Μπροστά στη «βασίλισσα» Ρεάλ τρέμουν τα χέρια σου!

Δεν το κουνάει από τον θρόνο της. Η Ρεάλ, χάρις και στον τραγικό Κάριους γονάτισε(3-1) στον τελικό του Ch. League τη Λίβερπουλ, που έχασε στο 31’ τον Σαλάχ και έκανε το threepeat. Μυθικό γκολ ο Μπέιλ.

Ποιος να συγκριθεί μαζί σου!

Η Ρεάλ Μαδρίτης σήκωσε το 13ο Champions League της ιστορίας της και τρίτο σερί, αλλά και τέταρτο τα τελευταία πέντε χρόνια, επικρατώντας 3-1 της Λίβερπουλ στον τελικό του Κιέβου. Άτυχοι οι «reds», που έχασαν στο 31’ τον μακράν καλύτερό τους παίκτη στη σεζόν, Μοχάμεντ Σαλάχ, που χτύπησε άσχημα στον ώμο έπειτα μονομαχία με τον Ράμος. Στο 37′ έγινε αναγκαστική ο Καρβαχάλ στο άλλο «στρατόπεδο».

Πολλά οφείλει η ισπανική ομάδα και στον τερματοφύλακα των Άγγλων, Λορίς Κάριους, που έκανε… πάσα το 1-0 στον Μπενζεμά στο 51’ και το 3-1 στον Μπέιλ στο 83’. Ενδιάμεσα ο Μανέ ισοφάρισε στο 55’ και ο Ουαλός (που είχε μπει στο 61′) πέτυχε στο 64’ με ψαλιδάκι ΓΚΟΛΑΡΑ αλά Ρονάλντο με Γιουβέντους.

Από ένα δοκάρι είχαν οι δύο ομάδες. Με τον Ίσκο στο 48’ οι μεν και με τον Μανέ οι παίκτες του Κλοπ στο 70ο λεπτό.

Το ματς

Νικήτρια στον… ενθουσιασμό και στις εντυπώσεις ήταν η Λίβερπουλ στο ξεκίνημα της αναμέτρησης, μπαίνοντας με… πατημένο το γκάζι στον αγωνιστικό χώρο και θέλοντας να επιβάλλει τον ρυθμό της και να «ράψει» το παιχνίδι στα μέτρα της. Επιδιώκοντας να καθιερώσει τρελό ρυθμό αλά Premier League. Το παιχνίδι στο πρώτο ημίχρονο χωρίστηκε σε δύο μέρη. Στο πρώτο που άνηκε στους Άγγλους προ του σοκ της απώλειας του Σαλάχ και το άλλο στους «μερέγχες», που έλεγξαν την κατάσταση από εκεί και πέρα.

H αδυναμία της άμυνας της Ρεάλ (όπως και των περισσότερων ομάδων γενικότερα) να πιάσει τους… διαόλους Μανέ και Σαλάχ σε ανοιχτό γήπεδο ήταν δεδομένη πριν το ματς. Έτσι, η ομάδα του Ζιντάν δεν επιδίωξε να πάρει ρίσκα από την αρχή, για να μην βρει την ευκαιρία να τη «πληγώσει» στο… ξέφωτο η ομάδα του Κλοπ, όπως παραλίγο να γίνει στο 7’ με τη συνεργασία Φιρμίνο-Μανέ. Λίγο νωρίτερα, μετά από ωραία επίθεση των «reds» στο 3’, ο Βαϊνάλντουμ καθυστέρησε, να… απασφαλίσει και τον πρόλαβε η αντίπαλη άμυνα.

Από τη μια, η Λίβερπουλ συνέχιζε να τρέχει και από την άλλη η Ρεάλ με κοντινές πασούλες, προσπαθούσε να παγώσει τον ρυθμό και ουσιαστικά η αντίπαλη άμυνα την ένιωσε για πρώτη φορά στο 15’, όταν ο Ρονάλντο μπήκε από τα δεξιά και επέλεξε να μην γυρίσει την μπάλα, που μετά το δυνατό του σουτ, έφυγε ελάχιστα πάνω από την εστία του Κάριους. Η Λίβερπουλ είχε άλλες δύο-τρεις στιγμές, που δεν μπόρεσε στο… τσακ να εκτελέσει και ενώ είχε προηγηθεί καλή επίθεσή της.

Μετά το 30’ γύρισε ο… διακόπτης και σε αυτό έπαιξε ρόλο το μεγάλο και δυσαναπλήρωτο κενό που δημιουργήθηκε με τον τραυματισμό του Σαλάχ, που πάγωσε τους συμπαίκτες του Αιγύπτιου. Η τυπικά γηπεδούχος ομάδα κατάφερε αρχικά να ισορροπήσει και στη συνέχεια να φέρει στα μέτρα της το παιχνίδι, δίχως να απειλήσει ιδιαίτερα, αλλά με την πάροδο του χρόνου απέκτησε και ψυχολογία. Δεν ήταν δυνατό, δα, να σοκαριστεί το ίδιο με την απώλεια του Καρβαχάλ (43′).

Έτσι, μπήκε πιο καλά και με άλλον αέρα στο δεύτερο μέρος (που γενικότερα ήταν αρκετά καλύτερη), με το δοκάρι (48’) του Ίσκο, με τη Λίβερπουλ να δείχνει ότι πλέον δεν ήταν πνευματικά καλά. Παράλληλα, είχε σπαταλήσει και αρκετή από τη βενζίνη που είχε στο νεπόζιτο, χωρίς να καρποφορήσει η υπεροχή που είχε στο πρώτο μισάωρο. Σαν να μην έφταναν όλα αυτά, ήρθε κι… άλλο χτύπημα, καθώς έγινε το 1-0. Με τον τρόπο που ήρθε. Ο… αφηρημένος, Κάριους, έκανε «δώρο» την μπάλα στον Μπενζεμά, που στο 51’ έβαλε ένα από τα πιο εύκολα γκολ της ζωής του, στέλνοντάς τη στα δίχτυα αργά και βασανιστικά.

Παρόλα αυτά, η Λίβερπουλ κατάφερε να φτάσει στο 1-1 σε ένα σημείο που δεν ήταν καλή ή τέλος πάντων ήταν αρκετά χειρότερη σε σχέση με το πρώτο μέρος. Ο Λόβρεν κυριάρχησε στον αέρα μετά από κόρνερ και ο Μανέ με προβολή ισοφάρισε. Η κίνηση του Ζιντάν (που αδικαιολόγητα του δίνει τόσο λίγο χρόνο) να περάσει τον Μπέιλ στο 61’, αποδείχθηκε καθοριστική. Ο Ουαλός έβαλε μυθική γκολάρα με ψαλιδάκι τρία λεπτά μετά έπειτα από τη σέντρα του Μαρσέλο.

Δεν ήταν η τυχερή βραδιά της Λίβερπουλ και αυτό πιστοποιήθηκε και στο 70’ με το δοκάρι στο δυνατό-συρτό σουτ του Μανέ, αλλά κακά τα ψέματα, με την εικόνα της στο δεύτερο ημίχρονο δεν άξιζε πολλά παραπάνω. Ο Ρονάλντο είχε την ευκαιρία να γράψει τον επίλογο από το 74’, αλλά «μπλόκαρε» από θέση βολής, από όπου συνήθως σκίζει τα δίχτυα και τον πρόλαβε ο Άρνολντ. Ούτε η τηλεκατευθυνόμενη μπαλιά του Μπέιλ στο 82’ και το μονοκόμματο σουτ του Μπενζεμά έφεραν το 3-1. Το οποίο ήρθε ένα λεπτό μετά και εντελώς… άκοπα. Όταν ο Ουαλός με δυνατό σουτ έπιασε στον ύπνο τον Κάριους, που είδε την μπάλα να ξεγλιστράει μέσα από τα χέρια του.

loading...