ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΒΡΟΝΤΟΥΝ ΚΑΙ ΝΑ ΑΣΤΡΑΦΤΟΥΝ ΟΙ ΑΜΒΩΝΕΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ
Η ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΜΠΡΟΣΤΑ ΣΤΗΝ ΕΘΝΙΚΗ ΤΗΣ ΑΠΟΣΤΟΛΗ
Γράφει ο Δημήτρης Νατσιός
«Σε θέματα της Πίστεως και της Πατρίδας δεν χωράνε υποχωρήσεις. Πρέπει να είναι κανείς αμετακίνητος, σταθερός»
Άγιος Παϊσιος ο Αγιορείτης
Στον βιβλίο του αείμνηστου καθηγητή Λεων. Φιλιππίδου, «ο Σμύρνης Χρυσόστομος, ο μεγαλομάρτυρας Μητροπολίτης»-ο Φιλιππίδης διετέλεσε προσωπικώς γραμματέας του εθνοϊερομάρτυρος-διαβάζουμε στην σελ. 35: «Οι τελευταίοι του λόγοι προς τους προτρέποντας αυτόν να φύγει ήταν: ΟΧΙ!
Παράδοσις του Έθνους και της Εκκλησίας μας δεν είναι η φυγή εν όψει κινδύνου, αλλ΄ ο αγών μέχρις εσχάτων και η θυσία. Εάν μεν ο εχθρός φεισθή(λυπηθεί) του ποιμνίου μου, ποίος θα το περιθάλψη;
Εάν δε σφαγή πως ημπορώ εγώ να επιζήσω; Είτε το ένα είτε το άλλο, η θέσις μου είναι εδώ, μαζί με το ποίμνιό μου». Αυτή είναι απάντηση ΟρθοδόξουΙιεράρχη, η οποία υπογράφτηκε με το τίμιο αίμα του.
Χαρακτηριστικό της απηχήσεως που είχε παγκοσμίως το ηρωϊκό φρόνημα και το μαρτύριο του αγίου Χρυσοστόμου είναι το εξής γεγονός: ο Αρμένιος αρχιεπίσκοπος της Σμύρνης Γεβάντ Τουριάν, που διασώθηκε από τη σφαγή και κατέφυγε στην Αμερική, όταν έφθασε εκεί φονεύθηκε από ομοεθνείς του, γιατί εγκατέλειψε το ποίμνιό του και δεν τήρησε την γενναία στάση του Χρυσοστόμου, του και μακεδονομάχου Επισκόπου Δράμας και μετέπειτα Σμύρνης.
Μεγαλειώδες είναι και το συμβάν κατά την στιγμή της υποχρεωτικής αποχώρησης του Χρυσοστόμου από την Δράμα, στις 30 Αυγούστου του 1907. Πομπή χιλιάδων λαού προστατευτικά-διά τον φόβο των Τούρκων και των Κομιτατζήδων-συνόδευε τον μητροπολίτη μέχρι να επιβιβασθεί στο τραίνο. Τότε ο δημογέροντας Νίκας εν μέσω της συγκινήσεως και για να ανακουφίσει τον πόνο όλων, φώναξε δυνατά:
«-Δέσποτα, μας παρέλαβες λαγούς και μας έκανες λιοντάρια. Μείνε ήσυχος θα γίνει το θέλημά σου».
loading...
