Το διπλό παιχνίδι της Τουρκίας με το ΝΑΤΟ-Ποιος μπορεί να της έχει εμπιστοσύνη;

Του Μάνου Χατζηγιάννη ..

Είναι η Τουρκία ο γεωπολιτικός και στρατηγικός σύγχρονος διπρόσωπος“Ιανός” ; Με αφορμή την επανεκλογή Ερντογάν και την διήμερη σύνοδο της Βορειοατλαντικής συμαχίας έχει ενδιαφέρον να αναλυθουν καποια πράγματα.

Τον Ιανουάριο του 2018, η Τουρκία ανέθεσε 18μηνη σύμβαση για μελέτη σχετικά με την ανάπτυξη και την παραγωγή ενός μεγάλου εύρους συστήματος αεροπορικής και πυραυλικής άμυνας στη Γαλλία και την Ιταλία, δείχνοντας – φαινομενικά – τη συνεχιζόμενη δέσμευση της χώρας προς το ΝΑΤΟ.

Η μελέτη, η οποία συνήφθη μεταξύ της κοινοπραξίας EUROSAM και των εταιρειών Aselsan και Roketsan της Τουρκίας, συμφωνήθηκε στο Παρίσι, στο περιθώριο μιας συνάντησης μεταξύ του Γάλλου Προέδρου Εμμανουέλ Μακρόν και του Τούρκου Προέδρου Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν.

Η σύμβαση για τη μελέτη ήρθε όμως κοντά σε μια άλλη χρονική συγκυρία και συγκεκριμένα στο τέλος μιας συμφωνίας μεταξύ της Άγκυρας και της Μόσχας, σύμφωνα με την οποία η Τουρκία θα αγοράσει το σύστημα αντιπυραυλικής άμυνας S-400 – ένα από τα πιο εξελιγμένα στην παγκόσμια αγορά – από τη Ρωσία.

Το ερώτημα είναι: Γιατί η Τουρκία να παραγγείλει πρώτα ένα ρωσικό αμυντικό σύστημα και στη συνέχεια να συνάψει συμφωνία συνεργασίας με την Ευρώπη για τον ίδιο σκοπό;

Η απάντηση είναι ότι η Άγκυρα πιθανότατα προσπαθεί να ισχυριστεί ότι εξακολουθεί να είναι πιστή στο ΝΑΤΟ, σε μια εποχή που οι στρατηγικές της κλίσεις λοξοκοιτάζουν…

Καθώς η Τουρκία είναι μέλος του ΝΑΤΟ, η απόφασή της να επιλέξει το σύστημα S-400, ένα μη-NATOϊκό σύστημα αντιπυραυλικής άμυνας, αποτέλεσε αντικείμενο έντονης διαμάχης. Το ΝΑΤΟ υιοθέτησε την ευρωπαϊκή σταδιακή προσαρμοστική προσέγγιση (EPAA), σύμφωνα με την οποία οι Ηνωμένες Πολιτείες σκοπεύουν να αναπτύξουν τα συστήματα άμυνας κατά των πυραύλων σε διάφορες περιοχές της Ευρώπης, για να προστατεύσουν τις δυνάμεις τους και αυτές άλλων μελών του ΝΑΤΟ από ιρανικές επιθέσεις πυραύλων. Η κίνηση της Τουρκίας φαίνεται ότι έρχεται σε αντίθεση με τον ΕΡΑΑ.

Δεν είναι επίσης η πρώτη φορά που η Τουρκία κάνει…νερά στο ΝΑΤΟ με αφορμή την αντιπυραυλική της άμυνα. Το 2013 – ακόμη και όταν οι ΗΠΑ, η Γερμανία και η Ολλανδία έστειλαν πυραύλους Patriot στην Τουρκία για να την προστατεύσουν από τους πυραύλους Scud της Συρίας – η Άγκυρα, επιδιώκοντας να προμηθεύσει το δικό της σύστημα πυραυλικής άμυνας, επέλεξε το FD-2000 της Κίνας. Αυτό προκάλεσε μεγάλη ανησυχία στο ΝΑΤΟ, το οποίο φοβόταν ότι μια τέτοια συμφωνία θα διευκόλυνε την Κίνα να μελετήσει το σύστημα του ΝΑΤΟ και να αναπτύξει βαλλιστικούς πυραύλους που θα μπορούσαν να το αποφύγουν. Η Τουρκία ακύρωσε τη συμφωνία με την Κίνα το 2015, εν μέρει λόγω της πιέσεως των ΗΠΑ και εν μέρει λόγω των τιμών.

Στη συνέχεια όμως η Άγκυρα στράφηκε στη Ρωσία. Για να δικαιολογήσει την προτίμηση της για τους S-400 της Ρωσίας έναντι των αμερικανικών πυραύλων Patriot, η Τουρκία ανέφερε ότι οι ΗΠΑ δεν επέτρεψαν την κοινή παραγωγή του αμυντικού συστήματος πυραύλων, ενώ η συμφωνία με τη Ρωσία επιτρέπει τη συμπαραγωγή του συστήματος.

Μετά το αποτυχημένο πραξικόπημα εναντίον του Ερντογάν τον Ιούλιο του 2016 – όταν δύο τουρκικά στρατιωτικά αεροπλάνα είχαν προσπαθήσει ανεπιτυχώς να ρίξουν το αεροπλάνο του “σουλτάνου” που επεστρεφε από διακοπές – η κυβέρνηση έλαβε μέτρα ενάντια σε στελέχη της αεροπορία της και διώχθηκαν αρκετοί πιλότοι F-16. Αυτή η κίνηση περιόρισε σημαντικά την ικανότητα της Τουρκίας να αμυνθεί. Εξ΄ου και η συμφωνία των S-400 με τη Ρωσία.

Ωστόσο, σύμφωνα με τον εκπρόσωπο του Τουρκικού Υπουργείου Εξωτερικών Χαμί Ακσόι, “Το σύστημα που αγοράζουμε από τη Ρωσία δεν μπορεί να ενσωματωθεί στα συστήματα του ΝΑΤΟ”. Με άλλα λόγια, καθώς η Τουρκία χρειάζεται ένα σύστημα πυραυλικής άμυνας το οποίο να μπορεί να ενσωματωθεί με του ΝΑΤΟ – και καθώς το ΝΑΤΟ δεν θα επιτρέψει την ενσωμάτωση του ρωσικού S-400, για τον ίδιο λόγο που αντιτάχθηκε στη συμφωνία της Άγκυρας για το FD-2000 της Κίνας – η Άγκυρα στράφηκε στην Ευρώπη.

Πέρα από αυτό, μια συμφωνία με την EUROSAM θα επιτρέψει στην Τουρκία να λάβει εάν επιθυμεί την απόφαση να ενσωματώσει το σύστημα αντιπυραυλικής άμυνας με αυτό του ΝΑΤΟ και θα επιτρέψει επίσης μια κοινή παραγωγή του συστήματος, κάτι που η Άγκυρα θεωρεί επιτακτική ανάγκη.

Επιπλέον, σε επίπεδο εντυπώσεων αλλα με ιδιαίτερη σημασία, αξίζει να σημειωθεί πως υπογράφοντας η Τουρκία τη συμφωνία EUROSAM, πιθανότατα προσπαθεί να πείσει το ΝΑΤΟ ότι η απόφαση αγοράς ρωσικών S-400 ήταν απλώς τεχνολογική και δημοσιονομική και όχι ένδειξη ότι η Τουρκία αντιτίθεται σε οπλικά συστήματα της συμμαχίας. Αυτό μπορεί να είναι ο τρόπος με τον οποίο επιχειρεί να εμποδίσει τη συμφωνία της με τη Ρωσία από να γίνει ανασταλτικός παράγοντας στην πορεία της στην αγορά αμερικανικών F-35, τα οποία οι Η.Π.Α. αρνούνται να της παράσχουν, λόγω της αγοράς των S-400s. Αυτό που εύλογα ανησυχεί την αμερικανική πλευρά είναι ότι εάν η Τουρκία χρησιμοποιεί τους S-400 μαζί με τα F-35, η Ρωσία θα μπορούσε να αποκτήσει πρόσβαση σε πληροφορίες σχετικά με την ευαίσθητη τεχνολογία του αεροσκάφους.

Αν η Τουρκία παίζει λοιπόν διπλό παιχνίδι με το ΝΑΤΟ, το θέμα είναι ποιος ή ποιοι (δεν) θα πέσουν θύματά του.

loading...

1 thought on “Το διπλό παιχνίδι της Τουρκίας με το ΝΑΤΟ-Ποιος μπορεί να της έχει εμπιστοσύνη;

  1. Τo NATO γνωρίζει, καλύτερα από όλους το ρόλο της Τουρκίας και με τη τρόπο προσπαθεί να πείσει, ότι όλα αυτά γίνονται για την δήθεν ασφάλεια της και των συμμάχων ,
    Στην ουσία όμως το ενδιαφέρον είναι ο βαρύς εξοπλισμός και η βλέψεις της στην διεκδίκηση και την κυριαρχία της κατά της Ελλάδας,
    Το ΝΑΤΟ όμως, θα πρέπει να αποκλείσει τέτοιου είδους καμώματα και να επιβάλλει αυστηρούς κανονισμούς , ας δούμε , τι έκανε το ΝΑΤΟ στην υπόθεση της Κύπρου , απολύτως τίποτε, απλά καμαρώνει και χαιδέύει την Τουρκία, αυτό φυσικά δεν λέγεται Συμμαχία, γιαυτά ούτε η Γαλλία ούτε και η Ιταλία πρέπει να εξοπλίζουν την Τουρκία αφού γνωρίζουν ότι αυριο θα στραφεί κατά της Ελλάδας που είναι και χώρα της ίδιας οικογένειας του ΝΑΤΟ και της ΕΕ,
    Εάν όμως το κάνουν χωρίς δεσμευτικούς όρους , τότε δεν έχει νόημα η ύπαρξει μιας τέτοιας Συμμαχίας,

Comments are closed.