Η Απαγορευμένη Ιστορία των Ελλήνων

Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΠΟΥ ΑΠΟΚΡΥΠΤΟΥΝ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΕΛΛΗΝΕΣ!!
Τα κείμενα αυτά θα τα δημοσιεύουμε συνεχώς ώσπου η χριστιανική αίρεση φύγει για πάντα από την χώρα μας και οι πλανεμένοι συμπατριώτες μας από δούλοι του θεού θα γίνουν ελεύθεροι Έλληνες.

Το θεωρούμε χρέος μας προς τους χιλιάδες σφαγιασθέντες Έλληνες προγόνους μας από τους χριστιανούς.

Αυτή είναι η αλήθεια έτσι έγιναν οι προγονοί μας χριστιανοί και ΟΧΙ από το ΣΑΟΥΛ (ΠΑΥΛΟ) που μας λένε οι ρασοφόροι και οι αυλικοί τους.
Η ιστορία έχει δείξει ότι ο τόπος μας, όσες φορές αποζητάει την αναγέννηση του, την κάθαρση του, στρέφεται πίσω, στο παρελθόν του, στην απώτερη ιστορία του. Σήμερα φαίνεται ότι συμβαίνει το ίδιο και μάλιστα η στροφή που παρατηρείται σήμερα έχει ως θέμα του την σχέση Ελληνισμού και Χριστιανισμού. Το ιερατείο της ορθοδοξίας μιλάει για ελληνοχριστιανικό πολιτισμό και μάλιστα θεωρεί ότι ο χριστιανισμός αποτελεί συνέχεια του ελληνισμού τον οποίο διαδέχθηκε όταν εμφανίσθηκε ο χριστιανισμός στον ελληνικό χώρο.

Η επίσημη άποψη από πλευράς κρατικής εξουσίας λέει ότι ο Ελληνισμός επέζησε χάρις στο Χριστιανισμό, ο οποίος στους μαύρους αιώνες της σκλαβιάς κλπ όμως ουδέν ψευδέστερο τούτου γιατί η πραγματικότητα είναι πολύ διαφορετική. Η σχέση Ελληνισμού και Χριστιανισμού υπήρξε μια ΟΛΕΘΡΙΑ σχέση που οδήγησε στην ολοσχερή καταστροφή του Ελληνισμού από τον Χριστιανισμό.

Το θέμα αυτό ήταν απαγορευμένο μέχρι σήμερα και γνωστό μόνο σε όσους μπορούσαν να έχουν πρόσβαση σε ξενόγλωσση και σπάνια βιβλιογραφία. Η απαγόρευση προερχότανε τόσο από το ορθόδοξο ιερατείο όσο και από την πολιτική ηγεσία του τόπου που στην ουσία είναι κι αυτή υποχείριο του ιερατείου της ορθοδοξίας είτε διότι και αυτοί φοβούνται να εκφραστούν ελεύθερα διακυβεύοντας την πολιτική τους υπόσταση είτε διότι είναι κι αυτοί φανατικοί χριστιανοί που εν ονόματι της ορθοδοξίας θέτουν σε δεύτερη μοίρα την ελληνική τους υπόσταση.

Όμως, επειδή έτυχε να γεννηθούμε στην Ελλάδα κι επειδή αυτός ο τόπος δημιούργησε έναν πολύ σπουδαίο πολιτισμό, πρέπει να αισθανόμαστε θλίψη στη σκέψη ότι φανατικοί χριστιανοί κατέστρεψαν, έσφαξαν, έκαψαν κι έκαναν ότι μπορούσαν, επί αιώνες, με αποτέλεσμα ένα απειροελάχιστο τμήμα της κληρονομιάς των προγόνων μας να διασωθεί από το μένος τους.

Πρέπει να θλιβόμαστε γιατί μεγαλώσαμε και μορφωθήκαμε ιστορικά, διδασκόμενοι λεπτομερώς Ρωμαϊκή και Βυζαντινή ιστορία, χωρίς ίχνος αναφοράς στην Ελλάδα. Σαν να μην υπήρξε η πατρίδα μας για χίλια πεντακόσια και πλέον χρόνια. Συνεπώς ανακύπτει ένα απλό το ερώτημα: τι συνέβαινε στην Ελλάδα επί Μ. Θεοδοσίου, επί Ιουστινιανού κλπ; Καλοί οι πόλεμοι του Βυζαντίου σε Δύση και Ανατολή, κάλλιστοι ο Βελισάριος και ο Ναρσής, αλλά τι γινόταν στην Πελοπόννησο, στη Στερεά, στην Αθήνα, στα νησιά; Ποτέ δεν μας δίδαξαν.

Οι ιστορικοί μας βρίσκονταν (και βρίσκονται) σε αφασία ενώ οι κυβερνήσεις ασφαλώς επιδίωξαν να αποκρύψουν όσα έγιναν εκείνα τα χρόνια στην Ελλάδα. Αλλιώς, ο Χριστιανισμός ως «θρησκεία της αγάπης» θα βρισκόταν σε πολύ, μα πολύ δυσχερή θέση απέναντι στους Έλληνες. Θα αναφέρουμε στη συνέχεια τέσσερα βιβλία, τα οποία ρίχνουν λίγο φως σ’; αυτά το 1500 χρόνια:

1. Διαμ. Κουτουλά. Το Βυζάντιο έναντι των Ελλήνων Εθνικών. Εκδόσεις ΔΙΟΝ, Θεσσαλονίκη 1998.

2. Λιβανίου. Υπέρ των Ελληνικών Ναών. Εκδόσεις ΘΥΡΑΘΕΝ ΕΠΙΛΟΓΗ, Θεσσαλονίκη 1998.

3. Ιουλιανού. Εκδόσεις ΘΥΡΑΘΕΝ ΕΠΙΛΟΓΗ, Θεσσαλονίκη 1997.

4. Maria Dzielska. Υπατία η Αλεξανδρινή. Εκδόσεις ΕΝΑΛΙΟΣ, Αθήνα 1997.

Τα βιβλία αυτά αναφέρονται ακριβώς στις μαύρες μέρες του Ελληνισμού στα χρόνια του Βυζαντίου. Γιατί δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι η Ελλάδα κατακτήθηκε από τους Ρωμαίους, οι Έλληνες έγιναν Ρωμαίοι πολίτες (από εκεί προέρχεται και το «Ρωμιός») κι ότι το «Βυζάντιο» είναι η Ανατολική Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία που ονομάστηκε Βυζάντιο για να «χρυσώσει το χάπι» για μας τους Έλληνες. Επομένως, σε ότι αφορά την Ελλάδα, το Βυζάντιο (ή το ορθότερο Ανατολική Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία) ήταν κατακτητής. Κι έτσι συμπεριφέρθηκε. Ανυπολόγιστες οι καταστροφές, οι διωγμοί, οι εξανδραποδισμοί, οι ισοπεδώσεις των ναών, οι διώξεις κλπ που προκλήθηκαν από τους Ρωμαίους κατακτητές του Βυζαντίου. Κι όλα αυτά από αυτοκράτορες που συχνά αποκαλούμε (εμείς!!!) Μεγάλους. Με εξαίρεση έναν.

Τον περίφημο Ιουλιανό που, τι ειρωνεία, η επίσημη ιστορία αποκάλεσε «παραβάτη» και «αποστάτη». Αυτός ο παραβάτης και αποστάτης ήταν εκείνος που πρόσφερε στον Ελληνισμό την τελευταία του αναλαμπή. Θα έπρεπε ακόμα, αντί να διδάσκομαι με τόσες λεπτομέρειες το συγκινητικό δράμα των πρώτων Χριστιανών στις ρωμαϊκές αρένες, να διδάσκομαι παράλληλα τους φρικιαστικούς διωγμούς των «Εθνικών» Ελλήνων (Έλληνες είμαστε!) από τους Χριστιανούς, όταν αργότερα ο Χριστιανισμός έγινε πλέον καθεστώς.

ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ ΤΟΥ Δ. ΚΟΥΤΟΥΛΑ
Στο μικρό βιβλίο αλλά σημαντικό του κ. Δ. Κουτουλά δίνεται με συντομία η περίοδος 4ος-6ος αιώνας μ.Χ., και μάλιστα μόνο σε ότι αφορά τη βυζαντινή αυτοκρατορική πολιτική απέναντι στους Έλληνες. Σημειώνουμε εδώ από τον πρόλογο του συγγραφέα: «Η πλειοφηφία των Ελλήνων της κυρίως Ελλάδας καθώς και μεγάλο τμήμα του Ελληνισμού της Μικράς Ασίας και της Αιγύπτου παρέμεινε πιστό στο Δωδεκάθεο, στη λατρεία της Ίσιδος, του Σέραπι ή στον Μιθραϊσμό και μόνο δια πυρός και σιδήρου απαρνήθηκε την πατρογονική πίστη του και ύστερα από πολλούς αιώνες προσχώρησε στο Χριστιανισμό. Οι διωγμοί των Ελλήνων Εθνικών στο Βυζάντιο υπήρξαν απηνείς, ιδιαίτερα στα χρόνια του Μ. Θεοδόσιου και του Ιουστινιανού. Μεγάλα ονόματα εθνικών ελλήνων φιλοσόφων και επιστημόνων βρήκαν οικτρό θάνατο στα χέρια των χριστιανών διωκτών τους, όπως η φιλόσοφος Υπατία, ο νεοπλατωνικός Σώπατρος κλπ»

ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ ΓΙΑ ΤΟ ΛΙΒΑΝΙΟ
Ο Λιβάνιος υπήρξε ο πολυγραφότερος συγγραφέας της αρχαιότητας και ίσως όλων των εποχών. Σώζονται 1560 επιστολές του και δεκάδες λόγοι του αλλά μην περιμένετε να τα βρείτε στη γλώσσα του και γλώσσα μας. Ο Λιβάνιος δεν είναι καλοδεχούμενος από τους ρωμιούς. Γεννήθηκε το 314 μ.Χ στην Αντιόχεια και σπούδασε στην Αθήνα της οποίας είχε όνειρο να αντικρίσει «καπνό αναθρώσκοντα». Επέστρεψε στην Αντιόχεια όπου ίδρυσε σχολή η οποία επί 40 χρόνια είχε τη μεγαλύτερη φήμη στην αυτοκρατορία. Μαθητές του υπήρξαν ο Μέγας Βασίλειος και ο Ιωάννης ο Χρυσόστομος. Ο πρώτος διατηρούσε πάντα το σεβασμό για το δάσκαλο του.

Ο δεύτερος, όμως, δεν υπήρξε καθόλου «Χρυσόστομος» απέναντι στο Λιβάνιο. Το 362 μ.Χ, αντιδρώντας στον αυτοκράτορα Ιουλιανό, χριστιανοί έκαψαν το ναό του Απόλλωνα, στο προάστιο Δάφνη της Αντιόχειας. Ο Λιβάνιος υποστήριξε ότι τη φωτά έβαλε ανθρώπινο χέρι, ενώ ο Ιωάννης Χρυσόστομος θεώρησε ότι τη φωτά έβαλε ο Θεός. Άλλωστε, ένα από τα σημαντικότερα επιχειρήματα των χριστιανών που κατέστρεφαν τους αρχαίους ναούς ήταν ότι, παρά την πράξη τους, οι θεοί τους άφηναν ατιμώρητους. Επομένως, αυτοί οι θεοί δεν υπήρχαν. Απαντώντας, λοιπόν, στο Λιβάνιο, ο Χρυσόστομος τον αποκαλεί «ω μιαρέ ω ληρόσοφε άθλιε και ταλαίπωρε».

Στο βιβλίο αυτό θα βρείτε το αρχαίο κείμενο και μετάφραση των έργων του Λιβάνιου: θρήνος για τον Ιουλιανό, Υπέρ των Ελληνικών Ναών και Προς αυτούς που τον είπαν κουραστικό. Στο Υπέρ των Ελληνικών Ναών, που ο Λιβάνιος απευθύνει το 386 μΧ στον αυτοκράτορα Θεοδόσιο, ικετεύει σπαρακτικά για τη διάσωση του ελληνικού πολιτισμού. Κι αυτά συμβαίνουν μόλις 15 χρόνια μετά τη Μεγάλη Σφαγή των Ελλήνων, για την οποία ο χριστιανός χρονογράφος Σωζομενός γράφει: «Όλοι σχεδόν οι Ελληνιστές θανατώθηκαν δόθηκε διαταγή να καούν και άλλοι να σκοτωθούν με το ξίφος. Και κοντά σ’ αυτούς, για τον ίδιο λόγο, σ’ ολόκληρη την επικράτεια έχασαν τη ζωή τους όσοι λάμπρυναν τη φιλοσοφία Αλλά έχαναν τη ζωή τους ακόμα και άνθ»»ωποι που δεν ήσαν καν φιλόσοφοι και που απλώς φορούσαν ρούχα ίδια με των φιλοσόφων».

Το κείμενο Υπέρ των Ελληνικών Ναών, του Λιβάνιου αποτελεί τη συγκλονιστικότερη στιγμή της ελληνικής ιστορίας. Ένας πολιτισμός που επί χίλια χρόνια λάμπρυνε την ανθρωπότητα, εκπροσωπείται πλέον από έναν 80χρονο γέροντα που βλέποντας τα πάντα να γκρεμίζονται, στην κυριολεξία, γύρω του, ορθώνει το ανάστημα του προς τον αυτοκράτορα Μέγα Θεοδόσιο, τον ηθικό αυτουργό των ανυπολόγιστων καταστροφών. Στέγασε, του φωνάζει, δημόσιες υπηρεσίες, μην τα γκρεμίζεις!

Αλλά η σφαγή τελειωμό δεν είχε. Πάμε στο 529 μ.Χ, επί Ιουστινιανού. Γράφει ο, χριστιανός επίσης, χρονογράφος Ιωάννης Μαλάλας τα εξής: «Τη χρονιά αυτή, έγινε μεγάλος διωγμός των Ελλήνων. Πολλών οι περιουσίες δημεύτηκαν. Ανάμεσα τους έχασαν τη ζωή τους οι (ακολουθούν ονόματα). Όλα αυτά προκάλεσαν μεγάλο φόβο. Ο ίδιος βασιλιάς (ο Ιουστινιανός) όρισε να μη πολιτεύονται οι ελληνίζοντες, στους οποίους δόθηκε τρίμηνη προθεσμία να ασπαστούν την ορθόδοξη πίστη». Είναι ίσως χαρακτηριστικό ότι το Ανάθεμα εναντίον αυτών που μελετούν διεξοδικά τα ελληνικά μαθήματα που εξαπολύθηκε το 787μΧ στη Σύνοδο της Νίκαιας, εξακολουθεί μέχρι και σήμερα να διαβάζεται ανελλιπώς στις εκκλησίες, την Κυριακή της Ορθοδοξίας!

Λίγα χρόνια μετά από την προσπάθεια του Λιβάνιου να διασώσει τον ελληνικό πολιτισμό από το μένος του Μ. Θεοδοσίου, επί αυτοκράτορας Αρκαδίου 395-408, εισβάλλει εντέχνως κατευθυνθείς στην Ελλάδα ο Γότθος Αλάριχος (396-399), χριστιανός το θρήσκευμα, ακολουθούμενος από χιλιάδες μοναχούς. Ο αρχηγός της φρουράς στις Θερμοπύλες, κι αυτός χριστιανός, αφήνει ελεύθερη τη διέλευση. Ολόκληρη η Στερεά Ελλάδα καταστράφηκε ολοσχερώς, πλην της καλά οχυρωμένης Αθήνας. Το ιερό της Ελευσίνας παραδόθηκε στη φωτιά, μαζί με τους ιερείς. Στη συνέχεια, οι φανατικές ορδές πέρασαν στην Πελοπόννησο. Ο ευνούχος Ευτρόπιος, φανατικός χριστιανός, υπαγόρευσε στον Αρκάδιο, το 396, νόμο με τον οποίο διετάσσετο η κατεδάφιση όλων των ναών που είχαν απομείνει όρθιοι.Ο Ευτρόπιος βοήθησε τον Ιωάννη Χρυσόστομο να γίνει Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως το 398 κι εκείνος, με τη σειρά του, τον γλίτωσε από το θάνατο, κρύβοντας τον στην Αγία Σοφία, ένα χρόνο αργότερα, όταν έπεσε στη δυσμένεια του Αρκαδίου.

ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ ΓΙΑ ΤΟΝ ΙΟΥΛΙΑΝΟ
Ερχόμαστε τώρα στο τρίτο βιβλίο που περιέχει, στο αρχαίο πρωτότυπο και σε μετάφραση, τα έργα Για την απέχθεια προς τα γένια ή Μισοπώγων, Κατά Χριστιανών και Επιστολές, του περίφημου αυτοκράτορα Ιουλιανού. Τα κείμενα είναι μαγευτικά και δεν θα αναφερθούμε σε αυτά. Απλώς, σε επίρρωση όσων γράφουμε στην αρχή του παρόντος σημειώματος, μεταφέρουμε εδώ τις δυο πρώτες παραγράφους από την Εισαγωγή των επιμελητών της έκδοσης:

«Σκεφθήκατε ποτέ πώς θα μπορούσε να γραφτεί η ιστορία της ύστερης Ελληνικής αρχαιότητας από έναν σύγχρονο ιστορικό; Ασφαλώς, αν ο ιστορικός μας δεν περιοριστεί στη μελέτη των όσων έχουν γράφει οι άλλοι συνάδελφοι του, σύγχρονοι ή του πρόσφατου παρελθόντος, όπως Παπαρρηγόπουλος, Gibbon, Κορδάτος κλπ, θα πρέπει οπωσδήποτε να ανατρέξει στις πηγές, δηλαδή στα κείμενα των συγγραφέων της εποχής εκείνης.

Αναρωτιέται όμως κανείς πως θα ήταν δυνατό, ένας ερευνητής που δεν γνωρίζει Λατινικά, Αρχαία Ελληνικά και ξένες γλώσσες, να μελετήσει τις πηγές, όταν τα νέα Ελληνικά είναι η μόνη Ευρωπαϊκή γλώσσα στην οποία δεν έχουν ποτέ μεταφραστεί και εκδοθεί τα περισσότερα έργα των Ελλήνων συγγραφέων της ύστερης αρχαιότητας (Ι). ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΟΥΝ για τους Νεοέλληνες οι Λιβάνιος, Ευνάπιος, Ζώσιμος, Αμμιανός Μαρκελίνος, Αίλιος Αριστείδης, Δίων Κάσσιος και τόσοι άλλοι»

ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ ΓΙΑ ΤΗΝ ΥΠΑΤΙΑ ΤΗΝ ΑΛΕΞΑΝΔΡΙΝΗ
Η Υπατία έμεινε στην ιστορία ως η μεγαλύτερη νεοπλατωνική φιλόσοφος μετά τον Πλωτίνο. Το Μάρτιο του 415 μΧ, στη διάρκεια της Σαρακοστής, ένας όχλος από μοναχούς και παραβολάνους έστησε καρτέρι έξω από το σπίτι της Υπατίας. Τι ήταν όμως οι περιβόητοι «παραβολάνοι»; Η Εκκλησία της Αλεξάνδρειας χρησιμοποιούσε ως σωματοφύλακες, ως «μπράβους» όπως θα λέγαμε σήμερα, χειροδύναμους άντρες χαμηλής μόρφωσης, τους οποίους στρατολογούσε κυρίως από το λιμάνι, με σκοπό να τρομοκρατούν αιρετικούς κλπ. Μόλις έφθασε η Υπατία στο σπίτι της, τα αγριεμένα πλήθη: «την τράβηξαν έξω από την αμαξά της και την έσυραν στην εκκλησία που ονομαζόταν Καισάρειον.

Έσκισαν τα ρούχα της και την κατακρεούργησαν με όστρακα. Όταν κομμάτιασαν το σώμα της, μετέφεραν τα κομμάτια σε κάποιο σημείο που λεγόταν Κιναρώνας και τα έκαψαν.» Όπως αναφέρεται από πολλές πηγές, εμπνευστής και εντολέας της εκτέλεσης ήταν ο ίδιος ο Πατριάρχης Αλεξανδρείας Κύριλλος, ο οποίος ανακηρύχθηκε «άγιος»

loading...

57 thoughts on “Η Απαγορευμένη Ιστορία των Ελλήνων

  1. «Είπατε τω βασιλεί, χαμαί πέσε δαίδαλος αυλά, ουκέτι Φοίβος έχει καλύβαν, ου μαντίδα δάφνην, ου παγάν λαλεούσαν, απέσβετο και λάλον ύδωρ»

  2. ΠΕΣ ΜΑΣ ΚΑΙ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΛΕΑΓΕΤΗ ΣΥΝΕΛΛΗΝΑ

    Ο κώλος της ιέρειας της …Αρτέμιδος…

    Μετάφραση, Δ. Σκουρτέλης

    “'Οσο ο στρατηγός δυνάμωνε την παράταξη κατά μέτωπο και έβαζε σε τάξη τις δυνάμεις του, ένα πουτανάκι, με κουνήματα και σείσματα, να το χαρακτηρίσω με επιείκεια ιταμό και αναιδές, έσκυβε από τα τείχη, έκανε κάτι μαγείες και ξόρκια. Λένε πως οι (εξισλαμισμένοι) Κρητικοί κατέχουν μαντείες και βωμολοχίες και μαγείες που από παλιά είχαν πάρει από τους Μανιχαίους και τον Μωάμεθ. Μα δεν έκανε μόνο αυτά εκείνο το αναιδές και ακόλαστο γύναιο. Αλλά σήκωνε και το ρούχο της πάνω από το συνηθισμένο και γύμνωνε (όλα) τα μέρη του σώματος, και περηφανεύοταν να ειρωνεύεται τον στρατηγό. Τότε, ένας από τους καλούς τοξότες τέντωσε την χορδή και ρίχνει στο ακόλαστο γύναιο, και το έριξε από τους προμαχώνες και έγινε κομάτια αμέσως (πέφτοντας) και ξεφύσηξε την ψυχή της και απέσπασε έτσι την καταστροφή που έπρεπε, εξ αιτίας της ύβρης της.”

  3. ΟΛΑ ΤΑ ΠΑΡΑΠΑΝΩ ΠΟΥ ΓΡΑΦΕΙΣ ''ΑΡΘΡΟΓΡΑΦΕ'' ''ΑΝΩΝΥΜΕ ΟΠΩΣ ΠΑΝΤΑ ΣΕ ΑΥΤΕΣ ΤΙΣ ΠΕΡΙΠΤΩΣΕΙΣ''ΕΧΕΙΣ ΚΑΙ ΕΝΑ ΔΙΚΙΟ ΓΙΑ ΤΟ ΡΕΖΙΛΙΚΙ ΣΟΥ ……

    ΔΥΣΤΥΧΩΣ ΓΙΑ ΣΕΝΑ ΜΑΣ ΤΑ ΕΧΟΥΝ ΓΡΑΨΕΙ ΚΙ'ΑΛΛΟΙ ΤΑ ΓΡΑΦΟΥΝ ΤΑ ΞΑΝΑΓΡΑΦΟΥΝ
    ΚΑΙ ΤΙΠΟΤΑ ΔΕΝ ΑΛΛΑΖΕΙ ΥΠΕΡ ΣΑΣ

    ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΕΡΕΥΝΑΣ ΣΕ ΟΛΟ ΤΟ ΚΟΣΜΟ
    ΟΙ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΙ ΟΛΗΣ ΤΗΣ ΥΦΗΛΙΟΥ ΕΧΟΥΝ ΤΗ ΠΡΩΤΟΠΟΡΙΑ ΠΟΥ ΑΝΤΙΠΡΩΣΟΠΕΥΕΙ ΤΟ ΕΝΑ ΤΡΙΤΟ ΤΟΥ ΠΑΓΚΟΣΜΙΟΥ ΠΛΗΘΥΣΜΟΥ ΜΕ ΣΥΝΕΧΗ ΑΝΟΔΟ "ΠΑΡΑ ΤΙΣ ΣΥΝΕΧΗΣ ΦΙΛΟΤΙΜΕΣ ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΕΣ ΣΑΣ ΓΙΑ ΤΟ ΑΝΤΙΘΕΤΟ" ΣΤΟ ΟΠΟΙΟ ΔΕΝ ΑΝΑΓΡΑΦΟΝΤΑΙ ΟΙ ΚΡΥΠΤΟΧΡΙΣΤΙΑΝΟΙ ΠΟΥ ΖΟΥΝ ΣΕ ΙΣΛΑΜΙΚΑ ΚΡΑΤΗ ΚΑΙ ΦΟΒΟΥΝΤΑΙ ΤΙΣ ΔΙΩΞΕΙΣ

    ΜΕ ΛΙΓΑ ΛΟΓΙΑ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΙ ΚΑΤΕΧΟΥΝ
    ΤΟ 32,52%

    ΟΙ ΙΣΛΑΜΙΣΤΕΣ ΤΟ 23,5%

    ΟΙ ΙΝΔΟΥΙΣΤΕΣ ΤΟ 19%

    ΟΙ ΒΟΥΔΙΣΤΕΣ ΤΟ 7%

    ΚΑΙ ΕΣΥ ΚΑΙ ΟΙ ΟΜΟΙΟΙ ΣΟΥ ΑΡΘΡΟΓΡΑΦΕ
    ΓΡΑΦΕΤΕ ΤΙΣ ΑΡΛΟΥΜΠΕΣ ΣΑΣ ΕΤΣΙ ΧΑΛΥΒΔΩΝΕΙ ΠΙΟ ΠΟΛΛΗ Η ΠΙΣΤΗ ΤΩΝ ΑΝΘΡΩΠΩΝ ΕΚΕΙ ΠΟΥ ΠΙΣΤΕΥΕΙ Ο ΚΑΘΕΝΑΣ

  4. xaxaxaxaxaxaxa
    παλι η ιδια και η ιδια προπαγανδα εναντιον του χριστιανισμου απο το δημοκρατικο μπλογκ

  5. Οι “Έλληνες” δεν ήταν χαζοί όπως οι Χριστιανοί, να πιστεύουν σε θαυματουργές Εικόνες.
    Είχαν επιστημονική μέθοδο.
    Τον “διαγνώμονα” (όπως τον έλεγαν) Ηραΐσκο.

    Αυτός, εκεί, στην Αλεξάνδρεια, μπορούσε άσφαλτα να καταλάβει αν το άγαλμα είχε μέσα του θεό ή όχι.
    Γιατί, σαν αισθάνονταν τον θεό στο άγαλμα, πηδούσε ολόκληρος, σωματικά και ψυχικά.
    Έτσι “πιστοποίησε” το “απόρρητο” άγαλμα του Αιώνος, που είπαν πως είναι και του Όσιρι και του Άδωνι.
    (πόσο θα πήδηξε αισθανόμενος τρεις θεούς άραγε;)

    Επίσης, αν έβλεπε καμιά “ακάθαρτη” γυναίκα τον έπιανε πονοκέφαλος.

    (Σ.Σ. Σιγά τα λάχανα. Κι εμένα με πιάνει.)

    Ο Ηραΐσκος γεννήθηκε σαν το Ώρο, με το δάχτυλο στο στόμα, και χρειάστηκε εγχείρηση για να το βγάλει.
    Θεϊκό σημάδι.
    Τέλος πάντων, αυτά μαρτυρά ο μέγας “φιλόσοφος” Δαμάσκιος, ξέρετε, ένας από αυτούς που “έδιωξε” ο Ιουστινιανός από την Αθήνα… Καλά δεν τους έκανε;

    http://skourtdim.blogspot.com/search/label/%CE%99%CE%BF%CF%85%CF%83%CF%84%CE%B9%CE%BD%CE%B9%CE%B1%CE%BD%CF%8C%CF%82

  6. Ο Βυζαντινός Αυτοκράτορας λύνει τις (αιώνιες) διαφορές μεταξύ των ελληνικών πόλεων…

    Ο Βυζαντινός Αυτοκράτορας Θεοδόσιος ο Β΄ λύνει τις διαφορές των ελληνικών πόλεων καλώντας τες σε συνέδριο.
    Προφανώς οι Έλληνες ήταν ακόμα μια φορά έτοιμοι να πολεμήσουν μεταξύ τους, αδιαφορώντας για τον δήθεν διωγμό της πάτριας θρησκείας τους που έχει πια γίνει πιπίλα.
    Ευτυχώς που ήρθαν οι Βυζαντινοί Αυτοκράτορες και μας έκαναν κράτος, και σταματήσαμε να σφαζόμαστε μεταξύ μας!

    Γνήσια επιγραφή της εποχής, που δεν έχει καμιά σχέση με όσα λένε ορισμένοι για διωγμούς των Ελλήνων εκείνη την εποχή.

    Οι Έλληνες ευχαριστούν εγγράφως τον αυτοκράτορα.

    Επιγραφή από τα Μέγαρα, 401 μΧ:
    (μετάφραση Δ. Σκουρτέλης)

    “Ευχόμαστε για την σωτηρία, τη νίκη και την αιώνια μετά θάνατον ζωή των δεσποτών του κόσμου Ονώριου και Θεοδόσιου, (παραλείπονται τα πλήρη ονόματα στη μτφρ.) των αιωνίων και νικηφόρων αυτοκρατόρων.

    Οι ελληνικές πόλεις αποφάσισαν μεταξύ τους σε συνέδριο που συγκαλέστηκε επί τούτου στην Κορινθιακή πρωτεύουσα όσο ήταν ανθύπατος ο λαμπρότατος και μεγαλοπρεπέστατος Κλαύδιος Βάριος.

    Το πόσα πρέπει να ανήκουν σε κάθε πόλη και έλυσαν το ζήτημα των ορίων μεταξύ των Βοιωτικών, Ευβοϊκών και Αιτωλικών πόλεων που παρέστησαν στην [πόλη] των Σκαρφιαίων. Το ίδιο έγινε και για τις Πελοποννησιακές [πόλεις] που μαζεύτηκαν στην Κόρινθο, και να γίνει πλέον γνωστό και να παραδεχτούν όλοι τα σύνορα που ορίστηκαν στα Σκάρφεια για [αριθμός ει΄]….”

    Θέλετε κι άλλο;
    Το 1415 ανοικοδομήθηκε το τείχος του Ισθμού της Κορίνθου, το "Εξαμίλιον". Τότε ανακάλυψαν μια επιγραφή από την εποχή του Ιουστινιανού:

    "ΦΩΣ ΕΚ ΦΩΤΟΣ ΘΕΟΣ ΑΛΗΘΙΝΟΣ ΕΚ ΘΕΟΥ ΑΛΗΘΙΝΟΥ ΦΥΛΑΞΗ ΤΟΝ ΑΥΤΟΚΡΑΤΟΡΑ ΙΟΥΣΤΙΝΙΑΝΟΝ ΚΑΙ ΤΟΝ ΠΙΣΤΟΝ ΑΥΤΟΥ ΔΟΥΛΟΝ ΒΙΚΤΟΡΙΝΟΝ ΚΑΙ ΠΑΝΤΑΣ ΤΟΥΣ ΕΝ ΕΛΛΑΔΙ ΟΙΚΟΥΝΤΑΣ ΤΟΥΣ ΕΚ ΘΕΟΥ ΖΩΝΤΑΣ"

  7. Ο Σαλμωνέας ήταν ο βασιλιάς της πόλης Σαλμώνη που ο ίδιος έκτισε κοντά στον ποταμό Αλφειό και καβάλησε το καλάμι πιστεύοντας ότι είναι θεός. Ανέβηκε σε ένα άρμα με μεταλλικούς τροχούς και κρεμασμένα χάλκινα αγγεία γύρω – γύρω, και έριχνε τριγύρω αναμμένους δαυλούς. Οι κάτοικοι νόμισαν ότι ρίχνει κεραυνούς από τον θόρυβο, και τον λάτρεψαν ως θεό. Ο ζηλότυπος Δίας τον κεραυνοβόλησε, και τον έκαψε μαζί με όλους τους υπηκόους του που τον λάτρευαν ως θεό. Ταυτόχρονα κατέστρεψε ο Δίας και την πόλη. Όμως η τιμωρία του Σαλμωνέα, συνεχίστηκε και στον Άδη, όπου ήταν υποχρεωμένος νύχτα μέρα να τρέχει με το άρμα του, χωρίς να μπορεί να σταματήσει. (Πατριδογνωσία Νο 88 σελ. 3162).

  8. Ο Προμηθέας, γιος του Τιτάνα Ιαπετού και της Ωκεανίδος Κλυμένης, μέγας ευεργέτης του γένους των ανθρώπων, τους χάρισε τη φωτιά. (Ησιόδου Θεογονία 565-67). Ο μισάνθρωπος Δίας, επειδή ο Προμηθέας έκανε καλό στους ανθρώπους, τον τιμώρησε με την παρακάτω σαδιστική τιμωρία: Διέταξε τον Ήφαιστο να τον αλυσοδέσει σε έναν βράχο στον Καύκασο, όπου καθημερινά ερχόταν ένας αετός και του έτρωγε το συκώτι, το οποίο δημιουργείτο πάλι τη νύχτα.

    Είναι εμφανής η σαδιστική κατωτερότητα των ειδωλολατρικών θεών των αρχαίων Ελλήνων, από την αγάπη του αληθινού Θεού, του Ιησού Χριστού. Ευχόμαστε κάποτε οι άνθρωποι αυτοί να το καταλάβουν, και να απορρίψουν τους αρχαίους δαίμονες, όπως τους απέρριψαν οι πρόγονοί μας, και δέχθηκαν τη σωτηρία του Σωτήρα μας Ιησού Χριστού.
    Περιττό βέβαια να πούμε ότι η κόλαση δεν συμβιβάζεται με την Μετενσάρκωση που διδάσκουν σήμερα πολλοί Νεοπαγανιστές ως την "κατ' εξοχήν έγκυρη αρχαία θρησκεία των Ελλήνων".

  9. Κατηγορούν τους Χριστιανούς και τους παπάδες για τα παγκάρια των Εκκλησιών οι Νεοπαγανιστές
    Τα παγκάρια των Εκκλησιών ωχριούν μπροστα στο παγκάρι των παπάδων των Δελφών

    Αυτά ήταν τα πραγματικά Δελφικά παραγγέλματα…

    τάδε πόλεις καὶ ἰδιῶται
    ἐπάρ[ξαν]το ταύται τᾶι πυλαίαι.
    Νάξ[ιοι] δραχμὰς τριακοσίας
    πεντήκοντα· ἤνικαν
    Τελεσικράτης Τιμοκλείδου,
    Ἀριστόδημος Αἰσίμου.
    Στρόμβων Νάξιος δραχμὰς δύο.
    Δημαίνετος Νάξιος ἀττικὰς
    δραχμὰς δέκα· τούτου
    αἰγιναῖον δραχμαὶ ἑπτά.
    Τελεσικράτης Νάξιος
    δραχμὰς δύο.
    Ἀριστόδημος Νάξιος
    δραχμὰς δύο.
    Μεσσάνιοι, Λυσίξενο[ς],
    Φίλλις, Κ[․․]θ̣[․․], [Εὐ]ρύ[․․․]ος,
    δραχμὰς ἑβ[δεμήκ]οντα.
    Σωσίβιος Φαρσάλιος
    δραχμάν.
    Ἄνδοκος Λακεδαιμόνιος
    δραχμὰς δύο.
    Λύγδαμις Τραγίλιος
    δραχμὰς ἕξ, ὀβολοὺς τέσσαρας.
    Ναυκρατῖται ἐξ Αἰγύπτου,
    Πυθαγόρας ἤνεικε, δραχμὰς
    τριακοσίας πεντήκοντα.
    Εὔδαμος Συρακόσιος
    δραχμὰς τριάκοντα.
    Σάραυκος Ἀρκὰς δραχμὰς δύο.
    Κότταβος Ἀρκὰς δραχμὰς τρεῖς.
    Εὐρυδίκα Λαρισαία
    δραχμὰς δύο.
    Αἰσχυλὶς Σελινυσία
    δραχμὰς δύο.
    Ἐπίχαρμος Ἀρκὰς δραχμάν.
    Κλεινὼι Φλειησίη
    ὀβολοὺς τρεῖς.
    Ἐχενίκη Φλειησίη
    ὀβολός, ἡμιωβέλιον.
    Κλεονίκα Φλειησίη
    ὀβολός, ἡμιωβέλιον.
    Φιλοστρατὶς Λακεδαιμονία
    ὀβολοὺς τρεῖς.
    Κλεογένης ἀττικοῦ
    δραχμὰς τέσσαρας, τούτου
    αἰγιναῖον δραχμαὶ δύο,
    ὀβολοὶ τέσσαρες.
    Πείσιος ἀττικοῦ δραχμὰς
    τέσσαρας, τούτου αἰγιναῖον
    δραχμαὶ δύο, ὀβολοὶ τέσσαρες.
    ……………………..

  10. Κτήσων ἀττ[ι]κοῦ δραχμὰς
    τέσσαρας, τούτου αἰγιναῖον
    δραχμαὶ δύο, ὀβολοὶ τέσσαρες.
    Θεόδωρος Ἀθηναῖος
    ὑποκριτὰς δραχμὰς
    ἑβδομήκοντα.
    Εὐτέλης δραχμὰς δύο.
    Ἡγήμων ὀβολοὺς τρεῖς.
    Δαμόθεμις Εὐφάνευς
    Φασηλίτας δραχμὰς ἑπτά.
    Ἀρίστων δραχμάν.
    Πάγκων Θηβαῖος δραχμάν.
    Τιμέας Ἀπολλωνιάτης
    δραχμὰς ἑβδεμήκοντα.
    Θρασύ{συ}βουλος {²⁶Θρασύβουλος}²⁶ Θεσπιεὺς
    δραχμάν.

    ————-
    ἐπὶ Ἀργιλίου
    ἄρχοντος, τᾶς
    ὀπωρινᾶς πυλαίς,
    ὀγδόας καὶ δεκάτας,
    ταίδε τᾶμ πολίων
    ἤνικαν τοῦ ὀδελοῦ
    τοῦ δευτέρου·
    Λακεδαιμόνιοι
    δραχμὰς
    τριάκοντα δύο,
    ἤνικε Ἄλκιμος.
    Ματροπολῖται
    Θεσσαλοὶ δραχμὰς
    ἑκατὸν ἴκατι,
    ἤνικεν Ἐπικρατίδας.
    Μάγνητες Κροκαῖοι
    δραχμὰς τριάκοντα,
    ἤνικε Φιλοναύτας.
    Μάγνητες Μεθωναῖοι
    δραχμὰς τριάκοντα
    ἕξ, ἤνικε Φιλοναύτας.
    Μάγνητες Ὀξωνιαῖοι
    δραχμὰς δέκα ἐννῆ,
    τρῖς ὀδελούς,
    ἤνικε Φιλοναύτας.
    Λοκροὶ Ἑσπέριοι
    [δρ]αχμ[ὰς] ἑπτακ
    ατίας
    πεντήκοντ[α],
    ἤνικε Ὀρόγκ[ι]ος.
    Φωκεῖς Τειθρ[ών]ιοι
    δραχμὰς ἑκατὸν
    ἑξήκοντα ἐννῆ,
    ὀδελόν, ἡμιωδέλιον,
    ἤνικε Φιλοκλῆς.
    Φωκεῖς Πε[διε]ῖς
    δραχμὰς τριάκοντα,
    ἤνικε Ἱππόλαος.
    —————
    ἐπὶ Αἰσ[χύλου ἄ]ρχοντος,
    τᾶς [ἠ]ρινᾶς πυλαίας, τρίτας
    καὶ δεκά̣τας, ταίδε τᾶμ πο-
    λίων ἤ[νι]καν τοῦ ὀδελοῦ τοῦ
    δευτέ[ρο]υ.
    Μεγαρε[ῖ]ς, Ἄνδρων, δραχμὰς
    τρισχιλίας τετρακοσίας
    τεσσαράκοντα τέσσαρας.
    Τροζάνιοι δραχμὰς τριακο-
    σίας τρι[ά]κοντα τέσσαρας,
    ἤνικεν Φ[ύ]γων.
    Κυφαρ[ρεῖ]ς, Κόμβος, δραχμὰς
    ἑκατ[ὸν ἑβ]δεμήκοντα.
    ——————
    Ἀπολλων[ιᾶται]
    κριθᾶν μεδίμνους
    φειδωνείους
    τρισχιλίους, ἐκ τού-
    των ἐγένοντο μέδι-
    μνοι δελφικοὶ
    χίλιοι ὀκτακόσιοι
    ἑβδεμήκοντα πέντε·
    τούτου τιμὰ ἐγένετο
    δραχμαὶ τρισχίλιαι
    πεντακόσιαι ὀγδο-
    ήκοντα ἑπτά, τρεῖς
    ὀβολοί, ἡμιωβέλιον·
    τοῦτο δὲ ἄγαγον τᾶι
    αὐτῶν δαπάναι εἰς
    Δελφοὺς ἐπὶ τὰν
    θάλασσαν τοὶ
    Ἀπολλωνιᾶται·
    ἄγαγε τὸ σῖτον
    Αἰνησίδαμος Δελφός,
    Ἀριστοκλείδας
    Ἀπολλωνιάτας.
    κεφάλαιον λήμματος
    ταύτας τᾶ[ς] πυλαίας
    ἐπὶ Α[ἰ]σχύλου δραχμαὶ
    ὀκτα[κ]ισχίλιαι
    πεντα[κ]όσιαι
    τριάκοντα, ὀβολός,
    ἡμιωβέ[λ]ιον.
    ———————-
    ἐπὶ Μ[να]σιμάχου
    ἄρχον[τ]ος, τᾶς ὀπω-
    ρινᾶς πυλαίας,
    τετάρτας [κα]ὶ
    δεκάτας, τα[ίδ]ε τᾶν
    πολίων ἤνικαν
    τοῦ ὀδελοῦ τοῦ
    δευτέρου.
    Τροζάνιοι δραχμὰς
    τριάκοντα τέσσαρας,
    ὀβολοὺς τέσσαρας·
    ἤνικε Θέσσαλος
    Τιμοκλέους.
    Ἐπιδαύριοι δραχμὰς
    χιλίας διακοσίας,
    ὀβολοὺς δύο· ἤνικεν
    Παγκράτης Ἐπικράτεος,
    Δωριεύς.
    Λακεδαιμόνιοι
    δραχμὰς ἑπτακισ-
    χιλίας ἑκατὸν εἴκοσι,
    ὀβολοὺς δύο,
    ἡμιωβέλιον· ἤνικαν
    Ἐχετέλης, Φιλόλαος,
    Ἄλκιμος, Ἀντιλέων.
    Μεγαρεῖς δραχμὰς
    ἑπτακοσίας ἑξήκοντα·
    ἤνικεν Ἄνδρων.
    Κορίνθιοι δραχμὰς
    χιλίας τριακοσίας
    τεσσαράκοντα ὀκτώ·
    ἤνικεν Ἀνδρόμαχος,
    Λαβώτας.
    ———————
    [τάδε] π[όλεις] καὶ
    ἰδιῶται ἐπάρ-
    ξαντο ταύται τᾶι
    πυλαίαι.
    Ὄβαλος Ἀρκὰς
    δραχμάν.
    Ἀλέξιππος
    Ἀρκὰς δραχμάν.
    Εὐάγων Καρύστιος
    ὀβολοὺς δύο.
    Εὐφράνωρ Κυραναῖος
    δραχμὰς δύο.
    Ἄναξις Φωκαιεὺς
    ὀβολόν.
    Ξενότιμος
    Ἡρακλείδα
    Ἡρακλειώτας
    ἐκ τοῦ Πόντου,
    ἰατρός, στατῆρα
    χρυσίου Ἀβυδηνόν.
    Εὐτέλης Ναυκρατίτας
    ἀττικὰς
    δραχμὰς δέκα.

  11. Και η ιστορία της Νιόβης είναι μια ιστορία αλαζονείας θνητού ανθρώπου που προσπάθησε να συγκριθεί με τους θεούς. Η τιμωρία ήρθε θυμίζοντας στους βροτούς πόσο πρόσκαιρη μπορεί να είναι η ευτυχία τους σε αντίθεση με τη διαρκή και αιώνια μακαριότητα των θεών. Περήφανη για την ευγονία της και για την ομορφιά των παιδιών της τόλμησε να συγκριθεί με τη Λητώ που είχε μόνο ένα ζεύγος διδύμων, την Άρτεμη και τον Απόλλωνα. Η οργή της Λητώς κίνησε εναντίον της Νιόβης τα παιδιά της που με τα βέλη τους η μεν Άρτεμη χτύπησε τις κόρες της Νιόβης μέσα στο σπίτι τους, ο δε Απόλλωνας τους γιους της, καθώς κυνηγούσαν στον Κιθαιρώνα. (και Διόδ. Σ. 4.74.3) (Εικ. 1511, 1512, 1513, 1514, 1515, 1516, 1517, 1518, 1519, 1520, 1521, 1522, 1523, 1524, 1525, 1526, 1527, 1528, 1529, 1530, 1531, 1532, 1533, 1534, 1535)
    Για το αν, πόσα και ποια παιδιά σώθηκαν οι πληροφορίες που δίνονται είναι ποικίλες, όπως και για τον αριθμό των παιδιών της Νιόβης. Λεγόταν ότι σώθηκε ένα αγόρι, ίσως ο Αμφίονας, (Εικ. 1536) και μία κόρη που από τον τρόμο της γι' αυτό που συνέβη μπροστά στα μάτια της χλώμιασε τόσο που την μετονόμασαν σε Χλωρίδα· αυτή αργότερα παντρεύτηκε τον Νηλέα. Ο Απολλόδωρος σώζει μια μαρτυρία της ποιήτριας του 3ου αι. π.Χ. από το Άργος, της Τελέσσιλλας, σύμφωνα με την οποία σώθηκαν ο Αμύκλας και η Μελίβοια (άλλο όνομα κόρης που δεν σώζεται από αλλού), ενώ αντίθετα σκοτώθηκε ο Αμφίονας. Στην ομηρική εκδοχή τα παιδιά της Νιόβης έμειναν άταφα για εννέα μέρες με εντολή του Δία που πέτρωσε τους ανθρώπους για να μην βρεθεί ούτε ένας να τους θάψει. Τη δέκατη όμως τα έθαψαν οι ίδιοι οι θεοί σε δύο κοινούς τάφους, έναν για τα αγόρια και έναν για τα κορίτσια. Ο Παυσανίας μαρτυρεί ότι η πυρά των παιδιών του Αμφίονα και της Νιόβης απείχε περίπου μισό στάδιο από τους τάφους και ότι η τέφρα από την πυρά σωζόταν μέχρι τις μέρες του (Παυσ. 9.17.2). Η Νιόβη, σύμφωνα με νεότερη παραλλαγή, άφησε τη Θήβα και πήγε στον πατέρα της Τάνταλο στη Σίπυλο ή στο όρος Σίπυλο, και εκεί, αφού προσευχήθηκε στον Δία, απολιθώθηκε, οι θεοί τη μεταμόρφωσαν σε πέτρα για να τη λυτρώσουν από τον θρήνο της. Όμως από τα μάτια της, δυο βαθουλώματα στην πέτρα, εξακολουθούσαν να τρέχουν δάκρυα νύχτα και μέρα. (Εικ. 1537) (Απολλόδ. 3.4) Όσο για τον πατέρα τους Αμφίονα, αυτός προσπάθησε να εκδικηθεί τον Απόλλωνα βάζοντας φωτιά στον ναό του. Έπεσε και αυτός νεκρός χτυπημένος από τα βέλη του θεού, όπως εξάλλου το συνήθιζε ο Απόλλωνας, τιμωρός της ύβρης των ανθρώπων[40]. Οι πολέμιοι του θεού, όπως η Νιόβη και ο Αμφίονας, συντρίβονται μπροστά στον νέο θεό, η λατρεία του οποίου εξαπλωνόταν.
    Ο Αισχύλος στην ομώνυμη χαμένη τραγωδία του παρουσιάζει τη Νιόβη να στέκεται άκλαυτη και άσιτη μπροστά στον τάφο των παιδιών της για τρεις μέρες, και η αγγειογραφία τη δείχνει να αρχίζει να πετρώνει (Εικ. 1538, 1539, 1540)· ο Σοφοκλής τη θέλει φυγάδα από τη Θήβα στη Σίπυλο, ικέτισσα στους θεούς για να την απαλλάξουν από τον πόνο της, μέχρι που ο Δίας τη μεταμορφώνει· ο Οβίδιος την παρουσιάζει απολιθωμένη να εκσφενδονίζεται από ανεμοστρόβιλο από τη Θήβα στη Σίπυλο και να σχηματίζει βράχο σε μορφή θρηνούσας γυναίκας (Μετ. 6.146-312). Βέβαια, μια περισσότερο ορθολογιστική ερμηνεία θα απέδιδε τον μύθο της μεταμόρφωσης της Νιόβης σε βράχο στο όρος της πατρίδας της στο σχήμα του ίδιου του βράχου, τουλάχιστον από κάποια απόσταση. Σε αυτή την περίπτωση ο αρχικός μύθος της τιμωρίας της Νιόβης συμπληρώθηκε αιτιολογικά. Ο Παυσανίας, αυτόπτης περιηγητής, μαρτυρεί τα εξής:

    Στην κορυφή του θεάτρου [στην Αθήνα] υπάρχει σπήλαιο, επάνω στον βράχο, κάτω από την Ακρόπολη. Εκεί είναι τοποθετημένος ένας τρίποδας [χορηγικό μνημείο του Θρησίλου]. Σε αυτόν παριστάνονται ο Απόλλωνας και η Άρτεμη να σκοτώνουν τα παιδιά της Νιόβης. Αυτή τη Νιόβη την είδα και εγώ με τα μάτια μου, όταν ανέβηκα στο βουνό Σίπυλον. Ο βράχος και ο γκρεμός καθόλου δεν έχουν σχήμα γυναίκας που πενθεί ή κάτι τέτοιο γι' αυτόν που στέκεται εκεί κοντά. Αν όμως απομακρυνθείς, θα νομίσεις ότι βλέπεις γυναίκα δακρυσμένη και θλιμμένη. (Παυσ. 1.21.3)

  12. ΡΕ ΟΥΣΤ !!!!

    Ανθρωποθυσίες και Φρικαλεότητες στην Αρχ. Ελλάδα
    Θρησκείες, Θεοί και παραδόσεις.

    Ο Παυσανίας μας αναφέρει για τα ζωντανά αγάλματα, όπου ήθελαν ανθρώπινο αίμα. Ιδίως το άγαλμα της Ταυρείας Αρτέμιδος, μπροστά στο οποίο γίνονταν οι ανθρωποθυσίες στην Κολχίδα και κατόπι μεταφέρθηκε στην Ελλάδα από την Ιφιγένεια και τον Ορέστη, αναφέρεται σαν αφετηρία αιματηρών τελετών. Λέγεται ότι αυτό διατηρήθηκε στην περιοχή (Αλαί Αραφηνίδες, σημερινή Ραφήνα) στην Αττική, όπου κατά την θυσία για την Ταυροπόλο Άρτεμη χαρασσόταν με μαχαίρι ο λαιμός ενός άνδρα ή στο Ιερό της Ορθίας Αρτέμιδος στην Σπάρτη, όπου μαστιγώνονταν στον βωμό έφηβοι και που κατά την τελετή της μαστίγωσης το κρατούσε η ιέρεια:

    "Εις το μέρος που ονομάζεται Λιμναίον υπάρχει το ιερό της Ορθίας Αρτέμιδος. Το άγαλμα της Ορθίας Αρτέμιδος που έχουν οι Λακεδαιμόνιοι προήλθε από τους βαρβάρους. Αυτοί που βρήκαν αυτό, ο Αστράβακος και ο Αλώπεκος γυιοί του Ίρβου, όταν βρήκαν το άγαλμα αμέσως ****τρελάθηκαν****. Επίσης οι κάτοικοι των συνοικιών της Σπάρτης θυσιάζοντες εις την θεά για να λύσουν διαφορά την οποία είχαν, όχι μόνο δεν την έλυσαν, αλλά και κατέληξαν να σκοτωθούν μεταξύ τους και πολλοί φονεύτηκαν κατά την συμπλοκή γύρω από τον βωμό της θεάς, ενώ όσοι έζησαν πέθαναν όλοι από φοβερή ασθένεια. Και υπάρχει παράδοση ότι έπειτα από το γεγονός αυτό, έκαναν ανθρωποθυσίες στον βωμό και θυσιαζόταν εκείνος στον οποίο έπεφτε ο κλήρος. Ο Λυκούργος κατήργησε το έθιμο αυτό και το αντικατέστησε με μαστιγώσεις εφήβων γύρω από τον βωμό και έτσι γεμίζει με αίμα όταν γίνονται οι μαστιγώσεις. Έτσι εκπληρώνεται η θέληση της θεάς, αφού ο βωμός γεμίζει με ανθρώπινο αίμα.

    Η ιέρεια που κρατάει το ξόανο βρίσκεται εκεί την ώρα της μαστίγωσης. Το ξόανο είναι πολύ μικρό και ελαφρύ, αλλά όταν οι μαστιγωτές χτυπούν ελαφρά κάποιον έφηβο, λόγω της ωραιότητάς του ή του αξιώματός του, τότε το ξόανο γίνεται πολύ βαρύ στα χέρια της ιέρειας. Τότε αυτή κατηγορεί τους μαστιγωτές και φωνάζει ότι πιέζεται από το βάρος εξαιτίας τους. Έτσι το άγαλμα αυτό συνήθισε από τις ανθρωποθυσίες στην Ταυρίδα να ευχαριστιέται από τα αίματα των ανθρώπων. Την Αρτέμιδα οι Λακεδαιμόνιοι την ονομάζουν όχι μόνο Ορθία, αλλά και Λυγοδέσμα, διότι βρέθηκε μέσα σε έναν θάμνο από Λυγαριά, η οποία αφού τύλιξε τα κλαδιά της γύρω από το άγαλμα, το εσήκωσε όρθιο."

    (Παυσανίας Λακωνικά, 3, 16, 10-11).

  13. Αρχαία θρησκοληψία -Και στους θεούς οι Έλληνες ορθοί μιλούνε… Βάρδα μη δουν λαδωμένη πέτρα.

    Ο φιλόσοφος Θεόφραστος (371 π.Χ. – περ. 287/5 π.Χ.) ήταν ο διάδοχος του Αριστοτέλη. Στους “Χαρακτήρες” του, μας δίνει μια ζωντανή εικόνα των δεισιδαιμονιών του “Χρυσού Αιώνα”.

    Α, ναι. Την επόμενη φορά που κάποιος θαυμαστής της αρχαιότητας σας επαναλάβει πως “οι Έλληνες δεν προσκύναγαν τους Θεούς όπως τα χριστιανικά πρόβατα”, τρίψτε του τον Θεόφραστο στη μούρη, παρακαλώ, γιατί αρκετά μας δούλεψε.

    "Η δεισιδαιμονία φαίνεται ότι είναι φόβος προς το θείον. Να τι λογής άνθρωπος είναι ο δεισιδαίμων.
    Κατά την γιορτή των Χοών, αφού πλύνει καλά τα χέρια και ραντίσει όλο το σώμα, βγαίνει από το ιερό κρατώντας φύλλα δάφνης στο στόμα του κι έτσι γυρνάει όλη μέρα.
    Αν δει γάτα στο δρόμο του, δεν προχωρεί πριν περάσει άλλος ή αν ρίξει τρεις πέτρες εκεί που πέρασε η γάτα.
    Αν δει στο σπίτι του φίδι, κι αυτό είναι παρείας, 1 τον Σαβάζιο επικαλείται, 2 αν δε είναι από τα λεγόμενα ιερά φίδια, κτίζει εκεί προσκυνητάρι.
    Περνώντας από τις λαδωμένες πέτρες στα τρίστρατα, χύνει πάνω λάδι με το λαδικό του, γονατίζει και αφού προσκυνήσει φεύγει.
    Αν ένα ποντίκι τρυπήσει το τσουβάλι με το αλεύρι, πηγαίνει στον εξηγητή να του πει τι να κάνει. Αν αυτός του πει να πάει στο δερματοραφέα να το μπαλώσει, δεν ακούει, και τρέχει να θυσιάσει για να εξαγνιστεί.
    Μπορεί να κάνει συνέχεια εξαγνισμούς φοβερούς λέγοντας πως μπήκε στο σπίτι του η (θεά) Εκάτη.
    Αν στο δρόμο του φωνάζουν κουκουβάγιες δεν προχωράει αν δεν ψιθυρίσει 'ανώτερη η Αθηνά΄.
    Δεν πατάει τάφο, δεν σιμώνει νεκρό ή λεχώνα γιατί λέει δεν κάνει να μολυνθεί.
    Την τέταρτη και την έβδομη μέρα (του μήνα) προστάζει να ζεστάνουν κρασί και πάει κι αγοράζει μυρσίνες, λιβάνια, πίτες, γυρνά και περνάει την ημέρα στεφανώνοντας τους Ερμαφρόδιτους.
    Άμα δει κανένα όνειρο, πάει στους ονειροκρίτες, τους μάντεις, τους οιωνοσκόπους να μάθει σε ποιον θεό ή θεά να προσευχηθεί.
    Μια φορά το μήνα πάει στους Ορφικούς για να τελετουργηθεί, με την γυναίκα και τα παιδιά του -αν δεν μπορεί αυτή, πάει με την παραμάνα.
    Πρέπει να είναι και από αυτούς που ραντίζονται με επιμέλεια στη θάλασσα (για εξαγνισμό προφανώς)
    Αν δει κανένα σε τρίστρατο στεφανωμένο με σκόρδα, τρέχει σπίτι, λούζεται, και φωνάζει ιέρειες να τον εξαγνίσουν με σκυλοκρέμμυδο ή με ένα σκυλάκι. (προφανώς θυσιασμένο)
    Ανατριχιάζει και φτύνει τρεις φορές τον κόλπο του αν δει τρελό ή επιληπτικό."

  14. Και έτσι ο Αβραάμ γέννησε τον Ισαάκ λύνοντας το πρόβλημα

  15. Η Ηθική της Παλαιάς Διαθήκης

    Μας έχουν τρελάνει οι παγανιστές με τις ανηθικότητες που αναφέρονται στην Παλαιά Διαθήκη. Σοκάρονται τα παιδιά αυτά, με τις πράξεις των Εβραίων, ενώ οι ανθρωποφαγίες και οι αιμομιξίες της Ελληνικής μυθολογίας τους αφήνουν αδιάφορους.

    Η Παλαιά Διαθήκη, όμως, είναι μια Γραφή για σκεπτόμενους ανθρώπους.
    Ο Θεός υπόσχεται τον παράδεισο στον Αδάμ και την Εύα. Τον απέκτησαν; Όχι, γιατί ήταν ανυπάκουοι και πονηρά σκεπτόμενοι.
    Ο Θεός υποσχέθηκε την Γη της Επαγγελίας στους απογόνους του Αβραάμ. Την απέκτησαν; Όχι, καθόλου, παρά μετά πολλούς αιώνες, για να την χάσουν ξανά, να επανέλθουν, και να την ξαναχάσουν τελικά γιατί …

    -δεν φέροταν με σωστό τρόπο,

    -ήταν ανήθικοι (όπως ακριβώς τους περιγράφουν οι παγανιστές, ας παραδεχτούμε προς χάριν της συζήτησης)

    -και γιατί οι Εβραίοι ΛΑΤΡΕΥΑΝ ΤΑ ΕΙΔΩΛΑ ΟΠΩΣ ΟΙ ΓΝΗΣΙΟΙ ΕΠΑΝΕΛΛΗΝΙΣΤΕΣ. (ωπ, εδώ δεν κάτι δεν πάει καλά με τους γνήσιους Έλληνες…)

    Μην ξεχνάμε πως ο τόσο ανήθικος κατά τους παγανιστές Αβραάμ ήταν αρχικά πολυθεϊστής, Χαλδαίος, και ο γάμος του με την αδελφή του ήταν πολυθεϊστικό και όχι Εβραϊκό έθιμο.

    Μια τυχαία ματιά σε κάποιον, οποιονδήποτε, Προφήτη, μέσα από την Παλαιά Διαθήκη, θα σας πείσει πως αυτή ήταν η συμπεριφορά των Εβραίων, από τους Πατριάρχες, τους Κριτές έως τους Βασιλείς τους, και, σύμφωνα με τους ίδιους τους Προφήτες τους, αυτή η συμπεριφορά των Εβραίων τους οδήγησε στις εθνικές τους συμφορές.

    Ο ίδιος ο Μωυσής καταδικάστηκε, παρά τις προσπάθειές του, να μη πατήσει στην Γη της Επαγγελίας…
    Στην Παλαιά Διαθήκη, λοιπόν, η συμπεριφορά των Πρωταγωνιστών της είναι παράδειγμα προς αποφυγήν και αιτία παραδειγματισμού, και όχι ηθικό πρότυπο.

    Μόνο ηλίθιοι ή εξυπνάκηδες που απευθύνονται σε ηλίθιους μπορούν να ισχυρίζονται το αντίθετο.

    Μόνο ηλίθιοι ή εξυπνάκηδες που απευθύνονται σε ηλίθιους δεν μπορούν να καταλάβουν πως οι Εβραίοι στην Παλαιά Διαθήκη συμπεριφέρονται σαν Παγανιστές, και αυτό δημιουργεί την ηθική τους κατάπτωση…

  16. Μερικά τυχαία παραδείγματα:

    Γράφει ο Ιεζεκιήλ για την Ιερουσαλήμ: «…η ρίζα σου και η γένεσίς σου εκ γης Χαναάν, ο πατήρ σου Αμορραίος και η μήτηρ σου Χετταία…» (ΙΣΤ΄, 3.)
    Στην «Έξοδο», γλιστράει η γραφίδα του συντάκτη: «θεούς ου κακολογήσεις»… Και ο Ψαλμός του Δαυίδ: «Ο Θεός έστη εν συναγωγή θεών εν μέσω δε θεούς διακρινεί»… Αναφορές, δε, σαν την ακόλουθη, βρίσκονται σχεδόν σε κάθε κεφάλαιο:
    «Και οι ηγούμενοι δε του λαού και των ιερέων πολλά ησέβησαν και υπέρ πάσας τας ακαθαρσίας πάντων των εθνών και εμίαναν το ιερόν του Κυρίου το αγιαζόμενον εν Ιερουσαλήμ» (Έσδρας, Α΄, α, 47)

    Ο ιερέας του Ναού «Πασχώρ υιός Εμμήρ, ηγούμενος οίκου Κυρίου», όταν άκουσε τον Ιερεμία να κατηγορεί τους Εβραίους επειδή λατρεύουν άλλους θεούς, «επάταξεν αυτόν και ενέβαλλεν αυτόν εις τον καταρράκτην, [τον πλάκωσε στο ξύλο και τον έριξε στην υδροροή-στέρνα] ος ην εν πύλη οίκου αποτεταγμένου του υπερώου, ος ήν εν οίκω Κυρίου»1

    Ο Ιωσίας διέταξε να βγάλουν από το Ναό τα «σκεύη» της λατρείας του Βαάλ. Η Εβραϊκή παραλλαγή της Βίβλου μιλά για ολόκληρο ξόανο της Αστάρτης («Ασερά»- Χαστορέτ = Αφροδίτης) που βρίσκονταν στο Ναό. Υπήρχαν και Εβραίοι «καδησίμ», υφαντές των πέπλων του αγάλματος της θεάς.2 (όπως υφαίνονταν το πέπλο της Αθηνάς στα Παναθήναια)

    Μαρτυρείται στην Π. Διαθήκη πως ο Σολομών έχτισε ανεξάρτητα ιερά της Ιστάρ.
    «τότε ωκοδόμησε Σαλομών υψηλόν τω Χαμώς, ειδώλω Μωάβ και τω βασιλεί αυτών ει­δώλω υιών Αμμών και τη Αστάρτη βδελύγματι Σιδωνίων»3
    «…και τον οίκον τον επί πρόσωπον Ιερουσαλήμ τον εκ δεξιών του όρους Μοσοάθ, ον ωκοδόμησε Σαλομών βασιλεύς Ισραήλ τη Αστάρτη προσοχθίσματι Σιδωνίων και τω Χα­μώς προσοχθίσματι Μωάβ και τω Μολχώλ βδελύγματι υιών Αμών…»4
    «Και εσέβοντο οι υιοί Ισραήλ την Αστάρτην και Ασταρώθ και τους θεούς των Εθνών των κύκλων αυτών».5 Ποια ήταν η Αστάρτη;
    «Την δε Αστάρτην Φοίνικες την Αφροδίτην είναι λέγουσιν»6
    «Αστάρτη: η παρ’ Έλλησιν Αφροδίτη λεγομένη»7

    Θέλουν και άλλα εδάφια οι απόγονοι του Διός για να καταλάβουν πως οι μισητοί τους Εβραίοι ήταν σαν κι αυτούς, παγανιστές, δηλαδή, και πως αυτή ήταν η αιτία της ανηθικότητάς τους, αλλά και της συνεχούς τιμωρίας τους από τον Θεό;

    Και σαν Χριστιανοί, βλέπουμε πως όλη αυτή η, τραγική κατά βάθος, Ηθική περι -παρα-πλάνηση των Εβραίων, δικαιώνει απόλυτα την Καινή Διαθήκη και την ομολογία του Χριστιανισμού.

  17. ΓΙΑ ΤΑ ΦΡΙΚΤΑ ΠΑΘΗ ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ ΗΜΩΝ ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ ΕΧΕΙ ΝΑ ΜΑΣ ΠΕΙ ΤΙΠΟΤΑ ΤΟ ΣΚΥΛΟΛΟΙ ΤΩΝ ΑΡΝΗΤΩΝ ΔΩΔΕΚΑΘΕΙΣΤΩΝ ΑΛΛΑ ΞΕΧΑΣΑ ΓΙ ΑΥΤΟΥΣ ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ
    ΥΠΑΡΧΕΙ ΜΟΝΟ Ο ΑΙΜΟΜΙΚΤΗΣ ΔΙΑΣ ΚΑΙ ΟΙ ΕΝΤΕΚΑ ΘΕΟΙ ΠΟΥ ΠΗΓΑΙΝΑΝ Ο ΕΝΑΣ ΜΕ ΤΟΝ ΑΛΛΟ ΚΑΙ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΤΟΥΣ

  18. ΕΚΘΕΤΑ ΝΕΟΓΕΝΝΗΤΑ ΣΤΗΝ ΑΡΧΑΙΑ ΕΛΛΑΔΑ. ΤΟ ΜΕΓΑΛΟ ΕΓΚΛΗΜΑ.

    Εγκυκλοπαίδεια “Ελευθερουδάκη” λήμμα “Εκθεσις, αρχαίος ιδιωτικός βίος”

    “Η έκθεσις βρέφους απετέλει κοινωνικόν θεσμόν παρά τοις αρχαίοις. Ο πατήρ. ο αρχηγός της οικογενείας, έχων δικαίωμα ζωής και θανάτου επί των μελών αυτής, απεφάσιζε περί της τύχης του νεογνού. (α)

    Εις τους προϊστορικούς ήδη χρόνους θεοί και ημίθεοι, μόλις γεννηθέντες, είχον εκτεθεί ή απορριφθεί υπό του πατρός: Ο Ζεύς, ο Ήφαιστος, ο Διόνυσος, ο Περσεύς, ο Ασκληπιός, ο Τήλεφος, η Αταλάντη, οι Αμφίων και Ζήθος. Θέματα δε τραγωδιών εγένοντο αι περιπέτειαι των εκθέτων Οιδίποδος και Ίωνος.
    Οι νόμοι δεν απηγόρευον την παιδοκτονίαν, πολλάκις δε και επέβαλλον αυτήν. Εν Σπάρτη, αν το βρέφος εκρίνετο υπό των γερόντων της φυλής ως ασθενικόν, ερρίπτετο εις τους Αποθέτας. (1) Εν Αθήναις, το νεογνόν απετίθετο προ των ποδών του πατρός, αν δε ούτος το ανελάμβανεν εις τας αγκάλας του, τούτο εσήμαινεν ότι το ανεγνώριζεν ως τέκνον του και ήθελε να το αναθρέψη, άλλως το βρέφος εξετίθετο, συνήθως εντός χύτρας, εις τους δρόμους ή εις έρημον τόπον, φέρον ενίοτε διακριτικόν τι σπάργανον ή σημείον δια μέλλουσαν τυχόν αναγνώρισιν. (2)
    Η πτωχεία του εδάφους και ο θεσμός της δουλείας αφ’ ετέρου, ο επιτρέπων την άμεσον και ολογοδάπανον εξεύρεσιν εφήβων και ησκημένων εργατών συνετέλουν ώστε να θεωρείται πολυδάπανον βάρος η επί μακρά έτη ανατροφή και μόρφωσις υπερμέτρου αριθμού ελευθέρων πολιτών.
    Άφευκτος θάνατος ήτο η μοίρα των ούτως εκτεθειμένων βρεφών, σπανίως δε αναφέρεται η περισυλλογή εκθέτου υπό πλουσίου τινός σκοπεύοντος να το αναθρέψει ως μέλλοντα δούλον και σπανιότερον να το υιοθετήσει.
    Μοναδικόν παράδειγμα ελληνικής πολιτείας απαγορευσάσης δια νόμου την έκθεσιν παιδίων αναφέρει ο Αιλιανός (Ποικ. Ιστ. Β, 7) τας Θήβας, ιστορείται δε ότι βραδύτερον, περί το 185 π.Χ., Φίλιππος Ε’ ο Μακεδών εθέσπισεν όπως πάντες οι υπήκοοι αυτού παιδοποιώσι και ανατρέφωσι τα τέκνα των. (3)
    Εν Ρώμη θεμιτή επίσης, υπό τινάς περιορισμούς, εθεωρείτο η υπό του πατρός έκθεσις των ιδίων τέκνων, (4) πρώτος δε ο αυτοκράτωρ Κωνσταντίνος το 305, υπό την επίδρασιν των χριστιανικών διδαγμάτων, διέταξε την εκ του δημοσίου θησαυρού παροχήν τροφών και ενδυμάτων εις τους απόρους γονείς όπως μη εκθέτωσιν τα γεννώμενα τέκνα των. Αλλά ταχέως η μεγάλη αύτη δια το κράτος δαπάνη επήνεγκε την κατάργησιν του μέτρου, επετράπη δε αντιθέτως (329) η εκποίησις των αρτιγεννήτων βρεφών, εν περιπτώσει άκρας ενδείας των γονέων, και μόλις το 374 απηγορεύθη επί ποινή θανάτου η έκθεσις τέκνου, ήν διάταξιν περιέλαβε και ο Ιουστινιανός εν τη υπ’ αριθ. 153 Νεαρά.” (5)

  19. Και έτσι γέννησε η Δημητρα τη Περσεφονη
    πηγε με τον αδερφο της το Δια
    που προηγουμενος ειχε παντρευτει την αδερφη του Ηρα και στο τελος πηγε και με τη κορη του Περσεφονη αφου ειχε μεταμορφωθεισε διαφορα ζωα και πηγε και με τη μανα του

    ασε που σκοτωνε οποιον ηθελε και ξεπατωσε τον ερημο το δεκαπενταχρονο Γνυμηδη ο παιδεραστης ανωμαλος Θεος

  20. Ξεβρακώστε επιτέλους τους απατεώνες παγανιστές.

  21. Ο έλληνας ταυτίστηκε με την ειδωλολατρεία κατηγορία που ήταν αρκετή για να επισύρει την θανατική ποινή: «Επειδή έχουν συλληφθεί μερικοί, οι οποίοι διακατέχονται από την πλάνη των ανοσίων και μιαρών ελλήνων, να διαπράττουν εκείνα που δικαιολογημένα εξοργίζουν τον φιλάνθρωπο θεό… θα υποβληθούν στην εσχάτη των ποινών… Θα παρεμποδίσουμε κάθε μάθημα που διδάσκεται από αυτούς που πάσχουν από την νόσο των ανόσιων ελλήνων… Οι περιουσίες των ανθρώπων αυτών θα δοθούν στο δημόσιο, ενώ οι ίδιοι θα παραδοθούν στην εξορία. Αν κάποιος κρύβεται μέσα στο κράτος μας και πιαστεί να θυσιάζει και να διαπράττει το αμάρτημα της ειδωλολατρίας, θα υποβληθεί στις έσχατες τιμωρίες… Θεσπίζουμε τους ίδιους νόμους για τους αλητήριους έλληνες…» («Ιουστινιάνειος Κώδικας» 1.11.10).

  22. Κατέχουμε βέβαια και μια παγκόσμια πρωτοτυπία ……Άκουσον άκουσον .
    Καταγόμεθα λέει από τους Αρχαίους Έλληνες αλλά προσκυνάμε νυχθημερόν τους ………. προπάτορες μας Χέ χέ χε ή κλαψ κλαψ κλαψ.
    Ναι αυτούς καλέ , τους Αβραάμ , Ησαάκ , Μωϋσή και τους άλλους γίδοβοσκούς της ερήμου.

  23. Οι Νεοέλληνες εκρατήσαμε το σχήμα μόνο από τους Έλληνες. Η μάζα όμως, το πι που λένε οι φυσικοί, είναι καθαρά εβραίικη. Και ο χώρος, το βραύνιπι ή β που λένε οι φυσικοί, μέσα στον οποίο συντελέστηκε η αφελλήνιση των Ελλήνων είναι το χριστιανικό Βυζάντιο. Και ο χρόνος, ο Ιειτιριιβ ή το ΐ που λένε οι φυσικοί, που στη διάρκεια του συντελέστηκε ο εξεβραϊσμός των Ελλήνων είναι από τον καιρό του Θεοδόσιου μέχρι σήμερα. Ο Θεοδόσιος εγκρέμισε τους ναούς, έσπασε τα αγάλματα, έκλεισε τα στάδια, τα θέατρα, τα ελληνικά σχολεία. Όλες τις πηγές που ποτίζανε την ελληνική αντίληψη ζωής. Γι’ αυτό τον εβαφτίσανε Μέγας. Όπως εβαφτίσανε Μέγας και τον προαγωγό του, με τη διπλή σημασία η λέξη, τον Κωνσταντίνο. Τον καίσαρα που έσφαξε τη γυναίκα του και το γιό του. Και τους εβάφτισαν Μέγας, εκείνοι που εβάφτισαν Μέγας και τους Αθανάσιους, τους Βασίλειους, και όσους τέτοιους. Όλοι τους γκρεμιστάδες, παραχαράκτες, αλάριχοι, βάνδαλοι της ελληνικής ιδέας.
    Λιαντίνης

  24. Ο κακουργημός και η εξόντωση του κλασικού Έλληνα από τον εβραιόφρονα χριστιανό εκράτησε από το Θεοδόσιο ως την αυγούστα Ευδοξία. Ως το 843 που έγινε η επίσημη αναστύλωση των εικόνων. Η γιορτή της Ορθοδοξίας που γιορτάζεται κάθε χρόνο από τότε, στο έμπα της άνοιξης, πολύ λαμπρά και με την παρουσία όλης της επιφάνειας του κράτους, ως και οι ξένοι πρεσβευτάδες!, στο θετικό της συμβολίζει το θρίαμβο των χριστιανών. Στο αρνητικό της όμως δηλώνει την τελική κατακρεούργηση κάθε Ελληνικού. Είναι η ταφόπετρα της ελληνικής ιδέας.
    Η τελευταία αντίσταση του μετρημένου «Έλληνα» στο ασιατικό τέρας ήταν ο Λέων Γ’ ο Ίσαυρος. Έξυπνησε ο άνθρωπος ένα πρωί, και είδε το μισό πληθυσμό της χώρας τουρλωτούς παπάδες και παχυμουλαράτους καλόγερους. Τότε, σαν το Χριστό με το φραγγέλιο, σήκωσε αυτό που το λένε Εικονομαχία. Και ετελείωσε με το χαμό του φωτός και το σωσμό του σκότους. Με την Κυριακή της Ορθοδοξίας, ή την ταυτότητα του Νεοέλληνα.

    Έλληνες λοιπόν στο δέρμα. Και Εβραίοι στα κόκαλα και στο αίμα, στην καρδιά, στα άντερα και στη χολή. Ιδού το κλειδί, η αιτία, ο λόγος της εθνικής σχιζοφρένειας.

    Λιαντίνης

  25. Ο σύγχρονος κόσμος βρίσκεται κυριολεκτικά βουτηγμένος σε μία απίστευτη κατάσταση πνευματικής κατάπτωσης. Η πνευματικότητα του σημερινού ανθρώπου είναι συνώνυμη με τον αποκρυφισμό και ολόκληρο το φάσμα του νοσηρού μυστικισμού, ο οποίος εκφράζεται με πληθώρα συγκεκριμένων ρευμάτων και ομάδων. Η πηγή του αποκρυφισμού είναι κοινή και οι ποικίλες ομάδες, συγκοινωνούντα δοχεία, τα οποία δέχονται και παρέχουν αποκρυφιστικό υλικό.
    Δυο τέτοια ρεύματα, από τους κυριότερους εκφραστές του αποκρυφισμού παγκοσμίως, είναι το νεοπαγανιστικό και νεοσατανιστικό φαινόμενο. Επισταμένη μελέτη της ιστορίας τους, των αρχών και των επιδιώξεών τους αποδεικνύει πως τα δύο αυτά μεγέθη, όχι μόνο σχετίζονται μεταξύ τους, αλλά είναι οι δύο όψεις του ιδίου νομίσματος. Πρόκειται για ένα και το αυτό κίνημα με δυο μορφές, διότι ταυτίζονται σχεδόν απόλυτα σε όλες τις θεωρητικές και πρακτικές τους εκφάνσεις. Προέρχονται από την ίδια μήτρα, την αρχαία ειδωλολατρία και υπηρετούν του ίδιους σκοπούς. Δεν είναι τυχαίο ότι και τα δύο αυτά φαινόμενα ανήκουν στο αποκρυφιστικό πλέγμα των ομάδων της «Νέας Εποχής» και είναι από τους πιο φανερούς και γνήσιους εκφραστές του υδροχοϊκού, νεοεποχίτικου πνεύματος[1].
    Αμφότερα στηρίζονται στο πνευματιστικό και αποκρυφιστικό υπόβαθρο των θεοσοφικών αρχών. Άλλωστε η μυστηριώδης θεοσοφική δοξασία περί «Μεγάλης Ιεραρχίας» και «Μεγάλης Λευκής Αδελφότητας» είναι η βάση πάνω στην οποία οικοδομήθηκε η πίστη σε θεούς και δαίμονες στους σύγχρονους καιρούς. Αυτές τις θεοσοφικές οντότητες λατρεύουν και οι μεν και οι δε. Τα τελετουργικά τους είναι πιστά αντίγραφα αρχαίων παγανιστικών μυστηριακών τελετουργιών[2].
    Πρόδρομοι του συγχρόνου αποκρυφιστικού κινήματος υπήρξαν οι πρωτεργάτες του ρομαντισμού και του νεωτερισμού του 19ου αιώνα, οι οποίοι, ως γνωστόν, εμφορούνταν από σαφείς φυσιολατρικές και άρα φιλοπαγανιστικές πίστεις. Από τον Τζον Μίλτων, ως τον Ουγκώ και τον Πωλ Βαλερύ υμνούν το Σατανά «ως προμηθεϊκόν αντάρτην, εις τον οποίον επιβιώνει η αρχαία τραγική ωραιότης»[3]. Ο διαβόητος D.A.F. de Sade, ο οποίος είχε θεοποιήσει τη φύση (φυσιολάτρης παγανιστής), περιγράφει με λεπτομέρειες σατανιστικά όργια της εποχής του από ομοϊδεάτες του. Μέσα στις διαβόητες Hell Fire Clubs (Λέσχες της Φωτιάς της Κόλασης) μαζί με τον αποκρυφισμό και τη μαγεία, καλλιεργήθηκε υπέρμετρα ο παγανισμός[4].
    Ο θεμελιωτής του παγκόσμιου νεοσατανιστικού κινήματος Alister Crowley (1875-1947), ήταν αποδεδειγμένα και παγανιστής. Το 1899 εντάχθηκε στο ροδοσταυρικό τάγμα Golden Dawn (Χρυσή Αυγή), το οποίο αποδεδειγμένα προωθούσε τον παγανισμό, όπου μυήθηκε στον αποκρυφισμό και τη μαγεία. Ο δάσκαλός του, Allan Benett, τον μύησε στα ανατολικά παγανιστικά θρησκεύματα και τον ανατολικό εσωτερισμό. Παράλληλα, ήταν θιασώτης του αιγυπτιακού παγανισμού. Στα 1904 στο Κάιρο και ύστερα από μία μαγική παγανιστική τελετουργία, παρουσιάστηκε στον ύπνο του ο δαίμονας Alwass, με κεφάλι γερακιού, ως ο θεός Ρα, ο οποίος του αποκάλυψε το σατανιστικό «Βιβλίο του Νόμου της Νέας Εποχής» κατά παρότρυνση του αιγυπτιακού θεού Όρου[5]. Ο Crowley λάτρευε το σατανά στο πρόσωπο του θεού Σατούρνου (Κρόνου) και ο πιο αγαπημένος ύμνος του ήταν ο «Ύμνος στον Πάνα» τον οποίο είχε συνθέσει ο ίδιος και τον οποίο έψαλλαν «εις τον σατανιστικόν ναόν του, εν Λονδίνω»[6]. Ξεκάθαρος παγανιστής! Το ίδιο και ο αποκρυφιστής και φίλος του Crowley, Eugen Grosche (1888-1954), ιδρυτής της σατανιστικής οργάνωσης Fraternity Saturni (Αδελφότητα του Κρόνου), λάτρευε το Σατανά ως τον ξεπεσμένο «θεό» Κρόνο.

  26. Διαβάζουμε σε έναν από τους ύμνους της: «Άγιε Saturnus σε επικαλούμαι. Άγιε Κρόνε σε τιμάμε. Άγιε Saturnus σε προσκυνάμε!» [7]. Υπάρχουν επίσης σαφείς μαρτυρίες ότι ο Crowley σχετιζόταν και με το ναζιστικό παγανισμό. «Συνδεόταν με τον Χίτλερ μέσω τρίτων, που ήταν μέλη του μαγικού τάγματος του Ναζισμού» [8]. Οι απίστευτες μυστικιστικές εκδηλώσεις του ναζιστικού κόμματος είχαν αναμφίβολα τη σφραγίδα του νεοσατανιστικού μοντέλου του Crowley.
    Ο ιδρυτής του νεοσατανισμού Anton LaVey (1930-1997) ξεκίνησε από την περιθωριακή φιλοπαγανιστική οργάνωση «Sexual Freedom League» (Λίγκα για τη σεξουαλική ελευθερία) των χίπις της Καλιφόρνιας τη δεκαετία του 1950. Είναι γνωστές οι φυσιολατρικές και φιλοπαγανιστικές πρακτικές αυτών των «επαναστατικών» περιθωριακών ομάδων. Μαζί με τη μάγισσα σύζυγό του Diane (Άρτεμη) και τον διαβόητο αποκρυφιστή Kenneth Anger, ο LaVey ίδρυσε στις 30-4-1966 την «Ordo Templis Satanis», την Εκκλησία του Σατανά και εισήγαγε τον σατανισμό στο Hollywood. Τα λατρευτικά τυπικά της και οι εορτές έχουν σαφέστατες παγανιστικές καταβολές. Μεταξύ των άλλων, στις «εκκλησίες» του Σατανά γίνονται επικλήσεις παγανιστικών θεοτήτων, όπως των ινδουιστικών Κάλι και Σίβα, του Πλούτωνα, του Μολώχ κλπ. [9] Τα αγάλματα και οι παραστάσεις του Μπαθομέτ είναι πανομοιότυπα αντίγραφα των αγαλμάτων του αρχαιοελληνικού θεού Πάνα. Για πολλούς ο ίδιος ο Πάνας λατρεύεται ως Σατανάς στις σατανικές λατρευτικές συνάξεις. Επίσης ο Πάνας θεωρείται κύρια θεότητα στην μαγικοπαγανιστική Wicca[10].
    Η σημερινή «ιέρεια» της «εκκλησίας του Σατανά», στην πόλη San Jose (Σαν Ζοζέ) της Καλιφόρνιας, Μάργκαρετ Γουένλ δηλώνει γουϊκανή νεοπαγανίστρια. Το ίδιο και ο διαβόητος Άγγλος μάγος και παγανιστής Gerald Gardner (1884-1964) υπήρξε ο συνδετικός κρίκος μεταξύ νεοπαγανισμού και νεοσατανισμού. Ο Gardner είναι ο πρωτεργάτης της αναβίωσης του αρχαίου Κέλτικου παγανισμού και ιδρυτής του νεοδρυϊδισμού και του γουϊκανισμού. Το 1940 μυήθηκε στον σατανισμό και τη μαγεία από τη γηραιά μάγισσα Dorothy Chutterburch και το 1946 είχε συνδεθεί με τον αρχισατανιστή Alister Crowley, ο οποίος τον έχρισε τιμητικό μέλος της μυστικιστικής σατανιστικής αδελφότητας «Ordo Templi Orientis» (Ο. Τ. Ο.), της οποίας ιδρυτής ήταν ο Crowley και της οποίας ο παγανιστής Gardner υπήρξε για λίγο καιρό αρχιερέας της.

  27. Ολύμπια κτηνωδία: Στην Επίδαυρο πέταγαν τους ετοιμοθάνατους στον δρόμο.

    Στο «ιερό» θεραπευτήριο του Ασκληπιού στην Επίδαυρο, πέταγαν τους ετοιμοθάνατους και τις ετοιμόγεννες στον δρόμο διότι ο Απόλλωνας (και ο Ασκληπιός που ήταν γιος του) δεν ανέχοταν ούτε τις γεννήσεις ούτε τους θανάτους, ψάξε βρες γιατί…
    Απίστευτες …θεραπευτικές μέθοδοι, και απύθμενη απανθρωπιά της Ολύμπιας θρησκείας!!!
    Την κατάσταση διόρθωσε ένας …Ρωμαίος, αιώνες μετά τον … «Χρυσό Αιώνα», τότε δηλαδή που οι ιερείς του Ασκληπιού πετάγανε τους ετοιμοθάνατους στο δρόμο.

    Αναρωτιέμαι πως μπορεί να έχουμε σαν πρότυπο της σύγχρονης ιατρικής τέτοιες πρακτικές και να ονομάζουμε τα νοσοκομεία μας «Ασκληπιεία». Αναρωτιέμαι πως μπορεί, μερικοί, να μιλάνε ακόμη για «Απολλώνιο πνεύμα» σαν χαρακτηριστικό του πολιτισμού μας.

    Προφανώς το κάνουν όσοι προτιμάνε να ψοφάνε σαν σκυλιά στο δρόμο, και να γεννιούνται εκεί. (Έτσι κι αλλιώς, μπάσταρδα των θεών τους πιστεύουν πως είναι, μια που κανείς Ολύμπιος δεν παντρεύτηκε τα κορίτσια που αποπλάνησε.)

    Δεν με πιστεύετε ε; Ε τότε μπορεί να πιστέψετε τον Παυσανία, στα «Κορινθιακά» του, ειδικά όταν συμπληρώνεται από τον Ηρόδοτο και τον Θουκυδίδη:

    «Στο ιερό άλσος του Ασκληπιού υπάρχουν παντού σύνορα. Δεν επιτρέπεται να πεθάνει κανείς εκεί, ούτε και να γεννήσουν οι γυναίκες μέσα στον περίβολο, σύμφωνα με το ίδιο έθιμο που επικρατεί και στην Δήλο. (Αυτό επιβεβαιώνεται και από τον Θουκυδίδη, 1, 7, «Δήλου γὰρ καθαιρομένης ὑπὸ Ἀθηναίων ἐν τῷδε τῷ πολέμῳ καὶ τῶν θηκῶν ἀναιρεθεισῶν ὅσαι ἦσαν τῶν τεθνεώτων ἐν τῇ νήσῳ», ενώ παλιότερα, επί Πεισιστράτου, ένας χρησμός («Λόγιον» είχε διατάξει την απομάκρυνση των νεκρών από το οπτικό πεδίο του ιερού στο νησί: Ηρόδοτος, [1.64.2] «(ο Πεισίστρατος), πρός τε ἔτι τούτοισι τὴν νῆσον Δῆλον καθήρας ἐκ τῶν λογίων, καθήρας δὲ ὧδε· ἐπ᾽ ὅσον ἔποψις τοῦ ἱροῦ εἶχε, ἐκ τούτου τοῦ χώρου παντὸς ἐξορύξας τοὺς νεκροὺς μετεφόρεε ἐς ἄλλον χῶρον τῆς Δήλου.») [—]
    Πόσα έκανε εκείνος ο συγκλητικός, ο Αντωνίνος στις μέρες μας (δηλ τον Δεύτερο αιώνα Μετά Χριστόν) [—] Γύρω από το ιερό της Επιδαύρου, ο κόσμος υπέφερε, γιατί οι γυναίκες δεν επιτρέποταν να γεννήσουν μέσα στα κτίρια, αλλά και οι άρρωστοι πέθαιναν στην ύπαιθρο. Αυτός όμως (Ο Αντωνίνος) για να το διορθώσει αυτό, έχτισε ένα οίκημα. Εκεί πλέον ήταν αποδεκτό ιερατικά να πεθαίνουν οι άνθρωποι και να γεννάνε οι γυναίκες.»

  28. Ο παγανιστής Gardner θαύμαζε τον σατανιστή Crowley και επηρεάστηκε έντονα από αυτόν. Υπό την επίδρασή του έγραψε το 1949 το βιβλίο «High Magic’s Aid» (Βοήθημα υψηλής μαγείας), που περιείχε μαγικές τελετουργίες στον κερασφόρο θεό Πάνα. Το 1951 ίδρυσε δική του αδελφότητα, όπου εφάρμοζε τις αποκρυφιστικές πρακτικές του Crowley. Το 1953 μύησε στην αδελφότητά του τη διαβόητη αποκρυφίστρια Doreen Valiente, με την οποία διαμόρφωσαν και συστηματοποίησαν τη λεγόμενη γκαρντεριανή παράδοση, δηλαδή την αναβίωση του αρχαίου δρυϊδικού παγανισμού και της μαγικοπαγανιστικής Wicca. Το 1954 εξέδωσε άλλο βιβλίο για την εξέλιξη της μαγείας, με τίτλο: «Witchcraft Today» (Η μαγεία σήμερα), το οποίο είναι η συστηματοποίηση στην ουσία του δρυϊδικού και γουϊκανικού νεοπαγανισμού. Για του λόγου το αληθές, βασικό δόγμα της Wicca είναι ότι η «θρησκεία (και η) μαγεία… (αποτελούν) ένωση»[11]. Το ίδιο και ο βορειοευρωπαϊκός νεοπαγανισμός Azatru είναι κυριολεκτικά βουτηγμένος στη μαγεία και τον αποκρυφισμό[12].
    Μετά το θάνατο του Gardner το έργο του συνεχίζει ο Raymond Buckland (Ρεϊμόν Μπάκλαντ)[13]. Καθοριστικό ρόλο στη διαμόρφωση του αποκρυφιστικού νεοπαγανισμού έπαιξε και ο διαβόητος μάγος σατανιστής Alexander Sanders, ο οποίος διαμόρφωσε, παράλληλα με την γκαρντεριανή νεοπαγανιστική παράδοση, τη λεγόμενη αλεξανδρινή. Στα 1979 η μάγισσα – σατανίστρια από την Καλιφόρνια Στάρχοουκ έγραψε το μπεστ σέλερ «Ο Σπειροειδής Χορός: Μια Αναγέννηση της Αρχαίας Θρησκείας της Μεγάλης Θεάς», μια συστηματική παρουσίαση των γουϊκανικών παγανιστικών τελετουργιών, το οποίο έκαμε πολύ μεγάλη εντύπωση στους αναγνώστες του δυτικού κόσμου και συνέδεσε τον σατανισμό με τον Κέλτικο νεοπαγανισμό.
    Υπάρχουν και άλλα στοιχεία που φανερώνουν τη στενή συνάφεια νεοπαγανισμού και νεοσατανισμού. Οι γεμάτες πάθη και εγκληματικές πράξεις παγανιστικές θεότητες δε διαφέρουν σε τίποτε από τα σατανικά κακοποιά πνεύματα. Ας θυμηθούμε εκείνο το γραφικό του ψαλμωδού ότι «πάντες οι θεοί των εθνών δαιμόνια» (Ψαλμ. 95, 5). Σε όλα τα παγανιστικά πάνθεα είναι εμφανής η δαιμονική υφή των παγανιστικών θεοτήτων. Έστω για παράδειγμα οι Κέλτικες θεότητες, οι οποίες είχαν προκαλέσει φρίκη στους Ρωμαίους και στους Έλληνες. Ο αρχαίος Έλληνας συγγραφέας Λουκιανός μάς διέσωσε πολύτιμες πληροφορίες για το ποιόν των αγρίων και αιμοδιψών δρυϊδικών θεοτήτων!

  29. Το άσβεστο μίσος κατά του αληθινού Τριαδικού Θεού, του Σωτήρος Χριστού, της Εκκλησίας, των Χριστιανών είναι το κοινό στοιχείο νεοπαγανισμού και νεοσατανισμού, καθώς και το άθλιο και βρώμικο οπλοστάσιό τους. Απλή σύγκριση της «The Satanic Bible» του LaVey με τα γραπτά των νεοπαγανιστών αποδεικνύει ταυτότητα δοξασιών και απόψεων.
    Κοινές είναι και οι περί ηθικής αντιλήψεις τους, οι μαγικές τελετουργίες τους, οι μαγικές τελετές καθαρμού και αποκήρυξης του αγίου Βαπτίσματος, οι εορτασμοί των ηλιοστασίων και ισημερινών, η αχαλίνωτη σεξουαλική ελευθερία, καθώς και ο σεξισμός στα τελετουργικά τους όργια. Κοινά είναι και τα σύμβολά τους, όπως το πεντάκτινο άστρο, το οποίο για τους Κέλτες παγανιστές αντιπροσωπεύει τη θεά Morrigan. Πάνω απ’ όλα κοινό στοιχείο είναι η απολυτοποίηση του εγωκεντρισμού και της επιβολής της ατομικής ή ομαδικής δύναμης και θέλησης καθώς και η εωσφορική αντίληψη ότι ο άνθρωπος είναι θεός.
    Η άμεση σχέση νεοπαγανισμού – νεοσατανισμού φαίνεται ξεκάθαρα από τα εξής αξιοπρόσεκτα στοιχεία: Το πρώτο είναι ο κοινός εορτασμός της ετήσιας σατανιστικής εορτής της Halloween, ή Samhain (Σαμέϊν) τη νύχτα της 31ης Οκτωβρίου προς 1η Νοεμβρίου, αρχαία παγανιστική δρυϊδική εορτή, όπως και άλλη αρχαία εορτή του Κέλτικου δρυϊδισμού Balefire (εορτή της φωτιάς). Το δεύτερο είναι πιο σημαντικό. Πολλές νεοπαγανιστικές ομάδες εορτάζουν την εορτή Baltane (Μπαλτέϊν) ή Walburgisnacht (Βαλμπούργειος Νύχτα), κατά την οποία, όπως πιστεύουν, «λύνονται όλες οι μαγικές δυνάμεις»[14]. Ελληνική αρχαιόθρησκη ομάδα επέλεξε (τυχαία;) να εξαγγείλει το καταστατικό της, να καθορίσει τους «ιερούς» της νόμους, και να συστήσει το τελετουργικό της κατά τη «Βαλμπούργειο νύχτα της 30ης Απριλίου, προς 1η Μαΐου 2005». Για όσους δε γνωρίζουν, «Βαλμπούργειος νύχτα» ή «Μπαλτέϊν» είναι η μεγαλύτερη σατανιστική εορτή, κατά την οποία εορτάζεται το φρικτό γεγονός της συστάσεως της «Σατανιστικής Εκκλησίας», κατά τη νύχτα της 30ης Απριλίου 1966 στην Καλιφόρνια των ΗΠΑ από το διαβόητο Antony LaVey![15] Ιδού μικρό απόσπασμα από δημοσιευμένο κείμενο της ομάδας αυτής: «οι νόμοι περί καθαρότητος των ιερών ναών τίθενται τελετουργικώς εν ισχύ και θεωρούνται δημοσίως γνωστοί εκ της Βαλμπουργείου νυκτός του τρέχοντος έτους»![16]

  30. Παραξενευόμαστε όταν διάφοροι νεοπαγανιστικοί κύκλοι αποκηρύσσουν με βδελυγμία τον συσχετισμό τους με τον σατανισμό, φτάνοντας μάλιστα στο σημείο να καταλογίζουν στο Χριστιανισμό την ευθύνη για την πίστη στην ύπαρξη του Σατανά. Μήπως αγνοούν τα παραπάνω στοιχεία; Πάντως, σύμφωνα με τον Μπωντλαίρ «Το ωραιότερο τέχνασμα του Σατανά είναι να μας πείθει ότι δεν υπάρχει»![17]
    Δε χρειάζεται νομίζω μεγαλύτερη προσπάθεια να αποδείξουμε τη στενή σχέση νεοπαγανισμού και νεοσατανισμού. Ο σύγχρονος αποκρυφισμός έχει όνομα, καλείται «Νέα Εποχή»[18] . Το όραμά της είναι η εδραίωση της «Νέας Τάξης Πραγμάτων» σε όλο τον κόσμο, την οποία αποκαλούν οι «αρχαιολάτρες» «Παγκόσμια Συνεργασία Απόλυτα Αναγκαία»[19] και κάποιοι άλλοι «Παγκόσμια Δημοκρατία Ολυμπισμού»[20]. Απώτερος στόχος της είναι ο αφανισμός από προσώπου γης του Χριστιανισμού και η αντικατάστασή του με την (υπό δημιουργία) εφιαλτική και τερατώδη Πανθρησκεία, όπου στη θέση του Αληθινού Τριαδικού Θεού θα λατρεύεται ο Σατανάς, στα πρόσωπα των δαιμονικών παγανιστικών θεοτήτων!

  31. Ο Χριστιανισμός ,όπως και η κάθε Θρησκεία , (και ο δωδεκαθεισμός φυσικά ), είναι η συνωμοσία της άγνοιας ενάντια στην λογική , του σκοταδιού ενάντια στο φως , της υποταγής και της σκλαβιάς ενάντια στην ανεξαρτησία και την ελευθερία , της άρνησης της δύναμης και της ομορφιάς ενάντια στην κατάφαση της χαράς και της δόξας της ζωής.
    Κυριαρχείται από μια βλαβερή δουλική ηθική, την απάρνηση της ζωής, και καταστρέφει όλα τα στοιχεία που δημιουργούν δύναμη και προσωπικότητα.
    Ο Χριστιανισμός είναι θαυμάσια προσαρμοσμένος στην εκπαίδευση δούλων, στην διαιώνιση της δουλικής κοινωνίας εν ολίγοις στις συνθήκες που αντιμετωπίζουμε ως σήμερα.
    Πράγματι δεν θα μπορούσε η κοινωνία να εκφυλιστεί στο τωρινό αποκρουστικό στάδιο, εάν δεν υπήρχε η βοήθεια του χριστιανισμού.
    Οι ηγέτες της γης έχουν συνειδητοποιήσει από καιρό την ισχύ του δηλητηρίου που ενυπάρχει στην χριστιανική θρησκεία. Αυτός είναι και ο λόγος που την καλλιεργούν, για αυτό δεν αφήνουν τίποτα άπραχτο ,ώστε να ενσταλαχτεί στο αίμα των ανθρώπων από τη νηπιακή τόσο ηλικία .Γνωρίζουν πολύ καλά ότι η οξύνοια των χριστιανικών διδαγμάτων είναι μια πιο δυνατή προστασία ενάντια στην εξέγερση και στην δυσφορία από το ρόπαλο και το όπλο.
    Όπως όταν η επιστήμη αντικαθιστά την τυφλή πίστη, η θεολογία χάνει την ισχύ της.
    Αποστόλης Λυμπερίδης

  32. ΟΙ ΚΑΤΑΔΙΚΑΣΘΕΝΤΕΣ ΣΟΦΟΙ ΑΡΧΑΙΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ
    ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΔΩΔΕΚΑΘΕΙΣΤΕΣ ΑΡΧΑΙΟΥΣ ΕΛΛΗΝΕΣ
    *****************************************
    ΦΙΛΟΣΟΦΟΙ ΠΟΥ ΚΑΤΑΔΙΚΑΣΘΗΚΑΝ ή ΚΑΤΗΓΟΡΗΘΗΚΑΝ

    Ο Ξενοφάνης εξορίστηκε, ο Πυθαγόρας έγινε σκλάβος στην Βαβυλώνα, δικάστηκε για αθεΐα και διαφθορά των νέων, αργότερα εξορίστηκε και οι οπαδοί του κάηκαν μέσα στην σχολή τους ζωντανοί, ο Ίππασος εκδιώχθηκε επειδή κοινοποίησε τα απόρρητα της Πυθαγόρειας σχολής και θανατώθηκε με πνιγμό από τους ιερείς και συμπολίτες του, ο Διογένης ο Απολλωνιάτης εκδιώχθηκε στην Αθήνα με την κατηγορία της αθεΐας [ο Φαληρεύς ( Παρ. Διογ. Λαερτ. IX57) μας λέει ότι ο Διογένης κινδύνευσε να διωχθεί στην Αθήνα, διότι θεωρούσε τον αέρα αρχή του παντός, αυτός όμως ο αέρας ήταν πνευματική δύναμη κατ΄ αυτόν που τον ταύτιζε με τον Θεό (Diels. Frg. 51 B 5 – ει του περί φύσεως βλ. 51 Α 8). Ο αέρας του Διογένη είχε νόηση (Αριστο. Ρητορ. 11, 16, σ. 1391 Α’ 10)], ο Ζήνωνας ο Ελεάτης καταδικάστηκε σε θάνατο από τον τύραννο της πατρίδας του, ο Σωκράτης καταδικάστηκε δια ασέβεια διότι κατά την κατηγορία δίδασκε νέες θεότητες στην πόλη της Αθήνας, ο Πλάτωνας αναγκάστηκε να φύγει από την Αθήνα μετά τον θάνατο του Σωκράτη εφόσον το κλίμα ήταν βαρύ ενώ πουλήθηκε και ως σκλάβος από τους Σπαρτιάτες, ο Φιλόλαος εκδιώχθηκε μαζί με άλλους Πυθαγόρειους της Μεγάλης Ελλάδας κατά τον διωγμό τους το 430 π.Χ., ο Ανάξαρχος ο Αβδηρίτης θανατώθηκε από τον Μ. Αλέξανδρο, ο Διογένης ο Κυνικός εξορίστηκε και πουλήθηκε ως δούλος, ο Σπεύσιππος χαρακτηρίστηκε άθεος, ο Αριστοτέλης έφυγε από την Αθήνα διότι κινδύνεψε να κατηγορηθεί για ασέβεια, ο Καλλισθένης ο Ολύνθιος θανατώθηκε από τον Μ. Αλέξανδρο ως συνωμότης, ο Μενέδημος ο Ερετριεύς εξορίστηκε ως ύποπτος για προδοσία, ο Αρίσταρχος ο Σάμιος κατηγορήθηκε για ασέβεια επειδή υποστήριξε το ηλιοκεντρικό σύστημα, ο Ηγησίας εκδιώχθηκε από την Αλεξάνδρεια διότι η διδασκαλία του είχε ολέθρια επίδραση στους νέους, ο Βίων ο Βορυσθενίτης πουλήθηκε ως σκλάβος, Κατά τα ρωμαϊκά χρόνια ο Φίγουλος Πόπλιος Νιγίδιος εξορίστηκε, ο φιλόσοφος Άτταλος διδάσκαλος του Σενέκα εξορίστηκε, ενώ ο διδάσκαλός του κατηγορήθηκε για το ήθος του και εξαναγκάστηκε σε αυτοκτονία, ο Δημήτριος ο Κυνικός εξορίστηκε ένεκα της εχθρικής του στάσης ενάντια στο αυτοκρατορικό καθεστώς, ο Μουσώνιος Ρούφος εξορίστηκε στην Γυάρο και μετά εξαναγκάστηκε σε καταναγκαστική εργασία κατά την προσπάθεια ανοίγματος της διώρυγας της Κορίνθου, ο Επίκτητος πουλήθηκε ως δούλος στην ρώμη και αφού απελευθερώθηκε εξορίστηκε μαζί με άλλους σοφούς από τον αυτοκράτορα Δομιτιανό, ο σοφιστής Θεόδοτος ο Σάμιος θανατώθηκε από τον Βρούτο, ο νεοπλατωνιστής Κλήμης ο Αλεξανδρεύς εκδιώχθηκε από τον Σεπτήμο Σεβήρο μαζί με άλλους χριστιανούς το θρήσκευμα, Ο πλατωνιστής χριστιανός Ωριγένης , αφού ο πατέρας του πέθανε κατά τον διωγμό του Σεπτίμου Σεβήρου, διώκεται και ο ίδιος, φυλακίζεται κατά τον διωγμό του Δεκίου και βασανίζεται ενώ αργότερα πεθαίνει από αυτές τις κακουχίες, ,ο χριστιανός Πάμφιλος , οπαδός του νεοπλατωνικού Ωριγένη φυλακίσθηκε και θανατώθηκε και τέλος ο Λογγίνος ο Κάσσιος, νεοπλατωνικός φιλόσοφος θανατώθηκε άγρια και με αδυσώπητη βαναυσότητα.

  33. Το "Προϊόν του χριστιανισμού " (Περιλαμβανομένης και της ορντοντοξίας ελληναράδες μου )
    Από κοινωνικής, ψυχολογικής, και πάσης απόψεως, στα μέρη όπου επικράτη- σε ο Χριστιανισμός έκανε τα πάντα μαντάρα.
    Προέκυψαν:
    Άνευ προηγουμένου δεισιδαιμονία,
    πόνος, θλίψη, φόβος, τρόμος, αναχωρητισμός, ερημιτισμός,
    ενίοτε ευνουχισμός και στηλιτισμός,
    φόνος, καταστροφή, αθλιότητα, βασανιστήρια, αγραμματοσύνη, αντιεπιστημονικότητα, βρωμιά, απλυσιά, αρρώστια,
    αντιερωτισμός, μισογυνισμός, μυστικοκοπάθεια, νεύρωση, καχυποψία, μισαλλοδοξία, ενοχή, δυστυχία, εκμετάλλευση,
    αιρέσεις, εξοστρακισμοί, αφορισμοί, θρησκευτικοί και μη θρησκευτικοί πόλεμοι, εκατομμύρια αθώα θύματα και όλο το κακό συναπάντημα Τα πράγματα έγιναν τρισχειρότερα από ότι ήταν πριν! Όσον αφορά την ομοφυλοφιλία αυτή πάντα υπήρχε σε όλα τα μήκη και τα πλάτη στα μικρά ποσοστά που η φύση ή η κοινωνική ζωή άφησε να υπάρχει. Ο Χριστιανισμός όμως με την αφύσικη ζωή και ηθική που επέβαλε κατέστρεψε τον ερωτισμό και επολλαπλασίασε την ομοφυλοφιλία.
    Νεοκλής Ρούσος Φιλάδελφος

  34. Κωνσταντίνος ο Μέγας. Ολύμπιος θεός και "εγκληματίας"; Ελληνοκεντρικές απάτες.

    Δεν ξέρατε πως ο Κωνσταντίνος ο Μέγας είχε ανακηρυχθεί θεός από τους Εθνικούς μετά θάνατον; Τόσο χαμερπείς και ραγιάδες ήταν οι "γνήσιοι Έλληνες" τότε…
    Την θεοποίηση του Κωνσταντίνου αναφέρει ο Εθνικός ιστορικός Ευτρόπιος, που ήταν και γραμματέας του Μεγίστου Ιουλιανού του “Έλληνος” που τον λένε και “Αποστάτη” ή “Παραβάτη” .
    Θα ήθελα λοιπόν να μας εξηγήσουν οι σημερινοί Υπατεώνες, πιστοί της "Πάτριας" γιατί κατηγορούν τον Κωνσταντίνο ως εγκληματία, ενώ θα έπρεπε να τον λατρεύουν ως θεό. Αναρωτιέμαι πως και γιατί δείχνονται τόσο ασεβείς.
    Βέβαια, από την άλλη, Ολύμπιος θεός και εγκληματίας είναι έννοιες πολύ ταιριαστές.
    Ευτρόπιος, Breviarium historiae Romanae, X, 8. “Για τον Κωνσταντίνο τον Μέγα”. Τελειώνει τον βίο του έτσι: "[αφού πέθανε] κατατάχθηκε επάξια ανάμεσα στους θεούς"
    Πρωτότυπο Λατινικό κείμενο:
    "Atque inter Divos meruit referri"
    Αγγλική μετάφραση: "He was deservedly enrolled among the gods"

  35. Θα μείνετε κοιμισμένοι σε όλη σας την ζωή, εάν δεν σας λυπηθεί ο Θεός, να σας στείλει κάποιον άλλον.

    Αυτά τα λόγια είπε ο Σωκράτης στην απολογία του, στα ζώα που πίστευαν στο δωδεκάθεο.

  36. Ο «ελληνοχριστιανισμός» ήταν μια χίμαιρα, γέννημα της φαντασίας, ακριβώς εκείνων των κύκλων που ήθελαν να καταπνίξουν την αδέσμευτη ελληνική ψυχή με τις δογματικές θεοκρατικές προσταγές της ζοφερής θρησκείας. Εκείνης της ξενόφερτης θρησκείας που σαν άλλοθι δικαιολογούσε την καταστροφική τους λύσσα εδώ και εκατοντάδες χρόνια.
    Για αιώνες ολόκληρους χλεύαζαν τον ελληνισμό, τον αναθεμάτιζαν και με μανία τον καταδίωκαν και τώρα με τόση υποκρισία έρχονται να πείσουν ότι ελληνισμός και χριστιανισμός ταυτίζεται και ότι δήθεν καρπός της νεοσύστατης ελευθερίας είναι και η δική τους συμβολή!
    Λες και θα μπορούσαμε να ξεχάσουμε τις διώξεις των Ελλήνων, τις καταστροφές των μνημείων και των ιερών, την απαγόρευση της φιλοσοφίας και την συνέχιση της ελληνικής ιδέας σαν πανανθρώπινο σύνθημα ενάντια στον σκοταδισμό που με τον Μεσαίωνα επέβαλε ο χριστιανισμός.
    Ήθελαν πάση θυσία, όχι μόνο να πάρουν μια θέση στο νέο ελληνικό γίγνεσθαι, αλλά καπελώνοντας την Μεγάλη Ιδέα να το παίξουν συνεχιστές, υποκρινόμενοι ότι αυτοί μας έσωσαν!
    Αποστόλης Λυμπερίδης

  37. Δεισιδαιμονίες και μαγεία στην αρχαία Ελλάδα

    Παράλληλα με τις πεποιθήσεις και τις τελετές της επίσημης θρησκείας στην αρχαία Ελλάδα εντοπίζουμε πολύ συχνά δεισιδαιμονίες και τη λατρεία των σκοτεινών δυνάμεων του σύμπαντος. Τα μαγικά κείμενα και οι κατάδεσμοι μαρτυρούν τη δύναμη των μάγων στην αρχαία Ελλάδα. Διώχνοντας το κακό μάτι:Οι δεισιδαιμονίες οδηγούσαν συχνά σε απαγορεύσεις και υποχρεώσεις τους Έλληνες. Κάποιες μέρες του μήνα που θεωρούνταν δυσοίωνες έπρεπε να αποφεύγει κανείς τις σημαντικές εργασίες, όπως η σπορά και ο γάμος. Ακόμη έπρεπε να αποφεύγονται συγκεκριμένες πράξεις που έφερναν δυστυχία στους θεούς, δηλαδή δεν έπρεπε να διασχίσουν ποταμούς χωρίς προηγουμένως να προσευχηθούν , να κόψουν τα νύχια τους κατά τη διάρκεια μίας θυσίας ή να βάλουν μικρό παιδί να καθίσει πάνω σε τάφο. Ακόμη όμως και αν ο αρχαίος Έλληνας απέφευγε όλα τα παραπάνω έτρεμε μήπως πέσει θύμα μαγείας. Για να ξορκίσει το κακό κατέφευγε σε συγκεκριμένες χειρονομίες ή έφτυνε γύρω του και τέλος φορούσε φυλαχτά (περίαπτα) που προμηθευόταν από μάγους με τη μορφή κοσμημάτων (βραχιόλια, μενταγιόν και δαχτυλίδια). Ακόμη υπήρχαν μαγικές πέτρες που είχαν χαραγμένες πάνω τους φράσεις όπως « Καλή τύχη!». Ο Πλάτωνας για το θέμα αυτό είχε πει: «Περιπλανώμενοι τσαρλατάνοι, μάντεις, παρουσιάζονται στην πόρτα των πλουσίων και τους πείθουν πως έχουν δύναμη σταλμένη από τους θεούς. Αν κάποιος έχει έναν εχθρό τον οποίο επιθυμεί να ζημιώσει οικονομικά, κάνουν τα πάντα για να τον βλάψουν, εξαπολύοντας εναντίον του κακά πνεύματα και δένοντάς τον με μάγια».

    Πώς προβλέπεται το μέλλον:Για να απαντήσουν στα ερωτήματα των πελατών τους, οι μάντεις χρησιμοποιούσαν διάφορες τεχνικές που τους αποκάλυπταν το μέλλον: – «Κληρομαντεία», στην οποία χρησιμοποιούσαν κλήρους (πετραδάκια, κομμάτια ξύλου με σημάδια, ανακατεμένα μέσα σε ένα δοχείο),

    – «Ορνιθομαντεία», εξέταση του πετάγματος των πουλιών,

    – «Ονειρομαντεία», ερμηνεία των ονείρων,

    – «Υδρομαντεία», μελέτη σταγόνων λαδιού που ρίχνονταν σε νερό,

    – «Νεκρομαντεία», επίκληση των ψυχών των νεκρών,

    – «Ωοσκοπία», παρατήρηση του τρόπου με τον οποίο έσπαγε ένα αυγό και

    – «Κοσκινομαντεία», που επέτρεπε με την βοήθεια ενός κόσκινου, να ανακαλύψει κάποιος έναν κλέφτη ή να μάθει πώς να γιατρέψει μια άρρωστη αγελάδα.

    Αλλά και η αστρολογία ήταν στη μόδα. Όλα ήταν σημάδια: φυσικές καταστροφές, εκλείψεις, ουράνια φαινόμενα, εκ γενετής αναπηρίες. Οι ερμηνείες δίνονταν από απλούς ανθρώπους κυρίως όμως από μάντεις.
    ………………………………………..

  38. Οι μάγοι

    Ένα ολόκληρο πλήθος «ειδικών» επωφελήθηκε, περισσότερο ή λιγότερο έντιμα, από τους δεισιδαιμονικούς φόβους των ανθρώπων. Μάγοι, περιπλανώμενοι και θορυβώδεις, εντυπωσίαζαν τις αθώες ψυχές με τα μυστηριώδη φίλτρα τους ή τα θεαματικά τους ξόρκια. Οι αρχαίοι Έλληνες γνώριζαν και την περσική μαγεία, που ήταν συνδεδεμένη με την μαντεία, την ιατρική και την αστρολογία. Πολλοί επαγγελματίες της μαγείας ισχυρίζονταν ότι βρίσκονταν υπό την προστασία των ξακουστών Περσών μάγων, για να προσδώσουν κύρος στις μεθόδους με τις οποίες υπότασσαν τους «δαίμονες» στη θέλησή τους. Οι γυναίκες της Θεσσαλίας, που θεωρούνταν ότι φύλαγαν τα μυστικά της μυθικής μάγισσας Μήδειας, είχαν μεγάλη φήμη σε ολόκληρο τον αρχαίο κόσμο.

    Μάγοι και μάγισσες περηφανεύονταν πως μπορούσαν να αλλάξουν τη φυσική τάξη – να σταματήσουν την πορεία του ήλιου, για παράδειγμα ή να κατεβάσουν το φεγγάρι στη γη. Στην πράξη όμως, οι άνθρωποι τους επισκέπτονταν για να ζητήσουν πράγματα πολύ πιο πεζά: να μάθουν το μέλλον, να απομακρύνουν το κακό μάτι, να τους αποκαλυφθεί η θεραπεία κάποιας σοβαρής αρρώστιας, να εξουδετερώσουν έναν πολιτικό ή επαγγελματικό αντίπαλο, να κερδίσουν μια δίκη…. αλλά και να ξανακερδίσουν έναν άστατο εραστή ή να τρελάνουν από έρωτα το αδιάφορο αντικείμενο του πόθου τους.

    Τα συστατικά μιας μαγικής τελετής

    Όσοι πήγαιναν να συμβουλευτούν μάγο ανήκαν κατά κανόνα στα χαμηλότερα κοινωνικά στρώματα. Κάποιες φορές, όμως, άντρες και γυναίκες ανώτερης τάξης δε δίσταζαν να καταφύγουν στα ερωτικά ή θανατηφόρα μάγια, τα μυστικά των οποίων κατείχαν οι μάγοι.

    Η μαγική τελετή δανειζόταν πολλά από τη θρησκεία: ξόρκια και προσφορές στους «δαίμονες», τους συνδετικούς κρίκους ανθρώπων και θεών, εξαγνισμό με νερό ή φωτιά. Οι μάγοι και οι μάγισσες διέθεταν ολόκληρο εξοπλισμό, προορισμένο να εντυπωσιάσει τους πελάτες. Χρησιμοποιούσαν οστά και άλλα μακάβρια αντικείμενα κλεμμένα από τάφους, μαλλιά και κομμένα νύχια αυτού που πρόκειται να πέσει στα δίχτυα τους, κέρινες κούκλες με τη μορφή του θύματος, τρυπημένες με καρφιά. Οι μάγοι έφτιαχναν επίσης κατάδεσμους, λεπτά πλακίδια από μόλυβδο, γκρίζα όπως ο θάνατος. Πάνω τους χαράσσονταν κείμενα που έδεναν το θύμα με τους χθόνιους θεούς, ύστερα το πινάκιο τυλιγόταν σε ρολό και διαπερνιόταν από ένα καρφί. Στη συνέχεια, τοποθετούνταν κρυφά μέσα σε ένα τάφο. Ο νεκρός αναλάμβανε να μεταφέρει το αίτημα στους «δαίμονες».

    Η δύναμη του κειμένου του κατάδεσμου ενισχυόταν με διάφορα τεχνάσματα: επίκληση ξένων θεών, κείμενο γραμένο από τα δεξιά προς τα αριστερά, μυστηριώδης γραφή που συνδύαζε διάφορα αλφάβητα και σύμβολα μυστικιστικά, μαγικές φράσεις αποτελούμενες από γράμματα φαινομενικά ακατανόητα, τρομακτικές μορφές ζώων ή δαιμονικών όντων. Επιπλέον, κυκλοφορούσαν κατάλογοι με τελετές και ξόρκια, με τους οποίους οι μάγοι μετέδιδαν τη γνώση τους.

  39. ΛΙΓΟ ΠΡΙΝ ΠΕΘΑΝΕΙ!!ΟΜΙΛΙΑ ΤΟΥ ΦΟΥΡΑΚΗ Π. ΙΩΑΝΝΗ ΣΤΗΝ ΑΛΣ.Οι ελληνοκεντρικές οργανώσεις και η προώθηση της διχόνοιας μεταξύ των Ελλήνων! Share| Απο την πρώτη στιγμή που βγήκαμε στον "αέρα" σαν blog τονίζαμε συνεχώς οτι οι Ελληνες πρέπει να μένουν ενωμένοι και να μην επιτρέπουν στον εχθρό να σπέρνει ανάμεσά μας διχόνοια.Δυστυχώς ο ελληνισμός υπέφερε χιλιάδες χρόνια εξαιτίας της διχόνοιας. Είχαμε επισημάνει δε, αρκετές φορές, οτι όλες οι οργανώσεις που προωθούν με οποιονδήποτε τρόπο την διχόνοια μεταξύ των Ελλήνων είναι ύποπτες και δεν πρέπει να πέφτουμε σε αυτή τη παγίδα. Ολοι μας έχουμε συναντήσει στην καθημερινότητά μας συνέλληνες, που λένε ούτε λίγο ούτε πολύ οτι "ο Χριστιανισμός φταίει για την κατάντια του ελληνισμού" και οτι πρέπει να επιστρέψουμε στην "πατρώα θρησκεία" μέσω σύγκρουσης Χριστιανισμού και Δωδεκαθέου. Εμείς είμαστε κάθετα αντίθετοι σε τέτοιου είδους συγκρούσεις που μόνο δεινά μπορούν να φέρουν στον ελληνισμό και μηδενικό στην πραγματικότητα όφελος. Θα ήταν τραγικό να επαναλαμβάναμε τα τραγικά λάθη που υπέπεσε ο ελληνισμός στο παρελθόν. Δεν πρέπει να αφήνουμε να μας χωρίζει τίποτα σαν λαό. Ούτε καν οι θρησκείες. Ας μην ξεχνάμε ότι θρησκείες πέθαναν…Ο ελληνισμός όμως παρέμεινε ζωντανός. Στο βίντεο που θα παρακολουθήσετε μιλάει ο κ. Φουράκης, που υπήρξε ένας από τους πρωταγωνιστές του ελληνοκεντρικού κινήματος στις αρχές του. Σίγουρα γνώριζε πολλά για το τι συνέβαινε μέσα στο κίνημα. Σίγουρα θα έπρεπε να μιλήσει νωρίτερα. πηγή http://www.antipliroforisi.tk δείτε όλη την ενδιαφέρουσα συνέντευξη μετά την κρίση αλήθειας που έπιασε τον κύριο φουράκη και είπε τα πάντα για τους μασώνους που εναι σε όλες τις κοινωπολιτικές υψηλές θέσεις στην χώρα μας και πως οργάνωσαν την καταστροφή μας.. ΑΠΟΚΑΛΥΠΤΙΚΟΣ!!ΛΙΓΟ ΠΡΙΝ ΠΕΘΑΝΕΙ!!ΕΙΜΑΣΤΕ ΟΛΟΙ ΑΠΑΤΕΩΝΕΣ!!ΔΕΙΤΕ ΤΟ ΠΡΟΣΕΚΤΙΚΑ!!ΔΕΙΤΕ ΤΙ ΛΕΕΙ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΔΗΘΕΝ ΑΡΧΑΙΟΛΑΤΡΕΣ ΟΥΦΟΛΟΓΙΣΤΕΣ ΔΗΘΕΝ ΑΡΧΑΙΟΘΡΗΣΚΟΥΣ!!!ΠΟΙΟΙ ΟΙ ΣΚΟΠΟΙ ΤΟΥΣ!!! ΝΑ ΠΛΗΞΟΥΝ ΤΗΝ ΕΛΛΗΝΟΟΡΘΟΔΟΞΙΑ!!!(ΚΑΛΟΓΕΡΑΚΗΔΕΣ,ΚΕΡΑΜΥΔΑΣ,ΡΑΔΑΜΑΝΘΥΣ)ΚΑΙ ΑΛΛΟΙ ΠΟΛΛΟΙ ΑΠΟΚΑΛΥΠΤΟΝΤΑΙ ΤΟ ΧΡΗΜΑ ΚΑΝΕΙΣ ΔΕΝ ΤΟ ΑΡΝΕΙΤΕ…ΔΕΙΤΕ ΤΟ ΛΟΙΠΟΝ ΚΑΙ ΑΝΑΡΩΤΗΘΕΙΤΕ..

    κλικ εδώ https://www.youtube.com/watch?v=gY1igEHoqdw&playnext=1&list=PL10786F275AF8BED1
    ΟΜΙΛΙΑ ΤΟΥ ΦΟΥΡΑΚΗ Π. ΙΩΑΝΝΗ ΣΤΗΝ ΑΛΣ.

  40. Στον συγραφέα του άρθρου.

    Αγαπητέ συνελληνα, μη πτοήσαι από τις κακοήθειες και τα ψέματα των δούλων του γιαχβέ.
    Σε παρακαλώ να μας γράφεις τακτικά για την μαυρη σελίδα του Έθνους μας που μας κρύβουν.
    Στην ανάρτηση, βασικά είναι τρία λυσασμένα σκυλιά που ενόχλησες, άρα είσαι στον σωστό δρόμο!

  41. Συγγραφέα νη πτοείσαι είναι
    μαζί σου πλήθος κόσμου!
    ο Ζαγκλάρας ο πουστόγερος
    τσαπελοπνίχτης ψευτοπατεράκης
    η κατσικοκέρατη
    και ο ψώρρας!

    αντε βρε καλή κολιτσίνα
    μέγα πλήθος μέγα πάθος!

    ο διαχειριστής
    του ξυπνήστε ρε

  42. Σε ένα χριστιανικό blog βρίσκομαι
    και κοντράρομαι με προσκυνημένες κατσαρίδες!
    Πήγαινε εσύ σε ένα αριστερό, αθεϊστικό ή δημοκρατικό blog
    και πες για τον γελοίο εβραιοπουστα jushua και να ακούσεις τι και πως.

  43. Ο Χριστιανισμός είναι η κατεξοχήν θρησκεία, επειδή ακριβώς αποκαλύπτει κι υλοποιεί τέλεια την ίδια τη φύση και την ουσία
    κάθε θρησκευτικού συστήματος, δηλαδή, τ η ν απογύμνωση,
    τ η ν υ π ο δ ο ύ λ ω σ η και τον ε κ μ η δ ε ν ι σ μ ό της αν­θρωπότητας, προς όφελος της θεότητας.
    'Οντας ο Θεός το παν, ο πραγματικός κόσμος κι ο άνθρωπος δεν
    είναι τίποτα. Ό ν τα ς ο Θεός η αλήθεια, η δικαιοσύνη, το καλό, η ο­μορφιά, η δύναμη κι η ζωή, ο άνθρωπος είναι το ψέμα, η αδικία, το
    κακό, η ασχήμια, η αδυναμία κι ο θάνατος. Ό ν τα ς ο Θεός ο αφέντης,
    ο άνθρωπος είναι δούλος. Ανίκανος να βρει από μόνος του τη δικαιο­
    σύνη, την αλήθεια και την αιώνια ζωή, δεν μπορεί να τις πετύχει
    παρά διαμέσου της θείας αποκάλυψης. Όπ οιος μιλάει όμως για απο­κάλυψη, μιλάει και για εξ αποκαλύψεως θεόπνευστους μεσσίες, προ­φήτες, παπάδες και νομοθέτες’ κι οι τελευταίοι, μόλις αναγνωριστού­νε σαν αντιπρόσωποι της θεότητας στη γη, σαν άγιοι δάσκαλοι της αν­θρωπότητας, που τους διάλεξε ο ίδιος ο Θεός για να μας οδηγήσουν
    στο δρόμο της σωτηρίας, ασκούν αναγκαστικά απόλυτη εξουσία. Όλοι οι άνθρωποι τους οφείλουν παθητική κι απόλυτη υποταγή' γιατί
    δεν υπάρχει ανθρώπινη λογική ενάντια στη θεία λογική, ούτε επίγεια
    δικαιοσύνη ενάντια στη δικαιοσύνη του Θεού. Ό ντα ς δούλοι του
    Θεού, οι άνθρωποι οφείλουν να είναι, επίσης, δούλοι της Εκκλησίας
    και του Κράτους, σ τ ο μέ τρ ο που το Κ ρ ά τ ο ς ιεροπο ι ε ί τ α ι απ' τ η ν Ε κ κ λ η σ ί α . Τη ν αλήθεια αυτή κατάλαβε
    ο Χριστιανισμός καλύτερα από κάθε άλλη θρησκεία που υπήρξε ή υ­πάρχει, μη εξαιρούμενων ακόμα και των παλιών ανατολικών θρη­σκειών που αγκάλιασαν μόνο μερικά ξεχωριστά και προνομιούχα
    έθνη, ενώ ο Χριστιανισμός φιλοδοξεί ν' αγκαλιάσει ολόκληρη την
    ανθρωπότητα κι αυτή την αλήθεια, απ' όλες τις Χριστιανικές αιρέσεις,
    μόνον ο Ρωμαιοκαθολικισμός μπόρεσε να διακηρύξει και να υλοποιή­σει με απόλυτη συνέπεια. Γι' αυτό, λοιπόν, ο Χριστιανισμός είναι η α­πόλυτη θρησκεία, η τελευταία θρησκεία' και για τον ίδιο λό γο , η Απο-
    στολική και Ρωμαϊκή Εκκλησία είναι η μόνη συνεπής, γνήσια και θεϊ­κη εκκλησία……………. (Θεος και κρατος) MIXAΛ ΜΠΑΚΟΥΝΙΝ

  44. Μάλλον δεν είσαι ειλικρινής, φίλε, και δεν θέλεις να γνωρίζεις την απανθρωπιά της Εθνικής θρησκείας. Σε ενοχλεί όταν βγάζουν στη φόρα τις πομπές τους, όπως κάποιους Χριστιανούς τούς ενοχλεί όταν βγάζουν στη φόρα τις πομπές κάποιων "αγίων" τους. Πιστεύεις ότι οι θεοί των αρχαίων Ελλήνων ήταν καλύτεροι;

  45. Το να ζητάς σύγκριση ποιος θεός είναι καλύτερος, είναι άρρωστο!

    Και η εκβάνθυνση της ερώτησής σου είναι:
    Προσκυνάτε στον Όλυμπο, ή στην jerusalem?
    Λέγεται ο Θεός σου "Απόλλων" Άρτεμις" ή Jahve?

  46. ΤΡΙΚΥΜΙΑ ΕΝ ΚΡΑΝΙΩ…
    ΖΑΓΚΛΑΡΑ ΤΙ ΕΙΣΑΙ ΤΕΛΙΚΑ;
    ΚΡΥΦΟΚΟΥΜΜΟΥΝΑΣ ΠΟΥ ΣΥΧΝΑΖΕΙ ΣΤΑ ΑΘΕΪΣΤΙΚΑ ΑΡΙΣΤΕΡΑ ΜΠΛΟΓΚΣ ΠΟΥ ΒΡΙΖΟΥΝ ΤΟΝ ΧΡΙΣΤΟ ΑΝΑΡΧΟΑΠΛΥΤΟΣ ΤΩΝ ΕΞΑΡΧΕΙΩΝ ΚΑΙ ΟΠΑΔΟΣ ΤΟΥ ΜΠΑΚΟΥΝΙΝ Ή ΕΘΝΙΚΟΣΟΣΙΑΛΙΣΤΗΣ ΚΑΙ ΘΑΥΜΑΣΤΗΣ ΤΟΥ ΧΙΤΛΕΡ;

  47. Ποντικάκι εσύ? Καλημέρα.

    Βασικά θα έπρεπε να σε αγνοήσω, γιατί με κάνεις μια
    προσωπική ερώτηση την στιγμή που ούτε καν όνομα δεν έχεις!

    Αλλά, επιδή έχω βάλει αρχές και κανόνες στην ζωή μου,
    αδιαφορώντας πλήρως πως θα με κρίνουν οι κατώτεροι, σε λέω:

    Είμαι ολοκληρωμένος Εθνικοσοσιαλιστής (αν με ρωτήσεις θα σε εξηγήσω
    το γιατί), και θαυμαστής του Αδόλφου Χίτλερ και για να απαντήσω
    στην ηλήθεια ερώτηση σου που θα ακολουθήσει, σε απαντώ:

    Οταν θαυμάζουμε ένα πρόσωπο ή ένα πολιτικό σύστημα,
    ΔΕΝ ενοούμε τα επιτευγματα του στον πόλεμο, αλλά στην ειρήνη!

  48. ΚΑΛΥΤΕΡΑ ΝΑ ΣΙΩΠΑΣ….ΑΝΩΤΕΡΕ ΗΛΙΘΙΕ ΜΕ ΤΙΣ ΑΡΧΕΣ ΚΑΙ ΤΙΣ ΑΞΙΕΣ ΤΟΥ ΧΙΤΛΕΡ.
    ΤΡΙΖΟΥΝ ΤΑ ΚΟΚΚΑΛΑ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ ΣΤΑ ΚΑΛΑΒΡΥΤΑ ΣΤΟ ΔΙΣΤΟΜΟ ΚΑΙ ΣΕ ΔΕΚΑΔΕΣ ΑΛΛΕΣ ΠΟΛΕΙΣ ΚΑΙ ΧΩΡΙΑ ΜΕ ΤΗΝ "ΗΛΗΘΕΙΑ" ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΣΟΥ. (ΟΥΤΕ Τ' ΟΝΟΜΑ ΣΟΥ- ΗΛΙΘΙΟΣ- ΔΕΝ ΕΧΕΙΣ ΜΑΘΕΙ ΝΑ ΓΡΑΦΕΙΣ ΣΩΣΤΑ)
    ΝΟΝΟΝ ΕΝΑΣ ΠΑΡΑΝΟΪΚΟΣ ΨΥΧΟΠΑΘΗΣ ΘΑ ΗΤΑΝ ΘΑΥΜΑΣΤΗΣ ΤΟΥ ΧΙΤΛΕΡ ΠΟΥ ΚΟΥΒΑΛΑΕΙ ΣΤΗΝ ΠΛΑΤΗ ΤΟΥ 100.000.000 ΘΥΜΑΤΑ
    ΚΙ ΑΝ ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙΣ ΝΑ ΣΙΩΠΗΣΕΙΣ ΒΑΛΕ ΤΟ ΠΙΣΤΟΛΙ ΣΤΟΝ ΚΡΟΤΑΦΟ ΚΑΙ ΠΡΑΞΕ ΤΑ ΙΔΙΑ ΜΕ ΤΟΝ ΧΙΤΛΕΡ.

  49. Ρε κατώτερο στουρνάρι που θεωρείς τον εαυτό σου διάνοια, σε είπα γιατί ξέρω
    πόσο λακαμάς είσαι, κρίνω τον Εθνικοσοσιαλισμό και τα επιτευγματα του
    Χίτλερ σε καιρό ειρήνης, βλακα, όχι στον πόλεμο, χαϊβάνι,
    μάθε να σηζητάς ή τράβα και γαμήσου χλεχλέ?

    Όλα τα υστερικά κομμούνια εκεί το γυρνάνε, στο δίστομο
    και καλάβρυτα, αλλά ξεχνάνε τον μελιγαλά, άπλυτε.

  50. ΤΑ ΞΕΡΟΥΜΕ ΚΑΙ ΤΑ ΕΡΓΑ ΤΟΥ ΣΕ ΚΑΙΡΟ ΕΙΡΗΝΗΣ.

    Η Νύχτα των Κρυστάλλων

    Σαν σήμερα, πριν από 80 χρόνια, στη ναζιστική Γερμανία έγινε το μαζικό πογκρόμ κατά των Εβραίων τη νύχτα της 9ης προς τη 10η Νοεμβρίου 1938, που θα μείνει στην ιστορία ως «η Νύχτα των Κρυστάλλων».

    Η νύχτα εκείνη αποτέλεσε την απαρχή των συστηματικών ενεργειών εξολόθρευσης των Εβραίων σε όλη την Ευρώπη, γνωστής ως «Ολοκαύτωμα». Μετά την εκλογή του κόμματος των Ναζί τον Ιανουάριο του 1933, εισήχθησαν αντισημιτικές πολιτικές υπό το καθεστώς του Χίτλερ. Στη Γερμανία ζούσαν περίπου 500.000 Εβραίοι οι οποίοι μετατράπηκαν από το καθεστώς σε αποδιοπομπαίους τράγους για όλα τα δεινά που αντιμετώπιζε η Γερμανία,άρχισαν να κατηγορούνται ως οι υπαίτιοι για την ήττα στον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο, τον υπερπληθωρισμό (1921-1923) και τη Μεγάλη Ύφεση του '30. Έτσι, στις αρχές του 1933, η γερμανική κυβέρνηση, έθεσε σε ισχύ μία σειρά αντισημιτικών νόμων σαν αυτόν που απέκλειε τους Εβραίους από τις δημόσιες υπηρεσίες.

    Το 1935, μπαίνουν σε εφαρμογή οι «νόμοι της Νυρεμβέργης» με τους οποίους οι Εβραίοι στερούνται την υπηκοότητά τους αλλά και το δικαίωμά τους να παντρεύονται Γερμανούς. Αυτά τα μέτρα οδήγησαν χιλιάδες Εβραίους από τη Γερμάνια και την Αυστρία, να αναζητήσουν καταφύγιο σε άλλες χώρες χωρίς όμως να γίνονται δεκτοί. Ως το 1938, τα μέτρα κατά των Εβραίων συστηματοποιούνταν με τέτοια μεθοδικότητα που κάποιοι ιστορικοί πιστεύουν ότι οι Ναζί προσπαθούσαν να προκαλέσουν την αφορμή που θα σηματοδοτούσε την προγραμματισμένη εξόντωση των Εβραίων.
    …………………………………………………..

  51. Νύχτα των Μεγάλων Μαχαιριών: Η εσωκομματική εκκαθάριση από τον Χίτλερ
    …………………………………………………….
    Στις αρχές Ιουνίου ο Ρεμ είχε μια πεντάωρη συνάντηση με τον Αδόλφο Χίτλερ. Λίγες μέρες αργότερα ανακοίνωσε ότι θα έπαιρνε άδεια «ασθενείας» ενώ έθεσε το σώμα των SA σε άδεια για ολόκληρο το μήνα Ιούλιο. Επιπλέον, συγκάλεσε συνέδριο των ηγετών των SA για τις 30 του μήνα σε ένα θέρετρο κοντά στο Μόναχο, όπου ο Χίτλερ υποσχέθηκε να παρευρεθεί για να ξεκαθαριστεί το ζήτημα.

    Στο μεταξύ ο Χίτλερ ενημερώθηκε από τον Πρόεδρο της χώρας και τον υπουργό Άμυνας ότι το ζήτημα των SA έπρεπε να λυθεί άμεσα, αλλιώς θα κηρυσσόταν στρατιωτικός νόμος και την εξουσία της χώρας θα αναλάμβανε ο στρατός, θέτοντας τέρμα στην πορεία του κόμματος των Ναζί. Την ίδια ώρα οι ηγέτες των SS διέσπειραν φήμες ότι τα SA σχεδίαζαν να καταλάβουν βίαια την εξουσία της χώρας. Ο αρχηγός των SS, Χίμλερ, πέτυχε κρυφή συμφωνία με τους στρατηγούς των ενόπλων δυνάμεων, ώστε να παράσχουν αυτοί τα όπλα αλλά να απέχουν από τη δράση, αφήνοντας τα SS να «τακτοποιήσουν» το θέμα των SA. Φτάνοντας στο Μόναχο την αυγή του Σαββάτου, 30 Ιουνίου, ο Χίτλερ διέταξε αρχικά να συλληφθούν όσα μέλη των SA βρισκόταν εντός του κτιρίου των Ναζί.

    Στη συνέχεια κατευθύνθηκε να συναντήσει τον Ρεμ και τους άλλους ηγέτες των SA. Όλοι συνελήφθησαν από τα SS και μεταφέρθηκαν σε μια φυλακή εκτός Μονάχου όπου αργότερα εκτελέστηκαν από τα SS. Αυτή ήταν η αρχή του αιματηρού διωγμού, ο οποίος υλοποιήθηκε με μαζικές συλλήψεις και δεκάδες εκτελέσεις στελεχών των SA από τα SS. Ο Χίτλερ εκμεταλλεύτηκε την αναταραχή προκειμένου να εξοντώσει και πολιτικούς αντιπάλους του που δεν είχαν σχέση με τα SA, όπως ο Γκρέγκορ Στράσερ, ο στρατηγός Φέρντιναντ φον Μπρέντοβ, ο πρώην καγκελάριος Κουρτ φον Σλάιχερ και ο πρώην πρωθυπουργός της Βαυαρίας, Γκούσταβ Ρίτερ φον Καρ.

    Ο συνολικός αριθμός των θυμάτων δεν δημοσιεύθηκε. Ο νέος αρχηγός των SA, Βίκτορ Λούτσε, δήλωσε αργότερα ότι εκτελέσθηκαν 81 άτομα. Σήμερα, όμως, γίνονται εκτιμήσεις για 200 έως 1.000 θύματα, κυρίως από τους άντρες των SS, με βοήθεια από τη μυστική αστυνομία (Γκεστάπο) και τον Στρατό. Ο Χίτλερ παρουσιάστηκε στα μέσα ενημέρωσης ως θύμα συνωμοσίας που εξύφανε ο Ρεμ ενώ η Νύχτα των Μεγάλων Μαχαιριών νομιμοποιήθηκε ως αυτοάμυνα του κράτους. To Εθνικοσοσιαλιστικό Κόμμα εδραίωσε πλέον την απόλυτη κυριαρχία του σε όλους τους τομείς της κοινωνίας και οικονομίας της χώρας, ενώ τα SS έγιναν μια επίφοβη δύναμη στη ναζιστική Γερμανία.

  52. Ωραία, αν και δεν ήταν αυτό που εννοούσα
    "πριν τον πόλεμο", αλλά που είναι το λάθος?

    Είναι σα να λέμε σήμερα στην Ελλάδα κερδίζει τις εκλογές η
    Χρυσή Αυγή και αυριο διώχνει όλους του λαθραίους από κει ήρθαν!
    Αυτό είναι ευχή και αναγεννηση της Ελλάδας, οχι κάτι αρνητικό.

    Ο ρόλος του σιωνιστικού κεφαλαίου τότες στην Γερμανία
    (όχι ο απλώς λαός) όπως και σήμερα παντού, ήταν και είναι γνωστός.

  53. ΣΥΝΕΛΘΕ ΡΕ ΒΛΑΚΑ ΠΟΥ ΔΕΝ ΞΕΡΕΙΣ ΤΙ ΛΕΣ ΚΑΙ ΜΠΕΡΔΕΥΕΙΣ
    ΤΟΥΣ ΛΑΘΡΟΜΕΤΑΝΑΣΤΕΣ ΜΕ ΤΗΝ ΚΑΤΑΓΩΓΗ ΤΩΝ ΠΟΛΙΤΩΝ ΠΟΥ ΖΟΥΝ ΣΕ ΚΑΠΟΙΑ ΧΩΡΑ.
    Ο ΑΪΝΣΤΑΙΝ ΛΑΘΡΑΙΑ ΕΙΧΕ ΜΠΕΙ ΣΤΗΝ ΓΕΡΜΑΝΙΑ;
    ΟΙ ΕΒΡΑΙΟΙ ΠΟΥ ΖΟΥΝ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΛΑΘΡΑΙΑ ΜΠΗΚΑΝ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ;

    Άλμπερτ Αϊνστάιν

    Δύσκολο να βρείτε κάποιον που να μην έχει ακούσει για την απίστευτη συμβολή του Αλμπερτ Αϊνστάιν στην επιστήμη. Η «Θεωρία της Σχετικότητας» έφερε την επανάσταση στην φυσική και την αστρονομία και τον έκανε τον σημαντικότερο, ίσως, επιστήμονα του 20ού αιώνα. Ο κορυφαίος φυσικός ο οποίος έχει βραβευθεί με το Νόμπελ Φυσικής, ήταν γερμανοεβραϊκής καταγωγής και αντιμετώπισε τον έντονο διωγμό κατά την άνοδο των Ναζί στην εξουσία υπό την ηγεσία του Αδόλφου Χίλτερ. Ο Αϊνστάιν αναγκάστηκε να αποχωρήσει από τη Γερμανική Ακαδημία Επιστημών, με προορισμό την Αμερική. Μετανάστευσε στις ΗΠΑ το 1933, όπου εργάστηκε ως καθηγητής στο Πρίνστον μέχρι την συνταξιοδότηση του, το 1945.

  54. Ρε κοπρε πάλι στο τραλαλά το γυρνάς?
    Δεν είμαι κατά των αριστερών, αλλά κατά των κομμουνιστών
    Δεν είμαι κατά των χριστιανό , αλλά κατά του ανθελληνικού ιερατίου
    Δεν είμαι κατά του εβραϊκού λαού, αλλά κατά του σιωνιστικού
    κεφαλαίου που τρώει τις σάρκες των λαών, βλακα.

    Άντε πες μου πάλι για καμοιά κουφή ιστοριούλα

  55. ΤΥΦΩΝΑΣ ΕΝ ΚΡΑΝΙΩ…
    ΚΟΠΡΙΑ ΚΑΙ ΜΑΛΙΣΤΑ ΓΟΥΡΟΥΝΙΣΙΑ ΠΟΥ ΒΡΩΜΑΕΙ ΚΑΙ ΖΕΧΝΕΙ ΣΕ ΑΠΟΣΤΑΣΗ ΧΙΛΙΟΜΕΤΡΩΝ ΕΙΣΑΙ ΣΥ ΚΟΠΡΙΤΗ
    ΔΕΝ ΕΙΣΑΙ ΚΑΤΑ ΤΩΝ ΧΡΙΣΤΙΑΝΩΝ ΑΛΛΑ ΒΡΙΖΕΙΣ ΤΟΝ ΧΡΙΣΤΟ
    ΔΕΝ ΕΙΣΑΙ ΚΑΤΑ ΤΩΝ ΕΒΡΑΙΩΝ ΑΛΛΑ ΕΠΙΚΡΟΤΕΙΣ ΤΟΥΣ ΦΟΥΡΝΟΥΣ ΤΟΥ ΧΙΤΛΕΡ ΠΟΥ ΤΟΥΣ ΕΚΑΙΓΑΝ
    ΔΕΝ ΕΙΣΑΙ ΚΑΤΑ ΤΩΝ ΑΡΙΣΤΕΡΩΝ ΑΛΛΑ ΚΑΤΑ ΤΩΝ ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΩΝ
    ΔΕΝ ΕΙΣΑΙ ΚΑΤΑ ΤΩΝ ΓΙΑΝΝΗΔΩΝ ΑΛΛΑ ΚΑΤΑ ΤΩΝ ΓΙΑΝΝΑΚΗΔΩΝ…
    ΟΤΑΝ ΣΟΥ ΛΕΩ ΠΩΣ ΣΤΟ ΚΕΦΑΛΙ ΣΟΥ ΕΧΕΙΣ ΠΙΤΟΥΡΑ ΓΝΩΡΙΖΩ ΚΑΛΑ ΤΙ ΛΕΩ

  56. ΑΥΤΟ ΕΔΩ ΠΟΥ ΒΛΕΠΕΙΣ ΚΟΤΟΠΟΥΛΟ ΕΙΝΑΙ Ή ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΑΠΟΣΚΕΛΕΤΩΜΕΝΟΣ ΚΑΙ ΠΕΡΑΣΜΕΝΟΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΘΑΛΑΜΟ ΤΩΝ ΑΕΡΙΩΝ ;

    ΚΑΙ ΤΡΑΒΑ ΨΟΦΑ ΣΕ ΚΑΜΙΑ ΤΡΥΠΑ ΑΝΩΤΕΡΕ ΗΛΙΘΙΕ ΝΑ ΞΕΒΡΩΜΙΣΕΙ Ο ΤΟΠΟΣ ΠΟΥ ΝΟΜΙΖΕΙΣ ΠΩΣ ΕΙΝΑΙ ΔΙΚΑΙΩΜΑ ΣΟΥ ΝΑ ΣΕΒΟΝΤΑΙ ΟΙ ΑΛΛΟΙ ΤΙΣ ΑΡΡΩΣΤΕΣ ΙΔΕΕΣ ΣΟΥ ΚΑΙ ΣΥ ΝΑ ΒΡΙΖΕΙΣ ΤΑ ΠΙΣΤΕΥΩ ΚΑΙ ΤΙΣ ΙΔΕΕΣ ΤΩΝ ΑΛΛΩΝ.

    Ιστορίες
    Ξεναγός στην κόλαση του Χίτλερ: Ο Έλληνας μελλοθάνατος που έπρεπε να κάνει ό,τι πιο νοσηρά φριχτό επινόησε ποτέ ανθρώπινος νους
    Sonderkommando. Κάτι σαν ξεναγός στην κόλαση. Είναι ο όρος που συμπυκνώνει το μέγεθος της κτηνωδίας στα ναζιστικά στρατόπεδα εξόντωσης του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου…
    Δημήτρης Καναβαράκης

    Η ακριβής μετάφραση του Ζόντερκομαντο είναι «ειδική ομάδα εργασίας» και ήταν τέτοια η εξειδίκευση της που κατέστη μοναδική στο είδος της στην παγκόσμια ιστορία.
    Επρόκειτο για τις ομάδες κρατουμένων, κυρίως Εβραίων, που επάνδρωναν τα κρεματόρια και ήταν επιφορτισμένες με το καθήκον της «προετοιμασίας» των θαλάμων αερίων, τη συγκομιδή και την αποτέφρωση των πτωμάτων.

    Ήταν αυτοί που γνώριζαν το μυστικό των Κρεματορίων αλλά και τη δική τους τύχη: ήξεραν πως μετά από σύντομο χρονικό διάστημα θα εκτελούνταν και οι ίδιοι, καθώς οι Γερμανοί ανανέωναν τακτικά τις ομάδες εργασίας για να μη διαρρεύσει το μυστικό των θαλάμων αερίων.

    https://menshouse.gr/istories/33906/anatrichiastiko-gramma-enos-ellina-ap-aousvits

Comments are closed.