Ο Βενιζέλος συνήθισε στην (πολιτική) μοναξιά…

“Ο Ευάγγελος Βενιζέλος”… Οι σχετικές ανακοινώσεις από το γραφείο του βετεράνου πολιτικού περιορίζονται στην ονοματολογία, χωρίς δηλαδή ιδιότητα ως στοιχείο πολιτικής ταυτότητας.

Η επιλογή δεν είναι φυσικά τυχαία. Είναι στοχευμένη, και προσφέρεται ως ερμηνευτικό εργαλείο για την εξέλιξη της πολιτικής διαδρομής του Ευάγγελου Βενιζέλου, μέχρι τη μοναξιά την οποία βιώνει σήμερα, περίπου ως “ξένο σώμα” για τον χώρο του πολιτικού Κέντρου, όπως εκφράζεται αυτός από το Κίνημα Αλλαγής, και φυσικά το ΠΑΣΟΚ.Ο Ευάγγελος Βενιζέλος περιορίζεται στο να αναφέρει μονάχα το όνομά του.

Όχι πρώην πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ, όχι πρώην αντιπρόεδρος των κυβερνήσεων Σαμαρά, όχι πρώην υπουργός, όχι βουλευτής Θεσσαλονίκης. Ευάγγελος Βενιζέλος… σκέτο.Με τον τρόπο αυτό, ο άλλοτε συνταξιδιώτης του Αντώνη Σαμαρά στη δύσκολη τριετία 2012-2015, που οδήγησε το ΠΑΣΟΚ υπό την ηγεσία του στη μεγαλύτερη εκλογική συρρίκνωση της Ιστορίας, και στην αγχώδη, μόλις και μετά βίας είσοδο στη Βουλή, προτού παραδώσει τα ηνία στη Φώφη Γεννηματά (η οποία κατάφερε να “μαζέψει” το μαγαζί) αποστασιοποιείται περαιτέρω από τον πολιτικό χώρο που του προσέφερε στέγη για σχεδόν 3 δεκαετίες.

Η ξεκάθαρη τοποθέτησή του απέναντι στην προοπτική γειτνίασης του Κινήματος Αλλαγής με τον ΣΥΡΙΖΑ, είναι λογική, εξηγήσιμη, αναμενόμενη και ανθρώπινη, στη βάση όσων… πέρασε ο Ευάγγελος Βενιζέλος από την αντιπολίτευση του Αλέξη Τσίπρα τα προηγούμενα χρόνια. Αναπόφευκτα ωστόσο, θολώνει την καθαρή ματιά της σκέψης. Και προσπερνά ως ασήμαντη παράμετρο, την αυταπόδεικτη πραγματικότητα ότι, το συντριπτικά μεγαλύτερο μέρος της κοινωνικής βάσης που ιστορικά στήριξε το ΠΑΣΟΚ, μετέτρεψε τον ΣΥΡΙΖΑ από κόμμα του 4% σε κόμμα του 35%.

Αυτή η κοινωνική βάση, είναι οι πολίτες που, επί τρεις δεκαετίες ψήφιζαν και τον Ευάγγελο Βενιζέλο. Και στην υποτίμηση της συγκεκριμένης πραγματικότητας βρίσκεται η διολίσθηση της πολιτικής διαδρομής ενός από τους πιο προικισμένους Έλληνες πολιτικούς της Μεταπολίτευσης. Υπέκυψε στη φθορά του συναισθήματος. Και αφαίρεσε από τον εαυτό του την υπεροχή της ορθής κρίσης.

Από τη στιγμή που συνέβη αυτό, η συνέχεια ήταν αναμενόμενη. Οι διπλές ανακοινώσεις σε προσωπικό τόνο και ύφος, χωρίς πολιτική στέγη, έρχονται απλώς να επιβεβαιώσουν την πρόγνωση. Ίσως και με μελαγχολικό τρόπο.

Του Φρίξου Παλαιολόγου

loading...

3 thoughts on “Ο Βενιζέλος συνήθισε στην (πολιτική) μοναξιά…

  1. Για πολλοστή φορά, ΛΑΘΟΣ τίτλος. Δεν πειράζει, γι΄αυτό είμαστε εμείς εδώ. Για να λέμε πάντα τον σωστό. Όπως και τώρα: "Τούρκογλου. Ο υπόδικος χοντροσαρσέμης που συνήθισε στην πολιτική μοναξιά".

  2. …"αποστασιοποιείται περαιτέρω από τον πολιτικό χώρο που του προσέφερε στέγη για σχεδόν 3 δεκαετίες."…
    Εδώ είναι η ουσία λοιπόν. Πως το (κλεφτο)πασοκ πουλάει "μούρη" εδώ και δεκαετίες με κάτι τούρκογλου και λοιπούς μύριους καινόδοξους του ιδίου φυράματος με δαύτον, όπως και ο κάθε καιροσκόπος "παπαρορήτωρ" σαν τουν τούρκογλου πήγε και χώθηκε στο (κλεφτο)πασοκ για να μπορεί να
    το παίζει "κάποιος" απ΄την πλευρά του κι΄ας ήταν ένα τεράστιο "τίποτα" και τούτος στην πραγματικότητα…!

  3. Ένας θλιβερός ψυχοπαθολογικός άχρηστος μακάκας που η μαύρη μας μοίρα τον έστειλε όταν χρειαζόμασταν ένα Κολοκοτρώνη.

Comments are closed.