Δυο χρόνια χωρίς τον πατέρα Σάββα Αχιλλέως

ΑΓΙΑ ΤΑ ΛΟΓΙΑ ΣΟΥ ΠΑΠΑ.



ΟΣΟΙ ΕΠΙΘΥΜΟΥΝ ΝΑ ΕΠΙΒΙΩΣΟΥΜΕ ΩΣ
ΕΘΝΟΣ ΝΑ ΕΦΑΡΜΟΣΟΥΝ ΚΑΤΑ ΓΡΑΜΜΑ 
ΤΑ ΚΗΡΥΓΜΑΤΑ ΤΟΥ ΠΑΤΡΟΣ ΣΑΒΒΑ 
ΠΕΡΙ ΓΥΝΑΙΚΩΝ




Ένα κορίτσι στην Ελληνική Εθνοφυλακή













Δυστυχως μεσα σε παρα πολλα καταστροφικα τα οποια εχει κανει η εωσφορικη νεα ταξη εις βαρος του Ελληνικου εθνους. ειναι οτι καθιερωσε ενα νεο ειδος θρησκειας τον γυναικειο Χριστιανισμο. 

Συμφωνα με αυτην την εωσφορικη αιρεση, οι γυναικες μπορουν να κανουν οποιαδηποτε αμαρτια σε ολη την διαρκεια του βιου τους και ταυτοχρονα να ειναι και “χριστιανες”.
Τρεις ηταν οι ορθοδοξοι ιερεις που ξεχωρισαν πολυ στην συγχρονη εποχη. 

Αυτοι ηταν οι Σαββας Αχιλλεως, Φιλοθεος Ζερβακος και Χαραλαμπος Βασιλοπουλος.

Ο ιερεας του Χριστου Σαββας Αχιλλεως εδωσε μεγαλους αγωνες για να συγκρατησει το Ελληνικο εθνος απο την καταστροφη. 
 
Ο Κυπριος Ιερεας αφησε πολυ σημαντικο φιλανθρωπικο και πνευματικο εργο.
 
Για ολα μιλησε ο Παπασαββας. 
 
Μιλησε για την εωσφορικη θρησκεια των αγαρηνων, για τον Μωαμεθ, για τους μεταναστες, για την γυμνια και την ανηθικοτητα των γυναικων.

Επισης μιλησε για τα τατουαζ- μοδα, για την θεια κοινωνια σε σχεση με το καπνισμα, για τον εκκλησιασμο και γενικοτερα για καθε τι χριστιανικο και ηθικο. 
 
Ακομη μας διδαξε σχετικα με την νομιμη αμυνα και το αρθρο 120 του Ελληνικου συνταγματος.
 
Μεταξυ αλλων ο Παπα Σαββας ηταν αγωνιστης με την εοκα α και τον Γριβα Διγενη.
 
Πιστος στο ιεροτερο αξιωμα του κοσμου το οποιος μας διδαξε ο υπατος των Φιλοσοφων ο Αριστοκλης : 
 
 
Aπο τον πατερα, την μητερα και ολους τους αλλους 

προγονους, το τιμιοτερο και το ιεροτερο ειναι η Ελλαδα.

 
Κατα την διαρκεια των δρασεων αυτων, ο παπασαββας συνεληφθη απο τους Αγγλους. 
 
Τρια χρονια ηταν φυλακισμενος στα χερια των Αγγλων.
 
Οι Αγγλοι εβγαλαν αποφαση για θανατικη ποινη εις βαρος του Παπασαββα.
 
Εκεινος παρακαλεσε την μητερα 

Παναγια να τον γλυτωσει με την υποσχεση να γινει ιερομενος και να αφιερωσει την ζωη του στην διδασκαλια 

 
 
Ελληνες μεγαλη προσοχη οταν ακουτε αυτα τα κυρηγματα, δεν μιλα ενας απλος ιερεας αλλα ο λειτουργος του θεου, καθως μεσα απο το στομα του ταπεινου κληρικου μιλα ο ιδιος ο Ιησους Χριστος. 

Το ντύσιμο της γυναίκας – π. Σάββας Αχιλλέως 


Ο Πατερ Σαββας ηταν θεολογος και Φιλολογος. 

Οταν πρωτοηρθε στην Ελλαδα Πατερ Σαββας, αρχισε να κανει την εμφανιση της και η Θεοκαταρατη μοδα.

ΠΑΤΗΡ ΣΑΒΒΑΣ ΑΧΙΛΛΕΩΣ Η ΜΟΔΑ 2 – YouTube

Το πως θα ντυνονται οι γυναικες το καθορισαν οι αρχαιοι Ελληνες σοφοι καθως και οι Αγιοι της Ορθοδοξιας. 
 
Οι ντυμενες γυναικες εχουν αξιοπρεπεια, ενω το πιο βασικο ειναι οτι δημιουργουν υγιεις ερωτικες επιθυμιες και γεννουν Ηρωες, Αγιους και Αγιες.  

Αυτο γινοταν εδω και αιωνες. 

Στον αντιποδα οι γυμνες γυναικες και οσες απο αυτες αξιζουν δημιουργουν ακαθαρτες ορμες με αποτελεσμα την ανεξελεγκτη σεξουαλικη διαφθορα. 

Οι συνεπειες τρομερες και Δυσβασταχτες. 
Αυτο διοτι προκαλουν ανηθικοτητα, χυδαιοτητα, αμαθεια, ανομια, αταξια, αδικια, απωλεια της εθνικης κυριαρχιας, παρανομα – προδοτικα
μνημονια,καταλυση του συνταγματος, ανεργια, αστεγους, αυτοκτονιες και εισβολεις.  

 
Η Θρησκεια του Χριστιανισμου μας δινει τα παντα ειρηνη, αγαπη, δικαιοσυνη, αλληλεγγυη, παιδεια, ηθικη, θετικη δημιουργια στις επιστημες, στις τεχνες.
 
Ο χριστιανισμος σε εξευγενιζει, σε ισορροπει,
διοτι

 

 ηρεμει,ομορφαίνει τις ανθρώπινες ψυχές, τις γεμίζει με αγαπη για τον συνάνθρωπο, την ζωη και κάθε τι ωραίο. 
 
Η ταξη του Χριστου ειναι το αλφα και το 

 

ωμεγα για την εθνικη και την ατομικη μας επιβιωση.


Τις εποχες που ηταν ντυμενες οι Ελληνιδες το Ελληνικο εθνος μεγαλουργουσε και ηταν στην κορυφη του κοσμου.

Ημασταν ως εθνος στην κορυφη του κοσμου, και ειχαν την ψυχικη-ηθικη δυναμη οι προγονοι μας να υπερασπιστουν επι αρκετους αιωνες την πατριδα μας απο πολλους εξωτερικους εχθρους.


 
Εξαιτιας των χρηστων ηθων, του χριστιανισμου και της αρχαιοελληνικης παιδειας, οι προγονοι μας οι Ελληνες του μεσαιωνα από σκλαβοι του Ρωμαικου κρατους,εγιναν διοικητες του (ρωμαικου κρατους), χωρις να χρειαστεί να πολεμησουν ουτε ένα δευτερολεπτο.

 
Όλα αυτά διοτι ειχαν θρησκεια τον Χριστιανισμο (στην πραξη) και πολιτισμο τους αρχαιους Ελληνες φιλοσοφους, σοφιστες, ρήτορες, κλπ. 
 

Ο συνδυασμος αυτων των δυο εφερε τα χρηστα ηθη ζωης, χωρις καθολου σεξουαλικη διαφθορα. 
 

Η αμοιβη ηταν η ελευθερια της Ελλαδος τον μεσαιωνα, χωρις να γινει κανενας απολυτος πολεμος. 


ΠΑΤΗΡ ΣΑΒΒΑΣ ΑΧΙΛΕΩΣ. – YouTube

Ο Ελληνας Ηρακλειος από την Καππαδοκια της Μικρας Ασιας,μολις ανεβηκε στον Ελληνικο (ρωμαικο) θρονο, το κρατος ηταν τελειως χρεοκοπημενο. 
 
 
 
Ταυτόχρονα για πρωτη φορα στην παγκοσμια ιστορια, ειχαμε την εισβολή , την κατακτηση της μισης Ελληνικης (ρωμαικης) αυτοκρατοριας, από τους περσες. Ειχαμε πολλες χιλιαδες σφαγμενων Ελλήνων, ειχαμε κλοπες, εμπρησμους, βιασμους, σκλαβωμα γυναικων κλπ. 
 
Επισης για πρωτη φορα στα παγκοσμια χρονικα εγινε εισβολή από τους περσες στα Ιεροσόλυμα, οπου εκει εκτος από της αγριες σφαγες, της κλοπες, τους εμπρησμούς, τους βιασμους ,το σκλαβωμα χριστιανων.
 
Μαζι με όλα αυτά εκαψαν τον ναο του Παναγιου ταφου, εκλεψαν τον Τιμιο Σταυρο, και πηραν μαζι τους αιχμαλωτο τον πατριαρχη Ζαχαρια. 
 
 
Εντούτοις με οπλο τα χρηστα ηθη και την σωστη παιδεια,μεσα σε επτα μονον χρονια , οι Ελληνες ανεκαμψαν, με αποτέλεσμα να παρουν πισω όλα τα κατεκτημένα εδάφη από τους Περσες. 
 
 
Οι προγονοι μας δεν σταματησαν εκει αλλα περασαν στην αντεπιθεση, κατακτώντας ολοκληρη την περσικη αυτοκρατορια. 
 
 
Αυτό το εκανε ο Ηράκλειος με έναν τελειως απειροπολεμο στρατο. 

Εναν Ελληνικο στρατο τον οποιο δημιουργησε εκ του μηδενος μεσα σε δεκα μηνες. 
 
Ειδατε τι μπορει να πετυχουν οι Ελληνες εξαιτιας των χρηστων ηθων, και της σωστης παιδειας. 
 
 
Ακομη και ο Αλεξανδρος με πολύ εμπειρους και με πολύ περισσοτερους στρατιώτες και με ένα πανισχυρο Ελληνικο Μακεδονικο κρατος  πολιτικα και οικονομικα, εκανε περισσοτερο χρονικο διαστημα να κατακτησει την περσικη αυτοκρατορια ,σε σχεση με τον Ηρακλειο.
 
 

Η φοινικικη εωσφορικη μοδα ρυθμιζει τα παντα την διατροφη, την ενδυση, την διασκεδαση, την ψυχαγωγια, την επιμορφωση την αρχιτεκτονικη, τα κοινωνικα πρωτυπα, και εν γενει για καθε πτυχη της ζωης των κατοικων του Ελλαδικου Χωρου. 
 
 
Η “μοδα” λοιπον ειναι οι αποψεις που εχουν  για την ζωη, ειτε για τις περισσοτερες πτυχες της ζωης μια ομαδα, ενα κοινωνικο συνολο, ειτε η συντριπτικη πλειοψηφια των κατοικων μιας χωρας.
 
 
Ποιος ομως εχει την μοδα ; Ποιος την ελεγχει ; 
  
 
Η μοδα ελεγε ο αειμνηστος Σαββας Αχιλλεως ειναι Θεοκαταρατη. 
 
 
Γιατι ομως το ελεγε αυτο ο παπα Σαββας ; 
 
 
Διοτι ο Θεος εδωσε απο υπερμετρη αγαπη την ελευθερια και το δικαιωμα επιλογης στον ανθρωπο να κανει οτι εκεινος επιθυμει.  
 
 
 
Τωρα ομως που οι ανθρωποι εφτασαν σε αυτο το σημειο καταπτωσεως βλεπει ο θεος τα παιδια του τους ανθρωπους στα χερια του εωσφορου να υποφερουν και δεν μπορει να επεμβει διοτι μας εδωσε το απολυτο και απαραβιαστο δικαιωμα της ελευθεριας και των επιλογων. 
 
 
  
Ο Θεος δημιουργος των παντων ο Ιησούς Χριστός, είναι γεματος αγαπη, καλοσυνη, ταπεινοτητα. 
 
 
Αυτό διοτι είναι αγαθος και στον αγαθο, δεν υπαρχει καμια κακια, κανενα μισος, όπως μας διδαξε ο Πλατων, στο εργο για την δημιουργια του κοσμου, στο εργο του με την επωνυμια Τιμαιος. 
 
Ο θεος είναι ο απολυτος υπεύθυνος μονον για ότι καλο συμβαινει, στο συμπαν. 
 
 
Διοτι ο θεος μας, είναι ο θεος της δικαιοσυνης, της ομορφιας, του καλου, της αγαπης, της ταξεως. ο θεος εχει σχεση με κάθε τι το κατά φυσιν. 
 
 
 
Αντιθετα ο Εωσφορος ο απολυτος “θεος” της αδικιας, της καταστροφης, του μισους, του ψευδους, της αταξιας, ο εωσφορος ειναι υπεύθυνος για κάθε παρα φυση πραξη. 
 
  
Αυτος είναι υπεύθυνος για κάθε τι κακο  που συμβαινει.
 
 

Ενας απο τα βασικοτερα μεσα αφανισμου του Ελληνικου εθνους ειναι η Θεοκαταρατη μοδα, η οποια ειναι καταραμενη απο τον πατερα της αγιας και θεικης τριαδος. 
 
 
Στα πλαισια της μοδας οι νεοταξιτες καταργησαν τις ηθικες αρχες την παιδεια και την ταξη των Ελληνων. 
 
  
Οτι πιο ανωμαλο, οτι πιο αρρωστο και αδικο το ονομασαν προοδο, εξελιξη και αλλες αστειες ονομασιες οι οποιες δεν εχουν απολυτως καμια σχεση με την πραγματικοτητα.
 
 
Αρχικα κατεστρεψαν τον θεσμο της οικογενειας και της Ελληνοχριστιανικης παιδειας. 
 
 
Στα πλαισια της ανομιας και της αταξιας καταργησαν το μαθημα της ιστοριας των θρησκευτικων και της Ελληνοχριστιανικης παιδειας.
 
 
Tα κοριτσια των Ελληνων εβγαλαν τις ποδιες και εβαλαν παντελονια στο σχολειο. 
 
 
 Αυτη η ενεργεια των κοριτσιων προσεβαλε την αγνοτητα την παρθενια της Παναγιας μας. 
 
 
Απο Ελληνιδες ειχαν γινει πλεον σατανιστιριες του δωδεκαθεου. 
 
Ειναι μια τεραστια προσβολη προς τον Χριστο με βαση τους αγιους και τους γεροντες της
Ορθοδοξιας, να φορουν οι γυναικες τα ρουχα των ανδρων.


Βδελυγμα Κυριω τω θεω σου. 
 
 
Το χειροτερο ομως ειναι οτι δημιουργηθηκαν 
κοινωνικες διαφορες.

Τα πιο πλουσια παιδια αρχισαν να φορουν διαφορα ακριβα ρουχα με συνεπεια να υποφερουν ψυχολογικα τα φτωχοτερα παιδια.
 
 
«Οὐκ ἔσται σκεύη ἀνδρός ἐπί γυναικί, οὐδέ μή ἐνδύσηται ἀνήρ στολήν γυναικείαν, ὅτι βδέλυγμα Κυρίῳ τῷ Θεῷ σου ἐστί πᾶς ποιῶν ταῦτα».
 
ΟΙ ΓΝΗΣΙΕΣ ΕΛΛΗΝΙΔΕΣ ΤΩΝ ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΩΝ
ΑΙΩΝΩΝ (ΕΛΛΗΝΙΚΗ-ΡΩΜΑΙΚΗ ΑΥΤΟΚΡΑΤΟΡΙΑ.
 
 
Ολες οι γνησιες Ελληνιδες εκεινων των αιωνων ειχαν κατι κοινο μεταξυ τους. 
 
Αυτο ηταν οτι εκκλησιαζοταν συνεχεια.
 
 
 
Η ορθοδοξη εκκλησια αποτελουσε τροπο ζωης για της γνησιες Ελληνιδες και τους Ελληνες.
  
 
Οι Ελληνιδες συνεχεια παρεβρισκοταν σε εσπερινους, αγρυπνιες κλπ.
 
 
Ολους εκεινους τους αιωνες , κάθε εβδομαδα, γιατι οι ανδρες απουσιαζαν μονιμος στα πεδια των μαχων, οι Ελληνιδες εκαναν παντοτε φιλανθρωπιες.
 
 
Συνεχεια οι γνησιες Ελληνιδες επισκεπτοταν  νοσοκομεια με φτωχούς, οι οποιοι δεν ειχαν κανεναν απολυτος συγγενή. 
  
 
Εκει τους εκαναν παρεα, ενώ τους εδιναν παντοτε ελεημοσυνη. 
 
Για τους ιδιους λογους, επισκεπτοταν  τα φτωχοκομεία, εκαναν παρεα στους φτωχους και τους εδιναν ελεημοσυνη, ενω πηγαιναν και σε κρατουμενους.
 
 
Από αυτές της εξαιρετικες, μονογαμικες, ηθικες Ελληνιδες, γεννηθηκαν τα εκατομμύρια των Ελλήνων ηρωων αυτοκρατορων, στρατηγων, ανωτατων αξιωματικων, στρατιωτών του μεσαιωνα.
 
 
Για αυτό τοτε είμασταν παγκοσμια αυτοκρατορια. 

Αντιθετα στην εποχη μας εξαιτιας της  σεξουαλικης διαφθορας ,σβηνουμε αργα και σταθερα. 
 
 
Διαχρονικα οι κορες Χριστου, είναι ευλογια για την Ελλαδα, είναι ευλογια για την κοινωνια. 
 
 
 
Στον αντιποδα οι πορνες του εωσφορου, με την μοδα, με τις σεξουλικες ανωμαλιες είναι σκλαβια,  μνημονια, απωλεια της εθνικης κυριαρχιας, αυτοκτονιες, ορφανα παιδια, ανεργοι, αστεγοι, καθως είναι αιτια για κάθε είδους αδικια και καταστροφή.
  
 
Οι γυναικες οι ηθικες, και όχι οι εξαθλιωμένες πορνες συμβολίζουν την αγία Εκκλησία και ο άνδρας τον Χριστό.
 
Όπως η Εκκλησία υποτάσσεται στον Χριστό, το ιδιο και η γυναίκα οφείλει να ακούει τον άνδρα και να μην τον περιφρονεί.
 
  
Όλα αυτά για να υπαρχει ταξη Θεου, και μηδεν αγαν των αρχαιων Ελλήνων φιλοσοφων, για να εχουμε ταξη, δικαιοσυνη, ειρηνη, αγαπη, λογικη, στην Ελληνικη κοινωνια, για να μπορει να επιβιωσει το Ελληνικο εθνος.
 
Βεβαίως αυτό δεν είναι καθόλου υποβιβαστικό για τη γυναίκα.
  
 
Διότι ο άνδρας ειναι υποχρεωμένος να την αγαπάει, να την φροντιζει, να της φερεται καλα, όπως ακριβώς ο Χριστός αγαπάει την Εκκλησία. Ακομη δεν θα πρεπει να ξεχνάμε ότι ο Χριστός θυσιάστηκε για την Εκκλησία.

 

Οι πραγματικες Ελληνιδες, όχι οι ραγιαδοπουλες, κερδιζουν την εκτιμηση, την φροντιδα, και την αγαπη των Ελλήνων ανδρων, μεσα από την ηθικη τους, την πραοτητα τους, και την γλυκυτητα του χαρακτήρα τους.
 
 
Μια αληθινη Ελληνιδα γυναικα δεν εκβιαζει, και δεν απαιτει, οπως κανουν οι σαπισμένες ραγιαδοπουλες της νεας ταξης.
 
 
Οι γυναικες Ελληνιδες οφειλουν να σεβονται και να υπακουν συμφωνα με τους νομους του Θεου- Χριστου, τους γνησιους Ελληνες ανδρες.

Με την σειρα τους απαραιτητος ολοι οι πραγματικοι Ελληνες ανδρες, πρεπει να τις αγαπουν να τις σεβονται και να της φροντιζουν. 
 
 
Σε καμια των περιπτωσεων δεν οφειλουν οι Ελληνιδες γυναικες, να υπακουν, να σεβονται ανανδρους, δειλους, ραγιαδες.
 
 
 
Οπως υπο­γραμμίζει ο Απόστολος Παύλος στην περικοπή της προς Εφεσίους Επιστολής που διαβάζεται κατά τη διάρκεια της ακολουθίας τού γάμου: 
 
 
 
 «Οι άνδρες αγαπάτε τάς γυναίκας εαυτών, καθώς καί ο Χριστός ηγάπησε τήν εκκλησίαν» 
 
 
 
Οι πραγματικες Ελληνιδες χριστιανες, πρεπει παντοτε να βαδιζουν στον δρομο του Χριστου. 
 
 
 
Έναν δρομο που χαραξε η Αυγουστα Αγια Ελενη και ακολουθησαν εκατομμύρια άλλες Ελληνιδες.
 
 
Ενδεικτικα και επιγραμματικα πριν κλεισω σας αναφερω τι ελεγαν σχετικα οι προγονοι μας, περι γυναικων.
 
  
Θεωρώ χαμένον, εκείνον που έχασε την ντροπή, μας αναφερει ο ύπατος, ο κορυφαιος των φιλοσόφων ολου του κοσμου ο Πλάτων. 
 
 
Όταν η γυναίκα αποβάλλει τον χιτώνα, αποβάλλει και την αιδω (Ηρόδοτος). 
 
 
Η μυαλωμένη γυναίκα ούτε τον πήχυ του χεριού της δεν αφήνει ελεύθερο για να τον βλέπουν δημόσια, αναφέρει ο Πλούταρχος. 
 
 
Με το να χάσης κάθε ίχνος εντροπής προσέλαβες όψιν πόρνης» (Παλαιά Διαθήκη – Προφ. Ιερεμίας 3,3). Και αν η γυναίκα είναι σεμνά ντυμένη τότε δεν φταίει βέβαια αν κάποιος σκανδαλιστεί μαζί της, αν όμως είναι άσεμνα ντυμένη τότε η ευθύνη της είναι τρομερή, διότι ο Χριστός μας έχυσε το αίμα του για τη σωτηρία των ψυχών. (Ιησούς Χριστός – Ματθαίος 5, 28).«Όταν φύγει η ντροπή από τον άνθρωπο γίνεται πρόξενος πολλών κακών» (Άγιος Γρηγόριος ο Θεολόγος). 
 
 
ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΠΑΥΛΟΣ :
 
 Nα ξέρετε ότι για κάθε άντρα η κεφαλή του είναι ο Χριστός και κεφαλή της γυναίκας ο άντρας της. Βέβαια ο ανδρας δεν οφείλει να κατακαλύπτεται στην κεφαλή του, επειδή είναι εικόνα και δόξα του Θεού. η γυναίκα όμως είναι δόξα του άντρα. 

Γιατί δεν προέρχεται ο άντρας από τη γυναίκα, αλλά η γυναίκα από τον άντρα. Και βέβαια, δε δημιουργήθηκε ο άντρας για τη γυναίκα, αλλά η γυναικα για τον ανδρα.
Η μείνασα παρθένος φροντίζει με όλην της την ψυχήν και επιδιώκει εκείνα που αρέσουν στον Κυριον, δια να είναι αγία και καθαρά κατά το σώμα και την ψυχήν. 

Λέγω δε αυτό περί της παρθενικής ζωής αποκλειστικά και μόνον προς το συμφέρον σας, όχι δια να σας βάλω θηλειά στον λαιμόν και να σας τραβήξω, χωρίς να το θέλετε, στον άγαμον βίον, αλλά δια να σας δείξω και να σας οδηγήσω εις μίαν σεμνήν ζωήν και διακεκριμένην θέσιν πλησίον του Κυρίου, χωρίς βιωτικούς περισπασμούς και φροντίδας», 

(Προς Κορινθίους πρώτη επιστολή Κεφάλαιο 7).
 

Οπως εχω αναφερει προσωπικα ολοι οι ανθρωποι εχουν δικαιωμα να κανουν λαθη. 

 

Ουδεις τελειος και αναμαρτητος παρα μονον ο Θεος ομως μας διδαξε ο Υπατος των Φιλοσοφων ο Αριστοκλης.
 
Εντουτοις η αξια σε εναν ανθρωπο ειναι να αναγνωριζει τα λαθη του και να τα διορθωνει και οχι να τα συνεχιζει.
 
Διοτι τοτε δεν κανει κακο μονον στον ευατο του αλλα και θανασιμο κακο στην πατριδα την μητερα Ελλαδα.


Απο ολες τις προαναφεροεμενες εξαιρειται ενα μικρο μερος με βαση τις παγκοσμιες μαθηματικες μετρον αριστον και μηδεν αγαν. 
 
 

Παντοτε σας αναφερω ότι ολοι οι λαοι, ολοι οι ανθρωποι, εχουν δικαιωμα να πιστευουν οπου θελουν .
 
Όλα αυτά με την απαραιτητη προυποθεση να μην επιβαλλουν τα πιστευω τους σε τριτους ,ειτε δια της βιας, ειτε με πλαγιους τροπους.
 
Τι γινεται όμως στην περιπτωση που η άλλη πλευρα δεν συναινει;
 

Τι γινεται όταν η άλλη πλευρα ζητα παση θυσια τον αδικο αφανισμο αθωων Ελλήνων; Θα πρεπει να καθησουμε να αφανιστουμε ολοι οι Ελληνες χωρις να εχουμε πειραξει κανεναν απολυτως;

 

;

Όλα αυτά διοτι από τα αρχαια χρονια ο
πολιτισμος μας, και η ιδεολογια μας, είναι εμποδιο στην δημιουργια παγκοσμιου εωσφορικου κρατους.
 
Από ολους τους προαναφερομενους, εξαιρείται
,ένα μικρο μερος , βαση των παγκοσμιων μαθηματικων σταθερων, μετρον αριστον και μηδεν αγαν.  
 
Αναφερομαι παντοτε στους εβραιους που απο μονοθειστες της παλαιας διαθηκς και πιστοι των προφητων, αλλαξαν και εγιναν εωσφοριστες. 
 
Δεν αναφερομαι σε ολους τους εβραιους. 
 
Ολα αυτα με βαση της αμετρητες συνεντευξεις σχετικα με τους εβραιους απο τον Μητροπολιτη Σεραφειμ Πειραιως για την αλλαγη των εβραιων. 
 
 

Τιμη και δοξα σε ολους τους αρχαιους Ελληνες (φιλοσοφους, σοφιστες) που δεν φοβηθηκαν τους σκλαβους σημιτικης, αιγυπτιοχεμιτικης καταγωγης που κατελαβαν την Ελλαδα, για αυτό εγραψαν για αυτους και το δαιμονικο δωδεκαθεο που μας εφεραν, παρα τις εξοριες, τις θανατικες ποινες με κωνειο, το κλεισιμο των φιλοσοφικων σχολων, το καψιμο των βιβλιων τους.
 
 
Μονον στην αρχαια Αθηνα θανατωθηκαν και εξοριστηκαν πανω από 500 Ελληνες φιλοσοφοι, σοφιστες, επιστήμονες. 
 
 
Ολοι οι μεγαλοι Ελληνες φιλοσοφοι και σοφιστες διδαξαν ότι το δωδεκαθεο δεν είναι μονον δαιμονικο, αλλά ταυτόχρονα είναι αστειο και αναξιο του κορυφαιου πολιτισμου στον κοσμο, ο οποιος είναι ο Ελληνικος. 

ΟΣΕΣ ΑΓΑΠΟΥΝ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΣΤΗΝ ΠΡΑΞΗ 

ΑΣ

ΚΑΝΟΥΝ ΕΝΑ ΒΗΜΑ ΠΙΣΩ ΑΣ ΕΠΙΣΤΡΕΨΟΥΝ 

ΣΤΗΝ ΔΕΚΑΕΤΙΑ ΤΟΥ 1980 ΓΙΑ ΝΑ ΕΧΟΥΜΕ 
ΔΙΚΑΙΩΜΑ ΣΤΗΝ ΕΘΝΙΚΗ ΕΠΙΒΙΩΣΗ. 
ΤΟΤΕ ΥΠΗΡΧΑΝ ΑΚΟΜΗ ΑΡΚΕΤΕΣ ΓΥΝΑΙΚΕΣ
ΜΕ ΗΘΙΚΕΣ ΑΡΧΕΣ.

 

        ΕΠΙΚΡΑΤΕΕΙΝ Η ΑΠΟΛΛΥΣΘΑΙ        
ΓΡΑΦΕΙ Ο ΑΓΓΕΛΟΣ Φ. ΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ

ΕΠΙΚΡΑΤΕΕΙΝ Η ΑΠΟΛΛΥΣΘΑΙ

ΕΠΙΚΡΑΤΕΕΙΝ Η ΑΠΟΛΛΥΣΘΑΙ

         ΜΟΥΣΙΚΑ ΣΧΟΛΕΙΑ

ΜΟΥΣΙΚΑ ΣΧΟΛΕΙΑ.

 OXI AΛΛΑ ΘΑΝΑΤΗΦΟΡΑ ΚΑΙ ΣΟΒΑΡΑ ΤΡΟΧΑΙΑ ΑΤΥΧΗΜΑΤΑ

OXI AΛΛΑ ΘΑΝΑΤΗΦΟΡΑ ΚΑΙ ΣΟΒΑΡΑ ΤΡΟΧΑΙΑ ΑΤΥΧΗΜΑΤΑ

loading...

5 thoughts on “Δυο χρόνια χωρίς τον πατέρα Σάββα Αχιλλέως

  1. Συγχωρώ…κάνω χώρο στην καρδιά μου να χωρέσω με σένα,
    με τον άλλο,με τον άλλο…
    Κάνω χώρο να χωρέσουμε μαζί.
    Συγχωρώ , σημαίνει βλέπω τον άλλο όπως είναι ,
    με την αμαρτία του και την ανυπόφορη πλευρά του ,
    με όλα τα βαρίδια του και τα ελαττώματά του , και λέω :
    – θα σε κουβαλήσω , όπως ένα σταυρό ,
    θα σε κουβαλήσω μέχρι Τη Βασιλεία Του Θεού ,
    είτε το θέλεις είτε όχι .
    Και είτε είσαι καλός είτε είσαι κακός ,
    θα σε κουβαλήσω στους ώμους μου ,
    θα σε φέρω μπροστά Στον Κύριο και θα πω :
    Κύριε , όλη μου τη ζωή κουβάλησα αυτόν τον άνθρωπο ,
    γιατί φοβόμουνα μήπως χαθεί .
    Τώρα είναι δικό Σου το θέμα να τον συγχωρήσεις ,
    στο όνομα της δικής μου συγχώρεσης ,
    με Το Άπειρο Έλεός Σου , και να τον δεχθείς
    στην αγκαλιά Της Αγάπης Σου ! "

  2. Η Παναγία αγάπησε πολύ και πόνεσε πολύ. Βίωσε και γεύθηκε τον πόνο, την προσφυγιά, την περι­φρό­νηση, τον ονειδισμό και την ανθρώπινη κακία σε απερίγραπτο βαθμό. Η προφητεία του Συμεών είναι ενδεικτική: «και σου δε αυτής την ψυχήν διελεύσεται ρομφέα» (Λουκ. 2,35). Ο Γέρο­ντας Σωφρόνιος Σαχάρωφ γράφει: «Η Παναγία μας, πόνεσε πιο πο­λύ απ΄ όλες τις γυναίκες, πιο πολύ απ΄ ό­λες τις μανάδες του κόσμου, γι­α­τί κανέ­να δεν έβλαψε, σε κανένα δεν έκα­νε κακό, κι΄ όμως Της έκαναν το με­γαλύτερο κακό όλης της οικουμένης. Σταύ­ρωσαν Τον Υιό Της. Και α­ντι­κρύζοντάς Τον πάνω Στο Σταυρό, πόνεσε τόσο η καρδιά της… Γι΄ αυτό μπορεί να καταλάβει την κάθε πονεμένη ύπαρξη, και συ­μπά­σχει με τον κάθε άνθρωπο που πονά, γιατί ακριβώς , ξέρει τι πάει να πει πόνος».

    Είναι κοινός τόπος στη διδασκαλία των αγίων Πατέρων, ότι ο άν­θρωπος του Θεού μέσα από τις θλίψεις, τις δοκιμασίες, τον πόνο, τις ασ­θέ­νειες, τους πειρασμούς, τις κακουχίες και την οδύνη υπερβαίνει τον πει­ρασμό της εγωκεντρικής αυτάρκειας και ωριμάζει στην πνευματική ζωή. Ο Μ. Βασίλειος σε μια Ομιλία του με τίτλο, Εν λιμώ και αυχμώ, τονί­ζει σχετικά: «Τον καπε­τά­νιο τον δοκιμάζει και τον καταρτίζει η τρικυμία, τον αθλητή το στάδιο, τον στρατηγό η παράταξη σε μάχη, τον μεγα­λό­ψυ­χο και γενναίο η συμφορά, τον δε χριστιανό οι πειρασμοί και οι δο­κι­μα­σίες. Οι λύπες φανερώνουν τη γνήσια ψυχή, όπως η φωτιά το καθαρό χρυσά­φι».

    Η Παναγία δεν είχε ανάγκη όλων αυτών των πειρασμών και των θλίψεων, για να φθάσει στο ύψος της πνευματικής τελείωσης. Εξάλλου εκείνη δόξαζε δοξολογικά τον Κύριο και αισθανόταν άπειρη αγαλλίαση, όταν κυοφορούσε τον Χριστό (βλ. Λουκ. 1,47 κ.ε.) Μετείχε όμως και συνέ­πασχε πάντοτε ως άνθρωπος στον πόνο και την οδύνη του αν­θρώπου της πτώσεως. Κι όσο μεγαλύτερη ήταν η αγάπη της τόσο βαθύτερος ήταν ο πόνος της. Γράφει σχετικά ο Γέροντας Σωφρόνιος: «Όταν η Παναγία στε­κό­ταν δίπλα στο Σταυρό, τότε ήταν η θλίψη Της απέραντη σαν τον ω­κεανό, και οι πόνοι της ψυχής Της ήταν ασύγκριτα μεγαλύτεροι από τον πόνο του Αδάμ μετά την έξωση από τον Παράδεισο, γιατί και η αγάπη Της ήταν ασύγκριτα μεγαλύτερη από την αγάπη του Αδάμ στον Παρά­δεισο. Και αν επέζησε, επέζησε μόνο με τη θεία δύναμη, με την ενίσχυση του Κυρίου, γιατί το θέλημά Του ήταν να δει η Θεοτόκος την Ανάσταση και ύστερα, μετά την Ανάληψή Του, να παραμείνει πα­ρη­γοριά και χαρά των αποστόλων και του χριστιανικού λαού. Εμείς δεν φτά­νουμε στο πλή­ρωμα της αγάπης της Θεοτόκου, και γι’ αυτό δεν μπορούμε να εννοή­σουμε πλήρως το βάθος της θλίψεώς Της».

  3. Η Παναγία, οι Απόστολοι και οι άγιοι της Εκκλησίας γίνονται κοι­νω­­νοί των παθημάτων του Χριστού. Κι ο Χριστός επιφυλάσσει για τους πι­στούς του δούλους τα αγαθά της Βασιλείας του. Οπότε ο πόνος και η θλί­ψη γίνονται χαρά και ευφροσύνη. Τα βάσανα και οι κακουχίες, θείος γλυ­κασμός. Ο θάνατος γίνεται κοίμηση, αιώνιος σαββατισμός και αιώνια α­νά­παυση. Η Παναγία δεν πόνεσε όπως πονάμε εμείς ενώπιον του θα­νά­του. Ο τρό­πος ετοιμασίας της δείχνει την αταραξία της μπροστά στο φο­βε­ρό αυτό μυστή­ριο. Κι αυτό αποτελεί παιδαγωγία για όλους τους χρι­στι­α­νούς.

    Κι όπως διδάσκει η παράσταση της βυ­ζα­ντι­νής εικόνας της Κοι­μή­σεως της Θεοτόκου, την πάναγνη ψυχή της Παρθένου υποδέχεται την ώρα του θανάτου της ο Μονο­γενής της Υιός, ο Πλάστης και Σωτήρας του κό­σμου. Και την δέχεται, για να την αναπαύσει στα αιώνια σκηνώματα της θείας δόξας. «Εις τους πό­δας της», όπως σημειώνει στο Άγιον Όρος τον 18ο αιώνα ο ιερομόναχος Διο­νύ­σιος εκ Φουρνά των Αγράφων, «ο από­στολος Πέτρος θυμιών με θυ­μια­τόν, και εις την κεφαλήν της ο άγιος Παύλος και ο θεολόγος Ιωάννης α­σπα­ζόμενοι αυτήν· και γύροθεν οι λοιποί απόστολοι και οι άγιοι ιεράρ­χαι, Διονύσιος ο Αρεοπαγίτης, Ιερόθεος και Τιμόθεος, βαστάζοντες Ευαγ­γέ­λια και γυναίκες κλαίου­σαι· επάνωθεν αυτής ο Χριστός βαστών εις τας αγκάλας του την αγίαν αυτής ψυχήν λευκοφόρον· και γύροθεν αυτού φως πο­λύ και πλήθος αγγέλων, και άνωθεν εις τον αέρα πάλιν οι δώδεκα από­στο­λοι ερχόμενοι μετά νεφελών».

    Η Υπεραγία Θεοτόκος δέχτηκε τόν Ευαγ­γε­λισμό όταν ησύχαζε «υπερφυῶς» μέσα στά Ἅγια τῶν Ἁγίων, «ποθοῦσα τήν ὑπε­ρκόσμιον πρός τόν Θεόν ένωσιν», όπως γράφει ο άγιος Γρηγόριος Παλαμάς. Έζησε κοντά στον Κύριο, δίπλα στον Απόστολο της αγάπης, Ιωάννη το Θεολόγο και εντός της πρώτης Εκκλησίας. Κατά την Κοίμησή της επιστρέφει στην αγκα­λιά του Κυρίου της, στον οποίο δέεται έκτοτε ικετευτικά για το αν­θρώ­πινο γένος. Και ό­ποιος προστρέχει σε αυτήν δεν φεύγει «κατησχυμέ­νος» και ντρο­πια­σμέ­νος, «αλλ’ αιτείται την χάριν και λαμβάνει το δώρημα προς το συμφέρον της αιτήσεως»

  4. ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ. ΓΕΡΟΝΤΙΣΣΑ ΜΑΚΡΙΝΑ ΒΑΣΣΟΠΟΥΛΟΥ. ΛΟΓΙΑ ΚΑΡΔΙΑΣ.

    Σήμερα ήρθε ένας κύριος πού μόλις μπήκε μέσα στο Μοναστήρι, είπα: «Αύτός ό άνθρωπος κάτι καλό έχει μέσα στήν ψυχή του». Δέν ξέρω, μιά άλλοίωσι ήρθε μέσα στήν ψυχή μου. Είχε ένα προσωπάκι πού έλαμπε. Πριν έρθη στο αρχονταρίκι, μιλούσα μέ λαϊκούς γιά τήν προσευχή, τί δύναμι έχει ή προσευχή καί τί σοβαρό είναι όταν ό άνθρωπος προσέχη στο θέμα τής ψυχής.

    Όχι προσευχή νά τελειώσουμε μόνο τα κομποσχοίνια μας -και αυτό βέβαια τό δέχεται- άλλα να νοιώσουμε τον Δεσπότη μας Χριστό, νά Τον νοιώσουμε στην καρδιά μας, αύτή είναι πραγματική προσευχή. Καθώς λοιπόν συζητούσαμε τί είναι ή προσευχή, ό άνθρωπος αύτός άκούγοντας προσευχή, μέσα του αλλοιώθηκε.

    Τό πρόσωπό του έλαμψε περισσότερο- είδα σάν μία ακτίνα στο πρόσωπό του, καί μου είπε: «Γερόντισσα, μπορώ νά σάς μιλήσω;». «Ευχαρίστως, νά μου μιλήσετε», είπα. «Έγώ ήμουν δέκα χρόνων παιδάκι- ή μητέρα μου ήταν εύσεβεστάτη, πολύ άγια γυναίκα, τέτοια άκρίβεια πού είχε στή ζωή της, σάν νά ήταν μία κατά κόσμον μοναχή.

    Καί αν δεν ζούσε στο Μοναστήρι, πολιτευόταν σάν νά ήταν μοναχή- τόσο ευλάβεια είχε. Καί μου λέει μιά μέρα: “Παιδάκι μου, νά πάμε στον Εσπερινό, νά πάμε στήν εκκλησία νά άνάψουμε ένα κεράκι;”. “Νά πάμε, μαννούλα”. Αφού φθάσαμε, μόλις μπήκαμε στήν έκκλησία, σάν νά μέ τράβηξε μία δύναμι στο παγκάρι. Καί βλέπω μία πανύψηλη μοναχή μέ κάλυμμα πού είχε ένα κόκκινο σταυρό. Έγώ Τήν κοίταζα, αύτή μέ κοίταζε- ή μητέρα πήγε νά προσκυνήση τις εικόνες. Κάτι άνεξήγητο μέ τραβούσε νά Τήν κοιτάζω όλο καί περισσότερο.

    Αμα τό σκεφτώ σαλεύεται ό νους μου. Τέτοια ομορφιά, τέτοια ώραία μορφή, τέτοιο κάλλος, άστραφτε τό πρόσωπό Της- κι έγώ Τήν κοίταζα καί Αύτή μέ κοίταζε καί μου χαμογελούσε καί έγώ Τήν κοίταζα, Τήν κοίταζα καί δεν Τήν χόρταινα. Ελαμπε τό πρόσωπό Της! Κι αύτή ή άκτινοβολία πού έλαμπι στο πρόσωπό Της ήρθε στήν καρδιά μου. “Μαμά, μαμά, μαμά!”, φώναξα εκείνη τήν ώρα. “Τί είναι παιδάκι μου, τί έπαθες;”.

    “Μία γυναίκα πού μοιάζει μέ τήν Παναγία κάθεται εδώ στο παγκάρι”. Καί μέ ρωτάει: "Πού είναι, παιδί μου; Πού είναι, παιδάκι μου;”, δέν τήν έβλεπε ή μητέρα μου. “Νά καλέ μαμά, εδώ στο παγκάρι, δέν Τήν βλέπεις; Κοίταξε τί άνάστημα, τί όμορφη πού είναι, πολύ ωραία, λάμπει, μαμά, λάμπει!”. Η γυναίκα αύτή, μόλις φώναξα, βάδισε σιγά-σιγά, άνοιξε τήν Ωραία Πύλη καί μπήκε μέσα στο Ιερό. Αυτό δέν μπορώ νά τό ξεχάσω, όπου πάω κι όπου σταθώ, αύτό τό πρόσωπο βλέπω μπροστά μου. Κι άπό τότε άρχισα νά κάνω τήν Παράκλησι τής Παναγίας. Πολύ τήν αγαπώ. Τέτοια αγάπη πού έχω στήν Παναγία, Γερόντισσα, μά δέν λέγεται».

  5. «’Έ, είπα, αφού Τήν αγαπάς νά εύχεσαι καί γιά μένα». «Πολύ Τήν άγαπάω. Αλήθεια, δέν μπορώ νά σάς τό περιγράφω». Καί τού είπα: «Αφού τόσο Τήν άγαπάς άντί γιά μία φορά, τρεις φορές τήν ήμέρα νά Τής κάνης Παράκλησι». «Ναί; μέ ρώτησε, μπορώ;». «Πώς δέν μπορείς, τού απάντησα, τρεις φορές τήν ήμέρα Παράκλησι νά κάνης». Τί μεγαλείο, τί πίστι πού έχουμε!

    Σκεφτείτε, αφού καί κόρα πού είναι μεγάλος άνθρωπος, Τήν βλέπει μπροστά του, μετά άπό τόσα χρόνια! Δέν μπορεί νά τού φύγη αύτή ή μορφή! Καί λέω, γιά κοίταξε τί κάνει ό Θεός. Τί εμφυτεύτηκε στήν ψυχή αυτού τού άνθρώπου άπό τήν παιδική του ήλικία. Κι όταν τά διηγείτο άστραφτε τό πρόσωπό του, κι έβλεπες τό θειο χορτασμό στήν καρδιά του.

    Έμεινα άναλογιζομένη τί μπορεί νά συναντήση κανείς σ’ ένα κοσμικό άνθρωπο! Τα ματάκια του μέσα δάκρυζαν αφού μου ήρθε μέσα στην ψυχή μου ένα άλλο πράγμα- τόσο πολύ άντανάκλασε ή Χάρις τής Παναγίας μέσα στήν ψυχή μου. Τόση ευλάβεια αίσθάνθηκα, τόσο πολύ αλλοιώθηκα, πού, κατά κάποιον τρόπο, ή ψυχή μου ήθελε νά τον άγκαλιάση. Και ήθελα νά καταλήξω, τί ωραίο πράγμα ή Κυρία Θεοτόκος νά παρουσιάζεται σέ ώρισμένους άνθρώπους, γιά νά μάς δείξη τά μεγαλεία πού έχει ετοιμάσει ό Θεός στον ούρανό καί τήν άγάπη πού έχει προς έμάς! Τί σπουδαίο, πολύ σπουδαίο!

Comments are closed.