Μια γιγαντιαία «ΣΟΥΠΙΑ» που θα αλλάξει τον γεωστρατηγικό χάρτη, αρκεί να…

Στις 22 Φεβρουαρίου του 2018 το αμερικανικό κέντρο στρατηγικών μελετών «Stratfor» δημοσίευσε ορισμένους σημαντικούς γεωπολιτικούς χάρτες που δυστυχώς πέρασαν απαρατήρητοι στους ειδικούς. Και όμως η γεωπολιτική τους σημασία είναι εξαιρετικά υψηλού ενδιαφέροντος (Eικ.1).

Ο πρώτος χάρτης δείχνει την ακριβή γεωγραφική θέση ανακαλυφθέντων πρόσφατα κοιτασμάτων φυσικού αερίου σε σχέση με περιοχές υφαλοκρηπίδας που διεκδικεί η Τουρκία και η Τουρκοκυπριακή πλευρά στην Ανατολική Μεσόγειο.

Παρατηρούμε ότι η θέση της Γεώτρησης «Σουπιά» (Cuttlefish) -εκεί όπου η ιταλική εταιρεία ENI προσπάθησε να τοποθετήσει ανεπιτυχώς το γεωτρύπανο Saipem 12000- γεωγραφικά βρίσκεται πολύ κοντά στα θαλάσσια όρια Λιβάνου-Κύπρου & εμφανώς προσδιορίζεται έξω από τα όρια της υφαλοκρηπίδας (με χρώμα μωβ) που διεκδικεί η τουρκοκυπριακή πλευρά (Εικ.1).

Σε έναν δεύτερο χάρτη (Εικ.2), το «Stratfor» δείχνει τη γεωγραφική θέση του κυπριακού κοιτάσματος τύπου «Zohr», ονόματι «Καλυψώ», στο τεμάχιο 6, αλλά και τη θέση του στόχου κοιτάσματος «Σουπιά» στο τεμάχιο 3. Να σημειωθεί ότι το γεωτρύπανο Saipem 12000 κατάφερε να φθάσει μέχρι τα όρια του τεμαχίου 3 πριν αποκρουσθεί από την επιθετική παρουσία 6 Τουρκικών πολεμικών πλοίων.

Με τα δημοσιεύματα αυτά το Stratfor δίνει μία πρώτη γεύση της γεωπολιτικής σπουδαιότητας που διαπιστώνεται για την περίπτωση στην οποία θα μπορούσε να υπάρξει μία επί πλέον ανακάλυψη κοιτάσματος στην θέση «Σουπιά» μέσα στην ΑΟΖ της Κυπριακής Δημοκρατίας.

Όπως ανακοινώθηκε ήδη από την Ιταλική εταιρεία ΕΝΙ μία ανακάλυψη στην θέση «Σουπιά», θα άνοιγε νέους γιγαντιαίους ορίζοντες παρουσίας σειράς κοιτασμάτων φυσικού αερίου βάσει ενός νέου γεωλογικού μοντέλου.

Υπολογίζεται ότι το νέο μοντέλο θα διπλασίαζε τα πιθανά αναμενόμενα αποθέματα φυσικού αερίου στο Λίβανο, θα αναβάθμιζε κατά 30% τα αναμενόμενα αποθέματα στην Κυπριακή ΑΟΖ αλλά θα αναβάθμιζε επίσης κατά 30% και τα αναμενόμενα αποθέματα της Ελληνικής ΑΟΖ Νότια της Κρήτης και βεβαίως τον αντίστοιχο αγωγό φυσικού αερίου «EastMed» μέσω Κρήτης προς Ευρώπη.

Οι στρατιωτικές ενέργειες της τουρκικής διπλωματίας έδειξαν ότι στην πράξη οι Τούρκοι εμπειρογνώμονες της Κρατικής Τουρκικής Εταιρείας T.P.A.O., ήταν εξαιρετικά διαβασμένοι και εξ αυτού έπρεπε με κάθε δυνατό τρόπο να επιτύχουν ώστε η κυπριακή γεώτρηση στη θέση «Σουπιά» να μην πραγματοποιηθεί ποτέ.

Στην Εικ.3 παραθέτουμε την γεωφυσική εικόνα του στόχου «Σουπιά» την οποία μελετήσαμε και διαπιστώσαμε ότι βρίσκεται πράγματι σε πολύ ελκυστικά βάθη γεωτρήσεων κάτω από το βυθό της θάλασσας, της τάξης των 1.500 μέτρων (σε αντίθεση με την Αφροδίτη που βρίσκεται σε βάθη γεώτρησης 5.500 μέτρων).

Οι γεωλογικοί σχηματισμοί ενδιαφέροντος στην γεώτρηση «Σουπιά» είναι πολύ νεώτεροι σε ηλικία από τους αντίστοιχους σχηματισμούς των κοιτασμάτων τύπου «Ζohr» στην ανατολική Μεσόγειο και σε περίπτωση επιτυχίας, το κόστος εξόρυξης ανακαλύψεων συγκεντρώσεων φυσικού αερίου αναμένεται να είναι πολύ μικρό.

Με βάση τα παραπάνω, είναι φανερό ότι η κυπριακή και ελληνική πλευρά πρέπει επιτέλους να καταλήξουν στο πασιφανές συμπέρασμα, ότι οι τουρκικές διεκδικήσεις υφαλοκρηπίδας είναι πέραν αυτών που θα νομιμοποιούνταν διά του διεθνούς δικαίου εάν η αποκομμένη Βόρεια Κύπρος δεν ήταν προϊόν εισβολής και κατοχής, αλλά κανονικό αναγνωρισμένο κράτος. Πλέον οι διεκδικήσεις επεκτείνονται και πέραν των ήδη γνωστών και δημοσιοποιημένων, όπως αυτές προκύπτουν από επίσημους χάρτες της τουρκικής πλευράς.

H τουρκική πλευρά γνωρίζει πλέον πολύ καλά ότι «το δίκαιο το ισχυρότερου» επικράτησε μεγαλοπρεπώς, προς το παρόν, στην περίπτωση της εκτέλεσης της κυπριακής γεώτρησης «Σουπιά» από τον ιταλικό πετρελαϊκό κολοσσό «ENI». Είναι επίσης καιρός να προβλέψουμε έγκαιρα το μέλλον και αντί να εφαρμόσουμε το νόμο Μανιάτη να συμπεριφερθούμε επιτέλους ορθολογικά…

Αυτό που πρόβλεπε ο νόμος ήταν το να κατευθυνθούν τα έσοδα των αναμενομένων ελληνικών κοιτασμάτων Υδρογονανθράκων στις εκάστοτε προβληματικές διοικήσεις «των Ταμείων Συντάξεων Νέων Γενεών», σε μια διαχρονική -για κάποιες δεκαετίες τουλάχιστον- «μαύρη τρύπα» του νεοελληνικού κρατικού οικοδομήματος…

Αντί αυτού όμως και εάν πραγματικά επιθυμούμε να επωφεληθούμε από την άσκηση των δικαιωμάτων της χώρας, θα πρέπει να τα κατευθύνουμε μετά από τροποποίηση του σχετικού νόμου περί Υδρογονανθράκων, στη στοχευμένη ισχυροποίηση των ελληνικών Ενόπλων Δυνάμεων.

Γράφει ο Δρ. Ηλίας Κονοφάγος
Μέλος της Επιτροπής Ενέργειας της Ακαδημίας Αθηνών

Πηγή: defence-point.gr