ΟΙ ΔΩΣΙΛΟΓΟΙ ΠΟΥ ΜΑΣ ΟΔΗΓΗΣΑΝ ΣΤΗΝ ΑΠΩΤΑΤΗ ΦΤΩΧΕΙΑ ΤΟΛΜΑΝΕ ΝΑ ΜΙΛΑΝΕ ΑΚΟΜΑ ΓΙΑ ΣΩΤΗΡΙΑ…

Η ΧΡΕΩΚΟΠΙΑ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΗΓΕΣΙΑΣ




Γράφει ο Άρης Οικονόμου 

Είναι υπεύθυνοι οι Πολίτες για την κατάρρευση της παιδείας τους, ή μήπως η κομματική και πνευματική τους ηγεσία η οποία,
είτε όταν ενεργεί, είτε όταν ενημερώνει, ευρίσκεται εντελώς εκτός τόπου και χρόνου;

Επικαιρότητα Ακούγονται πάρα πολλά και θλιβερά, σχετικά με την έλλειψη παιδείας των Ελλήνων – η οποία όμως, εάν δεχθούμε πως έτσι είναι, δεν μπορεί παρά να οφείλεται στην πνευματική ηγεσία της χώρας.

Δυστυχώς αυτό ακριβώς διαπίστωσα χθες, παρακολουθώντας τυχαία σε γνωστό κανάλι μία συζήτηση σχετικά με την ελληνική οικονομία – όπου οι καλεσμένοι οικονομολόγοι διατύπωσαν ορισμένους πρωτοφανείς ισχυρισμούς, οι οποίοι δεν έχουν καμία απολύτως σχέση με την πραγματικότητα, ενώ τα λάθη στους αριθμητικούς τους υπολογισμούς (θα ήταν ντροπή να πω μαθηματικούς), ήταν θηριώδη.

Για παράδειγμα, ισχυρίσθηκαν πως το δημόσιο χρέος της χώρας μας υπερβαίνει τα 500 δις €, αλλά την ίδια στιγμή το τοποθέτησαν στο 188% του ΑΕΠ μας (177,7 δις € σε τρέχουσες τιμές) αντί στο 280% που θα έπρεπε, εάν ήταν σωστά τα 500 δις € – αιτιολογώντας το με το ότι, υπάρχουν κρυφά χρέη λόγω των τραπεζών ύψους πάνω 200 δις €!

Εκτός αυτού ανέφεραν πως ο προϋπολογισμός κλείνει κάθε χρόνο με την προσθήκη 550 δις € – εννοώντας προφανώς τους βραχυπρόθεσμους τίτλους που ανακυκλώνονται από το δημόσιο (ανάλυση), οι οποίοι ήταν μεν αυτού του ύψους το 2016, αλλά δεν είχαν καμία σχέση με το κλείσιμο του προϋπολογισμού.

Οι ίδιοι τάχθηκαν υπέρ της στάσης πληρωμών και της επιστροφής στη δραχμή, ως λύση των προβλημάτων της ελληνικής οικονομίας – με την έννοια πως τότε θα έσβηνε εντελώς το χρέος της ως δια μαγείας, χωρίς καθόλου επιπτώσεις ή περιπλοκές (οπότε η Ελλάδα δεν θα δεσμευόταν καθόλου από όσα έχουν υπογράψει οι κυβερνήσεις της) και η χώρα θα ξεκινούσε από την αρχή!

Ακούγοντας τα κανείς όλα αυτά απογοητεύεται για το μέλλον της πατρίδας του – ενώ κατανοεί τη σύγχυση, τη συσκότιση καλύτερα των Πολιτών, η οποία δεν οφείλεται στην έλλειψη παιδείας, άλλα στο ότι εύλογα δεν μπορούν να συμπεράνουν τίποτα σωστό από τέτοιου είδους συζητήσεις.

Το γεγονός δε ότι, προσκαλούνται σε εκπομπές και κρίνονται από ορισμένους ανεπαρκείς δημοσιογράφους άτομα που δεν έχουν τις γνώσεις για να το ενημερώσουν σωστά, αυξάνει την απογοήτευση – τουλάχιστον εκείνων που είναι σε θέση να καταλάβουν.

Όσον αφορά τώρα την ελληνική πολιτική ηγεσία, από την πλευρά της κυβέρνησης οι Πολίτες έχουν ακούσει τα πάντα, χωρίς να έχει επιβεβαιωθεί απολύτως τίποτα: ότι θα καταργούσε τα μνημόνια με έναν νόμο και με ένα άρθρο, πως θα διέγραφε το χρέος ως μη βιώσιμο, ότι οι αγορές θα χόρευαν με τη δική της μουσική, πως το τέλος των ελέγχων κεφαλαίων θα ήταν σύντομο, ότι απέβαλλε τις ψευδαισθήσεις που είχε όταν ανήλθε στην εξουσία, πως η οικονομία θα είχε αναστηθεί ήδη από το 2016 κοκ.

Συνεχίζει όμως τη διασπορά των ίδιων ψευδαισθήσεων, ψεμάτων καλύτερα, με το νέο μεγάλο παραμύθι της: με την καθαρή έξοδο από τα μνημόνια, παρά το ότι γνωρίζει ασφαλώς πως δεν έχει καμία σχέση με την ψυχρή πραγματικότητα (ανάλυση) – η οποία δεν είναι άλλη από το ότι η Ευρώπη δεν θέλει πια να μας δανείζει, ούτε έχει κάποιο λόγο ή/και συμφέρον, αφού πήρε πλέον ότι απαίτησε, ενώ έχει υποθηκεύσει και ελέγχει τα πάντα.

Θα μπορούσε βέβαια να πει κανείς, μιμούμενος τον Churchill ότι, δεν υπάρχει μεγαλύτερο λάθος για έναν πολιτικό, από την καλλιέργεια αβάσιμων, αστήρικτων και ουτοπικών ελπίδων που στη συνέχεια καταρρέουν.

Κρίνοντας όμως από αυτά που διαπιστώνει στην ελληνική πραγματικότητα, η συγκεκριμένη τακτική μπορεί μεν να έχει καταστρέψει πολλούς Έλληνες, ανάγοντας τη βαθιά κρίση που βιώνουν σε κανονικότητα, αλλά ήταν άκρως ωφέλιμη για την κυβέρνηση όσον αφορά τη νομή της εξουσίας – αφού με τη βοήθεια της την εξασφάλισε και τη συντηρεί, χωρίς κανέναν απολύτως κίνδυνο, ενώ οι προοπτικές της να κερδίσει και τις επόμενες εκλογές με την ίδια τακτική δεν είναι καθόλου αμελητέες.

Έτσι βέβαια δεν μπορεί να οικοδομήσει ένα σωστό κράτος, να προσελκύσει επενδύσεις και να οδηγήσει τη χώρα στην έξοδο από την κρίση.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΤΗΝ ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΣΤΟ ΟΙΜΟΣ-ΑΘΗΝΑ