Το απόλυτο όπλο του Ερντογάν και η ελληνική/ευρωπαϊκή απάντηση
Η Τουρκία είναι προφανές ότι εδώ και καιρό θεωρεί εαυτόν περιφερειακή υπερδύναμη, αντίστοιχη της Ινδίας για παράδειγμα. Η οικονομία της αναπτύσσεται με την ταχύτητα της κινεζικής, φτιάχνει συνεχώς βαριά έργα υποδομής, βελτιώνει αργά την ποιότητα ζωής των κατοίκων της, και στον αμυντικό τομέα κατασκευάζει όπλα μόνη της, ενώ σύντομα θέλει να ελπίζει πως θα έχειδικό της αεροπλανοφόρο, το δικό της μαχητικό, ενώ έχει ήδη δικό της άρμα μάχης, τεθωρακισμένα, εκπαιδευτικό και πυραύλους.
Αυτό που της λείπει είναι τα πυρηνικά όπλα θα πει κανείς. Το τελευταίο είναι ένα θέμα που θα ασχοληθούμε στο άμεσο μέλλον, αλλά σε κάθε περίπτωση η Τουρκία, ευτυχώς για πολλούς, δεν έχει πυρηνικά όπλα. Έχει όμως ένα άλλο όπλο, που αν χρησιμοποιηθεί σωστά μπορεί να καταστρέψει τον μεγάλο «οχτρό», την Ευρωπαϊκή Ένωση. Τους πρόσφυγες και μετανάστες, που έχουν συγκεντρωθεί εντός της επικρατείας της, σε τεράστια στρατόπεδα.
Αν τα σύνορα ανοίξουν ξανά, όπως έγινε το 2015, (τότε θα θυμόμαστε ότι έγινε μετά και από ελληνική ευθύνη), και οι πρόσφυγες και μετανάστες από αφρικανικές και ασιατές χώρες συρρεύσουν σε Ελλάδα και Ευρώπη, αυτό πολύ πιθανά να ενισχύσει τις αντιευρωπαϊκές δυνάμεις εντός της Ένωσης, και καταρρεύσει όλο το ευρωπαϊκό οικοδόμημα. Τα κόμματα ανά την Ευρώπη που υποστηρίζουν την διάλυση της Ένωσης είναι αυτά που σαν βασικό στοιχείο της ρητορικής τους έχουν το κλείσιμο των συνόρων και τον απομονωτισμό. Αν τα κόμματα αυτά επικρατήσουν, υπό το βάρος μιας νέας προσφυγικής κρίσης, η ΕΕ θα διαλυθεί. Οι πρόσφυγες λοιπόν είναι το όπλο που μπορεί άνετα να έχει την ίδια επίδραση με τα πυρηνικά στην Ευρωπαϊκή Ένωση και την Ελλάδα, σαν πρώτη χώρα εισόδου.
Ο Ερντογάν το ξέρει αυτό, και έχοντας πλέον εξαντλήσει κάθε διπλωματικό όπλο, σείει την απειλή προς του Ευρωπαίους ηγέτες. Οι τελευταίοι δεν γνωρίζουμε πως μπορούν να αντιδράσουν, αλλά σίγουρα δεν είναι ανόητοι.
Η τουρκική εισβολή στη Συρία, πέραν του προφανούς οφέλους του πολέμου με τους Κούρδους εκτός τουρκικής επικράτειας, επιτρέπει την παράταση του πολέμου επ’αορίστο. Έτσι οι πρόσφυγες παραμένουν στην Τουρκία, δεν επιστρέφουν, και ο Ερντογάν συνεχίζει να έχει το «πυρηνικό» όπλο στα χέρια του!
Μπορεί κανείς να φανταστεί τι θα συμβεί αν το ερχόμενο καλοκαίρι ο Ερντογάν ανοίξει τα σύνορα, και επιτρέψει, ή ακόμη χειρότερα, βοηθήσει τα εκατομμύρια εκτοπισμένων προσφύγων να έρθουν στην Ελλάδα. Οι υποδομές των νησιών θα καταρρεύσουν, ο τουρισμός θα σταματήσει, το πλήγμα θα είναι αντίστοιχο αεροπορικής επίθεσης ευρείας κλίμακας. Η ελληνική οικονομία που ανακάμπτει, θα δεχτεί ένα νέο καταστροφικό πλήγμα.
Μπορεί να αντιδράσει η Ελλάδα και η Ευρωπαϊκή Ένωση, κι αν ναι πως;
Προφανώς και μπορεί, και αυτός είναι ο λόγος που ο Ερντογάν δεν υλοποιεί την απειλή του. Όσο κι αν ακούγεται παράξενο, τα αντίποινα που μπορεί να κάνει η Ελλάδα και η Ευρωπαϊκή Ένωση είναι πολύ χειρότερα. Η Ελλάδα μόνη της το πιθανότερο είναι πως δεν μπορεί να πετύχει πολλά, αλλά μαζί με την Ευρωπαϊκή Ένωση μπορεί να πετύχει ανεπανόρθωτο πλήγμα στην Τουρκία. Εξηγούμαστε…Καταρχάς, αποστολή προσφύγων προς της ΕΕ θα οδηγούσε σε οριστικό κλείσιμο των συνόρων με την Τουρκία, μια κίνηση από όλες τις ευρωπαϊκές χώρες. Η Τουρκία θα έχανε κι αυτό, το περιορισμένο πλέον, ευρωπαϊκό κύμα τουριστών, με αποτέλεσμα να πληγεί ανεπανόρθωτα η Δυτική Τουρκία. Επίσης, θα διακόπτονταν άμεσα η εταιρική σχέση μεταξύ Ευρώπης και Τουρκίας, που έχει φέρει δις επενδύσεων στην γειτονική χώρα, καθώς τα τουρκικά προϊόντα δεν πληρώνουν δασμούς κατά την εισαγωγή τους στην ΕΕ.
Η αναπτυξιακή πορεία της χώρας θα ανακόπτονταν απότομα, θα περνούσε σε ύφεση, η τραυματισμένη τουρκική λίρα θα κατέρρεε, οι εισαγωγές θα γίνονταν αδύνατες, και παρά την πιθανή στήριξη του Κατάρ, το πετρέλαιο στην χώρα θα γινόταν είδος πολυτελείας. Η βία και η ανέχεια θα γινόταν καθημερινότητα, και η χώρα θα μετατραπεί σε Βενεζουέλα. Όσο κι αν υβρίζει ο Ερντογάν τους Ευρωπαίους, τόσο περισσότερο τους χρειάζεται για να επιβιώσει.
Η ανοχή των Ευρωπαίων στις ύβρεις και απειλές δεν πρέπει να μας εντυπωσιάζει, καθώς οι τελευταίοι έχουν μάθει από τους … Έλληνες. Σκεφτείτε τις ύβρεις και τις απειλές που έχουν εκτοξεύσει οι δικοί μας πολιτικοί, και θα καταλάβετε.Αν λοιπόν η Τουρκία προσπαθήσει να αποσταθεροποιήσει την Ελλάδα αρχικά, και την Ευρωπαϊκή Ένωση στη συνέχεια, κάνοντας χρήση των ταλαιπωρημένων ανθρώπων σαν όπλο, τότε η απάντηση της Ευρώπης θα είναι ισχυρή, ίσως για πρώτη φορά. Η Ευρώπη προτιμά να έχει κοντά την Ευρώπη, παρά να την δει να μετατρέπεται σε μια ισλαμιστική απολυταρχία. Φυσικά η επιθυμία της δεν γίνεται πράξη, αλλά σε καμία περίπτωση δεν θα αφήσει τον Ερντογάν να φέρει την Ευρώπη στο 1946.
Η Τουρκία είχε και έχει θέση στην Ευρωπαϊκή Ένωση, αν δεχτεί τις βασικές αξίες της ευρωπαϊκής ιδέας. Όσο κι αν κάποιοι, υπό το πρίσμα της οικονομικής κρίσης που μαστίζει την χώρα καθυβρίζουν την Ευρωπαϊκή Ένωση, η Ευρώπη είναι περισσότερο από το ευρώ και τις τράπεζες. Αντιγράφουμε από το site της Ευρωπαϊκής Επιτροπής:
Η αξίες της ΕΕ είναι κοινές με εκείνες των κρατών μελών σε μια κοινωνία όπου επικρατεί η κοινωνική ένταξη, η ανεκτικότητα, η δικαιοσύνη, η αλληλεγγύη και η μη διακριτική μεταχείριση. Οι αξίες αυτές αποτελούν αναπόσπαστο μέρος του ευρωπαϊκού τρόπου ζωής:
Ανθρώπινη αξιοπρέπεια. Η ανθρώπινη αξιοπρέπεια είναι απαραβίαστη. Πρέπει να γίνεται σεβαστή και να προστατεύεται, αποτελεί δε την ίδια τη βάση των θεμελιωδών δικαιωμάτων.
Ελευθερία. Η ελεύθερη κυκλοφορία εξασφαλίζει στους πολίτες το δικαίωμα να κυκλοφορούν και να διαμένουν ελεύθερα εντός της Ένωσης. Οι ατομικές ελευθερίες, όπως ο σεβασμός της ιδιωτικής ζωής, η ελευθερία της σκέψης, της θρησκείας, του συνέρχεσθαι, της έκφρασης και της ενημέρωσης προστατεύονται από τον Χάρτη Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της ΕΕ.
Δημοκρατία. Η λειτουργία της Ένωσης στηρίζεται στην αντιπροσωπευτική δημοκρατία. Το να είναι κάποιος Ευρωπαίος πολίτης σημαίνει επίσης ότι απολαύει πολιτικών δικαιωμάτων. Κάθε ενήλικος πολίτης της ΕΕ έχει το δικαίωμα του εκλέγειν και εκλέγεσθαι στις εκλογές του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου. Οι πολίτες της ΕΕ έχουν το δικαίωμα του εκλέγειν και εκλέγεσθαι στη χώρα κατοικίας τους, ή στη χώρα καταγωγής τους.
Ισότητα. Η ισότητα σημαίνει ότι όλοι οι πολίτες έχουν ίσα δικαιώματα ενώπιον του νόμου. Η αρχή της ισότητας μεταξύ ανδρών και γυναικών διέπει όλες τις ευρωπαϊκές πολιτικές και αποτελεί τη βάση της ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης. Ισχύει για όλους τους τομείς. Η αρχή της ίσης αμοιβής για ίση εργασία συμπεριλήφθηκε στη Συνθήκη του 1957. Αν και εξακολουθούν να υπάρχουν ανισότητες, η ΕΕ έχει σημειώσει σημαντική πρόοδο.
Κράτος δικαίου. Η ΕΕ στηρίζεται στο κράτος δικαίου. Όλες οι ενέργειές της βασίζονται στις Συνθήκες, τις οποίες τα κράτη μέλη έχουν εγκρίνει αυτοβούλως και δημοκρατικά. Η προάσπιση του δικαίου και της δικαιοσύνης εξασφαλίζεται από ένα ανεξάρτητο δικαστικό σώμα. Τα κράτη μέλη παραχώρησαν την τελική δικαιοδοσία στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο, οι αποφάσεις του οποίου πρέπει να γίνονται σεβαστές από όλους.
Ανθρώπινα δικαιώματα. Τα ανθρώπινα δικαιώματα προστατεύονται από τον Χάρτη Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της ΕΕ. Αυτά καλύπτουν το δικαίωμα σε μη διακριτική μεταχείριση λόγω φύλου, φυλετικής ή εθνοτικής καταγωγής, θρησκείας ή πεποιθήσεων, αναπηρίας, ηλικίας ή σεξουαλικού προσανατολισμού, το δικαίωμα στην προστασία των προσωπικών δεδομένων, και/ή το δικαίωμα πρόσβασης στη δικαιοσύνη.
Όλα τα παραπάνω, αν ποτέ γίνουν αποδεκτά από την Τουρκία, τότε θα έχει θέση στην ευρωπαϊκή οικογένεια, καθώς δεν μπορούν να γίνουν δεκτά μέλη με αστερίσκους όπως επιθυμούν οι Τούρκοι. Επίσης θα πρέπει να έχουν κοινούς στόχους που είναι οι ακόλουθοι:
Στόχοι της Ευρωπαϊκής Ένωσης είναι:
να προάγει την ειρήνη, τις αξίες της καθώς και την ευημερία των πολιτών της
να προσφέρει ελευθερία, ασφάλεια και δικαιοσύνη χωρίς την ύπαρξη εσωτερικών συνόρων
να προάγει τη βιώσιμη ανάπτυξη με βάση την ισόρροπη οικονομική μεγέθυνση και τη σταθερότητα των τιμών, μια ανταγωνιστική οικονομία της αγοράς με πλήρη απασχόληση και κοινωνική πρόοδο, καθώς και την προστασία του περιβάλλοντος
να αγωνίζεται κατά του κοινωνικού αποκλεισμού και των διακρίσεων
να προωθεί την επιστημονική και τεχνολογική πρόοδο
να ενισχύει την οικονομική, κοινωνική και εδαφική συνοχή καθώς και την αλληλεγγύη μεταξύ των κρατών μελών
να σέβεται την πλούσια πολιτιστική και γλωσσική της πολυμορφία
να δημιουργήσει μια οικονομική και νομισματική ένωση με νόμισμα το ευρώ.
Η Τουρκία λοιπόν, όσο απομακρύνεται από τους κοινούς στόχους, και εγκαταλείποντας τις αξίες της ΕΕ, τόσο μακρύτερα φτάνει από τον μεγαλύτερό της εταίρο (οικονομικό και εμπορικό). Αν τώρα, στείλει ταλαιπωρημένους ανθρώπους, τους πρόσφυγες και τους οικονομικούς μετανάστες για να χτυπήσει την Ένωση, τότε οι Ευρωπαίοι θα απαντήσουν. Και είναι μια απάντηση που δεν θα αρέσει στον Ερντογάν.
