ΤΑΧΥΤΑΤΗ, ΠΟΛΥ ΕΠΙΚΙΝΔΥΝΗ ΚΛΙΜΑΚΩΣΗ ΜΕΤΑΞΥ ΑΜΕΡΙΚΗΣ-ΡΩΣΙΑΣ
ΣΗΜΑΔΙ ΠΑΓΚΟΣΜΙΑΣ ΣΥΡΡΑΞΗΣ Η ΑΝΤΙΠΑΡΑΘΕΣΗ ΤΩΝ ΔΥΟ ΥΠΕΡΔΥΝΑΜΕΩΝ
Του Δημήτρη Κωνσταντακόπουλου
Η απομάκρυνση του Τίλερσον και η τοποθέτηση του Πομπέο επικεφαλής της CIA αυξάνουν την πιθανότητα πολύ μεγάλου νέου πολέμου στη…
Μέση Ανατολή και πολύ σοβαρής κρίσης με τη Ρωσία.
Η Μόσχα προειδοποίησε την Ουάσιγκτον να μην προχωρήσει στο σχέδιο βομβαρδισμού της Δαμασκού που, σύμφωνα με τις ρωσικές αρχές, έχει στα σκαριά.
Οι συνέπειες αυτής της κατάστασης, ειρήσθω εν παρόδω, μπορεί να είναι τραγικές και για την Ελλάδα και Κύπρο, που μετατρέπονται τάχιστα σε προκεχωρημένο φυλάκιο της Δύσης απέναντι και στο Ιράν και στη Ρωσία.
Ότι γίνεται στα ελληνοτουρκικά, με το μακεδονικό, με την Αλβανία, είναι αποτέλεσμα της βούλησης των Αμερικανών και όχι κάποια ελληνική πρωτοβουλία.
Η παγκόσμια κρίση συμπίπτει με την απουσία ελληνικού εθνικού υποκειμένου, την πλήρη σύγχυση και εξάρτηση του πολιτικού και μέρους του κρατικού προσωπικού, που δεν είχε σημειωθεί ποτέ στη χώρα μετά το 1974.
Ποτέ μετά τις κρίσεις της Κούβας και του Βερολίνου, η παγκόσμια κατάσταση δεν έμοιαζε τόσο επικίνδυνη όσο σήμερα.
Η επιδείνωση των σχέσεων Δύσης και Ρωσίας άρχισε με το ουκρανικό, το 2013, τώρα όμως έχει φτάσει σε παροξυσμό, με καθημερινές ενέργειες και δηλώσεις που πυροδοτούν το κλίμα, διαμορφώνοντας μια κατάσταση που κινδυνεύει να γίνει ανεξέλεγκτη, οδηγώντας, ακόμα και από λάθος εκτιμήσεις ή εσφαλμένη πρόσληψη της πραγματικότητας, σε παγκόσμια πυρηνική καταστροφή.
Κάθε σοβαρό κανάλι συνεννόησης μεταξύ Μόσχας και Ουάσιγκτων μοιάζει να έχει καταστραφεί. Η δομή των συνθηκών ελέγχου των εξοπλισμών που οικοδομήθηκε σε δεκαετίες διαπραγματεύσεων έχει κλονιστεί.
Δεν υφίσταται αντιπολεμικό και αντιπυρηνικό κίνημα διεθνώς, ούτε ανεξάρτητοι πολιτικοί τύπου Ντε Γκωλ. Το σημερινό πολιτικό προσωπικό έχει ανδρωθεί σε μια πολύ ειδική κατάσταση δυτικής παντοδυναμίας, και δεν έχει τα αντανακλαστικά που είχαν οι γενηές των προηγούμενων πολιτικών, που είχαν γνωρίσει τον Ψυχρό Πόλεμο και την αντιπαράθεση των υπερδυνάμεων.
Θεωρούν ανωμαλία την ανάδυση της Ρωσίας ως ισχυρής πολιτικο-στρατιωτικής δύναμης και της Κίνας ως ισχυρής οικονομικής δύναμης. Ο διεθνής πολιτικός λόγος που υιοθετείται όλο και περισσότερο οδηγεί κανονικά μόνο σε πόλεμο και η εκατέρωθεν δυσπιστία έχει χτυπήσει κρεσέντο.
Το χάος που μοιάζει να επικρατεί στον Λευκό Οίκο, οι διαρκείς διαμάχες και για τα σοβαρότερα θέματα μεταξύ των συμβούλων και Υπουργών του Τραμπ, οι πρωτοφανείς δηλώσεις που κατά καιρούς γίνονται στις Ηνωμένες Πολιτείες έχουν δημιουργήσει μεγάλη ανασφάλεια όχι μόνο στη Ρωσία, αλλά επίσης στο Κονγκρέσο των Ηνωμένων Πολιτειών και μεταξύ βασικών συμμάχων των ΗΠΑ στο ΝΑΤΟ.
Η αμεσότητα και η σοβαρότητα του κινδύνου φαίνεται από το γεγονός ότι ο Ρώσος Πρόεδρος Πούτιν, μία εβδομάδα μετά την ομιλία του για τα νέα πυρηνικά όπλα της 1ης Μαρτίου, έκρινε σκόπιμο, σε συνέντευξη που έδωσε, να εξηγήσει αναλυτικά γιατί είναι αποφασισμένος να διατάξει πυρηνική επίθεση, ακόμα και διακινδυνεύοντας παγκόσμια καταστροφή. ‘Όπως είπε χαρακτηριστικά:
«Ασφαλώς θα είναι μια παγκόσμια καταστροφή για την ανθρωπότητα, για όλο τον κόσμο… Αλλά ως πολίτης της Ρωσίας και ως ο αρχηγός του ρωσικού κράτους οφείλω να ρωτήσω τον εαυτό μου: Γιατί θα θέλαμε έναν κόσμο χωρίς τη Ρωσία;…
