Συγκίνηση και αξιοπρέπεια: Επιστολή στελέχους των ΕΔ στον ΠτΔ

Αξιότιμε κε Πρόεδρε της Ελληνικής Δημοκρατίας, Αρχηγέ του ελληνικού κράτους και των Ενόπλων Δυνάμεων, Αισθάνομαι βαθύτατα προσβεβλημένος ως υπήκοος αυτού του κράτους, ως ελάχιστη ανθρώπινη ψηφίδα του Έθνους και ως στρατιωτικός κατόπιν των δηλώσεων του βουλευτή κ. Φίλη. Θα σας εκθέσω τις ταπεινές μου σκέψεις με σέβας και εύχομαι να μη χαρακτηριστώ ακροδεξιός ή/και φασίστας.

Υπηρέτησα και υπηρετώ τη χώρα μου με γνώμωνα το δίκαιο και το εθνικό της συμφέρον. Δε δίστασα το 2002 να εκπροσωπήσω την πατρίδα μου στη 1η αποστολή του Αφγανιστάν, δε διαμαρτυρήθηκα να υπηρετήσω στο Διδυμότειχο και να παραμείνω για 3 έτη παρά το γεγονός ότι το τρίτο μου τέκνο πάσχει από σοβαρή ασθένεια.
Αντιμετώπισα την αναλγησία του συστήματος όταν έπρεπε να μετατεθώ όμως ήμουν εκεί για το καλό της χώρας μου. Μετά λύπης, οργής και θυμού ανάγνωσα τις πρόσφατες δηλώσεις του κου Φίλη. Δύο παλικάρια υποφέρουν μακρυά από τις οικογένειές τους και κάποιοι ισχυρίζονται ότι αυτό “δεν είναι το μείζον”, υποβαθμίζοντας το ζήτημα με μειωτικό τρόπο, προσβάλλοντας ευθέως όλους όσοι αφιερώνουμε τις ζωές μας στην υπεράσπιση της πατρίδας..
Γνωρίζω ότι ευήκοα ώτα υπάρχουν λίγα, αλλά επιθυμώ να σας εκθέσω τις σκέψεις μου και εύχομαι και ελπίζω να διαβάσετε τις αράδες μου.
Αναρωτιέμαι κατά πόσον όλοι που εκφράζουν τις απόψεις τους ελαφρά την καρδία θα το έκαναν εάν δεν ένιωθαν το αίσθημα της ασφάλειας σε αυτή τη χώρα;
Αναρωτιέμαι κατά πόσον όλοι αυτοί θα ζούσαν ελεύθεροι σε σκέψη, έκφραση και κίνηση εάν δεν ένιωθαν το αίσθημα της ασφάλειας σε αυτή τη χώρα; Αναρωτιέμαι πώς όλοι αυτοί θα ελάμβαναν τους κρατικούς μισθούς ως Υπουργοί, Υφυπουργοί, γραμματείς και σύμβουλοι εάν δεν ένιωθαν το αίσθημα της ασφάλειας σε αυτή τη χώρα;
Αναρωτιέμαι, τέλος, για το τι θα πουν στις οικογένειες αυτών των παιδιών όλοι αυτοί που την ίδια στιγμή αγωνιούν για τους δήθεν επαναστάτες που σπάνε και καίνε τη χώρα στο όνομα μιας ιδεολογίας.
Δε θέλω να μειώσω την αξία κανενός συμπολίτη μου, αλλά για ορισμένους μέχρι και νόμοι αλλάζουνε, ενώ στο τέλος της ημέρας πληρώνω εγώ ως Έλλην πολίτης. Δε δέχομαι λοιπόν να ακούω από Έλληνα πολιτικό ότι δεν είναι μείζον θέμα η αιχμαλωσία δύο Ελλήνων!
 Κανένας Έλληνας δε θα ζούσε ελεύθερος σε σκέψη, έκφραση και πράξη εάν δεν ένιωθε ασφαλής σε αυτή τη χώρα. “Δυστυχώς” για κάποιους αυτό το επιτυγχάνουν οι Ένοπλες Δυνάμεις! Εάν δεν τους ακούγεται αρεστό αυτό που σας γράφω τους προκαλώ να τις καταργήσουν σήμερα! Υπενθυμίζω, εξοχότατε κε Πρόεδρε, ότι οι δύο συμπολίτες μου που είναι αιχμάλωτοι ελάμβαναν έναν πενιχρό μισθό την ίδια στιγμή που κάποιοι άλλοι, λόγω της ασφάλειας που τους προσφέρουν, λαμβάνουν πολλαπλάσιο.

Μετά τιμής, Νικόλαος Γεωργίου Πάλλας


πηγη

loading...