Όταν ψάχνετε τους “νικητές” μεταξύ των κρυπτονομισμάτων, μην σκέφτεστε μακροπρόθεσμα
Του Aaron Brown..
Ο Διευθύνων Σύμβουλος της JPMorgan Chase, Jamie Dimon, την περασμένη εβδομάδα πήρε πίσω τον ισχυρισμό του ότι το bitcoin είναι απάτη. Παρ’ όλα αυτά, είπε στο δίκτυο Fox Business ότι “το Bitcoin για μένα ήταν πάντα αυτό που οι κυβερνήσεις θα αισθανθούν για το κρυπτονόμισμα όσο
αυτό γίνεται ολοένα και ισχυρότερο”. Οι κυβερνήσεις θα συντρίψουν τα κρυπτονομίσματα, ή τα κρυπτονομίσματα θα συντρίψουν τα κυβερνητικά μονοπώλια στο χρήμα; Κανένα από τα ακραία αυτά σενάρια δεν είναι πιθανό. Το να εξετάσει κανείς τα ενδιάμεσα σενάρια, τον βοηθά να επιλέξει ποια κρυπτονομίσματα να στηρίξει σήμερα.
Το τελευταίο σημαντικό επίτευγμα όσον αφορά το χρήμα, ήταν τα χαρτονομίσματα. Το χαρτί είναι φθηνότερο στην παραγωγή, τη μεταφορά και την αποθήκευση συγκριτικά με τα πολύτιμα μέταλλα και μπορεί να ενσωματώσει χαρακτηριστικά ασφαλείας και συμβατικούς όρους. Βασικά, το χαρτί θα μπορούσε να παρακάμψει τις απαγορεύσεις της αγοράς και τους διασυνοριακούς περιορισμούς. Αρχικά, το χαρτί ήταν ένας μηχανισμός πληρωμών για τις συναλλαγές που καθορίζονταν με βάση τον χρυσό. Με την πάροδο του χρόνου η σύνδεση με το χρυσό έγινε πιο θεωρητική και συχνά δεν υφίστατο σε έντονες περιόδους. Το 1971, αποσυνδέθηκαν για πάντα. Τα χρήματα ήταν χαρτί και ο χρυσός ήταν απλώς ένα άλλο εμπόρευμα.
Το ηλεκτρονικό χρήμα είναι για το χαρτί, ό,τι είναι και το χαρτί για τον χρυσό – φθηνότερο στην παραγωγή, τη μεταφορά και την αποθήκευση, πιο ασφαλές, ικανό να πραγματοποιεί έξυπνα συμβόλαια και να ξεπερνά τα ρυθμιστικά εμπόδια. Αλλά ένας μηχανισμός ηλεκτρονικής πληρωμής θα μπορούσε να βασιστεί σε δολάρια. Η βασική καινοτομία των κρυπτονομισμάτων δεν είναι οι ιδιαιτερότητες του πρωτοκόλλου τους, αλλά το ότι το δίκτυο ανταλλαγής καθίσταται το θεμέλιο της αξίας τους. Τα δολάρια έχουν αξία επειδή οι άνθρωποι τα αποδέχονται. Αυτό δεν είναι απλώς μια συνήθεια. Απαιτεί ένα δαπανηρό σύστημα ρυθμίσεων, νόμων, τραπεζών και επεξεργασίας. Παρόλο που το χαρτονόμισμα δημιουργήθηκε στον ιδιωτικό τομέα, εν μέρει για την αποφυγή των κανονισμών, σήμερα το σύστημα αυτό ελέγχεται σε μεγάλο βαθμό από την κυβέρνηση.
Υπάρχουν πολλά δίκτυα ανταλλαγής που θα μπορούσαν να έχουν μεγάλη αξία. Οι συναλλαγές μέσω PayPal, eBay και μεσολαβητών μεταξύ επιχειρήσεων δεν θα υφίσταντο χωρίς το Διαδίκτυο. Αυτές και άλλες εταιρείες συγκέντρωσαν χρήματα για την εξέλιξη και τις επιχειρήσεις, και ανέπτυξαν τα δίκτυά τους, δαπανώντας χρήματα για να προσελκύσουν και να προτρέψουν τους χρήστες για τη χρήση τους. Ο Satoshi Nakamoto σχεδίασε ένα αυτοδύναμο δίκτυο. Οι προγραμματιστές και οι άνθρωποι που επεξεργάστηκαν το σύστημα πληρώθηκαν στο νόμισμα του δικτύου. Οι πρώτοι άνθρωποι που υιοθέτησαν το κρυπτονόμισμα δεν πήραν χρήματα, αλλά ήλπιζαν στην ανατίμηση του νομίσματος: όσο μεγαλύτερο θα ήταν το δίκτυο, τόσο μεγαλύτερη θα ήταν και η αξία του νομίσματος. Υπάρχει η ελπίδα ότι αυτό θα εξελιχθεί σε μια σταθερή ισορροπία με ένα πολύτιμο δίκτυο συναλλαγών που θα δημιουργηθεί από το τίποτα και το οποίο θα ανήκει στους χρήστες του.
Όπως και με το χαρτονόμισμα, η πρώτη αντίδραση των κυβερνήσεων ήταν να προσπαθήσουν να προσαρμόσουν τα κρυπτονομίσματα στις υπάρχουσες ρυθμιστικές κατηγορίες και να αντιμετωπίσουν τα προβλήματα που αυτά δημιουργούν. Το δεύτερο στάδιο με τα χαρτονομίσματα ξεκίνησε όταν οι κυβερνήσεις συνειδητοποίησαν ότι μπορούσαν να τα χρησιμοποιήσουν για να κερδίσουν χρήματα, να συγκεντρώσουν κεφάλαια φορολογώντας το δίκτυο και πουλώντας δικαιώματα και να συμμετάσχουν σε πιο πολύπλοκες συναλλαγές από ό,τι θα υποστήριζε ο χρυσός. Τελικά, οι κυβερνήσεις ανέλαβαν το σύστημα.
Οι άνθρωποι που έχουν γνωρίσει μόνο τα χρήματα από το κρατικό μονοπώλιο ίσως υποθέσουν ότι τίποτα άλλο δεν είναι δυνατό. Σε έναν τέτοιο τον κόσμο, πιστεύουν ότι οι κυβερνήσεις είτε θα εξοντώσουν, είτε θα αναλάβουν τα κρυπτονομίσματα. Ενώ ένα από αυτά τα σενάρια μπορεί να γίνει πραγματικότητα στο τέλος, νομίζω ότι το δεύτερο στάδιο είναι πιο πιθανό. Τα κρυπτονομίσματα όπως το Ripple, το Cardano και το Stellar είναι σχετικά εύκολο να τα εκμεταλλευτούν οι κυβερνήσεις, Αλλά οι κυβερνήσεις μπορούν να αποφασίσουν να δημιουργήσουν τα δικά τους κρυπτονομίσματα, αντί να ρυθμίσουν και να φορολογήσουν τα υπάρχοντα.
Στο άλλο άκρο, υπάρχουν τα κρυπτονομίσματα του dark web, όπως το Zcash, το Monero και το Dash, τα οποία ποτέ δεν θα αναλάβουν να ρυθμίσουν οι κυβερνήσεις. Αυτά θα μπορούσαν να ευδοκιμήσουν εάν οι κυβερνήσεις αποτύχουν στη συνεργασία τους με πιο κοινά κρυπτονομίσματα, ειδικά εάν κακοδιαχειριστούν τις δημοσιονομικές και νομισματικές πολιτικές τους. Αυτά μπορούν επίσης να ενισχυθούν σε περίπτωση αδύναμων κυβερνήσεων, είτε λόγω πολιτικής δυσλειτουργίας είτε λόγω του αυξανόμενου φιλελευθερισμού. Από την άλλη πλευρά, τα κρυπτονομίσματα θα μπορούσαν να αποτύχουν εάν ευδοκιμήσουν τα κρυπτονομίσματα που θα εντάσσονται σε ρυθμίσεις ή εάν οι ισχυρές και ικανές κυβερνήσεις τα καταστρέψουν.
Στη μέση υπάρχουν κρυπτονομίσματα όπως το bitcoin και το ethereum, τα οποία οι κυβερνήσεις θα μπορούσαν να ανεχθούν, αλλά ποτέ δεν θα αγαπήσουν. (Σημείωση: Διατηρώ bitcoins και άλλα κρυπτονομίσματα). Νομίζω ότι αυτά έχουν αξία σε οποιοδήποτε πιθανό κυβερνητικό σενάριο. Οι κυβερνήσεις ενδέχεται να ενθαρρύνουν ή να αποθαρρύνουν τα ρυθμισμένα κρυπτονομίσματα και μπορεί να ενεργήσουν ή να μην ενεργήσουν επιθετικά για να εξουδετερώσουν τα σκοτεινά κρυπτονομίσματα, αλλά δεν πιστεύω ότι θα επιτύχουν ούτε να αποκλείσουν την ανάγκη για ανεξάρτητα κρυπτονομίσματα ούτε να καταργήσουν όλα τα κρυπτονομίσματα.
Ο Dimon έχει δίκιο στο ότι οι επενδυτές στα κρυπτονομίσματα πρέπει να σκεφτούν “πώς θα νιώσουν οι κυβερνήσεις”. Αυτό είναι σημαντικό για την αποτίμηση οποιουδήποτε περιουσιακού στοιχείου, συμπεριλαμβανομένων των κρυπτονομισμάτων. Αλλά υπάρχουν πολλά πιθανά συναισθήματα και πολλές κυβερνήσεις. Κάποιες αποφάσεις ευνοούν ορισμένα κρυπτονομίσματα έναντι άλλων. Αλλά οποιαδήποτε εύλογη λύση διατηρεί τη σημαντική αξία για τουλάχιστον μερικά κρυπτονομίσματα.
