ΣΟΣ… Επείγουσα έκκληση για βοήθεια

Λοιπόν, αδέρφια μου Ελληνάκια εκπέμπω ΣΟΣ!
Η αρρώστια μου δεν μου επιτρέπει να δουλέψω αλλά και να μπορούσα να εργαστώ, ποιος θα έπαιρνε έναν εξηντάρη καρκινοπαθή στη δουλειά του;

Μόνη μου παρηγοριά είναι τα 200 εβρόπουλα του ΚΕΑ και μια αποθήκη γιομάτη όνειρα, που όμως δεν γνοιάζεται να τα αγοράσει κανείς…

Τώρα τελευταία όμως έχω πέσει στη μαύρη ανέχεια.
Και πρέπει επειγόντως να δώκω κάτι τις για το ρεύμα και επίσης κάτι τις για το ιντερνετ και ακόμα κάτι τις στον οδοντογιατρό, καθότι οι οδοντίατροι του Δημοσίου, δεν αναλαμβάνουν λέει απονευρώσεις, επειδή είναι πολύ “μανούρα!!!”
Και το χειρότερο;
Η ταράτσα μου έχει καταντήσει πλέον κανονικό τρυπητό και όποτε βρέχει, κουζίνα και κρεβατοκάμαρα μετατρέπονται σε μικρές λιμνούλες. Για να καταλάβετε, τις ημέρες των μεγάλων βροχών, κυκλοφορώ στην κουζίνα με γαλότσα και νιτσεράδα, σαν υποβρύχιος masterchef.
Κι άντε με τέτοιες συνθήκες να βάνεις να τηγανίσεις πατάτες, που στάζει η βροχή στο καυτό λάδι κι αντί πατάτες τηγανιτές σου προκύπτουν πατάτες μπλουμ [και γιομίζει κι η κουζίνα λαδοπιτσίλες…]

Γι αυτό, σας απευθύνω επείγουσα έκκληση βοήθειας.
Αν κάποιος/α μπορεί [και γουστάρει] να με βοηθήσει, ας επικοινωνήσει μαζί μου, στο μέηλ…
[email protected] 
 
Να με σχωρνάτε αδέρφια που βγαίνω στη διαδικτυακή ζητιανιά, αλλά εχω “πιάσει πάτο”, που λέγουν και οι μνημονιοχτυπημένοι  Βουσμάνοι στην έρημο Καλαχάρι… 

loading...

1 thought on “ΣΟΣ… Επείγουσα έκκληση για βοήθεια

  1. Πρόκειται για τον Λευτέρη Πανούση.
    Ένας άνθρωπος που αγωνίστηκε στην ζωή του,είχε βιβλιοπωλείο το οποίο έκλεισε γιατί δεν έβγαινε αλλά η ζωή του φέρθηκε απάνθρωπα.
    Όλα τα άρθρα του στο panusis.blogspot.com δείχνουν την ποιότητα και καλλιέργεια του πνεύματος και την μόρφωση του.
    Πραγματικά θλίβομαι όταν βλέπω ανθρώπους αξιόλογους να τους φέρεται η μοίρα τόσα σκληρά και άδικα.
    Και ακόμη περισσότερο λυπάμαι που αδυνατώ να βοηθήσω καθόσον μεσούντος του μήνα η σύνταξη έχει ήδη τελειώσει και περνάμε με ότι υπάρχει.
    Είναι η μεγαλύτερη πίκρα να έχουμε να φτάσει σε σημείο να αδυνατούμε να βοηθήσουμε ούτε τον εαυτό μας,ούτε τα παιδιά μας,πόσο δε μάλλον τρίτους.
    Δεν ξέρω πόσοι άνθρωποι βιώνουν τέτοιες καταστάσεις αλλά αν υπάρχουν κάποιοι που μπορούν ας βοηθήσουν αυτόν τον άνθρωπο για να μην προστεθεί στα βάσανα του το μαρτύριο της αδιαφορίας και της εγκατάλειψης.

Comments are closed.