Τελικά, μπάς και δεν είναι Έλληνες!!!

Με αφορμή το ξεπούλημα της Μακεδονίας, σε προηγούμενο άρθρο θέσαμε συγκεκριμένα ερωτήματα για την ελληνικότητα του Τσίπρα και της παρέας του. Αν δηλαδή κυλάει ελληνικό αίμα στις φλέβες τους αποδεχόμενοι δίχως αντίσταση, την εκχώρηση εδαφών που ανακτήθηκαν με τους αγώνες των προγόνων μας, κατόπιν έξωθεν εντολών.

Την απάντηση στα ερωτήματά μας δίνουν τα τραγελαφικά γεγονότα που σημειώθηκαν στο πλαίσιο της Συνόδου του ΝΑΤΟ.

Πλέον, μετά από αυτή την άθλια εμφάνιση που δεν αρμόζει σε Έλληνα πρωθυπουργό, αποδεικνύεται περίτρανα ότι ο κύριος Τσίπρας είναι άλλης εθνικότητας.

Διότι Έλληνας πρωθυπουργός δεν θα στήνονταν στα τέσσερα μπροστά στον Σουλτάνο αλλάζοντας την ατζέντα για τους Έλληνες στρατιωτικούς που σαπίζουν στις τουρκικές φυλακές. Θα απαιτούσε την άμεση αποφυλάκισή τους κι όχι την δίκαιη δική τους από ένα κράτος γνωστό για την παντελή απουσία ισονομίας.

Έλληνας πρωθυπουργός δεν θα διαπραγματεύονταν την αλλαγή συνόρων Ελλάδας – Αλβανίας, όπως παραδέχτηκε χωρίς αιδώ ο Τσίπρας.

Έλληνας πρωθυπουργός δεν θα επέτρεπε ποτέ στους Σκοπιανούς να πανηγυρίζουν ως Μακεδόνες, πίνοντας στην υγειά του κορόιδου, τρίβοντάς του παράλληλα στα μούτρα την επαίσχυντη συμφωνία των Πρεσπών την οποία ο άθλιος προσπαθεί να εμφανίσει στους Έλληνες ως μεγάλη και ιστορική διπλωματική νίκη.

Έλληνας πρωθυπουργός δεν θα ανέχονταν την απαράδεκτη συμπεριφορά των Αμερικανών οι οποίοι για να πετύχουν τις γεωπολιτικές τους ονειρώξεις έχουν μετατρέψει την Ελλάδα σε μπανανία. Ούτε τα προσχήματα δεν τηρούν πια οι καουμπόηδες . Τύφλα να΄χουν ο Πιουριφόι και ο Αβράκωτος. Δε λέμε, μπορεί οι Ρώσοι να μην είναι και τα καλύτερα παιδιά, αλλά μια σοβαρή χώρα οφείλει να τηρεί τις απαιτούμενες ισορροπίες και το απαραίτητο διπλωματικό τακτ όσον αφορά την εξωτερική της πολιτική. Κι όχι να ξεβρακώνεται στον μπαρμπα – Σαμ, λόγω των υποσχέσεων χωρίς αντίκρισμα, που της έχει δώσει.

Θα μας πείτε, απέδειξαν ότι είναι απάτριδες, άρα προς τι οι κραυγές απόγνωσης; Μάταιος ο αγώνας.

Δυστυχώς έχετε δίκιο, ανούσιες οι επισημάνσεις μας. Απ΄ ότι φαίνεται, ό, τι κι αν πούμε, ό, τι κι αν γράψουμε δεν μπορούμε να σταματήσουμε τον εθνομηδενισμό τους.

Οι δήθεν Έλληνες πατριώτες, όμως, που έχουν τη δύναμη να σώσουν την πατρίδα, ως πότε θα κάθονται στους καναπέδες τους; Πότε περιμένουν να σηκωθούν; Όταν τα σύνορα φτάσουν στην Πελοπόννησο;

Ξυπνάτε ωρέ!!!