Η ΜΕΤΑΤΡΟΠΗ ΤΟΥ ΦΙΛΟΣΟΦΙΚΟΥ ΟΝΤΟΣ ΣΕ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΟ ΖΩΟ!
ΕΧΟΥΜΕ ΕΓΚΛΩΒΙΣΕΙ ΤΗΝ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΣΤΗΝ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ
Συνέντευξη του Χρήστου Μαρσέλλου* στην Φωτεινή Μαστρογιάννη
Φωτεινή Μαστρογιάννη: Στο επίμετρο του βιβλίου «Οικονομικές προοπτικές για τα εγγόνια μας» του JohnMaynard Keynes, αναφέρετε ότι ο
Κέυνς δεν είχε προβλέψει το 1925 τις εκατόμβες που ετοιμάζει η θρησκεία της ηθικής. Ποιες είναι αυτές οι εκατόμβες;
Χρήστος Μαρσέλλος: Ως θρησκεία της ηθικής περιέγραφε ο Κέυνς τον κομμουνισμό, και αναφέρομαι βέβαια στα εκατομμύρια των θυμάτων που είχε κατά τη διάρκεια του εικοστού αιώνα το κομμουνιστικό πείραμα.
Χωρίς να απαλλάσσει κανείς το «δυτικό» στρατόπεδο από τις δικές του ευθύνες, είναι ζήτημα τιμιότητας να αναγνωρίσει κανείς αυτή την πραγματικότητα, και είναι ζήτημα ευθύνης της σκέψης να αναζητήσει τα απώτερα αίτια, τα μη προφανή.
Γράφω μάλιστα ότι ο αστικός κόσμος χρησιμοποίησε τις εκατόμβες του κομμουνιστικού ως άλλοθι για τις δικές του αβελτηρίες, αλλά συνέβη και το αντίθετο: οι τραγωδίες του κομμουνιστικού εξηγήθηκαν από την αντίσταση που προέβαλε ο αστικός κόσμος, από το δυσμενές περιβάλλον, χωρίς το οποίο θα είχαν γίνει όλα μέλι γάλα.
Αυτά είναι και από τις δύο πλευρές δικαιολογίες, που δεν αφήνουν να σκεφτούμε σε βάθος, ενώ στο βάθος φαίνονται όλο και περισσότερο με το πέρασμα του χρόνου οι κοινές παραδοχές των δύο.
Αυτές πρέπει να σκεφτούμε: την ασύνειδη ή ανομολόγητη επικράτηση του homoeconomicus, που δεν είναι ιδεολογική, δηλαδή δεν την κάνει κανείς παντιέρα για να συγκρουστεί στο όνομά της –αντιθέτως: οι μεν αρνούνται ότι υπηρετούν τον homo economicus ενώ συγχρόνως ορίζουν τον άνθρωπο ως εργασιακή δύναμη και οι δε, που μέχρι πρόσφατα υποστήριζαν τον homo economicus στο όνομα της ελευθερίας, τώρα ανακαλύπτουν ότι η ελευθερία είναι μια έννοια που δεν αντιστοιχεί σε τίποτα και ότι υπάρχει μόνο θέμα επιτυχημένου ή μηsocial engineering – και ισχυρίζονται ότι το δικό τους είναι απλώς πιο επιτυχημένο, ως πιο ευέλικτο.
ΦΜ: Γράφετε ότι ο homo economicus έχει απλώσει παντού τα πλοκάμια του. Ότι υπάρχει μόνο διαφήμιση ή αφάνεια του απλώς ιδιωτικού. Μπορείτε να μας το εξηγήσετε;
ΧΜ: Ο homo economicus εδώ με την πιο στενή και πιο προφανή έννοιά του, όχι αυτήν που υπαινίχτηκα παραπάνω. Συνειδητοποιώ ότι αυτή είναι μια πρόταση με την οποία κάθε τίμιος blogger θα πρέπει να αγανακτά, αφού η δραστηριότητά του προϋποθέτει την πίστη ότι τα πράγματα δεν μπορεί να είναι τόσο περίκλειστα.
Και επειδή δεν είμαι καθόλου προφήτης, θα δεχόμουν κάλλιστα να συμμεριστώ την πίστη αυτή και να μετριάσω την απόφανση. Περιγράφω απλώς μια τάση. Μια παλιά, βουδιστική νομίζω, διδασκαλία έλεγε ότι αν κλειστείς στο πιο απόμερο δωμάτιο του σπιτιού σου και σκεφτείς πολύ έντονα θα σε ακούσει όλος ο κόσμος. Εννοούσε όμως ότι θα σε ακούσει – εντέλει. Δηλαδή προϋπέθετε την ιστορία.
Η τάση της εποχής μας είναι η αντίθετη. Είναι ανιστορική, και ίσως αυτό οφείλεται στη φύση των mass media. Σε ακούει κανείς από το δωμάτιό σου αν εκπέμπεις — ήχο ή εικόνα, χωρίς να έχει καμιά σημασία αν σκέφτεσαι έντονα ή όχι.
Αξίζει να θυμηθεί κανείς εδώ ότι για τον McLuhan ο αποφασιστικός λόγος για τον οποίο αυτά τα media λέγονται μαζικά δεν είναι το μέγεθος του κοινού στο οποίο απευθύνονται, αλλά το μέγεθος του κοινού στο οποίο απευθύνονται συγχρόνως. Ίσως χρειαστούν αιώνες για να συνειδητοποιηθεί τι συνέπειες έχει αυτή η επικράτηση της συγχρονικότητας.
Βλέπουμε πάντως σήμερα τα πιο ιδιωτικά περιεχόμενα να γίνονται δημόσια και τα με αλλοτινά κριτήρια δημόσια, τα πιο πανανθρώπινα, να αποσιωπώνται, εκτός αν μπορούν να γίνουν μόδα, αν μπορούμε να τα πουλήσουμε ως αξεσουάρ του καλούhipster. Αλλά βέβαια έτσι αλλάζουν χαρακτήρα – αν μάλιστα σκεφτούμε και τη ρήση του Ουάιλντ ότι η μόδα είναι κάτι τόσο άσχημο που πρέπει να το αλλάζουμε κάθε πέντε μήνες.
Έτσι ο κόσμος μας μοιάζει να εξελίσσεται σύμφωνα με έναν αλγόριθμο της εξέλιξης όπου η βιωσιμότητα είναι η επαρκής οικονομική βάση, και βέβαια την μεγαλύτερη οικονομική βάση την έχει ό,τι απευθύνεται σε περισσότερους ανθρώπους συγχρόνως.
Από κει και πέρα οι νόμοι της στατιστικής έχουν μοιραία το πάνω χέρι. Η κακή τηλεοπτική εκπομπή, ή η κακή εφημερίδα, διώχνει την καλή, όπως το κακό χρήμα διώχνει το καλό. Αλλά επειδή η ισορροπία του κόσμου μας είναι δυναμική, όπως αυτή της φύσης γενικότερα, υπάρχει πάντοτε μια ποικιλία αρκετή για να κρύβει από τα μάτια μας την τάση και να παρουσιάζει την κατάσταση ως σταθερή, ώστε κάποιοι να λένε: πάντα έτσι ήταν.
Αυτό που κρύβεται είναι η επικράτηση του ανθρώπου που ο Μαρκούζε ονόμαζε μονοδιάστατο, ή ό,τι ο Καστοριάδης ονόμαζε « άνοδο της ασημαντότητας» — που είναι με μια έννοια η άνοδος της ιδιωτικότητας, στους αντίποδες της ελληνικής αντίληψης για τα κοινά, αλλά όχι μόνο.
loading...
Η ΕΛΛΑΔΑ ΕΓΙΝΕ ΜΑΝΤΡΑ ΛΥΚΩΝ
Αυτός που πολεμάει διαβόλια, μαύρες μαγείες και αόρατα φαντάσματα είναι εργάτης του σατανά και όχι ορθόδοξος της αγίας του Θεού Σοφίας, διότι γνωρίζουν οι Ορθόδοξοι ότι ο σατανάς είναι του κτιστού πνεύματος του αντίχριστου, και όχι του αέναου φωτός της αλήθειας εμάς των Χρισμένων τον Κύριο Ιησού Χριστό.
Η ψευδαίσθηση της αλήθειας του σατανά έκανε τον άνθρωπο να πιστέψει, πως μια πέτρα μπορεί να σηκωθεί μόνη της και να τον χτυπήσει!
Η λέξη «μαγεία» γεννά από μόνη της το πρώτο «δαιμόνιο», το οποίο ονομάζεται : «να έχει ο άνθρωπος την γνώση για αλήθεια πως υπάρχουν εξωτερικές δυνάμεις, αόρατα φαντάσματα και να θέλουν να σου κάνουν κακό και ό,τι μπορούν να το κάνουν», (όπως βουντού, μαύρη μαγεία).
Έτσι ο άνθρωπος με το που τα φοβάται… αυτό που φοβάται δημιουργείται, γιατί στο πνεύμα μπορεί να είστε θνητοί, μα στην ψυχή είστε Θεού υιοί και ό,τι πιστεύετε θεουργείται.
Εδώ και τρεις ημέρες του Θεού (μία ημέρα του Θεού είναι 1000 έτη ανθρώπων) το πνεύμα της γνώσης του δένδρου της ζωής είναι πάνω στην ξύλινη γνώση της κατάρας ξένου έθνους από την δικιά μας την πατρίδα του ουρανού και της γης μας. Στέλνουν το πνεύμα του ανθρώπου προς την πορεία της αυτεπάγγελτης σκλαβιάς με μάγους δεσπότες, και πλανεμένους ποιμένες… μέσα στον στάβλο να τον βλέπουν να ζει ως γκόημ = ζώο τους… και μέσα στα κόπρανα για νόμους και ούρα για πνεύμα να ντύνουν τον άνθρωπο με τον μανδύα του σατανά τους.
Ποια η διαφορά ανάμεσα σε αυτόν που είπε στον Θεό… τότε στον ουρανό : «παράτα με Θεέ μου, εγώ θέλω να είμαι ένας άλλος θεός από εσένα… δίπλα στον δικό σου ουρανό» ; ! … και ποια η διαφορά ανάμεσα στο παιδί του σήμερα που λέει στους γονείς του : «παρατήστε με μόνο μου… εγώ είμαι προχωρημένη εποχή»… και στέλνει τους γονείς του στον διάολο… ή οι γονείς τα ίδια τους τα παιδιά;
Ποια η διαφορά ο πόλεμος με τους αγγέλους του Θεού και τους έκπτωτους… με το μίσος, την διχόνοια, την ειρωνεία, τον χλευασμό… όπως οι Έλληνες αναμεταξύ τους ο αδελφός τον αδελφό; Ή τους ιερείς του σήμερα;
Το λάδι σου Έλληνα,
πηγάζει από τα λείψανα ανδρειωμένων,
που πέθαναν με την ιερή προσευχή στα χείλη τους…
Χαίρε ω! χαίρε λευτεριά.
Τα ιερά σου Ελληνίδα ψυχή,
γεννήθηκαν από Αυτό το ιερό το Αίμα
που άνθρωπος Θεού υιός έριξε σε αυτήν την γη.
Και δόξασε την δεξιά του πατρός Του.
Και ανύψωσε Αυτήν… και την γυναίκα ανέδειξε ως όμοια με την αριστερά της.
Γέροντας Ιωάννης
http://fwnitwnpaterwn.blogspot.gr/2018/02/blog-post_11.html