Ανάγκη Εμφυλίου;
Κώστα Δημ. Χρονόπουλου
(Αρθρογράφου -Σχολιογράφου)
Διακατέχομαι από έντονη αμφιθυμία τον τελευταίο καιρό.
Σκοπιανό, συνεκμετάλλευση στο Αιγαίο, Κοτζαμάνης, Δήμαρχος Θεσσαλονίκης, πατριώτες και προδότες, ισορροπημένοι και ανισόρροποι, καλοδεχούμενη ή αποκρουστική βία (;).Μπερδεύομαι,
αλλά και εκνευρίζομαι με όλους αυτούς τους γελοίους τύπους οι οποίοι ανοηταίνουν καθ’ έξιν.
Θωκουχική (Θωκούχοι =κάτοχοι θώκων/αξιωμάτων) αδεία και ημετέρα ανοχή και βλακεία!…
(Ως συνήθως) μπεγμένοι, πελαγωμένοι, ουραγοί ασθμαίνοντες παρα- κολουθητές των γεγονότων τα οποία τρέχουν.
Αντί σύνεσης, περισυλλογής, ομοψυχίας, συνεννόησης και συναπόφασης, επιλέγουμε τον ξερολισμό, τον διχασμό.
Όταν φθάνουμε στο απροχώρητο, στο μη παρέκει αρχίζουμε τους αυτοσχεδιασμούς.
Προτείνει … συνεκμετάλλευση των κοιτασμάτων του Αιγαίου με την Τουρκία ο τ. Υπουργός των Οικονομικών μας (;). Μεγαλοφυής σύλληψη … στην τραγικότητά της. Ασχολίαστη. Χαμογελαστά απογοητευμένος ο νυν Υπουργός μας των Εξωτερικών μας ενημερώνει: “Οι συνομιλίες μεταξύ των Υπουργών Εξωτερικών έχουν λήξει και η τελική συμφωνία για το όνομα θα γίνει μεταξύ των Πρωθυπουργών” (!).
Αφήνοντας – όλοι μας- τις κομματικές προτιμήσεις, τα αριστερο-δεξιο- πλάγια πρόσημα και ιδεοληψίες, ας σοβαρευτούμε και ας προσέξουμε:
Δύο Υπουργοί και ένας αξιοδάκρυτος ξένος διαμεσολαβητής, αποτυχημένος εδώ και δεκαετίες, προσπαθούν μάταια να λύσουν το πρόβλημα.
Δεν τα καταφέρνουν και αναλαμβάνουν δράση άλλοι, πιο υψηλόβαθμοι / Πρωθυπουργοί. Έκτακτα!
Αλλά τι σημαίνει αυτό; Πως ένα τέτοιο εθνικό θέμα το χειρίζονται – ανά δύο – συνομιλητές;
Ασφαλώς και αυτό δεν θα ήταν αφύσικο, αν σύσσωμος /ενωμένος ο “πολιτικός ” κόσμος και η πλειονότητα του λαού θα συμφωνούσε να εκπροσωπηθεί από ένα άτομο. Υπάρχει κάτι τέτοιο τώρα; Υπάρχει νομιμοποίηση, εκπροσώπηση, ομοψυχία; Ασφαλώς και όχι! Διάσταση ενδοκομματική, ενδοκυβερνητική, εναντίωση του λαού, όπως έδειξαν τα συλλαλητήρια και οι συνεχείς διαμαρτυρίες. Ποιόν τελικά εκπροσωπούν; Τον εαυτό τους;
Αν συμφωνήσουν (το έχουν ήδη κάνει παρασκηνιακά;) αύριο στο χ ή ψ όνομα, θα το φέρουν προς ψήφιση. Ε , και ; Τι σημαίνει αυτό; Ανεξάρτητα αν ψηφιστεί ή καταψηφιστεί, πρακτικά η διχαστική ζημιά έχει γίνει.
Δεν το αντιλαμβάνονται; Αν όχι, τους το γράφω και τους προειδοποιώ (φαντάζομαι θα το κάνουν και άλλοι Έλληνες Πατριώτες).
Αλήθεια : Γιατί αρέσκονται στα … πρωθύστερα;
Γιατί δεν εξηγούσαν στο λαό τα συν και τα πλην;
Γιατί περιφρονούν την εκπεφρασμένη βούλησή του; Αγνοούν τον ρόλο τους, ως εκπροσώπων του εκλογικού σώματος;
Γιατί, εμείς, θα πρέπει να ασχολούμαστε με τα αυτονόητα;
Αρχίζω και ανησυχώ επειδή η -όντως- πλούσια ελληνική γλώσσα δεν με καλύπτει με ευστοχότερους χαρακτηρισμούς /επιθετικούς προσδιορισμούς.
Όταν απελπίζομαι το ρίχνω στο καλαματιανό ή σφυρίζω κλέφτικα, είτε καταφεύγω στο χιούμορ μου:
Να μοιράσουμε τα -εδαφικά- ιμάτιά μας και τον εθνικό (Σ.Σ Υποθηκευμένο … για 99 χρόνια!) πλούτο μας, με όλους τους γείτονες.
Άλλωστε τι καλοί χριστιανοί είμαστε. Ως εθνικοί καραμουρτζούνηδες να δώσουμε ό, τι μας ζητούν και ακόμη κάτι παραπάνω. Χριστιανοί είμαστε, Δημοκράτες (νομίζουμε πως ) είμαστε, φιλότιμοι – δεν το συζητώ- χαζοχαρούμενοι χαβαλετζήδες – το προσυπογράφω.
Αποτελεί θλιβερή εξέλιξη η κομματική εκμετάλλευση του ατυχέστατου περιστατικού του προπηλακισμού και ξυλοδαρμού του Δημάρχου Θεσσαλονίκης. Δυστυχώς όμως παραδοσιακοί ανεπαρκείς μικρόνοες διχαστές μικροπολιτικάντηδες των παρατάξεων, βρήκαν την ευκαιρία να μας επαναφέρουν στο εθνοκτόνο γήπεδο του εμφυλίου !!!
Τραγικές, αηδείς, ακατανόμαστες φιγούρες του Τόπου.
Παραίνεση προς αριστερούς προσηματούχους:
Σύντροφοι, αφήστε τα αυτά, αυτές τις συγκρίσεις, γιατί δεν σας συμφέρουν.
Οι λίστες των θυμάτων βιαιοτήτων κατά προσωπικοτήτων δεν είναι συγκρίσιμες.
Αν δεν ήμουν ορκισμένος πολέμιος των εμφυλιοπολεμικών αλληλοσπαραγμών, θα σας παρέθετα συντριπτικά /αποστομωτικά στοιχεία. Δεν θα το κάνω.
ΥΓ. Σύντροφοι, πήρατε την εξουσία. Τι άλλο θέλετε; Εμφύλιο;
Τότε ήταν ο στόχος η κατάκτησή της.
Τώρα ποιός είναι ; Μήπως η εμφυλιοπολεμική σύγκρουση για
την διατήρησή της;
Παράλογη εθνοβόρος επιλογή.
