Στο έλεος της Ελευθεριότητας
Κώστα Δημ Χρονόπουλου
(Αρθρογράφου -Σχολιογράφου)
Τραγικά τα περιστατικά, όπως το πρόσφατο του 14χρονου μαθητή που αυτοκτόνησε, επειδή δεν άντεξε το μπούλινγκ /βία συμμαθητών του (!).
Δεν γνωρίζω αν, πότε, οψέποτε ή καθόλου (όπως συνέβη πχ με τον Άλεξ και τον Γιακουμάκη) βρεθούν – και τιμωρηθούν – οι ένοχοι.
Ούτε με απασχολούν οι λεπτομέρειες με τις οποίες ασχολούνται ΜΜΕ και κάποιοι συμπολίτες μου.
Θεωρώ ότι οφείλουμε να επικεντρωθούμε όλοι μας -κατ’ εξοχήν οι εξουσιαστές μας – στην πρόληψη.
Δεν επιτρέπεται να αφήνονται οι μαθητές στο έλεος ευάριθμων κομπλεξικών, καταπιεσμένων και ενστικτοκατευθυνόμενων συμμαθητών τους.
Γνωρίζω τον ηλιθιόλουστο /κρετινογενή αντίλογο των αρρωστημένων “Δημοκρατών” της … “προοδευτικής οπισθοδρόμησης” ότι πχ: Δεν επιτρέπεται /ενδείκνυται η αυστηρή επιτήρηση, η επίπληξη, ο κολασμός, η αποπομπή /αποβολή στα … ζωηρά παιδιά που βιαιοπραγούν.
Στην κοινωνία μας κάθε απόβρασμα, δέρνει, βιάζει, εκβιάζει και απολαμβάνει την χυδαιότητά του. Η κοινωνία μας χαρακτηρίζεται από αχαρακτήριστη ελευθεριότητα, αχαλιναγώγητη ασυδοσία και αδικαιολόγητη ατιμωρησία.
Σιχαμεροί, παμπόνηροι ψηφοζήτουλες πολιτικάντηδες αρνούνται πεισματικά να πάρουν δραστικά μέτρα πάταξης του φαινομένου.
Δεν αντιδρούν γιατί … σέβονται τα δικαιώματα των μειονοτήτων, των περιθωριακών, των ψυχανώμαλων, και των σε ημιαγρία κατάσταση ευρισκόμενων “παιδιών”. Δηλαδή επειδή … δεν σέβονται τον εαυτό τους ούτε την αποστολή τους !
Πολυποίκιλα και ποικιλώνυμα τα κρούσματα από ομάδες ευγενών κοινωνικών καταστροφέων.
Τα Δημοτικά, τα Γυμνάσια, τα Λύκεια και τα ΑΕΙ, δεν θα μπορούσαν να μείνουν ανεπηρέαστα, ανέγγιχτα. Παράλληλα ο εθισμός, ο μιθριδατισμός, η αδιαφορία του κοινού, διευκολύνει το έργον των παρανομούντων. Αλλά και κάποιων ιθυνόντων, οι οποίοι είτε από ανικανότητα, ή από αντικοινωνική σκοπιμότητα διάσπασης /διάλυσης του κοινωνικού ιστού δεν παρεμβαίνουν (;).
Πολλοί πολίτες αγανακτούν. Ακόμη και φιλήσυχοι άνθρωποι.
Άκουσα κάποιον να λέει: “Αν έχανα από μπούλινγκ το παιδί μου, δεν θα με ενδιέφερε τόσο η σύλληψη και τιμωρία των ενόχων. Θα έπαιρνα τον νόμο στα χέρια μου και θα καθάριζα: πολιτικούς, και δασκάλους που παρακολουθούν αμέτοχοι τα όσα συμβαίνουν”. Δείτε σε τι ακρότητες (καταδικαστέες βέβαια) μπορεί να οδηγήσει η ανοχή στις έκνομες ενέργειες, το μπούλινγκ κ.ο.κ.
Η Αστυνόμευση των χώρων Παιδείας είναι επιβεβλημένη.
Η τιμωρία παραδειγματική. Η αποβολή περιθωριακών εγκληματικών εξωσχολικών ατόμων, εκ των ων ουκ άνευ.
Κανείς δεν θέλει να χάσει (από βία, εκβιασμό, βιασμό, ναρκωτικά κ.α) το παιδί του, επειδή πρέπει να σπουδάσει!…
Εκτιμώ ότι η συνέχιση της αδιαφορίας των αρμοδίων στην αντιμετώπιση παρόμοιων φαινομένων συνιστά μέγιστο, κοινωνικό έγκλημα, απαράδεκτο.
ΥΓ Αλήθεια τι έγινε με την πρότασή μου – προ καιρού- αναφορικά με τα καθάρματα διαρρήκτες που σακατεύουν τα θύματά τους;
Άλλαξε ο νόμος; Γιατί άλλο να κλέβεις/ ληστεύεις και άλλο να ξυλοφορτώνεις μέχρι θανάτου ή να “σιδερώνεις” το θύμα.
Δεν θα έπρεπε στην περίπτωση αυτή να γνωρίζουν οι κ.κ μπουκαδόροι ότι δεν θα βγουν ποτέ (και όχι μόνον …) από την φυλακή;
