Ο ΝΕΟΣ ΠΟΛΙΤΙΚΟΣ ΣΕΙΣΜΟΣ ΣΤΗΝ ΙΤΑΛΙΑ
ΤΟ ΚΙΝΗΜΑ ΓΙΑ ΕΝΙΚΗ ΚΑΙ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ ΚΥΡΙΑΡΧΙΑ ΘΕΡΙΕΥΕΙ ΠΑΝΤΟΥ
Το άτυπο λαϊκό κίνημα κατά της Νέας Διεθνούς Τάξης (ΝΔΤ) της νεοφιλελεύθερης Παγκοσμιοποίησης, ξεκίνησε βασικά με το…
ιστορικό σημείο καμπής, την απόφαση του Βρετανικού λαού για Brexit (που στην ουσία ήταν λαϊκή επανάσταση η οποία πολεμήθηκε και πολεμιέται λυσσαλέα από την Υπερεθνική και Ευρωπαϊκή Ελίτ)’
Στη συνέχεια πήρε διάφορες μορφές, που όλες εξέφραζαν την αγανάκτηση των θυμάτων της παγκοσμιοποίησης, δηλ. της συντριπτικής πλειονότητας του πληθυσμού ενάντια στην ανεργία ή τις μορφές ψευτο-απασχόλησης που καθιερώνουν οι ανοικτές και απελευθερωμένες αγορές εργασίας, αλλά και κεφαλαίου και εμπορευμάτων (οι περιβόητες «4 ελευθερίες» του Μάαστριχτ).
Ακόμη, εξέφραζαν αγανάκτηση για τους μισθούς επιβίωσης ή ακόμη και πείνας, τη διάλυση του κοινωνικού κράτους μέσα από τη συμπίεση των κοινωνικών δαπανών, τη σχετική ή και απόλυτη φτώχεια που κυριαρχεί πια παντού, με λίγες εκατοντάδες πολυεθνικών επιχειρήσεων και μετρημένους στα δάκτυλα δισεκατομμυριούχους να ελέγχουν τον κοινωνικό πλούτο σε ολόκληρο τον πλανήτη.
Η λαϊκή αντίδραση, μετά τη Βρετανία, εκδηλώθηκε στο ίδιο το κέντρο της παγκοσμιοποίησης, τις ΗΠΑ, με την εκλογή του ” “ανορθόδοξου” Τραμπ που παρότι ακολουθεί την πιο αντιδραστική εξωτερική πολιτική που του επιβάλλει η Υπερεθνική Ελίτ (Υ/Ε), αλλά και η Σιωνιστική, ήδη άρχισε να παίρνει μέτρα για τη προστασία της εργασίας μέσα από δασμούς στις πολυεθνικές κλπ., που κλονίζουν την ΝΔΤ.
Ακολούθησε η Γαλλία όπου επίσης αναπτύχτηκε ένα ρωμαλέο κίνημα από τα κάτω ενάντια στην ΕΕ, που είναι ο κύριος μοχλός της Υπερεθνικής Ελίτ στην Ευρώπη. Το κίνημα όμως αυτό δεν προδόθηκε μόνο από τις παλινωδίες της πολιτικής του έκφρασης (Εθνικό Μέτωπο της Λεπέν) αλλά και από την άθλια «αριστερά» του Μελανσόν που αντί να συμπήξει κοινό μέτωπο με το Εθνικό Μέτωπο ενάντια στην ΝΔΤ και την ΕΕ, έκανε το παν για να διασπάσει το «μέτωπο από κάτω».
Έτσι η Υ/Ε κατάφερε και έβγαλε το πιο τυφλό όργανό της σαν Πρόεδρο (Μακρόν). Δεν ήταν λοιπόν περίεργο ότι η αλητεία της Κομισιόν (Γιούνκερ κλπ) κυριολεκτικά άνοιγαν σαμπάνιες μετά τη νίκη τους αυτή ελπίζοντας ότι συνέθλιψαν το διεθνές κίνημα κατά της ΝΔΤ.
Στη συνέχεια όμως ακολούθησε νέος σεισμός, στην ίδια τη Γερμανία, το προπύργιο της ΝΔΤ στην Ευρώπη, όταν το AfD (το «εναλλακτικό κόμμα για τη Γερμανία») πολλαπλασίασε τις ψήφους του, συνθλίβοντας το άλλο τυφλό όργανο της Υ/Ε, τον Σουλτς (που προορίζονταν από την Ευρω-ελίτ να συγκυβερνήσει την Ευρώπη μαζί με το Μακρόν).
