με το πάθος της αμφισβήτησης, ενσπείρουν στο λαό την αμφιβολία, επιστρατεύουν την επιστήμη σα σύμμαχό τους στον ανίερο πόλεμο που διεξάγουν, ενώ αυτή δεν αντιστρατεύεται τη θρησκεία.
    Χρησιμοποιούν το δόλο και το ψέμα για να επιβάλουν τις απόψεις τους, μισούν την αλήθεια που σώζει, χειρίζονται καλά την τέχνη των εντυπώσεων, κρημνίζουν από τις ψυχές την πίστη. Με όλα αυτά ξανασταυρώνουν τον Χριστό, τινάζουν στο πρόσωπό του τον βούρκο της ψυχής τους, εκτονώνουν πάνω του τα κατάλοιπα του υποσυνειδήτου των, βγάζουν τα απωθημένα τους…
    Ο Χριστός ξανασταυρώνεται από τους διώκτες της Εκκλησίας του. Κάνοντας χρήση της βίας εκστρατεύουν εναντίον της Εκκλησίας στα καθεστώτα της αθεΐας. Κλείνουν ναούς, απαγορεύουν την λατρεία, καταδιώκουν τους πιστούς, περιορίζουν τα μοναστήρια, δυναστεύουν το φρόνημα, συλλαμβάνουν τους χριστιανούς, τους φοβερίζουν, τους εξορίζουν, τους θανατώνουν. Γεμίζουν το νέο μαρτυρολόγιο της Εκκλησίας, εκατόμβες τα θύματα τους. Η Εκκλησία οδηγείται στις κατακόμβες, οι διώκτες θριαμβεύουν, ο Χριστός πάσχει, ο λαός καταπιέζεται η πίστη χλευάζεται.

  10. Ο Χριστός ξανασταυρώνεται από τους δικούς του, από εμένα και σένα, που ενώ ανήκουμε σ’ αυτόν, ανήκουμε και στον αντίδικό μας. Κάνουμε στη ζωή μας συμβιβασμούς υπόπτους και βλαβερούς, προδίνουμε το άγιο όνομα του, παραχωρούμε έδαφος στην ψυχή μας και το προσφέρουμε στο διάβολο. Η ασυνέπειά μας είναι καρφί στα πανάγια χέρια και πόδια του.
    Η έλλειψη αγωνιστικού φρονήματος είναι η προδοσία του Ιούδα. Η υποχώρησή μας μπροστά στο δέλεαρ της αμαρτίας είναι νέο ράπισμα στο πρόσωπό του. Η αδιαφορία μας για τη σωτηρία μας είναι κολαφισμός άγριος και βάναυσος επάνω του. Η περιφρόνηση προς την Εκκλησία του είναι εμπτυσμός στην όψη του.
    Η απομάκρυνσίς μας από τη σώζουσα χάρι των Μυστηρίων της είναι χλεύη εμπρός του. Η άρνησίς μας να πλησιάσουμε την ουσία της διδασκαλίας του και να επηρεασθούμε απ’ αυτήν είναι ακάνθινος στέφανος πάνω στην κεφαλή του. Ο φανατισμός μας, που βλέπει τους άλλους, ξένους και εχθρούς, είναι μαστίγωμα της ράχης του.
    Η αποκλειστικότητα της αγιότητας που την κρύβουμε μόνο για τους εαυτούς μας, κατακρίνοντας όλους τους άλλους, όπως ο φαρισαίος της παραβολής, είναι η λόγχη που ένυξε την πλευρά του. Η επιμονή μας να προσαρμόζουμε την πίστη μας στις αξιώσεις του εαυτού μας είναι θράσος απέραντο. “Ολα μαζί είναι ξανασταύρωμα του Χριστού, επανάληψη του μυστηρίου της ανομίας.
    Ο Χριστός ξανασταυρώνεται από τα παιδιά του, που έχοντας υποτιμήσει την αξία του εύκολα τον εγκαταλείπουν για να συρθούν πίσω από ό,τι προς στιγμήν λάμπει και εντυπωσιάζει, είτε ανατολικός μυστικισμός λέγεται αυτό, είτε θιβετιανός διαλογισμός. Τα παιδιά του τον απαρνούνται συχνά, τρέχοντας από δω κι από κει για να πιάσουν στα χέρια τους ό,τι νομίζουν πως μπορεί να τους προσφέρει το πλήρωμα του εσωτερικού κενού της. Κι εγκαταλείπουν την πηγή της σοφίας και της γνώσεως. Προσφεύγουν στα ξυλοκέρατα και περιφρονούν την στερεή τροφή του θείου λόγου που συντηρεί τις καρδιές.

  11. Αυτόν το Χριστό που κάθε μέρα ξανασταυρώνεται ας τον ατενίσουμε στοχαστικά απόψε. Όλοι μας, υπεύθυνοι και ανεύθυνοι, μεγάλοι και μικροί. Ας τον ατενίσουμε ειλικρινά και ας του ζητήσουμε να μας συγχωρέσει. Τον πικραίνουμε με τις μικρότητες μας και τα πάθη μας. Με τις επιπολαιότητες και τα παραστρατήματά μας. Με την άρνηση και την ασυνέπειά μας. Εκείνος από του ύψους του Σταυρού του μας περιμένει με τα χέρια ανοικτά, έτοιμος να δεχθή τη μετάνοια μας. Αρκεί όλοι μας να σταθούμε συλλογιστικά μπροστά του. Ο ιερός υμνογράφος θα βάλει απόψε στο στόμα του Νυμφίου το παραπονεμένο ερώτημά του: «Λαός μου τι εποίησά σοι και τι μοι ανταπέδωκας;» Σ’ αυτό το ερώτημα ας κάνουμε να μη ισχύσει για μας η απάντηση: «αντί του μάννα, χολήν, αντί του ύδατος, όξος».
    ΠΗΓΗ Ελλάς Ορθοδοξία

  12. ΘΕΛΕΙΣ ΝΑ ΣΕ ΛΙΘΟΒΟΛΗΣΩΜΕΝ ΜΕ ΣΚΑΤΑ ΧΑΝΣ Η ΜΕ ΑΡΧΙΔΙΑ?

  13. Ο ΓΥΦΤΟΣ ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΝΤΕΕΕ? ΠΑΛΙ ΓΑΜΗΣΙ ΕΦΑΓΕ ΧΘΕΣ ΤΟ ΒΡΑΔΥ ΣΤΙΣ ΦΥΛΑΚΕΣ. ΤΡΩΕΙ ΕΠΙΤΗΔΕΣ ΤΑ ΣΚΑΤΑ ΠΟΥ ΚΑΝΕΙ ΜΕΣΑ ΣΤΟ ΚΕΛΛΙ ΤΟΥ ΕΛΠΙΖΟΝΤΑΣ ΝΑ ΤΟΝ ΜΕΤΑΦΕΡΟΥΝ ΜΑΖΙ ΜΕ ΤΟΝ ΚΟΥΦΟΝΤΙΝΑ ΣΤΙΣ ΑΓΡΟΤΙΚΕΣ ΑΛΛΑ ΤΟ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ ΕΙΝΑΙ ΑΝΤΙΘΕΤΟ. ΔΗΛΑΔΗ ΔΗΛΑΔΗ? ΟΙ ΦΥΛΑΚΕΣ ΤΟΝ ΑΦΗΝΟΥΝ ΕΠΙΤΗΔΕΣ ΚΑΙ ΜΟΛΙΣ ΑΡΧΙΣΕΙ ΜΟ ΞΥΛΟΔΑΡΜΟΣ ΜΕΤΑ ΣΟΔΟΜΙΣΜΟΥ ΚΑΝΟΥΝ ΟΤΙ ΔΕΝ ΒΛΕΠΟΥΝ ΚΑΙ ΤΟ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ? ΔΕΝ ΤΟΥ ΕΧΕΙ ΜΕΙΝΕΙ ΚΩΛΟΤΡΥΠΙΔΑ ΓΙΑ ΚΩΛΟΒΑΡΔΟΥΛΟ!! ΒΕΒΑΙΑ ΑΦΟΥ Ο ΠΟΥΣΤΗΣ Ο ΠΟΥΣΤΙΓΕΡΟΣ ΕΥΚΛΑΣΙΑΣ ΠΡΟΘΥΜΟΠΟΙΗΘΗΚΕ ΝΑ ΔΩΣΕΙ ΜΟΣΧΕΥΜΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΣΟΥΦΡΑ ΤΟΥ ΓΙΑ ΝΑ ΤΟΥ ΚΑΝΟΥΝ ΠΛΑΣΤΙΚΗ ΤΟΥ ΓΥΦΤΟΥ ΓΙΑΤΙ ΕΣΠΑΣΕ Ο ΔΑΚΤΥΛΙΟΣ ΚΑΙ ΧΕΖΕΤΑΙ ΕΠΑΝΩ ΤΟΥ ΣΥΝΕΧΩΣ….ΑΑΑ ΧΑ ΧΑ ΧΑ ΧΑΑΑΑΑΑ ΩΡΑΙΑ ΝΑ ΤΑ ΚΑΤΟΡΘΩΜΑΤΑ ΕΝΟΣ ΔΙΣΕΚΑΤΟΜΥΡΙΟΥΧΟΥ ΜΠΑΤΙΡΟΓΥΦΤΟΥ ΟΛΕΕΕΕ!! salom….salom..

Comments are closed.