ΜΙΑ ΑΝΑΖΗΤΗΣΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΞΑΧΡΕΙΩΣΗ ΤΗΣ ΛΕΓΟΜΕΝΗΣ ΑΡΙΣΤΕΡΑΣ….
Ο ΠΙΘΗΚΟΣ ΕΚΑΝΕ ΤΗΝ ΑΡΙΣΤΕΡΑ Ή Η ΑΡΙΣΤΕΡΑ ΤΟΝ ΠΙΘΗΚΟ;
Γράφει ο Λευτέρης Πανούσης
Οι τελευταίες γελοιότητες της αριστεράς με την γραβατιακή προπαγάνδα, επανέφεραν στο προσυνειδητό μου το παλιό αναπάντητο
ερώτημα…
Ο πίθηκος έκαμε την αριστερά ή η αριστερά τον πίθηκο;
Διότι το να είσαι σήμερα αριστερός στην Ευρώπη δεν μπορεί να σημαίνει τίποτε άλλο, παρά το ότι το ανθρώπινο είδος συχνά-πυκνά, τείνει να επιστρέψει προς τον μακρινό πρόγονο του, εμφανίζοντας συμπεριφορά πιθήκου [ενίοτε και σαύρας].
Η κριτική ικανότητα, οι λογικοί συνειρμοί, η ατομική βούληση, η συλλογική μνήμη, η πολιτισμική ταυτότητα, ο ορθός λόγος ή η ιστορική γνώση, αίφνης εξαφανίζονται και στη θέση τους εγκαθιδρύεται το βασίλειο της συνθηματολογίας, της ντιρεκτίβας, της μπουρδολόγίας, της ιστορικης διαστρέβλωσης, της διπλολαλιάς, του λαϊκισμού και της ξύλινης γλώσσας.
Και φτάνουμε τέλος στο σημείο, ένα έθνος που μπορούσε άλλοτε να γεννήσει έναν Παπαδιαμάντη, έναν Δραγούμη η μία Πηνελόπη Δέλτα, να αρχίσει να παράγει μαζικά κόκκινες μαϊμούδες.
Το ερώτημα λοιπόν αμείλικτο ανέρχεται και συσφίγγει τη συνείδηση.
Τι συμβαίνει τέλος πάντων, ρε γαμώτο;
Ο πίθηκος δημιούργησε την αριστερά ή η αριστερά τον πίθηκο;
Από το ρηθέν υπό Οδυσσέως Ελύτη: “Όπου και να σας βρίσκει το κακό, αδελφοί όπου και να θολώνει ο νους σας, μνημονεύετε Διονύσιο Σολωμό και μνημονεύετε Αλέξανδρο Παπαδιαμάντη”, φτάνουμε στον αφιονισμένο κνίτη που απο-μνημονεύει μοναχά τις συνθηματοποιημένες ντιρεκτίβες του Ριζοσπάστη [και της Αυγής]
Ένα έθνος Ποιητών και Πρωτομαστόρων, μέσα σε μια γενιά, κατάντησε η θλιβερή μάζα των κόκκινων ινδογραικύλων, που χειροκροτάνε τη γραβάτα ενός τσιπρουλίνου…
Πως και γιατί, ρε γαμώτο;
Πως και γιατί, ο πίθηκος αναδύθηκε για άλλη μια φορά στη βιοφυλετική ιστορία του Έλληνα, ακολουθώντας την αργή [αλλά σταθερή] άνοδο της αριστεράς, σε μια κοινωνία που είχε να περηφανευτεί για έναν Καζαντζάκη, έναν Σεφέρη και έναν Χαλεπά;
Και εν τέλει, φταίει η σταδιακή βιοφυλετική παρακμή του ελληνόφωνου γραικύλου για την άνοδο της αριστεράς ή αντιθέτως η ολοένα και βαθύτερη βιοφυλετική, δια-νοητική αισθητική και ηθική υποβάθμιση των ελληνόφωνων μαζών, οφείλεται στο “βάθεμα και στο πλάτεμα” της αριστεράς και στην απίστευτα καταστροφική επιρροή της;
Γιατί θα πρέπει να έχει πλησιάσει πάρα πολύ προς τον πίθηκο ένα [πρώην] έλλογο ον, που ενώ παραδείγματος χάριν, διακηρύσσει σε όλους τους τόνους ότι απαιτεί να του αναγνωρίζεται το απόλυτο δικαίωμα αυτοδιάθεσης του σώματος του, ακόμα και αν γουστάρει γλειφομούνια ή αλλαξοκωλιές, να διακηρύσσει ταυτόχρονα την σχεδόν εμμονιακή λατρεία του προς τους μουσουλμάνους λαθρέποικους, που έτσι και βρίσκονταν σε κάποια από τις χώρες τους, θα του άνοιγαν τον κώλο σαν της μαϊμους [ή θα την λιθοβολούσαν μέχρι θανάτου]
Κι αυτό ακριβώς κάμουν οι 100 στους 100 πιθήκους της αριστεράς [χωρίς καμία εξαίρεση…]
Τι συμβαίνει λοιπόν;
Πως γίνεται να έχει οπισθοδρομήσει σε τέτοιον βαθμό η ανθρώπινη λογική και στη θέση της να εγκαθίσταται πλήρως, ο κόκκινος πιθηκισμός των ορδών του ΚΚΕ ή του ΣΥΡΙΖΑ;
loading...
