Τα χαρίσματα του Αγίου Πνεύματος για τους πιστούς

“… Καὶ εἰς τὸ πνεῦμα τὸ ἅγιον, τὸ κύριον καὶ ζωοποιόν, τὸ ἐκ τοῦ πατρὸς ἐκπορευόμενον, τὸ σὺν πατρὶ καὶ υἱῷ συμπροσκυνούμενον καὶ συνδοξαζόμενον, τὸ λαλῆσαν διὰ τῶν προφητῶν…”

Την Δευτέρα μετά την Πεντηκοστή, η Εκκλησία μας εορτάζει το Άγιο Πνεύμα. Το Άγιο Πνεύμα είναι το τρίτο πρόσωπο της Αγίας Τριάδας, το οποίο εκπορεύεται εκ του Πατρός. Είναι ομοούσιο με τα πρόσωπα του Πατρός και του Υιού και κατά το Σύμβολο της Πίστεως «συνπροσκυνείται και συνδοξάζεται» με τον Πατέρα και με τον Υιό, ίσο κατά τη λατρεία και την τιμή.

Τα χαρίσματα του Αγίου Πνεύματος

Μεγάλα είναι και ξεπερνούν την ανθρώπινη λογική τα χαρίσματα που μάς δώρισε σήμερα ο φιλάνθρωπος Θεός. Γι’ αυτό ας χαρούμε όλοι μαζί και σκιρτώντας από αγαλλίαση ας ανυμνήσουμε τον Κύριό μας. Γιατί η σημερινή ημέρα είναι για μάς εορτή και πανηγύρι.Όπως δηλαδή διαδέχονται η μια την άλλη οι εποχές και οι κινήσεις του ήλιου, έτσι ακριβώς και στην Εκκλησία η μία εορτή διαδέχεται την άλλη και με τον τρόπο αυτό απ’ τη μια πηγαίνουμε στην άλλη. Πριν από λίγο καιρό εορτάσαμε τον σταυρό, το πάθος και την Ανάσταση, και ύστερα από αυτά την Ανάληψη του Κυρίου μας Ιησού Χριστού στους ουρανούς. Σήμερα φθάσαμε στην κορυφή των αγαθών, σ’ αυτήν την κορωνίδα των εορτών, βρισκόμαστε πια στην πραγματοποίηση των επαγγελιών του Κυρίου.

«Γιατί αν φύγω –λέει- θα σάς στείλω άλλον Παράκλητο, και δεν θα σάς αφήσω ορφανούς». (Ιωάν. 16,6). Βλέπετε το πατρικό Του ενδιαφέρον; Βλέπετε την ανέκφραστη φιλανθρωπία Του; Πριν λίγες ημέρες ανελήφθη στον ουρανό, κάθισε στον βασιλικό θρόνο, στα δεξιά του Πατρός, και σήμερα μάς στέλνει ως δώρο τα χαρίσματα του Αγίου Πνεύματος και μ’ αυτόν τον τρόπο μάς χορηγεί άπειρα ουράνια αγαθά. Γιατί, πες μου, ποιο από τα αγαθά που συμβάλλουν στη σωτηρία μας δεν μάς δόθηκε από το Άγιο Πνεύμα;

Με τη χάρη Του απαλλασσόμαστε απ’ τη δουλεία του διαβόλου, καλούμαστε στην ελευθερία του Χριστού, οδηγούμαστε στην ουράνια υιοθεσία, αναγεννιόμαστε απ’ την αρχή και ξεφορτωνόμαστε το βαρύ και δυσβάστακτο φορτίο των αμαρτιών μας. Με τη χάρη του Αγίου Πνεύματος βλέπουμε να υπάρχουν τόσοι ιερείς κι έχουμε τάγματα διδασκάλων της Εκκλησίας. Απ’ την πηγή αυτή πήγασαν πλούτη προφητειών και χαρίσματα ιάσεων και όλα τα άλλα που συνήθως στολίζουν την Εκκλησία του Θεού από το Άγιο Πνεύμα προέρχονται. Και φωνάζει ο Παύλος και λέει: «Για όλα αυτά τα χαρίσματα ενεργεί το ένα και μοναδικό Πνεύμα, που τα μοιράζει όπως θέλει στον καθένα χωριστά» (Α’ Κορ. 12,11).

«Όπως θέλει», λέει, όχι όπως έχει διαταχθεί. «Μοιράζει», και δεν μοιράζεται. Έχει εξουσία, και δεν εξουσιάζεται. Γιατί ο Παύλος λέει πως έχει και το Άγιο Πνεύμα την ίδια εξουσία, που έχει και ο Πατήρ. Κι όπως είπε για τον Πατέρα «ο Θεός είναι εκείνος που ενεργεί παντού και πάντα» (Α’ Κορ. 12,6), έτσι λέει και για το Άγιο Πνεύμα «για όλα αυτά τα χαρίσματα ενεργεί το ένα και μοναδικό Πνεύμα, που τα μοιράζει όπως θέλει στον καθένα χωριστά». Είδες τέλεια εξουσία που έχει; Γιατί όσα πρόσωπα έχουν την ίδια φύση και ουσία είναι φανερό ότι έχουν και την ίδια εξουσία, και όσα έχουν την ίδια αξία, σ’ αυτά μία είναι η δύναμη και η εξουσία.

Χάρη στη δύναμη του Αγίου Πνεύματος απαλλαχτήκαμε από τις αμαρτίες, μ’ αυτήν ξεπλύναμε την ψυχή μας από κάθε ρύπο. Με τη δωρεά του Αγίου Πνεύματος, ενώ ήμασταν άνθρωποι, γίναμε άγγελοι, όσοι βέβαια θελήσαμε να μάς βοηθήσει η χάρη Του, χωρίς να αλλάξει η φύση μας, αλλά, κι αυτό είναι το πιο αξιοθαύμαστο, διατηρήσαμε την ανθρώπινη φύση μας και μ’ αυτή επιδείξαμε αγγελική συμπεριφορά. Τόσο μεγάλη είναι λοιπόν η δύναμη του Αγίου Πνεύματος! Και όπως η πραγματική φωτιά όταν δεχτεί τον μαλακό πηλό τον καθιστά σκληρό κεραμίδι, έτσι ακριβώς και η φωτιά του Αγίου Πνεύματος, όταν δεχτεί μια ψυχή συνετή, ακόμη κι αν τη βρει πιο μαλακή κι απ’ τον πηλό, την κάνει πιο γερή κι απ’ το σίδερο. Και κάνει ξαφνικά πιο καθαρό απ’ τον ήλιο εκείνον που έως τώρα ήταν μολυσμένος απ’ την ακαθαρσία των αμαρτιών.[…]

«Με τη δύναμη του ονόματος του Κυρίου Ιησού Χριστού», λέει, «και με τη χάρη του Πνεύματος του Θεού μας». Είδες, αγαπητέ, τη δύναμη του Αγίου Πνεύματος; Είδες ότι το Άγιο Πνεύμα, εξαφάνισε όλες αυτές τις κακίες, και ότι εκείνους που ήταν προηγουμένως υποδουλωμένοι στις αμαρτίες τους, τους ανέβασε ξαφνικά σε τόσο υψηλές τιμές;

[Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος – Πηγή saint.gr]

loading...

15 thoughts on “Τα χαρίσματα του Αγίου Πνεύματος για τους πιστούς

  1. ΣΤΟΥΣ ΕΟΡΤΑΖΟΝΤΕΣ ΜΑΡΙΝΑ ΚΑΙ ΜΑΡΙΝΟ ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ ΚΑΘΕ ΕΥΤΥΧΙΑ ΠΡΟΣΩΠΙΚΗ ΚΑΙ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΚΗ

    Eπιπρέπει σοι, πώς αν είποις, Mαρίνα,
    Σων αιμάτων έρευθος, α ξίφει χέεις.
    Εβδομάτη δεκάτη Mαρίναν κτάνε φάσγανον οξύ.

    Χεὶρ δημίου τέμνει σε Μαρῖνα ξίφει,
    Χεὶρ Κυρίου χάριτι θείᾳ δὲ στέφει.
    Ἑβδομάτῃ δεκάτῃ Μαρῖνα δειροτομήθη.

    Βιογραφία
    Η Αγία Μαρίνα γεννήθηκε στην Αντιόχεια της Πισιδίας, στα χρόνια του αυτοκράτορα Κλαυδίου του Β', το 270 μ.Χ. Λίγες μέρες μετά τη γέννησή της, η μητέρα της πέθανε, και ο πατέρας της Αιδέσιος, που ήταν Ιερέας των ειδώλων, την ανέθεσε σε μια χριστιανή γυναίκα, από την οποία η Μαρίνα διδάχθηκε το Χριστό. Όταν έγινε 15 χρονών, αποκαλύπτει στον πατέρα της ότι είναι χριστιανή. Έκπληκτος αυτός απ' αυτό που άκουσε, με μίσος τη διέγραψε από παιδί του.

    Μετά από καιρό, έμαθε για τη Μαρίνα και ο έπαρχος Ολύμβριος, που διέταξε να τη συλλάβουν για ανάκριση. Όταν την είδε μπροστά του, θαύμασε την ομορφιά της και προσπάθησε να την πείσει με κάθε τρόπο να αρνηθεί το Χριστό και να γίνει σύζυγος του. Μάταια, όμως. Η Αγία Μαρίνα σε κάθε προσπάθεια του Ολυμβρίου αντέτασσε τη φράση: «Είμαι χριστιανή». Τότε ο σκληρός έπαρχος διέταξε να την ξαπλώσουν στη γη, και την καταξέσχισε άσπλαχνα με ραβδιά τόσο, ώστε η γη έγινε κόκκινη από το αίμα που έτρεξε. Έπειτα, ενώ αιμορραγούσε, την κρέμασε για πολλή ώρα και μετά τη φυλάκισε.

    Μέσα στην φυλακή μάλιστα συνέβη το εξής: ο διάβολος μεταμορφωμένος σε άγριο δράκοντα, προσπάθησε να κάνει την αγία να φοβηθεί. Αυτή όμως προσευχήθηκε στον Θεό και αμέσως ο δράκοντας άλλαξε μορφή και έγινε ένας μαύρος σκύλος και τότε η αγία άρπαξε ένα σφυρί και χτυπώντας τον στο κεφάλι και την ράχη τον ταπείνωσε.

    Όταν για δεύτερη φορά την εξέτασε και διαπίστωσε ότι η πίστη της Αγίας Μαρίνας ήταν αμετακίνητη στο Χριστό, την έκαψε με αναμμένες λαμπάδες. Αλλά οι πληγές της με θαύμα έκλεισαν, και αυτό είχε σαν αποτέλεσμα πολλοί παρευρισκόμενοι να γίνουν χριστιανοί. Μπροστά σ' αύτόν τον κίνδυνο ο έπαρχος τελικά αποκεφάλισε τη Μαρίνα, που έτσι πήρε το άφθαρτο στεφάνι της αιώνιας δόξας.

    Tα άγια λείψανα της φυλάγονταν στην Κωνσταντινούπολη μέχρι την πρώτη άλωση της από τους Λατίνους, το 1204 μ.Χ., ενώ σύμφωνα με άλλες πηγές βρίσκονταν μέχρι το 908 μ.Χ. στην Αντιόχεια και στην συνέχεια μεταφέρθηκαν στην Ιταλία. Σήμερα, τα άγια λείψανα της Αγίας Μαρίνας, φυλάγονται στην Αθήνα, σε ναό που φέρει το όνομα της ενώ η χείρα της έχει μεταφερθεί στη Μονή Βατοπεδίου στο Άγιο Όρος.

    Διαβάστε εδώ τον Παρακλητικό Κανόνα της Αγίας Μαρίνας. Επίσης, διαβάστε εδώ για ένα σύγχρονο θαύμα της Αγίας Μαρίνας, ενώ εδώ μπορείτε να διαβάσετε την συνοπτική ιστορία του μοναστηριού της Αγίας Μαρίνας Άνδρου.

    Ἀπολυτίκιον
    Ἀνδρείαν καὶ φρόνησιν, σὺ κεκτημένη σεμνή, ἀνδρείως κατεπάτησας ὄφιν ἀρχέκακον, Μαρίνα πανεύφημε, ἤσχυνας Ὀλυμβρίου τᾶς πικρᾶς τιμωρίας, εὐφρανας Ἀσωμάτων τᾶς χορείας ἀθλοῦσα, διὸ ἀπαύστως πρέσβευε Χριστῷ, εἰς τὸ σωθήναι ἠμᾶς.

    Ἕτερον Ἀπολυτίκιον (Κατέβασμα)
    Ἦχος πλ. α’. Τόν συνάναρχον Λόγον.
    Μνηστευθεῖσα τῷ Λόγῳ Μαρίνα ἔνδοξε, τῶν ἐπιγείων τὴν σχέσιν πᾶσαν κατέλιπες, καὶ ἐνήθλησας λαμπρῶς ὡς καλλιπάρθενος· τὸν γὰρ ἀόρατον ἐχθρὸν κατεπάτησας στερρῶς ὀφθέντα σοὶ Ἀθληφόρε. Καὶ νῦν πηγάζεις τῷ κόσμῳ τῶν ἰαμάτων τὰ δωρήματα.

  2. Ἕτερον Ἀπολυτίκιον
    Ἦχος δ’.
    Ἡ ἀμνάς σου Ἰησοῦ, κράζει μεγάλη τῇ φωνῇ. Σὲ Νυμφίε μου ποθῶ, καὶ σὲ ζητοῦσα ἀθλῶ, καὶ συσταυροῦμαι καὶ συνθάπτομαι τῷ βαπτισμῷ σου· καὶ πάσχω διὰ σέ, ὡς βασιλεύσω σὺν σοί, καὶ θνήσκω ὑπὲρ σοῦ, ἵνα καὶ ζήσω ἐν σοί· ἀλλ᾽ ὡς θυσίαν ἄμωμον προσδέχου τὴν μετὰ πόθου τυθεῖσάν σοι. Αὐτῆς πρεσβείαις, ὡς ἐλεήμων, σῶσον τὰς ψυχὰς ἡμῶν.

    Κοντάκιον
    Ἦχος γ’. Ἡ Παρθένος σήμερον.
    Παρθενίας κάλλεσι, πεποικιλμένη παρθένε, ἀκηράτοις στέμμασιν, ἐστεφανώθης Mαρίνα, αἵμασι, τοῦ μαρτυρίου δε φοινιχθεῖσα, θαύμασι καταλαμπρύνθης τῶν ἰαμάτων, καὶ τῆς νίκης τὰ βραβεῖα, ἐδέξω Μάρτυς χειρὶ τοῦ Κτίστου σου.

    Ὁ Οἶκος
    Τῷ νυμφίῳ Χριστῷ, ἔρωτι τῆς καρδίας σου ἀπὸ βρέφους σεμνὴ πυρποληθεῖσα, ἔδραμες, δορκὰς ὡς διψῶσα πηγαῖς ἀειρύτοις, Παρθενομάρτυς, καὶ τῇ ἀθλήσει σεαυτήν συντηρήσασα, ἐν τῷ ἀφθάρτῳ ὄντως τοῦ Κτίστου σου, νύμφη εὐκλεής, θαλάμῳ ἔφθασας ἐστολισμένη, πεποικιλμένη, στεφανηφόρος, νικητὴς λαμπαδηφόρος, εὐθαλής, ἀφθάρτου νυμφῶνος τυχοῦσα, καὶ δεξαμένη ὡς χρυσίον, βραβεῖα νίκης τῆς σῆς ἀθλήσεως.

    Μεγαλυνάριον
    Την Λαμπάδα πάντες Τη φαεινήν, και της παρθενίας, τον ασύλλητον θυσαυρόν, τη νύμφη Κυρίου, και Άσπιλον Αμνάδα, Μαρίναν την αγίαν, ύμνοις τιμήσωμεν.

  3. * Δικέφαλος *- Γεώργιος Δροσίνης

    Ο Πατριαρχικός Δικέφαλος Αετός στην είσοδο του Ναού του Αγίου Γεωργίου στο Φανάρι

    Στὴν πόρτα τῆς Ἁγια-Σοφιᾶς, ποὺ σφάλισεν
    ἑνὸς ἀγγέλου χέρι.
    διπλοσφαγμένος ἔπεσ᾿ ὁ Δικέφαλος
    ἀπ᾿ τ᾿ ἄπιστο μαχαίρι.

    Στὴν πόρτα τῆς Ἁγια-Σοφιᾶς, σπαράζοντας
    μὲ ματωμένα στήθη,
    τὶς δυὸ φτεροῦγες ἅπλωσ᾿ ὁ Δικέφαλος
    καὶ πάλι ὀρθὸς ἐστήθη.

    Καὶ στοίχειωσε καὶ θέριεψε καὶ πλήθυνεν
    ὁ νεκραναστημένος
    κι ἔγιν᾿ ὁ ἕνας μύριοι Ἀϊτοὶ Δικέφαλοι
    στὸ δουλωμένο Γένος.

    Καὶ πέταξε στὰ πέρατα καὶ φώλιασεν,
    ὅπου σκεπὴ τὸν κρύβει:
    Σὲ μοναστήρι, σ᾿ ἐκκλησιὰ καὶ σ᾿ ἄρχοντα
    καὶ σὲ φτωχοῦ καλύβι.

    Στὴν πλάκα τοῦ μοναστηριοῦ τὸν σκάλισε
    καλόγερος τεχνίτης,
    ἡ καλομανα φυλαχτὸ τὸν φόρεσε
    στ᾿ ἀνήμπορο παιδί της.

    Στὸν ἀργαλειό της καθιστὴ μερόνυχτα
    τὸν ὕφαν᾿ ἡ βοσκούλα,
    περήφανος ὁ ἄρχοντας τὸν ἔδεσε
    στὸ δαχτυλίδι βούλα.

    Κρεμάστηκε ἀπ᾿ τὰ νύχια του τ᾿ ἀκοίμητο
    τῆς Παναγιᾶς καντήλι
    κι ἅγιασε στοῦ Χριστοῦ τὸ Τετραβάγγελο
    γραμμένος μὲ κοντύλι.

    Τέσσερα μαῦρα ἀτέλειωτα ἑκατόχρονα
    βουβὸς κι ἀποκρυμένος
    κλωσοῦσε τὴν ἐκδίκηση ὁ Δικέφαλος
    στὸ δουλωμένο γένος.

    Ξάφνου μιὰ μέρα βρόντησ᾿ ὁ ἀντίλαλος:
    «Ὡς πότε, παλληκάρια!»
    Καὶ μύριοι Ἀϊτοὶ Δικέφαλοι φτερούγισαν
    ἀπὸ σπαθιῶν θηκάρια.

    Πηγή: Προσκυνητής

  4. Αγιά Σοφιά μου

    Αγιά Σοφιά που στέκεσαι, σα κόσμημα στην Πόλη.

    Ο Τούρκος σε κατέκτησε, σώπασε η κτήση όλη

    Ο χρόνος μένει στάσιμος, κάτω απ’ τη σκεπή σου

    Ενώ λιβάνι Θεϊκό, ευωδιάζει η αυλή σου.

    Ο Ελληνισμός το εύχεται, ξανά να λειτουργήσεις

    Καμπάνες να ηχήσουνε, τους πάντες να κεντρίσεις.

    Τώρα οι Τούρκοι διέταξαν, τζαμί να σε ονομάσουν

    και μές τον Ιερό Ναό, Κοράνι να διαβάσουν…

    Αγία Σοφιά μου ευχόμαστε, ελεύθερη να γίνεις

    ο Τούρκος ΤΩΡΑ να χαθεί, μονάχη σου να μείνεις!

    Κ έτσι ορφανή, ελεύθερη, σε ‘μας να σε χαρίσουν,

    Βασίλισσα να σ’ έχουμε, κ οι Τούρκοι ας σιωπήσουν

    Οι βλασφημίες που έκαναν, στον Ιερό Ναό μας

    θα πληρωθούν στο έπακρο, και για καλό δικό μας.

    Τα χώματα που λέρωσαν οι Οθωμανοί οι Μογγόλοι

    Στον Έλληνα θα ξαναρθούν χαμογελά η φύση όλη

    Δικαιοσύνη Θεϊκή, στη Πόλη θα υπάρξει

    Ο Ελληνισμός θα ξαναρθεί, αγάπη να διδάξει

    Αγιά Σοφιά μου εσύ σα σύμβολο, τη πίστη θα οδηγήσεις

    Σε όλη τη γη τον Έλληνα, εσύ θα γαλουχήσεις

    Τα λόγια αυτά στον άνθρωπο, σα ψέματα φαντάζουν

    Στα όντα όμως τα πνευματικά, με διαταγές προσμοιάζουν

    Η ώρα όλο και έρχεται, Έλληνες ενωθείτε

    Της εκκλησιάς το κάλεσμα, δε πρέπει να αγνοείτε

    Η ώρα όλο κ’ έρχεται, να μεγαλώσει η Ελλάδα

    Οι Ρώσοι στην Αγιά Σοφιά, ήδη κάνουν καντάδα.

    Η ώρα όλο και έρχεται, και ο Τούρκος θα πληρώσει

    Η Πόλη σε μας θα ξαναρθεί κι ο Έλληνας, ολόκληρος θα νιώσει!

    A. Μ.

  5. Θρήνοι της Αγια-Σοφιάς

    Σημαίνει ο Θιός, σημαίνει η γης, σημαίνουν τα επουράνια,
    σημαίνει κι η Αγια Σοφιά, το μέγα μοναστήρι,
    με τετρακόσια σήμαντρα κι εξηνταδυό καμπάνες,
    κάθε καμπάνα και παπάς, κάθε παπάς και διάκος.
    Ψάλλει ζερβά ο βασιλιάς, δεξιά ο πατριάρχης,
    κι απ΄την πολλήν την ψαλμουδιά εσειόντανε οι κολόνες.
    Να μπούνε στο χερουβικό και να 'βγει ο βασιλέας,
    φωνή τους ήρθε εξ ουρανού κι απ' αρχαγγέλου στόμα:
    "Πάψετε το χερουβικό κι ας χαμηλώσουν τα 'αγια,
    παπάδες πάρτε τα γιερά και σεις κεριά σβηστήτε,
    γιατί είναι θέλημα Θεού η Πόλη να τουρκέψει.
    Μόν' στείλτε λόγο στη Φραγκιά, να 'ρτουνε τρία καράβια°
    το 'να να πάρει το σταυρό και τ' άλλο το βαγγέλιο,
    το τρίτο το καλύτερο, την άγια τράπεζά μας,
    μη μας την πάρουν τα σκυλιά και μας τη μαγαρίσουν".
    Η Δέσποινα ταράχτηκε και δάκρυσαν οι εικόνες.
    "Σώπασε κυρά Δέσποινα, και μη πολυδακρύζεις,
    πάλι με χρόνους, με καιρούς, πάλι δικά μας είναι"

    για να ακούσετε το τραγούδι κάντε κλικ εδώ
    Δημοτικό

    Η δακρύζουσα κολώνα

    ειναι ενας τετράγωνος μαρμάρινος κίονας στην ΒΔ γωνία ,ο οποίος ιδρώνει εδω και πολλούς αιώνες καθώς υγραίνεται από μία στέρνα που υπάρχει εκεί από κάτω. Αν βάλουμε το δάχτυλο μας σ' ένα βαθούλωμα σκαμ­μένο στην κολόνα θα αισθανθούμε υγρασία. .Το μέταλλο με το οποίο ειναι επενδεδυμένος,εχει λειανθεί απο τα χέρια των τουριστών , ολοι ακουμπούν και θαυμάζουν το περίεργο αυτό συμβάν.

    Η ΑγίαΤράπεζα της Αγίας Σοφίας

    Την ημέρα που πάρθηκε η Πόλη, βιάστηκαν να φορτώσουν την Αγία Τράπεζα σ’ ένα πλοίο για να την πάνε στη χώρα των Φράγκων. Στη θάλασσα του Μαρμαρά όμως, το πλοίο βρήκε μεγάλη φουρτούνα. Καθώς το είχαν ετοιμάσει πολύ βιαστικά και το φορτίο του ήταν βαρύ, δεν μπόρεσε ν’ αντέξει και βούλιαξε στα κύματα, όπως ήταν.
    Έτσι η Αγία Τράπεζα της Αγίας Σοφίας αναπαύεται στο βυθό της θάλασσας, πάνω στην άμμο και στα κοχύλια. Ο μύθος λέει ότι ακόμα κι όταν η πιο άγρια τρικυμία, φουσκώνει ολόγυρα τα κύματα και κάνει τη θάλασσα να μουγκρίζει, εκεί επικρατεί γαλήνη και ησυχία.

    Τρία καράβια

    Τρία καρά – βόηθα Παναγιά μ’
    τρία καρά – τρία καράβια φεύγουνε
    ’πο μέσα ’πο την Πόλη,
    κλαίει η καρδιά μου κλαίει
    καρδιά μ’ κι αναστενάζει.

    Το ’να φορτώ – βόηθα Παναγιά μ’
    το ’να φορτώ – το ’να φορτώνει το σταυρό
    και τ’ άλλο το Ευαγγέλιο,
    κλαίει η καρδιά μου κλαίει
    καρδιά μ’ κι αναστενάζει.
    Το τρίτο το – βοήθα Παναγιά μ’
    το τρίτο το – το τρίτο το καλύτερο
    την Άγια Τράπεζά μας,
    κλαίει η καρδιά μου κλαίει
    καρδιά μ’ κι αναστενάζει.

    Μη μας τα πά – βόηθα Παναγιά μ’
    μη μας τα πά – μη μας τα πάρουν οι άπιστοι
    και μας τα μαγαρίσουν,
    κλαίει η καρδιά μου κλαίει
    καρδιά μ’ κι αναστενάζει.

  6. Δόξα Σοι Θεέ Μου δόξα Σοι
    Το Μέγα Ελεός Σου Αμήν

  7. Η χριστιανική θρησκεία έχει καταφέρει να φυτέψει στον εγκέφαλο των οπαδών της, την συνομιλία μιας γυναίκας κι ενός φιδιού, ως πραγματικό γεγονός!

    Πρόκειται για την Εύα και τον "κατηραμένο όφη" και την "συνομιλία" τους στον Παράδεισο.
    Γένεσις, 3: 1-3

    Επίσης ότι άνθρωπος "συνομίλησε" με…..γαϊδούρι!
    Αριθμοί, 22: 28-30

    Αν σκεφτεί λοιπόν κανείς, ότι υπάρχουν άνθρωποι που πιστεύουν πως όντως συνέβησαν αυτά,
    τότε δεν χρειάζεται και μεγάλη προσπάθεια
    οι ίδιοι άνθρωποι να πειστούν ότι ανεστήθη κάποιος Λάζαρος,
    ότι άνοιξαν τα μνήματα και σηκώθηκαν "κεκοιμημένοι",
    ότι μετά την σταύρωση έγινε σεισμός και σκοτάδι σ όλη την Γη,
    (Ματθαίος κεφ. 27 – 45,51,52,53),
    ότι υπάρχει κάποιο Ά. Πνεύμα και ό,τι άλλο…..

  8. Θα ΕρθΕι η Ευταξω η πΕνΕμΕνη γκομΕνα του ψΕυτοπατΕρακη αυτη θα κυβΕρνησΕι την Ελλαδα
    μΕ το καροτο σημα ΚατατΕθΕν της Ευκλανιας πορδης

    Ευταξω
    Ευταξω
    Ευταξω
    Ευταξω

    ΕΥΤΑΞΙΑΣ

  9. αχ Ευταξία Ευταξώ μπαίνεις στο πρώτο το στενό κι απο τη πόρτα τη παλιά στου ψωρίλη την αγκαλιά

    Στη γλάστρα δυο λουλούδια κεντημένα
    με πράσινη και άσπρη βελονιά
    εσυ που κλείνεις τα εξήντα ενα και ο ψωρίλης τα πενήντα επτά

    αχ Ευταξία Ευταξώ είναι τα πόδια σου τα δυο
    σαν στραβοσουγιάς
    μίλα του ψωρίλη και μην τον αγαπάς

    στίχοι ελένη μάνεση
    μουσική αορατομπεσαλής μπι μπι
    ενορχήστρωση βάγια δάφνη
    τη χωροδία διευθύνει ο μαέστρος μορφέας
    στη κιθάρα ο πατεράκης κωλαράκις
    κλαρίνο αρτέμης
    ντράμς ταραρόμ

    ΕΥΤΑΞΙΑΣ

  10. ΠΩΣ ΝΑ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΩ ΑΥΤΟΝ ΤΟΝ "ΑΝΩΜΑΛΟ ΜΟΥΝΟΥΧΙΣΜΕΝΟ ΡΑΒΙΝΟ" 5.54μ.μ., 6.52μ.μ.,

    ΠΟΥ ΑΝΑΡΤΑ…"ΠΑΡΑΠΟΙΗΜΕΝΑ" ΚΑΙ…"ΚΟΠΤΟΡΑΜΜΕΝΑ"…ΣΧΟΛΙΑ, ΒΑΖΟΝΤΑΣ ΤΟ ΟΝΟΜΑ "ΕΥΤΑΞΙΑΣ" ΑΠΟ ΚΑΤΩ ?

    ΑΝΤΙΛΑΜΒΑΝΕΣΤΕ ΠΟΣΟ…"ΤΣΙΡΛΙΟΚΟΜΜΕΝΟ" ΕΙΝΑΙ ΤΟ…"ΜΟΥΝΟΥΧΙ" ΜΕ ΤΟΝ…"ΕΥΤΑΞΙΑ", ΤΟΝ ΑΡΤΕΜΗ ΣΩΡΡΑ ΚΑΙ ΤΗΝ "ΕΛΛΗΝΩΝ ΣΥΝΕΛΕΥΣΙΣ" ?

    ΑΝΤΙΛΑΜΒΑΝΕΣΤΕ ΠΩΣ ΚΑΙ ΜΕ ΤΙ …"ΤΕΧΝΑΣΜΑΤΑ" ΠΡΟΣΠΑΘΟΥΝ ΝΑ "ΓΕΛΟΙΟΠΟΙΗΣΟΥΝ" ΤΟΝ ΟΙΟΔΗΠΟΤΕ ΕΚΦΡΑΖΕΙ ΤΗΝ ΟΙΑΔΗΠΟΤΕ "ΑΠΟΨΗ", ΠΟΥ ΔΕΝ …ΤΑΙΡΙΑΖΕΙ ΣΤΟ…"ΜΑΝΤΡΙ" ΤΟΥΣ?

    ΚΑΠΟΙΟΣ…"ΙΝΔΟΣ" ΚΑΠΟΤΕ ΕΙΧΕ ΠΕΙ"

    …"ΠΡΩΤΑ ΣΕ ΛΟΙΔΩΡΟΥΝ, ΜΕΤΑ ΣΕ ΣΥΚΟΦΑΝΤΟΥΝ, ΜΕΤΑ ΣΕ ΠΟΛΕΜΑΝΕ, ΜΕΤΑ ΤΟΥΣ…ΝΙΚΑΣ"…

    ΤΟ…"ΚΑΚΟ" ΕΙΝΑΙ ΟΤΙ, ΔΕΝ ΕΧΟΥΝ ΚΑΤΑΛΑΒΕΙ ΟΤΙ, ΑΥΤΗΝ ΤΗΝ ΣΤΙΓΜΗ, ΤΟΥΣ ΕΧΟΥΜΕ ΜΕ ΤΑ ΔΥΟ…ΠΟΔΑΡΙΑ, ΣΤΟΝ…"Τ Α Φ Ο".

    ΑΣ…"ΠΡΟΣΕΧΑΝ"…

    ΕΥΤΑΞΙΑΣ

  11. ΑΝΤΙΓΡΑΦΗ ,ΜΕ ΑΛΛΑΓΗ ΤΗΣ ΩΡΑΣ ΕΧΕΙΣ ΚΑΝΕΙ ΤΟ ΣΧΟΛΙΟ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΙΔΙΟ ΜΕ ΕΝΑ ΑΛΛΟ ΚΑΛΟ ΤΟ ΠΑΡΑΜΥΘΙ ΑΛΛΑ Ο ΔΡΑΚΟΣ ΠΟΥ ΤΑ ΕΓΡΑΦΕ ΕΙΝΑΙ ΦΥΛΑΚΗ

    ΕΥΤΑΞΙΑΣ

  12. ΓΙΑ ΝΑ ΜΗ ΣΑΣ ΚΟΡΟΙΔΕΥΕΙ Η ΔΙΑΧΡΟΝΙΚΗ ΓΚΟΜΕΝΑ ΕΥΤΑΞΩ ΑΓΓΕΛΙΚΗ ΜΑΝΕΣΗ ΜΕΓΙΣΤΙΑΣ ΨΕΥΤΟΠΑΤΕΡΑΚΗΣ ΔΗΜΟΣ ΑΡΗΣ
    ΔΗΛΑΔΗ ΤΟ ΓΝΩΣΤΟ ΚΩΛΟΧΑΝΕΙΟ

    ΟΛΑ ΤΑ ΚΑΤΕΒΑΤΑ ΠΟΥ ΓΡΑΦΕΙ ΕΙΝΑΙ ΟΙ ΟΜΙΛΙΕΣ ΤΟΥ ΣΩΡΡΑ ΑΝΑΚΑΤΑΣΚΕΥΑΣΜΕΝΕΣ ΚΑΙ ΒΑΖΟΥΝ ΑΠΟ ΚΑΤΩ ΔΙΑΦΟΡΑ ΨΕΥΤΙΚΑ ΟΝΟΜΑΤΑ ΓΙΑ ΝΑ ΝΟΜΙΖΕΤΕ ΟΤΙ ΕΙΝΑΙ ΑΛΛΟΙ

    ΓΚΟΥΡΛΙΟΥ Ο ΙΘΥΝΩΝ ΝΟΥΣ ΤΗΣ ΥΠΟΘΕΣΗΣ

  13. γιατι και οι απιστοι τεκνα του τελειου Θεου ειναι,ασχετα αν δεν βγηκαν και αυτα τελεια να μην δικαιουνται της θειας χαρητος,ενω ο Θεος συγχωρει τον Πακιστανο που σακατεψε την Μυρτω,και ειναι και αλλοθρησκος ο Πακιστανος.

  14. ΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑ

  15. αΠΡΟΣΠΑΘΟΥΝ ΛΕΕΙ ΝΑ ΓΕΛΟΙΟΠΟΙΗΣΟΥΝ ! ΣΙΓΑ ΤΗΝ ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΑ! ΕΣΥ ΜΩΡΗ ΕΥΤΑΞΟΥΛΑ Ο ΨΩΡΑΣ ΚΑΙ Η ΣΥΜΩΡΙΑ ΣΑΣ ΕΙΣΤΕ ΤΟ ΑΠΟΚΟΡΥΦΩΜΑ ΤΗΣ ΓΕΛΟΙΟΤΗΤΑΣ ΣΑΝ ΝΑ ΜΑΣ ΛΕΣ ΟΤΙ ΤΑ ΣΚΑΤΑ ΒΡΩΜΑΝΕ , ΒΡΩΜΥΛΕ ΣΚΑΤΟΥΛΑΚΟ.

Comments are closed.