Πόλεμος εναντίον του Τύπου

Γράφει η Σοφία Βούλτεψη

Την ώρα που ο αρμόδιος υπουργός εκτοξεύεται στο διάστημα, οι κυκλοφορίες των εφημερίδων καταβαραθρώνονται.

Προσφάτως, η ΕΛΣΤΑΤ ανακοίνωσε νέες μεγάλες απώλειες κατά 19,6% ή κατά 14.027.054 φύλλα στις πωλήσεις των εφημερίδων, καθώς το 2017 συνολικά πωλήθηκαν 57.614.541 φύλλα από 71.641.595 φύλλα το 2016.

Επιπλέον, το 2016 είχε σημειωθεί πτώση 15,9%  σε σχέση με το 2015.

Μάλιστα, στις πολιτικές εφημερίδες η πτώση έφθασε στο 21,2% (απώλειες 10.866.504 φύλλων), στις αθλητικές υπήρξε μείωση 11,9% (απώλειες 1.980.727 φύλλων) και στις οικονομικές η πτώση ανήλθε σε 28,8% (απώλειες 437.189 φύλλων).

Και επίσης, οι συνολικές πωλήσεις των περιοδικών μειώθηκαν πέρυσι κατά 15,4% (απώλειες 4.124.589 τεύχη), ενώ το 2016 η πτώση ήταν της τάξης του 9%.

Οι ανακοινώσεις αυτές έγιναν μέσα στην απόλυτη σιωπή. Και μάλιστα, όχι ακριβώς.

Οι ανακοινώσεις έγιναν στις 27 Απριλίου και την ίδια ακριβώς μέρα ο Τύπος δέχθηκε σφοδρή και αντιδημοκρατική επίθεση από το Γραφείο Τύπου του πρωθυπουργού, επειδή, λέει, τα μέσα ενημέρωσης δεν πρόβαλαν «όσο έπρεπε» την επίσκεψη Γιουνκέρ (αυτού δηλαδή που ο ΣΥΡΙΖΑ αποκαλούσε «συνωμότη» που προκάλεσε την παραβίαση του ελληνικού Συντάγματος και έστησε εναντίον του κοτζάμ δημοψήφισμα).

Όπως ανέφερε το γραφείο Τσίπρα, «το γαρ πολύ της θλίψεως γεννά πρωτοσέλιδα απελπισίας», καθώς «τα μέσα ενημέρωσης της διαπλοκής που επί τρία χρόνια ενημέρωναν το κοινό τους ότι η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ οδηγεί τη χώρα στα βράχια, καταστρέφει την οικονομία, δεν πιάνει τους στόχους, θα φέρει κόφτες, τέταρτο μνημόνιο, πιστοληπτική γραμμή, νέες δεσμεύσεις και πολλά αλλά, μετά τη χθεσινή επίσκεψη Γιούνκερ και τα ξεκάθαρα μηνύματα που εξέπεμψε για “καθαρή έξοδο” από τα μνημόνια, προφανώς έχασαν τον ύπνο τους. Όχι όμως και την ευρηματικότητά τους. Και επειδή όταν η πραγματικότητα δεν τους αρέσει, συνήθως αυτή (σ.σ. η πραγματικότητα) την πληρώνει στα πρωτοσέλιδα και τα δελτία ειδήσεών τους. Από χθες καταβάλλουν μια ακόμη αξιέπαινη προσπάθεια να θάψουν την είδηση και να μας πείσουν ότι η μέρα είναι νύχτα και το άσπρο μαύρο».

Φυσικά, η πραγματικότητα δεν είναι αυτή που περιγράφει ο κ. Τσίπρας, αλλά αυτή που περιγράφουν εκείνοι τους οποίους κατηγορούν.

Διότι και δεν προλαβαίνουμε να μετράμε μνημόνια και νέες δεσμεύσεις και καθαρή έξοδος δεν υπάρχει, όπως μας επαναλαμβάνουν συνεχώς οι δανειστές μας, με τον επικεφαλής του Γιουρογκρούπ Σεντένο να μιλά ξεκάθαρα για «ενισχυμένη εποπτεία».

Διαμαρτύρεται, λοιπόν, ο κ. Τσίπρας επειδή τα μέσα ενημέρωσης, τα οποία επί των ημερών του πάνε από το κακό στο χειρότερο, δεν περιγράφουν τη δική του «πραγματικότητα».

Λογικό, διότι δεν κρύβει την απέχθειά του προς την ενημέρωση και τους λειτουργούς της.

Όλοι θυμόμαστε ότι στις 5 Ιανουαρίου 2017, σε συνάντησή του με συμβασιούχους του δήμου Καλαμαριάς, που διαμαρτύρονταν για τις καθυστερήσεις στη μισθοδοσία τους, ο κ. Τσίπρας τα έριξε στις εφημερίδες.

«Εμείς δεν διαβάζουμε εφημερίδες», απάντησαν οι εργαζόμενοι και ο κ. Τσίπρας είπε το αμίμητο: «Καλά κάνετε, έχετε την υγειά σας».

Κατά τη γνώμη του, λοιπόν, όπως και κατά την γνώμη πολλών ομοίων του, που δεν ανέχονται την κριτική του Τύπου, δηλαδή την επιτομή της Δημοκρατίας, όποιος δεν διαβάζει εφημερίδες κάνει καλό στην υγεία του!

Από κοντά και ο κυβερνητικός εκπρόσωπος Τζανακόπουλος, που επίσης στις 27 Απριλίου, σε συνέντευξή του στο Κόκκινο, είπε: «Νομίζω ότι δεν έχει νόημα να ασχολείται κανείς με τη δημοσιογραφία της κακιάς ώρας και τη δημοσιογραφία σκοπιμότητας».

Σωστά. Διότι όταν η δημοσιογραφία δεν μας βολεύει, την μετατρέπουμε αμέσως σε έναν ακόμη εξωτερικό εχθρό.

Κατά τα λοιπά, λίγες μέρες μετά, στις 3 Μαΐου, η επίθεση στον Τύπο συνεχίστηκε με την ανακοίνωση του ΣΥΡΙΖΑ με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα Ελευθεροτυπίας.

Όπως ανέφεραν, «το κρίσιμο αγαθό της ενημέρωσης βρίσκεται υπό διαρκή απειλή. Όχι μόνο στα αυταρχικά, δικτατορικά καθεστώτα, αλλά και στις σύγχρονες, προηγμένες δημοκρατίες. Η άσκηση κριτικής, ελέγχου των κάθε είδους ισχυρών, της πολιτικής, οικονομικής εξουσίας, των θεσμών, μετατρέπεται συχνά σε ένα εργαλείο εξυπηρέτησης ιδιοτελών συμφερόντων, των ιδιοκτητών και κατόχων Μέσων Ενημέρωσης. Δίπλα στη λογοκρισία της πολιτικής εξουσίας, προστίθεται και η έμμεση, αλλά το ίδιο επικίνδυνη, λογοκρισία και αυτολογοκρισία των ίδιων των λειτουργών της δημοσιογραφίας. Ένα φαινόμενο το οποίο εντείνεται, μάλιστα, εξαιτίας της κρίσης του Τύπου και της δαμόκλειου σπάθης της ανεργίας».

Μάλιστα! Δηλαδή, βαλλόμεθα πανταχόθεν!

Στο ίδιο μήκος κύματος και ο υπουργός Ψηφιακής Πολιτικής, Τηλεπικοινωνιών και Ενημέρωσης, Νίκος Παππάς, ο οποίος λίγες μέρες πριν δεν είχε βρει λέξη να πει για την καταβαράθρωση του Τύπου επί των ημερών του.

«Ζούμε σε μια περίοδο, κατά την οποία το έδαφος για την καλλιέργεια και ευδοκίμηση fake news είναι πιο πρόσφορο από ποτέ», ανέφερε. «Η δημοσιογραφία, λοιπόν, γίνεται πολύτιμη.

Και η ελεύθερη, από “επιχειρηματικές δουλείες”, δημοσιογραφία, πολυτιμότερη.

Δικό μας χρέος να στηρίξουμε τον Τύπο και τους ανθρώπους του. Η ρύθμιση του τοπίου και η προστασία των εργαζομένων δημιουργεί ένα νέο σημείο εκκίνησης για τον κλάδο».

Τα είδαμε, βέβαια, τα αποτελέσματα στην ανακοίνωση της ΕΛΣΤΑΤ…