Η ΜΥΗΣΗ ΤΩΝ ILLUMINATI ΣΕ ΚΑΡΤΟΥΝ ΤΟΥ 1930!
«Η ΜΥΗΣΗ ΤΟΥ ΜΠΙΜΠΟ»
ΒΙΝΤΕΟ
Αυτό το σύντομο φιλμάκι κινουμένων σχεδίων από την δεκαετία του 1930 με τον τίτλο «Η Μύηση του Μπίμπο» είναι άκρως ενδιαφέρον
και άνετα χαρακτηρίζεται από πολύ ενοχλητικό έως ανατριχιαστικό.
Στην πραγματικότητα, η όλη ιστορία που παρουσιάζεται είναι πολύ μαύρη, παράξενα περίεργη και δεν χρειάζονται ιδιαίτερες γνώσεις για να διακρίνει κανείς τους μασονικούς σεξουαλικομαγικούς συμβολισμούς και να διαπιστώσει ότι δεν πρόκειται για τίποτα άλλο παρά για όλες τις «Μυστικές Εταιρείες» κάθε απόχρωσης και βαθμίδας, όπως και τις δοκιμασίες που περνάει ο αμύητος για να γίνει μέλος τους.
Για όποιος γνωρίζει περισσότερα, το βίντεο τα δείχνει όλα ή σχεδόν όλα, όπως είναι και το σωστό, για τους μη μυημενους!!!
Το τραγουδάκι που ανοίγει τους τίτλους έναρξης δεν είναι κι αυτό τυχαίο. Διαβάστε τους αγγλικούς στίχους: «We are the members of Do-It-Or-Die! / Dee-I-Dee-I-Dee-I! / Watch us make Bimbo as easy as pie! / Dee-I-Dee-I-Dee-I! / We are tough, you bet! / Filled with college pep! / Bring him on, we cry! / Dee-I-Dee-I-Dee-I! / B! I! M! B! O! Bimbo!»
Σε ελεύθερη απόδοση: «Είμαστε τα μέλη της ομάδας «Κάνε το ή Πέθανε» ! Δες πώς θα φάμε τον Μπίμπο λάχανο! Είμαστε παραπάνω από όσο νομίζεις σκληροί! Είμαστε καταρτισμένοι και εκπαιδευμένοι! Φωνάζουμε, φέρτε τον σε εμάς!»
Στην αρχή της ιστορίας ο Μπίμπο περπατάει αμέριμνος στο δρόμο χωρίς να δίνει και πολλή σημασία σε ό,τι γίνεται γύρω του, πηδώντας πολλά παλούκια (εν προκειμένω καπάκια από φρεάτια, υπό-νόμων) ένα ξένοιαστο χαρούμενο ανθρωπάκι, που θα έπρεπε να δίνει σημασία για ό,τι γίνεται γύρω του, αλλά η βλακεία του δεν του το επιτρέπει.
Την τρίτη (και φαρμακερή) φορά που περνάει πάνω από ένα φρεάτιο, ξαφνικά, ένας άλλος, πολύ γνωστός χαρακτήρας κινουμένων σχεδίων, τον παγιδεύει, τον πετάει μέσα σε έναν υπό-νόμο και κλειδώνει με λουκέτο το καπάκι της εξόδου από τον υπό-νόμο.
Είναι αξιοσημείωτο ότι αυτός ο χαρακτήρας δεν είναι άλλος από τον Μίκυ-Μάους (!!!) που οδηγεί τον Μπίμπο σε μία επιβεβλημένη, υπό-γεια, τελετή μυήσεως. Δηλαδή τον παγίδευσε ένα γνωστός του, συγγενής του, φίλος του κι όχι κάποιος άγνωστος κακός τυπάκος!!! Ενδιαφέρον έτσι;
Ξεκάθαρη η αναφορά για την στενότατη σχέση του Ντίσνεϋ με τις γνωστές “Μυστικές Εταιρίες” Στοές και Λαγούμια; Ρητορική η ερώτηση, τι κάνει νιάου-νιάου στα κεραμίδια!!!
Παρατήρησε τις υπογραμμισμένες λέξεις των προτάσεων … τρίτη και φαρμακερή, υπό του νόμου, φρεάτιο, υπό της γης, παγίδα, κατρακυλώντας στο στενό φρεάτιο, λουκέτο …ξεπέφτοντας σαν τον εκπεσόντα άγγελο ή σαν τους εκπεσόντες από τον παράδεισο ή την κόλαση … και λοιπά καλούδια.
Πάντως ξε-πέφτει στον υπό-νόμο δεν ανεβαίνει δεν εξελίσσεται, δεν ανυψώνεται, αλλά ξε-πέφτει.
Ο Μπίμπο μετά από κάτι σκοτεινά, βρώμικα και ανήλιαγα υπόγεια τούνελ που σεργιανάει, πέρα δώθε, (κάπως όπως η Αλίκη στην χώρα των θαυμάτων) καταλήγει να συναντήσει μία παράξενη μυστική ομάδα, όπου όλοι φορούν περίεργες μάσκες και έχουν στο κεφάλι τους ένα κερί, παραπέμποντας φυσικά στους Πεφωτισμένους ή αλλιώς ILLUMINATI.
Ο αρχηγός της ομάδας που κρατάει το σκήπτρο (σύμβολο ιερουργίας και ιεροσύνης) στο χέρι του λέει: «Στο όνομα της μυστικής αδελφότητας». Και μετά όλη η ομάδα «ψέλνει» κάποιες δυσνόητες λέξεις μέχρι που ο αρχηγός ρωτάει τον Μπίμπο «Θες να γίνεις μέλος; Θες να γίνεις μέλος;» με ρυθμό για να επιτευχθεί ο συντονισμός – κραδασμός, για τον έλεγχο του νου.
“Ο δύστυχος ο Ματ -ο Ματ ήτανε πάντοτες κόντρα σ’ αυτά- προσπάθησε να μαζέψει τον κοσμάκη στο πλευρό του και είχε ατέλειωτες κουβέντες με τους παπάδες -δε γινότανε τίποτα- αναγκάσανε κείνον τον κογκρεσιοναλιστή πάστορα, να πάρει δρόμο απ’ την πόλη, ενώ ο άλλος ο μεθοδιστής τα παράτησε -ούτε που ξανάδα ποτές τον Ρηζόλβντ Μπάμπκοκ, τον μεθοδιστή εφημέριο- Οργή Θεού- εγώ ’μουνα ένας τόσο δα μπόμπίρας τότε, αλλ’ άκουσα τα όσα άκουσα, κι είδα τα όσα είδα –
Ο Δαγών και η Αστορέθ – ο Μπελίαλ κι ο Μπεελζεμπούμπ – ο Χρυσός Μόσχος και τα είδωλα της Χαναάν και των Φιλισταίων – Βαβυλωνιακές βδελυγμίες – Μενέ, μενέ, τεκέλ, ουφαρσίνη … [Δανιήλ, 5:6,25:28. βιβλική φράση στ’ αραμαϊκά, γνωστή και ως “γραφή στον τοίχο”, που σημαίνει “Μετρήθηκε, ζυγίστηκε, κατανεμήθηκε”και η οποία ερμηνεύεται ως οιωνός επικείμενης συμφοράς ή καταδίκης]
Δε με πιστεύεις, ε; Χε, χε, χε -τότε για πες μου συ, παλικάρι μου, γιατί ο καπ’τάν Όμπεντ και είκοσι τόσοι άλλοι νοματαίοι παγαίνανε πέρα στην Ξέρα του Διαβόλου μέσ’ στα μαύρα μεσάνυχτα και ψέλνανε κάποια δικά τους, τόσο δυνατά που τους ακούγανε σ’ ολάκερη την πόλη όταν ο αγέρας φύσαγε απ’ τη σωστή μεριά; Μπορείς να μ’ απαντήσεις σ’ αυτό, ε;
Και πες μου γιατί ο Όμπεντ έριχνε συνέχεια κάτι βαριά πράματα στα βαθιά νερά απ’ την άλλη πλευρά της ξέρας, κει που ο βράχος πέφτει κάθετα σα γκρεμός σε τέτοια βάθη που τίποτα δεν πιάνει πάτο; Για πες μου συ, τι έκανε με κειό το περίεργο μολυβένιο μαραφέτι που του ’χε δώσει ο Ουαλακέα;
Ε, αγόρι; Και τι σκούζανε όλοι τους την Παραμονή της Πρωτομαγιάς και μετά πάλι στο επόμενο Χάλλογουην; Και γιατί το καινούριο παπαδαριό -παλιοί ναυτικοί όλοι τους- φοράνε κείνα τα παράξενα ράσα και στολίζουνται με κείνα τα χρυσαφένια πράματα που ’φερε ο Όμπεντ; Ε, γιατί;” Howard Phillips Lovecraft: The shadow over the Innsmouth (1931)
loading...
