ΟΙ ΣΤΗΜΕΝΕΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗ ΔΙΚΤΑΤΟΡΙΑ ΙΤΑΛΙΚΕΣ ΕΚΛΟΓΕΣ ΚΑΙ ΤΑ ΑΔΙΕΞΟΔΑ ΤΗΣ ΕΥΡΩΖΩΝΗΣ….

Η ΩΡΑ ΤΗΣ ΙΤΑΛΙΑΣ




Τα προγράμματα και οι δημόσιες δηλώσεις των σημαντικότερων ιταλικών πολιτικών κομμάτων, δεν τεκμηριώνουν τις προσπάθειες να…

παρουσιαστούν οι επικείμενες εκλογές ως μία μάχη μεταξύ των υποστηρικτών και των εχθρών του ευρώ – αφού κανένα δεν τοποθετείται εναντίον της Ευρωζώνης.

Ανάλυση
Το ευρωπαϊκό καθεστώς σκηνοθετεί τις ιταλικές εκλογές της επομένης Κυριακής ως μία μάχη μεταξύ αυτών που τάσσονται υπέρ και κατά της Ευρωζώνης – με δεύτερο συστατικό στοιχείο το μεταναστευτικό που απασχολεί επίσης το σύνολο του πληθυσμού. 
Σύμφωνα με πολλούς δε, μεταξύ των οποίων συμπεριλαμβάνεται ο ευρωπαίος επίτροπος οικονομικών, οι ιταλικές εκλογές αποτελούν ένα μεγάλο πολιτικό ρίσκο για τη σταθερότητα της νομισματικής ένωσης – με την Ιταλία να θεωρείται το πλέον αδύναμο μέλος στην αλυσίδα των μεγάλων κρατών της Ευρώπης.
Εν τούτοις κάτι τέτοιο δεν φαίνεται να συμβαίνει, κρίνοντας κυρίως από τη ριζική αλλαγή στάσης των δύο κομμάτων που θεωρούνται εχθροί του ευρώ: της Λίγκα του Βορά που ήταν εταίρος σε όλες τις τέσσερις κυβερνήσεις του S. Berlusconi (έως το 2011), χωρίς να είχε τότε καμία καθαρή θέση απέναντι στο ευρώ, καθώς επίσης του κινήματος των πέντε αστέρων.
Εν πρώτοις, όσον αφορά την ακροδεξιά Λίγκα του Βορά, αφού ανέλαβε την ηγεσία του κόμματος ο κ. M. Salvini το 2013, έγινε γνωστή για τη ριζοσπαστική της τοποθέτηση εναντίον του ευρώ. 
Λίγο αργότερα, το 2014, δημοσίευσε ένα βιβλιαράκι 30 σελίδων, στο οποίο τεκμηρίωνε την αναγκαιότητα της εξόδου της Ιταλίας από την Ευρωζώνη, με τον τίτλο: «Αρκετά με το ευρώ – πώς θα βγει κανείς από τον εφιάλτη» – το οποίο είχε γράψει ο υπεύθυνος της οικονομικής πολιτικής του κόμματος. 
Ο επικεφαλής του τώρα, ο κ. M. Salvini, ανέφερε τότε τα εξής εντός του βιβλίου: «Σήμερα, περισσότερο από ποτέ, δεν είναι μόνο εφικτή η εγκατάλειψη του ευρώ από την Ιταλία, αλλά απαραίτητη, για να μη πέσει στο γκρεμό».
Στη συνέχεια όμως, αφού υπεγράφη η συμφωνία συνεργασίας με τον κ. Berlusconi, η Λίγκα του Βορά (βασικό στοιχείο του προγράμματος της οποίας είναι η απέλαση 500.000 μεταναστών τα πρώτα πέντε χρόνια, 100.000 αμέσως μόλις εκλεγεί), άλλαξε σημαντικά τη στάση της απέναντι στην Ευρωζώνη – αφού ο κ. Salvini δήλωσε πως «συνειδητοποίησε ότι, είναι τεχνικά αδύνατη και μη υποφερτή για την ιταλική οικονομία η έξοδος από το ευρώ».
Εάν ρίξει δε κανείς μία ματιά στο πρόγραμμα του συνασπισμού (FORZA ITALIA), το οποίο αποτελείται από μερικές σελίδες, θα διαπιστώσει πως στο κεφάλαιο που αφορά την Ευρώπη θα επιδιωχθεί μόνο μία αναθεώρηση των ευρωπαϊκών συνθηκών: ειδικότερα, η μείωση των ετησίων πληρωμών της Ιταλίας στον ευρωπαϊκό προϋπολογισμό, καθώς επίσης η ισχύς του ιταλικού Δικαίου πριν από το κοινοτικό. 
Δεν υπάρχουν λοιπόν καθόλου εκφράσεις του τύπου «έως εδώ με το ευρώ» – ενώ επί πλέον ο κ. Berlusconi βεβαιώνει πως θα σεβαστεί το κριτήριο των ελλειμμάτων της συμφωνίας του Μάαστριχτ (ανώτατο 3%).
Ο υπεύθυνος της οικονομικής πολιτικής της Λίγκα του Βορά βέβαια δήλωσε πως αμέσως μετά την είσοδο του κόμματος του στην κυβέρνηση, θα δρομολογηθούν όλες οι αναγκαίες προετοιμασίες για την νομισματική ανεξαρτησία της Ιταλίας – ενώ πρόσφατα συμμετέχει στο κόμμα ο πλέον φημισμένος Ιταλός οικονομολόγος εναντίον του ευρώ, ο αριστερός κ. A. Bagnai, επιβεβαιώνοντας πως έχει πάψει πλέον να υπάρχει μία διαχωριστική γραμμή της δεξιάς με την αριστερά. 
Επομένως υπάρχουν σημαντικές διαφοροποιήσεις εντός του κόμματος και του συνασπισμού – οι οποίες θολώνουν το τοπίο.
Όσον αφορά τώρα το κατ’ εξοχήν αντικαθεστωτικό κόμμα, το κίνημα των πέντε αστέρων, το οποίο προηγείται σε όλες τις δημοσκοπήσεις με 28%, έχει στο ιστορικό του μία σχετικά αντίστοιχη μεταλλαγή με τη Λίγκα του Βορά. 
Ειδικότερα, η επιστροφή στη λιρέτα ήταν από την αρχή μία από τις σημαντικότερες πολιτικές θέσεις του κόμματος – το οποίο τασσόταν υπέρ της οικονομικής και νομισματικής κυριαρχίας της Ιταλίας.
Ως εκ τούτου εάν εκλεγόταν θα δρομολογούσε αμέσως ένα δημοψήφισμα για την παραμονή ή μη της χώρας στην Ευρωζώνη – κάτι που άλλαξε όμως τους τελευταίους 18 μήνες όπου με αφετηρία τον Ιανουάριο του 2017 το κόμμα, από αρκετά χρόνια μέλος της ακροδεξιάς και ευρωσκεπτικιστικής παράταξης EFDD του ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, προσπάθησε να συνδεθεί μόνο με το νεοφιλελεύθερο και υπέρ του ευρώ κόμμα του κ. Verhofstadt (αν και χωρίς επιτυχία).
Αργότερα, το Σεπτέμβριο του 2017, ο υποψήφιος πρωθυπουργός του κινήματος των πέντε αστέρων διαβεβαίωσε τους βιομηχάνους σε ένα οικονομικό συνέδριο ότι, δεν επιθυμεί μία εξτρεμιστική, δημαγωγική και αντιευρωπαϊκή κυβέρνηση – ενώ αντιμετωπίζει πλέον το δημοψήφισμα ως ύστατο μέσον, εάν η Ευρωζώνη δεν καταφέρει να μεταρρυθμιστεί. 





loading...